HARATCH, du 1er janvier au 30 juin 1953 - page 78

€8
ԱՌԱՋ»
ԸՆԹԵՐՑՈ՚ԼԻՆ
ՅՈԻՇԱՏԵՏՐԸ
Ն Ո Ր
Հ Ե ՚ Լ Ի Ն Ա Կ Մ Ը
*
Գրաէլա՚եութեան
մէշ
.սււսնղութիսննԼր
կան , որոնք
ոերունղէ
սերոմնգ կր չարու­
նա կովւն
: Որեվ
՚չր՚՚ղ
դրական
մարդին
մկք Կւախասչէս կր յայսք՚ւ՚ոլի
արձակ կամ
ոտանաւոր
վէորձերով,
էւ յետոյ է որ
Հա­
տորներով
Հրապարակ
կուգայ ;
՛Լք ո ւոլա ր
Չ ա ր էո ո ւա ե ան է
սլա ր ա ւլան
տարբեր է բոլոբովթւ
. Աեր գբականոլ -
թեան
մէք իր յայտնութիւնր
Հատորներով
եղաւ;
իրմէն
բան
մբ կտբդաւյահ
չէի։
1՚Ր
մասին
աոաքին
անդամ
«Նայիբի»
չաբա -
թաթեբթր
տ ե ւ լ ե կ ո ւ թ ի լ
՚ 1 ւ ն ե
բ
աուալՀ
՛Ներ­
կայիս
սակայն
իբմ
էն ոճսինք
քանի մշ
Հատոր՝ ՛եեբ։ Արձակ
մր « Կայկն՝
Անմեգր »
եւ եբկար
քեր թուահ
մր
«Օրօր գիակ^ե -
րու
Համար»։
՚(յոբագոյն
Հ րատ՛ա րակոլթիլևնե
բու
ւչէ -
զին մէք «կայէն՝
Անմեզր»
կրնար անտե
ս–
ուիլ,
ինչոլկս
յաճախ
այզ. կր սլատաՀի
նոր
գրուլներոլ
երկերուն
, որոնք
աննշ -
մար
1լանւյԿւին
ու կր մոոզուին •
« կայէն՝
Անմեղ»ի
նիւթր
Հին
ուխտիկն
աոյեուահ
է ։ Ագամ
էւայի
, աոա
քէւն
այր
եւ կնոք աւանգութիլնն
է , իրենց
աոաքին
զաւակներուն
Կայէնին եւ Աբէլի
նոյնքան
ծ՛անօթ
պատմութիւնով
;
կլսակա
լն ՝1յՈւ–
պար
Զարխուտեան
, իր վե րն ա զի բր
, ու -
բիչ
էսօսքով
էւր մտահումր
արգարազնելու
Համ ար , " ՚ - ր է չ գերակատարներ
ալ կեահ–
քի
ևռ և"էէ •
կայէն կր սիբուի
Ագամէն
, րայց ան ա–
տելվ։ է Եւա
յին
, որուն
աոաքին
սիբո
յ
պտոււլն
է ։ Ալյս կր ոիրէ
Արէլբ։
Արէլ
իր
մօր Հարաղաա
զաւակն է,
ատելութեան
նո
յն զգացումներով
լե ց ո ւահ
Հանգէպ
իբ
անգրանիկ
եւլբօբ , կայէնի
• Կ՛"յ նաեւ
Մաէլլտն
քոյրբ
, որ կր սիրէ կայէնր
, եւ
ոբ ա յս վեր
քին
էէն սերուԵգր
չաբունակոզբ
պի՛ոի
բլլայ
: Բայց եւ այնպէս
Արէլ
թչ -
նամին է Աաէլլայէւն,
իբ եւլբօբ
կայէնի
սէ՚բե
լիին
կայէն
եւ Աաէլլա կր բամնուին
լնտա -
նիքի
միւս ՚սնգամներէն,
իրենց նոր կեան^
քր չաբոլնակելու
Համաբ : կայէն
ճարտս՚ր
ոբսորգ
, կր մ ե
1լնէւ
քա բա յրէն , իրենց
նոբ
բնակարանէն
, որս
մր բերելու
Համաբ -
Օգտուելով
այգ րացակս՚յութենէն,
Արէլ
կուզա
յ կ՚՚աոեւան՚չէ
Ա աէլլան
եւ կբ
սպաննէ - Փ՚՚էսվլ՚էմր
կր գորհագրուի
Կա­
յէնի
կողմկն
: Այս
՚էերքէ՚նբ կր սպաննէ
իբ
եղբա
յլ՛ բ Աբէ/բ։ Եւ
ե
՚լբ
՚սյրասսլա^՚ու
-
թեան
այւլ. առսսոլե
լն է ւ՛բ կր չարու նա կ -
ուի
՚չաբեր
ու գաբեր
:
Մեր
Հեւլինտկր
ուրեմն
իր այս
՚լրոլ -
թիւնով
կու՛լա
յ աբգարացնել
կայէնր
, եւ
Հասաա տե
լ անոր
անմե՚լութիւնր
-
յԼՀաւասիկ
ամ ՚իոփ տողերով
ա յս
ղբու­
թեան
բովանւլակութիմնր
յ
՚1
,ոբութիւնն
ու
ին^ատսլութիւնր
միայն
նիւթին
ա ր՛
կերոլով
մչակումր
չէ : Արուեստն է ոբ կր
զանա՚լանէ
այս
նէ՚ւթր
ն՚ք-ան
ուրէւչ
յ՚լա –՜^
ցումներէն
-
^
Մ ՚ ՚ ՚ ր ղ կ ա յ ի ն
ո՚լրե րղութ
իւն բ ,
երկբային–,
գրա էստէւն կո բ ո ւս տ ր
ան Հն ա զան
ղո լթ
Լ ան.
եւ
աո՚սքին
մե՚լքին
ղորհ ա՚էր ուե լով,
քր –\
նա ր ե բ գա կան ու Հովուե
բ՛լ ւսկան
ա բ ո ւե ս—Տ
տով
աու՚սհ է մեւլի
՚Նու՚՚ւաբ
Զ՚որէսուտ
-/
եան , յ ւսն գելս
լ Համար
«Հո՛լ
էէ՛ր եւ Հող\
պիտի գաոնաս»
անէհքէ՚ն ;
^
Այս
Հատոբր
էւբ
70
էքերուն
մէք բանաո—է
տեւլհտկան
չունչով
գրուահ է , սլատ կե
—Հ
բ ալէ՛ ց նկս՚բ
ա՛լ բ ոլթէւ ւննեբով
, երբ
•սմէն՝^
բան
կոյս էր Հողա՚չունղին
վրայ
; Եւ քա–՛։
նի մր մ՛ոբղկային
ստուերներ
միայն կբ
վայելէին
բն՚ւլթեան
ներ՚լաչնակութիլնր
; ՚
Առաքին
մեղքէ՛ն կր յաքոր՚լէ
«Ե ՛լբա
յ բ ա ո~՝^
պանութիւնր
» , նախանձի եւ ատելու
-1
թեան
զ՚լս՚ցումներր
թեւ
աոնեն մաբգոց
՚,
Հ ո ՛էին ե բ ո ւն
մ էք , «գա րե բու
աւ՚սն՚էավէ
– Հ
պբ » իր գո յութիւնր
ա րւլա բ ա ցնե
լո ւ Հա - •
մ աբ :
^
՚քյուոլա ր Զ՚որէսուտեան
արզի աչխար -
Հաբաբին
՚ոիրապետահ
է– Եւ սակայն
նհ~ւ
բելի
չեն քանի
մր քերականական,
վլ՚էպ
~ .•
նեբ
, որոնք սլատաՀական
չեն , քանի
ոբ \
յաճախ կր կրկնուին
• ԱՀաւասիկ
քանի
մբ\
օբէյետ1լեեբ
,ոբոնք
կրնային
խնայուիլ գե– \
ղեցիկ
յղացումներով
այս՚զիսի
ւլոբհի
մ բ I
՝Բերակտնական
այս սխալներբ
ներ՚էոբ -
Լ
հական
բայերուն քով Հայցական
Հոլով \
սեռի
էսնգիբին
բա ց ա կա
լոլթիւ^Հհ է .– |
«
Ւվեբքոյ
ուզեց
յագենալ
հառեբու՚կ
պաու՚լնեբով
11լւււ0.ց՜
արՀամաբՀահ
էլ՛ \
միչա» փոէսանակ
րսելու՝
զււբ
կամ
ղոբս 1
աբՀամտրՀս՚հ
էր (էք
14 - 15)։
\
— « Ում մր
Կ՜այէնւիԹ
կբ նետէբ
իրեն - \
ներու
կեանքէն
Հեռու » վախան՚ակ
րսելու
5
Կայէնը
Սւ՜շօ)։
\
«կայէն
կատարեալ էբ ,եւ կր ՛լե - ՝,
բաղտնցէր
իր
եղյւայրԹհրՈւԹ ,
փոէսանակ
\
րսելու՝
եղբայրնէյլը (^^ 38) :
^
- « Աբէլ
զ ի ՚ " է բ ասիկա եւ էսռիթի
մբ ՚.
կբ ս՛գասէր
ւզատ մելու
Համար
քրո,ջը » :
ւիոի՚անակ
րսելու
քռյբբ
(էք
47) :
« Կր գիտէր
այս
էՂ՚ւ1յ|ւՏ
"րմէ սեբահ՜ \
էին
բաղմաթիւ
զաւակներ։»
փոէսանակ բ - ^
ոելու՝
էակբ (^^ 48) : •
՜
I
* Ա պաննելոլ
ա յն էակր
որուն
քքր \
պտտսպ՚սբէր
փոխանակ
րսելու
((11բ
:
59) =
- ^
X
:
՚քյուսլա բ Չաբ էս ուտե անի
մ է՛ւս
ւլսբհր^
«Օրօր
՛էիա էլնե լ՛ո
լ Համար»
խո լ՛ աւլր ով ,
երկու
մ ասէ կր բազկս/նա
յ : Ա •
մ ասր
յ
Գեհենւի դււքւեբը ,
Բ . մասր
Գանկեբու աշ– ՝;
աա^րակբ,
որոնցմէ
ամէն
մէկր
քանի
մր \
քեբթուահներ
ուեի առանձին– վեթնաէէիբ - ^
ներով։
Որքան
սիրելի է
ի՝^՚^ի
Համար
-
՛քյ" ւոլա ր Զար էս ուտ եանի առաքին
Հատո
-
I
րբ , արձակ
, նո յնքան
անկարելի
ե՛լաւ ^
Հ աչտ
ուի
լ ե ր կբ " բ ՛էէ՛ն բովանգակութեան
: .
Ի՚^նչ
բսել
կգու՚լէ
քերթողր
: Եթէ
իրա՛ւ \
օրօր
մ ր բլլար
մեր բիւբալոբ
նա Հւս տակ՛– |
ներուն
Համար,
սիրով պիտի
կաբղայինք,
5
նո յնէւսկ
քանէւ մր անգամ : Ա եբ
նս՚Հա - ;
տաէ^ե բուն
ւէբ է մ խնգբ ո ւթ ե ա
(1։
եւ զզա -
ցահ
՛ս տե լո ւթե ան Համ ՛սր
կր՚սկբ
աւեքի \
ՄԱՆԿՈՒԹԻՒՆԸ
ԼԵՌՆԵՐՈՒՄ
Մ ենք
մէւ հեր
շուն
ունէինք
, րոզտր ա
ն ունուէ : Երբ ես անա սո ւննե ր ր քչում էի
Հ՚սնգ , նա պո
չր ոլորահ
, մէքքին
ղրահ
Հպարտ - Հսլարտ
քս՛յլում էբ իմ յետե -
ւէ՚ց : Վի՚լբ Հաստ , բբղոտ
"•տքերբ
^՚լ^ք
մի իսկական
՛է՛" յ լ՛ո էսի ղգ էբ ղա ;
Փոքր
յ ամ տնակ
Հտ յրս
ականքներր
կտրել
էր ,
որ տնցքեբբ
միչտ բաց մնան
եւ լաւ
լսէ։ ։
Աարում,
մթին
զիչեբնեբբ
մէկ
է լ տե -
սար
Բողաբբ
վեէ՛ կաց ալ վրանէւ
չէմ
քէ
՚ց
ոլ
ձորր գմբգմբացնելով
կորաւ
խաւա —
բում,
ղն՚՚ւմ էբ զա
յլե բին
Հալահելու
։
Շ՚՚՚տ
՚ոարինեբ
եՆ անցել,
մինչեւ
Հիմա
է լ ե բազում
տեսնում
եմ մեր Բոզս՛
լ։
է
՛ն ,
ոբբ ոարսա՚ի էր գողեբի
ու ՛է՛ո յէեբ ի Հա -
մար, եւ մե՚լմ ու բաբի
եբեէսանեբի ,
կանանց
ու ՚իոքբ
, անօգնական
ա բ՛" բահ -
ն երի
Հանղէսլ ;
Բ ոզա ր ր չատ մտերիմ
էր մեր
Հաբեւա
՚՚էւ
չա-ն՝ Զալանկին : Աա մի քաՀէլ
չալ
չուն
էէ՛, միչա կայտառ,
միչտ
չարաճճի
X
Գոլցէ գա նրանից էր որ , Զալտնկր
՛լեռ
ձագեր
չունէր եւ Հո՚լսէւ տակ չէր բնկել
1
Մեր
Բո՚լաբր,
թէեւ
հեր էբ, բայց իր
ն՚սխկին
վեՀութիւնն
ու
Հսլաբ՚ոութիէնր
գեռ
սլաՀ՚զանում
էբ : Միչտ
էուբք էր ու
՚ԷԷՈւէսբ
րարձր
պաՀահ
,
կատա1
^եբին
չէր
արձա՚էանգում
, պոչով
գետինն
աւլել
չ՚էիաէր
ուրիչ
^երի
նման,
չէր
սիրում
չ՛՛ ՛է" քո ր թե չ
տէ
՛րս ք ո՚ոքերին
փա
թ ՚ ս թ -
ուել։
Բ՛ո յց այնքան
անձնուէր
էլ՛, որ տի–
բոք Համաբ
իրեն
կբ՚սկր
կր նե՚ոէր :
Մ եր Բո ՛լա ր ր առ՚սնձին
քնքչանքով էբ
վերաբերում
քաՀէլ
Զալտնկէ՚ն եւ
ինչք՚ոն
է լ վրգովուահ
թ՚նէբ
, նբակւ
տեսնեչսւք՛
պէս
մեղմտնում
էր , իւրովէ՛
«մպտում՝^ :
Հտնգում
, կանա
չ
մ սւ րդազետ
իննե բո
ւմ
Հղօբ պիտի
րլաբ , եթէ այգ
«Օբօբ»ին
չխառնէէ՛նք
ոճբաւչորհին
անունբ
;
Հե՚լինակր
ինք՚էինքր
«Գիակնեբուն
օբօո
եբգող
խենթ»
կ՝անուանէ :
Մեծ դէպքէն
քառասուն
տարիներ
վերք
, մ եբ բանաս -
տեղհներէն
ու նեբչնչեալներէն
ռւր|ւշ
երգ
ու օրօր կբ սպասենք
մենք;
Աւելէւ մարգ —
կա
յին , աւելէ՛
անկեզհ
, աւելի
Հարազատ
ու սբտի
մ օտիկ ; Զեմ բսե բ թէ բանաս -
տե՚լհական
ներ ^չումր կր սլակսի
Հեղի­
նակին
: ԸնղՀակառակն
: Ղ՝եր։լ։լայուն
Հո -
՚էիի
մր խմոբր
Ոէն՛ի ան , որ յաճաէս կբ
կոր՛՛ն ցնէ
մ տահե
լու
իր
Հ ա ւա ս ա ր ա կչռո
ւ–
թիւնր
, ղաոնալոլ
Համ ար
«՛Ի է՛ա էլն ե ր ո ւն
օրօր երղող
խենթ
մր » :
ՄԿՐՏԻՋ
ՊԱՐՍԱՄԵԱՆ
«Կ՛ոյէն՝
Ան՛քեւլբ»
Նուպ՚սր
Ջ՚որէ՚՚ուտ -
եան , Հրատ
.
«Արամաղգ»ի
,
Պէյրութ
1954։
«Օբօր
Գիակներու
Համար»,
Նու -
պար
Զարխուտեան
, Հրատ. «Աբամազղ»ե
,
Պէյբութ,
1955։
Ջալանկր
սլտաում կր Բողարի
չոլրքր ,
թռչոլմ էբ նրա ՛էբա յո՛է , րկից
բռնոլյք
կր
՛լնում
՛սակն
ու «ի՚եղղում»
, եւՀաղար
ու
՛քի չարաճճիութիլննեբով
չարչարում էր
հեբուկին
, իսկ սա Հ ամ բե րութեամ
բ աա -
նում էբ ու ներո՚լամ
իտ
նա յում
իր
քաՀէլ
Հ ա ր ե ւանա
Հ ո ւն :
Զալան՚կն
ամառնամուտ
էւն ձազեր
բեբեց
եւ մնաց
տս՚նր
նրանց
խնամելու
ւ
Ա յգ
օրէ՚ց սկսահ
մեր Բո ղարին
գմուա–
է՛ութեամբ
էինք
սլաՀում
Հտնգում
, չա -
ր ունակ
ձ՚լաում էր գէպէւ վրաննեբբ
, ուր
Զալանկն
է ր
1
^
Տարին վատ էբ\ մեր
ղիւղում
սո՚է էր )
ո^վ
չ՚ոն՚բ
՝*՚"Տ կբտաբ
. . • . Բանի
Հանղ
էր
գալիս
Ջալանկր
, քա
՛լց ահ չէբ
մնում ,
մի բան
մե՚^ւք
էինք տա լիս,
մի
բանԲողա՚ւն
էբ իր բամնից
մաս
Հանում : Այմմ
տանր
խեղճ Ջալանկր
ինչպէ՛՛ո
կերակրի
ե՛լ ի -
րեն, ե՛լ
ձա՚էերին
Բ՚սյց
, ղաբմ՚սնալի
բան,
մեր
Բո՚լաբբ
ղնալով
նիՀաբւում
էբ , իսկ
Ջալանկր
կազ՚էՈկբւում
էբ , չնայահ վեց ձա՚է էր
կերակրում
;
-—- էս չան բ լալ չէք
մ աիկ
անում , -
մի օր •մօրս
վ բ " ՚ յ նեղացաւ
Հայրս
յ
Ամէն
մս՚մ՚՚՚նակուայ
չափ
ուտելիք
ենք
տալիս , բայց
՛էէ, պառաւեէ է, լւլա–՝
րելու է , Հո չի չս՛՛լանալու
,
աբղարա -
ղաւ
մ ո՛յ ր "
։
Ես
զլթէ՛
Է ^ Կ " ՚ յ * թէ է^չէ
կատաբլում
եւ ա
լ1ւէզէս
ուրախացա
յ , որ վազեց
ի
էւմ
բնկեբ Պետրոսի
մօա,
նրան վրանից
գոլրս
Հս՚նեցի
ու ասս՚ցի •
Պետրո՛ս
, էս օր մեր սարում անա -
սուն
չի՛՛ փճացել :
ք^^Յ
էէ
> Մարկոսենց
մոզին
ղէ էր կե–
րել է :
Բռլո՚^բր
:
Ջէ , ռեէսիցբ
խլելեն
բերել
... Հբէ
կչիռքր
՚լրահ
միսր հախում
են :
Ղ՛է գնանք առնենք :
֊–– Մ եղ փողբ
որաեզէւ" ց ,
տատան -
ուեց Պետրոսր
I
^"ԴյԼ
"ւէ"՚Ք ժ
1
՚էնանք։
Մ տա՚եք
Մ ա բկոսենց
վլ՚անր ;
՛Բեռի՛ ,
՚էիմեցի ես հեր
Հովլին ,
մեր
Բուլտբի
Համար
մ է՛ քանի
ոսկոր
աուր , է՚էուց
քեզ Համաբ
անա՚սռոլմ
մէ՛
լալ չամբախ կք չինեմ :
Տար
, բա լա , որ
չամ րախ
չբերես
չե՞մ տայ, ա՛ք օթ
չթ որ. Հարեւան
մար —
՚էէ՚կ
ենք,
նե՚լացաւ
հերունին եւ
մո՚էու
՛էե բքա
ւո բ ո ւթ ի էննե բր
մ սալի կտրեց ու
տուեց
էքնձ ՚։
Բա քց գէ Հս՚բամ
ուտի
Բոզաբր
, ոբ
առաքուայ
Բոալարբ
լէ՚նէր
իմ մոզին
գէւե–
բո՛՛ց կր լինէբ ,
աւելացբեց
հեր
Հովիւբ։
Ղ՛է նա մեր Ջալանկով
էնքան է տար–
ուեէ , որ ՚սրար աչխարք
մսռացեէ է ,
հիհաղելով
պատասխանեց
Պեարոսն
, ու
գուբս
եկանք
վրս»հից
.
Ամ առուա
յ լուսնեակ
, մ եղմ
զիչեր էր
Տ
Գնացին՝ք
մեր Բողարի
բեի մօտ եւ թարմ
միսն ու ոսկորներր
գրինք
առ՚՚՚քբ,
ուղում
էինք
նրան
փոբձել :
Ես Պետրոսի
ձեռքէ՚ց
բռնեցի եւ նրան •
ՕՏԱՐ
ԷՋԵՐ
ՊԱՏԵՐԱԶՄ
ԼՈԻՍՆԻՆ ԴԷՄ
ԳԼԱՒհւ
ԺԹ.
ԼՈՐՏ ՖՐԱՆԲ
ՏԱԿԼԷԱԻ
ՄԻՋՆՈՐԳՈՒԹԻՒՆԸ
« Ոչ , բստլ Պ • Ռուվրէ
, Լուսէքնը ա–
ւելի ապաՀսւէ է ;
« Ա^ա , րսաւ
Տ ա կլէ ս . ես , անձնա -
սլէս պէւտի
ն ա էսլ^ւ տ բ է է՛ Հբատբ
; Տ ա բ ին ե–
բէ է ՚Լեբ կբ կլ՚ւ^ենք
թէ
Լ՚ւլսինր
անբնակ
է :
Այ" է Բ"աւ Պ • Ռուվրէ
, այգ իսկ
պաաճառով
Լուսինր
զատենք,
ինչ Կ՝՚Րէքայ–՛,
ի՛նչ չբլլաբ
• աւեչի տսլտՀով է :
«
Այ՚է"1է"
թ " ՚ Լ ԲԱ՚"յ> րոաւ
Լորտ
Ֆրանք
յ
Ուրե՚քն
յս յս «ան ո ր ա կե լի»
յար -
ձակ՚՚ւմնեբուն
՚ս՚էէ՚իւբբ
Լուս ինն է • • •
Այ՛լ
մ է՛ք՛՛ց է՛ն կբ սկս է՛նք "արստվ՚ե
լի
յօգ–
ուահնե ր՝ Լուսնիկէ
ու է՛լւ
բնա
կիթ՛երուն
գէմ
, եւ,
Ռ՚՚ւվրէ
, ձեռքս կրակր կր ղնեմ
եթէ
մինչեւ
եբեք ամիս էււբաքս/ն
չիւբ
մ ս՛–
նուկ , մ ՛սր՛է կամ կին Համ ոզ՚ւլ՚սհ
չբլէ՛"
յ
թէ
Լուսնի
բնակիթ՚ել՚բ
սաբսուվւելի
Հբէլ–
նեբ
են եւ թէ Երկ է՛է՛ բն՛" կէ՛տ՛երուն
առւս–
քփն
պաբաակս^՚ոլթիւնն
է՝ ՚ոաել եւ ոչն­
չացնել
Լուսինր :
» ԵրբՏակլէս
վեբք՚սցուց
, Ռուվրէ
, ո -
բուն
գէ՚քքը
խօսակցութեան
բնթացքին
Հետ ալ փոխահ էբ իէ՛
ս՚րտայայտութիւ—
նբ , ոաքէւ ելաւ
եւ Լորա
Ֆրանքի
ձեռքղ
սեղմեց •
« Համ աձա
յն եմ , րսաւ , ան իմ ա ււտ
է , յիմարութիւն
է թերեւս
, բայց մեբ
քա­
ւլաքա կրթութիւն
ր
՛ի րկե լու
միակ
միքոցն
է :
« Եւ Հլ՚՚սՀանղեց
ինհի որ
«Հէ՚նգ–»եբու
մողովէւն
մ իւս
անզամներ
ր նիոտի
Հբաւի–
րեմ
եւ՜՜ Հէրցեան
Ոստի կան ութես/ե
Է՚՚՚֊Ր
տամ
որ պէտք
եղահ
ղալո ւ չաւո րա կան մի -
շ
^ոցներր
ձեռք
առնէ։» • (Պրունի
«Ցուչե -
բբ».
գ.
160^164) :
ՀԱԿԱԼՈՒԱՆԱ8ԻՆ
ՇԱՐԺՈՒՄԸ
Նոյնիսկ
այսօր , եւ " ՛ յ " ՝
Հակառակ
զորհնական
Հ" ՛էե բան." ւթե ան Հսկա յտքա
յլ
յ՚սռաք՚էիմութեանց
, կարելվէ չէ
առաեց
Հիացմունքի
կաբ՚էալ
«Մաւքոպի միջադ -
ղային. ընկե բսւ. թիւն» , «Հակալա-սքւային
1յաշւԺսՆւք»Հյ :
Կիրաբկուահ
միքոցնեբն
ու.
1963^՛
«է՛ մարղոց
սաեւլհա՚էորհական աա–
ղանւէր
ոլ՚լ՚լակի
ղարմս՚նալի
են ; Հակա -
չարմույքբ
, ուրեմն
, իր մեհ գիհերուն
մկ 7
Հետեւեցալ
Տակլկսի
եւ
Ո՚՚՚ւվյ՚կի
մէւ^ել
տե՛ւի
ունեցահ
վերոյիչեաչ
էսօս՛"կց ու -
թեան
րն՚էՀանոլր
հ՚րագրին
,
Հիմնուի
՛ով
երեք
ՀոզեւԼիճաւ^հեբու
՛Լր՛"յ •
ա
) ԸնգՀ անուր
սարսա՚իի
մթնո
լււ րս,
՛քր
սաեզհեէ.
խորՀրգւսւոր
եւ
վնասակար
երեւոյթներու
մասին
չչոլկնեբ
տարահհլ,
որոնք չուաով կբ Հասաաաուին
իբրեւ
ի -
բա կս/ևութիւն
:
բ) Այս երեւո
յթնեբր
վերաւլբել արտա -
քին
չաբամի՚ո
ումի
մր վնասարար կամ -
քին. այգ ումին ո"վ ՐԱ՚"լբ
՚լանել։
գ) Հաստատել
թչնամիին
ինքնութիւնբ
եւ
սկսիլ
Հակալոլսնայէւն
պայքար՚բ։
(Տեսնել
Ա. Տիւպուա,
ՀակալոՆսնային
Պայքաբը,
Փաբիզ,
1982)։
Այս
չարմման
Հ ե տ ե ւանք՚ե ե ր ր սպաս -
ուահէն չատ աւելի
լաւ
եզան։
Ամիս
՚^Հ^՜յ
՚Լեբ^է
Եէ՚կբա՚էունաէ՛
բ՚՚լ՚՚է՛
մ ո ՛լո վուր
՛քն ե–՝.
բ ր աս՚բուահ
էին Հակա լուսնա
յէ՛ն ատե - \
լռւթեամբ։
«Մամուլի
Միքա՚լղ.
Ընկե –;
է՛ակցութեան»
թերթերր
իւբտցուցահ
էէ՛ն
Հետեւեալ
Հսկա յատ առ
վերնս՚ւլիրր
. Եր՜
ԿԻՐԸ՝
ԱՄԷՆ
ԲԱՆԷ ԱՌԱՋ֊,
Հովա՚ւատ
չրքաննեբու
՚>՚"բ^բ
է՚նքնին
կա րւլա
զրուահ
է է՛ : Այգ է՚բաբտնցումէ՛ն
պատասխանա -
տ " լնե բ րան բա ր ե էս ի ՚լճ 1ւ նաէսանձոտ
՛էէւա–
մ՚սաէբներն
կ էւն , որոնք նաէս վւոբձահ
կէ՛՛՛՛
էւ էւ են ց պատկանտհ
ե րկ էւրնե րր
մ՛չ եէ եղ -
բայ րաս պան
կ ՛ւէ՛ւն՛ե ր ու : Ասլա
՛լ՛ է՛ս ստա -
նալով եւ էւ չաՀ
Հումաչի՚աբՀայէ՛ն
Հա ք -
րենաոիբութեան
, յանկաբհ
ւչտո՚հ
էին ,
որ Հովերու
Միք՚"՚լ՚լ՚"յէ՚ն
Ընկեբութիէն
մր
Հէւմնելր
լ՚սւա՛/ ոյն լուհումն էբոբ կա–
Ր^Ժ էր րնգունիլ։
Ուրեմն
Ալի՚լէնեբու,
Մուսօներոլ
եւ ուրիչ
Հովերու
բնկեբու -
թէււններր կր միաձուլոլէին
, իսկ Հովա -
ռատ
լերան
վարչութիւնբ
կբ
յանձնուկր
էքիքտւլ՚լային
՚ք՚սբմնի
մր
Հսկողութեան
է
Զանս՚ւչան
երկիրնե
ր՛ւ
լ
սլատեբաղմ
ական
նա էս արա
բութ է՛ւննե րբ , որ 8" ւէէ՛ ս ամ սսւԿ
իր՛ս բու
՚էէմ
սլա տե
լ՛ աղմ ե է" լ
հ լ՛ ա ՛լ ի ր՛՛։՛յր
կր պատբ՚սստէին
, այմմ
ք՛՛վ ք"վի
եկահ,
կր քան ա յին
Լուսնի գէմմիացեալ
ճակատ
մբ
կաղմ ել եւ ՚էէ՚մ ագբոլթիւնր
կ՚սւլմ ա -
կեբ՚՚էեէ
է Ջինական
զինուորական
սլատ -
ոլիրակութիւն
մր Համակրանքէւ
էսելայեղ
ցոյցեբո՚է
բն՚էոլնսւահ
կլ՛ Պերլինի մկք,
ուր
մ՚՚ղովուրւէր
կբ թնղացնկ
ր նոբ
եբ՚է"՝
«Ատելութիւն
Լսւսնին»
. ճավանի
մէք ո–
րոչ
թիւով
մարւլիկ
հաբաքիբի
•բրահ
կի՛՛՛՝
Երկբ՚ո՚էուն՚ոի
սլատուին
՚լկմ
կատս՚րուահ–
եւ անւզատիմ
մնացահ
այս
յաբձակման
՛էէ՛ք բո՚լոքելոլ
Համ՚սր
: Ան ՛լ լէւ ո յ մէք
Հա–
կալուսնային
աաե
լութ
էւլն ր աբաա
յ ա յ -
տոլթե՚ո՚Խ
տարօրինակ
ձեւ մբ
սաացահ
էբ
։ Արճարաններու
մէք,
գուրս՚ր
,նեբսբ,
"•մէն
տեւլ,
՛ք ՛ո ր՛ք ի կ—կ էւնե ր ու
մանուկներ
միեւնոյն
երգր
կՂր՚լէին.
«Ո՜հ, ղիս ալ
մի՛ |ստւլեր, ո՜վ Լուսնի մաբդ, մի՛ |սըտ–
ղեբ
, մի՛ , ռ՜հ , մի՛» :
Միացե՚սլ
Ն՚ոՀո՚ն՚է–
ներուն
մէք՝ Ծեր՚սկոյտր
, Հ ՚ ՚ ՚ կ ո ՚ ռ ա կ
երկու
լուս
Աէն
սկ լ,
հե րս՛ կուտա կաննե բու
բուռն
բոզւէքէ՚ե
բուն , էսո սա՛ս ցաւ
Հ ո՛ր է՛ւր
՛ք իւէ՛ "^՚
տոլսւրի
նոլէր
ւքր տ՛ոլ
" ՛ յ ն ՛լիտնակւ՚ւնիւ՛
,
ոբ սլիտէ) յաքո՚լկբ
Ոէ՚ոչ սէատզամ
մր Հաս՛­
ցնել
Լուսին եւ կ՛ոմ,
անկս՚բելութե՚՚՚ն
պարազային՝
բողոքի
որեւէ
ուրիչ
ս՛բտա–
յս՛յտութիւն
;
Թաբէյմ– է» • Ս • –՜՛
(6)
ԱՆՏՐԷ
ՄՈՐԱՒԱ
( Շար
• )
Fonds A.R.A.M
1...,68,69,70,71,72,73,74,75,76,77 79,80,81,82,83,84,85,86,87,88,...614
Powered by FlippingBook