HARATCH, du 1er juillet au 30 décembre 1956 - page 281

€6
Ա1հ
Ա Զ >
Ս ՚ԻՋՆ Ս Դ Ա Ր Օ Ս Ն
*
՚Տ֊եսւը մինչեւ. եկեր է սեմյւ տնակիս ,
Իր մրմնշսւն իւորհսւրդներով ւյնծագին ,
ինչո՞ւ այլեւս չի հասկլւնար իմ հոգիս
Րաոեր^ իյոլնկ մանկութեան հին աղօթ -
քին
Երր ես բնութեան ձայնեբուն մէջ կբնայի
էըսել անհուն արձաղանգնեբ սխրաղին ,
Հաղոբդբլիլ կարօտաբաղծ, հբճուալի ,
•Մինչդեո |սո՚՚ւլ է սիրտս, անոնց մրրի -
կին ...
Ոչ իսկ մեղուին ԲԳ<ւԻ՚–՚1բ զի " Կր աանի
Լուոեւ|էն դուոն աշիսսբհնեբու կորսրւած , |
՜Ա՛՜ե, բարձրանա՜ր ցետբ մոնչուն՛ հայ -
րեՍի
իբիսին պէս , եւ ալիքներր յանկարծ
\
Զիս աոնէին իրենց ծոցին մէջ պղստր ,
ԵԼ հասնէբ կեանքր վախնանին իր ան -
դորբ ...
ԱՐԱԷՆ ԵՐԿԱԹ
,
ՄԻ Տ Ք Եհ ԱՐՈՒԵՍՏ
1ւԿԱՐ|ւտ ս Ե ա հ սս^ռտսւՆ
ՅհՍՆԱւ
/եԱԿՏ
.պաւորա»)
կշ կործանի
, կր խրի ՚էրամա
-
աիրական
րնկԼրութեան
նեխած
ճաՀիճին
մէք։
Ասաաոլրր
նո յէւ սլէս կր աենէայ
ղե–
• ղեցիկին
,
Ղ՚՚՚Օ՚^էհ
՚0՚"2
.1
"Ր"՛՝
Հասնելու.
Համար
քաղքենի
կեանքի
ամէնէն
յեաին
.եւ աղառա
ուղիներր
կրնայ
րնարել
Հւ1>–
.կե րա
յին անՀաւասարսւթեան
սլա յմաննե
-
բուն
մէք։
Եւ այգ
ուղիները
կբ
սոսնին
•գէսլի
ւէերքէւաքլան
կործանում
;
Թոթովենլ/ի
ամէնէն
ծաւալուն
ղործ՜բ
«Բաքոլ՝^
լնղարձակ
վէպն
է ; հք"րՀրգա
-
Հայ
ղ րական ութե ան
մ էք «Րաքուն»
սա
-
յչաւաթիլ
վէպերէն
է , որոնք արուե սա ով
–կբ պաակեբէսցնեն
յքւ ւլա փ ո խ ա էլան վերել
՚Լէպր
որ աո-նուած
է Անղրքլովքլասի
յե–
•զափոխական
էլեանքէ^
, ղե բծ
է ճառերէ
է
~8եգափոխէքէ.թե ան
ո լէւ րանե րուն
մ էք
կբ
բախին
մ "՚րղիվ
՝
ւ՚ւ՚ենւլ աոաւե լութ իւենքա–
յ՛ով , թերոլթիլննեբով
ու կորովի
քանքե–
բով
Հ Րան
մ ր ոբ յաաուկ
է ՎաՀան
Թո
-
թովենյյի
բո լոր գործե
բուն
եւ
Համ աէլող
քե րմ ութիւն
քլր Հաղո րղ է անս ր
ղործե
-
բուն : Րանասաեղհ՜
- արձակաղբի
^արա–
•կան
շո ւն չ ո վ
Ցաւալի
է որ Թոթովենւլ
Հնարաւորու
-
թիւն
չունեցաւ
լիովին
ամբոգք ացնե լու
եւ
վե րամ շաէլե լու ա լղ չափաղանց
աբմէքա
-
լոր
սաեղծաղ
ործ ութի
ւնբ
;
ՄաՀր
խլեց
ղայն իր ուժերու,
ստեղծ՜ա–
գործիական
Հասունութեան
՛սմէնէն
բեգ
֊
՜սւաւոր
շբքանին
:
Հիանա լով
Միսա ք Մ եծ՜արենցի՝
ա յգ
՛ք ո՛ղամ եռիէլ
տ ա գան ղա ւո բ
բան ա ս տ ե ղծ՜ ի
ձղած
բաբձր
, ղեղեղիէլ
արուքւստին՛
վր՚ոյ
,
.Թոթովենց
ղրած^ է.
« Այմմ
ես, մեծացել
եմ , ղարձել
եմ
չավւաՀաս
, ւլո՛ւ մնացիր պատանի»
; Թո -
թովենց
ինքն
ալ ձղեց
սաե
ղ ծ՜աղ ործ՜ա քլան
չարքերբ
քւբիտասաբղ,
ղոբծռլնե՜ա
լ շրր -
քանին;
Եւ ղբաէլան
մեծ^
ժաոանղոլթիլն
թոգուց
;
Եւ>հւան
&.
ԹԱԹԻԿԵԱՆ
«ՏԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(154)
^ (տՏՄԱտ
ՎԷՊ, 364 ֊ 400)
Բ.
ԳԻՐԲ
6 — ՈԻՐԱՑՈՂԸ ԻԻՐ ՏԱ
՛Ն
ՇԷՄք^Ի ՎՐԱՅ
՛Ա ի ղիշե րուա
յ մ էք խեգճ
քլինբ
բոլորո­
վին
Հալսւել
ու մաշուել
էբ։ Երեւի,
նա
• եւս չէր ք^ել,
երեւի,
նա եւս
անՀանւլիսա
էբ • • . ի՞նչ
էր պաաաՀել
յ
Այ՛լ
Հոյս՚քլասլ
տունբ,
ուր միչա
ու -
ւ՛՛՛՛ի՛
, ուր ւէիշա երքանիկ
լինելու
Համար
" շին շ թք՛ րութ
իւն
շկ՛՛՛ր , այսօր
"՚ լնսլիսի
տխուր
աւղա լ ո ր ոլիւէիւն
է ր ղ ործ ում , սր -
պէս
թէ , սղաւո րի աուն
լին է ր :
Ի ոլորի
՚լէմքեբի
՛խ՛ո՛յ նկարոլած
էր մի անբա
-
ցաարելի
արամութիւն։
Ամէնքբ
լուո
էին,
ւոմէնքր
խորշում
էին միմեանց
Հեա
խօսե–
լ՚՚ւց
: կա րծ՜ե ս , քլար մի բա՛հ , "րի՚յ
ւխ"խք՚~
նում
էին, մի ղուցէ
մինր
միւսին
յիշե
֊
.դնելով , աւե
լի եւս սաստկացնէ
նրա
սբաի
ցաւեբբ
...
Եբէքլ լոէ-ր ստացուեցաւ
, որ
Մեբուժանբ
՛՛ւ՛՛՛լի"
է։ Այսօր
ճաշից
յեաոյ
նա սլէաք
է
մանէ իւր իշխա՚հութեան
Ոսաա՚նբ : Թէ մօր
Համար՝
եւ թկ
ամ ուսնի
Համաբ
ի նչ ա–֊
Իր մաՀուան
յիսնամեակին
աոթիւ,
Ա ե–
՚լանի աարի
սլիտի
քլոչոլի
1956Հ; Տ
Այս
աո­
թիւ
քանի
մբ ղիծեր
իր կեանքէն
Հանճարեղ
նքլարիչ
մբն
էր
Աեղան
,
մոռցուած՜
եւ
արՀամաբՀուած
ի կենղա­
նութեան,
եւ որ յետագային
գարձալ
/• •
ղարոլ
ամէնէն
փնառուաՆ
նէլարի^եբէն
մէկբ
:
Ա եծ– մայրիի
մբ սաուերին
աաէլ աեւլա
-
ւորելով
իր եռոտանին
, կբ նսաէր
բաբի
էէ բ ՚էրայ
իր խորաթավւանց
ա չքէ. բ ր սեւե
-
ոելով
՚լէպի
Հեռաւոր
Հորիղոններբ
ու էլբ
եէլաբէբ
. կբ նկա
րէր
ու կբ սլատռէբ
:
Փոլ
Աեղան գաւաէլն
էր էքս ան
Փր"վան–
սի ունեւոր
քաղքենի
բնաա՚եիքի
մբ : \քբ–
նած– է
1839^5՛;
Հայրբ
կ՝ուղէբ
որ
աղան
՚ւ՚ք՚^Ի
"՚ոպաբէղին
նուիբուի
էւ գրամ
շա–
Հի , վւոխանակ
պասաառին
առքեւ
կքելու։
Աաէլայն
Աեղան ծնած
էր նէլարիչ% Ջափա—
՚է."՚՚՚"յ հ՛՛՛ւ՛^ քլր թո՚էր
էլեանքբ
արաայայ
-
աե
լու
Համ աբ
իբ
Հ սղ ին վւ ո թ ո ր էլո ւլ լ՛" լ՛՛ք
յոյղեբր
:
« Այնքան
լալ է , միանղամայն
այնքան
ս ո ս կա
լի է նսաիլ
ճերմ աէլ քլտա լի ն առ
-
քեւ : Կբ ծերանամ
է,ւ
ժամ անա
էլ
պիտի
չոլևէւնամ
ամէն
բան
լ սելու
• . . Եւ "ա
-
կայն
երղում
բրած
եմ մէ,ռնիլ
նկարե
-
լ"վ–– ԱՀ՚սւոր
է էլեանքբ
»•
էքսի
՚լ՚՚լլ՚՚՚ղբ
յաճախած^ աաեն
,
՚էբօ–
սանքի
պաՀուն
, եբբ աշակերանեբբ
էլբ
ծ՚"ղրէին
նորեկ
մբ, էլորովի
պաշտպանու­
թիւն
մբ մղեց , կռուելով
աղոց
Հեա
: Ա-֊
սլա ղնաց խօսե լու
«Ն՚՚րեկին»
Հեա
: Տե
-
սալ
սր շաա
Համա
քլբ ե լի մէկն
էր ,
էմ իլ
Զո լա
է
Յաք՚ւրգ
օրբ , խո բապէ ս յուղուած
,
էմ իլ Զ" էա
իք՛ս՛՛՛–
երա խտա
ղ իտական
տուրք
, էլողով
մբ խնձոր բերաւ Աէւգա -
նին : կարծես
թէ
այս
խն ձ ո բն երր
աեսակ
մբ խորՀ րղանիշ գարձան
աւղաղ ա քին , նբ–
էլաբելու
գեղեցիէլ
խնձորնէ,ր
Աէ,ղան
յԱէքող
աշաէլեբա
մբն էր :
Զ " լ ՚ " ն
է ո յ լ ։ Աակայն
երկուքին
բարե
քլ՚սմ
ութիւնբ
մգեց
որ Զ"լան
ալ գս՚ռնայ
աշխատասէր
եւ Աեգանի
պէս գաստրանին
աոաքին
տե–
ղեբր գրաւէ
:
Գպրոցէն
իսկ
կբ յայտնուէր
երէլուքին
տաղանղր
, Զ"է՛ս
14
աարեկանին
կբ
՚էրէր
իյաչաէլիրնեբոլ
վէսլբ,
իսէլ Աեղան
կր
նբ–
կարէբ
«Աուրբ
ՅովՀաննէս՛»
։ Երկս՛– ան -
բաժտններբ
լեռ ու գաշտ
կր պատէին
ար­
տասանէ, լով էլաոբներ
էքիւսէի
բանասաեղ–
ծ^ութիւններէն
:
^Հո լա Փարիղ
մեէլնեցաւ
եւ շատ
չանցած
ստիսլեց
որ Սեղանն
ալ երթայ
Հոն , «"՚,/–
լասլէ ս եբբեք
ճշմաբիտ
նկարիչ
մբ պիտի
չկրնաս
բլլաթ
: Եւ աոտու
մբ , երբ
Զ"լ"՛
քհիւ Աուֆլոյի
իր սենեակին
մէք տնկո
-
գինն
էր տակաւին,
ձայն
մբ ւսեց
ղուր
-
սէն, -
« էմիլէօ,
էմիլէօ,
եո եմ ,
բաց
գուո բ ՝» :
Աեղան
Փ՚որիղի
մէք
արձանաղրուեցաւ
Ակաղեմի
Աոլիոբ,
ուբէլէ տնցած^ էին Տբ ֊
լաքռուա
, Մ ՚ ՚ ն է ,
Փիսարօ։
Աաէէայն
եր -
էլար չմնաց Փաբիղէ
մէք : Հա յրբ
բաւարաբ
գբամ
չէր
՚լլ՚էլեր
, ոբպէսղի
վՀաաեցնէ
Աեղան։
Ոչ
միայն
այս
է պատճառբ,
այլ
իր անվերքանալի
գե գե ց էլա ղի տական
վի
-
ճարանութիւններբ
եւ
Փ՚սբի
՚էի
՚էոբշ
եր ֊
էլի՚՚՚ՔԲ
՚ինտռել
կուտային
էքսի
աբեւբ
%
Պա՚ռռտեց
նկաբնեբբ,
ինչպէս
եւ Զ"լա
յինբ
որ նոր աւարտած
էր :
էք" վերագաբձին
Հայրբ
ՀաշուապաՀի
1
/ործ
մբ ճարեց,
սակայն
ութ
օր
միայն
կրց""–
ընել,
ձղեց
եւ վեբսկսաւ
նկարհլ.
Հ<Հող. չէ թէ
նէլաբնեբբ
չծ՜ախոլին
թո՛ւ
ու՚լած^ր^ւնէ»
, էլրսէր
մայր
: Ոչ մի .
այն
բոլորբ Հաւատք
չունէին,
ինքն
ե ս
գժղ
ո՝, է բ եւ յաճախ
Հոգե՜էլան տագնապ
-
ներ
էլ ունենար
, կբ պատռէ ր նկա
րնե
բբ
ու
կբ
էլո տ ր տ է ր վ րձիննեբբ
։3ետո
լ յանէլարծ–
էլբ վե բսէլսէբ
նոբ թավավ
, մ ոռնալով
իբ
անձէէո ւթ իւննե էւ է
;
Որ՚՚՚իՀեաել
նէչաբեէբ
ապրիլ
էբ
իրեն
Համաբ»
: «Երբ
էէբ
նկա֊
բեմ,
կկ՚"էբ
, աչքերս
էլբ կպչին
այն էէէ -
աին
ուր կբ նա յիմ
եւ ինծ՜ի այնպէս
էլր
թուի
թէ սլիտի
արիւնին
» :
Անգամ
մբ եւս մաածեց
թէ
Զո լան
իրա­
ւունք
ունէր, պէտք
էւ Փաբիգ
երթալ
^
տեսնել
թանգարաննեբբ
եւ արուեսաա
-
ղէտներբ
, յառաքգիմելու
Համար
:
Ոբո՚եյ
էլեանքբ
բաժնել
է,րսի եւ Փարիղի
միքեւ
:
Ա յս անղ ամ Փարի
՚էի
մ էք
ծանօթացաւ
Փիո՚ոբ"յի
՝՚ետ ,
ոէւոլ
Համաբ
էլ բ"էբ
թէ՝
•էայբ
մր եղաւ
իրեն Համաբ
:
Մէ՚՜րժ-ուելով
Գեղ՚որոլեսաից
Աէլագե
-
միա
յի քննութենէն,
օրէնքէ
գուբս
Հա -
մարուած
խմբաէլին
մէք ինէլաւ
: Կբ նէէա–
բէբ.
Հողի
ղ՚եելով
իրեբուն
իսկ
մէք :
«Ո՚^վ բսաւ
թէ շաքարամանր
Հ՚՚՚էի
չունի»
:
ի՚^նչպէս
կ՝ընէ ,քլ՝ըսէր
Ո՚բնուառ
,2ղռյն
կբ
գնէ
եւ Հրաշալի
էէ՝ըլլայ
նէլարր ;
Թէեւ
միալն
քանի
մ բարէ,–կամներ
Հասէլցան
ա -
նոր
տաղանղր
:
էքսի
մէք քլաբՀամաբՀէին
զինքր ,
իբրեւ
մէկբ
որ
Հօրր գրամբ
կ՝ուաէ
:
Նոյնպէս
Փարիղի
մէք։
Ամէն տարի
յամառօրէն
նբ–
էէար մր քլբ ՚էյ՚կէր
Փ՚սրիղի
Աալոնր
եւ
մի–<ա կր մեբժուէբ
, ոբովՀետեւ
Աալոնի
մ թնո լորտբ
ւ/ է մ է ր տպաւոբապաշտնե
-
բուն,
թէեւ
Աեղան
բո ւս րով ին
ասլաւոբա–
պաշտ
մբ չէր։
Րայց
եւ այ՛նսլէս
իր երաւ
էր Աալոն
րնղու՚եուիլ։
Բառասուն
տա
-
րեկան
էր, տիրացած
իր արուեստին։
Զ՛՜՛՜՝
լան
մեծ ՚էրաղէա,
ինք տակաւին
անծա
-
նօթ
մ ր է.՜ւ ձա խողած՜
:
Նէլարնեբսւ
վաճառաքլան
մբ, Թանէլէն
,
ւլոլչաէլած^
էբ Աեղանի
յեղավւո խս՛ էլան նբ–
կարչութեան
արժէքբ։
Իր խանութին
մէք
կբ ղիղէր
Աեղանի
եւ Փիս՚որայի
նկաբնե­
բբ , մտածելով
թէ«տպաւոբապաշաութիւ–
նբ»
ղէսլի
անել էէառաքնորգէ
,
մինչղեռ
Աեղան
միայն «տպաւո
բ ութիւննե
բ » նէլա–
բող
չէր , <ոյլ կբ յօրինէր
իր նկաբնեբբ
ի–
մացականոլթեամ
ր :
Հիւանդկախ
եւ յոգնաձ
Աեղան վերա
֊
դարձաւ
էք" : Փարիղի
մէք
Թ՚ոէլիի
ի՛ա
-
նութին
յաճախորղներր
կր
չաանային
,
իսկ
քհբնուառ
եւ Փիս՚որօ
կբ փառաբա
-
1
նէին
Աէ՚ղանի
ւոաղանղբ
: Այդ պաՀուն
ա–
ՀԱՅԱԱՏԱՆԵԱՆ
ԲԱՆԱՍՏ
ԵղնՈՒԹԻՒՆ
ՄՕՐ
ձ է Ռ Ք ե Ր Ը
Այս ձեոքերր՝ մօր ձեոքեբբ,
Հինաւուրց ու նոր ձեոքերր . • •
ինչե՜ր ասես, ոբ չեն արել այս ձեոքերր– •
Պսակուելիս ո՜նց են պարել այս ձեոքերր*
ի՜նչ նացանքով •
Երաղանքո՜վ :
ինչեր ասես որ չեն արել այս ձեռքերը • • •
Զրկանք կրել, հռցս են տարել այս ձեո -
Ծ՚ւվ լոութեա՜մբ :
Հա|^բերոլթ-եա՜^^բ :
1՝նչե՜ր սաես , որ չեն արել այս ձեռքեբբ.՛
Երկինք պարՀրսծ սիւն են դաոել այս ձեո­
քերր ,
Ոբ չփլ"՚–ի իբ աան
սիւնը՝
Որդին կոուից դաոել տունը :
յմւչե՜ր ասես. որ չեն արել այո ձեոքերր,
ւքինչեւ տաաի ձեոք են դաոել այս ձեո -
քերր։ •
Այս ձեոքերը՝ ուժր հատած
Րայց թոռան հետ նոր ուժ ցտած • • •
փար են շբջել, սար են շարժել այս ձեո -
քերր ...
ինչե՜ր, ինչե՜ր, ինչե՜ր շարժեր այս ձեռ–
քերր*
՚Աոլրբ ձեոքերր ,
Սուրբ ձեոքերր :
... Եկէք այսօր մենք համբուրենք որ -
դիաբար
Մեց աշխաբհու–ւ1՛ ծնա՛ծ , սնած .
Մեց աշխաբհում շահած պահած ,
Մեզնից երբեք չկշտացած ,
Փ^շի սբբոդ . լուացք անոդ .
Անվերջ դատող , անվերջ բսւնոդ ա՛յս ձեո­
քերը ,
Բ՛ող որ նաքած ու կոշտացած ,
Րայց մեղհամար մետաքսի պէս
ի յ ա ո
ձեոքերր
. • •
Պ. ԱԵՒԱԿ
ռե ւա էւ ա էլան
մ չ , Ամ սլո ու աս
՚Լոլառ
, ա -
ժան
ղ ինե բով
էլբ ղ նէ ր Ա է. ղան
ի
ւլ ործե
րբ
էաւ օբ մբն ալ ոււլեց նէլարաՀանգէս
մբ
էլա ւլմ ա էքէւ րոլ էէ Է։ Փարիղ
ողեւորռւեցաւ
Աեղանի
ղ.–։;^ ք,֊">ւն շուբք
ամէնէն
Հակա -
սական
էէԱւէւծ իքե է, ր լ րո /տն ուէւց ան
: Ար
-
տաստՀմանէն
աէ սէլսան
ւլհէ,՛
;
է)լ երբ ի–
էէեն իմացուցին
թէ Պեբէինի
""էղ " ՛ յ ի ն
նր–
կարասրաՀբ
երէլու նէլար ղ՚եած՜ է
իբմէ ,
քլ^րսէր
«Աա
ի էլա սլատճառ
մբ չէ
որ
՛լիս Ա՚սլոնր
բնղունին
» ;
Աեղան
մ եռալ
1906/՛
5» " " ՚
"՛նց
՛լ իս՛նա
լ ու
թէ 20բգ գաբ
ու նէլա է՛չական
նոբ
ղ
՚ղրոցի
մբ Հիմնադիրր
էլբ ղառնա ր , եւ իր անու­
նր պիտի
ղասուէր
մեծ՜ նէլա լ՛ ի չնե
բու կար–
ղին
–^Մ.՛
՝
ԿԱՐԳԱՑԷԲ
ԵԻ ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
«ՅԱէհԱՋ^Ը
ւէէէսիս , ի՛՞նչ բաբի
Համբաւ
էլաբո՚լ
էր այ՛ե­
քան
ուրախ՚սլի
էինել,
քան
թէ այղ
, որ
նր՚ոնց
ոիրելի՚ւ–,
երէլար
լւա ց ս՛ էլա յս ւ թ ի ւ -
նից • յեաո
յ , վէ։ բաղառնում
է իւր աուն ^
Բայց
ն լ՛՛սն յ՛ , ՚իոխսւնաէլ
ուրախանալու
,
ա խ ո՛ր
է ի ն :
1,ա վէ, ր՚սղ առ՚ւում
է լ։ ո ր՛ղէ ս ուրացուլ
,
որպէս
՚էաւաճան
: Եւ մա քրն ու
ամուսինր
՚՚լէ՚ոք
է ՚լբԿԱ՚ն
նրան, սլէաք
է
սրրէին
նրա
ճակ ատից ՃանապաբՀ
ի
փ ՛՛չին
:
Այ՛լ
ծ՚սնբ
էր մաՀուան
չ՛ս՛ի, ծանր
էր
թէ ՛է
Օ ր
եւ թէ ամոլսնի
Համար։
Նբ՚՚՚նց
արդէն
յ՛ս յտնի
էին
Վա՚եա
յ
ա՚լէտա
լի
ա ՜Լցքե Րբ եւ
ի ր ա ն ց ա ր իւ՛ե աէլ ց ի
գբժ
-
ր ՛ս խ տ
Հ՛ոմ ա ւլա ս սլ ուՀիի
ց ա ՚. "՛լի
նա Հտ
-
տաէլոլթիւնր
: Նբ՚ոնք
ղիաէին
եւ ՚"յն , թէ
այլե՚ս
ինչեր պիաի ա՛նէբ Ա՛է,րուժան
.
Ա այրր վաղուց
լսած
էբ ոբ՚էու
չար
՚էի–
աւսւորութիւնբ,
բայց նա ամենայն
ւլ՛լո
է. -
շու թե ամբ
ծ ած կում էլ՛ իւր
Հ ՚ոէւսիւլ
, վ՚ս–
խէւնալով
, որ խէ, ւլԼՀ կին
ԷԼ, որն
ու —
Ասւ -
ա " 111/1/1
գրանց
եւս շաա
աէլալ՛ էր իւր առո՚էքու
-
թէ,ամր , սլիաի
շէլար՚ւ՚լանար
ղիմանալ
ա
յ՛լ
Հ ս։ րուած նե րի
՛ն
;
Բա
յց է, րքլար
՛լ ՛ողա–
նիք
սլաՀել
անէլարելի
էր,
"րովՀետեւ
՚սլսօր
՚ ղ է ՚ ո ք էր ՛լար նբա ամուսինր
;
Այ՚է
էր պաաճաոր,
սր նրան
՚ի՚՚քր
ինչ ՚նախա–
պատ
րաո աէէ ԷՈԼ Համար
, է, րէ կ
երե էլո յ է, ւս՛՛՛ւ
կանչեց
իւէ՛ մօտ
եւ յայտնեւլ
Բ՚՚լ՚՚է՚՚լ
վ անա
լ ցաւալի
կործ ան՚՚ւմից
լետո
լ ո լ՛–
ւղէս ւ՛" յ՛՛՛նի
է
1
Մ ք– Ր՛" մ անբ
միսւլն
ի՛ր
թ իքլնապո՚Հնե
ր ի վւոքք՚իկ
խմբով
կարողս/
-
ցաւ աղատուե լ իւր քաղաքացինե
բի
վէ՚էմ–
խն՚լ բութ
իւն ից
; Եւ մտ՚սծելով,
մի
/լուցէ
իւր
Ոսա՚ոնր
մ ան ք, լո լ ժամանա
էլ
՚1
յն
՛ք բ–
տ/սն՚լնեբին
Հանղիսլի
, —- նա չաապեց
էլէս
ւ ւ
՚ոէ/՚ւ/՚ղար՝,ից
յ՛՛՛ո տքա՛լ
՛ւ յն մի մ "՛ր՛է
ղս՚լ/էլե
լ իլ ր
մ օր
՚քօտ , որպէս
ղի նաէ։
։։է։։։տր։սս/ու։լի
որդոլն
բնղունելու։
Այս
-
աե/լ իւր /սան ՛քէք, ՚էէւ՚ոա
I
" է՛ ո ւթ ի ւն
ունէր
ւէւսքր
է՛ն շ ՛լ ։։։՚լ
ո։ ր ՛սոնք, լ ,
Հան
՛լ
ս։ո։։ւնալ
մէ՛նչ է,
լ
էէչ, Հ/ս սնէ է՛ն պարս էլա էլան նոբ
՚լօր–
քերր , որոնց
մեծ
՚//նՀա/քրէ,րւ/ւ
թէւ/։ւմբ
լ։։։–
պ՚ս՚ւ/էւմ
էբ նա ;
•—• Ես
Հրամայէւլ
էի՝ ինձ ։է՚օ՚ո
էլանշէ,լ
քա ւլս՛քա սլէ, տ ին , ասա/յ
/ոիէլինբ :
Ց՚սնէլ՛"–
նում
էի իմանալ,
արւլեօք
ի՛՞նշ
կարւլ։։։
-
ղ բ՚/ւթէէւննեբ
է արել
՛եա
Նա
այստեւլ
է , ՛գաաա
ս ի։։։ւնե ց Հար ֊
որ։
Գեռ
ղու եէլ1,ղեցուց
շէ է՛ր
՚էերս՚՚լաբ–
ձէւ լ, նա շատ
վ՚ս՚լ
է՛ կե է սպասում
էր։
ք՚՞նչ
էէ՚որ՚լ ՚ողրութիլննէ.
ր էղէաք է անէբ նա :
Հ՚ոէ՚ցր
՚քնաց էէէՈէսնց էգա տէս էէ էէէ՛սն ի ;
Այ՚է
միքոցին
ներս վէսղեց
մի ուրէսէս,
վ՚""՚1Բ՜
ոոէմ
օրէար՚լ
, "րլ՛ ան՚լսէ՚լէոր
է։ւ.ր
՚էբ՚՚՚յ
էէ՛էէ յելով
, էքօտեցալ
,
կան՚/նեց
/ոիէլնոք
աոքեւ
եւ, ի՛ր լի րերկրութե/սմր
/ոչքեբր
ւլարձնելով
ղէ՚՚էի
ն/ս , Հէոբցրեց
Նա լիլ՛ , մայրիկ
, ՛ոյ՛լ
Հէս՚լ //՚.ս/ոոէէ
ո
լ
է՛"
՚– է ՜.
՛Ի՛ս Մեբուժա՚եի
քոյրն
էբ,
,լ՚ս րղ ՛ո րուե
Է
էբ,
ւ,լէս/որս/ս/ոուել
էբ եւլրօրբ
Հանղիսլե
-
լոէ Համէոր։
Տ՛՛՛ն ՛քէք էՍէքէնքլ էոէսո՚ր
էէն,
նէս
միայն
ուր՚սէս
էր։
Ա՚այրբ
նայեց
նբս՛
վր՛"
յ , էսչքե
ր
բ
լէ,////լ
ե
ց/ոն
/ււ
ր տա
ս
։/լք՛/վ
:
Նա
է/ւօ/ւք չ
/էէոէ։//.
/ղ/ս
էւ։
ա
էւ
խէսն
է,
լ/։։.
Է՛՛՜Բ
ւլստէւբբ։
ի՛՞նշ ։ուէէր,
է՚՚^նշ։ւլէս
վշսէ
էէէ
էյնէ
է՛
՚Լբէո
էքէ ք
ա
յն քե րմ սէ
րբ , որ ունէ ր
նա
՛է՛է՛՛լի
՚՚՚լՐ՚՚՚յք՚ք
• Կ՚"Ր՚՞՚1
էր ր՚սցատրեէ
նլ՚–
րան
, թէ
էլեւււնքէ։
՛էէք
քլ
աէ՛
///յն/ւլէ։
ս
է։
Հ
։սն—
ղամ/սնքներ
,
էւ
ր բաժանում
են քր
՛՛քր
եղ֊
է
՛օ լ՛է/ց , մօրլ
որւլուց : Օ բ է ՚ ՚ ՚ բ ղ բ թէեւ
մեծ
"՚՚ԼւԻ
՚է
^ ՚
ւ՚՚՚՚յԱ
"՛յ՛է մա/ւէէն. շէսէո
՚իոքր
Հասէլէսցուլութէէւն
ունէր : Ն՛" /"ել
էէ՛
շ՛՛՛՛ո
րան
նրէէէն ասէ,լ
է
ին բ
՛՛է"
Է՛Բ էԲ՛"յց
՛է
՚՛ ՚՛
նա
էւիբոլ
՚ք
էր ք
,ւլբօրլէ :
Գէս
"ւյն էսէլքիէլն էր ,
որէւ
՚1է
Ա՚ո՚քուէլի
էքէսյրր
ն շ՛՛՛ն
է,
լ
էր
իւր որ -
ղէ՛ւ
Հէս։ք։։ւր
, շն։։։յեԼով,
ւ։
ր Ա
Սէմուէլէէ
էէիբ–,
աբ
։։լ ։է1
էէէ
էլ
էէէ՛հ
ո՛ ւէ
է
ր Ո՚շտէէէ.նէ,։։ւց օրիո
րղին
֊Աշէ
։՚էնէ
։ն
:
Շ""
"՛՛է
ւէէէ՛
լ
Հ
է՛ն ,
։։ւ
յսէէլէ ։։
է ր նր
՛ո
էէէնոլ–
նլ,
,
նկսէէոելոէէ
՚քօր տխրէսմած՜
դէմքբ
, բն–
էլսէլ նրէս ծնէլներէ։
ւէր
էէէ լ
է,
է.
, նէէէո ՚լո
՚քէէո —
քէ։։ն
ձք
,էէքէ
,՜րլէ էէե՛րք
ելէէվ է՛՛բ
րո ց էէ1 ։է ։։։ ււ շբ–
թունքներէ։
վրէէէյ, բա՚լաէլանշեց
-
Մա լրի՛կ,
սիրելի"
մայրիկ,
ինչո՛՛ւ
է
,ս լսէց ւէ՚ն/ւււէ ,
ք
,թէ գ/՛/
լ/էւց լէ/նե
՚է
, ե
՛է
էլ
ւ"".ւ
կք՛ քի՝՛՛՛–՛՛՛
• • •
-
Աենք
է լ
լո՛ց
քլր
լէ
։՚1։է
,նք , ձայն
։ոուե–
ցէ
՛ն է
,րէլէէ/.
ք,
ր ե էս
//էն I, ր
բ , էէրէէնք
աւ^/շէոծ
կեբսլո՚է
ն///
լէէԼ/ք է
է։՚ե
է// քլ //լ։
։ոս/շ
/էէ
րւէ
/էէէ, -
սաբ
/էէ
՚եէ/ վ
ր
՛ս
լ
Եէ
՚եէ՚ւէէէնեբի
մէսյբւ
էէէէէեց նբէէէնց,
եւ
այ–
բւ//ւ//ծ
էէրէոով
/լէ/՚րս
եէլ
/էէւ.
էլւսՀլճէ
/։ք
ՐԱՖ.%Ի
Fonds A.R.A.M
1...,271,272,273,274,275,276,277,278,279,280 282,283,284,285,286,287,288,289,290,291,...610
Powered by FlippingBook