նԵՐ՝ԻԻ"ն ՃԱԿԱՏՆԵՐՈՒՆ
Վ ՐԱՅ
Մեր
ազւէսւ յին
զո յութ հան
պա՛Հ պան ՜
ման ուղօրացմա
՚էէ
աոանցքյչ
մեր աւլւլա -
յին
ներքին
ճաէլաան է՛ անոր
կաղմաքլեր–
ոլումր :
Այս րարգ
սւ.
բազմաճիւղ
ճակաաին
զօ–
րութեամ
բն
է
ոբ
կրնաԿւք
ղիմաղրաւել
արաաքին
մ ե ձ՜աւլո յն ղմուա բ ութիւննե
ր ր •
նո յնիսկ
փոթորկալից
ղմբա
խառ
ւթիւննե–
յ՛ր
։ Տկարութիւն
մր՝
մեր
ներքին
կեան
քին
մկք,
ոչառակտուաձ– ու
Հիւանղա՚լին
կացութիւն
մբ, անմիտ ու ապարգիւն
փի–
ճա բան
ութ իւննե
բու
եբկաբաձ՚լում
մ բ
, այնպիսի
երեւ՛՛յթներ
են , որոնք
կրնան
\կե բ սլարանա
՛ի ո խե
լ ա բ՛ոա
քին
ամէնկն
նպա
սաա
լոր
ղէպքե
րր • չարափոխել
՛լա -
նոնք :
ինչ
նչանակոլթիւն
կրնայ
ունենալ
մեզի
Համար
ղէպքերու
նպաոաաւոր
ղասաւո -
րում
մր , եթէ մենք սլատլ՚ո՚սա
էԱԼԷ՚՚՚^՚Ք
,օգաուելու
անկէ,
մ՛եր քանքել՚ուի,
ումե —
^.յէու Համ ախմ բում ո՛է,
ղոՀ աբե րութ եամ
բ
հւ վճռականութեամբ
Եւ ինչ
ն չ՛՛՛նա կութ իւն կ^ունենա
յ վար–
.դա՚էոյն
կացութեան
մբ ստեղՆում
ր
, եթէ
ւս յղ կա ց ո ւթ ե ան աէր կենա
լսւ եւ
՛լա
յն
տեւական
գարձնե
լսւ ոչ ՛լէւ աակց
ութ
էււնբ
էէւնենանք
, ոչ ալ ումբ : Ջի բաւեր
բեբգի
մբ
ապաւինումր,
եթէ չկրնանք
ղայն
՝*ղա չտպանել : կարելի
ձՐԼԼաբ
ամր՚՚ցի
մ
բ
պաչտ ոլան ութ
իւնբ , եթէ չունենանք
ան -
Հբամեչտ
քանակով
ղէն^^ ու զինոլորր -
ԱւլւչապաՀ պանման
պա յքաբր
չաՀե
չու
Համար
, անՀրամեչտ
է
ոբ կա
ղմ ա կե բ սլո
լի
աղւլա
յին
նե բքին– ճակատբ
, թտբմ ու նոր
ումե
բու
յաւե ւ՛ււմ ով ; Ն՛՛բ եռաեգ
թավւ -
՛ուի ւաւ նոբ
բս՚ւլոլ1լնեբ
անցնին
գոբհի
է
ք)ւբիչ
խօսքով
, ե րիաասաբգութիւնր
ղա յ
խառնուելու
երէցներուն
Հետ , է՛բ ում երբ
միացնելու
Համար
անոնց
ումերուն •
Մեր
գերա՚չոյն
նպատակբ՝
երիտասար–
դութեան
սլաՀպանումն
է • նոր սե
րունղին
փբկութիւնբ
, աւլւլա յին
ո՚լիով ու ձբ՚լ -
աումնե բով
% Աակայն
,
եր իտա
սա րղու -
թիւնբ կր պաՀուի
ղորհի
մ ՛լե լով
ղա յն ,
աչէսաաանքի
ու պայքարի
մէք աոնելով :
^եբ ոլնղնեԲԲ
իրարու Հեա եւ խառն •
՛սյս բմբռնումով
է
որ
քանքեր
կբ թ՚ս՚է՛ -
ուին
ամէն
Ա
՛ե՛լ,
Հանրայէւն
կե՚սնքի
՛լա -
նաղան
մ տբղեբէ ն ներս , կա՚չմ ՛սկե րսլո
լ -
թիւննեբու
, մ չակո ւթա քին ու
կբ թական
Հաստտտութ
էւննե
բու
եւ
եկեւլե ցա կ՛ոն
մ՚սրմիննեբսլ
մէք։
Ոչ միայն
մեբ
ժո՚լո -
վուբղին
, այլեւ օտաբ ու մեհ
մուլո -
վուր՚լներոլ
կեանքին
մէք
ալ նոյն
Հասկա–
ցողութիւնբ
կայ
ու կբ մ չտկուի։
Հէներ բ
նոբերուն Հետ, ձեոք
ձեռքի եւ խելք
էւեր–
քէ :
Աէսալ, վտանղաււբ
ճամբայ
մր՛՛
է, երբ
ղորհ
մբ կբ յանձնուի
բացառապէս
միայն
մէկ
սերունղէւ
, երէցներուն
կամ
երիտա–
սարղներոլն
• ԸնգՀակառակն
•
մեր
քո՚նքբ
թո՛ւ
բլլայ
սերունղնեբչւ
էւբաբու
խս
՚՚ւեե
լ
,
իրարու
միացնել, ոչ թէ բամնեք
էւրաբմէ
՚
ձուլե
լ ղանոնք
լեզուով
, մ ա ահ ո ւմն ե ր ո վ ,
ա չէսատակցութեամ
բ ու
՛չււ րհակց ու -
թեամբ : Ոչ Հին սերուն՚չր
1-րնայ
քաշուէւլ
Հրապարակէն
, ոչ ալ նոբ
սեբոլե՚լր
կբ -
նայ
գրաւել
տ ս պ ա բ է զ բ Հ
Աեղէ՛ նման
մո -
ղովուրղի
մր Համաբ
մանաւ՚ոն՚լ,
կենււա -
կանր Բ"/"ր
՚լ֊որքւ օն , տ չէսո՛ տանքի
լն ֊
՛ԷՈ լնա
կ աաբ
բեբ
ու
Հ ա մ ս՛խմ բո ւմն
է
,
Հին
րլլան
անոնք թէ ն՛ւր , տարեց թէ երիտա–
սարգ
Այսպէս
է
կեանքի ու
գորհունէութեան
լռական
լ^թացքբ
, ա՚ւՀասաբակ
;
Աեղի
Համտր տարբեր
չի կբնար
բլլա է ՚լոբհու -
նէութեան
ուղի
՚՛ , որովՀետեւ
եբէցներ
կան , ոբոնք
եր իտասա
բղ են եւ. հբէ՚ոս՛ -
սար՚լնեբ
ոբոնք
Հէն են ու տարեց • • •
կեանքի
իմ ա ս տ ո ւթ
ի ւն ր կր թե լաղրէ , որ
Հ իներր
իրենց
փո բձա ռո
ւթիլե
բ բերեն եւ
նոբերր
իրենց
աւիւնն ու ե ոս՚նղր ;
Աակա
յն , իրականացնելու
Հաւք ս՛ր սե -
րունղներու
այս Հ ամա
ղո բհ՛" կց ՛՛ւթ իւն ր ,
սլտ բատ
ւոր
ենք փսխել
, յեղ՛"
չր քել
ն՛ս էս՝
մ տահե
լու
մեբ
եղանակր
•
սրբաղբե
է
ղայն,
աբղիւնքի
Հասնելու
• է
՚ ս մ ՚ ս բ ։
Զու–
նի՞նք
գրուլնեբ
, որոնք էւրարու կր Հակա–
գրեն
սեբունղնեբր,
ղաւա1լնեբր
Հայրե -
րոլն , ոչ մ իա
յն էբենց
Հ ողե քւանոլթ եամ
լ՛
ու մտահման
ճտմբաներով,
ալչեւ
է՚բենց
ողի ով ու Հասկա ցողո
լ թ ի
ւննե ր՛՛ւէ : Ջ
Ո ւ -
նի՞նք ճառախօսներ
, որոնք
«էւ՛քաստու
—
թիւն՛ներ՝» կր սփռեն,
յա յտարա
բհ
լոմ, չա -
բոլնակ
, թէ Հին ու նոր սեբոլնգկեբբ
աե–
Հաղոբղ
են էւբաբու ոչ միայն
է՛բենց գաս–
տիա բակութեամ
բ , ա յլեւ
աղղ՚ս
յին
^ի՚է -
նական յատկան
ի չնե բ ով
. լ՚,–զ
՚ւլ
"ւէ,
սլատ -
մ ութեամ
ր , Հա յրենիքի
ղսւղավւարով ,
ազղային
զգացումներով
,
մակերեսէն
ղաաե լով
միչտ
երեւո յթն՛եբր :
Ա աե
՛լհ ուահ
է
, ա յսպէս
, տաբօբինակ ,
անՀաբազատ
ու ղմբա էսա
Հոգե՚էէ՚ճս՚կ
մբ ,
ուր
սովորական
ղարձ՚սհ է ե ր
իասյսւս
րգէ՛
մր Համար՝
Հայբենիքի
ղաղ;"ւէ։՛"
քւէւ
՛ե
աւլ—
ճատումր : Նոբ
Աեբունղէն
չասւերան
ււա–
քին
մէք ՚սրղաբեւ,
այնքան
չ՚ի՚՚թ է ան,
Հա յրենիքի
՚լաղափարր
, որ –Հ՛ս յաս աան բ
անոնց
Համար
իրենց
Հօր կամ Տօբ «.եր -
կիրն»
է
«անոնց»
հնն գավսւ
յրր
X
Մ ա
յրենի
լեղուն
, Հայեբէնբ,
է՛բենց
հնողաց
լեզոլն.
է , Հետեւա
բտբ
, եթէ ոււլեն
"ոլ՚վիլ
, «ա -
նոնց^
Հաճոյք
պատճառեչու
Համար
է^ որ
կր սորվին
. կր սորվին
, որովՀետեւ
•ձ"՛ -
նոնք»
էլ ուղեն որ սորվին • . .
Ասկէ
աւելի ա րաառո ց եւ
վնասակար
բացատրոլթէւն
չի կբնար
րլլալ • Ասկէ տ–
՛՜եէի վաան՚լաւոբ
, սերունգներր
իրարմէ
բամնող
մտայնութիւն
՛չի կրնտր
գո
յ ո ւ -
թէււն
ունենալ
. մ տա յնութէ՛ւն
մ բ՝ որ վա–
րակահ
է
թէ նոբ սեբունղր
, եւ թէ Հէւնե–
րէն
չատերբ
Հ
ԱղգապտՀսլանման
մեր
պայքարին
մ է ք ,
առաքին գհի ւէրայ կու
ղա յ այս մ տա յնութեան
քախքախումր
:
Մ եր Հա յբենիքբ
, Հա յասաանր
, Հա
յրեբու
կամ
մայրերու
«եբկիրբ» չէ • ոբոչ
սե -
րունգի
մբ յատուկ չէ ան, այլ
Հայբենիքբ
բոլոր
Հայերուն եւ բոլոր
սերոլնղներուն
,
որոնք
նոյն
հաղումբ,նոյն
արիւնբ եւ նոյն
ՍեՒ ԱՇխԱՏԱՆՔ
Ջեմ գիաել՛ թէ ուրկէ
կու՛լա
յ աչէսա -:
աանքր
սեւցնելու
սուէո բութիւնբ
որ կ^ե–^
բեւայ
ատեն ատեն
մեր թեբթերուն
մէք ,
եւ
բեմերու
վրայ
, ճառաէսօսնեբու
կող
-
յ
մէ՛. ՛իեռ վերքեբս
ամսաթերթի
մբ
խմբա–\
գէրբ,
սեւով
կ՛՚որակէր
էսմբաղրական
ա չ–՝՛
էսատանքներէ
՛լուրս
իբ կատարահ
ձեռ"ւ– .
կան ա չէսաաան^ե
բ բ •
Հ
Բնաւ
չեմ Հասկցահ թէ այսաեղ
սեւբ^
փո խաբեր ակա՛՞ն իմաստով կր
՚լոբհահեն՝
թէ
իս կ՛ս կան
իմ ասաով
: Եթէ փո էսա բե –\
^բական իմաստով է , անարղանք
մրն՛ է աչ–,
խատանքէւն
Հանգէպ
, էսկ եթէ իսկական,^
իմաստով է ՛լորհտւորին
ձեռքեբր
աւլաո–\
տ ելուն եւ եր%ս բ
քի
չ մբ
մ րոտելուն,
ւ
պատճառալ,
չարմեբ սեւ պիտակբ
՛իակ –\
ցնել տչխաաանքին
;
Զւ
րանսաց
ի
Հ անքա
՛լո րհներր
է՛բե՛՛ ք ի
- տ
րենց
«Կէոլ
՝ Նուաո»
անունբ
կուտան,
\
բայց
անոնք
էւբաւունք
ունին ,
որովՀետեւ)
իրենց
ղէմքեբբ եւ ձեռքեբր
սեւամորթի ՝,
պէս կր սեւնան
, փոչէ՚ն ալ
Հաղուստ՚եեբէն^
ներս թափանցելով
մարմինն ալ կր սեւ –\
նայ :
՚
Երբ սեւ տչվսատանք
էլ բսենք փոէսա բե– \
րական
էմաստո՚է^
Հոս սեւր
միեւնոյն ի -)
մաստր
ունի , ինչսլէս սեւ չուկա
յ ասաց
- 1
ուահքին
մէք։
I
իսկ եթէ հանր եւ ղմուար
աչխատանք
յ
բսել
էլուէլեն
, վերքապէս
Հայ գոբհաւո –\
րբ վեբի արտին
ցոբենբ
չէր որիրեն
յաա–՜։
կացնէին
մէւայն
ճերմակ ե թեթեւ
աչխա–)
տանք
յ
.4
Աս չոբսուկէս
տարի
էհբնօ
տչխատահ
\
եմ եւ տեսահ եմոր ազգութեան
խտրոլ - |
թիէն
չկայ. ամէն
բանուոր
, ինչ աղղի ալ |
պատկանի,
մէքն
բլլալով
Ֆրանսացին
, իր :
բնգ
՚է
ւնա կո
լ թ ի
լնն ե ր ո ւն եւ
սլա բա էչա
յին
^
Համեմատ
գոբհի
մր կր գնէին։
յ
վ ս ՚ ղ ՚ լ է ն
Շուչանեանի
մաՀէն
ետքր
, ՛֊
հանօթ
մ տաւո րական
մ ր իր
մ աոին գբ եց \
թերթի
մր
էքէք,
անոր
քիր^՚օ աչխատահ
Բէ~ \
լալն ալ յ ի Ժ լ ՚ ՚ վ –
Մյս առթիւ
ունէր
յու–
՛մ՛չ խօսքեր,
որովՀեաեւվաէլէլէնր
սաիոլ–
ուեր էր գորհարանի
մէք
՚սչէս՚ո՚ոիլ։
է՚նս՛..
կանտբաբ
անխուսա՚իելի
«սեւ
,ս Հ^ւսա
էՈէս
՚Ս–,
քբն» ալ իր սլ՚ստուաւոր
տեէլբ ու՛՛՛էր այգ
յոէ-՚լէ՚չ
էսօսքե ր՛՛՛ն
՛էէք :
վս՚՚լ՚ւէնբ
եւ ես
15)28
Ցունուաբին
միեւ
նոյն
օբր էհբնօ մաահ
ենք։ Երբ
իրի/լունբ
գորհէն
վերք
՛լինքբ
ո՚ես՚սյ,
բսաւ էմէ
կառքերու
ւէաճառմս՚ն
սբաՀին
մէք
չէՈ
՚ո
թեթեւ
՚ չ ո բ հ մր տուահ
են
իրեն։
Եւ
չ՚լարմացա
յ , որովՀեաեւ
ան իբրեւ որբ
նե րքլա յացուահ
էբ պաչտօնեա
յին եւ բս՛ -
րէէ մէսրղբ
էսւլնուօրէն
ւէէսբուէսհ էր, թե -
թել
ւլոբհի
մր կ՚սպելով
ղայն :
(Ա՚-րէ՚չ
առթիլ
մր կբ ղբեմ
էէմ եւ Վաէլգէնին
էհբնօ
լն՚լոլնուելու
սլաամ
ութ
իւ1ւ
ր այնպէւէէէ ա–
տեն
մր երբ էլրեթէ օտաբ րտ՚եուոր չէէ"
աոնե
ր) : Ես այս մ տաւո բ՛ս էլանր
չմ եէլա -
գրեցի
) որոէէՀետեւ
՚լր՚՚՚Լբ
աւելի չատ
էլ՛ե–
բեւս՚էլ՚սյէ
ք՛՛՛ն կր էոեսնէ ;
Հինէն իվեբ ունեցահ
ենք յոռետես
ղ–բ–
բոէլնեբ,
թէեւ
այսօր
նուաւլ,
ոբէւնք ե՛լե -
րակ^ն,
բնո յթէլէէւտան
Հայ բան էէւո րնե
բուն
գոբհարանային
կե՚սնքին եւ զայն
էլր ՛եկա–
տեն
մեր
ո ղբե ր ՛լո
ւթ
էւ ան
չւս բունէս կութ
իւ–
նր։
Ը՚եղՀաէլառաէլն
, Հայ բանուոբր
է՛նք–
՚Լէ՚՚՚ՔԲ
բաի՚տաւոբ
էլր սեպէր , ոբ ասլ-
բուստ
ճարելու
ճամբան
՚լտահ էր Հիւ -
Բբնկալ
եբէլբէէն
մէք։
1
Անչուչտ
՚լորհաբանին
մթնոլսբէոր
Հրա–՝
ոլուբիչ չէ ; Բայց տչէսաէոանքբ
կար -
հոլէսհին
չավւ աչ հանր չէ , աւեչէ
թեթեւ
է քան ղա չտա
յին ա չէսատանքր
, չատ ա -
՚-ելի
թեթեւ քան չինութե՚սնց
աչխաա՚՚ւն–
քբ :
Մեր
հննղէսվա
յբերուն
մէք
ւլո բհա բան -
^եր
չէլա յին , Հեաեւաբար
՚քե՚լի
անհանօթ
էբ բանուոբաէլան
էլե՚սնքր,
բայց
աւելի՞
երքանիկ
էէ՛նք։ Կր էլասկահիմ : Լաւ կբ
յէչեմ, երբ մեհերր
՚ոնտեսական
Հարցե -
բու
էքասին
էլր խօոտէլցէին
, ՚իափաք
կբ
յայանէին
որ Եւբոպացինեբբ
ղան,
՛լոր–
հարաններ
բանան եւ մոզովոլբւլին
գորհ
ճարէին
I
Բանի որ խօսքի
կայսլ^^
եկաւ ,
պա տմ ո ւթ ի ւնն ու լեզուէ՛
ունին եւ պէէտի
ունենան : կրնան , այս
Հայերէն
չաաեբր
Օ–
տար
Հոբիգոննեբու
տաէլ
հնահ
րք/աք ,
տարբե բ ե ր էլէէբնե բ ո լ քաւլաքէսցի
ԲԷԼ՛" է
I
սակայն՝
Հայ մոէլէէվոլբգին
անբաման
ու
Հարաէլատ
մա՛՛ր
էլբ կաէլմե՚ե,
ճիչգ
" ՛ յ ն —
պէս
, ինչպէս
կրնան աաբբեր
գաւանանք–
նեբ
ունենալ,
առանց
ղ՚սղրելոլ
^"՚յ ՛՛՛
Հայ
մողովուբէլէէ
էլաւակ
րլլա լէ
1
Հու յբենիքբ
բո լււ ր Հա
յէւ բունն է , /՚"^
Հա յե րէնր՝
րէէ լոր
էէն
մ ա յրենէւ
լեղուն
,
Հո՛լ
չէ թէ չաաեր
՛ոար բեր
լեէլունեբ
ղիտնան
կամ օտար
լեէլուււերով
ս՛բտա
յա յէուէւփն
%
Հէ՚՚՚՚ոեբ
էլր էսօսին
տնէլլեբէ՚ե,
ֆբանէէերէն
,
աբէսբերէն
, թէէւբքերէն
, ռուսերէն
էլամ
թսւթէէւրեբէն
, սաէլայն
իրենց
մայրենի
լե–
՛լուն
Հա յերէնն է ու էլր մնա
յ , ինչսլէս որ
՜անոնք
էլբնան ապրիլ
րազմ աէլան
երկիրնե–
բու
՛քէք–, Հո՚յբենէւք
ոլնենէսչէէւէ
միէսյն Հա
յոց
Հ՛ս յբենիքբ
է
Ի՛՛՛նչ սլէէտէ պատաՀէր ,
ե թէ
«մա յրենի
լ է է է լ ՚ ւ լ »
ւլտ ռ՛ե ա յէն
ան ՛լլե -
րէնլւ^ , ֆրանսե բէնբ , ա ր ա բէւ բ էն ր , թուր -
քերէնբ,
թաթէսրեբէնր
եւ
«.Հայբենիք1»
գառն
էէէ
յէէն մեր
մ ո ՛լո վո ւբւլ.է՛ն ւսպրէսհ բո -
լոր
երէլիբնեբր
Ո՞ւր պէէտի մնար Հա -
յութիւնր
, ո՞ւր սլէէտէէ ապասէոանէր ան ւ
Այնքան ապաՀով է ժոէլէէվւէւբգ
մբ,
որ
քան ներգաչնաէլ
են անոր
Հէն ու
նււ ր
էէե–
րունէլնե ԲՐ , իբենց գորհե բուէ ու
էքւո
էէւ -
հումներով
, իրենց
Հա յբենիքէւ
էլ՛ս ՛լէ՛՛
՛էէ
էս–
բով ու Հա յբեն է, լեւլուի
Հանղէպ
պ՛ս չաա–
մ ոլնքով
• Անէէնց պա չտ պան ո ւթե
ամ բ ;
կր չաՀէէնք
էքէէբ պայք՚սրբ
) եթէ ՛էէ՛ո ~
նանք ցրուել
մաքեբու
չ՚է՚՚՚թբ
:
Եւ եթէ ղէէանանք
Համաէսմբել
տէլէչա
լին
մեբ
բոլոր
ուժեբր,
Հաւէստքէէվ
•/•.
ամուր
էսա րէ ս էսն ե ր ո լ վրա
յ կեցէսհ ւ
(ԽՍ՚բսւզրսւկան
Հ Ա Յ ւ ՚ Ե ՆԻ՚ ք ի )
ՈՐԱՈՐԳԱԿԱՆ
ՊԱՏՄՈՒԹԻՒՆՆԵՐ
ՄԱՅՐ ԱՐՋԸ
Ա էէ մոն էէ վարձր տէսբե էլուն
մ ի մալի
է ր
ռւ
մի ձեռք չոր :
Տաւաբահ
մամանաէլս
ինձ Հետ
չաւո
բււ/նեբ ենսլատաՀե
լ , բա
յց ա յգ
տ
չնանբ
մի
ղաբմանալի
, մէւ Հբաչք րան սլատա -
Հեց, ոբ մինչեւ
մէէէՀս չեմ մոռանէսյ :
Աթոն
^իառնաքաբի
Հտնգում
վարձով
խոտՀաբք էր վեբցբել–
քՍոտր Հնչել - ղի–
՛լել էէէ՛եք
ե ւ ե ւ
էոէսւէէէր
- էւչէսար տեւլէԱէէէէէ–
խել
Ղ
՚ Ա է ռ ն ա ք ա ր
;
՛հէ , ՚Լազախին
հանօթ
մաբէլր
ւլիտի , որ աարուայ այգ
պաՀէւ՚ե
անտառր
չւէէլչողռւմ է ամէն
էլոյնի
սալէէբ–
ներէ ,
էէէանձի
, էսնձէէրէէ էոեսքից
, իէէէլ Հո–
գերուէք՝
էլարաօֆէէլ
էէեռ կայ։
Տալսւրա -
հ՜ին էլ գա է պէտք : Բանի
աչուն է՝ էսմ–
Ո-իբ ճանէլգ լ^կահր,
որ ձմեոր
ղբ՚սնլլ
չէէ–
քեց
՛է՛՛՛յ Ք"
օրին;
Մեր
ձմ եռս/եոցէէ
մօտ էէ անտաո ւսէգւէէէո
ԲՍ՛Է՛ միւէէ երեսին
, մի մէւայլ
ձորում ,
Հաղէէէբ ւէէէէէքէւ է, ռբ երէլու էլէէսաւեբ ւէան—
քեր են էլ էէէնւլն ահ : Այ՛է ձէւրբ Ջուէստ
վան–
քերի
ձէէբ
է քլոչւէէւէք : Ջմեռբ ես եւ Աիմ՛՛–֊
նր
մեբ անասուննել
^է
այգ ձոբն
էէ^՚ք տա–
նում ա բահա ցնե է"
լ
Մէէ օր էլ Ջո՚-էսա
էէանքէ։բի
ձոբոււք
էլար
աօֆէէլ բ թաղեց էէ
էքէէ
էէէբէէ մէք ու
ն
Աէէէ
է,– էյէէ
մ ա
յոէւ ՛էէէոէ՛ն
Հ
՛է՛էէէքացս
հէւրանէւ
Հաէլահ
էսնաէսռն է, որ ձորի
երկու
հ՚՚է^եբից
րարձբանում
է մինչեւ
հեր
էյալխալչուի
« Ղ՚օտկաաեէէր»
֊
Նէս յուէք եէք ձէէրին , նէէէյում եմ
նաէ՚՚չուն
անաառէւն
, նայում
եմ քչքՀ՚ոցոգ
Ա
՛ռուին
,
ու
մի աեսակ
սիրտս
լցւում էւ Մէ՛աք
եմ
անում
, թէ՝ էս է՛նչ ձեռք է ստեղհէւլ էո
սիրում -
չ է Ա ր մ ա ղ
բնէէւթի
՚քեր,
էս
շաՀմաբ
օձի
ւլէէյնեբր ; Ա ի խօսքով
,
էլէուխներգ
ինչ
ցաւացնեմ
, ւէ՚աբգ եմ էլի , ինձ ու է՛նձ
խօսում
եմ քարի Հետ , հաււի Հետ , տերե–
լի
Հեա, եւ Հաղէսբ
էէւ
մի բտն է անց կե —
նում
մ աքովս ու ամ էնից չատ սիրտս
լց
ւում է այն՝ բանից,
էէք
ղպբոցական
սլա -
րասլմունքներր
նորէէց սէլսռւել
են , ՛Աթո -
յենց երեխանեբբ
կ՚՚կէ՚կ
ՀաէէԿուահ
նորից
էէսլրոց
եկ,
էլնում
, իսէլ ես ուսմ ան
էլտրօէոր
սրտիս
մէք ղեռ տտւտբահ եմէտւ յոյււ
էլ
չունեմ
, թէ բոէխտ
էլ ունենամ
կեանքոլ -
մ րս երբեւէ
ղպբէէց
մ տնելոլ^ •
Այղ
մաքեբով
տարուահ
:
Մ
Ոէէէրւէւահ
ու
սլղաոր
Հա յետցքուէ ցահ նա յեց
ի
էէւ
Հէսյեացքս
կանէէ առաւ
մի սեւ բւսնի
՛էյւ -
բայ։
Աէոքերս
ցբւեցէէն : Մէէլ էէ մաիէլ ա–
նեմ, տեսնեմ
մայռի
տաէլին
մէէ աբքի քո–
էմ՚՚թ
պորտն
արէ^ւէէն է սէրել ու քնել։ Ա ի–
մ՚էնէէն ձեռքէէէէ նչան
արի
, ոբ չուտ
էսնի
,
մօտ
ղո՚յ
: Նա առաք
եէլաւ
էլիսա
էէէէէ
րով
էլարտօֆէէլր
բերանում
, ւսչքերից
էէէ
.ր -
ւ լ ո լ ն
ք թավէելով ու մ ոէսբոէո
ձեոնե րէէվ :
Նչան էսբէէ , որ չէէէօսէէ էէւ
մ ատով
ցո
յց
տէէւի
ցահ։ Տեսաւ
որսն
՛ււ ա՚լտՀութէւլ
-
նից
աչքերբ
Ալսպւլացին
:
Ա ի քաբ
էէերցրեց
ոլէէէէւմ
է
ցահ ղց է՛ % Տաաա
ւուեց ,
քարբ
մ ի
էլէէէէմ էէրեց եւ էէԼ՛Է՛Լ" ՚-թէ՛
՚-նբ
չ՚էեէո՛–
Հսէմաբ ոչխարի կտիտ
ղցեց
% Բւէթ՚ւթն ա–
կանքր չաբմեց
, թէոթով
էսվւեց
երեսին,
կա րհէ՛ էէէվ ,
թ է
ճէէէնճե րն
ե ն
էԱնՀաեւէստա–
ցնէէւմ, եւ
է է ի
քւէւ՚ե մտաւ ;
Աէէմոնբ մէէ մեհ ք՛՛՛բ վեբցբեց եւ ւբլոլ -
չոլթէւսւմբ ցահ թուլէէց էլէոիտի
բւսց թո—
ղահ
էէ ւէէէէէէ ւթեամ
բ • • •
կաէլէէ լւլ թբխկոց
լէէ էէ ւեց , եւ քւս էէէքա էււ -
էէ ւահ
քոթոթն
սէլո էէց էէ լոքեր ր քւլա ձւլօ ր
է ն
ցնցեէ
օղէէւմ : Աենք,
չնէէւյահ
մեբ էլտասէ —
բահ սարսափելի
ա՛եէէէւլճութեանր
, էէւլւէս —
խութեան
ճ ի
չ ու աւլա էէա էլով վաւէէ, ց է
՚ ն ք ,
որ
ք՚՚էլէէս՚էէի
միւս
հույր՚էվ
իք
^՚է
^նք
ցահ :
Տ ան էլէէէրհ անէոաո էց
մ
ռ ն չ ի
լն
լէէ էէ ւեց :
^աւէէւտի
միքէց ,՛ տանձր
րե բանին
էսմռե–
լով , էլէէ լրս եկաւ
էէէթէէէէսր ի
մի
էսլէք : Նա
փ ն
չւս
ց ն
է.էէէ վ ու թ աէէէէէւահ
ճ ի
ւ է լ եր ր
ք՛՛՛բ–
ղեէով արաէէ վեր բարձրացաւ
եւ
ի ր
ձա–
՛լէ՛ն
էէէ ր ի էնա թ էս
թ ա
էս էոեսնե լով , էս յնպէս
աւլի ււ ւլ էէր մ էլոռոց բաբձրտցրեց,
էէր էէէ՛ւէ -
աառբ. թնղաց ; Յէէէւաւլսէբ
Հայես
՚ցք
՚էէէ
ն ա
մեզ
՚եէսյեց եւ հառս
ե՛լաւ
մայոն է ՛է
ե ր :
Մ ենք էլարտօֆէէլն ու աաւաբ
-
ո Հ^աբբ
թոէլահ
, լեղապատառ
մինչեւ
ձմեռանոց
էքի
^՛չ՛՛՛մ
էէէէոխսէնք ...
Աթէէ
յի
հ
" ՛ ն բ
էէա էլւսն ա կէէ Համն առնե
լուց
յ ե ՚ ո ո յ
,
է է ւ ռ ա հ
աչքե
ր ո վ
մտայ Ա էէւէլուչէւ
տէէւն։
Զմեռանոցի
քաՀէլԿէերն
այնւոեղ է -
ին : Ասաաոլբանց
Ներսէս
բ
մի հակ
գոյէ
թմրուէլ
է բ
ւլ
էէէրձրել
, իսէլ Աէլո յէւնց
Գլ
՛է՛
՜՛
՛է՛՛բբ
քէէւթակէէէէ
(^)
իբ Հնարահ
ե
րւէն էր
նուաղում ; Գա մի կատակ - երւլ էբ, "Ր
նէէէ
էլապել էբ սարում ա
յ ղ
ամ առ
՚^ճէէէ»
պանիր
էլ ոէԼէսցսէհ մէւ մ ար՛էէէ Լ ՛էրա յ ; Եր
՛լի
մի
էոունն այսսլէս
էր ;
Ամէն
՛վե
լ
՛քին
երկու
աէէէէն
ասելէէս ,
վասո
յե եց
յյնոքր
թեւե
ր
ր
վ ե ր
է
ր
բ ա ր ձ -
րացնում
,
չ
՚ ՚ ւ է ս ի
հա յրեբբ
էէՕէոին
ի
՚րէււմ
ու սլար
էլալիս
:
Այսսլէս
գուաքճան՚՚ւմ
էէ՛ն մ՛եր ձմեռա -
նոցի
Հովիւներն
ո ւ
տալէս րահնե
ր ր
, երբ
եէէ ներս
մէոէսյ էէլ նօթերս
էլւսխահ
էլանւլ - ^
նե ցէէ
չէմ քում : Բոլէէւարէէւ
մ էք էք
էւ
քո
-1
թէէւկ
այբուեց
, փուլ
եէլաւ, ու
Կբ՚"Կբ\
թէժացաւ
, չո յէէն րնէլսլլ էմ երեոէւն : Նբ -
լաւէ ու սլաբ ւլաղաբեց՛
երեւի
աչքէ
՚ր"
չատ
էին ուռահ •
\
* *
Այգ
երեէլոյ
ձէքեռտնոցէէ
բնւէէ էլէէչնե
րբ
Հաւաքուե
լ էին էէրսկան Ա ոլէլուչի
էոէէէնր •
Աիմ
էէ
՛ւ՛ի ՀեէՈ ւքէէէսէէէէն , նրան
Հաւաւէար
(*)
Հուսւմիսիմ հ օ ք ի բ , վեր կալ ոՆււ,ը
կոտրի է դ աԸսւմօրի կու.ո.ր ,
Որ չբ>»<|էր <^եր դ ա գ ի( * » դուււը :
Վ ա ՜ յ տարել ե& թ ե լ - ր ե լ ճ ի լ ր ,
Ջ,ան1, տարե| են թ ե լ – թ ե լ քւիլր • • •
Վ. ԱՆԱՆԵԱՆ
(2)
...^^–^....֊..––^–
Fonds A.R.A.M
