ք 8
ԱՈ֊ ԱՋ
է
ՇԱԻԱՐՇԸ
« ^ / 7 * յ ^
մըն ալ մարԼցալ
. . .>> ,
խոըա -
"էէրն կր մեր յաւէա
ոգրացեալ
Վահան
Նալասարգեանի
մաՀագոյմէ
անմէշական
ազդեցութեան
աակ գրահ
իր
երեք
խըմ -
րագրա կաննե
րուն
Վահանէն
աոաչ
կորսնցուցահ
էէնք էր
նման
ընտրեսւլԱերՅււ.
մեհ խումբ
մը
Գսրհի եւ մաքէ գե-կավարութէւն
մր՝ սը֊
նահ եւ կագմ ակե րսլո լահ
Հա յրենէ
շուն -
Հով եւ Հայ
մ-ոգովոլրգէ
աղաաագրոլ
-
^եան
անմ եո. գագափա րականով :
Եթէ այս թան կագէն
մե սեգերէն
ամէն
մէկը վէրք
մր՝ հանբ խոց մը, րացահ էր
Շաւարշէ
գերագանցա
սլէ ս գգա
յուն
սրաէն
Վրայ, վէոթորկելով
անոր
ներքին
աշխար
Հբ , անրնկճելի
կը մնար , սակա
յն , էր
կամքր
, էր Հալաաքը
:
՚հիւրագգահ
, «մ եհ
մ անուկ»
մը կր
գառնա
ր ամ էն
մ էկ
նոր բաց ոլոգ
ւլ ե բեգ -
մ անի առչեւ
, բա
յց , գիաէր
սլաՀել
սուգէ
ՎեՀ ո ւթ
էւն
ը ել ագնուական
սգաւորէ
բււ -
լքր սլարաաւո
բութիւններբ
:
Այգսլէս էր եգահ
մէշա ան՝ Շս՚ւաբշը «
եւ սլաաճառ մր էկաբ աարբեբ
Հոգեվէ -
ճակով
մը բացատրելու
ՎաՀանէ
անսսլա~
"ե լի
մ աՀագո
յմէն
անմ էչական
ագղեցու–
թեան աակ էր ասլրահ բացառէկ
աագ -
նապներն ու ցնցումներբ–
• • :
Ամբոգչա–
՚կան գէաակցոլթէւնբ
չուձեցանք
:
՝Այգ
պաՀուն
կաաաբուահ
ողբե րգո ւթե անը ;
՛՛՛Այգ
օրը,
մաՀը՝
ղիմակաւոր
ել գա -
ժան , էբ պագ եւ աժգո
յն սաուե ր շ
ձգեց
մեր
ս իրե լի Շաւարշի
մ եհ եւ
անպարտելի
Հոգէին
վբայ
. . .
ի/ռռվք
մը կ՚ապրէր
այլեւս։
է*նքգէնքը
յաչորգ
«թեկնահուն»
կբ նկաաէր Գրօ -
ՎաՀան
իսում րէն՝
ամ րո ղչա ցնե լու
Համ ար
ճակատագրական
երեք
Թէ՚՜Ր
՚՛
Գրելու
վայելքն
եւ Հրապո
յրր կբ կոր ՜
սընցնէբ էբ կագգուրէչ
եւ փբկաբաբ ղե -
բ ը ։
«^Ամէն
օր նոբ նէւթէ
մը շ"ւրչ
դրել ,
անտանելէ աառապահք մ լ ^ է» , կը կրկնէբ
գաււնութեամ
բ եւ յուղում
ով :
^Թէ Կը փ"Ր^էր
մէշա
չաղղուէլ
էր
նեբքնաշխարՀԷ
ա լեկոհ ումպ՛եր էն ել ցա -
ւաղէն
ցնցումներէն
, ակներեւ
էր, "՚" -
կպյն , էբ ուժերուն
սպառումը
;
(Լմէն
օր , Հանգաբա
եւ անգէլալարար ,
կա/հ
մ՚յչ^ կլլ.յԼւսրէյ; էբ լուսաւղայհառ
էու–
Օբ մըն ալ
ոբ վեբշէն
օբր պիաի
բլ
լաբ իր աշխարՀային
կեանքին
, բոցավառ
ուեցաւ
–արաակարգ
պա յհառութեամ
բ ,
.եւ մարեցաւ
յանկարհ ու յաւիաենապէս
• ՚
Զգա՞ց, որ նոր
«Հէ"ղ
մբն աէ
մարե -
ցաւ՛ • •» մեր ամպամահ
եւ աժղոյն իբա -
կանութենէն
: ՜
* *
Աքսսլէս
, կորսնցոլցէնք
մեբ սէրելէ
Հյա.
ւարշր
. . -
Աեհ եւ րացառէկ
գէմք
մ ր՝
բեոնաւոր–
ուահ
լիս
ուն աա րէնե
բու
Հարուսա
վո՚ո -
աակով :
Հանրահանօթ
եւ
մ՜ ո ւլո վր ղական
ացահ
անուն
մը
Հա յկական
բոլոր
շրշան ակնե -
րուն
բարեկամ թէ
Հակառակորղ
Հա յ րեն իքէ
րա
յց
մ ասնաւորապէս ՜գ ագ -
թաշիաբՀին
մէշ :
Բոլորի
Համար ան՝ Շս՚ւաբշ
Ա իսաք -
եան,
Հրասլարակագիր
մրկւ էբ նախ, քե -
աոյ
Հմուա,
բսռլմաաաղանգ
ու մեհ
խմ–
բաղ րապեա
մք, այս կոչումին
իրական
բարձբութեան
արժանի
քիչերեԱ »քէ1(ը
Հանրային
այս արգար
գնաՀաաանքին
մէշ,
կարեւոբ գեբ մք կաաարեց
, անաս՛–
բակոյս
, իբ րիւբեղացահ
ել
Հարուսա
Հայերէնը,
կարճ, նկաբաղեղ
եւ բոլսրո ,
վին
ինքնաաիպ
ոճով :
Հբասլաբակագբի
յս կարգի
անվիճե Աւ
առաւելութիւննեբուն
–^եա , սակայն , իր
աէւկաշաււ , ռււլղամիտ եւ աՏվհատ պայ -
քարողի նկարագիրն էլւ,
ոք ղինքր գաբ–
ձուց մեր նորագոյն
պաամութեան
լուսա
ւոր եւ Հեղփնակաւոր
ղէմքերէն
մ՜էկբ : ^
իբ ա յս նկաբաղիրր
կաղմ ուեցաւ
ՊոԼ–
սոյ
Գա^ակցութեան
«Հնոց»ին
մէչ. ՀՀԱ,
–1
ղաաամաբա»ի
սերունգի
փառաշոլք
ւլեկւս– :
վա րւ– ւթեան
շուն չփն տակ :
^
Ապբիլեան
Եղեռնր, իր
աննախր՚էւթաց \
գարՀ\ուբՀան,^եբով
, բայց մա՚1ւաւանգ
իբ I
Հետեւանքներով,
ան^շելփ
ղբոչմբ
ղրաւ
՜
Շաւարշի
վբո՚յ : Եւ, իբրեւ
–.Հեաեւանք
ա յս կրկնակի
ագգեցոլթիւններոլն
, ան
գարձաւ
իրական
թարղմ
անն ու ալԽնղա–
պա Հը Ապբիլեան
Եղեռնի
ւքեծ խորհւււր–
դին :
Ւ ր այս նուիրական
առաքե
լութեան
մ էշ , ան եղաւ անմրցե
էի քո՛ բողի
չ
մ բ , եւ
յարղուահ
ու սիրուահ
գաստիարակ
մ ր
Իբ խօսքբ,
բեմերէն
թէ
իր
«8առաշ»ի
էշերէն
Հրապուրիչ
էր միշտ ել կախար -
գիշ –ուժ մք՝ «փակուահ
եւ
քարացահ
ղինեբէն»
ներս իսկ թափանցելով
:
Եթէ աեւապէս
աՀաղանգ
կր
Հնչեցնէր
մեր
աւե
րիչ եւ բա ց ա ս տ կան
Կ՚՚՚Ր^
՛՛ք՛/՛
մատնանչելով
, ոչ նուաղ
ոլժգնութես՚մբ
կր շաաագովէր
մեր արժէքներն
եւ աո ա–
ւելութէւննեբը
:
Ոեւէ մէկէ
աւելէ
յսաակոլթեամ
ր եւ
ճ չգօ
րէն կբ մ ա տնան չէր աղգա սլա Հոլ ան -
ման գժուաբութէւններր
, չմաւնալով
, սա
կա
յն , ցոյց տալ , մոո ցոլահ
Հնա բաւս -
բութէլնները
:
Շեչասւահ
կերպով էբաաես էր ղանա -
գանելու
Համար
անմիշականը
Հէմնակա -
^ ՝^1քխ
՚՚ք՚՚՚ք^ոՀյ^ "ՐՐ՝
րն գՀ ան ր ա կա^էն :
Յո՛ "Ա՛Հ աաո ւթէւն
չունեցաւ
եիրեք էր
քէսնամ ե ա յ բեգուն
ղ ռ րհ ո ւն է ո ւթ ե Ա՛ն րն -
թաց
քէն :
Հայկ
. Գաաէ
չուլ՚շ
ստեւլհուահ
ղժու՛"–
րոլթէւններբ
, Հայբենէ
բոնատէբս՚կան
կտրղերոլ
հանբութէւնր
, ղաղթա֊,այու
-
թեան
բաղմասլէսէ
տ ս՛՛ւն ս՛ ՛ղն ե ր բ չթուլա -
ւուո.
Կ՚սւա՚ո քր
սլայ
ցուցէն
իր ՛սմբակէ
քարի
ոգէն :
Անաց
մ է չտ շերմեռանղ.
Հաւատս՚ւոր
մ լ՛
մ ե ր վե բնական
յաւլթ անա
կէն , մե բ ժո -
՚Լովբ՚լէ եւ Հա յրենէ քէ ՛Լե բ ^ ւ ՚ ՚ ՚ կ ա ն ա՛լս՛ •
տ ա՛ւր ութ
եան :
«Երբ ժողսվոլրգ լքը աղաՂՈութ֊եան կը
խՈՐձՈհՐԴ Ս՚ԱՐԴԿՍԼՆ. . .
ԼԻՐ ԱՆՀԵՏԱՑՄԱՆ
ԱՌԶԵԻ)
Ի՜նչ անկարելէ
երաղ
Հաւաաալ
Հո՚չէներու
՚սԿ՚մաՀոլթե
ան ,
թօթափել
մարմնական ու աս գենական ա–
ւէ էն կէբք , ել ՚լղենսւլ
Հ՚սնգեքձանքը
բա -
րութեան
, թեւել
թրթռալ
եւ
խօլական
պարերով
՚լիբկլնղխաոնուիլ
բոէոբ այն
ս իրե լինե բուն Հետ , սբոնք Հետք
մր
ղրոչ–
մահ են Հոգիէգ
մէչ։
Ա՚՚ւրէլ ու ԳՂ՜՚"Լ՝
Ղ՚1"՚Լ
"՚՜ ""Ղէ՚էւ
յո՚ւեր–
ժասլէս
, ինչ որ սէր է. Հաճոյք է, ՚լ՚էրլ -
է՛ս
լ՛ք
եւ արբ եց ութէ
ւն է ;
Ի՜նչ անկարելէ
է րա կանո ւթէ
ւն
յ
Ի՛՛նչ անկարեկէբ
պատրանք •
X
՝1յ"ւաճել
կեանքը
, այո՛ : ի՛այց
նուաճել
Մո՚՞Հբ։
Այ՛է ալ կրցաւ Ան, քանի որ, ամ–
բո՚լչ
ժո՚մ
մր ԱաՀր
իր մէչ կրեց
՛՛ւ անով
չլ՚չեցաւ : իսկ անկումէն
ետքն ալ
մերժեց
յանձնուի
է անոր քսանըչոբս
ժամ , հւ ա -
պա
տախտապարուեցաւ
X
Բանաստե՚էհ
ԱՀաբոն
, երբ իր վերշի՛ն
Հբ–
ւղումբ
ւ՛ւ ։։
է
ա
լ
անոր
՚էա՚էաղին
, մ եո երս -
թս՚ւլե
բու
չո լանին
ճռնչիւններէն
սար ս՛ս -
վ՚ահ ու ղայթակղահ
, կր ղո չէ ր •
Տէր
Ասաուահ
, ինչո^
լ ա յս նուաս -
տացուցիչ
վախճանին
կր մատնես
•քարմի–
նբ , ւիաութեան
եւ ղարչութեան
.
մաբմի–
^Ը. է՛ր ՚որժէքն
ոււնէ , չէ՞ որ ան
ընգունա–
րանն
՛ււ սլաՀպանակն
է Հոգէէն : Աոանց
մս՚րմէնէ՝
է՞նչ է Հո՚էէն :
X
ԱՀա
Հարցբ։
ՄտրմէԴն
է, արժէք, թէ
Հ "՛էէն :
Ա արմնա կանն ու Հ ո՛լե կանր
էն չո՛"
լ
ան–
չավ՚եէի
Հեռաւոբութետմր
անչաաել
ան -
սաՀմանելէ
մէչոցէն
մէշ, եբբ
այնք՚սն
քս՚րս՚կցորգ
եւ միաի՚մսր են անոնք
Հոս ;
Ար՚էեօք տարբեր
աստուահներո՞
ւ րխու–
մրն
են . մին՝ Աստուհոյ
եւ միւսը
Հակաս–
տուհոյ :
X
Գիտենք
եբախան։
Հաղփւ
սնահ
մօրը
հո
ցին
մէշ՝ կը խլրո՚է
•• Հ՛ո՛լի՛–
կանգն՚սհ՝
կ՝ուղէ
քալել։ Երբ կր քալէ՝
կր փորձէ
վազել։ Երբ Կրնայ
վաղել՝
կ՚ոսանոլ ,
Ո ւբե ՛Ու , մարմէնբ
քանէ
հա՚լկի՝
Հողէն
կր Հեաեւի
անոբ լարումներոլն
տ
Երբ
հեբս՚նանք՝
մարմէնն է որ կը ակա^
բանայ, եւ ինչո՞ւ սչ Հո՚էին
, որ
առաւել
քան
երբեք կը կաււչի
անոբ : Եթէ
Հողէն
է տէրակալը՝
ինչո՞ւ
մաբմէնը
չրնկերւս -
նար անոր ;
X
Երբ
րոյր
մր ցնգէ՝
իր ոգին եբկար ժա
մանակ կը սլաՀԷ գաաարկ
սրուակէն
մէշ։
իսկ մեր «Հո՚էէն»
իրաւամբ
՚չաբչելի բան
մէն է որ իր պարունակէն
ժառանգ կը թո
ղու
փտ՜ոլթէւն
եւ ւլարչութէւն–
Արւլէն
ղայն
կրելնուն
Համաբ է ոբ մաբ՚էէկ
այն.
քան գարչեէի են :
Հ ա ս տ ա ա ռ ւ լ ք ,
ուրեմն
«Ոգին»
գեիա ••
ղանց է ու ա՚էնէլ
ք՚սն
«Հոգին»
;
X
Եթէ
աւլօթ^ե
ր ը կր բարձրանան
Հ ոն
վեբբ տեղ մր, անոնց կը Հեաեւին
թերեւս
մ եբ չունչերն ալ ;
ք՝այց , բսա Գիբքխն
, Հոն ալ խեղճ
մաՀ–
կանացոէնեբուս
պէս , մեբ Հ ո՚էէներն
ալ
ղասակալ՚գեբու
պէաէ
րաժնուէն
•
Վ^ա՚՚յ
մեգ :
Ի՞նչ
վս տս՛
Հ ո ւթի՛ ւն ունինք սա՛կա յն որ
՚ " յ Գ
՚^յ՚է՚Ղ^"
է ՝• ^Լ՚"Լ ել կճբտեէ ատա -
մ անց» աաբազէն՝
ղատապարաուահնեբբ
ՀՐլլա
յ թէ երգեն
«մտանենք
յուբախոլ
-
թիւն Տեառն» եւ իրենց
տեղը
վախեն
մ իւսնե բուն Հեա
. . ,
Կր մոէոբիմ
: Ա արղկա
յին
է ։
Ուստի
, աղօթենք
, ՚ոգօթեցէք
բոէորէն
Համար,
բոլոբիս
Համաբ,
ոբպէսզի
անսնք
վեբը եւ մենք վարը Հաղորղակից
ըլլանք։
Մ եբ^ լուրե Րր առնեն
անոնք , մեգ աես -
նեն
ու էսեն , մինչեւ որ մեր անտես ճառա
ղա յթնեբը
Հասնին
անոնց ։
ԵԼ օր մը պիաի
Հասնին :
-.. կամք Ասաուծոյ :
6ԱԿՔԲ ՏԷՐ - 8ԱԿՈԲԵԱՆ
ձղաի, ոչ ւ1*էւկ ուժ կրնայ մարել աԹոր
ձաւյնբ, որ միշա պիաի աբձաղանղէ լեոնէ
լեո : Երբեմն իբրեւ եբղ ի խորոց –սբաի ,՜
երբեմն իբրեւ. աեաղանղ» :
Զղա յական
պաբզ արտա
յա
յտ ո ւթ ի ՚ ն ^ ե բ
չէէն իր այս մաքերբ,
այլ մեր ի՚րակա -
ն՚ււթիւնէն
թելաղրուահ
:
Շաւաբչի
Հ ա յե ց ,. ղո ւթ ե ամ ր Գաչնակ -
ցութիւնր
կենղանէ
ուժ
մ լն
էր
Հ՛այկ
. Գ-ատէ Հեաապնղման
Համար ; Իսկ
Հայկ. Գաաէ
յ՚ս՚էթանակբ՝
մէս՚կ
յնւբ՚ւ -
նե լի
Հ աաո լց ում ր
Ասլբ է լեան
Ե ղեռնին :
Ա լս Համ ո ՛լում ով ալ , տն կր ՚էբէբ •
« Կր յայյաարաբենք ամենայն վՔոականու–
թ-եամբ • - Եթ՜է Դաշնակցուր-իւնը ղոյա–
թ-իւն չունենար, պէաք էր ոաեղծել աՅ -
լքիջապէս, ամրապնդելու եամար մե,բ ինք–
նապաշապանութ-եան միջոցները օտարու
թեան մէջ : • • • –(^այց, թ-ող չափաւղանցւււ–
թիւն չհամ)արուի՝ եթէ
աէնփոխարինելի
կը գտնենք Դաշնակցութիւնը, թ է տեւա
կանօրէն հւ թ է գոբծնապէս» :
Եւ այս Համալումով
ալ կոչ կ՝ընէր
Հայ
եբէ տասարղո
ւթեան —-
« Աւելի քան երբեք հաւաա,արիմ Դաշ -
նակցութեան դաւանանքին : Եւ յարատեւ
ղա^բնանաշուԱչ աշիատանք երիտասարդ
ւընկերներ :
՚Լքոր նուա^ուլքներ ւքէկ սերունդէն միւ
սը , աղղային - քաղաքական ճակատէն
մինչեւ մշակոյթ :
Վերանորոգում՝ ամէ(ւ եակատի վրայ :»
(Շ– «Յա՚ւաշ»,
1956
Հոկտ.)
։
• • . ինչպէ՞ ս Համակերպէլ
ոբ էր ձա
յնը
պէտէ
չլսենք
այլեւ" ;
Ա • ՏԷՐ
ԹՈՎՄԱԱԵԱՆ
ՊԱՏՄՈՒԹԵԱՆ
ՀԱՄԱՐ
ք ՇԱԻԱՐՇ ՄԻՍԱ՝^ԵԱՆԻ
3 Ո Ւ Շ Ե Ր Ը
Տ ԵՐԵԻՆԵՐ ԴԵՂ՚ԵԱԾ ՅՈԻՇ Ա Տ Ե Տ ՐԷ
Մ Ը
ճամբան
, Ալէ Րէ՛լա
չմո՚ւց"՛՛.
ք՚՚՚նէ
մը
ան՚լս՚մ
՚՚ւբկել
մ՚սս՚ներուս
օւլա1լ^ւերբ :
Հաս
՛սն ք ղժոխա
յէն
կա յանր ,
Գըսմ ր
Ա էա
սի :
Ա՚սնղու՚էէն
՛Լեր ելահ "՛տեն, կր
չ՚սփէէ
բարձ.լ՚ութէւնր,
Գ. յարկէն
մինչեւ
բո՚կր^.՝.
որ հահ կուահ
է ր
մ ա րմ ա բ
քարե բով •՝
«Գչխի՚ի՚սյր
ոստո՞ւմ մր . . •» ֊,
|
աաս,"
"՛շնո րգե
ցին "ենեակ
մր , ^իչ՚է սան–՝–
՛չու՛էին
ղիմացր :
ձ՚՚՚կաար
, խ՚՚շոբ
՚լրասեզանի
մբ առ -
շեւ
նսաահ
է ր Ր էչ՚ստ պէ յ
Ա Ա՛սիկա -
նութես՚ն
՛Բ ՛ս ՛է՛ս ք՛" կան
Բաժնի
էն՚էՀ
. վ՛ս -
բԻէՐ– Գէ՚էՒ
"՛ւ՛՛
թիկնաթոոի
մր
վրայ,
ոստի կանո
լթե
ան ՛իե բատե
ս՚՚ւչր
,
Պէտրէ
պէյ
, ձեռքերր
ձեռնոց ;
Ի՛՛կ ձախ կո՚էմր՝
՚էսքր
սեղանի
ւքր
"ւ՛ւ–
շեւ, Աքի Րիղ՚ս
ոչէյ, որ սւտենաղբութիլ
-
ԿէԼ
"1՚"^էր
Հա ր ց ՛ս քննո
ւթի
ւն բ ս էլս ՛սւ
«ի՞ն
չոլ է ս ք,ս ,
ա՚լէ՞քլ ես»ով ,եւ միշանկետէ
՚էս՚էսսւքնե–
բով
, որ՚՚նց չէէ կրնար
Հեաեւիէ
:
Երր
Հ ա րց ո ւ՚ք^՚ե
րն սքլսան,
նոբէն
պնգե–
ցի Թ^
՚ ՛ "
ՒՐ^՚՚^՚Յ
՚ինտո ահ ՛իս՛ խս՛ս
տքչս՚նր
չեմ,
այլ Նիքոլա
Տիմիթրեւ
,
Մ՚սնասաըր–
Ցէ՛
՚է^է՚է ՚ ք ք ^ "՛Լ ք՚"ւ–րլելէ
յետոյ,
վել՚շա -
սլէս
յ՛ո յ՛ո՛" րա րեց ի
Այո,
Շ՚՚՚ւ՚սրչ
Միսաքեանի՛
եմ :
Րէչաա
պէ
յ •
— Հա՛ շ է օ յլ է ։
Տ՚Է՚ԱԱ
, ես քեղ
աչքեքէղ՝
քլր
ճսէնչնս՚մ
: Երբ ՛լուն
էբւլրսւմի
մէշ^
«Յաոաշ»բ
կր Հանէ իր , ես ալ
Գար՚՚՚քիէի–
սէի՛ քլ՚՚՚ււավարիչ
էի , անւլ՚սւք
մլ։
ք՛՛՛՛էաք
ե կ՛՛՛հ էի, քե՚լ
տես
՛ս հ եմ ՛ի ո ՛է՛՛ց է ն ո՛ն -
ցահ
՚սաենղ. , ն " յ ն իսքլ
՚սնւլսւմ
մը
ինհի
գէմ
ւլ գրութիւն
մր Հրատարակահ
էէր ,
աէ բ՛ո է է՛ի
մ ր է՚նգր "վ։ Հա բ/լ ալ
քլսւս ա կ -
ցութքաս՚ն
՛քք՛ն ալ ան՚լամ ես։
(Հէէ^գէբ՜
պիր Փըրդայատա մէնաււպսըն) •
Այ" , Գաչէւակցս՚կան
ե՛ք , րս՛յց "ւե -
սա կանօր
էն : ( Թ՚՚ւբքք՛
ք՛էնս ակ՚որ
է Լք՛" ՜
է ով , չաա բաներ
ֆրանսե
բէն կբ բացա -
արէէ : Այս "լարա՚էս՚յէն
ալ րսահ
ե՛լայ
— ան յ>էօրի) :
— Ուրեմն
«նաւքրսրիյէ»
ըսել կ ուզես :
Լաւ , ա ք՛ ս ա կս՚նօ ր էն Գա շնա կ։յ ական
Հ՛/՛" -
ք՛՛՛է է՛՛՛՛՛՛է
ԿԿ՚^՚Վ՚ք՛
Գա^աքլ՚յ՚՚ւթեան
սկղբսւնքները
կ էւ–
բացնէ է , ՛ս յ՛է ոււէ՚էութեամ
ր յօդս ւ՚սհնե ր
ԿԱ ՚ԼՐԱ՛ •
Ի՞նչ
նէւթքտբու
՚ք՚սսէն
կը՚ւբէէբ
:
կբթաէլան
, ւլբաէլան
, րնէլե րա
յէն %
— Ո՞ր թերթերուն
մէշ էլր
ղբէէր
Զ՚սնա՛լան
թերթերու
մէշ,
— ճ անըմ ,
«Բ է ւ
՛էէ
՛՛ն ՛լ էոն»
էն
մէշ ալ էլբ
՚՜ • Ո՛չ, Հոն չեմզրահ
։
Ուրեմն
«Ա՛լա տամա րւս» էն
մէշ կբ
գրէիր :
— Այ"՛
1
ղրս՚հ
էէմ ։
Այստե՚լ
յանէլարհ
նիւթէն
էե՚լելով ,
իմ
էլտբւլիս
՝։աբցուցի.
—- ին չ՛է՞ լ էւէէէսն այս բանէ. բբ։
Գիտէք որ
« Աւլ՚ստս՚մ"Iր՚ո»ր
Հակա՚ւ՚՚՚էլ
էր
Թ ՚ ՚ ւ ր ք ի " յ
ււլա ՛ոե բ ա՛րք ի
մ ՛ս սնէս էլց ե լուն , էքինչղեռ ե -
իժէ թ ^ 1 ա էքI" թիւն
րնել
՛՛ւ՛լէ ր ,
՚"
յգ՚քէ"
սլէւոէ
չ՚/բէբ,
ք՛սնի որ
խս՚ոն՚ս
էլո
ւթիւնբ
կրնար
օւլտէսէլաբ ԸԱալ
մեղէ։ Աս այս րա
նե րբ
Թ՚՚՚լէո՚թ
"էէյին ալ էլբնս՚յէ
րոել :
-
Ր՞՛՛՛է Կ՝ււ"է՚>
Ի՚՚^է
Կ՝ր՚՚է>
^"՚բս՚՚՚-՚յ
Պէտրէ
պէյ։
Րէ չս՚էՈ ոլէ յ րաց՚սա եց ։ Յեէո՚ւ
յ
խօսք՛
ինհէ
ուղւլելով
յայա"ւբարէ,ց
.
Այո , երեսանց
այգսլէս
էլբ ՚էբէր ,
էւաէլայն
ձեոքէ տակէն
«ս՚վտօնօմ
Հայաս՛^
տան» , ^Ւնքնս՚Հ՚սյասաան»
էլլ, ոլս՚Հա՚՚ւշէր
;
Տեարակէգ
մէշ ՚էրաքի ես
արգէն
Տեար
՚սկքէ
իմս չէ :
Րէչ՚Սէո
՚՚լէյ
քիչ մր Հայերէն
էլբ Հասէլր.
նար
էաւ էլարէէ մր բաոեբ
՛է՛ւց բ լ " " հ
էր՛՛
Ալղ
րէէ՛՛էն Ա՛լ , «ինքն՚սՀ
էէւ
յս՛ սու էէէն» (ինք .
Հա յէՍսսէէէ՚ն
)
էսէէ
ահ էբ յուչսէէոե
էսրէն , ուր
տե՚էեէլութիւն
մբ էլր ՚էանսւէր
Ա՚ուսիւէյ
"՛ր՛ոս՛
քին
նա իէ՛ս րաբ
Աաւլոն՚՚վի
հբաւլ բի
մ սւս ին :
Փորձեց
ի խօսա կցո
ւթի
ւնը
չարունակել
՛Այն նիւթին
վրայ
որով
սէլսայ ;
Րէչաա
սլէյ քիչ մբ ^ ՚" մ բե րեյլէ յեա ս յ ^ ^
աղ՚էտրէսրեց
.
՛Բ
էէէ էէա
քէս քլան
II
Լ թ է՛ան մասին
էլլ խօ -
սինք
յէւո՚ոյ,
՚էիմա
՚լ՚ււն
Հ ս՛ րց ՚ււմնե
րուն
սլաասւսի՚՚ոնէ
; Ուրէւ՚քն
՛է՛՛ւն
Շ ""–՚"
ր շ Մ է -
՛է ա ք է. անկ՛ է, ս եւ Գ՛ս չԿ""
էլց տ կան •
անշուչտ
էլեղհանոլն
մըն ալ ունիս
(նամը Ա՚իւս -
ր-էաբ) :
կեէէհ "՛նուն
չ՚՚ւնիմ
;
-
Արչաւիբը
՛է՛՛ւն
չե՞ս :
- Ես չեմ
..
ԱՀ՛"
, տեարաէլիէէ
մէշ ՚էբեբ
է՛ս
Տետբակը
իմս չէ ;
ճիչ՚է է , քու վբ՚ս՚է
չղտ՚սնք
,
րայց
քուէլղ է : Կ՚ուղե"
Հիմ՚՚ւ
բերել
՚ո՚Աէք «Աղա–
էո։սմաբէո»ի
մէշ գրահ
լօւէո ւահնէւ
ր՛ւ ււլ. ձե–
ռս՚էլի րնէւ ր բ , նամ սէէլնէ, բ՛է
. . .
—- Կրնաք
րերէ.լ , էոէ.տրէէւէլր իմս չէ ։
Կ՝ըսե" թէ
էքի ա յն
տես
՚" էլ "՚ նօ ր է ն
Գ՛ս չն՛" էլց "՛էլ ա՛ն
է, ս ; Ար՚լ , ՛է՛ււն
ս՚ւլւլ ի ՛էո -
է՚անո"րւէ էիր
(միլլէթ վէքիլի)
կ՛ոմ ու -
րէչ
րաբձբ պա չտօ՞ն
մ ր ունէիր
էւր քանէ
էքր աուբէ աոս՚շ
Ե ր լ՛" ր՛քէ սլս՛ լ՛ս ։ո ք։ ղտցիբ ,
Պէչիկիմաչէ
Հայոց
ւլէւբեէբքանատունր
բա -
նալ
տ էէէլու
Համ ա ր
Յ ո ՚ ր ՚ ՚ ւ թ է ւ ն
Մկր՚ոիչեա՞նբ
"լս՚տմեց
՚.
Ո՛^՛է. է> Յարութիւն
Մկրս՚իչե՚ոնր
:
~
ՊէշԻԿթտչի
մո՚ի՚թար
Արթին
էֆէն–
՛ոին,
ձէ,լւ քով սլսէչսէօն
ունի :
Ես
ան անէլ ՛ք"՛ր՛լ
չէ՛ մ ճան չնա բ ։
ԵԼ սէլսան րաներ մբ խօսիլ
իբս՚րու
Հետ ;
(Շար.
15)
Fonds A.R.A.M
