<ՏԱքհԱՋ>
ՃԱՇ հ Պ Ս ՏԻհ
է յ ՚ Լ Ի Շ Է ՍՐՔ. ՏԷՐ ՏԷՐ Ե ԱՆԻ
Երեքչարթի
իրիկուն
ս,1.ղի
ունեցաւ
էէաշ մ ր , ի սլւււաիւ
նրո,
ոաղՀմի
"չո՚արիարքական
աեղապոյՀ
^՚ԳԻշէ
արք.
Տկ՚՚ոկրեանի
՛Ներկայ էին
նաեւ
Փարիդի
աոովնորղ
ել
կաթող.
"Ր՚՚ռռիրակ
Աերովրէ
\բ . ց . Մանուկ -
եան,
Շահէ
վր,լ. Աճէմեան,
Անուչաւան
որեղայ
Զղշանեան
, Փարիղի
հայ ե կե -
՚Ժք/՚^՚՚յ
֊ԲաՀանաներր,
ինչպէս
նաեւ ֆր -
րանսական
Օֆիսի
անօրէն՝
դեսպան Կէ -
ռօ , ա՚ղրյորդանանի
Յէրանսայի դեսպա
-՜
նր,
կաղմակերպութիւններոլ
ներկայա -
Ց
՚՚՚-Տէէ^^ՐՐ
^ Լ՚՚նաոնի
Աղղ.
միութեան
նաիսաղահ Պ • I) . ԲիւրքՏեան
եւ բաղմա -
Բիւ
հայրենակիցներ
:
Պ– Վահէ
Ֆրէնկեան
աոաշին
աոթիւ
խօսք աոնելով
չնորՀակալոլթիւն
յայտ -
նեց
Սրբաղանին
, տոաշ^ւորղին
, դե ոպան
ներուն
եւ
բոլոր
ներկաներոլն,
որոնք
պատու
աձ^
էին այս հանղիպումր
եւ
ի՚՚օսքր
տուաւ Պ– Աեղրակ
•թարեանի
Պ • Բարեան
իր
կարղին
ֆրանսերէն
կարճ ճառով
մր
չնորՀակալութիւն
յայտ–
^եց Սբբազանին
,
որ
Ֆրտնսայի
աուաձ֊
է
V–
ծ*.
Վ– Մանոլկեանի
նմ ան
առաջնորդ
մր,
երկրի
մր մէշ ուրամէն ոք աղատ
է
հետեւելոլ
իբ լնտրահ–
կրօնքին եւ
լսելու
իր
խղճին
օրէնքր
յ
Պ • ՚Բաբեան
չեչտելով
որ
օրուան
յարդելի
հիւրր,
ներկա
յացե–
լով
Հայասաանեայց
եկեղեցւոյ
երկու կա–
բեւորաղ
ո յն աթոռնե բ ր, աւե
լի եւս սի -
Բ^՚ւէ Կս. ղառնայ,
վեր1ացուց
յա
յտնելով
՛սլատ
ր
- տեղասլահէն
իր
յաբդանքի
ղդա–
^ցում
^ւե
ր ր ;
Պ՛ Սահակ Տէր Թովմասեան
յիչեց
թէ
երբ
1 9 2 1 / ՛ ^
Հայաոտանի
ոբբեբբ կր մեկ
նէին
ղէպի
Եր՚՚ւսաղէմ
, ինք եւս
ներկայ
այդ
մեկնումին
, երբեք
միտքէն չէր կր -
նար
անցընել թէ աւելի քան երեսուն
տա–
բի ետքր
առիթր
պիտի
ունենար
կրկին
տեսնելու
Եղիչէ արք– Տկ՚տէբեանր,
այս
անղամ
իբրեւ պահտկբ
Հայկական
մեհ՜ա–
ղ ո յ ն
սրբավայրերուն
Հ
Այսհանր պաչտօ -
նին համար, Պ– Ս– Տէր Թովմասեան
յա -
շողութիւն
ել կարողութիւն
մաղթեց Ա ր–
բաղանին
, չեչտելով
թէ մեձ
է
եկեղեցա–
կաննե բու դեր՛ր եթէ անոն ք մնան հաւա -
–տաբիմ պատմական
ոււլիին •
Իքօսք աբուեցաւ
Պ • Աաբղիս
"Բիլրքճեա–
նի որ ցաւ յա լտնելով
որ
բացակայահ՜
է
Լոնաոնէն՝
երբ Եւլխչէ արք՛
այցելահ՜ էր
՚էաղու
թ բ , բսալ սակա
յն թէ էսաՆ էր որ–
բաղանին
ձգաձ՜ Լ՛՛՛ւ տպաւորութիւն
ր ՛լա–
ղութին եւ անղլիական
եկե՚լեցական
շբր -
շանակնեբոլ
վր՛"յ •
Ան՚լլեբէն
չաա գեղեցիկ
ճառով
մր Ան–
ղբ
ք՚՚ր՚ք
անունին
՛չե
սպանր
յիչեց թէ
Եանչ–
ցած է Արբաղանբ
1951/՛^՛
երբ թ ՚ ք
ղինուո
բական կառավարիչ
էր Եր՚՚ւսա՚լէմի
: Այգ
թուականէն
առիթ
ունեցած է մօտէն ծա–
նօթո
/1ւալուքքղիշէ
արք ՛ին
եւ ւլիտնալ
՚ււ
թէ
ամ
էն
բան
է
առա 9 ան
ճկոԼն
ե ւ
իմ
աստ ուե–
մէկն է , որ գժուարադոյն
սլարադ ա ն ե բու
մէ 9 միչտ
կրցահ՜ է
հասկացոզութեան
եւ
Համ
աձա
ւն
ու
թեան
գետին
մբ
ղանել %
Դեսպանչ։
շեչաեց թէ երբեք
սլիտի
չմոռ
նա
յ սրբազանին Հետ անցուցած՜
տաբինե -
րր ,
եւ Հշնո
բՀակալութիւն
չեմ
յայանեբ
•Հա
Հ
գա՚Լութ
ին
յ
ըսաւ , ոլւովՀեաեւ
սչասւ֊
ՑԱՅՆԵՐ
ԱՄԱՍԻԱՏԻՆԵՐՈՒ
ԳԱՇՏԱԳՆԱՑՈՒԹԻՒՆԸ
ՄԱՐՍլ-ՏԼ, ս
Յուլիս,
էՑառաչ»
Ա աբսէ
յլի, Ամասիո
յ
Հա
յբ
. Ա
իութեան
՛չա
չտադհաց
ութի
ւհր
աեղի
ունեցաւ
Յու -
լի" աին, Թբուա
Լիւքի ագարակին
մէ9 ։
Առտուն շատ կան ո լիս , արդէն
Տր՚սկէն
-
ե անի
Հայբե եակիցներոլ
օթօքարր
Հաս
սծ՜
էր աեղացիներէն
առա9,
իրենց
նորակազմ
եր
՚լչա
խում բով
֊, Նա
իսատե
ս ուահէն
աւելի
Հայրենակիցներ
եկահ՜
էին–
Կէսօրուան
ճաշը Ամասիոյ
Հինաւուրց
եւ քա՚լցբ
կ^ն՜
ցաղբ կբ ներկայացնէր
Ա իութեան ատե ^
նապետ Պ– Տ՛ Ջօրի^քեան
քանի մր
խօսք՛՛՛է
բացատրեց
Հաւա
քո լթնե
բու
մեհ՜ օգտա -
կաբութիլնբ
Ն՛՛բ
Աեբունղի
տ՚լաքր
իրա
րու
ծանօթացնելու
տեսակէտէն
:
Ա իութեան
ատենագսլիբ
Կ •
Պօլէ՚կեան
թուեց
ամ ասիացի
բ՚՚չ՚՚բ
ա յն աշա/չեբտ -
նեբ եւ ուՀինեբր,
ոբոնք այս տարի
ունե -
ցան դպրոցա՛կան
ղանազան
յաջողութիւն—
ներ : Ա՛ղա բաբէ։
ւէալոլստ
մաւլթեց
բո
լո—
րին է հ)օսքբ աուալ
Տրակի՚նեանի
եբւլ.չա—
էսոլմբի
վ՚որիչ Տէր եւ Տիկէ՛ն %՛ Ավազ -
լեա՚ենեբու,
։ւլ։ոնք
Ն՛՛բ Աերունւէի
ւլաւակ—
նեբբ քով քովի՛
բեբել։։վ
Հայերէն
եբւլեբ,
աբտասսէնութիէձէ՚նե
բ եւ տրամ ախօսու -
թիւ1։նեբ
կր, սորվեցնեն
• :
\յրդչաիսումսբ
եբզեց
«Հայ
ապրինք
ե
։լբարք
»բ •
^Յառաիքէ,
նեբողամ։ո
։։ւթիւնբ
խնդբե -
չով
1չ ուղեմ
աբձանաւլրել
մեր
անոլէիկ
մ ան չ ու աւլ^իկնեբոլ
մ
։սքուր
։։։ռ։։։լա -
նութեամր
արտաւ։անութէւ։ններբ
, եւ եր–
ղերբ ՚լեկավարութեամբ
Տիկին Ա* Ավս;էբ–
լեանի
I
էՏձկօշկակարր»
ներկայացուցին
Գասիկեաններ
,
3
• Ավաղլեան
•
Օր • Աւ -
տաբեան
աբաասանեց
^Գովք Հայասաա -
նի»ն , հա՚իեր
խլելով :
Ներկայ
էին տիկիններ
Պաւլաիկե՚սն
ե՛,
Վաճիպեան
;
Տիկ՚Պա,լ։ոիկեան
այս .։.ն,լամ .սլ էսօսե–
լով
իր իսօսքր
"ւ՚լ՚լեց
ւՏ՝այրեր
ուն ,<1.Հայա–
պաՀպս։նմա\ն
բանալին
ձեր ձեռքն է ե մեր
ձե՚ւքն է։ Այբեբու
կո՚լքին
մենք սլէտք
է
ներկայ
րւլանք, եւ մինչեւ իսկ
կարեւոբ
գեբեբ
՚ ղ է ՚ ո ք է կատարենք
; Ամեբի -
կայի
մէշ, ուր կիներ
ր ձեռք
առաՆ են
ազդային
.լոբհ^երր
՚/՛՛//՛՞^ ՚
՚ ՚ Կ ^ ՚ Ժ Ց Ի
եւն • կբ ՛լ տնեն
մեհ
յ։սշոդ։ււթիլ\ենեբ
ւ
Հա յբենէձ։ կցակ՛՛՛ն Ա ի։ւ ւթիւննե
ր ր , լաւա -
ւլ ո յն
միշ՚՚ցնե
րն են ՀայապաՀպանմ
ան
միեւնւ։
յն
ս ։ւվո բութի
ւննե բ բ ել միեւնո
քն
աւանգ։ււթէ
։ւն1ւեր
բ գիւբոլթեէսմ
բ
իրարու
մօա
կրնւ։։և
բերել
Հայրեն
ս։ կէ։ ցն ե բ բ •
Գ։։վելի
բհո՛ էսնղբ ո ւթ ե ամբ
աչխաաե -
ցէ։։՚հ , Օբի"ր՚էնեբ
Ա . Զէքէմեան
, ժ՜բաշան
՛ե՛՛ս է՝ անղամ ուՀի
Օ՚ոէթ
Յովակիմեան
,
Տիկին
Արվ։. Մուրճիկեան
եւ Պ՛ Պ–
3–
Զէքէմեան
, գ.
Յակակիմեան
,
ինչպէս
նաեւ Պ •
3
• Աղնաւոբե՜ան
յ
Խան,լ.։սվա,լ
ցոյցերով
ճամ
բու
դրինք
Տրակինեանի
մեր Հայրենակիցներր
իրի -
կունբ
ոլշ ատեն.. Հայկ. ՝Բնար նոլ։սղա -
իսումբր
Հինգ
Հողիէ բաղկացած
, նուա -
ղեց
Հայկական
եւ եւբոպական
եղա -
ն։։։կնեբ
• :
^ ՛՜Լ. ՛ւ է՛չեբին , ակամայ
բամն ո ւե
ցս։նյւ
Հանղիսավայբէն
Հ
Վաբչոլթէէւնր
իբ խն -
գակցութիլնր
մլբ յայտնէ
վարչութեան,
մբաշան
անգամոլՀի
Օր . Օտէթ
Յովա -
կիմե՚ոնի
որ
Մ
" ՚ Ր
՚ ՚ է յ Ժ
ս՚ռեւտրակէսն
բարձբաւէոյն
դպրոցբ
յաշողութեամբ
ա -
ւաբտեց ,ինչպէս
նաեւ. Օր • Աէ"֊զ՚"ն
Պաս–
մաճեանի
, Ոք։ նմս^։ապէս
յաշողութեամբ
իբ Բ . պաքալոբիան
բրաւ
՚.
ԿԱՊՕ
բիարքական
աեղապաՀ
ը աբգէն
՛էի" բն —
ղունահ՜ է էւբրեւ
այւլ. Համայնքին
մէկ ան–
դամր : ԼԱ • • Վ, • Ա անուկեանր
տուաւ.
ներկանեբ։ււն
։սյս
ճս։ււին
թարւլմանւ։ւ
-
թիւնբ) ;
Յանուն
Հայ աւետարանական
ե կեղեց -
լոյ՝
իսօսք առաւ
վերասլատուելի
Սէւ՛։ —
լեան , որ յա յտնեց թէ աւե տ ա բ ան։ս կան
ե կե ղե ց ին
ս՚ն֊,։։ւն
սէ բ ունէ։
Հ անդէպ
Հայ
կ՚էեբին, եւ երբեք
չէ։ մ։։ոնաբ
Ա։սյր Եկե–
։լե ցին , որուն
Համ աբ
կ՝ա։լօթեն
Հա
յբենի~
քէն
ներս կամ դուրս. ;
կաթ՛
սլատուիրաէլ
եւ Փաբիւլէ։ առաշ —
նոբւլ. Ս • ^ • ՛Լ • Մ։։։նուկեան
ր։։։սւ թէ չ՚ոա
մօա էն կբ ճ՚սնչնայ
Ե՚լէ՚շէ՜
սրբաւլանր ,
ունեցահ՜
են նոյն
մ։սնկ։ււթէււնբ
, նոյն ու-
։։ոլ։յի ^ ե րր , եւ մ իասին
րրահ՛ են
նո
յն
ուէստբ
հ՜առայել։։ւ
Ասւոուհոլ,
հ՛՛՛յ մաչւք—
վուբգին
եւ Հայասաանեայց
քքկե՚ւեցւոյ
:
Վարղասլեալւ
յեաոյ
շե շաելուէ թէ վ եր շի ն
70
տաբիներ։ււ
եկեւլեցւո
ք
սլաամ։։լթեան
մեհ։։։ղ՚ւյն
ե քւկու դէ մքեբբ
ե ՚չահ՜ ե՚Ա Օր -
մտնեան եւ Գուբեան : Երկարօրէն
հ՜անրս,^
ցաւ
՛ո յ "
՚էել՚շինին
էիյւայէ Երբ
1921/'Տ՛
Ե–
րո։.սա։լէմի
ոլատքւիարք
եղաւ
Ե՚լի՚շէ
՚)՚"ւբ–
եան , նոր կրթական
շունչ
մր բեք։աւ
յ
Եւ
։1՚
է՛ն չեւ ա յսօս արտա։։աՀմ
անի
ե կե ։լե
։լ ին ;
անոր ուլէավ է որ կբ հառայէ
Հ՛՛՛յ
մուլո —:
վ։ւլրդին : Գռւրետն
Արբազս։^ւէւ ա յդ. ։։ւլէ՛է՛ն
՝
լաւաւլո
յն
նե
ր կա
յ։։։ ց ուց
ի է^ւ է Ե՚քիշէ
" ՚ ր ք
՚
Տէրտէր
եան
Լ Առաշ1։։։րգբ
վերշացուց
բա–
բէւ ։լ.ալոլստ
մ։։։ղթե լով
պ։ս ։ո ր ի ա ր քա
կան
տեղասլաՀին՝
յանուն
Ֆրանսա
յի ւլաղու -
թին :
Վել
՚շէ
՚ն
իսօսքր
առնուլն էր Ե՚լիշէ
սբբա–
ղանը , Որ հ։անրացաւ
եկե՚լեցւո
յ
։չ ե սին
վր՚ոյ
ազղապաՀսլանման
՚լորհ՜ին
մէշ : Ա—
նոր
շ՚՚ւչ
՚շ
պէտք է
զինաւլուլ
կատարեն
մեր
բոլոր
աեսակէտնեչ՚բ
եւ
ղդացումնե–
բբ ; Աբբաղանր
շեշաեց թէ ու/ւ Ոք, սլէտք
ե։լս։հ է ւլւ։Հ։ււիլ,
մ
է։
շա
ժ ։ւ ւլո վուր
ւլէւն կո։չ—
քին
եււահ՜ է Հ՛՛՛յ եկեղեցականբ
: Պէ՚ո.ք չէ
որ
անՀատա
կանութիւննել։բ
կամ չաւի ս —
զանց
կւ։ւսակցս։մ։ոութիւնր
բաման բ՛ո —
ման
բնեն այս ժուք ։։վոլբ։լ
ր , որ պէտք
է
մնայ մէկ, ինչսլէս է Հայւ։ւթիւնբ
՚, Պաա–
բիաբք։։էկան
տե։լապաՀբ
էսօ՚ւելւ։վ
Հալ
ժո–
։լովուրւլին
մեհութեան
վք՚՚՚ձէ
Լեշաեց թէ
Հայերուն
Համար շատ ։սւելի
ղժուաբ
է
Հայբենասիրութիլնբ
յէ։։ւն
ֆբանսաւլիիւս
կաւք անէլլիացիին
Համաբ;
Յաւլթանակնե
-
ԲԲ
էլտնցնին , կարեւոբբ
ւ։։ոկա
լն է , ՛լի -
ման։։։
լհ է • Ա եհ՜ է մեր ժուլ՚՚վուրդբ
որ
կրցահ՜ է եր1լւ։լ
Հազար
։ո։։։բէ։
ւլէւմւ։։եալ :
Ե" կբ Հո՚ւաաամ
։ւր օր ՛քբ պէւաէւ
յաւլ -
թենք :
^"՚ՀւՐ.
վել՚շացաւ
՚՚ւշ
։։։տեն :
ՇՐՋՈՒՆ
ԹՀԹԱԿԻՅ
\
Ե ր կ ո լ
շա
բթ
է։
ւ։։։ւաւօտ
ֆրանսակս։ն
0 -
ֆի՚՚ի
անօրէն Պ– կե ռօ , որուն
կ՝բնկերա–
նաբ Հայկ.
բ։ոժ՝նի
տնօրէն Պ– Ժ՛
Արթին–
եան,
այցելութիւն
տուին
Ե՚լիշէ
Ս
ՐՐ ~
բս։։լւ։յն
էն %
ՕՐՈՒԱՆ
ԿՒՐԲԵՐԸ
«ԱՄՊ ՈՒ ՆՒԱՆԱՆ »
ւ՛նչ
յու,լիչ
ղիրք,
թող րնթեբցռլբ
աչ–
քէ անցրնէ
։սմէնից
աււաշ
՚էբքէն
վերշբ
Համ
ե
որտեղ
Հեղինակբ
, Աբմենակ
Ա՝իսիրեան ,
նկաբ։սղրում
է իր ամբո։լշ
րևաանիքր եւ
իր կետնքր
այնք։։։ն
բանաստեղհօրէն
մ ի– .
ելնոյն
ժամանակ
ճշղօրէն
, որ խ"բ յ՚՚՚֊՚լ՜
մ՚ււնք է
պսւտճ՚սռում
Կաբւլացէք
Ատիաման՛
՚իոքբ
քաղաքի
եկաբաւլբոլթիւնբ,
նա վերապբում
է իբ
մանկութեան
օրեբր, տալիս է հնուչնեբի ,
ւ1
օտէւկնեբի
նկարաւէրութիւնը
,
այնուՀե–
տեւ
սար։։ոլււ
աւլգոզ տեսարաններ
, կւ։ -
տոբահներբ,
աքսոբբ,
իբ սքանչելի
• մեհ՜
սիրտ
մ օբ բ , ամ ուսնո
յն նկարնե
րր
կաբհես
պատկերներ
լինեն եւ մ։։ւրդ տեսն
ում
է
ն։։ցս։ , ի՛նչպէ ս բ՚՚Լոբ
անձե բէն
ոք։։նց
՛ք ա–
՚։ին էսօսում է սլատուելին :
Բայց Պ՝ Ա՚իսէւրեանբ
միայն
րանաստե՚լհ՜
չէ , նս։ նկաբէ՚չ է յավւչս։ւ։։կու։ոհ
կբօ -
նական
ներ շնչումներով
, նա երաժ իշա է
Լչմւ։ռս։նանք
, որ իր Հայրբ
Մ"՚բաիր։ւս
,
Հիանալի
շութ։սկաՀար
է եղել եւ
այգ
ձիրքին
^արՀիւ
աղատտհ՜ բանտեր
ից) եւ
սէէբուն
քօըա^նեբր
Հայկական
էսօսքեբով ,
ոբ։։նց
մեհ՜ մասբ
ինքն է յօրինում
Հ
Ւբ
նկարնեբի Հետ ղուգբնթտց
մի
ամբողշու–
թիւն է ստեւլհ՜ում :
Հայ
բող։ւքական
աշէսս։րՀէւն
Համ
՛որ
թւսնկա։էին
րնհայ է
սլատբաստահ
Պ • ՄԻ–
ս էւ րե՜անր ;
ԳԻՐՔԲ
( 1 7 4
էշ) լեցուն է
լուսանկարնե
ր՛՛՛է եւ նկարնեչավ
։
Մալւգսւրիտ Րայւայեա1ւ
ՀԱՅ
ՆԿԱՐՒԶ
ՄԸ ՎԱԼԱՆԱԻ
ՄԷՋ
Լէւ։։նի
։լ.ե ։լա
ր ։ւ ւե ս ա ի ց
վաբժա բան
ին
ֆրա
՚1
։։։ացի
մ ե հ՝ նկա
բի ^ ե բու
կալքին ,
ինչսլէս
Շաոթոի
, Տէաիէի
, Լափլասի
,
ւ ՚ –
բոնց ՛նկարնեքւբ
ցուցագրուահ՜
են ՝Լաչան–
սի Անառէ
Պ՚՚՚՚թի
Կալրռիի
մէշ,
"՛յցե -
լ՚՚ւն
Հիացւ։լմով
կլլ դէւտէ Հայ մեհ նկա -
բ է՛ չէ։ մբ՝ կարս/ւ։լե։ոեանէ։
ւլ.։։րհե
ր բ ։՛
^չ։։։բապեաես։ն
մօտ քսան տարի
աո.։։էշ
Պբէ՚ւքսէլի
Գե՚լւ։ւր"ւեստակ։սն
վարժարա
—
նէն եկահ՜ է Փ՚որէ՚՚լի
Ղ՚եւլաբուեստից
վա ր–
ժ։սրան՚ր ; Զէ՚^""–".ր՝
՚ղաաե բաւլմ է,
մ
իշա -
ցին,
յետոյ
՚լերէ՛։
ՏԼինու։։բ։։ւթենէ
աղաս՛–
ուելւ։վ կբ Հասա։ստուի
Լիսն , ։։ւբ կբ շա
րունակէ
իր
ւլե ւլո։ րուե ստական
դոլ։հ
՚։ւ1ւէ–
ութիւնը
յարաճուն
վեբելքով
մր; Ւբ ՛չ՛՛է՛՜
հ՜ե բ բ կբ կքէեն ունձնակ։։ւն
1^իք ; Ան իբ
նկարներուն
մէշ կր դնէ ս։րեւելեան
Հր —
մայքի
մբ բոյրբ եւ դհ։սւլրութիւնր
Հիա -
՛՛՛՛՛՛էէ՛ նրբութէււն
մ բ ունէւ
Հ
Կր սիրես
՛լո
յ–
ներւ։ւ
իր նեքւ՚լա^։ակ
ոճր եւ իր
։լբաւիչ
մթնոլորար ; Տարտկոյս
չկ՚սյ թէ Վ՛" -
չո։նս։լէւ
Հալ ե րէւտասաբ։չներբ
պէւաէւ
։։։ ք —
ցելեն
ցոլցաՀանէլ
է սբ
ղ նաՀաաե/ոլ
Հ ա -
մաբ
իրենց չատ Համեստ
բայց
խոստմնա–
չից ա րուե
Ա
՜տ։։։ ։լ է տ Հա յրենւ։ւկ։յին
ւլ ոբհ՜ե -
րբ
։Ան է՛ր
ւչոբձեբոււն
նկ։սբաՀանղէ-սբ
պիտի ա յս
ձմ եռ , միեւնո
յն նկարաՀ ան -
ղէսին
մէշ։
ՕՏԷԹ
ՄՒԲԱՅԷԼԵԱՆ
ւՅԱՌԱՋ»Ւ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(94)
ԳԼՈՒհ
Իէ.
Ելայ
կանզնեցայ •
Ւ"կ եթէ ւլտնեմ
՚լեւլեցիկ
ու Հան -
պարտ։։։լ։աբոյ
մէկբ
ամուսնանա՞մ
Հետբ,
Հաբց։ււցի
Լ՚՚ւբշ
երեւոյթաէ
մբ
Աստու։։։ձ վկ՛" յ , Ա՛՛՛ն, եթէ
ինձմէ
էլաս։ սւ րէ՚շ մէ կու մր Հեա ամ ։։ւսնանաս
,
ան։ւլ։ վ է՛՛լբ
կ՝"լ"լ՚եմ
: Ի ։։ կ քեղ ալ. • • .
—
Ի՞նչ կ՝բնես , բ՛՛ի է յ ո ւ՛լո ւմն ա լէ՛ ց Հա–
լւոյքո։է
մր
Կբ ւիաէսցնեմ ու մ։։՚բմին,լ
կա։զոյտ^
նա լու
աս տէ՛ ճան կր հե
հեմ :
ինչ
Հրապուրիչ
ամուսին
մր
բռ՛աբեր
Լմ
. . • որ մէկ ղիչերուան
մէշ կբ
՚իոխէ
միտքը
ԳԼՈՒԽ ՒԸ•
(Սըր
էօսթէյս Փետլըյւի
օրագիլւէն քսւղուած՜)
ինչսլէս
բսի արդէն
, առաւելարաբ
իսա -
՛լո՛՛ւ"՚֊թի՚֊նբ
սիրող
մարւլ. մ
Հո1ք
եմ : Կը,
վւա։էւաքէւմ
Հանւլարա
կեանք մբ
ո։նցբնել
եւ սակայն
ճէւշղ
այ՛լ
Հ անւլա
ր տո
ւթ
ի ւնն է
ոբ չեմ կր՛նար
ունեն։։ւլ;
Հ^ուրշս
միշտ
վւո–
թորիկ եւ աՀաւլանզ. : Փեկէթի
շաբոլևա -
կական դաւադ
բութի։ններէն
աղաաուի
։"
մեհ
սվ։՚։վւ՚։։նք
մ լ ն է անշուշ։։։ ; Օր • Փե–
թէ՚կբի՚՚՚ն
օ՚լտակար
անձ
մլւն է , ասլաՀււ~– :
վարար։
Իր մէկ քանէւ
ւլորհեբբ
աեղնսւ —,
Հ
ատելէ։
են : ճէ՚շ՚լ է թէ
Պ՚՚ւլ՚՚՚՚՚ւ"՛յօ
ղա - ՝
նուահ
միշոցիս
լեարղ
էւ էսէւթե չա ՛լի" ր" -
աիւզեցին
։սբշո,
սլէո
վ։սրոլիլ
, բայց
շո -
ղեկաււքին
մէշ շատ
։։ւն ֊, ան ղ ի ։։ տ ւլէէշեր մբ
անցոլցեր
էի : Առտուն
ժւսմբ
՚^էն՝ լաւ
Հագոլահ
ե րիաասաքւղ
էքր բաՀենեակս
մւ,ւ–
նել։։վ
Հ։սբց։։լց թէ ։,լր կ՚երթամ : Առանց
կտրեւոբութիճհ
րնհ՜այելու.
ճթէյ՝
աոանց
շաքարէւ»
էսօսյ>եր։ւլ , զարձեսւ/
նո քն
Հ։սր–
ցումբ
կրկնեց : Պ՚"րզուե։յալ
։։ր Գաւլթ։։։ -
կոնական
Գ քաւ սենեակէ։
ւզա շտօնեէս
յ է /, -
՛լեր : Ա ։ոիսլ։էւեցայ
Հ ս։ ր ց ո ։..մնե ր ուն
ղոՀտ–
ցում
տ ա լո
լ որ տալ։ ա վւ ։։ իւի կ
Հի ւան։էու -
թէւլե
չւ։ւնէւմ , Րոտեղիս։
եկահ՜ եմ
։։։նձ՚ե։ս–
կան ։զատճառնեբով
, անունս ,
ծննղավայ—
Բ Բ"
է
եւն. : Յե։ո։ւյ
ու։լեցի
քէ՚չ
մր քնա —
նա
լ , այւ՛ անզ ամ ալ տէսմ ար
պա չտօն ե ա յ
մր
ս։ ր թնց ոլց ՛լիս ժամ ր
5 "30/՛ 5՛ )
բե բե լով
։լ.աւ."թ մբ .սնոյշ շուր , որ իբր թէ թ է յ է
ե՛լեր։ Բիչ մնաց
եբեսին
պիտի
նետէի :
Պուլսյոււսյոյին
մօ։ոեբն
է էւնյ, երբ
կրկին
աբթնց։ոյ.. Բիչ վերշ չողեկառքէն
վար
կ՝Ի՚շ՚՚է
է՚նք , Հետս առահ
էէ։։։։ յաէ
աՀագին
լնձուղտ
մբ՝ ։ուք բո։լշոլթե։սմբ
սրունք ու
•ւՒւ :
•
Բիչ
մբ ժամ։։ւնակ
անցաւ
խա։լա։լ
•, Ու
I
։սՀ,ո
ղ։սբձեալ
։իորձս։նք։
Այն օրր ե ր բ
Ջր՚էկ՚քբ
՛լ՛ո՛յեր
էինք՝
՚լիշեբր՝
էսօսելիք
ճառս
սզաւլբել
կուտայի
Օր. Փեթիկրիւ -
էն,
յանկարհ
։ոէ։կ. Պքէ՚ո սենեակս նետ ~
ուեցաւ ել աո։։էն,լ
նե բո։ք ա թ իւն
իսնդրե -
լու
Ո՚^ւբ է Աննբ,
՚լռչեց :
Սքս՚նչելի
Հ ։ո բցու
մ , էիտակր :
կարհեո
"՚՚լշկ՚՚՚ն
Համս։ր
պ։ստ ա ս էսւ՚ւնա տ ՚" ն ե"
բԱայի : ի՞նչ
։զի.ոի մւռսհէս
Օր •
Փեթիկ–
րիլ.՛.։ Անն Պետէ՚նկֆիլաբ
ղիչեբանց դրբ -
՚ զ " ։ ն է ս եւ կ՚։։մ
ուրիշ տեղէ մր գո՛՛ւբս պի
տի
Հանէր
արդեօք։
Ի՞նչ
բս.ն է ։սյս ,
մանաւանղ
իմղիրք"
ունեցող
մէկու
մը
Հ աւքա ր տ
Անկողնին
մէշ բւլալու
է
, ր"է՛ "առ -
նօբէն :
կոկ։ւրւլս
ւ1
՝ավ>րեցի եւ
՝հ
։սյեց։սյ
Օր– Փե–
թէ՛
կբի
լ է՛ն , Հ։սսկցնե
չ ո ււլե լո ւ Հա մա ր ո ր
ւչորհ՜ի սլիաի վերսկսիմ
: Տիկին
Պ չէ ր ՛ի" ֊
Էսան
։ս1լ
ղուրւ։
ելլելու,
ր1
։։լ.^ ա կո։։ւա
1լ1ւ ,
բաղմ եցաւ
աթոռին
մ
էշ
ել սկսալ
շ
՚լա
յին
կե րւ։լով ոտքեբ
ր ճօճ ել :
Իբ
սենե։։։կբ չէ ; Ա։ակալէւ
երաւլ
ւ1 բ
էոես՚սյ
֊1
։ւուբսափելի
վտան։լի
մէշ էր% Ար–
թւ^ց՚՚՚յ
) ՛լ՛՛՛ք)ի սենեակր՝
է՚նքւլէ։
՚ւյա վս -
ոււս՝,ացնելու
՚էամար,
Հւ։ն չէր–,
։։ւն\կողինն
ալ չէր բացոււսհ : Ի՚^նչ
բնեմ , Աբր էօս -
Բիչ
մնաց որ ր՚՚էէ՛ •
՚ճԳնս։
անկուլինւլ
ե լ ւէի
անՀւ։։՝–ւ.ղ սաաց նե ր ու րի
շ1
>ե ր բ
Ան՛՛
Պե՚ոինկֆէւլտի
նման աո ուլշա կաւլմ աղշէւ կ
ւ1՚
ր ի վիճակի է է՚^՚ք՚չէ՚՚՚՚՚Քր
պա չ՛" ՛՛ւ՛սն ե լու
՚,
Ր է յ
՚ ՚ Բ
Ի՛՛՛նչ կբ մտահէ,
սչւ։։։ոասէսս։ —
նեցի :
ԱղշԻԿր
շո՚րունակ
Րէյսին Հեա
է •
^
Կէւնեբոլ
^հկե րս։կցու թեա-՜և աո աւեչոլ
թէ։։ններ։։ւն
Հեա թ՚՚՚Լ
բի
շ մրն ալ
անոր :
անպատեհ
ութէււ^-նե
ր ր ճ։։։շակէ ; - ՚
՚
Թարգմ. Ա. Հ
ԱԿԱԹԱ
ԲՐԻԱԹԻ
(Շա»,\
Fonds A.R.A.M
