թ։ւ
ուքռոլն
ՎարգԼՆին
սկսահ
կ կոկոն
, կտուց
%ի -
նէչ,
բարձչւացընել
հաչքԼրուն
մէք
ք^՚՚՚Ք
՜
նա ահ թերթիկներով
գոյնէլղ
ոյն
էյղրեւանին
- հագկամ աննե րու. ,
սե -
գաններո^
առաքին
ղարգ ~– երկնաղոյն
,
Տերմակ
ու գորշ փնքիկներռվ
կ՝ալեհ^ւիի
.պարաէղներուն
ու. այգեսաանի
անկիւն
-
•ներր,
րակերուն
մէք
Ծաղիկներ
, հաղիկնե՜ր
ամէն
աղղէ
սւ
գոյնէ
, բլոլրներռւն
հոցր ,
թփիկներռւն
՛մէք
է
պուրակներուն
հռցր
,
Հովիտներուն
• երկա յնքին
ու
մ ինչե ւ
ղ աչաեբբ
Ծ աղիկնե բ՝
ե րփնե բանգ
, նա չիսուն
,
իւա տուտ
իկ ռւ Հաղաբ
ու մէկ
գո յնե րով
,
տեսքով
Երիցուկներ՝
սպիտակ
թարթիչներով
ու
՚ձիբսէն
աչուկներով,
առաաօբէն,
Բ՚"3 ՜
աւահ՛ , աճահ՝ ու Հասակ
կր նետեն
բացատ–
նեբռւՅ^
վրայ
քք անուշակներ՝
Հոտաւէտ
,
երկնային
։մափւունքնեբ
, պճլտուն
ու գողտբիկ
նայ -
՚ոլահ՚քնեբովէ
Խպնոլկ
ղեղի
աղքնակնեբու
պէս
պաՀռլրտահ՜
են
թուփերուն
մէք,
պտերներուն
աակ
ու կր
ղռղղգան
,
կր
•յւբսվւան
մեբ նայուահ^ներուն
տակ
;
Հովտաց
չուշանր
րուրումնաւէտ
, սլու~
ւրակներոլ
խ որո ւթե անր
մ էք կամ
կողե
րուն , պար կապահ
–են սպիտակտղգեաա
,
՛նոր
Հաղո բղ ռ ւթե ան
( ք Ոլք|ււ.Թ|ւո(ւ)
գացող
•Հսղ
^ա1լներու
Հանղո
քն
Վայրի
վաղենիկն
ու ճյեչփկբ
հիրանե
-
–գոյն , ու րաղմ աթիւ
աքէ
Նաղիքլեե ր արեւ
՚կ՝1>մպեն
ու. կբ պարեն
–ռւրախ ,
ղարն՛ան
էսւեաիսն
երգելով
Հե՛ղուն
, ղա շտե բուն
մէք
տեգ
- տեւէ
Հյանեբր
կանանչ
- կապոյտ
, հովացահ
են
•էէւ
մ եգմիկ
ՀոքԼե րուն
Հետ
Համրուրուե
՜
1"վ
կ^աէիքուորին
, Հեգաճկռլն
կբ
պարեն
իրենց
կաբղին
հնհղս՚յ
ու հավւ
ղարնեչով;
Գետակբ
բաբձրացտհ
, վւրվւրահ՛ ու իր
շառա^երր
կամարակապ
կամ
ուր
քին
տոի^
.քին
կբ իսփէ
I
խենթեցահ՜
:
Գարո^ւն
է –էասեբ ;
Թռչուննեբբ
իրենց
նոր
բո յներբ
կր
պատրաստեն
հ՜ղօա ու շաքիԼ
իրենց
կր -
աւուցնե բուն՝
եւ վերաղ
արձին
կ՝ ե բղ են
• ուբախ
, եբքանիկ
Շուտով
հիհաոներն
ալ
^պիտի
վե բաղառնան
ղեղ
իբենց
տաք
Հա յբենիքէն
: Ու պիտի
շինեն , Հ իւսեն
ու
•հեփեն
նոբ - նոբ բոյներ
• • • , տանիքնե
-
ւրու քիւերուն.^
կտուրնեբուն
՛աակ
ու
իոումբեբով,
ու ճռուողելով,
սուրալով
ա–
•^աղ. երթ
ու գաբձ
սլիաի
լնեն
՚լեղփն
նեւլ–
լիկ
ու գարձղարձիկ
փողողներուն
մէքէն
է
. Ու մանուկներ
ր պիտի ուրախանան
կտն
-
Հուրռտելով
,
Ծիհ՜եռնակներր
եկեր՝
վերագտբ
ձեր
են
... :
Բլուրին
կռնակին
վբայ,
շքակողերուն
՛մէք Հովիւ
ժանր
իր Հօտբ կ՝աբահէ
՚. Հ է " յ ,
Հօ՜ յ կանչերուն
արձագանղներր
գէսլի
••գաչա կԴքնեն
, կ՝երկննան
միքոցբ
ճեղքե–
՛յով ու Հոն չՀասահ– կ՝անՀետանան
Հովե
-
^էն
խեղգուահ–
։
Մաքի
մր, թփին
տակ
ցաւ
կր քաչէ
մա–
յյիւնր
ձղահ–. Երբեմն
վիղբ
կԳրկարէ
՚ՀՏԱՈ–ԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(22)
ԳԼՈՒԽ
Զ–
❁•
Գեղին
կէոր աւեր
է. մենք էլ չենք
ղի
՛տեր թէ գարնան
ինչ կբ մնայ
մեղ. ղար -
–մանք Հոն է որ գոլ
ուլք Հասեր
ես
այւլպէս
մինակ
. գուք
որ Հոռռմոց
երկբէն
կու
՛լաք , Տարօնռ
յ անցաք , ես կր ղա բմ անամ
ինչպէս
անցաք,
մենք
կր լսենք
թէ
րոլոբ
այգ
երկիրբ
Աբաբացիք
ղար կեբ
կբ բնա
կին
, մողովուրղր
եթէ չսպաննեն
,
ղերի
կ՝^են
: Աբգէն
ք^ւ խօոքղ
քանի տարի
է
^չկար , երկու
անղամ
որ ես Մոկս
՚ենաղի
քեղ
Հարցուցի
, քանի ••տարի է
սչանղխ
-
աութիւն
ղնացել
է , րսին : Հիմա
որ ե -
կար
, կեբակոլրգ
կեր
եւ մեղ պատմէ
ք՛՛ւ
•ճամրո րգո
ւթ իւնքգ
, քու տեսահներղ
, քու
֊այգ
Գուբղ կ ն իշխանգ
, թէ
նտ ա՞
յնսլիսի
ւէարղ. է ո բ մեր
՚յ՚ուոց
ղ արմ "՛ն
ւինի , թէ
^ալ
մրն ալ ինք սլիտի
աւե
լնա
յ մեր վր -
.րայ
..
կերտն
,իսմեցին
մեր
Հիւր եւ֊ տանտէր
,
•ել
երբ
Հանղ չեց ան
, մեր
ր՛ս րեկամ ՎաՀ
բիճ սկսաւ իսառնափնգո
ր իւբ պաամ
ու -
թիւնր պտամել.
թէ
ինչ՚ղէս
մէկ
երկու,
.քոլրտ
սպ՚ոննելով
իւբ Մ ռկ՚սց
երկիր բ եւ
ոեսնելռ՚ի
թէ վբէմխնղբութեամր
՛լինք
կր
«ՇԷՅՔՍՓՒՐԸ
ւՍՅԵՐԷէ »
•
Վերջելա Հայասսնաքփ ւքէջ լօյս տեսաւ
Վ– Թերղիրաշեանլւ մէկ ուսուլքնասիրու -
թ(ւլ1էր՝ « Շ է յ քսփիր.յւ հայեյւէն»
քփւթին
շուրջ: Այս սւռթիլ
Երեւանի «Գրական
Թհրյ>»ր հրատարակած էր գրախօսական
ււ
՛ր , որ^ւն ցլիոսւոր ւքասերր կ՚աԱ՚փււփենք
ստորեւ (գրախօսականին հեղինակն է Ս–
Շտիկեան) :
Հոմերոսէն
յեաոյ
Շէյք՚՚փիբր
" ՛ յ ն միակ;
Հե՚լինակն
է , որուն
մասին
բւոնս՚սիրու
- \
թի
ւնր
Հ ա ղա րաւոր
֊. սւ ւո ո բնեբ ով ւլրսւկա
- •
նութիւն
ստեղհ-՚՚՚հ–
է : Գալլափար
մ բ աա
- ՚.
լու Համար
րսենք,
ոբ
1^)04։ին
Անւլ լիո
ք
ՊիրմինկՀամ
քա՛լաքի
Շէյքսփիբեան
մա -
աենաղարանբ
11-000
անուն
գիրքեր
ու -
նէր
է
որոնք
նուիրուահ–
էին
Շէյքոփիբին
ու իր սաեղհ^՚սղոբհռւթիւննեբռւն
:
Ւբբեւ
՝։ին
ու
Հ՚սբուսա
մշակս
յթ ունե -
ցո
՛ւ
՚սղղ , Հայերն
՛ոլ անաարբեբ
չեն ե -
՚լահ
՚չէ՚ղի
Շէյքսփիբի
ստեղհաւլռբհ-ռւ
-
թիւներբ^
յատկապէս
ղէոլի
անոր
անմաՀ
ողրե բ՛լ ութիւննե
րր ,
որոն ք
յաճախ
թարւլմանուահ
են Հայերէնի
եւ ՚^բ՚ստա
-
բ ՛սկո
լո
՛հ : Աակայն
մեբ մէք ղգալի
չափով
ետ
ւՈ՚ացահ–
է Շէ քՔ"փիբի
տեսական
-
քննո՛ղ տաս՛ կան
ուսո ւմնասի
բութիւնբ
•
այգ աեսակէտէն
շատ
Հետաքրքրական
է
Վ.
Թերղփրաշե՚սնի
^Շէյք"՚իիբբ
Հ " ՚ յ ե
-
րէն
» աշխա աութ իւնբ • Րր ուսո ւմնասի
-
բութեան
մէք Վ
. Թերղիրաշեանի
նպաաա
կր եղահ՜ է գաոաւո
րե լ եւ
ուսումն՛ասիրել
շէ լքսւիիրեան
Հանճ՚սրի
ա յն Բ" է" բ
ար՚ոա–
ղրութիւննեբր
, ոբոնք մամանակի
րնթաց
քին
թարղ
մ անո ւեր
են
Հ՛ս յերէնի
, միա
-
մամ անակ ՝ քննե լ ու ճշղե լ ա յգ թաբգ
-
մ անո ւթիւննե
րբ ; Հեղինակին
ա շփւատոլ
-
թիւնլ
իբ աեսակին
՛Տ՛էք առաքփն
փորձ մրն
է Հա յ ^^նաղա աական
՛լ բական
ութ
եան
մէք
..
Վ. Թերղիրաշես՚ն
քննահ
է Հայերէն
/ե՚լ–
ուով
կ՛ս ա արո ւս՛ հ բոլոբ աշխա տասի
բու.
-
թիւններր
, թաբղմանութիւններր
,
ամէն
ինչ
որ բսուահ– կամ
ղրուահ– է
Շէյք"փիրի
մասին,
եւ այգ
բոլորին
Հիման
վրայ
կըր–
ց՚"հ^
է ներկայացնել
Հայ շէյքսվւիբագէտ
-
նեբու
կ՚ստարահ֊
աշխատանքր
տարինեբռլ
րնթացքին
յ
ճիշգ
ու խրախուսելի
է այ"
Հ՚"Բցէն
մէք
Հեղինակին
՝ւոե սակէտբ
Մ խիթա
րեան–
նեբոլ
Հան՚լէպ
. ցաբգ,
Հայաստանի
մէք,
Մ խիթարետններբ
կր նե րկա լաց ուէ ին
մի–
՚սյն որպէս
յեւոաղիմականներ
եւ
անոնց
կր վեբագբոլէին
միայն
սխալ, թերի,
բա–
ցասակտն
երեւոյթներ
ւ
Թեբղիրաշեան
,
րնղղրկելով
ճիշղ
ու արղար
ուղի
մբ,
գրոլատահ
է այն Բ"լոբր, որոնք
խրախու–
"ելփ են Մխիթարեաններոլ
մօտ
եւ
քննա–
ղաաահ– է անոնց արտօնահ–
շեգու՚քներր
;
Մինչեւ
19/"/
՚լաբոլ
^^ական
թռւական–
ներր
Մխիթարեաններոլ
գիրքր
Շէյք"
՜
փիրի Հանգէպ
բաղասական
էր եւ մօաա
-
լոբապէս
կբ Համապատասխանէր
Մ •
Թէ"–
փիլեանի
«Բառգիրք
երեւելի
արանց»
"՛Լ՜
խատութեան
(Վենետիկ,
1839,
Բ • Հա
-
տոբ)
մէք արուահ՜
բացատբութեան
.
Շէյքսփիրի
գոբհ-եբն
Հեն պակտսետլք
բր–
նաւին
ի պաբա
ու պատշաճ
^որՀաշուք
վայելչութեան
րանից
եւ թափուր
են
յ ր ^ ~
աիր եւ ի դ"վելի
բանաստե՜ղհ-ական
ախոր–
ժակաց
»;
Աակայն
1Տօ1ին «Բանասէր»
Հանգէսին
մէք ապուահ՛
յօգուահ–
մր, որ մինչեւ
այս
օր ալ կր պաՀԷ իբ աբմէքր
, բառ
ու
ոճ
չէր
խնայեր
Շէյքոփիրր
գովելու
եւ
յայ
տարարելու
Համար
թէ «Շեքսսլիռի
Հալք -
լէթ-1/,ՄապքետՆ , ՀոխքարտԳ–, ՕթելլոյՆ ,
Լեար5,
եւ
կեսար
առ
սքանչելիս
Հա -
մարեսղին
միշա յազգս
ամենա
յն»
(էք
529) :
50*"յ^՚"5.
թուսւ կաննեբէն
սկսելով
, Պոլ -
սոյ
թերթերր
որպէս
գբօչ
Շէյք"փիբն
ու
նենալով,
մեհ– թիւով
լօգոլտհներ
տպե
-
ցին
թատրոնի
մասին՝
գասական
տեսա
՚
կէտներուն
գէմ։
Այգ
օբուրնէ
սկսեալ
,
Հայ
իբտկանռ՚քեան
մէք
«շէյք"Վ՚Իբե՛"՛^
վէճ՝»
գոյութիւն
չունի
այլեւս,
որով~,ե
-
տեւ
Շէյքոփիբ
բոլ՚՚բԻ^
կողմէ
րնգուն
-
ուահ^ է ոբպէս
միքաղղային
թատերղու–
թե՛ռն
մեհ^ագռյն
ղէմքեբէն
մին , եթէ
ոշ
մեհ-ագո
յնբ
I
ւլետնին
վրայ
, պառկահ
աեղր
խոտեր
փ բցնե լով
ղ աւե բուն
սա սակռ ւթե
անր
աակ
. . . :
Հովիւր
կր
մ օտենա
յ , կր կենա
յ
դլխուն
՛իե րել
ու կբ խօսի կարեկցաբաբ
.
֊ ~ Փի՚ւշէր ,
քանի մլ վայբկեան
եւո
. . .
֊ – Օղնէ , որ շոլտ աղատռւի
, կ՝առա
-
քտրկեմ
Հովիւ
ժանին
:
-
Օ՚լնելոլ
ատենբ
չէ եկահ
գեռ
,
կր
պաաասխանէ
ան ;
ԱՀա
գառնուկին
թաթի
կնե բուն
Կ"՚Կ
՜
ղիկ
ու սիււռնուտ
կճղակնեբուն
մէք կ"՚բ ՜
մրոլկ
, պաբտիկ
քթիկն
ու
շրթու^ւքներբ
կ՝եբեւին
արգէն
... : ՛Բանի
մր
վայրկե՚սն
ելս,
ու տն \Տւ\^ով մր գ՚սրոլնն
՛ու
կեանքբ
պիտի
ղիմ՚սւռբէ
շնչելով
ու օբօրուելռվ
,
ու ո՛տքի ելլելով
մօբկս՚նբ
աււքեւ
:
ԱՀ , ղարունն
է բւսցուեր
:
X
Բլուրին
վրայ,
չոր ցախի
խրձիկս պատ–
րասաե
լէ ետյչ
1լ երթամ
, կռնակս
կուտա՛ք
Հ ասաա րես տ կաւ^իի
մ բ բունին
ու ճա
-
կատս
Հովին՝
մեղմիկ
;
Ու ա յմմ , հ՜իսիկի
մ բ ղո բ շ ռւ գաք
արուն
հ՜ուխին
մ էքէն՝
ա չռւիս
իւբ ահ՜
գաբ
ունին
մ էք , կբ ղիտեմ
բնութեան
Հ ամ ատտրահ՜
ղարթօնքր
աղռւոր
: Ա շակ
ու կենղանի
,
արօր ու մեքենայ
, գաշտեբուն
մէք գար
-
նտն ա շխա տան
քնե ր ռ ւն են
լհ ուահ՜
Հանղ
ու աբա
, գար
ու գաշտ , ձոբ
ու
հ-ոբհ՜որ , տրեղի
ռւ հ՜մակ , Հովեր
ռւ
՚՚լու–
րակ
հո՚ղկահ–
են , կանչբցահ՝
:
Գարունն
է եկեր , սակա
յն օաաբ , խոբգ
ու անՀա բաղատ
գարուն
•
Ես իմ Հա յրենի
՚լաբունր
կր տենչամ
,
կ*եբաղեմ
, Հայբենի
Հեռաւոր,
կարօտ
—
ցահ քաղցրիկ
ղարունբ
... •
ՆԵՐԱԷԱ
ՇՒՆԱԿԱՆ
ՀԱ8ԱԱՏԱՆՒ
ՄԱԱՒՆ
ՇԱՐԺԱՆԿԱՐ
« Աովեաաւկաւն Հայաստան» պարբերա -
թերթէն կը քաղենք
Հայասաանի
շաբմանկաբի
աբ՚ոաղբիշ
-
ներր
Հինգեբոբգ
անգա՚էն
ՐԱալով մապա
ւէնի
վրայ
կ՝տռնեն
մեբ Հինաւուրց
եր -
կիրբ։
Ժապաւէնին
անունն
է՝
«Գարեր եւ
Տարիներ»։ Սենարիօն
պատբ՚ասաահ– է Գէ–
"Բղ
էմին. իսկ
գեբ՚՚ւսոյցն
է կ.
իսուՀտկ–
եան
:
Այս
ժապաւէնին
մէք մեբ աչքերուն
"՛ո
քել
կենղանի
կերպովդ
կբ պատկերանա
ք
Հայկական
լե՚ւնաշխաբՀի
կեանքբ–
Աոանձնայատուկ
Հմայք
ունին
Զ"՚ն՚լե
-
ղուբի
լեռներր
, որոնք
իրենց
մէք կր պս՛
-
Հեն
ան յիչե՝ լի մամ անակնե րէ ի վեբ
մ իա–՛ ^
կաոր
ժայոերու
մէ9 փոբոլահ՝
Հինաւուրց
^
քա բակոփ
բնակա րաննե բ
Այ" բնակա
- ;
րաննե ր ր ղարմ անաՀ բաշ
քարանձաւն
երու
|
կբ նմանին
: Միայն
անվեՀեր
ու
խիւլախ ;
մարգիկ
կրնային
իրենղ
բնակաբսւններր\
կերտե՜լ
ա յս անւսռիկ
հ՜երպերուն
մ էք • մ ի–
1
այն
այգ
աննկուն
ու կորովփ մաբգիկո
կր
նային
ժայռերու
կարհ՜բ
Արտին
մէք
իրե՜նց
Հերկբ
Հերկել,
սերմանել
ել արեան
ու
քրտինքի
ղնով
քարէն
քամ
ել իբենց
տ
IV -
նապաղօբեա
յ Հ աց ր :
Հայր
շաա
Հ ին ժամ անակնե
բէն
սորվսւձ–
է իր երկրի
րնռւթեան
քարեղէն
տարերքբ
բնկճել
: Ան ոչ միայն
ոոբվահ՝
է փչրել
ու
թափանցե
լ ժա յռերու
կուրհ-քբ
,
ա յլ
եւ
սոբվահ՝
է .բարերէն
Հբա շակե րտե
լ ճար
֊
ատ ր ա բ ո ւե ս տ ի
Հիասքտնչ
կոթողներ
; Այդ
ժամանակներէն
ի վեբ գարեր
անցահ– են ,
սակա
յն այղ
ղ իլթական
ա րո ւե՜ ս տին կտն
ղուն
ու կիսաւեբ
յոլչա րձաննե ր ր
ւս
յսօբ
եւս կբ Հմայեն
մեբ օրերու
մ՚սրգիկբ
:
Ժապաւէնին
՚Հեղինակներր
բան՚սստեղ
-
հ՜տ կան ոճով
ՀետղՀետէ
կր նե րկ՛ո
յացնեն
Հայաստանի
բոլոբ
ուշագրաւ
տնկիւ^՚նե
-
րբ։
Եբեւանբ՝
իր այգինեբով
եւ պուրակ
-
ներով,
իր ղեղեցիկ
թ աղամ ս՛ սե բով , Հրա
պարակներով
: ժապալէնր
մեղ կր
տանի
նաեւ
Հանրային
շէնքեբէն
ներս, ականա
-
տես
կ՝րլլանք
«Արշակ
Բ .» օ ՚ ի ե բ ս ՚ յ ի ն
ներ
կա յացման
,
ղորհարաննեբու
ներքին
կեանքին
, մտբղտղաշաերու
վրայ
կատւսր–
ուահ
մրցումներու։
Գաչաային
եւ
ղիւղա–
կան
աե
ս ա բաննե բ բ կապուահ՝
են Հողի ։ււ
քուբի
մ ասին
ժողովրղա
կան
ե րղ երու
;
Հա յաստանի
ղեաեբուն
նուի րուահ
ր՛ս ՜
ժինր մասնաւո
ր կերպով
յաքալ
է :
Ջիւնա–
հ-ահ-կ ղա գա
թնե ր է
հ՜ա ղում
կ՝ առնեն , քի
չ
մբ աւելփ վար՝
ղարնանային
արօտավայ
րերու
մէք կբ
ղլղլան
Աւելի
՚իաբ
աբդէն
ամ տռ
է . կակա չներբ , բա լբ ,
հ-իրանբ
,
ցորենի աբտերր
կր շրքապատեն
կայտառ
գետերր
:
« Գարեր
եւ Տարիներ»
ժապաւէնբ
Հա
յոց
աշխաբՀին
եւ Հայ ժոգովոլբգին
բ՚սղ–
մաշիւատ
կեանքին
մէկ Հարաղատ
ոլաա
-
կերբ կռւաա
յ :
փնտռեն
նոցա աղդականներր,
խոՀեմռւ
֊
թիւն
Համ արե՜ր էր քիչ
մ բ աաեն
քաշուիլ
եւ
՚էէպի
Ա ՛ղե ր ո ւղե՜
լ ո
բ ի լ . թէ
ինչպէս
ճամ րան
Հանւլիպե ր էբ Գուրւլէնի
եւ տես
նե՜լով եբիտասարգ
աղայ
մր
աւլնուական
եւ անփորձ
, ռր ամենեւին
առանց
իւբ
ոա
քի տ՚սկ
՚րտնոլահ
աչխարՀքր
ճանչելոլ
կ՝երթաբ
Հեււոլ աչիսարՀք բախտ
՚ինտււե
-
լու
եւ կա րհե լով թէ միամիտ
աղու
մ բ
Հետ
՛լ"րհ
ունի ինք , Հասուն
երիաասարղ
քԻէ ^բ
"բիկ՚՚՚յ,
^՚– ^է
՚ " յ դ
վիճակէն
օգուտ
քաւլել
ուղելով
նոբա հառա
յ ո ւ -
թեան
մէք մտեր
էբ. ^Վ^ասնղի ,
կ՝բսէր
ՎաՀրիճ
, ես վ՚աիսստական
մք, միաք
ու -
նէի
երթալ
ոեւիցէ
իշյսանի
մր հառա
յու
թեան
մէք մտնել,
ի՛ոկ
" ՛ յ " տասն
եօթր
տարե՜կտն
տղՈւն
հառա յութեան
մտնելով
ինքն իր ենս կ՝ րոէի՛՝
"վ
"Բ
ղմ եղ տեսնէ
,
նախ
իմ վրաս
Համարում
կ՝աոնու
, ՚ԼԻ"
սորա գտսաիարակբ
կր ետբհ՜է • երկրորգ
,
երբ սա սկսի
ի՛ւր
ղ "ր^բ
կար
՛լին
դնել
եւ
քիչ
մ/, դրամի
տէր
քինել
, բնս՚կ՚ոնապէս
,
ե ս
՛լ անձ աոլե տ
լինե լով
ի ր մ է
՚" ւե՜ լի Հա -
բուստ
պիտի
լինէ՜ի • ե՜բրորղ
, ես
՚լօրաւոբ
ել.\արղ էն ^բ՚ոնի մր սլսւտերտղ՚ք
աեսահ՜ ,
քանի
մ ր քիւրտ
սսլաննահ
, ղէնք ղոբհա
-
հ՜ելոլ
մէք յտքողակ
, ալդ
տղայ
իշխանն
պիտի
ո՚Հարեկէի
երբ մինուկ
(ինէինք
եւ
բնա սլէս աւելի
տէր
ես պիտի
լինէի
քան
թէ նա : Ո՛ստի
Տարօնռ
յ սաՀմ
անաղլուխր
իրեն
Հանղիսլելով՝
այս
խորՀբղահ
՜ոլ
-
թեամրք
խնղ բեցի
ղի Ս սպասաւոր
րնդոլ
-
նիլ.
իոկ նա որ իբ միամիտ
Հարցմունք
-
ներով
եւ ոլա տաս խաննե րով
ղիս ղուար
-
ճացոլցեր
էր , երր պարղ կերպով
լնգու
-
նելով
իմ խնդիրքս
աւելցռւց
թէ սուաի
եւ
ան իրա լութեան
թ^ամ
ի
/ինե լով՝
սլէաք
էր
ղ
՚էՈ
ւշ՚սն ա լ ա յգ բան ե բ էն , վտսն՚լի
իէ ր
կրնա բ ներել
եւ անպատիժ
թռ ՛լուլ,
հի -
^աղրս
Հաղփւ
րռնեցի
, վասնղի
ես
փորձ
էի եւ երեսռւնբ
անցահ– ՚ լալ, շատ
լաւ,
բ–
սի եւ լ
^՚ղու1ւեղա
ք
: Մեր
դա^աղբռւթեան
եբկբորդ
օբր Եվ՚րաաա
յ
մ օտեղեբ
է ինք
,
ղիւ՚լ
մբ ՚լիչեբբ
օթեւանելով
, երբ առա
-
ւօտռւն
իշխանր
ձի կր
Հեհ^նէր ,
ղիւղացի
մարգ
մր եկաւ գանգտտելոլ
թէ
ինչպէ՜։՛
ես ՚անառակութեամր
ուղեր
էի բռնի
՚լբ
՚է–
ուել
եւ Համբուրել
դեռաՀաս
ա՚լքիկ
մ ք ,
ել նորա
ա ղա ՛լա էն ե բ էն րոնա դա աե
՚" լ մ ի՛–
ա
յն թողե
լու
էի պարտաւոբե
լ եւ
հ՚սնո
նախատինքներ
րրահ
էի տ ա րե ց կանանղ
,
որ նոբա պաշտսլտնութեան
Հասեր
էին •
իչխանր
՛որ ես աղալ
կր Համարէի
, Հան -
դարաոլթեամ
բ ինձ Հա րց ուց , թէ
իբւս՝
ւ
էա յս
ւո՚ք բա ս տան ո
լ թ
ի ւն բ , իսկ ես քմհ ի–
հ-աւլով
մ ր՝ «Այո»
(սի,
վասնղի
ո՞՛վ կր -
նուր ւի՚սիսել
աք՛է
ա՛լ քկո՛ն նման պատանի
—
էն : Ան ատեն
ղս՛ րձա
ւ ղիլղացւռ
քն
բսաւ
•
« Հտյրիկ,
կր տեսնես
որ իմ հ-առան
սուտ
չի
ղլ՚ուցեր
, եւ ուրիշ անղամ
այղսլիոի
ր ։ " ն ալ չրներ,
ես քեղ քլասլաՀ՚՚վեմ
» :
Ե"
ալ Հեհայ
եւ
ւլն՚ռցինք։
Երր
Եվ
՚ք""–
տրն անցանք,
եւ երեկոյի
ժամանսւկ
էր եւ
՚լիւ՚լբ
ո՛ր պիտի
օթեւանէինք
մօտ
էր ,
Հասանք
աղբիւբի
մր գլուխ
՛ուբ
մաբց.
չկաբ , աեսնեմ
իշխանր
ձիէն
վար
թռաւ
,
ինձ
է լ լրքաբար
վար
իքնե լ Հրամ ա՜յե ց ,
ձին
հ՜առի
մբ կապեց , ի՛նձ նոյնր
Հրամա
-
յեց , ես ալ իմ ձին կապեցի
: Զէի
Հասկր–
նար թէ ինչ րսել
կ՝ուզէր
, բայց
եբբ
տր֊
ւլա յական
Հանգարտու
թեամբ
բսալ
թէ
« Գու իսոս տովան ե ցա ր աս առաւօտ
.բու
յանցանքդ
, յշռլ
անիրաւռւթիւնգ
, եւ ո -
րովՀեաեւ
ես խօսք
տոլի
որ ուրիշ
անղամ
այնպիսի
չաբութիլ՚ւ
պիաի
չբնես,
պէտք
է ղքեղ պատմեմ»
Հ Եւ
Հաղիւ
թէ
հ-իհաղի
ժամանտկ
ինձ թուլլոփ՝
ձաիս ձեռօքբ
իմ
հոհ՜բակս
բււնեց
ա յնպիսի
ղօբութեամ
բ ,
որ կարհեցի
թէ երկաթ
մբ ղիս լափշաա
-
կեց
եւ դե՚ոին
ղարկաւ,
ու մէկ
հունկր
մ էքքիս
վրա
յ գրաւ
եւ աք
ձե՚ւքի խարա
-
ղանալ
այնպիսի
հ՜ե հմյ։ ինձ զարնել
սկբ ՜
սալ
, որ ես շա րժե
լու անկա
բոզ
պա բտա–
ւոբոլեցայ
աղաչել,
սլաւլատիլ
ոբ թողու
;
Ւսկ նա ւոնիոնայ
կր ղարնէր
մինչեւ
որ
տբ–
՚լռւ
սլէս
«մէյմ
մրն էլ չեմ րնեբ»
րսի ,
վայրկե՚սնին
թուլուց
եւ ինձ զրուցեց
"՚ -
մեն՚սյն
Հանգաքտութեամբ
, իբրեւ
թէ
մեր
մէք ամենեւին
բան մբ չէր
անցահ
,
«ոլէտք
էր որ քիչ մբ ա՛՛աք
խօսք
տայիր
ուրիշ
անղամ
այղպիսի
ան ի րս՚ւո
ւթ
ի՛^՛
չրնելռւ,
ես քեղ այսչափ
դիւրին
չէի
թո
ղուր,
բայց
յիշեցի
որ իմ առաքին
պաա՛
•ոլէրս
չէիբ
մոռցել
եւ սուտ
չրսիր
չու -
բացա ր
յ
(Շար.)
ԾԵՐԵՆՑ
Fonds A.R.A.M
