(ք^. եւ վերտին մսւս)
ՕԻԱՈԻՑԻՋԸ
Այն աարթ,
եղԼքլնը,
երբ
ս/մէՆ բաՆ քսչԼց
մեւլմէ ու., մՆաւքորդ
—
նԼրս ալ չորցահ
աաչԼւլէ մր ոչկււ
նԼաեց
երկրէ
^րկէր
> ամէն
բանէ առա^ ու.ւլե -
ղէնք ասլաՀովել
Փ՛՛ր մբ Հաց
,
յԼաոյ
, Լ–
թէ Հնարաւոր
րլլ՛"ր
ոլաաբասաուէլ
,
՛Հ" -
էքելոլ. Համաբ մեր ալբացեալ
Հայրերուն
ձ
՛լ աէք– բաց է ;
Մէկ
մս*սր
այւլ
ԱպրիլեաԿէ
Աերունղին
^
ա ոլա
ս աան գտաւ.
Ֆ ր ՚ ՚ ՚ ն " " ՛
յէ
Հէւբբնքլալ
ա։էեբ"ւն
վրայ է
Այ՛լ
օրերուն
, Փ՚ոբէ՚լէ
՚^է^ կր Հրատա
րակուէր
«.Տառտ9»բ,
էւմ բա ւլրա
սլե աու. ֊
թեամբ
Շաւարշ
Աէոաքեանէ՛ : Ար՚լէն ան
իր
շոլբշ.բ Հտւաքաձ էր բնտրուաէՒ աշ -
էսաաակէցնեբու.
՝՝"յլ
՚^՚ր , որոնք
էրենց
սուբ
՚քրէ^եբութ
արթնութեան
կբ Հրա -
է-էբէին
բոլոր
քեացու^երբ : Նոյնիսկ
կբ
պատաՀէբ
, ոբ չա րամ է ան
եր
Հեգնէին ա
յս
կամ այն որրբ,
1ւյաչի.Օ. Ճաւքբ11ւն
աբէլնբ
գեռ
վրան : Այն ա^աեն «Ցառախ էբ էսմ բա
գրականնե
բուէ
, ա շէսաաակիցնե
րբ
իրենց
յօ՚լ ուածներով՝
՚էւ՚է^՛՛
ԻԲՐ^՛՝
" ՚ " – / ՛
ւ
կւԼ
սկսէին
ի9եցնե
լ ա յ՛լ
տպէ րատ1>ե րո
ւն
գլխոլն
:
Այո
^ ^ ւ ՚ ^ Բ
I
էր Հայրենասէբութեամբ
,
չուտով
ւլարձաւ
ժուլովրդական;
ք՛բ ձա յ –
նբ
Հաոցուց
ծ ովե
րէն ու ովկիանոսնե
բէն
անւլ էն : Աո.ա9ագբո ւթիւննե բ
,
շա՚լոլած
Հայրենստիբական
ո՚լէով
մբ, քաշեց
քանի
մբ տ՛ասնեակ
տ՚լա^^եր
իրեն : Նախ "եբ -
տեցէնք եւ ղօրացանք
: Ա ե ր գրա՚^ծբ
, ՛լե–
ղտբոլ եստական բանմէ փնտռէք
:
Տ"ւէ՚նք
էնչ ոբ տեսեր ուղգացել՛
էէնք մեբմոր -
^Ի^
՚էՐ՚"յ
՝• Ա^ր մեծ ուսուցէչբ,
որուն
յլուրհքէւն աակ կր բաբա է՛է
ր
Հա յրենա -
վառ
սիրտ մբ, է՚՚՚յն
բա^ալ
«Տառւոի^է
գուոը մեր առշեւ։ Ու ՚քենք գաբձանք ա–
նոր
աչս՚կեբտներր
:
Ղ՚աստբանէ
գասաբ՚ոն
, կբ
Հասնէէնք
Հանդրոլան
մը–.
1930
Օ՚լոստոսէն
, առ է
հրաէստաղիտու
թէէն , խումբ մր
շրշանա–
4.աբաներ
մ էացած՝
որոնց
կար
ղէն
Տ է՛է ՜
բանոլՀԷ
, ատուբ
Պէբսլէրեան
, Նաւլենէ
,
Ա. Մեոումենց
, Հերմէնէ
, Ներոէ"
էէնա–
կ՚սն,
կարօ Մխէթաբ,
Սարդէս
Ընաբիկ -
եան,
Լեւոն
Գեգունի
, Աամբբէ Տէր Պետ–
րոսե՚սն եւ Մէսաք
Մէբղէ է
«Տ""""^է
դուսսլ ու ցայտուն
Հ իր խօոքեբուն
նման
"լ
՚"
ր
ւլ ո լ սլատկե
ր ա ւոր : (յլ ի լ՛ ա րաա -
յա յաութեան
Հ անւլ ո յն
՝
ւք է՛շա տե ՛էին ու
աբամաբանս^կան
:
,Եւ ի՞նչսլէս
իրաւուն ք չտալ
մ ե բ
րնկեր–
նե բուն
՝է եռա տես ութե ան
Ո լ՛ո՛ք Հեաեւ
, ւլոնէ էբ
վ ե բ^ին
լսւսանբ~
էլաբր պիաի
մնա
յ
կեն՚լ անի յէշատակ
մբ
,
յարւլանքէ եւ ե բա քսաաւլ իտո ւթեան աբ -
•ժ՚սնէ
լուշաբձանի
մլ՛ ~,անւլռւ1ւակ :
Բ՛
ՀԱՊԷՇեԱՆ
Աանեբր»
խսբա՚լբով՝
էբրեւ
ծաւչկեվւոլնշ
,
Հաաոր մբ կբ նուէբենք
մեր
ուսռւցչին
Շս՚ւ֊ւսրշ
Աէսաքե՚սնի
,
կնքաՀայրու -
թեամ
բբ գրագէտ
Շալաբշ
Նարգո
ւնի
ի :
4։Ցառտ9»քւ
ւլսլրուլին
կանոննհ
րբ
թէեւ
գմուտր
, բայց
մեղի Համար
"ք՚րելի
էին :
Կբ պաՀանշոլէբ
աշխատիլ ; Գրել , սբբա–
ղրել : ի Հարկէն
նորէն
" կ " ք ՚ լ
ւ
նորէն
սբբ–
բագրել : Ա ինչեւ որ ղբուածքր
գառնար
Հաբաղատ:
Ասլբելով
Փարիղ
, քաճախ
կ՝այցելէի
խմ բա՛ւ րատուն : Խմբագրապետին
սե՚լա -
նէն
վրայ
ղէզ
՛ք է ՛լ ձեռագիրներ
: Կբ վե բ–
ցբնէր
առաշինբ ու կր սկսէր կարգալ եւ
"րբագրել։
Ջեղ էլր վսմաՀեցնեմ
, որ ատ–
սբ տողերէն
Հաղիւ
Հ ին՚լ. տողեր
լ։ փբբ -
կուած
կ՝Բէէային
մկբատէն : Ան ալ արիւ–
նսէ^թաթաքո
վիճակի
մէշ՛.
Լալ է կարճ ել Հաբազատ
, քան թէ
եբկաբ եւ աղճտտուած
:
Ալ կբ ՚էրէր
լօղո ւածա
ղ ր
ին , որ շատ
աշխատի
, եթէ կ՝ուղէբ
յաշողիլ
•
- -
ԾԱՏՈՒՐ
ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ
Ալ.Ե՚ԻՍԱՆԴՐ ՊնՏՈԷՖԻ
Ամրուլշ
աշքսաբՀր
զարմ՛ացաւ եւ յ՚՚ւ֊՚լ ~
ուե ցաւ
Հունղ ար
մողո վուբգին
մ ՛լած
անՀ՚սւասա
ր պա յքարին ի լուր ; Բա
յց ա–
ղաաութեան
պ՛ո չտամ ո ւն քբՀո լնգա րացի
ին
Հաւքար
որզւոց
որգի
մառտնւլ
անցած
սրբազան
աււոնւլ
մրն է , ոբ իր արտտէ -
յա
յտ
ութ
իւնր
զ տած է նաեւ
Հունղաբա -
կան
՛լ րւսկանութե
ան
մ
էշ ; է՚սկ ա յգ
ազ՚ո–
տատենչ
ղբուլԿէերուն
ամէնէն
վ՛ա
յլուն
նե րկտ
յաց
ուց
ի ^ ե
րէն
մ
էկն է՝ Ալեքսանղ
ր
Պետոէֆի
(ձնած
0<23ին)։
Պե տոէֆի
մ Ա՛՛՛՛լ "րծի
մբ
ւլա լակն
է ր , "Ր
կ^ուզէր իրագան ալ իրեն
նման
մսագործ
ընել։
Բայց
Ալեքսանղր
, իրմանուէլ Հա
սակէն
ցոյց տուաւ
բացտռիւկ
ուշիմոլ -
թիւն եւ տարիքին
անՀամապաատսիսան
Հասունս
ւթիւն
, ո ր կր զտբմացնէր
բո
լո
րը , բա
յց
գմ՚լոՀ"
ւթ
իւն կր պատճառէ
բ
իր
ուս"
ւց է չն ե ր
ուն
I Գպբոցներէն
կլ. վբ—
ռրնաէէն
ղինքր • այնաստիճան
, որ
16
տարեկանէն
Հայրբ
գրեթէ
տունէն
ղուրս
գրաւ
ա՚լ՚ռն
, որէր ՚լէլ՚լէն
ոտքով ճամ —
րա
յ ելաւ ՛լէ ՛՛լ ի Փե
շթ :
Այն
տեւ/
մ
իացոՏլ
գերւսսաններու
չր^էկ
խումրի
մր ; Անոնց
Հեա ալ երկար չի մնար • ի վեբշոյ
իբրեւ
ղինուո
ր
կ՝աբձտնա՚լ
բուի
տւսաբ
ի՚ոկան
բանակին
մ
էշ
, յուսալով ոբ ՚լէնքր
կ՝ ու -
ղարկեն
ղո լից ե ր իս՚կան
ՍաՀմանին մօտ
տե՛ւ մր, ուրկէ կարենար
վւաիւչիլ ել սաՀ–
մանէն
անգին
անցնիլ։
Բայց իր չար բ՚սւխ–
տէն , կր ւլրկեն
Խր՚՚ւաթի՛"
<, ուրզինուո -
րական
անտանելի
պայմաններուն
չի զի՜
մ անար եւ բմիչկք՛ մր բարե՛ացակամ
ու -
թեան
շնորՀ իլ , իրրեւ
Հի ւանգ
բտնակէն
կ
*/«
րձտկոլի :
Տ
"՛շո
ր՛ղ
տարիներուն
, քանի
մ
լ՛
տմիսը
անւլամ
մր զբաղում կբ փ՚՚ի՚է
* ՚սաեն մր
Համալսարան
կր մանէ, աաեն
մր գաբձ -
եալ կր միանա
յ
գեբասաններոլ
1.բէ.ԻԿ
խումրի
մր, քսում բ կր փոխէ, յաճախ ա–
նօթի կբ մնայ,
րայց իբ յուսաՀատոլ
-
թեան
պաՀերուն
մխիթարութիւն
մր ու -
նէ՛
րանասաեղհոէ
թիւններ կր ՚լբէ
՝•
18ւՏ4/»Տ՛ ,
բանաստեղծութիւննեբու
տետ–
րակր
թեւին տակ , անօթի
՚իորով ու
՚լրե–֊
թէ մերկ , կր վեր՚սզ առնա
յ Փե
շթա եւ կբ
նե րկ՛" յանա
յ ե բիտասա
րղ
Հե՚լինտկնե
բու
Հ րատաբակչի
մ
ր
% Այս ՛քե ր^էնբ
"՚-՚է՚Լ՚՚՚ԿԻ
կ՝ողեւո
րոլ է Պեաոէֆէէ
ո՚լե շունչ
բանաս–
տեւլծութէէննեբով
; ՚Բսէ^է մր շաբաթ ետ–
Քր երիտասս՚բ՚լ
բանասաեւլծբ
արզ էն իսկ
Հռչակ կբ Հանէ եւղոնէ նէւթասլէս ապա
Հով
վիճակ մրկ՝ ունենա
յ :
Այղ
չբշանին
(1Տ4Տ)
Հունղարէա
կր
ղ էոնուէ բ ալստրիսմկան
լուծէ տակ ,
մ
էնչ
Եէ֊բ՚՚պայի
բոլոր
երկիրներուն
մէշ կբ ՛իր–
չէ բ յեզափոէ՚ոլթեան
շուն
չր : Պեաոէ ֆի
այ՛ւ
օրերուն է ոբ կբ գրէ էր
Հռչակաւոր
«ւկղայէն
Եբզ»ը, որներշնչումէ
եւ ոգե
ւորութեան
աղբէւր
քլբ
Հանղիսս՚նայ
Հունղ աբ Հա յբենասէ
բ յեղավւո
քսականնե–
բուն
Համար :
Պեաոէֆէ
էնքն ալ մաս կր կազմէր լե–
ղափո է՛ականներու
խումբէն եւ կռուէ
մ
էշ
ալ
ղոՀ գնաց
26
տարեկան
Հասակէն
,
31
Տուլէս
1849^*՛՝
Աեկեսվսէրի
մօտերր
•
ււԱՐՄէ՚Ր՚ՆԵՐՈԻ ՚ՆԵՐ՚^Ի՚ն ՀՈԳԵՐԸ
խ
. Միութեան
կեգր. կոմիտէի
սլաշաօ -
նա^Լրթր
,«կուսակցակ՚սն
կեանք»
,
բուռն
յօ՚լուտծներ
սկսած է Հրատարակել
Խ ՚
Մ էութեան
ներքին
թ^ամիներոլ
գէմ ,
միշա
յիշեցնելով
թէ այս գաւաղիր
մութ
ոլմերր
փոքր
թիլ մբ կր կա՛լմ
են եւ թէ
մ ո ՛լո վո
ւր
գէն
մ եծտմ տսնութիւնր
կուսակ
ցութեան Հետ է :
ք^երթր կ՝ամբասաանէ
օտար
գաղտնի
ս սլա սա րկո
լթ
ի ւննե
ր ր , պնղե
լով թէ շո -
ղեպինգ
էլա շիսատին , ՀակաքսորՀբղտ
յք՚ն
տարրերէն
ղոբծակալնեբ
ճարելու
Հա -
մար եւ այսպէ" կբ քսաթաբեն
ժո՚լովուր -
գին
բաբո յական ր
X կարգ մր մարզիկ
,
ո–
րոնք անձնապէս
շաՀ ունին
լնկեբւքարու -
թհան
ձտխողելուն
մէշ,
թիկունք
կբ
կանգնին
արտաքին
մութ
ումերուն
եւ
գրգռիչ ու սխալ
լուրեր
կր
տարածեն
Համայնավար
կարգուսարքին
ղէմ : «Կը
շաՀա ղործեն
կուսակցական
ղեկավա
րնե -
րու եւ անղամնեբոլ
սխա^երն
ու անկ՚ո–
բողութիլ1ներր»
•
–«կուսակցական
կեանքեր
օրինակներ ալ
կուտայ.
«Ո՚ոստովի
չբշանին
մէշ ձեր -
բակալուած
են չ՛որք
մլ։ մարղիկ
, որոնք
ՀտկախորՀրղա
յին
թո.ւ։ւցիկներ կր ցբբ ՜
ոլէին» : Զաբքով
անուն
մէկր
նո
յնիսկ
յաշռ։լեր է կուսակցութենէն
նեբս ճո -
ւլոպրիլ , պաաասխանատոլ
պաչտօններոլ
տիրանալ եւ իր շրշապա՚աին
կուսակցա -
կաննեբր
մ ոլորե ցնել : Թեբթբ կբ
ձաղկէ
նաեւ ա յն կուսակցական
վարի չնեբր
, ո -
րոնք «ա յնպիսի
բնթացք
մ
ր բռնած են որ
8Ահէ1Կ811Կ11\ւ ՆԱւքԱԿնեՐ
Ա ե բաստիո
յ
Մ ուրատ
Ա՚-Աու՚քնասիրաց
Մ իութիւնս
իբ ց ա ւտ կց ութի ւննե
բբ կը
յա յտնէ
Շ ա ւա բ շ
Մ իսաքեանի
կսկծալի
կորուստին
առթիւ •
3».
ԿԱՊ/աՏ
ԽԱՋԻ
Շլ՚շ–
Վ՚՚՚բչութիւ
-
՚^ւԼ իրԲ"Լ" բ
՚^՝ ա.սնա ճի լ։լե ր"վ կ՝ո։լրա
յ իբ
անմ ոռանալի
պաշտպանին
ել մեծ Հրա -
պարակագրին՝
Հք. Մք՚սաքեանի
անղար —
մ անե
լի կորուսար եւ խորին
ցաւակցու -
թիւններր կբ յայտեէ
վաստակաւոր
լն —
կեբուՀի
ՏիրուՀք՛
Մ իսաքեանի
,
Աբ՚ք՚ԻԿ
Մ իսաքեանի եւ րնտյ"նեկան
սլարաւլանե–
ր։։ւն :
Ն • Պ •
Հ՚սյ
Ա"/այից
Մ ի ՚ ՚ ւ թ ե ս ՚ ն
՚քար -
չութիւնբ
իբ քս՛։ րին
ց ալա կց ութի ւննե րն է
յայտնում
«8առւսշ»ի
աաւլան։լ աւոր
խըմ–
րաւլբապեա
Շաւաբչ
Մ ք՚սաքե՚սնի
մաՀ-
ուան
ս^ռթիւ եւ իր անկեղծ
Համակրանքն
է ոււլւլւ։ւմ
վշաա՝,սՀր
Տիկին
Տք՚ր՚՚ւՀի
եւ
Օրիորգ
Արփիկ
Միսաքեաններին
է
Փ
Ֆրանս՚սկան
Օֆիսի
Հայկ
.
Գրասենեա–
կը իր ամբողշ
կազմով
խորապէս կ՝"ղ ՜
բս՛յ
անւլու՚լԱէ^ան
, մեծանուն ել անփո -
քսարինելի
Հ րապա բակազի
բ Շաւաբչ
Մ
ի՜՛
սաքեանի
ղառն
կորուստբ եւ կր
բամնէ
իբ
լուտան իքին եւ Հ ամ ա լն Հայ Աւլւլ
ին
խոր
վիչաբ։
ժ–
ԱՐԹԻՆԵԱՆ, Ա–
ԱՌԱք՚ԵԼԵԱՆ,
-
ԱլԱՃԷՄԵԱՆէ
Մ֊ ԳԱՍՊԱՐԵԱՆ
կարծէք
եբկբին
մէշ բնա՛ւ
թշեամք։
չունե
նա յինք
. ։սմէն
։ք "՛ր՛լ
"Լ– առշեւ
տնւլւլու -
շարաբ կր խօսին պետական
։Լաւլէոնիքնե -
բու
մասինտ
:
Այսաեւլ ալ օրինակ մր տալով կր յք՛շէ
Աիրոտին
անուն մէկբ, որ Ա՚ինսքի
։լպբոց–֊
նեբէն
։քէկուն
մէշ կուսակցութեան
քար–
տոււլարի
պաշտօնի
կո չուած
էլ։ :
իրեն
ու
ւլա րկո ւած
ղ աղանք։
թռլւլթերր
" ՚ ֊ բ է չ ~
ներու
ներկա յութեան
կբ կարդար
. այս-
պէս , կոսակցական
կաբեւոբ
։լաղտն
իք
մ ր
ոյնպա՚ո՚սսխան՚սաու
մար։լոց
ձեռքն ան -
ցաւ.
Թեր
թ
ր կր կրկնէ թէ կո Լ– Լ՛ա
կ
ց >" կ
"՛ն
չրշա
բեր
ականներն
՛ււ ՀբտՀանւլներր
պէ՚ոք
է գաղտնի
պաՀ ուին րնկե
րնե
բու
մ
էշ
, ո -
րովՀեաեւ
թչնամին
միշ։ո
։սրթուն
կր
սպասէ
.
«Ներքին
Հակառտկ՛։բղնեբոլ
թիւր
ինչքտն աք աննշան
րէլայ , սլէտք է
միշա
սձվ։թուե կենալ ել անիէե՚տյ
Հարուա
ծել
Հակախռր՝էբղային
տարբեբբ»
:
Թեբթբ կըյիշեցնէ
նաեւ թէ աչալըր -
շո ւթիւն
բառր
Հ ոմ
անի
շ չէ Պերիա
յի ո -
ճով
մ տքրաղ ործումէ՚ե
բու
եւ
սարսափի
քաղաքս^կանութե
ան , բա քց աւքէն
մարգ^
պարտաւոր է իր աշ։քւկց
ութ
իւնր
բերել
ի՚՚՚րՀր՚լ
"՚յին
՚քաբմիններուն
մ-ո՚լովուբ -
՛էին թշնամինե
բ ր
շաիլշտիսելոլ
ղործին
մէշ։
Հ<ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(256)
ՍԱՄհԻԷՍ
(աՏՄԱԿԱՆ ՀէՊ , 364 - 400)
Գ՛
ԳԻՐ-Բ
5 – ՄԱՅՐ/։
•
Նա
ձեռքր տարաւ
գէպի
կնճիոներով
^պատտծ ճակատ
ք։։ , շփե ց թւսւամ
" " լ յօն -
Ք^՚ՐԸ
է
"Ր ) կ ՚ ՚ ՚ Ր ^ ե ս թէ , քս։սն։լարում
էին
նբա բոցավառ
"՚Հքերի
կրակր , եւ
։ոոլտ
շաբունակեց
.
- ^ո բնաանիքի
աբդար
վրդովմուն
-
քին,
քո քա ՛լո՛ քո՛ ց ին ե րի իրաւացի բաբ -
կւ։լթեաէ.բ
ղու պաաաս իւաԿւեց ի բ վրէ ժ -
խնւլ րութեան
կաաաւլի
։սն։լ
թ ո լթ ի ւննե -
բով , ո՛ք քաշ՚լ
Մե րում ան : Փ"
ք՚՚՚ոնակ
.ղ՚լշալոլ,
փոքսանակ
ղարձք։
ղալոլ,
ւիո -
քսանակ բարութեամբ
կրկին
գրաւելու
նբ–
րանց
սէրն ու յարւլանքբ^
ւլու
սկսեցիր
րոնոէ թիլն
ւլոբծ
՛լնե
ք : Ա^ւքոնայ
կեր։ղո։ք
–այրեցիր Վան քաղաքբ
, ։ւր քե՚լ
եւ քո
Հ։սյբեբին
էր ։ղա։ոկանում
: Եւ
՚սնուլորմ
ձեոքով
՚էէսլի
ղերութիւն
վարեցիր
քո
^եփ՚սկան
ՀպատաէլՍերին
: Ի՞նչ էր նրանց
յան
ց անքր , ի՞նչով
էին մեւլալոբ քո քա -
ղաքացիներբ
՚ նրանո՞վ
, որ չՀն։ս։լտն -
էէուեցան քեղ, նբանէ։՞վ, որ
չկտմեցս՚ն
ո ւր ա ց ւ։ ։լ աէ ր եւ իշքսան
։։ լնեն
ալ :
Ն՛" ձեոքր
մեկնեց
ղէպի
րտրձբւ"ււ"ն
-
՛լակի
ղ աւլ ւսթի՚ե
։ղար՚լած
։լ ր"շ՛"կբ
, ասե–՛
լով
.
Նայիր , ով քաշդ
Մ ե րում ան , ա^տ
այնտեւլ
ծածանւում
է քւ։ նախա-^արց
՚ւ՜Ր՚^ձ՚՚՚Կէ
՝• Նրա մ օտ կան։լնած է քո մա
յ–
րր
—. ամրալշ
՚Լասպուբականի
Տիկինբ :
Նա
ղնում է քո աււշել
երկու
բան՝
Ի՛՜Ր
մայրական
սէրբ եւ իւր Հաւ՚ստարիմ
Հր -
սլա։ոակների
՚լէնքը
; Ոբր կս՚՚քենում
ես ,
րնտրիր ; Ն՛Ա , յանուն
քրիստոնէութեան
,
յանուն
ծն ողա կան ։լթութե։սն
, պաա -
բաոո։ է ներել
քեղ, սլաարո։։ւ։ո է մոռա -
նալ
բ" է" ր ա՚լէաալի
անցքերը, եթէ
էէ՛՛ւ
կր ց լ՚էււես
Պ՛Ա բ"
ք՛ց
բան ակր , կր վե րա -
ւլարձնես
Հ՚՚՚յ՚՚ց ՚լեբիների՛–,
եւ •էաչէոու–
թե ամր վե
րշ կբ տաս ներքին
էղտ՚ոե բաւլ -
մին
Հ Եթէ այս բոլոր
լ կբ կաաա րե ս ւլու
,
այն
մամտն՚սկ նա իւր մայրո՚կէսն
ձեոքր
կր մեկնէ
,րե
զ Համբւււբե
լէէւ ,
զ ՛էւ էլտրձ -
եալ կր լինեէէ ՚Լասպէււբակտնի
էոէրն ու
Ի չի՛՛՛՛ն
լ՛ , եւ. յ>ո մոէԼովուրւլ
լ։
ամեն՛"
յն
Հնաղսէնւլ ո լ թե ամբ կր խոնարՀոլի
քեղ •
իսկ եթէ ոչ, թ"՛
՛է կ"–է՚՚Բ
ք
ք^"՚Ղ
՚Լաբձ -
եալ արէւնբ
վ
ճո է Ասէոէււծ՚է
յ կամ
քր :
Ր՚՚ւ՚՚Ր
ներկտյ
՚լտնուուլնեբր
րարկոլ -
թէւն
ք՛ց
է րանց աաամներր
կրճտացնոլմ
է էն ե՛ ղարմ անում
Մեբոււք էսնի Հալքրե -
րութեան
վրայ։
Հ այէ՚–Ա՝արւչ.պ ե տ բ
մ յ, ա–
ռանձէն
աբՀամարՀանքով
Հէոբցրեց
.
Շ՛՛՛՞ա
զօրք է բերել էւր Հեէո Վ՛՛՛ո -
սլոլբականէ
Տէկէնը
:
ՊաւՈէլ տմաւո
րբ խէթ
կերպ՚էվ
նէսյեց
նրսէ երեսէն
,
էւլէէէաասքսաեել՚՚վ՝
Ն՛Ա բերեք է իւբ Հետ
՛Լուսոլէէլրէսկէս–
նէ
ամենալէ"ւ
աւլամ ա րւլ ե ր ին , ով
Հ"՛
յր ~
Մարղպետ : Նբ՛" Հեա ենե՛լ
տբէսւլոան
մ
էէ կուց իք
, նրտ Հետ ենե՛ ւ
ե րկա
յնաւլեէլ
ս ա էւ ո ։նց
ք՛ք
, նրա Հեա են ե՛ ւ
սա
լ։ էէ "է ւի ե
լի
ռչէոունցիք : Նբա Հետ է ե՛լ մեր պա շտե
լի
սուրբ
հ/աչի
ւլօբութէւնբ
:
Հայբ—Մաբւլոլետլ
քսնղաց , նկս՚տելով
•
՚Լասպուր։ոկանի
Տիկինր
իւր շու րքն
է Հաւաքել
իւր ւլրացի
րոլոր
լեռնական
խառնիճաղանճներին
:
Մ ե բուժան
ին
սաստիկ
տՀաճութ
ի։ն
էէլ՚ոաճաոեց
Հայր֊Մաբղ,ղետի
միշամէոու–
թիէ՚քկւ եւ մէսնաւանւլ նրա արՀամէո
րՀո՚ն–
ՔՐ
՚էՀ"էԻ
Է՛՛Ր մայրր.,
Ա՝երուժտն
մեծ
յաբղանք
ունէր գէպի
իւբ մայրր,
որւղէս
մի
թշնամի,
որիՀետ կարեքի է մաքա -
ոել,
բայց
աններելի էր ատել։
Բացի
ղ
բ ֊
բանէց , Մերռւմանբ՝
իւբ ի։ստ։սսրտու
-
թեամբ
Հանւլ երձ՝
ղի՚ոէ ր
ղնաՀատել
բ՚սրձրբ
, վսեմբ եւ ա՚լնիւր : Այղ էբ ՚ ղ ՚ Ա ՛ " ֊
ճառր, որ մի աոանձին
քաղցբւ՚ւթեա՚է
ր
պատէսսխանեց
.
Գովում եմ մօրս
ն՚ոքոանձ՚սքոնղրու
-
թիւնլ , որ
՚սյսպէ"
՚՚՚նձնու
իրար՚սր
ոլաշա՚ղէոնոէմ
է ի՛ր աշխտրՀի
չա^երր։
Գովում եմ քո Համարձակութիւնր
,
ռ՛ վ
քաշ՛է
Գոլրւլէն
, ոբ այւլ^ան
տնկեղծա
—
րար
Հ տ
ղո
բ դե ցի
բ
ինձ մօր" ւ՛լատ
՛լ
ամնե–
բբ
: Յ՛՛յ՛՛
՚ ւ լ ն ե մ
, ոլ։ իմ պա՚ոասքստնն
եւս
նո
յն
անկեէլծութեամ
բ՝
կը
Հաւլորւէե
ս
մօրս։
Գնա, ասա՛
, եթէ նւս իմ
յտմառ
մ էսյրն է , ես է լ նբա յամէոո
։։րէէին
ե մ :
Առիւծի
կաթր
ծծուլը՝
պէաք է
՚ է ՚ ՚ ք ր է
շաաէ
առիւծի
յտտ^ւէ
ւթ իւ^ւնե
բ
էււնենայ։
Թող
նա շքսլէ
ինձանից
տէ1՝էմէոյին յատ -
կութիւննեբր։
Ես չեմ կամենում
ոլախա—
րակե
լ
, թէ էէ՛բ քան
նրա ւէէսբէքէէւն քր ինձ
^ե։ո
աննե րե
լէ
է ր
1 երր ես էքւ։ւ.տք
՛լոր -
ծեցի
Հէսդամէսկերա
, եւ ոչ ւղիաի
էսչքսա–
աեմ
^էստա
ւլ էէվե լ , թէ էէքէքէս՝.ւ իմ բէէնած
Բ ՚ ւ ՚ թ ՚ ո ց ք բ
ո ւ ՚ լ ի ղ է : Այղ բաց.ս։սրութէւն
-
ների
ժ՚սմէէ՚ն՚սկր
անէյեւ է արղէն :
քք
ի՚սյն
ա յսքտնր
էլ սէսեմ
, ե իժ է Արծ
բ էէ ւն
ին ե ր
ր
մ
ի
ղովելի
կէւէէմ ունեն, • ղէս է նրանց
Հէ1ւէւ–
աաէոամաութիւնր
:
Թ՛՛՛լ
՝•
նա
չաշխ՚սաէ
քսաիէտել
ի։ք էլամքբ
, չաշքստտէ
ինձ
թու
լամտութեան
մէշ նետել։
ինշ որ
սկսել
եէք
, սլէտք, է տնպսւաճէսո
ի էլւււաաբ էո -
ծեմ
: քէչինչ չէ կարէ,ղ
վւոիւել իմ մ ի ՚ ո ք բ ։
իէ՚ո՚՚լ
, որպէս
ցանկանում
է նա ,
էլռիւբ
՚ւրէէչէ մեր մէշ, թ է
է։՛
րն է
Աստ
ա ծ էէ լ
անօբէնոէթի՚ն/.
:
Բա
ւց
։լ էէ ւ
՜՛ի՛ սէնղ.
էւ ս
,
"՚ վ
Բ"՚2.Ղ
Ա՛ե
լ. ո ւ ժ ՚ ս ն :
-
ւ՚սկ
իմ ։լի1֊։։ւ.է։լէնԼլէբ
բէսււոէլ՚սն
ա -
""՛էւ
՚
"՛՛ւ. Ք"՚ւ՚1
Գ ՚ ՚ ՚ ՜ Բ դ է ն :
ՐԱՖ^^հ
Fonds A.R.A.M
