Ք Ս ՐԻՒ ՚ՆԻ ՏԱԳՆԱՊ ԷՒ
Ք Ա ՐԻՒՂԻ ՊԱՅՔԱՐ
Արէւ ւմՈէ-սւք կչւ Սէսւււէսսչէ քւսլւէլւլէ
ւոսւղ–
նապէ , իսկ Արեւելքի
մէ^ մեծեբր քար -
իւղի
"Ր՚՚յքսւր
1լք մղեն : Ապսւաանի
^«1*^՜՛
ու ե յարղ արէն
յեաււյ
արւսրաքլան
իքերա —
կղղիին
ձ՚"–ր^ կըղառնան
թան կաղ
ին
Հե
ղուկին
ծարաւի
Հղօրներր
,
որովՀեաեւ
քարիւղի
աիրասլե աութիւնր
եւ. անաե
սա
կան
ո ւմի աճումր , արաաղ րութե ան ղե -
րաղանցումէն
կաիաւ մ
ունիք։ :
Աաէնի
մօա ՀրոսակԿւեր կր ղործեն,
մինշ Ալմե -
Րիոյ
աղղայնական
շարժ
ում ր կր հաՆկկ
անաեսական
շաՀեր : Իրալաւյիօրէն
րս -
ուեղաւ, թկ
«քսւբիւ֊ղ/» |ս1յդիր1,ն կսւ|սւււմ
ՈԼ.1ւի ւսսւզադոլշյիւնքլ սւ 6 ողուլոլրդ(ւեյւոլ
բսւրօրութ–իւ(ւը» :
Տարիներ աոա^ Փիէր
Ֆոնթեն կր ղրէր–
^Բաղմաթիւ
օաա րականնե ր
Ալժերիա
էլա յցե
լեն , ֆելչաէնե
ր յանկարծ
Հարսաա–
նալով
անա սլա ակ ն
Հ ողե ր կր ՛լնե ն։ ; քէ՛ո լ –
նոլղի
Հարղր
քարիւղի
Հարց
մրն է •. Ո՞՛վ
թելա՚լրեղ
որ Պկյր
1:1
գեկա
.
1948/
Հրամանաղիրն
՝1րաաարա կկ ; Ա ա ՛լ թե
նք
Որ IIIյգ օրէն
ձ՚՚կոի
ֆր՚սնսական
վեՀա -
պետութեան
վտխճանր
Ավ՚ր/՚կէի
մէխ :
–Հեղինակին
նա իւա աես ութի
ւնն
իրակա -
նաղաւ:
Օսմւէւնղինե րոլ Պոլիսր
ղրաւելէն
եւ
քիուսերու
՚էէպի
Հարաւ
աււաշացումէն
ծաղեցաւ
էւրոպան
՚ԷԲՂ՚՚՚Լ՚՚՚Լ
՚՝"՚1՚ՅԸ
՝՛
՛Բա րիւ՚էի
ղործածութենէն
ի վեր
Հարցր
կր
մնայ
անաեսական
յ
(իամանակին
րաժնեչ
կ՝ուղկ ին 0"մանեան
կայսրու -
թիւնր
, Ա եծ
Պաաերա՚լմ
ին
լլաժնեցին
,
իոկ
այսօր
րաժա՚եումին
ձ՚՚՚՜Ր^
պիտի
պայքարին
,
՛ւ րովՀեաեւ
Արեւելքր
թա -
գաղութեան
լՐ^անին
անՀ րաժե շա է
անաե սական
մրցակցո
լ թեան
Համ ար
,
բա
յց պէաք է նաեւ ասլտղ ա յ ենթաղրա -
կան կամ իբակտնալի
սլատեր՚ո՚լմի
մր Հա
մար;
-
՝Բարիլւլէ
ղու րկ
երկիրներբ
ենթակ՚սյ
են
Հղօր
բն կե բ ո ւթի ւնն ե ր՛՛ւ
, եւ պա բ տա
ւո ր են ռւղղե
լու
իրենց
քա ՛Լա քական
ու -
թիւնր
քալ՚իւ՚լա՚ոկ
բ
հ րկիրներսւ
•^ամա–
ձայՆ
1 1Լյււ ԼրկիււՆՆՀէՆ աէ ա ալք,,, ա՛ւ՛ե րքա
պիտի
շաՀին , ՚լ՚սնոնք
իրենց Հետ ունե -
նս՚լոլ
Համաբ՝
մրցակիցներու
՚լէմ : Արեւ
մուտք կր Հայթայթէ
Գեբմտնիոյ պէտ -
քեբբ
, երբ ՚էաղ րի ւլոՀաց ում տալէ
մե ծ
պե տ ո լթ ե տն
ոլ է տ քերուն՝
ա՜ս պիտ
ի
սաիւղոլվւ
ղաոնալու
Աովետ֊
Աիութեան,
որ եւրոպական
քարիւղ արաա գրող
միակ
քղետռլթիւնն
է :
Աասնաղէաներ
կբ յայտնեն
, թէ
եւրո
պա կան ա բ ա ա ղ ր ո ւթ
ի ւն ե ե ր ր
բաւական
չեն
ղ ոՀացում աա լա. սովե տ ե ւ
՛լ ե բմ՛
՛ոն
պետ
ութ
իւննե ր՚տւ կարի^ե
բու ն ; Երկբտ -
գունտի
միւս
կեղբոններոլն
Հւսնքեբն ալ
կր գտնուին
անւլ լե ւամ ե րի կեան րնկե
բու -
թիլններու
ձեռքր
• Եթովպիտն
Ք՛՛՛բ
իւղի
Հանքեր
ունի , եթուէոլական
ել ՛ոմեբիկ -
եան
Համաձա
յնոլթե
ամր
Ա՛ իացեալ Ն՛" -
Հանգնեբր
կր
թավ՚անցեն
ափ բիկե ան
բաբձբաւանգակէն
նե
րս : կարմ
իր
\ք ովու
արեւելեան
եւ ա բ ե ւմ տ ե ան ա վւե րուն վր -
րա
յ կբ Հաոաատոլին
անղ բ կո վկա
ս ե տն
լնկեբութիւննեբր
, որոնց Համաբ ^տր -
ի՚-՚ւի ծովա
յին
ճամբուն
աղատութիւնր եւ
քարիւղի
Հանքերուն
ապաՀ ով ութին բ կր
գառնան
կենսական
Հաբցեր
:
Ամերիկացինեբ
՚ղն՚լեցին
, որ
իտալիան
հւ՛ւ՛ՐԷ՛"^՛
1 "բոլէսղի
Եթովպիա
ծ ո–
վու
վրայ ազատ
ելք մբ ունենօւյ եւ իւոս–
աազան
մ ա յբտքաղաքկն
մին
շեւ ծով շի ՜
նել
Լորս Հազար
քիլոմեթր
ճամբայ մբ,
ոբ պիաի
բլլայ
քարիւղի
եթովպական
ճամ բան - Երբ •էանքերբ
շաՀաղործուին
,
ճամ բան
ձչին՛" ի
1
պիտի
պաՀսէնչո՛ իֆր~
րան սա կան Ա ոմ ա լիի
միակ
նալտ~էան -
գիստր՝
ճիպութին
:
իտալիո
յ մէ9ալ ՚լտնուեցաւ
Ք"՚րք"–՚1
՚
1955
Աեպտեմբերին
, Փեսքարայի
մօտ :
Աեւ
ոսկիի
թւսնկա՚լին
Հ անքին
ղիւ՚որ
մեծ
խանղ ավ առոլթ իւն
մ բ չպտաճաոեց ք*աա–
լիո
լ ՚քկշ՝. Օրէնքի
մ բ Համաձա
յն , երկ -
րին
Հանքե րբ կր պատկանին
պետութեան
եւ ոշթէ Հողատէրին : ք՚տալակտն
Հան -
քե րու շ՚սՀտղո
րծոլմ բ առաջնակարգ
կա -
բե լոր
ութ իւն
ունի
աշխարՀաղ
րական
գիրքին
շնոբՀիւ
, կրնա
յ անվտանւլ ել ա–
րաղա բաբ
պա րենաւո բե լ Ա
ի9երկրականի
մէ9
շրք"՚Լ եւ կայուն
նաւերն ու նալա -
տորմ ր ; Օրէնքբ կբ Հեռացնկ
օաար րն -
կերութիւ^ւնեբր
, պետութիւնն
ալ միշոց -
ներ
շունի Հսկա/ական
ծախսով
շաՀաղոբ–
ծարաններ
Հասաաաելու :
Ամերիկացինեբ
կբ Հսկեն
Հոն ալ , անգլիական
րնկեբոլ -
թիւննե
րն ալ ֊ որո՞ ւն աալ շաՀագործմ
ան
մ ենաշնոբՀր
պետական
մ ասնակցու -
թեամ ր : Ա ինշե ւ ոբոշումբ
, աղքատ
Հո–
ղամ ասին
բնա
կ շո
լ թի
ւն բ պիտի
քնանա
յ
Հարուստ
Հանքերուն
վբայ,
պիաի
լուսա
ւորուի
մ ոմ ով , պիտի
ւլաղթէ
ապրուստ
մր
ճարելու
Համար
;
ք՚տալիա
գիտէ , թէ
որքան
ծ՚սնր
ճնշեցին
Ալպանիոյ եւ Եթով–
պիոյ
քո՚րի՚՚՚ւի
Հ՚ոնքերուն
ոլտտմոլթիէն
-
նեբր
իր պաամ ական ճակաաագրին
էիր -
ր՛ս
յ , թէ ո՛ Լբ կ բ եւ ո՛ւր Հասաւ •
Հարուստ
երկիր
մբն էբ
քիումտնիա
,
՝,արուստ՝
ցորենով եւ քարիւ՚լովէ Գբա -
ցինեբր
՚ղաարոլակ
մր կբ ՚ինտռէին
, աի–
բանա լու՝
եբկբին
Հարստութեան
: Հե -
ռոլէն
եկող
ղ ի լանաւլէ տնե
րն ալ անտե -
Ա՛ս կան
Հ՚լօր
բնկերու
թիւննե
բու
ղ ործա -
կաաարներն
կին,
ոլատկանած
պեաու -
թեան տնտեսական
շաՀ երր պաշտպանե
–~
լու.
Հ ՚սմար
ղրկուած :
1940
Նոյեմբերին
Հ -
չւձտրռւի^իւՆՆձբով
քք–ռւՅքանիւս կր
ղառն՚սր Աովեա. Աիութեան
արբանեա -
կր : Ան՚լլիա եւ Ամ՛երիկա
ապօրինի
կր
նկատեն
րեա ր ո ւթ ի ւննե բ ր ,
ոբովՀետեւ
1 9 4 5 / »
Մ ոսկուա
յի
Հ ամաձա յնութեամ
բ
Բ՚՚լոր
կո լսա կց ութիւննե
րբ
մ ասնա կցե -
լու
էին րնար՚՚ւթեան
, արղ ,
19
Նո
յեմ -
բերի
բնտբոլթիլնր
<յ;Ո՚չ Ա1լլդւԱ|1 , ո չ ա լ
ա է յ ա ղ ո »
ե՛լաւ , Հեաեւաբաբ
երկու կառա -
վար
ութ
իւննե բբ չեն ճանչ^ւաբ
ո ում
էն
կառա վար
ութիւնր
ե ւ ^են ստո րաղրե ր
այ՛լ կաոակարոլթեան
Հետ խա՚լաղոլ -
թեան
ղաչինք մբ;
Աովեա
Միոլթիւնբ
սլկտք
ոլ1՚ի
քիումտ–
նիո
յ ցորենին եւ ք՛ս ր իւղին :
Ան՚լլիական
ել
ամ ե բիկեան
րնկե ր ութի ւննե ր
կաբեւոբ
րաժ իննե բ
ոլ՚՚կ
ին քա ր ի լղի
րնկե րսւթ
եան
՚լբամ ազլոլխին
մէշ։
քիումանիա
ձեբբա -
ղ՚սաուեցալ
ղերման
աիբտսլեաու
թենէն
,
այժմ
կ՝անցնկր ոովեա ա ի ր՚սսլե աո ւթե ան
,
Հակաո ակորղ ի մր անաե ական
ո՚-ժր
կ՛՚ա
ւելնար
, կրնար
քարիւղ
արտածել
եւ
^ՐՅԻԼ
օաար
րնկերութիւններոլ
Հետ :
Նախոբղ
պաաեբազմին
Գերմաննեբբ
քան–
ղեցին
քարիւղի
Հորերբ՝
նաՀանշի
ատեն։
ձՐ ԱԺեՇ ՏԻ խՕՍՔ
ԸՆԿԵՐ ՇԱՒԱՐՇԻ
Մայրաքաղաքի
մր մէկ ժ եծ ՚լերեղմա -
նաաան
մկշ կ ոբ աոաշին
անղամ
տեսայ
«,^^տկաատմարտ՝»ի
իսմրաղիբր
.
Ա՚-Րիշ
մայրւսքաղաքի
մբմկկ մեծ ղե–
բեւլմ անա տունկ
ն կր վե լ՚աղ աոնանք՝ ուր
գացած
էինք
վեբշին
բաժանմ՛ան
Հբա -
ժեշար
տալու «Աաո աշ»ի
իսմրագրին
:
Հոն՝
ինքն կր
Հ.
3– Գ.ետն
կողմէ
գամբանա խօս : Հոս՝
մենք
ղ ացած
՜է ին ք
իր վրայ
գամ բանական
խօսելու :
Հոն
Շ իշւիի
զերեղմ անա տունր
՝
ուր
տեղ
մեծ
պատերաւլմէն
վերշ առաշին
անղամ
(ԷԱալով
Հաւաքուած
էր
ծովածաւալ
բաղմ ութիւն
մբ , յարղ ելու
Համ ար
յիչա–
տտկբ
1914—1918/
մեր
նաՀատակնեբուն
:
Պի՚ոի
խօսէին
րոլոր
կուսակց
ութիւննե -
բու
ներկայտցուցիչներշ
:
Խօսքբ
Հ .
8 • Գ • ներկայացուցիչ
& .
Միսաքեան ին էր։
-
-
Ան րաբձրացտւ
ղերեզմանտքարի
մր
պաաուանղանին
վյ։այ :
կոճկուեցտլ
,
շակեց
ակնոցներբ,
եւ կեցաւ
մարմար -
եա
յ արձանի մր "ւէ" • Աստուածա
յին
զ"*յՐ"յԲԻ
Բ"Ցեբ կբ մայթքկին
իր աչքե–
րէն
, եւ սակայն կբ լռէր , •—- խռովք կաբ .
իր
Հոգիէն
ներս եւ փոթորիկ
;
Լուռ կլ սպասէինք
• • • ւղիաի
փւլձկէր՛.
ու արտասո^ւք
անձրեւէր
, թէ իր
նեբաշ–
խարՀի
շանթեր բ պիտի արձակէր ու ոա
քի
Հանէր
Շիշլիի
՚լերեղմ
անա աան
ւէե -
ռե^եբբ
:
Վերշապէս
խօսեցաւ
•
~ « Այ-օր
•> ժողովուրղի
մր կէսԱ՝
միւս
կէսին
յուղարկալոբ
է ղտրձեր»
:
Այոպկ
Հաւոիկ~Հտտիկ
,
սլտ՚լարիլն
վբէժ՜խնգբութեան
, ւլաոնութետն
եւ
լնղ–
վ՚լումի
յուզումն է ոբ տլիք-ալիք կբ ցբն–
ցէր
ամ բողշ
բաւլմ ութիւնր
;
կարճ ենիբ նա խաղաս
ութի ւննե րր
ե ւ
կուռ : Ա՛ռլին
՚էբայ ի^ած մուրճի
Հաբ -
ուածներու
պէս կ^ա բձա գանգէ
ին իր Հա–
ա՛՛լ
ր՚ոռե բ բ մեր
վփրաւո ր
Հ ող ինե
րէն
նե
բո :
Այսպկո ալ փոթորկոտ
մՆաց րհկեր
Շ–՛
Մ իսաքեանի
Հոգին եւ ալեկոծ
,
ոբովՀե–
աեւ
օբր օրին,
մամր
ժամին
1լ ապրէր
՚ալ՚լային
կեանքի
բոլոր
ելեւկ^ւերբ,
« ^
բուն
ողբեբ՚լական
ճակա՚ոաղիբր
Հան -
զիստ չէբ աար իր
՚լ՚լայուն
Հողիխս
.
Շիշլիի
ղերզմանաաան
մկշ մեր անմի -
շական
անցե ալի մասին , ա յնքան
վչտով
խօսո՚լ, մեր ապաղայի
մասին
՚ոյնքտ՜Հ
Հաւատքով
լեցուն եւ ղէպի
մեր արժէք -
ներն ու սբբութիւննեբր
այնքան
րծա -
խնղբութիւն
ցոյց աոէ "՛լ Շ– Ա իսաքեա ,
նր երբեք չփսխուեցաւ : Ան Հասաաա
մր -
նազ
իր Հաւատքին
մէշ ու այղ Հալատ -
քին ի ի՚նղիր
:
Ամէն աեղ եւ ամենանե՚լ
պ՚՚՚յմաններոլ
մէ9 ալ ան տշխաաեցաւ
ոլ՚ոՀել
Հաւասա–՛
րակշռւ՚ւթիւնր
կուս՚սկց"՚կան
թկ տ՚լզա -
լին
կեանքէն
նեքս :
Աանալանղ
1925<*՛
Վ^բէ
է
«Յս">աշ»ի
է շերէն տն աշիսատեցտւ
էւր Հոն՝
Շիշ -
լիի
ւլ ե բեէլմ անա տուն ր Հաւաքէէւած
«ժո -
ղով՚՚՚-Բղի
՛ք՛բ Կ Է ՚ ՚ Ր ^ ՝ բառին
լո՛յն իմաս -
՚ոով
կէսի
վերւսծո՚ած
ժողովուբգբ^ ամ–
րոէլշական
, ՚լի՚ոակից
, ՚սրէլիտկտն
ժոէլո–
վուբէէ
մբ ւլառնայ։ Աւ այւլ
աւՏ՛բուլշէււկուն
ժողովուբղն
է որ այսօր կր ս՛լա
յ իր
աա~.
ւլան՚լաւէէբ մէկ զաւակին՝ Շ՛ Մ իսաքեա
նի
անփէէխարինելի
կոր՚ոէյ»տԱ\
Մեծ էր Շ •
Միսաքեանր՝
որովՀե
աեւ պարկեչա կր իր ւղայքարին
մէշ, ո -
րովՀեաեւ
իր Հայբենասիրութիւնբ
տն -
իսարէլտխ
էր ,
ոբովՀետեւ
իր
ամբողշ
կեանքի
րնթացքին
Հայ ժողՈէիուրգի շտ -
Հերն
ունեցաւ
ոբպկ Ս ՛Ա" ա^որգ
,
բայց
երբեք
մսէէլձտրոյր
կիրքբ :
ԱՀւսւէէէսիկ թկ ինչու
, ն՚էյնիսկ
անոնք
որոնց
օձիքկ ն բէւնած է ե րրեւէն իր ի՚բմ -
րաւլբ՚սկաններով
եւ «0 ր Բ֊Օ ր ին՝է>նե բով
ել
թ օ թ ո ւ ՚ ՚ ՚ ծ
ւլանոնք
թութ
թօթւէւելու պէս,
յաբւլ էսնքով
ւղիաի խոնաբՀին իր յիշա -
էոակին
առշեւ :
Մեծ է սակա
յն սրւոի
կ՚՚կիծբ ա յն տր -
՛ւ՛՛ց
որոնք կր ներկայացնեն
մեր սե -
րունէէբ՝
անասլաաի
սերունղր
:
Ինչքա՜ն
՚լուբղոլրանք
ունկիր
՚լէւլն
,
"իրելի
բնկեր Շ
ւսւէսբշ , սւ յգ
տ՚լէէց
Հս՚ն -
՛էէ"/՝
ոբովՀետեւ
լաւ ղիտէիր թկ րնտա
նե կան
ւլ ուրէէոլրանքբ
կր էղակսէ բ ա -
նոնց. ինչքա՛՛ն
Հոգածութիւն
ց՚՚յց կու -
"՚"՚յիր
Հանղէւղ
այ՛լ
տղոց ,
ՈբովՀետեւ
մեր
ժ-ողովուրգի
վաւլր կր աեսնէփր ա -
նոնց
մէշ. Անոնց
Հոգեկան
Հայրր, մեծ
^ԳՐ"՚ձՐԲ
ե՛լար
ղուն։
Անոնց
առաքնոբգբ.
Անւլլիակէոն
, ֆրանական
,
ամե
բիկեան^
բն կե ր ո լթ ի ւնն ե բ ր Ո՛ում անիւս յկ ն պա ՝• ան–
շեցին
էի^էասնե բու Հէսա ուց էււմ եւ որով -
Հեաեւ
պեաութիւնբ
ի վիճակի չէբ վճա -
րե լու
սլաՀանշոլտծ
ւլ ում արբ
,
ստիպուե–
ցաւ Համւոսլաաասխան
արժէքով
բաժնե -
թոլղթե
բ յանձնե
լու •
Արեւելքբ կր գտնուի
անկիլնաղաբձի
մր
առշեւ։
Երեւանէն
Փորթ
Ա՚ոյիտ եր-
կաբուլ
ղիծր
էւա՚լմակէսն
նչանակութիւն
մր կր սաէսնայ
, որ ՛ղե տ՛է
լթ
իլն ր աիրա -
նայ
այ՛լ
զի^ին,
պիտի
տիրանալ
ք՛՛՛ր -
ի՛՛լի ճամ՛ բո՛նե բուն
յ
Ա ուս ական
ձղաումն
է ե րկա
րի լ գէպի
Հարաւ՝
Արեւմ
ռւաքի
աէէ շե լ էի ակե
լու
Համ ար
Մ ե բձէոլէէ ր Արե -
ւելքի
էսրտաէլ լ՛ութիւննե
րլ՛ , Արեւմ
ոլտք
պիտի
էոշիսատի աւլաա պաՀե
լ ա լ՛լ ճամ -
բէսն
պա շտ պան ելւէ վ ռա՚լմական
՚լիծ ր :
Արեւմ ուտքի
Համ ար կենսական
Հէորց
մ բն
է քարիէյլի
ցամ ՚սքա
յին եւ ծովա
յի՛
՝ ճամ
-
րաներուն
աղատութիւնր
: Ո "վե տ Մի"*– -
թիւն եւ Ջինս՚ստսէն,
Հոկաքական ճար -
տա
ր՛ս լ՛՛է ւե սէոի ե րէլի րնե բ , արտաքին օ -
ժանէլակէէլթեէսն
, քարիւէլի
ներածման
ան
Հրաժե շտո ւթիլնն
էէւնին , այլտւղէս ճար-
տարարուեստբ
կանւլ
ոլիէււի տէւնէ , տնտե
սական եւ ո աւլմ ական
մ րցակցո
ւթե
ան
մէշ եա պիտի
մւ՚այ
քա րի ււլ՛" տէ բ եր -
կիրնեբէն
:
Ա էղտնի ացի տկ Մ ա ՚" ՚" րիա կա կ՝աո ՚" ~
չարկկ ր միշաղղ ա յնա
ցնել
քարիււլի
Հան -
քեբր , յայտնելէէւի թէ ^ՐՐ"ՐԳ պատե -
բաւլւք մբ անխոէ.սափելի
կրնայ
բԱալ։
Ո՞ր
սլե ՛ոո ւթիւն բ
սլ ի՚ոի կա րենա
լ սաիպե
լ րն
կե րութիւննե
րբ
Հրաժարիլ
իրենց
շաՀե -
րէն ել ո՞բ պետութիէնր
պիաի
զիշի
իր
ե րկ
րին
Հանքե րւււն բաշխէււմր
Հասարա -
կաց
չւսՀերոլ
Համար։
ԽՈՐկՆ
ԳԱԲԻԿԵԱՆ
ՀԱՅԱԱՏԱՆԵԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈԻԹԻՒՆ
ԱՂ-ՋԿԱՅ ԿԱԱՈՒՐՋ
Անցան
էոշնանա
յին
էլ աւշշ
օր երբ ել կբ–
ո ունկն երբ երամ առ երամ
չուեցին Հա
յոց
աչխարՀից
:
Ակսոլեց
վաղաՀաս
ձմեռր ;
*Լրայ
Հասնոէլ
սառնամ էսնիքնե րբ
շիւ -
նա բա
բնե
րին
Հա րկաղբեց
ին
գագարեցնել
կամ
ւււբշի կաո ուց ՛էւմբ ;
Անցան
ամիսներ : Գաժան ու եբկտրա -
աեւ
ձմրանբ
վերշապէս
յ"՚^"ր՚1
եց գա -
բոլնր
. եւ ՚լարնան Հետ վերսկսուեց
կա–
մ"՚֊Բ^՛
շինաբարոլթիւնր
;
Ար՚լկն
էլլորուել էր մի էոաբի
. եւս մի
աարի՝
պէս
յմ անր կր խտխտուէր եւ Ատ -
Հականուշի
ի՚լձբ կր կատարուէր
•
Բայց աՀա
էք արնան Հեա շփնարարոլ
—
քէիէնն ա յնպիսի
արաղ էէլթեամ բ
առաշ
էլնաց ,որ աշնանամուտին
աւարտուեց կա–
մ ոլրշի
լա լնա
լիճ
կամ արբ
եւ , ո՛ վ ՛լար -
մ անք
, ա ււլ. կ՛ոմ արի
՛ի բա
յով
անցան
բեռ–
նուած
սայլերն ու կամուրշբ
փուլ
չե -
կաւ
> • :
ալ
յօնքե րի շուտքէււմ
բե բ կր անքի ց
վ՚այլում
էին Հասան
Գն՚լունի
իշխանի
աչքերբ։
ԳոՀունակոլթեամբ
էր
լցուած
ել Վասակ
իշխանի
սիբար.
. . իսկ եթէ
ԱտՀակէսնոլշր
կամ
ՎաՀրիճբ
սիբտր
պարլլէբ
արեւին
, էսբեւր կր խաւաբկբ
. . .
իր մեծ վշաի
մասին
ՎաՀրիճբ ոշ ոքի
"չինչ չէր ասում I Բայց
ինքն
իր մէշ
Հաստատ
ոբււ չել
է ր
Հ ա ր սան
իքի
՛լի
շե
րր
,
երբ
բ՚՚Լ՚՚ՐԲ
Հարբած կր լինկին
,
մտնել
Վասակ
իշվէէանի
ապարէոնքր,
վւաԼսցնել
Ա աՀականու
շփն ու նրա Հեա կ"բչել մի
Հ եռա ւէէ՜ր ա շխա
բՀ , ա յնպիսի
մի տշ -
խարՀ , ուր ոչ ոք չիսւսնէլա բէ բ իրենց
եբ–
I
շանկո
ւթ
ի ւնն ու սէրբ • • • :
(
Երեք աիւ եւ ՚լիչեր
անքուն էր
մնացել
ԱաՀականոլշր,
տժգունել
,
նիՀաբել
:
Թարթիչներն
աւելի
էին երկարել
,
եղնյք–
կային
աչքերն
աւելի թտխծել
:
Հարսանիքի
երեկոյեան
Ա
աՀականուշբ
յայանեց
, ոբ մինչեւ
Հանգիսէոլոր
արա -
բռղութիւնր
ինքբ
մենակ պէաք է
իշնէբ
կամուբշ.
Համբուրէր
բարձբացած
խաչ–
քարբ եւ աղօթէր
Աստծուն
.
Բոլորբ
էլովեցին
աղշկայ աստուածա -
պտշտոլթիւնր,
թ"յէ տէււեցին
ղնա
լ,
ա՚լօթքն
անել ել սրբատաշ
խաչքարր
Համ բուրել
:
Մ թն շա էլին Արծ
ու աքա
րից
՝,ա րսանիքա -
ւորներր
էէիառւմ
էին
գէ"էԻ
կամուր^
շտապո՚լ Ա էսՀ ա կանո ւշին ;
Ոսկեճամուկ,
թանկաբժէք
Հաւլուստ -
ների
մէշ, արծաթէ
՚լօւոին
մկշքին, Աա -
Հականուշբ
արաղ
քա յլեբՈէի
ւլնաց ու
կանւլ առաւ
կամ ուբշի
կեգբոնէէւմ
, լա յ -
նալիճ կամարի
ճիշգ
մէշաեղբ։
Երկիւ-ղա–
ծութես՚մբ
եւ յուզուած
–՛ամբուրեց
նրր–
բաքանղակ
իւտչքտրբ, պաՀ մի լուռ
կանւլ
առաւ
ներանձնացէսծ
.յեաոյ
Հայեացքր
ւլնաց սեւ ցե լե
բին
, որտե՚լ
ւէ շ ւէք շէր ե -
րելում
• . . էէւ մի ցնցո՚լ
տւլտւլակ
էղոկոլեց
նբա կուսական
սբտից, որ Հասէսլ
մինչեւ
Արծուաքար
;
-
ՎաՀբի՛ ճ , ա յ ր ա քա՛
շ ՎաՀբիճ
. բա՜ ց
արա
բ՚սզոլկնեբգ,
ւլալիս եմ ղԼ՚բկգ՛
՛՛
Ու
՚ոյ՚լ
մի՛շոցին
Աբծէէւաքաբից
Հաբ -
սանքա Լորն երբ տեսան
, որ Ա աՀականու^ -
շր բարձրացաւ
խաչքարի
էէրայ , մի պաՀ
Հերսէ րձ՛է՛ կ
՛լլո ւխն
ոււլ՚լեց
էէեւ ցելերին
,
ասլա
ձեոքեբն
աւլաշ
պո՚բ՚լելով
կամրշից
ցած
՚լցեց
իրեն՝
էլետ.ի յորձանուաի
մէշ։
Ու ՚լետր
նբտն
էէւռաւ իր ւքէւլեղին
զիր ՜
կր...։
Անթավւանց
խաւարր
պէէէաեց
ձորս՚Հո -
ւիիտր • միայն
երկու
ասսէէլ
իրւսր մօա
՚ է " ՚ յ Ժ Ց Ի ^ Կաքաւաբեբղի
ւլլխին :
Այ՚է
՚ լ ի շ ե ր անՀեաացել կր նաեւ
Վ՚՚՚Հ -
րիճր..
Ասում
են , որ նէս գետի
յորձանուտից
փրկել կ Ա"՚Հէոկանոլշին
, քառասուն օր
Ու քառասուն
՚ լ ի շ ե ր ճամ
լ՛ա
լ կաբել ու
ԱաՀականուշի
Հեա երշանիկ
էսպրո՚մ է
մի
Հեէւէուո՜ ր ,
ու էլա՜ ա էսչխարՀում
. . • :
X
Այ՛լ օրուանից
շինական
ժողովոլրգր
կաւք ու
րշ^յ
ունու անել է
«Ա՚լշկս՛յ
Կա - ^
մ ուրշ» , իսկ Հ՚ոյ
վա
րււլ ե տնե
բն
ասյնու - \
Հեաեւ
տմ բուլշ
լե ռնա շիւա րՀ ո ւմ կաո ու –\
ցել են էլամաբէէէկէսսլ
կամու րշնեբ :
Այ՛լ կամուբշներբ
Հայոց
աՀեզավ՚սղ
•
ղետեբի
վ յ ՚ ա յ յաւերժ
ծիածանում
են սի–
բոյ
անմաՀոլթիւնր
• • • :
(Վհրջ)
ԱՏ՛
ԿՈՒՐՏԻԿԵԱՆ
(Սով. Գրակ.)
Fonds A.R.A.M
