< 0
>
ԳՍՒԱՈ-ՍԲՍՆՈՒԹԻՒՆԸ
(քեՐ մէՋ
ԽՄԲ
Մեր սւշխաւաակիցը պաայւաս -
տած
է հսոաւր ւքը Պաըտիզակի մ ա ս ի ն , ֊ ֊
էսյդ հաստըէն՝ պարբեյւա|>աը պիաի տանք
քանի մը դլոՓնհր նհրսյծականէն, շահհ .
կաԹ ուսումնաււիյաՆթինն մը գասաււաբա ֊
նյւլթ-հան մայսին :
Ա՛–
ԱԶԳԱԳՐՈՒԹԻՒՆ
17րգ եւ. 1.Տրգ գա րե րուն , Նո յնէսկ
ւս -
՚-ելէ ւսոսՎ,
մէնչել
\Տրգ
ղար, օաար եւ.
Հայ
Հեղէնակներ
, մասնաւորապէս
ճամ -
բսրղներ
, սվսահ– էէն արղէն
Հետաքրք
-
Ր " ՚ ֊ է լ մեր գաւառարառերոՎ
, մէնչե ւ Աչէ–
խէթար
ԱբբաՀօր
Հայկազեան Րաււարանը
(1769
ասչագրութէւն)
ուր Աեհն
Մխէթար
էր այղ գոբհ՜ին
մէչ չնղունահ
էր չաա
մբ
գաւաււա բառե բ : Հ)^)ա1լան թուականէն
յե
տո
յ Հա յ
մ տաւոբականներ
մ ասնաւո ր
ղարկ
տուին
այգ
ճիւէչին
է
Արեւե լեան
Հայերու
մէչ Ա եսրոպ
թա •
ղէագեանւլ
ե անկէ
՚էերչբ Խաչատուբ
Ա -
բովեան
, Պերճ Պոօչեանց
եւ
՚Լաղարոս
Ագայեան
, սկսան
ղոբհահել
մ՜ոգո՚ւԼբղա
–՛
կան
լեղուն
էբենգ
գորհեբսւն
մէչ՛,
Այնոնց–\
մ է առաչ
գրաբարն
էբ
արտա յա յաու
-
թեան
պա շտօնա կան եգանակր
;
ինչ՛պէս \
Ֆրանսայի
մէչ լաա ինե րէն բ կամ Հէն ֆր - )
բանսե րէնբ
;
Գրոգ
լեգուէն
աորնթեր
ժոգո ւԼբգա կան
չեզռլն
Հէնէն
է ՛Լեր գո յութիւն
ունէր
նա
եւ Հայերուն
մէչ՛. Գուսանական
մնացորղ–
ներէն
յետո
յ մ էչնագաբեան
Հա յ
աչոււլնե–
րը կբ ղսրհահէէն
լեղու մր որ
քերականօ
րէն ել լեղուական
տեսակէտուէ
որոչ
չե -
գումնեբ
ունէր
Աստռլահաչոլնչէ
լեղոլէն
։
Բաոերր
արմ ատապէս
նո յնբ կբ մնա յէն (
րա յգ անոնց
՛Լր՛" յ կ*աւելնա
յէն
նո բեր
ուրԼւչ աղւլերու
Հետ շփումէ
Հետեւանքով։
՛Այնւղէս
ոբ, գրաբարէն
զուղաՀեռարաբ
կբ կերտուէր
աչխաբՀէկ
ժո՚լովրղական
լեգռլ
մր, ղոր գրագէտներ
եւ գպէրներ
ալ
կբ գոբհահէէն
, թէեւ
նման արաագրու
-
թէւններ
չատ
չեն Հասահ
մեր ժամանակ
-
նեբր Հ
Աբովեան
ղալւաղլոլխ
մր
բացաւ
էր
Վէրք Հայաստանիռ^
անոր Համար որ, ան
ոչ մէայն
ժոգովրգական
լեղու
կ՝ոլլգե
-
ԴՐէր ՚"ՏԼ նաեւ
կէ
ժողովուրղէն
բարքերն
ու սռւԼո րութիւննե բն ու
մասամբ
աւանղութէւններր
% «Վէրք
Հայ՚Ասաանի^ն
•
որ գրուահ
էբ
1841/՚յ> )
է՛՛կ Հրաաաբակ
-
1
ուահ
1858^1» ,
Թէֆլէս.
յայտնութէւն
մ,, եւ
չաբժումէ
՚չրօչակէլլ
մբ
եւլալ ,
ել ունեցաւ
էբ բաւլմաթիւ
Հետեւորւլներր
,
որոնց գլխաւորն
էր Պերճ Պ՚ւօչեանցի
Ս ՕՍ
ել Վարդիթ-եր^ 1860/.1՛
եւ
անկէ
վերչբ
Հաւցե
խնղէ րբ , որ կր պա ա կե րա ցն է ր էր
Աչտալւակ
ղիւղէն
սէւվոբոյթնեբն
ու վար–
քք^ "Լ բարքբ
:
Այո չարժ սւմէն
մ էս սնա կցեցաւ
՚Լաւլաբէւս
Աղտ յեան , աւելէ
ղտուահ
լեղուով
մր
աալով՝
հայ գէւցաէ^երէլութիլնն
ու վէ -
պերր I
Ցէչաաակելի
է Մկրտիչ
էմինի
« Վէրք
Հնոյն
Հայաստանի»
՚էոբհբ
ապուահ
ւաին:
ինչպէս
Պրօֆ.
Գրի՚չոր
Խալաթեանց
կր
յիչէ էր մէկ աչխաաութեան
մէչ,
որմէ
կր քսէէլենք մեր աեղեկութիւններր*
մա -
մ ուլբ վաղուց
սկսահ
է ր արթննալ
աւլգա-
ղբական
նիւթեբու
մասին։
իւլմիբէ
Արշա–
լռյս ԱրարատհաՕ^ (1840 - 1880) , Իսւզ -
մավէպ (1843^1*
սկսահ՝) , Պոլսոյ
Հայաս
աան
չարաթոէթերթբ
(1846 - 56) ,
Վէէն
-
նայԼէ Մխէթաբեանց
էւրոպա
չաբաթա
-
թերթբ
(1847 - 67) ,
Պոլսոյ\^»ւ^)^ոբ
(1852
- 89) ,
Փաբէղէ
Մասեաց Աղաւնիդ, (1855 -
65) , Արծուի Վասպռլրականը (1855 ֊ 63) .
Թէֆլէսէ
Մեղու Հայաստանի (1848 - 86)
ե ւ
կււունկ Հայոց Աշխարհին (1860 - 63) •
էսկ
էչմէահնէ
Արարատ^ 1868^5/
սկսեալ
եւ ուր է չնե ր լէ են Հայ ժուլովուրւլէ
սովս -
բութէւններր
, վէպեբբ
, ա ւան գութ էւնն ե–
րլ^ ու բարբառներր
պար ունա կող
ղրու -
թէւննե րով .
Այս
ձեւէ ա չխատանքբ
չարո ւնա կուե -
ցաւ
մէնչեւ
՛յկական
թուականներր՛
մէն -
չեւ Գարեգէն
վրգ • Արուանձաեանէ
երե -
ւումբ
ռր այլապէս
յայտնուքժէւն
մը ե ՚
ղաւ
•
ել .բացաւ նո բ չբչան
մբ մեր աղ -
գագրութեան
մ էչ ;
Ա րոլանձտեսւն
1869Հ՝^
սկսեալ
սկսաւ
գրել
Մանղումէ
թերթէն
մէչ Մուչէ
մա -
սէն աեւլեկաղբական
ել «Ա ասէս»է
մէչ
պատմական
ղբոլթէլններ
։
Բայց
երբ
լոյս տեսաւ
1874^1* ԴրՈց եւ ԲրՈց5»
Ո Լ
Հնոց եւ է/Որոց^,
որոնց
յաչորգեցէն
Մա։^
նանայ,, Թորոս Աղրար^
ե ւ
Համով - հո -
տով^յ I
յեղաչրչում
մբ
հնալ
մէաքերոլ
մէչ֊. Անոնց չօչափահ
նէւթերուն
բաղմա
-
ղւսն էէ ւթէ ւն բ եւ էնքն ա տիպ
ոճր ա յսպէ
Ս
է
«կենղանէ
կերպով
կապուահ
էէն
է րար
Հեա եւ մէ սէրուն
ամբոգ^ութէէն
կաղ -
մ ում , մէ երեւո
յթ որ ղեռ տեսնուահ
չէր
մեղանում»
կբ ՚էրէ Խալաթեանց
:
•Արուանձտեան
նոբ չունչ
մբ բերաւ
Հայ
աղղա էլրո լթե ան ել օբէնակ
ղաբձաւ
էր
յաչո րղնե բուն
:
Այս բաժնէն
մ էչ
յ է չաաա կել Հարկ է Ա.
րիստա կէս
եէղիսկ. Աեւլբակեանի
փնար
Մշեցւոց ել Վանեցւոց
գբքսյկբ,
Գ. Շէ -
րենց, Արիսատկէս
՚Լրգ • Տ՛ Աաբղսեան
,
Ա , Հա յկունի
, եւա
յլն :
Ա՛
Հայկունէ,
մեր
ամէնէն
կարեւոր
ա ՛րլ աէլ է րնե րէն մէն է որ ունէ չաա խգճա.
մԼէէո ու լայնահաւալ
աչխատանք
եւ
որ\
սակայն
կլլ մնայ յաճախ
ան յէ չատակե լէ ՝
ու թեբաճէսնաչ
:
Գ՛ Խ՚սլաթեանց
տեսնելով
ոբ
թափուս՚հ
չանքերր
ցանուցրէւ
եւ խառնակ
են եւ ա–
նառաչնորղ
, \Տ87էն
Հետեւելով
օտաբ
ագ
գա
ւլ է բնե բու ա չխա տութե անց , պաա բաս -
աեց եւ Հրատարակեց
մանրամտսնեալ
ու
կտ րէլ աւո րեա
լ
ացգագրական ծբագիր
մբ
ԳՐԱԿԱՆ
ԲԱՏԱՌԻԿ
ԱՆ
ՀԱՏԱԿԱՆՈԻԹԻՒՆՆԵՐ
ՏՒՐՍՆ ՏՐԱքհԱՆ (հՆՏՐԱ)
ԻԲՐԵՒ ՄՏԱԾՈէ,
ԻՄԱՍՏԱԱԷՐ
« Լուսաղօտ, աքւշրջագիծ ,
Անհասկնալի տենչանք մ՛է
Ամրողջ իմացականսլ ր֊իւնս» :
(ՆերաչխարՀ , էչ
101)
Մեր ւլբականութեան
մէչ քտնէ մբ րա -
ցառէկ
անՀա ատ կանո ւթէւննե
բ
ունինք
,
որոնց վասաակր
խորասլէս
ուսումնասիր
-
ուահ
չէ՛. Իրենց անՀատական
,
մաերէմ
կեանքբ
, նկարագրէ
թաքուն
ւլէհեբբ
լո ր
ս էն բե րուահ
չեն , կա բե լէ ււ ւթ ե ան
սաՀ -
մսւննեբէէլն
մէչ եւ մարգկօրէն,
ոբսլէս
գէ
բնթե րց էէ ւլնե րր Հետեւէ
էն անոնց
նեբքէն
ուչբերգութեան
ւ Անոնք Հատնող
լոյսեբու
ախրռւթիլնլ,
միայն
պաբղահ
են եւ
էրենց
բո վանդակ
կեանքր
խււ րՀ րգա
լո
րութեան
մէչ
մ՚ւռացէււէթեան
տրուահ
է ;
Կբ յէչեմ
երկու
Գէմքեր
.
Եղիա Տէմ1ւբ.
ճիպաշհան
ել
Տիրան Չրաքհան,
ո բոսւյ
կեանքէն
ու
էէՈրհէն
պէտէ
նուէբուէն
պաբբերաբար
ա յս յօգուահնե
ր ր ;
\ԱռաչԼւնր , եթէ էր կեանքով
անէհոլահ
ու անրա խտ գրագէան
էր , որուն
է^՚՜րք.
բաղմաթէլ
բացասական
էււ ղբական
զրա -
կանութիւն
մբ գոյութիւն
ունեցահ
է,
երկրորղին
վասաակբ
բաղգատարար
նր -
ւտղ Հետաքրքրութեան
, ^^նութեան
ու
վեբլուհման
առարկայ
ւլա բձե ր է : Անար–
ղար ու անրարեացակամ
քՏւնաղատութէւ
-
նբ «ՆերաչիաբՀ»
»ի մասէն
(«Արեւելեան
Մ ամււլլ»
1907)
առէթ տուաւ,
որ
ՏԼ՚րան
Զբաքեան,
երկու անղամ,
1906^1.
եւ
1908֊
էն , «Բիւգանգիոն»
օրաթերթէն
մէչ, Հբ -
րապաբակ
գար , եւ «կարհիքնեբ
ու կար -
հուլնե բ» խորագրով
յօգուահա
չա բք
մ ո
ստորաւլբէբ
ել էր տնձն ւււ գոբհր բացա -
աբէր եւ պաչտպանէր
• • • յ
Այգ գրական
վէճէն
Հէն
պատմոլթէլնր
չէ որ նորողել
էլոլղենք
: ԸնգՀակառակն
,
քանի մր սեղմ յօգուահնե
բով պէտէ
փոր–
ձենք Տ էրան
Չ բաքե անր նեբկա
յացնել
էբ
բեւ
մտածող, իմաստասէր,
նկատէ
ունե ~
նալով
մասնալորաբար
«Հքե րա չվսա բՀ-^բ ;
Խաոնոլահքով
յոռեաես
մրն է ինաբա ,
բայց կբ Հաւատայ
որ այլաւլան
երեւոյթ– -
նեբու տակ համայնակա՛ն կեանք մը կը
ա^1\.^^ –.ա՛տաբրեր է պա ր՛ս՛լա յական
Հա–
ճոյքներէէլն
կամ
ցաւերուն
Հանգէպ
, ո .
բովՀեաեւ
վաղանցռւկ
են անոնք տիեւլեր -
քէն
մէչ։
Աքս մտահումբ
աւելէ
կ՝բնղլայ
-
նէ ան , բնաանեկան
եւ անձնական
կեան -
քէն տալով
ին^^ա յատուկ
ըմբռնում
մ ր ;
Բնո ւթեն ա էգա շա Համասաուահեանի
ղւլա -
յէւ ւթի ւնն է ււր ղինքը լաւա տեսութեան
կբ
մ ՛լէ : Անաաբբեր
րլլ՚ոլով
ուրեւքն
կեանքի
գաււնոլթէւններոլն
Հանդէպ
,
անՀուն
աէեղերքէն
մ էչ խա յտանք
եւ ուբախոլ
-
թէւն
կր տեսնէ
մէայն;
ԱնՀունէն
, անեղ՛
րոլթեան
ձա յնեբուն
կր տենչա
յ , կգգէա–
ցահ , առանձնացահ
էբ սենեակէն
մէչ ,
«ցնոբաքլան»
գէչեբնեբուն
, Հսկելով
իր
մէակ
լոյսին
վրայ,
որ էրեն Համաբ
աէե -
գերք մբն է ։
Ցնորքէ/
վէ^աէլր,
երագի
եւ եբեւակա
-
ուղղելու
եւ առաչնորդելու
Համար
աղղա–
գէբներր։
Այո գորհբ
մեհ
օգաակարոլ
-
թէւն
ունեցաւ
ապաղայ
աչխաաութեանց
Համ
լ
՛բ; I
Նոր թափ առաւ
աղգագրութիւնւր
• րաղ–
մաթիլ
մտաւո րա1լտններ
արղէւնաւոբ
եբ՛
/լասիրոլթիլններ
տուէն , ինչպէս
կ. կոս–
տանեան
, ճանէկեան
, Ա . Աբեղեան
, Գա -
Ր՚ե՚լէն
՚Լրգ՛ Յովոէփեան
, Բադարատ
Խա
լաթեանց
, Ե ՚ Լալայեան
, Ա • Հայկունէ
,
Հ . Աճառեան
, եւա
յլն ;
Վիէննայի
Մխէթաբեանց
Հանդէս Ամ -
սօրեան
էբ սէլսահ
օրէն
(1887) ,
եւ
Արա|քս
պա տ կե ր ագա
ր գ Հանգէս ր Բեթե
լւս պուր կէ
մէչ (աւէն
սկսեալ)
13
աաբէ
բերէն
մեհ
նպաստ
մեբ ա գ՚լա ղբ ո լթե ան :
Տէղրս՚ն
Նաւասարղեան
1870^-1՛ 1894)
Հրտաաբաէլեց
Հայ Ժողովրդական
հէք –՛
եաթներ«լ 8
Հատոր , Թէֆլէսէ
մէչ :
^
Եր՛ Լ՛" լայ եան որ մեբ
բանասէրներու
մէչ հանօթ
է էրր խղճամԼւա
ել
ւլէաաէլան
նոբ տռւեա^երով
ա չխատող
Հեղէնակ
մր
1896^^
սէլստլ
Հբաաա բակե
լ էր թանկա
-
ղէն
Աղգագրական հանդէս^
որ
տեւեց
մինչեւ
1916
եւ տուաւ
26
*•
աաո րնեբ
՚.
Նաեւ
երեք Հատոր
Մարգարիտներ
հայ
րանտհիւսռւթեսւն :
Արեւելեան
Հայե բու այս չարժման
Հան
ղէպ
անմ ասն չէր կրնար
մնալ
արեւմ ա -
եանբ ; Այսպէս
, երկու
կարող
մ տաւո րա -
կաններու՝
Գալուստ
Անւլրէասեանի
եւ
Գաւիթ
Խաչէլոնցի
էւմբաէլբոլթեամբ
սկր -
սալ
լոյս տեսնել Ամբատ
Գալէթեանէ
անօ
րէնութեան
աակ
«Բէւրակն»բ
որ
1897ք^
1902,
ամբուլ^ովին
նուէրուահ
աղգագբու–
թեան,
չաա
մեհ օժ անգա կութ էւն մը բե -
բաւ եւ գանձարան
մը կագմ եց այւլ աեսա–
էլէտքվ
:
իսքլ
1908^5՛
սկսալ
շաա
արժէքաւոր
՚լորհ
մբ
էլքինեան աղղագբական ժողովա
ծուն
ղոր մէնչեւ
1913
վարեց
Պբօֆ ՚ Խա -
լաթեանց
, Հա յ ագգագրութեան
բնհա յե -
լով ինբ մեհարժէք
Հատոբնեբ
;
Ասոնցմ է գ ուբս , մ չակութա
յին
Բ՛՛՛Ր ՜
ձրաբժէք
ձեռնարքլ
մքն էր Պոլսո
յ
՚^^2.
Հասաաաուահ
Իղմիրեանց
գրական
մբցսւ -
նակր էէբ երկւււ տարին անգամ
մր նիւթա
-
պէս
կր վա րձա աբէր բանա սի րաէլան
կա -
բեւոր
աչխաւոանքնեբր,
թէեւ
Հարկ է նր–
չել թէ մրցանաէլեաԱւերէն
քէչերր
մէայն
տսլաւլբո
ւթէւ ան արժանացան
եւ
չատերր
մնա ցէն ւլաբաէ^ե
բու
մ էչ
ՅԱԿՈԲ
ՏԷՐ-ՅԱԿՈԲԵԱՆ
ՊԱՏՄՈՒԹԵԱՆ
ՀԱՄԱՐ
ՇԱԻԱՐՇ ՄԻՍԱՔԵ ԱՆԻ
3 Ո
Ւ
Շ Ե Ր Ը
ՏԵՐԵԻՆԵՐ ԳԵՂաԾ ՅՈԻՇԱՏԵՏՐԷ ՄԸ
Րէչաա
պէյէ պասւմահ
՚լէպքը
^էչ՚է
Կ Ր :
Օսմ. Ա
1էւՀմ
՚էւնէէււլբսւթեան
երէլրորէէ տա
-
րին , Պ՚՚լէս
եէլահ կբ Ա. ԱՀարոնեան
եւ
ճառ մը իսօսեցալ. Պէչիկթաչի
եկեղեցին
Հ
ԱՀագին
բ՛" ւլմ ութ իւն եւ
անն էլա ր ա ւլ լւ ե լի
իէան ւլ ա վ ա ռութի
ւն :
Յս՚րութիւն
Մկրսւիչեան
, որ
էլս՚բհեմ
այն
աս՚էէն
ուււէէւցիչ
էր, մօտեցաւ
մեբ
խումբին
եւ խնւլրե ց գիմ ում կատա բե լ ,
յսւնէէւն
ժ էէ ղո վո ւբ դիէն , բանա
լ տալ
ււլ Հա -
մար Պէշփկթաչի
աղւլ՛
ւլե բեէլմ անատո լե ը
յ
( Ա էէլլթան
Համ իա կ րես ուն ւոա րէէ ի ՛Լեր
փ աէլե լ տուահ
էր ւլայն,
Եբլո՚ը՚լի
սլա լւս ,
աին չաա
մօա ըլլալով)
;
Տաքարիւն
տ՚լաք , երկւււ. - երեք
Հալի
գացինք
Երլտր՚լի պալատը,
ւինտէւԼցինք էււ
գտանք
Հրամանատարը,
Լսօսեցանք
օր -
ուան
Հաւք ապաւո էՍՍ խ ՛սն չե չաով
.
եւ ,
քանի մլ օր ՚Լել՚չբ,
ղերեղմանատունէ
վե -
րաբաց ուահ
էր
յ
Րէչաա
՚՚լէյ
յէշետնելով
՚սյս պարաւլան
,
կ՝ուղէբ
րոել թէ սոսէլաէլան
մէէլը չեմ :
Հարցաքննութիւնը
վերսէլսալ
:
. ինչո"լ,
սլ՚սՀուահ
էիր ;
Զէի
սլ^ոՀսւահ
, էլը ղ՚լուչանայի
, նր–
նէլատի
ա՚ւնելուԼ
օրուան
էլացութիւնր
,
գէպքերը
:
— Ւ՞նչ
կացութիւն
, ի՛՞նչ գէպք
:
ԿքԼ բ՚ւնէտն , կ՝աքսսրէ.ն , էլաԱՀԼտա
-
ցբնեն
• • •
Ուրկէ՛՛՛ իմացար
այւլ բաներ ք .;
Ամէն
մալււլ
ւլիտէ
Ուրկէ՞
իմացար
թէ
կ՝աքսորեն
,
էլ անՀէ^տացնեն
ւ
Օրինակ,
ԶօՀրապր
ի՞նչ
եղաւ
;
ի՞նչ
եղահ
է ;
Ձ/.
բ րաէլա լւսհ , տա բահ ճամ ա բուն ւո–
պ ա նն ահ են :
ՊԷՏՐՒ
ՊԷՅ
Ո՛՛ւրկէ իմացար
:
Ասղին
անէլին կը խօսին
է
ՊԷՏՐՒ
Զ՚ս՚իաղանցսւթիւն
է
լսահւլէ
(Ֆաղլա ԻշԻւ>–՚քիշ«ին) :
Հապա
ի նչ եղահ
է :
ՊԷՏՐՒ
ԶօՀրապր
քեղի
ինհի
պէ"
տսկսւն
(մէթի՚ն)
մարէէ չէ : Արտի
Հիւան–
գոլթիւն
ունէր , չէ ղիմացահ
,
ճամբան
մեռահ
է ;
Այգ պաՀուն
Պէտրի
պէյ պաՀ մր
ղուբս
ելաւ ;
Րէչտտ
պէ յին գիտել
տուի թէ աՀա
իմ
յ
ձեո քէէ քս եւ մ էստնեբս
ալ կասլեբ
են , ես ;
ւսլաւլ՛" ՛կ եմ։
՝
Մ էկ - երկու
խօսք փոխանակեցին
Ա -
լի
Րի՚լայի
Հեա։ Րէչտտ
պէյ
բացատրեց.
Ես
րլլայի՝
չէի էլապեր : Բայց
պա
աաս իստն ա տ ուո ւթի ւն ր անէէր վբա
յ ըլլա -
լով , ուրիչ
մ ի՚չ՚՚ց
չէ
՚լ՚ոնե բ տ անէ լ-բե րե
լու ա պա
Հ ո վո ւթ ե ան Համար
;
Յեաո
յ Հարցուցի
.
էր՚լբումէ
, Աբվաւլի
ժոգովուբգր
ի՞նչ
եւլաւ :
Այգ ոչաՀուն Պէտրի
պէյ նորէն
ներս մը–
տալ
եւ Հարցուց
,
- Ի"նչ էլ՝ըսէ .,
֊ Կկոէ թէ էր.լբումի
եւ Արւիաւլի ժո -
ղո վուր ւլր ի՞նչ է. ւ լւս լ ։
ՊԷՏՐԻ
ՊԷՅ
Ի՛՛նչ ե՜ղահ է ։
՚Բաւլաքնեբէն
Հանահ,
այբերր
սսլան–
նահ , կիներն
ալ բաժնահ
, աւարի
աբ -
ւահ են ;
ՊԷՏՐԻ
Ո՞ւրկէ
իմացար
:
Տ՚ողւէվուրդին
մէչ էլր խօսին
•
ՐԷՇԱՏ
ՊԷՅ
Տեարակիդ
մէչ
ղբուահ
է աբգէն
օբր օրին, լալ «թաբիխչէ՝^
սլա
Հեբ ես :
Տ1՚"՚լ՚ա1լբ
իմ ս չէ :
ՊԷՏՐՒ
ՊԷՅ
—
Ֆաղլա իշիթ^միշսին, օղ–
լում :
Հո՚պ՚ս
ի՛՛՛նչ եւլահ է ։
Տուրա
վա յրե րէն աաք
տե ւլերր
ւիէւ–
իոաղբեցինք
։
(Սօուգ եէրլէրտէն սըեաք
ե կոէրէ կէօնաէբտիք) :
Հիմա
ո՞ւր են
Աւէլբիւս , Հալէսլ
, Շամ , չատ
լալ են •
եւ Հանէլիսւո
;
Ջեմ
յիչեբ
թէ
ի՞նչ վիճակի
մէչ
էի :
Պէտրի
սչէյի
չարժուձեւէւրբ
րւսբենչան
չէէն : Աչքերս
ոււլւլահ
էի ղէպի
Րէչաա
պէյէ
կռնաէլի
պատուՀանր
, թէէ,ւ
եբէլէէւ
սեղաններ ք իրաբու
փաէլահ
էէն, եւ անցք
չկար
:
ՊԷՏՐԻ
ՊԷՅ
Հիմա ատոնք
ձւլէ
եւ
Հա քցո ւմնե բո ւն սլաէոասիսանէ ։
՚
ի՞նչ
Հարցում
։
Գիսէսէլր
Ո
՞Վ է ։
Զեմ ՛լիտեր
:
— ի՞նչսլէէւ
չէ՛"
՚լի՚ոեր,
էլուն ՛չբեր
եսւ
Ես չեմ ւլրահ ։
• իիուղանր
ո"վ է ;
Զեմ
ւլիւոեր
-
Արչաւիբը
ո՞վ է ։
Զեմ գիտեր
:
Հէէէրցէէւմնէ,րբ
էլր ւոէյւլսւյին,
պաաաս
-
խաններն
ալ միօրինաէլ •
Ոլ՚ովՀ եաեւ գս րհո ւնէ ութե ան կորիղ մը
էլ ե բ է, ւա ր , ոբոչէ, բ էի սսւանձնե
լ
ամբուլչ
՛լո բհ ին սլաւոէսսԼսւսնտաուէէւթիւնբ
,
իբրեւ
ւլո բհ էէէկիէք ն՚սխս՚՚ոեսէտ
լռվ
երէլու
բս՚ցաէլա–
նէ,ր , երէլու բ ւսբ է, էլս՛ մն է՛ բ որէէնք ւսմ իսներ
աււաչ
Հեււացե բ է ին , կան ոնա ւոբ անցա -
ղիբներով
եւ բուն
իսքլ
սսաիկսւնութեան
Վ
աւէ։ լւացում էէվ
Յանէլարհ
Պէ՚որի
ոլէ յ ձեոնոցնեբբ
Հա - ՚
պ
Ո
ռաց .
Օլահ ... Փ . . . ղ . . .
ԵԼ վբա էէ իո" յ անւս լռվ ա ՛՛լտ աէլկւէւ րոլ
եւ
րռէււնցքնէյ
բու տեւլս՚աաբավյ
մր
ի չէւ ցուց
քթիս
բեբնիս , ւլլխուս
:
Զեււքի
Հաբէէլտհներէն
չւլոՀանալով
, ա–
թոոն
ալ քա չք.ց ղլխուս
նետեց ։
(Շար.
16)
նելով
Fonds A.R.A.M
