կէն,
ոբ այղ օբերուն
յսւա կուց ոսած
էր
Վաղղէն
Ա.ի
Ցոյց
աալ
ո..ղէ, թկ
ղողօննհբբ
է՛նչ
ճամ
բ"՚է
Հասան
8 ո բ ղ անան
:
Ցոյց
աալ
ուղէ,
թէ
ոբո՞նք
էին
այն
« երկու. աշթաբՀականներր»՝
ոբոնք
իբեն
յսւնձնեցին
ծբաբ
մր, «առմամաբար
ի -
բուսաղէմ
աանելու. Համար
» ւ
Իրեն
յանձն ո ւ.ած ր. . . աուփէկ
մր չէր
յ
Գբսչանի
մբ մէք ւիոխադբելի
... ան -
նչան առարկայ
մր կամ
նուէբ
մբ չէբ ...
ԵգէչԿ Աբք՛
"ւէ՚"ք
է ՀրաՀանղ
սաացած
ՐԱար
գեբաղոյն
Հ եղինա կռ ւթեն է
մր՝
ղողօնննեբր
այղ. «երկու
աչխաբՀական
» -
ներէն
յանձն
առնելու
եւ. . .
^ առմա
-
մարար
» Ա՛
Տեղիք
վախաղբելոլ
Համար՛,
Գոյութիւն
ունէ՞ր
ւլերաղոյն
այղ.
Հեւլի–
նակութիւնր
ռրոլ
ՀրաՀանղին
կամ
թելա–
գբ ութե ան ենթա բ կուի
լ
«սլա րաա կանու ~
թիւն»
մր կարենար
նկատել
իրեն
Համար;
Կէաեբ՝
աս՝ոնք,
որոնց
ոլաատսիոանին
կբ սպասէ
Հայ ժուլով ուբղ
լ, ;
Կր սպասէ՝
իբրեւ իսկական
ու
վերին
Հեղինակութիւն
, բոլոբ
ղերաղոյն
իչխա
-
՝։նո ւթի ւննե րէն
եւ
Հ անղամ անա
ւոր
պա
է -
ւաօնեաներէն
ալ րարձր
ու նուիրական
;
Զենք աճապարեր
, եթէ
«յաբղելի
պաա–
ճառներ»
ղո յոլթիւն
ունին կծիկր
ղանղաղ
քակելու
• • •
ւքակայն
կ*ուղենք
ունենալ
Հաւաստիբր
^
թէ որեւէ
ղաղանի
ծալք պիտի
չմնայ
Հայ
Հանբա
յին կարծիքին
Համ ար ։
ՎեՀ.
Տ. Տ. ԶարեՀ
Ա.
կաթողիկո.
ոի ա յն յտ լտա րա րութիւնր՝
թէ Կ ի լի կե ան
Աթոոր
սչ ոքի Հանղէպ
ղատաիւտղի
ղիբ ՜
քին
՛քէք չէ , այսինչ
կ^ուղէ մնալ
անյի
-
չա չա ր ու ներող
, Հտ չա
ու նեբւլա ^ա կ է
Հա յրապեաի
Հանղա
մ անքին
ու Հոգեւո
բա
կան
մտբղու
ռղիին
Հեա։ Սակայն
թոլլա–
արուի
աւելղնել
, թէ ժողովուրղր
չի կբ -
նար
նռ քնքան
ան յի շ՛" չար
ու ներող
բլլալ
արաբքի
մր Հանղէպ
որ կոչուած
է անց
նիլ մեր օրերու
եկեղեղական
տաբեգբու
-
թեանղ
ու. պատմութեան
մէք :
Գողութեան
մանամ
ասնութիւննեբր
պկ աք
է ճչղուին
.մ անրամ
ւո սն օր էն պէ տ ք է
,սե էիա կտն
ութ
իւն
ւլ առնան՝
՛էէ թ
Հիժնա
-
• ՚յլան ղծերռւ
մէք՝
Հայ Հանրային
կաբծի
-
քին,
որքան
ալ ատիկա
ծանր նստի
ի՚ր՚լ
~
ճին
ու վարկին
վր՚ոյ
բոլ՚՚ր
անոնղ
, ո -
րոնք Հայ ժողովուրղի
եւ Հայ՛
Եկեղեցւոյ
•գեբաղոյն
նուիրականութիէններուն
Հան -
գէպ
անւղատկտո
մնալու
ժւղբՀանքր
ց՚՚յց
.աուին :
Հանբռւթիւնր
պիաի
չլսէ լոկ
սուաբ–
պիաի չտեսնէ
լոկ նենղութիւննե
ր բ. պիաի
<տեւլեկանայ
լոկ
ւլուլութեան
եւ գտլա
-
գրութիւնն
երու նուա սաա
ցուցիչ
փաս
՜
^ ի ն ։ Աւելի
քան աարիէ
մբ ի վեր՝
մեր
րաւլմ ութիւննեբր
նողկանքի
եւ
ղտրչանքի
դգացումով
աւղրեցան
, իրենց
աղղա
լին
.ա
րժանապատուո
ւ թեան
մէք
վիրալորուած
րլչ՚սլու
Հողեկան
բեկումով
աաւլնապե
-
^ան : Աննաիրնթաց
նուաստացումի
մբ
մաւոնուեղան
աղգովին
: Ապաբտրոյ
«պայ–
քար»ի
մր ու լտրակից
գաւերու
եւ
քսու–
ԵՒՐՈՊԱՑԻ ՄԱՄԻԿ ՄԸ
ՈՐ 43 ՏԱՐԻԷ ի ՎԵՐ ԿԸ ՍՊԱՍԷ
ԻՐ ՊԵՏՐՈԱԻՈւ
Պ– ճււրճ Մա-րտիկեան սսւացած է անց–
լերէԸ նամակ ,քյ, ԳելւմաՐւիայէն : Այդ Ոա՚–
մակով 84 աարեկան մամիկ մը կր 1սնդրէ
Պ– Մարտիկեանէն լուր մր փոքրիկ Պետ -
րոս Եդիայեանի մասին, ցոր ինք որդ1յ -
դրած ու դպրոց դրած էր 1910ին : Աոա -
ջին մեծ պաաերացմէն (1914-1918) ի վ1>լւ
րարերար Տիկինը փնտռած է իը որդեցիլւը
եյ. տեղեկութիւն »քը չէ կրցած ստանալ ա–
նոր լքասին: իր 84 տարեկան հասակին՛
ան վերջին փորձ մը եւս կ՚ընէ ցրելու| Պ–
Մարտիկեանին: Իր մասնաքւոր հետաքրք ֊
լւականութեան համար կը
թալւցմանէնք
նամակւը հայ ընթերցողին համար :
« Պուքչլակ
Պ՛ Ֆբ՚սնքֆուրթ
ամ
Մ՛ոյն
Հայներթրիֆթ
ա) ,
Գեբմէսնիա
Մարտ
13,
1957
«Յարւլելի
Պ • Մ արտիկեան
,
«ճիշղ
վերքացոլցի
լնթե
բցանութիէնր
Ջեր էղատմութետն
որ լ՛՛ քո աեսած
է «Րի–
արրս Տ՛"յճէսթի»
ւլերմտներկն
Հրաատրւո–
կութեան
մէք «իլոստմնւսլից
նոր
Հայրենի
քբ»
վեբնաղրին
նեբքեւ
;
« Մ այբս
ու ես մասնաւոր
Հետաքրքրու–
թեամբ
մբ կարղացինք
զայն,
եւ ուբաքսա–
ղանք
իմ անա լով սբ ղուք կքցած
կ ք
օղնել
ձեր
շատ
մբ Հայրենակիցներուն
եւ
անոնց
Համաբ
կարելիէ գարձուցած
էք երթալ
Ա -
մերիկա
եւ այնտեղ
սկսիլ
նոբ կեաեք
ւքր՝
« 1910/՚յ՛ ,
երբ մենք աէսկաւինԶո՚-իցե
-
բիայ
կբ ղտնռւէինք
, մէկր նամակ
մր
՛լ ր–
բած
էր Հօրս Հալ ժողովուրղի
եէ.
անոր
կրած տառապանքեեքուն
մասին։
\է՝նողվ>ո ,
Հայրս
ու մIIIյբս
մեծտպէս
աէլգուեցան
նամէսկէն
ել ռ ր էէ չե ց ին "բղ եգրե
ք
՛Ի՛՛ՔԲ
աղա
յ մ ր. Պետրոս
անունով
(Պետրոս
-
ղիայեան)
. որ յանձնուեցալ
՚Րււյբ
կելւսլե–
լ՛իի Հողածութեսւն
; ՝Րոյր կերպեր
տարաւ
ղայն
եւ
՚լոլր՚ւց
ղր՛ու Կեոաոիռյ
մէք :
« Համ ա շիւա րՀ ։ո յին ա՛ւա քին
սլ՛ս ՜ոե ր ո՛ւլ–
յ
ին ծաղելէն
ի վեր
ոեւէ
լուր չեկաւ
մեբ
Պետրոսի
մասին,
ա յսու
՚էՍ
՚նգե
բձ ււշ ՚^ "՚ յ՜
թեանց
սւկանէսաես
եղան • ք\լ
պաՀե լով
Հանւլերձ
իրենց
ււլոււլա ր իւն բ եւ
ուլքմբ
-
տութիւէւբ
, Հողեպկս տաոապե^ասՆ
.
քար
ղրին իրենց սբտերոէն
վրայ
եւ իրենւլ
^լա
ցր ծիծաղ
բրին» • . .
Ժ՚՚՚ւք"՛նակն
է, այէւօր, ոբ այգ
Հտւաաա
ւո ր բաւլմութիէ.ննեբբ
լսեն նաեւ
ճչմար
-
տութիէէննեբր
, տեսնեն
՛լ է թ
ղլիս՚ուո բ
՛լի՜
ծեբր կէսւլմակերպուած
ղ ալերուն
, տեղե -
կան ան յստակօբէն
ու պաբղօբէն
թէ
ո–
բ՚՚՚նք
, ի՛նչու
եւ ինչէէլէս
ստեղծեց
ին ա
յն
քսւոէւբ , էլռ բ տ եւա կան"՛ ցնե լու իրենց
մ Ո–
լու՚լքին
մէք առաւե
լ՛ււ ՛լռ ^ս
օղաէս՚լոբծե
-
ցին
Հա յ ժողովուրղի
թ ^նամիներբ
:
Ա՚յոք՚՚ւն,
առայժմ
:
ԲԻԿր եւ ոչ ալ անոր ղաւակներր
մոռցած
են
ղայն
, եւ Պե ՛ռո՛ւսին
նկարր
միս կ ՚"յն
մէկ
քանի էսռարկէսներէն
ղորս
չկ"րսնցու–
՚յԻ^՚Ք
՚՛ բԿբ՚՚Ր՚է
Համ •ոչիլտրՀա
յին պաաե
-
բաղւէի Ժամանակ
:
«Մեր
մայբիկր
էսյժմ
84
աարեկան
է
սակէս յն , տակաւին
կր Հետաքրքբ։՛
ր այն
՚ոմէն րանե բով
ոբ աեղի
կ՝ունենան
: Աայ՜
րիկր շաա
պիէոի Ուրախանայ
եթէ
մէկո
րսէ թէ ինչ եղաւ
իր որգեգիր
տղան : Այս
պ՚ոաճառոէէ
կբ նեո-իակե՚Ր
Պետրռւին
նբ -
կաբր(1)որռւն
եաին
կայ իր լրիւ անունո
-
Պեարոս
Ե՚լիայեան
: Ավ
ւլիտէ, թերեւս
ա–
նռր
անէէւնլչ ւլտնէք անո՛ անացանկի՛՛՛
մէք
անոնց,
որոնց
օ՚լնեցիք
Ամերիկա
ղալու
Համաբ:
« Կբ յոլսաէէ
թէ ուս՚էկէէէ ւքեծ նե ՛լո
.թիւն
պիաի
չպա աճառէ
ձե՚լ , եւ կրնամ
իսնէէրե
լ
Որ
։է եր
վ ՚ ՚ ՚ ք ր ի կ նկարր
ո՛մ էն
էղա րաղա
յյւ
ս^ակ
մեւլի վեբաղարձնէք
, վերեւ
տ
րուած
Հասցէով
•
Անկեղծօրէն
եւ երաիուոաղիւոարս՚ր
,
Զերդ՝
ՊԵՆԻԹԱ
Ֆ •
ԹՈՐՆԱՈՒ
Տեղեկութիւն
ունեցողներ
թ՛՛՛լ
բ " ՚ ր ի ՈԼ՜
լան
իմացնելու
ԱՆՋԱյին
•
Ա՚հՉԱ, 207 Փաուէլ Սթրիթ ,
Սան Ֆրանչիսքօ, ՝|^ալիՓորնիա ՚.
1)
Նկ՚սբին
եաին ղրուտծ
աե ղե
կ-՚ւթե՚սն
Համ՚սձայն
Պետրոս
ծնած
է
1900/՛*՛,
Տ՚"բ–
ոոնի մէք եւ աասր տարեկանին
փոխո՛ղ
րբ–
ռւտծ
է կեսարիո
յ Զինճիտէբի
մէք Հաս
-
տս՚տուո՚ծ
որբանոցր
•
« ՇԱՒԱՐՇ
ՄՒՍԱԲԵԱՆ»
Ի/ՈՒՄԲ
ՄԱՐԱԷՅԼ,
(Յաււաջ) —
Մարտ
29, է -
բեկո յեան
ժամր
^ին , ԱՀարոնեան
սւկ"ւմ–
բին
մէք տպաւորիչ
մթնոլոբաի
մր ՛քէք կր
կաւլմուէր
ղաչնսւկղակէսն
նոբ իսումր
մբ ,
բտղկացտծ
երկսեռ
եբիա՚սսարղներկ
;
Այս
ձեււնտրկբ,
Հովանաւո
րո լած
Մ՛՛՛բ -
" է յ լ ի Հ՛ 3– Գս՚չնակցութեան
Շրք–
կոմի
աէին
կողմէ,
կաղմակե րսլուած
էր Հ. 3 • ւ^
գ. Ն՛՛ր
Սերոէն՚լի
Մաբ՚՚էյլի
Շրք–
՛Լ՛՛՛ր –\
չութեան
կո՚լլքկ
՜ք
Նոբս՚կաղմ
այս
իւոււքբին
կնքո՚Հաքրր
,՜
բնկեր
Տ՛
Ր՝աղոյեան
, բնւլՀտնոլր
ուլելո–
բութե՚սն
մէք բսաւ. « Հ. 3՛
Գաչ^ւ՚"կւլու–
թի՛ ւնբ շ՛ոա ու լ՚աի՛ ու Հ՚ղարա
է ձեր
՛ս յս
• ՚բոշոլմէն
;
՛Րիչ վէ րք Գաչնակղա
կան պիաի
օծուիք
ել պիտի
մաո
կ՚՚՚՚լմէք
ս՛ քս մեծ
ու
Աո՚-բբ
բնտ ՛ոնի քին : Աակէս յն , "իրե
լի
ե ր իու էււ -
ւ,էւ։ րղ նե ր , ՛լ ի՚ոցէք
ո ր երբ Գ տ շնա կ ղ ու
կ՚-յն
անուան
աբժ-ան՚ոնաք
, էւլէտք է ձեր
Աւլ՚լա–
ւին սլա բէոակա
՝1ւռւթեան
՚լէ՚՚ւթր
՚ս՚^՚՚/՚^՚իք
՚
Գժ բա էս տտ ր ա ր չուն ինք
էղէ՛ո ք եղո՚ծ
՛է՛ղ՜
րոցնե բ բ որպէ ՛լ ւլի սե բոէնւլնե ր բ վ։ բկենք ;
Գուք , ՚լիւոակիէյ
Հայ
ե լ։ ի տասս՛ բւլնե ր ,
մեր
ժողո վու րւլի Հարա էլա՛ո
էլաւակնե
բն
էք > "լէ՚"Ք
է շարուն՚սկկք
մեր
տէլղէոսլ՚սՀ՜
սլանման
ւլործր
» :
ԹՐ-ՐԱՊԱՏՈՒՄ
ՊՈԼԱՈՅ ՅՈՒՆԱԿԱՆ
ՊԱՏՐՒԱՐք՚ԱՐԱՆԸ
ՓԼՑՆԵԼԱՒ
ԾՐԱԳՒՐԸ
•
Պ՚՚լս՚՚յ
թերթերր
վեբքերս
արձաղ
՚սնգ
կր Հս՚նգիստնտն
կիսապաշաօն
Լ՚՚՚-բի
մբ ,
Որուն
Համաձայն
թուրք
կառավաբոէ.թիւ–
նր կր ծրագրէ
փ՛լցնել
Ֆէնէբի
8"ւնաց
պաաբիարքարանր։
Որոշումր կբ բխի
Նա–
Հանղային
բտբեէլաբղութեան
կոմիաէէն
,
ոբ ձեռնարկած
է բնղլայնել
Ունղ՚սբան
-
էյուսլ
ճամրան
եւ Յունաց պատրիարքա
-
րանի շրքակայքր
,
Պոլսո
յ Ւ ր ա լա րան ։ս կան
ճիւղի
ռւսա
նուլներր
յտյտարաբած
են , որ եթէ
այս ՜
սլիսի
որոշռւմ
մր տրուի
իրենք
սլատ
-
աբասա
են ձրիօրկն
աշխատելու
ւղ՚ուո
-
բ իա ր քա բ ան ի վ՚լռւղւււմի
գոբծողութեան
Համար
:
Այս
առթիւ,
տխրաՀռչակ
Փափա է ֆ -
թիմ ,
որ
քեմ ա լական
չարժմ տն
օրե րուն
թշնամ ական
գիրք
րոնեղ
Պո լսո
յ
Յունաց
ոլատ րիա րքա րտնի
գէմ
, գաբձեալ
Հրա
-
էւլարէսկ է իքած
իր ժխտտկան
ղերով
թ՛էեւ
սլ՛" տր իւս րքա կան
փո խանռ րղ
է ՜
մ ի լիանոս վստաՀե ցուցած
է
լբ՚սգր"ւլ1՚ե
-
րր ոբ
նմ ան
ծբ՚՚՚ղիր
մ ր անՀ՚սւանսւկան
է
եւ ա յ՛լ. մ ասին
լուր
չունի պտտրիէորքա
-
րանր,
այսոլՀանգերձ
Հի^րիյէք^
կբ
՚ղնգէ
ոբ «քաղա
քի բաբ եղա րղո
ւթե ան
ձ Ր՛՛՛՛է ՐԻ
Համաձա
յն , վճոական
բնոյթ
ւէւնի պաա
-
րիարքտրանբ
վ՚լցնելու
ծրաղիբր
»;
Ր՛բ քական
ի շիո
անո
ւթի ւննե րլ՛ ,
իրենց
էլուլմէ ,
ոչ
Հաստատեցին
եւ ռչ "՛լ
Հերքե–
ցին
I " յս
ւ՛՛լբր
՜ Ըոա
երեւո
յ թ ի ն ,
բոլոբն
ալ կբ սպասեն
կիպրոսի
Հտրցին
՚էանղէպ
Պ ՛՛լսո ք Յունաց
՛ղա
ւո
բիտ րքա րանի
բ՚ւնե
-
լիք
՛լիրքին
•
Հակառաէլ
իբենց
խոստում
ին , 8"
յներր
չՀ բասլա բաէլեցին
տակաւին
իրենց
"րղ ե -
ղրե լի ք քաւլ՚"քաէլանւււթիւնբ
այ"
"".՛ւ ՛ւ՛՛ւ -
թեամր
: Կր կաբծո՚յ՛
որ թուրք
էլառավէԱ–
րութիւնր
իր վերքին
խօսքր
պիտի
ԷՐ
՛՛Է
8ունաղ
պատրիարք
Աաէլարիոս
ԱրԲ
՛է
գէմ
գիրք
ճչգելէ առաք
•
Ընէլերոք
այս խանգավառ
ոգ
խօսքե
րէն
ետք
, ե րիտասարղ.
- ե ր իտասարգոլՀ
ինեբր
կատարեցին
իրենց
ե բ՚լմ ան
արար ո՛լ՛է լ -
թիւն^
: -֊•
Օտար
Հիլրբնկալ
Հոէլի վ բ՛ո
յ ծնհւնւլ
սւ–
ռ սւծ այս
Ն՛՛ր Ա երն՚լա էլաննե րր , նէւրշրն
-
չուած
իրենց
աղգային
՚լալլա ւիա րնե
բ՛ւ վ ,
ողելոբուած
իրենց
ժողովուրղին
սւնցէւսւլի
փառքերով
ու արժ՚ոնիքեեբով
, Հա լււ"՛ կսւն
ւլաաի
ի րա էլս՚^ւ՚սցմ ան
՚լործին
անշսւՀտ
-
խնգրօրէն
ծ ՚ ՚ ՚ ռ ա յելու
միակ
ճ ՛սմ ր՛ոն ՛լր՛"
տած
են Հ. 8՛ Գ՛
ձ ՚ ՚ ՚ Ր Ք ^ Ր Ր
մանելուն
՛քէք։
Եւ "րպէս՚լի
Հ՚"յ
եբիատսարդու
-
թէյ ան
լո ւս ւս ւո րի չին
յի չաէոաէլբ
յ " ՚ ւ ե րժ՜ա–
ցնեն , խումբին
անունր
գրին՝
Շաււարշ
Միսաքեան :
0.
ՃԱՌԱ^աԼՆ.
^ՅԱՈ՚ԱՋ»
ԻԹԵՐԹՕՆԸ
(26)
ԳԼՈՒԽ
է.
ՀՈ-ԻՓԱԻՄԷ
ՏՒԿՒՆ
ճչմար իա
է. Տիկին,
բոլոր
բսւսծ
-
^^ՐԳ»
^՚– Րագաբաա
իչխանր
իւբ
բոլոբ
մւ^ծամ տութեամբ
խոստովանեցաւ
^է՝
«իմ
գլուխս
ա յո
՛իո րձս՚նքր
չէ ր ՛լ ՛ս լ՛ , /» -
թէ երկու
Հոգւո
յ խորՀուրգ
մտիկ
քնէի
*
Աստու՚ոծ
երկու
խելք
միայն
ս՚ոե՚լհեբ
էբ Հայաստանի
մէք, ել ան խելքերու
մէ
կր կնկան
մր ղլուիս լեցուցեր
էբ,
միւսր
լեոնցի
շինականի
մրէ
Ո՛՛ վ
ե՚լե բ է ա յղ. լեռնցին
,
Հարցուց
Տիկինր,
սուբ
"՚չքերր
՛իլ՛՛ յլե ցնելալլէ։
Աասունցի
Յովնան
մր։
Աովնա^նր
I
Գոլ
8"՚Լ^՚անր
ուստի՞
էլբ ճանչես
,
Տիկին
, ես
էոմենեւին
չէի
լսեր
այգ
՚սն–
ծանօթ
անունր
I
Ւ՜նչսլկս
չեմ ճանչեբ։
ԱՀա
մեր
մե–
ծէսմեծ
ի չիսանաց
Հաղար
մէէլ
յիմաբռւ
-
թեանց
առաքիններէն
մէէլն
ալ.
կ՝արՀա–
մաբՀէ.ն
,"չինչ
էլբ
Համարին
իլւեցմէ
շաա
վար
գտնուած
մողո
էիր ղէւ ան մաբ —
ԴՐ
•
նորա
իսելքէն
, քաքութենէն
, էլւսբո -
ղութիւններէն
օւլուա
քա՛լել
ամենեւին
չղիտէյն
է Հաղաբ
անգամ
րսեբ
եմ եռ
-
րսւբցս
էլ , ղաւէլ^ւերուս
էլ , որ
օրինակ
պէաք
է առնուլ
նո յնիսկ
արաբներէն
,
նո յնիսկ
յո յնե րէն
ռբ ամ էն
մ արգու
, Հա
սա րաէլ
ղինո ւււ բին , նաեւ
օտարականին
լք տաւոր
եւ
մ արւքնաւոբ
ղօբութիւնր
չեն
արՀամարՀեր
, կր վարձատբեն
,
փառտց
եւ
մեծութեան
կր Հասցնեն.
Լ՛ոկ
սոքա
նաիսաաինք
կր Համարին
անձէսնց , ո՛չ իր՛
րել ֊.աւասարի,
այլ իբրեւ
մաբղոլ
վր -
րայ
նայիլ,
ժողովբգեան
մէքէն
ելած
մարւլուն
վր՛"յ
, "ր
/ " ՚ ՚ / Ք
^ ՚ –
յ՚"^"՚ւ՚"~
՜
թիւն
ցոյց կուտայ
, եւ ղանի
ոտնո՚էլոխ
բնե
լ , ոչինչ
գարձնել
իրենղ
սլարաք
կր
Համաբին
: Զեն տեսներ
յիմտրնեբբ
,
որ
մեբ
Հայաստանեայց
եկեղեցին
եթէ
այս–
չա՚ի
Հա լածէսնաղ
էլբ գիմ անա
յ ,
այս
չաւի
ներքին
եւ արաաքին
բոնութեանց
էլր
տա
նի
,այն պատճառաւ
միայն
էսնկոբծան
էքր մնա յ , որ անխտիր
մ աաւոր
կաբողու–
թե "՛ն՛լ իբ
լլ ՛ւնէ, րր րէո՚յէ, բ լէ, տին ո ւլո րւէ է, լի
ղիւղացին
, շինաէլանր
, տնաղատր
էլառ —
նոլ
իւր ծոցր , կբ սնուցանէ
, էլր
մեծցբ–
նէ եւ կաթող իէլոսաէլան
ղաՀոյից
՚Լբայ
նաեւ
էլր բարձրացնէ
:
Ր՛ս յւլ ա րլ 8 "՚քնո՚ն
էլբ
ճռնչեմ
բ -
սիր. Տիկին,
ուրէ.մն
երեւելի
մարգ
է։
Եթէ
Ի՛է՛ ՚լղե"՚ռներն
նէլս՚տենք
,
եթէ
իւր
էսղգային
անունբ
նկաաենք
, եթէ
իւր
Հտբստութիւնն
ու կալոլածներր
նկա
-
տենք
, ամ ենա ո չին շ մարգ
է . իսէլ եթէ
իր
րեւ
քաք
եւ խելօք
մ արգ
նէլատենք,
մ եր
րոլոբ
իշխաններու,
ոչ
Վասպուբականի
Համար
էլ բսեմ , տ
յլ
բոլոր
Հա
յաստանի
իչխաններռւ
մէք տասն
Հոգի
չեմ
գաներ
նորա
Հետ բագգատելու
Համաբ
I
Րայց
ի՞նչպէս
կարելի
է ԱրծբՈԼ
-
նեաց
Տիկնոոքր
այսէղէս
լալ
ճան չել
յե–
տին շինական
մր. ղիս այ՛լ կր ղաբմացնէ
I
Եո երր
ղինք
ճէոնշեղի
, Ալ՚հ
րունեաց
Տիկին
չէի,
այլ Րաւլբատունեաց
Օրիորգ։
Հօրեղրա
յբս պալատն
ի Տաբօն
այգ
տղան
էլր տեսնէի
. աաբեէլից
իշիւանտղուննե
-
րռւն
Հեէո էլր իւաղար ,
Կ^Լ՚յնէր
^է^^^էբ
յա քողակ
, ղօբաւոր
, առաքին
ամէն
մարմ–
ն՛ոլոր
էլբթութեան
եւ մարւլեբոլ
մէք։
Նոյնպէէէ
մւռէուոր
էլարոգութեան
կողմէ
էլբ դաբմացնէր
նաեւ
այն ՚ ւիաբղասլետբ
,
ոբ վարժապեաելոլ
եւ սէտ ենա գսլրո
ւթե
ան
ոլ՚ոշաօն
ունկր
Հօրե՚լբօրս
ք"վ–
Ե՛
՚"յ^՛
ասաիճանի
իւբ յաքողոլթիւնր
յայտնի
էր
տմկն՚^էն
, որ
«•//.«15–1(>
տարեէլան
,"րեւիցէ
ւլժռւաբ
ոլարէուլ ւոյի իբեն
էլբ գիմէբ
ամէն
մ "՛բղ
՝•
Ատենագէղիբ
վարգաէղեար
Հի—
ւանգ
կր , Յովնան
էլբ կաէո՚որէլւ
նոր՚ս
պաշտօնր
յ
Գալլտնի
իսօսք մբ կաբ
մէէլուն
՛ոտնելիք
^ Յոէքնանու
էլբ յանձնուէ
ր
նոյն
պաշաօնր
։ Հօբեղրօբս
տղաքբ վտանղա
-
ւոր,
տնե,
ճէսմբոլ
մբ մկք մէոահ
կի՛ն ,
Յովնան
կրնար
ղիրենք
Հանել,
ճողոսլբել
I
Մէկ
՛քբն կլ, յանկարծ
, օր մր իսոր լբ–
ռութիւն
տիրեց
Յո՚ինանու
անուան
եւ
ան
ձին
՛Լրա
յ
Որ անՀետացաւ
մէքաեւլէն
•
րա յց եթէ
Յ՚՚՚ի^՚ան
միա յն
անՀետանար
ղաբմ անք
չէբ,
ա յ լ
միեւնոյն
ժամանակ
Հօբեղրօրս
աւլքիէ^երէն
սբտմիւտն
ոլ
ծնո–
ղաղ
սիրաէլանր՝
Վասկանուչ
,
Յունաց
ււաՀմ աններր
կ՚ուղարկուէր
կուստնաց
վանքի
մր մէք իւբ էլէյանքր
՛ք ա շեցնէ, լու
X
Ամէնուն
ղաբմանք պաաճառեց
այս
գի՚ղ
-
ուածր
բաղի
ինձմէ,
՚իասն՚լի
էւ ս ՚լիէոէի
թէ
Րաղր էո առ ւէւ իլ 0 բի՛" ր՚էր եւ
Յո ՛ին ան
ղիբ
՛որ
կր
"իրէին
, եւ
մէէլ քանի անգամ
իրենց
ւոէձէաւթեան
ներկա
լ ղտնուեղէոլ
ծ՚սղէլռ
-
ցին
մէք,
ուր
՛լի շե բներր
ժ՚սմղիբ
էին ի–
բ՛՛՛ր տեսնե լու
Հ՛՛՛մ ար
ա լղ. ե րկու
սիրա
-
Հտ րներբ : Հեաեւանքբ
սաբսաէիելի
երեւ–
ղալ
ինձ . յորղորեղի
Վ^աււ էլտնո ւշ
մ էէ ռնա
լ
Ա
՛յս
սէրր
1 Հէյռտցնել
իրմէ
՛Այո
եբիաա
-
սա բւլ բ , ոբ
թ է էղէ՛ո ամ եՀի
առիւծ
, րա
յց
նոբ
էէւ քուի ամենաիսոնարՀ
ել քծուն
շոէն
էր • Ի՛՛Կ Օրիոբ՚լբ
, թէեւ
իբաւաղի
էլր
գէոնէր
իմ իլորՀռլբղ
ււ , բու յղ սրաին
սի -
րւոծէն
բաժնուի
լ շէէոո դժու՚սբ
էբ •
ուստի
երբ , լան կարծ , ա յս աքս որնե բր
լսեցի
,
չղուբւք աղա
լ ,
՚սյլ գաոնա ցա
յ , մ անաւանգ
է։րբ ալ՛է
ղի՚ւլու՚ռծկն
՚Լերք
Հօբ1,ղբօրո
Հնաղտնդելու
Հ՚սմար
ղն՚՚ւցի
է,ւ ւռեէւ՚ոյ
որ
ղէսւկին
Հեա
ի՛նքն կլ ոլա՚ռժու
եր էր եէ ե–
բեք
ամսու
միքռցին
մէք,
ժէսմ՚սնաէլէն
առ՚սք ծերտցեբ
էբ :
(Շար.)
ԵԵՐԵՆ8
Fonds A.R.A.M
