<6ԱՌԱԶյ
2ԻՆ Ն ԱԻՈԻ՚ է Վ ՐԱՅ
Մ է քչ օչյուան
հովա
յէն
ո ա.ղե ւո ր ո ւթ– է ւն
մշ էլաաաչէևէյէ , վերքերս : ինհի
Համար
այս
էլսւրճսէսւեւ ու զրեթկ
ե րաղա
յին մա–
մահաքչր րացաււիկ
Հրապոյր
մր
ունեցաւ,
ոչ թկ որովՀետեւ
եո անոր
րհ
թացքին
հանօթացայ
ոիրեչի
անձերու Հետ ու
կասչւււեցա
յ անոնց
բարե քլամ ութեամ
բ
յ
"՛յլ
որովՀետեւ
զիս մկկ նաւաՀանղիս
-
ակն
մ իւսր տանող
նաւին
վբա
յ ձի մբ
կար : ^ի մր Լիբանանկն
Եղիսլտոս
կ՝եր -
թար
, ի։.հի ոլկս :
Ա։–որ նեբկայութէւնր
կախաբգական
մթ.ալորտ
մր ստեղհահ կր էբ
ձ"՚–լ՚ք
.Օ. ՚
.Անէկա ճերմտկ
կբ , ճակաին
վրայ սեւ
մասով
մր;
Արիւն նստահ կբ
աչքերուն
մէք, եւ չաբոլևակարար
ղետիեր
քլբ հե -
հ՝էր էր սլայաերով եւբերնէն
երքլու
կող
մերր
սլաբաւանղող
չոլանր կր ՚կր^էբ
մո–
չեղնութե
ամբ ;
Զ " ՛ յ ն բանտարկահ
էէն փայտաչէն
խու
ց ի
մր մէք՝ ոբխոչոր
սնառւկի
մր կր նր–
մանէր։
Րայց
գլուխբ եւ ամբոգք պարա
•-
նոցբ
գուբսն
էին
բանտին
սաՀմանէն
,
այնպէս
որ նմոյղր
գիւրաւ
կրնար
առքեւբ
գրուահ
մսուրին
մէքէն
կել՚ակբոլիլ
թաբմ
խոտի
խուրձերով։
Րայց ան կր
մք,բմէբ
խոտր : կատաղութեան
նչաններ
ցոյց
քլու
սւար • կր խբխնքէր եւ ամ
ր՚՚՚լք
մ արմ
ինր
թօթուելով
քլր վւո (ւձէ ր խուցին
ամբա
չէն
պատե բէն
ղուբս
նետուի
լ ;
Իր բանտին
մէքէն ան քլր տեսնէր
հովբ՛
եւ կարհես
քլբ
ղարմ անար
քլան անչ արօ -
աավա
յբերուն
վտ րմուահ
իբ
աչքե
րուե
առքքյլ
ղտնելով
քլապոյտ
, անսաՀման եւ
յաբա չաբմ տա րահ
ութ իւն
մ ր
Փոքբիկ
տղոց եւ աղքի1լներու
խումբ
մբ
գիմացն էր միչտ
;
1յս ալ անբտման
էի
Ա՛
նոնցմէ : Զիաղարմտնբ
սելտմսրթ
ե՚լիպ–
աացի
մբն էւ՛ : Հ՛ս ւանա բաբ , մաահեց
ի ,
ա բ չաւի
յա՚ոկացուահ
ձի մլ^ էբ անիկա :
Հարցումներուս
պատասխսւնելով^
սե -
լամ
որթր կարղ
մբ տեղեկութիւններ
տբ -
ւաւ
քլենղանիին–
մ՚սսին
;
Անունր
Աեթի
էր. մասնաքլցահ էբ Պէյ–
չ՛ո ւթի
ձիարչաւնե
թ՚ււն եւ անղամ
մրն ալ
առաքին
մբց՚սնակ
չաՀահ է ;
֊
ԳաՀիրէի
մէք ալ չատ հանօթ է ան ,
րոաւ
ինհի
^
Ր՚սյց ես, ստանտլէ
ետք
այս տեղե քլու -
թիւննե
լ՛ր՝ Հեուացա
յ եւ Հո ՛լիիս վլ""
ք ի ՜
քաւ
հանր , մ ո
՛՛ւ
յլ տխրութիւն
մր ; Տի
չե
ց ի
մանկութիւնս
%
Ար՛էէն
Հիմւս , աարիներէ ի վեր, անց -
եալին
մ ոխի րներր եւ աճիւններ
բ խաոնե–
լո՛է
մ
է
՛ա
յն կ՝ ապրիմ
;
Կ բ
էի
՚՚բձեմ
,
ս՛ յս
կերպով
, քանի
մր "լԼ՚էէուն
չո
՚էէ
՚կներ
՛լա–
Նել
տն՚ւնց
մկք եւ լուստւորել
այն
էլե՚լեց–
կութ
է–
ւննե րո
՛է՝
որոնք
հահկուահ
են վ"՛՜
ղուց թաեձբ
,
սւ1ւ
թափանց
ե լէւ
մ աոա
խու -
գով :
3
է՛
չեց
է՛
Գ՛՛՛ոն իկին
նմո
յ
՚էնե
բր՝
որոնց
Հանղկսլ
Երան
մօբքուրիս
սլա րղամիտ
՛որ–
ղան
սլաչ
՚ոէ
՚ւմէւ
մօտեցող "էր
՚^՚Բ
ունէբ
ԳՐԱԿԱՆ ՇԱՐԺՈԻՄ
ԱՆՏՐԷ
ՏՈԹԵԼ
վաՀԷ
՚Րաչային
սլատաՀտհ
անՀամ
պատմութեան
առթիւ
գրահ
էինք թէ ինչ
անՀրապո
յր երեւո
յ թ
մ ր ստացահ
են ղբ՜
բաէլան
մրցանաէլնեբր
Հ
Որ եւ է
անաէլնկալ
ա՛լ չէ մնացահ եւ անցեալ
եբկուչաբթիէն
առաք ամէն մարգ
՚լիտէր
թէ
առաքին
քոլէարէլութեամբ
իսկ Անտբէ
Տոթէլ
պի՜
տի
չ՚սՀէր
Յէեմինայի
մրցանակր, « Եր -
էլիբր ուր մարգ
չի ՀասՆիբ »
Հատորին
եւ ւլրական
միւս
գորհերուն
ամբողքու ֊
թե՛սն
Համար :
Ա ամո ւչբ այնքան վսաաՀ էր այգ րնտ ՜
րութեան
Համար որ կարհես
«ԺիՆյւի»/ւ1ւ
անգամնեբն
աչ թեբթերէն
էլ՝իմանան թէ
որո՚^լ
պիտի
քուէարկեն
;
Ա
. Տոթել
վւիլիսուիայութեան.
գասախօս
է ՚Րռւլոմիէի
վարմաբանին
մէք :
Ծ՚՚՚ահ է 1900ին
աբտենցի
հնողքէ եւ
ռլսահ
՚լաւառի
մէք,
յետոյ
անցահ Փա՜
է՛է՛՛Լ ուր կատարահ է նաեւ
ղինուորական
հառա
յութիւնր։
1924^^5»
վերք ֆրանսեբէ -
նի
ուսուցիչ
նչանակուահ
է Աթէնք,
եւ
սորվահ է նաեւ
նոբ յունարէն
:
Աթէնքի
՛էէք
ղ լ " " ^ է իբ առա
քէ՛ն բանաստեղհոլ
֊
թէ՛ւններր
, էւնչպէս
նաեւ
առաքին
վէ՚^Բ
՝•
Րացի
Ո՚եմպտյի
նուիրուահ
ուսումնա -
ոիրութենէ
մր
Տոթել
ւ՛չ մէկ բանՀրա -
աարակահ է մինչեւ
1948։
ՇնոբՀիւ Փո ֊
լանի
որ
, ՀՀքՈւվէլ
Ռրվիւ
Ֆբանսէպ-^ի
րն–
՚էունիլ
տուահ է ^Լբ Վէւլ՚սմ
Փաթեթիք^բ
,
Տոթել
աւելի
կանոնալ-ռր
Հբա տարա կու -
թիւններ
լոյս
լնհա
յահ է եւ գրահ
տարին
մէէլ
—երէլու վէպէ
Այո տաբի
մբցանակի
արմանացահ
վէոլէն
ղ՚"ա գրահ է
նաեւ
Հ Աեպասթիէնի
յէւչտաա1լներր^ : Աչխա -
տակցահ է բազմ աթիւ գրա կան
պա ր բե -
րաթեբթերոլ
; Հպաբտ էբ նաեւ ոբ մաս
կաղմահ է Աաբսել
Պէղիոյի եւ Անրի
Ր՛ո՜
մայի
ՀՀՈ
՚րվիււ 84։»ին ,նեբկայիս՝
՝^ա.^)ւ.է
տէ
մէչտ •
ինհի
թուեցաւ
էսել , երբ ական քեե րս
սլաՀ
մ ր էւ/ացահ
էէ՛ն հովէն
յա
ւի տ են ա —
կան
մրմունքներուն
գէմ, սրտայսյզ
վբն ՜
քիւնր
Ասլանին
ձիուն՝
երբ
Ա՚աբգրիա
մ օր քո ւ բ է ՛ լ աեղր ան իկբ
լեռնեբէն
կ*իքնէբ
լուսն՚սլ՚՚յս
՚էէչեբռէ :
կոլ՚սուսւհ
աչիսաբՀի
մր տես է՛լքր աչ -
քերուս
^է՚րբ
ԳՐ""–եց
յանկաբհ։
Հտմող -
ուի
լ թ է
մ էւա յն յուչա գրո ւթեամ
բ կաբե/է
է այսօր
վել՚ստե՚լհել
ղայն,
ցաւաղէն
ան
չէք
էլլ"՚՚1լ
մ ր՛՛– է սրտէս
մէք:
ցէէ՛
մր նաւուն
վրայ ;
ինչ
ե՛լան
միւսներ
ր
:
0՝^՚ամիե՝
որ յա–
ւիչտաէլեց
մեղմէ
ամէն
ինչ^ մեր
բո
ԷՈ
ր ու—
նեցահ
ր
մեր էլեանքին
Հետ , կր խո
րՀիմ
թէ
թեբեւս
չյա ք ո՛էե ցաւ
Ասէանին եւ
Գաոնէ՚կին
նմոյ՚լնեբբ
սանձել եւ
՚սնոնք
ա բ ի ւն ո ա կիրճ եր էն քաոասմ
բաէլ
սլացան
՚էէպի
լեռներր եւ անղունգն ի վար ՛լա -
Հավիմեցան
մոլեգին
վբնքիւննեբով
. • •
ԱՐԱԷՆ
ԵՐԿԱԹ
Աէւզօքւ :
կ՝ աչէսաաա
էլց ի
նաեւ
այս
յ
վ եր քին է՛ն :
իբբեւ
թատե բ ա՛լի ր ալ՛
ունի
մէկ արարնոց
էլտոր մր՝
հլկեռա–,
սեՆինեբոլ
երկիրր՛»
որ բնաւ
յաքո՚լոլթէււե^
չէ գտահ։
Ուբիչ
թտտեր՚սխաղեր
ալ ունի՝.
րա յց չեն ներէլա յացուահ
: ձ^եռաւո բ ագ -
գաէլան
Ո՚էնպոյէ՛
, Հատոր
մր նուէրուահ է
անոբ՝
Ռենպօ կաւք ա;րդի ըլքյաստյււթիւնը
ղոբ
Կտլիմար
Հրատարակեց
1952/1/ ;
Ունի բագմաթիւ
պաարաստ
վէպեր, ո–
բոնց
առաքինր՝ վէբ Աէէ Լ աէ՛ւ
Ֆոպուռ^
պիտի Հրատարակուէ՛
մօտերս
, յետոյ
^էր–
էլաթէ
թռչուններու
կ՚լ
՚չին1>
եւ
վել՚քտպէս
երկար
էսո բագի րով վէպ
մ բ
«Տա1ւ լա
Վալէ տիւ Օըմէէ տը ֆ է բ ու լէ Ա՚ետս -
ւաԱթ-իւը տը Պալթ-աՀլար» :
Ամ ուսնա ցահ է եւ ունէ մէկ ւլաւաէլ որ
՚՚ւսանո՚է է Փա ր իղ
յ
Ա՝րցանակի
արմանացահ
՚Լ
.Է՚ՂէԼ
ւ՛ւ՜
նի միամ
էւտ
եւ թաբմ
րանա ստե
՛լհ աէլան
չունչ
մր ; Կբ յէչեցնէ
Ալէն
Ֆու՚ւնիէէ
նբ–
չանաւո ր €Լր Կրան Ա ոնր» առանց
ոլնե -
նալու
անոբ բացարձակ
աբմէքբ : Առտէն–
նեբու
մէէլ
գիւ՚լէ՚ն
մկք պատանէ՛
մր կբ
Հանգէպէ
ուբիչ
աղու
մր ոբ փա էսահ է
իբ
տունէն
փնտռելու
Համար
վԻ ր ե բէլի -
ԲԲ» • Փախսաականր
կր բռնուի
իբ խբ ՚՜
նամ "՛էլա լին
կողմ է եւ ՛լիրքէ՛ն
Հերոսն ալ
մէնչեւ
Պեէմիա
, յետոյ
Պեբմոլտեան
կբ՚է–
ղինե բ ր Լլերթա
յ ե տեւէն : Ն պատա
քլն է
Օէլնել որ այգ պաուանէէն
((էէտնէ էէբ եր -
ԿԷ
՛ՐԲ»
:
վէրքէն
ղլէսա ւոբ
տկար
ութէւնր
այն է տբ չէ յաքողահ
իր նպատակէն
մէքւ
էաւ
սկսահ , Հաղէլ
չաՀեկան
մ
թնո
լռրտ
մր ստեղհահ
, ուր պատանեկան
՚էՐ՚"՚՜1՚Հ
մէքտ՚էա
յբ
մր կր աիրէ , Հեէլինակր
, կար
հե ս է՛նք ալ Հաւատքր կր էլորսնցնէ է՛բ
գբահէն
վրա
յ եւ անՀամ
ձեւով
էլր չա -
րունակէ
իր
պաամոլթիլնբՀ
Հաւլխլ
80—100
էք չաՀե էլան , յեաո
յ գմուար թէ
գէբքէ՛^
մ ի ն չ է է ւ հայբբ
Հասնէլ
ո լ ՚ լ է ք
ՄԷ
՚ՆՈՒ
ՏՐՈԻԷԻ
ՊԱՐԱԳԱՆ
Այս ալ "կրիչ
ղրական
Հանելուէլ
մբ :
Ութ տաբեկա^
՚ " ՚ լ ք է Կ
՚^բ
երկու
ամէս
է
էլր ւլբա էլե ցնէ ֆրանսական
րոէոբ
մ
տաւո–
բական
չրքանաէչեերր
; Այս աղ^ակբ
նբ -
չանաւո ր բանա ստե
՛լհ ութ
էէ
ւնն եր
էլր
՚էրէ
ե՛լեր, եւ այս առաքէէն
բանասաեէլհու
—
թէււննե՜ր բ Հրատարակ՚՚ւահ
են
^Առեււո
՚էւ–
լ՛է
էլուրս »
ԼՀոռ - քէէմէբս)
(իէլա
լար
Հ բատարա
կչա կան Տան էլո՛լմ է
ՀԺ
՚"
մանակ
սաՀմանելու
Համաբ»
ւԱյսՀէլ^էճՈճ^^Շ ճ^էՇ»
բաց տար
՛՛ւթէւնր
էլր նչանակէ թէ Հրա -
աաբէսէլէէչր
ա
յս
ձէյւոյէ
էլ ապաՀովէ բա -
նասէոե՚լհ
ա
՚էքէլան
ասլաւլ
-ա
յ
՛լբելէքնե -
բուն
մենաչնոբՀր։
Աաբ՛է
չմնաց
՛ւբ չբղ ՜
բա
՛ւէէ
Ա՛յս խնգբով
։Պատ"ւարման
աէլաէէե՜
մ
ական եւ
«Հ
Հ»
Մ
" ^ ՚ տ
՚ » է է
աչխաաա
քլէէց էմ ի է
Անրէէէէյէն
մէնչեւ
ե բէչէէհաէլան
« ՚Րաեառ
Անչէ՚՚էն»
, չմ ոււնալ
՚էէէ
էլին ե ր ո ւ
յա՚ոուկ
« էլ» չտբաթաթեբթր
ոբ այս
էսն՚լբին
Հա
մար
քննութիւն
բացէսւ եւ երկու
թ՚էթա -
կէց
՚Լբկե ց
ա
՚լ^էսկին
՛ո ւ՛՛նր , նե բքէէն
՛է"՛՜
ւառ
մր, Հաբցր
էուսաբանեէու
Համար ;
« էէ »ին եգրտ1լացւէւթիւնր
այն է թէ
Տ իկին
Տ.Ր՛՛ւէն , որ ոբղե՚էբէսհ
է եր "՛էսան
(բուն
հնողներր
մեռահ
եՆ) ,
աոնուս
՚էՐ՛
էլր «ներչնչէ»
պգտիէլր եւ նոյնիսէլ
էլրնայ
Հաւանական
րԱո՛է որ իեք էսէլ գրէ : Ասոր
Համաբ
իբբեւ
կարեւոբ կէա մր,
թեբթբ
էլբ չեչաէ թէ ա՚լքնաէլր
ինքնա բե ր՛ո բա բ
բան
չբոէ՚Ր
)
"՛յլ կր վերքաւցնէ
(ան ալ եթէ
յիչէ. • •) մօբր սէլսած– նախտտեսութիւե
-
նեբր֊
Այս վեբքինր,
խելացի եւ
ղար՚լտ–
ցահ,
երբեք
մինակ
չի ձգեբ
ոլ՚լտիկր :
Անաց
որ
ա՛լ քնա կին էէբահնեբր , եթէ
ինք
էէրահ է անչուչտ
բացա՚ւիկ
ստե՚է–
հ
աղէէ
րհո
լթի
լնե եր
են :
Գմբախտաբաբ
թա բ գմ անո ւթ ի ւն
ր
չի տար ինչ որ
ինքնա
տիպ է ֆրանսերէնի
մէք, թէ միտքով եւ
թէ երամչտութեամ
բ
յ
Արինակ
.
«Ծւաւ բալւեկամս — ինծի քււքաԹ — ™յն–
քանյ ծանր երաժշտոսթէալքբ հովին մատ–
նւերուն տակ — ինչպէս
հեքեաթ– լքր —
Ծառ — որ ինձ նման - գիաէ լռութեան
ձա յն է ր – • • •
եւա
յէն..
կամ
իր մէկ նամակին ՛Աք
« Հա, վալւդապետը եկաւ, գիտես սէրո,
վարդապետ մը, արարած մըւն՛ է որ չ է
կրցած որոշել՝
արականի՞ն՛ տայ քուէն
թէ իգականին: Հագուստով իգակաՏ, է ,
ոտքերով արական • • • :
Աղքնաէլէն
ղլխաւոր
սլաչտպանն է նտեւ
գէ՚աեական
Փասթէօր
վա
լեռի քէ՚ատօ , ո ՜
բուն
Համար
նէէբ
Ա ոցարթ
մէէե է հնահ
ւ
էմ
իլ Անր է՛օ
լ ո ՚ ֊ ր ք վե բ լուհ
ում
մ ր էլա -
տարե լով , մասնտ լոբտ բտր
չե չտո
ւահ
տարբերութիւն
մր կր աեսնէ Ա էն ուի տբ–
ձակին
եւ բանաստեւլհութեան
մէք ; Ա
ինչ
ա յս վեբքինր
կրնա
յ կտնխաՀաս
Հա՜եճարի
մր անկեւլհ եւ բնական աբաա յայտ
ութիւ–
նլն
բլլալ,
արձակին
մէք կան բաց միա -
քեր,
յանգոլւլն
տեսաէլէանեբ
(^Ապոլչ
բան է թիլեր աալ Համ անուա ՛լնե րո
ւ
ինչ
պէս կր արուի
Հանբտպեաութէ՚լեՆեբու
»
էլամ ՀԿ՝ոլղէէւ աչխատ
իչ ա յղ
մարգուն
Հետ,
չեմ կրնար բացատրել,
մատնեբր կբ
խաղան
ինչպէս
երամչաական
տուփ մբ ոբ ՚
լալ
մեքենայ
մբ ունի,
բայց մատներ
չեն
որ փորի ցաւ ունեցահ
են • • •»
եւն .) :
Այս
արձա1լ էլաո բնեբուն
մէ^ չատ
աւելի
միտքի
աչէս՚ռտանք
կայ.
Հասուն գաղա -
փա
րնե բ , աբուեոաի
ձեւեր
ոբ՛ւնք
վարմ
թեք աիք
մ ր էլարտա
յա յտեն
յ
՛Րանի
մ ր օրէ իվեբ վ՛ ոքր է էլր Փաբէղ է
առանց
մօբր եւ Հանեէուէլբ չէ
լուհուահ
տակաւին
յ
Րացառիկ
Հանճա՛^ բ
մ ր
էլամ
"(աբգապէս
անխիէլճ տարեցի
մր չաՀա -
գոբհո՚^ւմբ;
Երկու պաբագա
յէւն մէք
էսլ
կր
մնայ
մեղքնալ
ա՛լեակին
որ անչուչտ
էլր
Նաէսբ^ւարէ
մանկութիւն
ունենա
չ եւոչ թէ
վաէԼր
թեկնահութիւնր
ղնել
Ֆրանսաէլան
Ակագեմիային
... ԱՐՓԻԿ
ՄԻԱԱ՚ՐԵԱՆ
Պանդոկապետը
Անունգ
ի՞նչ է ՚.
՚ԼւՈր սպասսւյւին–
Աաբգարիտ
:
Պանդոկապետը՛ —
Ուրեմն պէտք է քեղ
կոչենք
խաղուոր Աաբղարիտ » ;
լյպասու1ւին–
Ա՛Հ , այղքանր չատ է ին
հի Հւսմար
. ես Հաղիւ
արմանի եմ կ՛՛չ -
ուելու
^խոէէերու
առքեւ
նեաուահ Ա աբ -
՚չաբէ՚ո » • • •
ՄՈՌՑՈՒԱԾ
ԷՋԵՐ
3
Ա Կ Ո
Բ
ԻԿ
Ա–
Երտմչտ՚՚ւթեան
ե՚լանաէլներ կան, տա -.
րիներէ
ի վեբ մ ոռցուահ
, որոնք
յանկաբհ
մէտքգ
էչ ի յնան
% Եղանակներ՝
ղոբս տնօ
-Տ
գուտ
քանքե բ բնե էէ ետքր
մէոքէղ
վան էէ - \
շու եւ Հեռացնեէու
Համ ար
մէ կէն ի մէկ
բարձրաձայն
եբգելու
էլելլես
•. իմ Տակո -
բէէէլբ յիչե
լու
ելլելս
այ՛է էոեսաէլ բանմբն
է ; է՛՛՛նչպէս
, մաքի
ի՛՛նչ անէլիտաէլից
քան–
քով
յիչողութեանս
առքեւ
եէլաւ
էլանւլնե -
ցաւ
այս
տ՚լռւն
՚էէմքր
• պէտէ՛
չկրնամ
բացատրեէ. սա ղիաեէէ՝ միայն
որ ութ
0—
բէ ի վեր , վայրկեան
մր աչքէ՚ս
առքեւէն
չեմ
կբնար վտարեէ
էէ՛սյե ;
Գպրռցին
մ էք նաէս կբ տեսնեմ
՛էինք ր ,
^իչ՚լ
իմ քովս նստահ
, ղմելիովբ
գբասե–
գանին
՛էյ՛ա յ իբ անունր
քանգէսկելու
կամ
չատ
անէլամ ալ պարգապէս
ւլայն աաչե -
ԼՈւ ղբաղահ
, իր սիրաէլան
էլբաէէումբ
, լե–
աոյ,
ղպրոցէն
ելլե լնուս , իրարմէ րամ -
նոլելնէս
վեբքբ , Հոս ու Հոն , միչտ աղ -
՛ուոր Հագո ւահ երէ՛տասաբղ
որուն
կեն
ցաղասէր
մաբգու
Համբաւր,
յարափոփոխ
սէրեբուն
պ՚ստմոլթիլնր
ամէնուն
բե -
բանն
էր
յ
Աւելի
Հեռուն՝
երեսունին
մօ -
աերբ
միեւնոյն
մարգր,
յոգնահ
քիչ
մբ
սակայն
, եւ գբամական.
ա՚նձկութենէն
ա րգո
լղա
րգի
հախքերուն
Հեա էւ րաւա էսո–
Հոլթեան
գալու
ստիպուահ
: էէւ քէ՛չ
՚ ^ Բ
վեբ^
ալ բո էորովփն
չքաւորութեան
մ էք
էէն կահ , էսաւե բր թափահ
ռբտէնէլոթ
մ բ
էլռնաէլր,
որուն
մաչահ
կողմեբբ
չցուցնէ–
էու
Համ ար իր քանքերր
էլր
նչմ տբեմ :
Տետո
յ ան ե ր ե է^ո ւթա ց ո ւմ ր , հով ին
մ էք
ոոլգող
լոլղորղին
պէս որ իր գո
յութենէն
նչան չտար
. է լ չսպասոլահ
վա
յրէլեանին
վե բ ե ր եւո
ւմ ր , ամուսնութեան
մր
չ՛՛՛՛ր -
Հիւ,
անՀնարին
ամուսնութիւն
մր ՚ " յ ո
աղուն
Համար,
ուռահ
տիքլի պէս բան մր
որ հովին
յա տ՛ս
էլբ ս ո լյլտհ
նաւբ
քուրէն
եբես բ կբ Հ ահ է •
Եւ չ՛ո՛" չանցահ՝
լայն,
սեւ
չր քանակով
էւլա բ ո լբո ւէսհ թսւէչթր
, վրան
հունկ չո-
քահ
անչնորՀք
Հլ՚եչտակով
մր, որ անոր
մաՀր եկաւ
օր մր ինհի հանուցանէ
լ.
Ոէ.–
բիչ
ոչինչ .
Մասնաւււր
սլատճառ
մր որոնելու
չելայ
ատոր
Համար
. Հիւանէէացեբ
ու մեռեր էբ
Տաէլորիկ
, որ սիրուն
աղայ
մր
րլլա լուն՝
Համաբ
մ աՀ էլսւնացո լ բլլալէ գտգրահ
չէ Ր
ու թերեւս
ճիչգ ատոր Համտր
ուբիչէ
մր
աւելի
մտՀկանացոլ
բլլա լու էբ ;
Հիմ ա սակա
յն կր վե,րաքլաղմ
եմ
ա յս
էլեանքր։
Աղա
չու
ղնացք
մր քան թէ տո —
տիկ
՛ոո տիկ
քալել
մր Հաս՚ոատ
Հուլէւ
մ բ
՛էյ՛ա յ
յ
ԸնգՀանուրէն
տաբրեբ
ապրիլ
մ բ՝
րնգՀանոլբէն
տարբեր
մեռնելով
մր է՛բ
թողութխլնր
գտահ : Ութ
օրուան
մէք
իբ
վրա
յ Հաւաքահ
պւլաիկ պատմ ոլթէււննե -
րէս , ^չին
ղէ պքե բ է ս ա
ռա
քն " բ ւլ
.էւ
լահ՝
քայլ
ա
՛լ
քայլ
էլր Հետեւիմ
իրեն : Այս
էլեանքէ՛ն
րոէոր
յօրթԱուահքեե
բ բ կր քայ–
քայեմ
մէկիկ
մէկիկ,
քիգէրբ
էլր
՚լնեեմ,
էրաէլներր կր բաեէսմ
՛՛ւ, է՛նչ որ անՀնար
կր թուի
ձեղի , իր
Հէէ
՚էէէն էլր գտնեմ
ու էլր
վեբլուհեմ
: Տէս՚ոկ
մր յետագալ՚ձիէլ
վ ի -
րէսՀա տութիւն
ան
էլռ
յին
, էւ
ր ՛լիս էլբ Հէ՜
տաքբքրէ
, կեանքի
ու մաՀուան
Հարց՝
էէ
բա բու
էսառնուահ
որ քուն, չէւ
քՆացներ
էէնհէէ մէէնչեւ որ է
՛է
ւհ ում
մ ր չղտնէմ
է
լ
ճիչգ
եզր աէլա ցութէւ ան. մ բ չՀա "նիմ՝
ւոբ–
էսէէւբ , ամէն
ճ
չէէէէլթե
էսնց պկս :
Հա յբ ու մա յր
չունէր
անիկա
,
՚" յԼ
հերունի
մեհ Հայր
մր, Աէլնէն եկահ
էլէսբ–
հե մ
ու
՝։էսցս"էէէ բհութ
եա
մբ Հ ա ր ս ՛ո ա ց ահ ՛է ր
մինչեւ
վերքր
վրան
գուրգուրաց
եւ ո -
բունէ մէէլ Հատիէլն
էբ ; Այս երկու
ան չ՛ս–
փաՀասութիէննե
էէր , մէկր
տարիքի ան-
բաւականս
ւթենէն
առաք
եէլահ՝
Տակոբի–
էլէէնր, միւսբ՝
տարիքին
սսւՀմանէէւզանցու–
թ էւնէն բէսահ
էէբ Հալին բ , ՛լիր՛"
լ՛
՛լ
աե
լ՛
ո լ
Հասկցեր
էին միչա։
Իրենց
Պկչէկթ՚ս -
չի տանր
մէք՝ քսան սենեակով,
րնղ՚սբ -
ձակ պարտէզս
էէ տուն
մբ
մերինին
էլբ՛ս՜
ցի , միս մինակ
երկուքն
կին;
Հէւն
ամկն
բան իրմէ կախում
ունէր
մէայն, էր ման
կական էլատաստտնէն։
Եթէ էբաւ է ոբ
ղբօսանքբ
չռա յէ՚՚՚֊ելով
էլբ գ՚"գբ
է ՂԲ՛* ~
սանք րԼԼա
լէ , Տաէլւէրիէլ
իր
տղայութեէէէն
ատենէն
ճանչցաւ
ձանձրոյթբ
,
յա՚լուրգէ
ե էլ՛՛ղ ձանձր"
յ թ , աչխարՀի
էլ յաքողոլ -
թիւննե
բբ
աբՀ
ամա
րՀ էլու
մերձաւոր
: է՛բ
ա՛ս բ
իքէ
՛ն յատուէլ
խաէլերբ չատոնց
էէա
յե—
լահ
ո-լ մէկղի
ն-ետահ էր էլոտբահ խա -
ւլա լէ էլնե լէէէ
լ
ււլէս , եբբ մենք
ամէն
մէ էլս
աէոոնց մէք էէե բաւլո
յն
ե բքան կութ էււնբ էլբ
տեսնէինք ;
Տակոբիկ
անոր Համար
մէ
՛այն վաբմա -
բան եկաւ , որովՀետեւ
սովո բութ
էււն մրն
էր ասէէէլա էււ որովՀեաեւ
աոլնր
մինակ
մնալով
սիբտր
սլիաի նեղանար
յ
ԷԼչքէ
՚ս ՛ոռ քէւն է իբ
նէ
՚Հալ՛ բայց
աղուո–
րիէլ ղէմքր
լուսնէլայի
կլորութիւնով
ու
բեբնին
, թու չին , ճաէլտին
էլրեթէ
էլնո -
քական
գէ
՚հեր ր , ա յնքան
նուրբ , ա
յնքան
փափւէ\ւէլ •
ԷՏարաեաչ
մաղեբր
միչտ
սանա–
բէսհ
"է. ե
բ
կ"
լքի
բամնուահ
՚լլէսուն վբ —
լ՛այ :
Հէւան
՚էաէէէէն
չնոբՀ
մբ
վբս/ե
սբփ–
ոէէւահ
որ պաՀպանութեան
կոչում
մ
րՆ
էր
կէս րհես
;
Տ "՚սնբչ
՚է
բս տսւրու
է
ր
ա յէլ. ւէէւ -
քոցէն : ԱնՀնարին
հուչութէէւնով
հոյլ
մբ
սակա
յն էր գասերուն
մէք : Րացի
ղհա -
էլբ՚ւլթենէն,
՛ւոէէւն
մկք նորկՆ
ղաբտ՚էււլի
կերպով՝
բու յց իր՛ս էլան
ձի
բ քով
օմտուահ
էբ , յետինն էո ամէն
ուսումներու
մէք :
9–.
ԶՕՀՐԱՊ
(1)
(Շ՛որ
՚)
Fonds A.R.A.M
