Բ՜ք՚ւ՚՚ւ՚՚/Նրն
կ՚՚ւլմէ
Հլւսււէր
1Ա,
սսււ՚՚նայ
մասնակցեչ,,,
իրենւյ
նե
չւ կա յացո
ւմն/.
րււլն :
Մ ե կնե լուի Աօֆիա
, պեաական
թատ
լւո -
նին
մէշ, մեծանուն
պուլկար
ւլ երասան -
նե րու կողքին
, ՇաՀխաթունի
կր աիրա -
պեաՀ
իբրեւ
վըա էթ ,
եւ այսոլկսով
կր
ղաոնայ
Պո՚֊լաբիո
յ օրուան
մարղր ;
Իր
յաշողութիւ
ններր
, աւելորղ
ք
րոել.
Որ
Հանղիսա
կեանք մր կ*ապաՀովեն
ի -
րեն։
Սակայն
ՇուՀխաթունի
չի գոՀանար
՚սյղքանո%Լ,
իր կրակոտ
ար ուե սաաղ է աի
խաոնոլածքր
նոր Հորիղոններ կր ւինաոէ :
հ
ր
թ ողո
է
կարիս
ք
իր խաղաղ
ու
Հ
անւլ
ս աաւկ ա կե
անքր
եւ կ ր մեկնի Ֆր -
րանսա ;
կրՀաստաաուի
Փարիէլ, ուր իսկոքն կր
շրքա
Ոք
ատուի
Հ ին ել նոր ղ ե րասաե րն -
կերներով
, որէէնք իր գալոլսաէն
խրա -
խու սա ած , կր սկսին թաաերական
րԼւլուն
աշխաաանքի
ւք ր :
Շուաով
փարիաւլաՀա
յւէէ
թեան
ոիրեէէ
էլր
ւէԱւռնայ
1Լ
>1>
Շ ՚սՀ խս՛ թո ՚-ն
ին
՜
(Լ;ղ
շրքաններուն
Փարիւլի մէք կր ղոր–
ծկր ղերասան
Տրղաա
Նշս՚նեանի
քանքե -
րա/
Հիմնուած
«ՓարիւլւսՀայ
Տրամաթիք՝»
թէՈէոե
րա իսում րր
, որուն
մ աս կր կաւլմ է
ին
Տիկիններ Ա. Ալիքսանեան,
Աարինկ Տկ ֊
րոէ աս , ՍիրուՀի
՛քյ
շան ե ան , Օր.
ԱնաՀիա
Գատաւորեան
, Պ– Պ՛ ՎաՀրամ Ավաճեան
,
Արման
Կոթիկեան
(երկուքն ալ
ներկայիս
Հայասաան)
, ՇաՀան
Սարեան
,
Արմենակ
Աարաֆեան
, Աակոբ
Լաթիֆեան
,
Ա՚՚՚քիմ
Ա աքսուաեան
, Գ. ՎաՀան,
Գէորւլ
Տէք՛ ~
վիշեան , տողերս
սաորաղրողք եւ ուրիշ ՜
ներ
ՇաՀիսս՚թոէ֊նիի
երեւոււքէէվ նոր
եո՚ոնղ.
ու
կորուի կր սա անա
յ
"՛լ՛՛լ էն
՚ւ^՚լ^ք/ԻԿ
կերպով
սկսած
Փ՚՚՚րիղաՀայ
Տրամաթիքք՛։
Հ<Փ՚սրիղաՀայ
Տրամ
աթիք
՝»ի
ներկ՛՛՛այ -
ցու
մնե
րէն
ւրոէո Աշօ
Շ "՛Հ ի""
թ՚՚՚-ն
ի իր
մասնակցութեամր
վւայլ կուաա
լ
րսճախ
նաեւ
Տիկին
Աննա
ք՛ուղ աղե ա նի
՚չեկ ո՛ ՛ի ՚" -
րութեամբ
արուած
բաղմաթիւ
ներկ՛ս քսւ–
ղոււՈւերուն ;
Շ՚՚՚Հխաթունի
, Փ՚սբիղի
՛քէք եւս, իր
ղմ "՚յքե
լի արո ւես աով կբ Հ բապոլրէ Հ"՚յ
թաաե րասէր
Հաս ա րա1լո
լթ իւն։ բ ՀեաէլՀե աէ
դուրս
ւրա լով
էամ բնա
՚Բինի , Պե տ րոնի
ու
սի,
Տ՛աղ Պբաշառի
, Ավենւլալիի
,
Օթէք–
լ " քի , եւ բաղմաթիւ
այչաղան
աիպարնե -
բու
մէք :
Ֆրանսական
շարմանկարկն
ներս իր
մուաքլւ
կ՝Րէլայ
մեծաւլւլորղ :
Առաքին
անւլ ամ , ո ուս
մ ե ծանուն ղե-
չբասան
Իվան
Մ ոժուխինի Հեա կյւ խաղա
յ
«Միշէլ
Աթրոկռֆ^ի
մէք Իէիան
Օկարէֆի
դերր : Այդ ՚լերռվ
ՇաՀխաթունի
արւլէն
կր
՛չբաւէ
շա րմ ան կա բ ի
էսրաադբիչներու
եւ
բեմ
աղի
բնե
րոլ
ոլշաւլ բութ իւեր
, ռ
րոնք
իրեն կբ վսաո՚Հին
նորանոր
դերեր։ Այո -
պէս ,յաքռբդաբաբ
կբ խաղայ«,լՕմ ա
լիս–
բանօքքի , «Լւս Մրնասֆի
, «Աաբիա
Շ՛որ -
աբլէ ն»ի եւ մանաւանղ
Ա՛՛լ է լ Կանսի
՛իո լէոն»
ժապաւէնին
մէք կոմս
Քռցցօ տի
Պօբկոյի
դերր :
ԱՐՏԱՇԷԱ
ԳՄԲԷԹԵԱՆ
(Մնացեալը յա ջ որդ ո վ )
ԿԱՊՈՅՏ
ԽԱՋԻ
ՁԵՌՆԱՐԿՆԵՐԸ
ԱՆԿԷՆ ֊ կաւղո
յ։ռ Խ ա չի
մաոնաճիււլին
՛ոա բեկան
Հանդէսբ
աեւլվէ ունեցաւ
Ապրիք
էին,
կիբակի
, ժա՚ք
I չորսէն
մինչեւ կէ"
՛էի
շե բ , Անկէնի
քա
՛լա քապե աա րան ին շքե ՛լ
որս՚Հին
մէք .
Բ՚ս՚լմ աթիւ
Հանղ իսականնե
ր ա յս
շրք՛"՜
նէն,
մօաի
ար։ւլարճաննե
բէն եւ Փ՛որի ՜
ղէն՝ փութացած՛
էին լեցնել
սրաՀբ
Հանղ էսի
յա յտս՚ւլ բին ղլխաւո բ
մ ասր
Գրի՚լոր
ՎաՀանի եւ իր խումբին
«Բ՚սխաի
Անի՛ ր» թաաե
բւլ էէլ թե ան
նեբկա
յաց՚՚ւմ^՛
էբ ւ՛բ շաա լաքոէլ կերսլով
՚ոեղի
ուն՛եցաւ։
Նե ր կ՛՛՛նե րր
մ եծ
ւլոՀա նա կութեամ
բ Հա -
մ՚սկուեղան
եւ խաէլբ քանիցս
րնդմիքռւե -
ղալ
քերմ ծաւիաՀա
բութ իւննե
բով
Առաքին
անւլամն է "ր Կապո
յա
Խ՛ս
չի
մ ասնաճ իւ՛լ
մ ր «Կ՛ս ՛՛լ ռ յա
Խաշի
Օր
»՚"–Ո
՚ն
աոթիւ՝
՛հայկական
ներկայացում
՛քր բնա–
բ՚ռծ է ւիոխանակ
։քեծածաիսս
պարաՀան -
ւլէսի, եւ ՚էեղեղիկ
ւլ՚ս՚լաւիարն
ունե —
ցաւ
Հայ թաաերախումբ
մր
ղն՚սՀաաելու
եւ ա յդ կերպով
ծ՜աո ս՛ յելու
Հայ
մ շակ"
յ -
թին
..
Ներկայացումէն
ուոաք Պ.
Գմբէթեան
Հակիրճ ճառով
մր սլ՚սրղեց
կապոյւո Խա
չի աղղանռւէ
ր ն՚ղւոաաէլնե
ր
շ
՚ եւ
անռբ
մաաուցած՛
հ՜առա յութ
իւն
ր Հայ թաարո
- ւ
նին
օ՚ոաբութեան
մէք :
1
Ա
՚Ար
՚լանքի
սբտաւլին
արտայայտու
թիւննե
ր բրաւ
Հանդոււլեալ
մեծ դերա - ՝
սան՝ Աշօ Շ՚սՀի՚՚՚՚թունիի
յիշատակին
^
ծ՜անբ կորուսա
մլ^ւ է Հալ բեմին
Համար
յ ՚
Շե շաեղ ռբ սւնն կուն կամ քով ել ի ղ ին ա–
՛քէն ղոՀ ողութեան՛՝
սլիաի
շարունակեն
ի–
բենց
դժուարին
արուեսաբ,
միչա
Վ""^
պաՀե
լու
Համ
ար
իրենղմ է յաւէա րաժ -
նու.ո՛ծ՜ ւքեծ վարսլեաին
քիշատակր, եւ Հբ՜
լ՛աւ իրեց որ Հ "՛ն՛լ
ի ս ա կ անն ե ր ր վ"՛ լ ր կ ե ան
մր յոանկայս
յարդեն
անոր յիշաաակբ
։
Ներկա
րսցմ ան ղ՛"^ ՛որնե բու
մ իք
՛՛ղին՝
երկու
անւլամ խօսք աււաւ Պ. Գրի՚քՐ
Վ"՚~
Հան
, թաաերղոլթեան
Հեղինակբ
, քատա–
՚ք֊"վելով
կապոյա
Խ՚՚՚չի
Սնկէնի
մասնա–՛
ճիւղր որ ՚լաղափւսբն
ունեցած՜ էր
Հ՛՛՛յ
դերասանակ։սն
խումբ մր Հրաւիրելու
;
Պ. Ն՚՚՚-ոլաբ
Ն ի կ ՚ ՚ ՚ լ ո ս ե ՚ ս ն
քանի մբ իսօսք
"՚-՚լ՚լեց
ֆրանսացի
Հիլրեբուն
որոնց մէք
կո՛յին՝
Անկէնի
քաղաքա սլեար ,
Մ ոնմ ո լ՛անս իի
ոսաի կանապեաբ
ո -
բ՚՚նք
բնտանեօք եկած^ էին, ինչպէս
ամէն
աս՛րի , սլա առ
ւե
լու
մ եր Հանդէսբ եւ քա -
քո։
լե րե լու մեր Մ ի՚՚՚՚֊թեան
րա րե ս ի ր՛" կո՛ն
նսլաաակր • Նե բկս՛
յ էր նաեւ
եբես՚իււխուն
Բժ
՚ Ց ո վնանե ան :
Շն"
լ՛ Հ՛սկա լութիւն
լա յտնեց
Անկէնի
քաղաքապետին
որ ՚ոաբինեբէ ի վեր սի -
ր՛ո յօժար կր արամ
աւլ րէ իբ էլեղեցիկ
ս բ~
բաՀբ.
նոյնպէս եւ Տէօյ - Լապառի քա -
ղաքասլեաին
որ
194741՛
ի վեբ
լուսաւոր
եւ յաբմար
սրաՀ էքր արամադրած՜ է ամէն
Հինւլշարթի
կէսօրէն
վեբք , մ եբ
«ԱաՀակ
Աեսբոււլ»
Հայերէն
դա
՛ւ բն թ ա ց քին
Համար֊
Հա
յ թատերախում
բին
նե րկա
լաւլ ում
էն
վերք
աեղի
ոէ^ւեղան
եր՚լ , պար եւ ՛ոբ -
•աասանութիւններ
•
Պ •
Մ Կր՚՚՚Իէ
Պօ՚լոսեան
, գրաւիչ
ձա յ -
նով , Հ՛ս
յե բէն
ե րղե
լռվ
բուռն ծափաՀա -
րու թիւննք,բու
՛սբժան՚ոցաւ
• Գաշնակով
ի–
րեն
կ՝լնկերանար
Պ– Ափրիկեան
։ Օր–
Թերեղա
՚Բէօշկերեան
,նորատի
օրիոբղր
,
ղե՚լեցիկ
Հ՚ողու սաով ել ղաշնս՚կի
րնկե -
րակց ո ՚ թե ս՛մ
ր
երկու
անղամ
պաբեց
կովկտսետն
՚ղտբեր
, շնռբՀալի
ճկունու -
թե՚սմր :
Օր
. Աոո՚՚լիկ
՚Բէօսէետն
, սիրուահ
եբղ–
չուՀին
, իր էլր՚սլիչ
ձայնովր
,
Հայերէն
ե ր՛լ ե րով նե բկանե
րր
՚ււլելո բե ց :
Պ"""անի
Խ՚սչիկեան
, ֆրանսերէն
իր երէք եբով մեծ
Հաճոյք
սր՚՚տճառեց
Հիւ
բեբ՚ււն
Անկէնի
Հա յերէն
ղաս բնթացքի
աշա -
կե բտնե րէն Ա ար՛ւ բիտ Թեբղեան
արտս՛ -
սանեց
Հայերէն եւ ֆրանսերէն
: Պատրիկ
Մարղ ա բեանի
«Հա
յր»
գեղեցիկ ա բտա
սա -
նութիւնբ եւ 6'սկորիկ
Մկրտիչեանի
«Զա–
աիկ»ր շաա յաքռղ
էին :
Գե ՛լա րուե ստա կան
բաժինէն
վերք՝
Հան–
ղիսականներբ
սեղո՚ններու1է
շուրք
Հաւաք
ուեցան
ղուարթ
մթնոլորտի
մբ մէք :
Յս՚ք՚՚ղութեամ
բ սլսակուեցալ
կապՈ
յտ
Խ՛" չի ՚ոաբեկան
ու յս ձեռնարկր
եւ ճշմ ա–
րիա
ո՛լե ւոբու
թիւն ստեդծեղ :
կապո
յտ
Խաչի
Անկէնի
մասնաճիււլր
իր
քերմ
շնորՀակալութիւնր
կր յայտնէ ղե -
ղ ա բ ո լե
ս աա կսւն
րաժնին
իրենց
սիրայօ -
մաբ մասնակցութիւնր
րերողնեբուն
, ճա -
ռախօսներոլն
եւ բ" լո ր նուիրատուներուն
,
ինչ՚ղէս եւ Հանդէսի
կաբդադիբ
յանձնա -
խումբին
անդամ - անգամուՀիներուն
%
ԽԱՋՈՒՀԻ
լՐԱՏՕի.
ԱՐՈՒԵՍՏԻ
ԱՐՄԷՆԻ ՍտԻԱՌԱԿԻ ՄԱԱԻՆ
«Տիավւաղօն»
երաժչտական
ամսա թե՜ր ՜
,թր
Հե՚ոեւեալ
տողեբբ
նուիրած՜ է «Հա -
յաստան»
երէլապնակին :
« Հայ ել կովկասեան
ե րաժ՜ շտ ռ ւթեան
առաքին սկալտոակր
որ ե րաժ շտասէրնե -
բու
Հետաքրքրութիւնր
ձէր ոպս՚՚ւս՚հ՜
, ու
նեցաւ
յաքորդ
մր
Արւքէ՚ն|ւ
վեբտաո
ու -
թեամբ եւ պաարաստռլթետմբ
նոյնպէս
Արա
Պ՚սրթեւեանին
։
կենղանի
երաժշտութիւն
մր ոբ իբբ նա–
խանիլթ կբ ծ՜առայէ
արղի
Հայ
երղս՚Հան֊
ներէ
ոմ^սնղ ստեղծ՜ագործ՜ութեանց
:
Անէլամ
մ ր եւս պարտինք
ղնաՀաաե
լ
ղեկավարին
ճա շակր եւ խում
բին
մե1^։ա -
րաեո-ւթիւնւբ
որոնք
սոյն
սկաւառակին
տուած՜ են արժանի
լաքռղութիւն
մ ր՝
նո յնքան
շաՀեկան է քան առաքինր
։
Ս կաւառակր
ամ բռղքոլթեամ
ր գոլնա -
դեղ
երաժշտութիւն
մլն է Հալկակսւն
ֆօլ–
քլորիք
պս՚րերոլ
դանաղան
դրուագներով
,
ե ր՛լ.չա խում
բին
Համ երղա
յին
բաժիններու
լնկե րակցութեամր
:
Սկալաոակին
պատրաստութիւն
ո ել
ձ՛սյներոլ
արձտնւսդբութիւնբ
անթերի
են :
Կողքր
ունի եբկաբ րտցատբական
մբ որով
գռրծ՜ր կր ներկայացուի
մեղի ; »
*
**
« Վօկ » բնկերութիւնբ
վեր քեբս երկ -
բորդ եւ նոր թիրաժով
մր կրկին Հբապա -
նԱմԱԿ
ԼՈնՏՈՆԷՆ
•
8ԱՐԳԱՆԲԻ
ԵՐԵԿՈՅ
ԶԱՊԷԼ ՊՈՅԱՃԵԱՆԻ
ՅԻՇԱՏԱԿԻՆ
ԱՄԵՆԱՅՆ
ՀԱՅՈՑ
ԿԱԹՈ%ԻԿՈԱ
ՎԱԶԳԷՆ ԱԻ ԸՆՏՐՈԻԹԵԱՆ
ՈՒ ՕԾՄԱՆ
ԺԱՊԱՒԷՆԸ
ԼՈՆՏՈՆ,
(Յաււաջ)
Լ՚՚նտոնի
Հա -
էք
՛ս յնական
ԽոբՀոլրղ
ր ղե՚լեցիկ
ղաէլավւա–
րբ յղացած՛ էբ տագանգաւո
ր
ւլ րաղ էա եւ
նկարչուՀի
Հանգուցեալ
Զապէլ Պ" յաճեա–
նի յիշատակր
յաբղել
մասնաւււբ
Հաւա —
քո յթով
մր :
Ուրբաթ,
Ասլրիլ
5/՛
երեկոյեան
, Լ՛ն -
՚ոոնի
ֆր՚ոնււական
Աղղ " ՛ յ ի ն Տ՛՛՛ն մեծա
՜՜՜
շուք
սբո՚Հբ
ւլրեթէ
լեցուած էբ
Հայե -:
բով։
ինչպէ ս
ւլ բած^
ԷԻ^Ք
1
Զապէլ
Պո
յաճեան
իր
մաՀ կտնտ ղուն
կնքեց
3
ո
ւն
ո
ւա ր
2Տին՝
Լոնտոնի
Հ
ի
լան
դուն ո ՛լնե րէն
մ է կուն
մ էք :
Յ՛ուղարկալո
բութ ե՜ան
սւ բաբ
ողո
լ թ ի
ւնր
տեղի
ունեցաւ
Փեալ՚ա ար ՛Հին՝ Ս • Սար -
գի՛ս եկեղեցիին
մէք, ապա
մարմինր
կիղ ՜
ռւե՜ղալ
, աճիւններր
՛ղաՀ
ղ րուած են իր
ն կ՛ս րներուն
Հեա՝ օր մ Է Հա յաստան
փո՜–
խադբուելու
Համար ;
Պ . Խաչատոլբետն
, Անղլե
րէն
լեւլուով
նեբկա յացռւց
Զ " ՚ " լ է լ
Պ՚՚յաճեանի
կեանքն
՛ու ղործունէութիլնր
:
Տիկին
ԱնաՀիա
Կ ո րկոտեան
տ րաա
ս անեղ Պետրոս
Գուբ -
եանի
«Տրաունքր»
,
ի
՛՛կ
Օր •
Մ""ո՚սթ
ա բ տ տ ս անե
։յ « Տ բ՚ոունք
» ի
անղլե
րէն
թար՚լմ
անութիւ1։ր
, ա՛ս բ ինե բ առաք
Զ ՚
Պօյաճեանի
կողմէ կատաբուտծ
:
Օր
. Մ "՚աաթ
նո յնպէս
անէլ լե րէն
լեղ -
Ուով
աբտտ՚ւանեց
Զ ՚
Պոյ՚սճեանի
մէկ
բանասաեղծոլթիւնր՝
ձօնուած
Շէյքսփի -
բի :
Համա յնական Խ" րՀ ուրդի
՛Լ ա ր չո
ւթ ե ան
անդամնե
րէն
, Պ . Մ կրեան
շ1ւո րՀակա
լւււ -
թիւն
յա յտնեց
նեբկաներուն
ու
աւել -
ցուղ՝ « Հս՚յ
ժռղռվուրգր
պէ՚ոք է իբ մ բ–
ւո
՚ոււէ
րտկտննեՐր
քար՚լել
սորվի» :
Ալսպէոով
վերքաւլաւ Զ՛ Պոյաճեանի
նր–
ւիբու՚սծ՜
յաբւլ անքի ժամր :
Ապ՛ս ցուց ՛սղ րուե ՛յս։
Լ
Ամ են
. Հա յոց կա
թողիկոս
՛Լու ղւլ էն Ա •
ի
լնտ
ր՛ւ
լ թեան
եւ
Օծ՜ումի
շա րժանկս՛
ր ր :
Նեբկ՚սնեբր
40
վա յրկեան
լարուած՜
ուշագրութեամ
բ գի–
՚ոեցին
Ա • էքմիած^ինբ եւ
Հայասաանի
պատմ ական վա քբերլ։ : Կր շնոր Հաւո
րենք
Համայնտկան
Խ որՀուրդր
իբ այս
ձե՚ւնար–
կին
Համար , ռբ Լոնտոնի մէք
առաքինր
/^ւ վերքինր
սլէտք չէ րլլայ։
Գործէր պէտք
է շարունակուի
առանց
Հեթանոսի եւ կր՜
ռապաչաի
իսնդիր
Հ անե լո ւ :
.–...^.ւ-^ասււԵԱն^
բակ
Հանած՜ է "՛յս եբղաոլնակբ
որուն ա–
ռաքին
շաբքր սսլաոա^ էբ միքոց մր
կ^իմանանք թէ ձտլնասփիւռի
տնօրի -
նութիւն
ր իբ ե բւլա ղան
կին մէքանց ու՛լ ած
է
՛լա
յն , եւ ւլանաղան
Հատուածներ
մ օաե–
րր"
ոլիտի
։որո լին
էօրօփ Թիլ
\.ի
բաժնին
մէք :
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(23)
ԳԼՈՒԽ Զ.
Գ Ի Ւ Ղ Ա Ց Ի է ,
, ել ուրեմն եւ ղղուշացիր •
Կւ^ոլւլէի
եը՚ել,
բայց
մէքքս ուր ծունկք
դրեր էբ, ՛կարկամել էր, ծոծրակս
ուր իւր
երքւթէ
ձեռքեքլ՛
՚սնցեբ
էին , չէի
Կր^՚՚՚Ր
.Հ."՚Ր^^լ՛
է՛՛կ խաբտւլանի
Հարուածնեբր
.ուր
.րնղոլներ էի, այնպիսի
վիճակի մէք
• էր ոբ ձի ն։ււռելն
անկարելի
է՜բ .
ուստի
ամօթէս
փերքին
ճիգն թափելով՝
խուր -
տոլիսաշ մարգ մր ելայ
կանէլնեղայ.
իսկ
սարսավւելի
Լ՚շԼս"՚նր
, որ եո քառորդ մր
առաք
իրրեւ
աղայ կր ծաւլրէի
,
քակեց
ձին , Հ եծ՚սլ
վրան եւ գնաց
՛լիւղ
՚
Հոն ,
"՚ՂՐԻ՚՜ՐԻ
՚էՄ՚՚՜ւ՛՛
կ՚եցս՚հ՜
, սկս։ււ
յ
մ տածել
թէ
այ՚լսլիսի
վտանէլաւոբ
աղու մր ծ՜առա
յութեան
մէքկենտ
լէն
աւե՜լի լալ էրթո ֊
ղուլ
ե րթ՛"
լ
: ԳԼ՚ւ՚էբ էէի "ւ՛քե բ
մ անել ,
բայց էիիճակիս
ղաբմ՚սն
՚լանելու
Համար
ւղէաք էր , ուստի
քառորդուան
մր ճամ -
րան ժամու
մր մէքառնե լուի՝ մտայ
՛լիւղ
եւ աււա քին
առւնբ ոբ Հասայ
Հ իւրլ^՚կա -
լութիւն
խնդրեց
ի • Ա ե բ Հա
յ
՚1։Ի՚–Գ՚՚՚1քԼ՛Ք
լաւ
մաբդիկ
են , երբ իմ վիճակս
տեսան
.եւ իմաւյան թէ հ՜եծ՜ եմ կերած
, պառաւ
՛մր
բերին որ դեղ շինէ ինձ - ոՀ , այգ պառա
ւին
ղե՚լր
իմ կերած
ծեծէս
աւեքի սար -
սս՚վէե
լի էր , վասնղի
չկրնալով
ւլ իմ անալ
կովռլ պէս կր պոռա
յի , երբ
, յանկա
րծ ,
«՚ԼուՀրիճ
, չե՞՛՛ւ ամա
չեր որ աղու պէս կր
կանչուրռ աես» բսալ
ձ՛ս լն մբ ղլխուս վե՜ -
րեւ,
ռր լո՛ւ
ճ՛՛՛ն չե ղ ի , իշխանին
ձայնն էր
ել
իրօք
ամա չե ցի ; Իսկ պաո աւր
րմշկի
անղ թութեամ
ր եւ անՀ ալո ւթեամբ՝ «Ո -
ր՚ւվՀեաել
շուտ տռռղքտնալ
ուղեցիր
, կ՝Ր՜
սէր, մեծ ղեւլ
^է
րնել պէտք էր, ղու
յանձն
աոիբ,
վո՚՚յն
առաւօ՚ո
Հեծիր
ձին, ղնա,
բան
չկայ
ամենեւին
, մի վ՚սիսեր»։
Երեսի
՛քրայ
սլսւռկ՚սծ՛ էի, ՚քաոնւլի
ուրիշ
դԻրՔ
կ՚"րելի չէր, երբինծի
քիչ մբ րան
ու՚ռել
Հ բաւի րե ցին
. իւրաքանչիւր
ւղա ՛ուսո
ղէժ–
ռլար վտ բ կ՝երթտր
. ուստի
պւսռ՚սլին
գիմեղի
, նա եկաւ. ծոծ՜րակս
աեսաւ,«Հր,
երեք
Հողի են եղեր աս ծեհ՚՚ւլնեբք՛–
մէկր
ղլսւքսն է բոնյ,ր,
մէկր
մէքքէն է կոիսեր ,
մէկն ալ ղարկեբ
է. Հող չէ , աս ալ կ^անց–
նի»
բսաւ , ղե՛լ
՛ք
քէն ալ ծոծրակի"
ղ բաւ ,
ել ես տք։։։լով
քուն
մտայ
,
առաւօտռւն
գաբթնցայ
որ աղէկ եմ
յ
Պառկած
տեղս սկսւս
լ քւ։որՀրւլ ածել եւ
կ՝բսէի
՚սյո , իշքսանբ, (որ է լ
աղայ
չԼր) ՝ "՛յո
սոոկ՚՚՚լի
ուժո՚ւ
շ՛"՛"
՚ոոտք
կ՝ելէթայ, եւ ն՛՛ւ երբ մեծնաք,
բնւոկունս՛ -
պէս,
մեծութեան
մէկ մա՚ւն
.ո լ
իմ բ կ^
լինի՛
քսելօք
եղիր,
ՎաՀրիճ,
Ա
՛յդ մաբ ՜՜՝,
դուն
քովէն
մի ղատա
իր,
Ա ո լ ա
մի
ղբու–^
ցեր • . . րարերաիսաաբար
, որ սուտ չէԻ
ղրուցեր
. այգ տ՛լո՛ն •• . այգ իշխանր
ղիս
՚սնտաբակռյս
քլբ ւ։ւղաննէր
ծեհի
։ո։սկ ...
Բտ
յց
անիրաւութիւն
բառին
մ էք
աղքկ։սն
երես
։ղաւլնելբ կա՛^յ
. . . ես այսօր
ճամ ր՛ս՛է)
պէտք է եբե
Ս Ա պնդացնեմ եւ իրմէ մեկ -
նութիւն
իոն ղրեմ եւ քւմ ՚սնամ թէ տնի բ
ու–
ւութիւննեբն
քանի"
են ։Ով կ՝քսէր թէ այդ
աղքկան պէս տղուն ք"վ
այդչափ
ուժ
կա
յ ՚ • . Մ եր Հա յ1լն է ա յնքան
ուժ ունե -
ցել
՛մէկ մրն էլ Տբ՚լատ
թաղաւոբ,
սա էլ
երբ քսան տարեկան
լինի , լեււներ
սլի՚ոի
վյրցնէ ; Ես տ յս իչխանէն
չե՚ք ղատոլիր ,
երբ
ուրիչ անգամ սատանան
ղի՛ս
ս խ՛" լե -
ցրնէ՝
«մէկ
մրն էլչեմբնեբ,
մեղայ » կր
ղոչեմ ո ւէլաղատիմ : Ուստի , ելայ
՛ղ՛սռ–
կո՛ծ աեւլէս
. աեսա
յ ո ր կրնա
յ
շարժ
իլ ,
փառք
տուի Ասաուծո
յ . պառաւին
ձեոքն
Համբոլբեղիէ
(այս Համ
բո յբին
վրայ
ծ^եծ՜ի
վաանւլ
իկայ , նա ա/ «ասլբիս»
բ՚ւաւ , ՛եւ
ելանք
ճամբայ։
Այն օր, այսօր ութ տա
րի
եւլ՛սւ անցաւ՝ ոչ ծեն, ոչ եանր
քսօսք
մր չեմ լսած։
Բայց ղիանա
լու է րնութ
իւ
նր,
ղէ՛ք աս՛լու
չի ՛ւ՛որ »:
Վերքն սկսաւ
ււլ՚ստ՚քել
Աանուէլ
Աամի
~
կ ոնե անի րանակր
մանելն եւ թէ
ինչսլէս
փոքրիկ
՚լռլնղի
մբ ղօրապետ
անռւ՚սնեալ
չաա
քաքութիւներ
լնելով
Թոբթումի
՛լա
լ
՛ս ռբ ոլարղ եէ– քլնղ ունեցաւ
կայսբէն
, եւ
շատ
դրամ
Աանուէլի
մ ի^ո
բղո լթետմ
ր ,
ոբ տնբո՚ժանելի
կ՝ուղէր
քովբ
"լ՚աՀել
՚քին–
քրն եւ ա՛լք կ՛՛՛ն
՛ք է կր
իրեն տալ
, եւ^ ոբ
Գուբ
ւլէ
ն
չրնւլ ա^՚ե լաք ամէ
նքր
ւլա
րւ1
աւլան
եւ
կա
րծ եց ին թէ Մ է ո ն ՚ ՚ ւ է լ
ղինք պիաի աբ–
ՀամարՀէր,
բ՚՚՚յց
նա ղարձեսւլ
կր
ււիրէբ,
մինչեւ
ռր նա մեււսւլ եւ իրենք
ղնա
ցին
Թ՛՛ր թում
, ուր ի շխանր
ղեւլե
ցիկ
ամ
բոց
մր
նորուլեւլ
եւ ՚քք՚եթէ
շինել
տուաւ
լճ
ք՛ն
վրա
յ եւ վա
յ ե լ ռ ւ չ ամ արանոց
մ ր
քբ՚ԼԷ ~
ժ ի ն ք"վ , եւ բո
լոր
Կ՛՛՛Հ կար "՛՛՛իքբ
բե
րել
տուաւ
թա՛ւ
լուո րո՛ կ
Ա
՛ն
քաէլաքէն
:
Թէոքէա
չի
քսօսիր եւ չի ղրուցեր,
բ ՚ ս յ ց
կ՝երեււսյ
թէ
նշանած
է օրիորդի
մ,ր Հեա, եւ սիրա–
ծբ
շ՛՛՛՛ո
Հ եւ։ ու պէ տք չէ լ ի ն ի ,
վասնղի
՛այսօբ
՚լիւաՀարի
"քէ" ձին կլւ քշէր,
մին -
չեւ որ բոլորովին
անՀետացաւ
. ո" ւլիտէ
,
թերեւս
Ց ՚ ՚ լ ՚ ո կ ն է( ոսլաննեց
:
Ի շխանի
, նա քո՛" բարի
, եսլիսկոսլոսքւ
,
վարղապեաի
էլոբծն
շ՚սա
ղիւրին
է , ե ղ -
բ՚՚՚յր
, մենք՝
Ժո՚լաքոլրւլս
մտ՚սծենք
ոբ
իշքսանին
էլ, քաՀ՚՚ոնտյին
էլ,
աւէՍէլէոքլիկ,
է լ
Հասնե
լու
ենք,
տալու
ենք
• 9՛"»֊
ա քգ
մ ա րղ
ուն
ծ ՛ոռ
՛ռ յե քուք ղ ինչ օ՛լ ուտ ու նե -
ցար,
՚ " յ ղ սլաւոմէ
մեւլի ;
Վրանի
ւ։ Աստուած՜
կայ , ես
ա
յղ
մարէլէն
երկրէ
երկինք
ղոՀ եմ . ամէն
սւտ–
րի ի՛ք ու ՛ռո՛ն"
՛ղէ "՚.բր
կ՛ք՛ Հ "՛լ՛"
բ , մ ին
քեւ
իմ
թուղթերէ։
ատրին
անգամ
մր ինք կր
՚ լ բ է ր եւ կ՝ուղարկէբ
,
պաաասխաններբ
ձեռքս կբ Հէսսցնէր ;
(Շար.)
ԾԵՐԵՆՑ
Fonds A.R.A.M
