€ 6 Ա Ռ Ա Զ »
Տ Ո Լ Ս Տ II 8
/ւքԱ՚Բ
—. Սսւորեւ կը հըատաըսւկե՚ւք ււ^յն
1ւաււը ղպւ ակադեւք՚ւսւկա(ւ Անտ|ւէ Ս՝ոււու.ա
արտասաայց երեքշար յ> ի օր,
Տււլււտււյի
յուշարձաքւիքւ րացւքաԸ աււթիւ : Ա՚եր ի)1ւղ–
րահքին վրայ ծաքւօշ> գրադէաը 1ւաքւււյք>ւէլ
՚.յա8ձ(ւեց իր գրա՛ւոր ճաււր, հրատարակհ–
յու համար «Յաոաջ»ի մէջ —
էէչ
մէկ. րա՛ն
կրնար
ինձի
աւելի
Հաճելի
ըլլալ քան
ներկայաւլնել
Ֆրանս
, (Լ -
կաղ
եմիան
ի սլա աիւ Տ "Լսաս
յի
արԻէ ա\
Հանգիսոլթեան
մր առթիւ,
ի
ներկայու
թեան
իր երկու
թոռներուն
Լ է ՚ ՚ ն
՚եիքոլայեւիչ
Տ՚՚Լսաոյ,
մէկն է
այն
ղրաղէսէներէն
, որոնց
՚Լրայ
ամէնէն
աւե–~
լ
Ի Կ
ր Հիանամ
Հ Մէկր
անոնւլմէ
՚սրոնք ա -
մ ենաւէ ե
ծ
աղւէեւյութիլնր
ղ ո րհ՜ ահ՜ են իմ
՚Լրայ
, սլաաանութենէն
մինչեւ
հերու
-
թիլն,
մէկլւ այն երեք
Հանճարեղ
ղէմքե—
րէն որ ինհ՜ի
֊էսւմար
, կր թոլին
ներկ
-
յացուցիջներր
րլլալ
մարղկութեան.
եւ ա -
նոր
ամէնէն
իրաւ
սլաակերր
,
այսինքն.
^էյՔ"Փե՛
> Պալղաք,
Տոլսաոյ
:
Ղ՚րաղէաի
մ ր Համար
,
մեհաղո
յն եւ
ամէնէն
՝էաղ~։ւ.աւլիւա
փա ռ քն է
աւել՚լնե
լ
յի չաաակհեր
րո լոր
քի չո ղո ւթ ե ան ց
Հ / " "
յ
•եւ
ստեւլհ՜ել
բարեկամներ
բոլոբ
սիբաե
-
րուն
^ամաբ։
Աքո է Տոլսաոլի
ոլարաղան
։
Բ ոլորս կր ճան չե անք
՚ \ յ ա թ ա չա ք)՚ոոաուէր
,
Ան՚եո,
Բարենինր
, ՚Բեթին
, իչխան
Անա -
բէն,
Լեւինր
, Վրոնոքին,
Բ ե ղո ւխ ո վր : Ա–
նոնք
մեւլի
աւելի
իրական
կր թոլին
քան
ողջեր
ր : Աենք
ծ՜անօթ
ենք անոնց չա ր -
ժ ո ւձե ւե ր ո ւն
,
ղւլ1ա ցւււմն
ե բ ո ւ^ւ , սէրերուն
%
Տառապած՜
են^ղ եւ յուսացած
անոնց
Հ1 ա :
Անոնք
մեւլի
ոլաակե
բաց ուցած՜
են՛ ինչ "ր
էլոււլէինք
սիբե լ կամ ին չ ոբ
կ՝ուղէիեք
ըլլալ
;
ւ ՚ ն ծ ի Համար
, ^Պաաերաղմ
ե՜լ
իւա~
ղա ղո ւթ
ի ւն» վէ Ալին
յ ՚ չ ի ՚ ա ն Ան ա ր էն ամ
Հ—
նէն
լ մ ա՛էւ մարւլն
է որուն
Հանղիպած
եմ ,
եբեւակա
լ ութե
ամ ր
կամ
իրական
ու -
թեամբ։
Աչ թէ ոբուք՝՚եաել
կաաարեալ
է ;
Ան
ոէնի իր ւոէլա բութիւ.%նե
ր ր % Ա.Ոան.ց ա -
նոնց
մաբւէ1լուքին
սլիաի
լՐլլուր։
Բ՛"
յք/
ղի՚՚՚քբ
կ բ սիբեմ
ինչպէս
որ է Հ
է/բեսո
մե
աարի
ասլրած
եմ աչքերս
սեւեռած
" ՛ յ "
աիպաբին
վրայ եւ ես մինակս չեմ
Տոլսաո
յին
ղործե
բէն
ի՚^նչ
պէաք է նո–
րէն
կարղալ։
Ամէնէն
աո֊աջ
«Պատերսպմ
եւ Խաւ|աւլուր֊իւն»^ ,
րո լոր
ժամանակնե
—
րու
ամէնէն
՚լեղեցիկ
վէպր • Հ ՛ ՛ ն
պիաի
ղանէք ոչ միայն
սէրր,
րնաանիքր,
այլեւ,
ինչսլէս
1լբսէ
՚քիրքին
անունր,
պաաերաղ-
մր եւ իւաղս/ւլ
ոլթիւնբ
, լնկեբոէ
թիւնր
,
վսեմներ
ր ե լ իանաբՀնեբր–:
Հ՚ւմն կբ աե ս -
նենք
սլեաութ
ե անց ե ւ բանա
կնե
բու ղբս –՞
պանակներլ,
; Հոն կբ ծանօթանանք
կու -
աուղովի
, ո ուս
Հս/նճաբեղ
ղօբավաբր
,
յաղթանւլ
ամ , Հւլօր՝ իր
արուե՜սաակեալ
ան կենղան
ութեամ
ր , բաւական
նմաե մեր
ասլաղայ
ժ"ֆրին.%
Տեաոյ
է^Աննա
՛Բաբե
նին՛եր,
ուրիչ
էակա՛ն
վէպ
մ ր ։
Հոս ալ
կիրքերու
ույբեբղութեանց
Հեա ,
կրնանք
ո ւո ո ւ մ ն ա ո ի բե
լ ՛Բա րեն
ինր
, մեծ կաղմ ա -
կերպի
չբ, ոչ թէ դա
ման
, րայց ինք իբ
մէջ
ամ վավւո ւած , անկա
րուլ
յանձն
ուե -
չու : Գալով
Աննա - Վբսնսկի
ամոլին
,
յալիաենական
է ինչպէս
Աւքւբղբ
եւ֊
Կինբ։.
Տեաոյ
,
«ՅարՈԼթ֊իւ1ւ»^ ,
թերեւս
նուաղ
յաջողած
իբրեւ
արուեստի
ղոբծ՝,
Բ՚՚՚յՑ
վսեմ՝
իր նեբչնչումով,
է^է"էէ"
մեր
(յ՚շուաոները :
Վ ե ր ջ ա պ է ս
«Կրեյցեբեան
Ա ոնաա՜^բ
եւ «ք՚ւան
Բլի չի
մաՀը»
,
աւելի
կարճ
ղիրքեբ
, սբոնք
նոյնպէս
1լասլբեցր–
նե՝ն
մեղի
նման
մարղիկ
ել կբ յոլղեն
մեղի
վերարերեալ
Հարցեբ ; Տոլոաոյի
ուժ՜բ եւ
մեծ
ութիւնր
այն է Որ ամբողջ
էութեամբ
նե աուած
է վէպերուն
մէջ եւ ապրած՜ է
ղանոնք : հքոստովանոլթիլՆնեբ
չեն
՚ " -
աոնք : իր սաեղծաղործ
Հանճաբր
այնքս/ն
մեծ էբ որ կրցաւ իր աւնձէն վեբ
բարձրա
նալ,
բայց
յոլղռլչած
բոլոբ
Հաբցերն– ալ իր
իոկ
խւլճէն
կր բիէէինէիբ
խիղճր
այնքան
պա
՝> անջկ ոա էր որ ե րբեք
էկբՅ""–
^ ՚ " ^ ՜
ղստանալ
։
Ա երած էր րնկեբա
յին
բաբձրաւլ
ո յն ղա–
ոէ
մբ , Հաբաւստ
, աւլ^ւուական
, մեծ Հո -
ղաաէ բ : Բա
յց չէր Հանղուրժեր
իր ա -
ռանձնաչնոբՀեալ
՛լիրքին : Իր
ամբողՀ
կեանքր
անցուց
Հարցնելով
թէ
իրաւունք
ու^ւէ"՛ր ա յ գ տռանձնա^որ֊էներէն
•^րսւմա—
բ ի լ եւ թնչսլէս։
ի վերիյ,
իր
կեանքի
վա
իւճան
ին , ե րկա
յն
մ օրոլքով
ծերունի
մբ,
վւաիւալ
տՀ.։ւնէն,
ձղեց
\լ։ն ա ան ի ք ,
փ ա ռ ք ու պատիւ,երթալ
մեռնելու
~,ամաբ
անչուք
գիւղի մբ մէջ իբրեւ
աղքատ
ուիւ–
տա
ւո ր
Բ •
Կր
յիչե՜մ
սւ ակա
լ ի ն այն
անձկութիէՏւր
որով
ամ րողջ
՚ոչթարՀ.ր
եւ մասնաւորա
—
պէս
Ֆրս՚նսա
Հեաեւե՜ցան
այղ ֊էՈղեվար
-
քին : քւ)՝ե բեւս
բանալս
ր չէ ր ծեբ՚ււկին
հ»5/–
թացքՐ
, թերեւս
կ">յ
՚ ՚ ւ ր ի չ քաջութիւն
մր
ր^ւ՚լ ունե լու ա ^ ն
ին չ որ էք եւ
ապրե
լու
մինչեւ
ծայբրւ
Բայց
իմաստու1է
կամ ոչ
փառաւոր
բան մբ ունէր այո
չարմուձեւր,
•որ
ղա բմ ացոլց
աչխարՀբ
եւ մ ղե ց
մէկէ
աւելի
իւո ովեալ
Հող ինե
բ
Հարցումներ
ոլղղե
լ ոլարտականութ
եան
մ ասին ; կա -
րելի է րսել
Տոլստո
յի
Համ ար
,
իչնպէս
լ։ սին
Զ"
լ "
յի
Համ ար
, թէ
<Լմաբղկա
յին.
իսղճմաանքին
" Ր ՚ ՚ չ մէկ ւղաՀ,ր կր ներկա
—
յացնէբ
» :
Այս
կ՚"բգի
գէ՛^
քերն են որ մ եղի
կ^օղ–
նեն
րմ րոն
ե լ տիեղե րական
եղբա
քբութի
ւ–
նր,
ղասակաբգերէն
եւ աղղերէն
վեբ :
Շատ
լալ կր յիչեմ
այն՛ մամանակր
երբ,
տակաւին
երիտասարղ.
, կր
խորասուղոլէի
ա յ ս Հսկա յական
վէ ոլերոմե.
բեթեբցումին
մէի
Ալ կ՝բսէի
ես ինծի.
« Ջեմ գիտեր թէ ՜
ինչ են Բ՛ուս երր
, բայց եթէ Հոն կա՚ե մար–
,
գիկ որ կբ ղղան
Լեւինի
,
Բեղուխովի
, ՚
Բալկոնոկի
պէս , եթէ կան կթւ՚եբ
Նաթ՛"՜
^
չա
Ո՚ոոա՚ովի
պէս , ես այնքան
Հե՜ոու չեմ ;
ա յ գ
մողովուբղէն
որու
մասին բան թ՛մ
գիտեր» :
Արուեստին
ղերն
է՜ բոլոբ
կաղապար
-
նեբէն,
բոլոր
երեւոյթներէն
անգին
տես
նել
ճչմաբիտ
էակներ : Այսօր
,
մուլո
—
վոլրգնւե
բ ր. աւե լի յ ՚ ա ն
եր բեք՝
Կ՝ Ր՛^
բռնեն
թէ
կա՛մ
սլէա,ւ> է իրար
Հաս1լնան
,
կա՛մ
կորսուին
, թէ պէաք է լչնտբութիւն
Ր
կ ա ա ա ր ե լ
.
—
-
աշխարհ
կամ
չքացում •
Բայց
ի բե բՀաս կաց ուլութ
իւն.ր գմուաբա
—
ց՚ած է նաիւապա
չա րումնե
բու
,
սուաերոլ
եւ
իրարու
Հանգէսլ
սիւալ
ւլա տ ո ւ մ ն ե լք ու
ւղա աճառով
;
Տոլստոյի
պէս Հանճար
մր , որուն
^1^**Բ
ճաճանչներ
ր կր ւիարատե^ւ
ամսլեբբ
1ւասլ—
չաՀաբ
մողովո
լբղնե
բ ու^է
ցոյց
կուտան
անծ՛անօթ
եղբալրնյ,ր
, Հուսաբակաց
՚լ՚լա—
ցումնեբ
եւ ՀամախոբՀոլրգ
մաբգկո՚լ
-
թիւն :
ԱՀա թէ՝
ինչու
բե րկրութեամ
ր
կ ՝ ո ՚ լ -
ջունեմ
Փարիղի
մէկ Հրապարակին
վբ՛"յ
,
ալս
աղնուական
եւ իւոովայոյղ
ղէմքբ.
1 9 Տ 4 ֊ 1 9 5 5 Ի Ն
խԱ՚Բ
—
Պէյրութ^ի Համագգային. Փա -
լանւ՜6եաքլ ճեմարանին տա|ւեշրջանը փակ–
ուեցաւ Յունիս 25ին, ինչպէս հաօլորդած
էինք արդէն: Այս աորիւ
մանրաւքաս՚ն
տեղեկագիր մը կարդաց
տնրէնը ,
I) •
՚1.րացեան։ կ՚ամփոփենք հիմնական մա -
սերը . -
~է
աս աաա
—
Համ աղղա
յ ի ն ի
ճեմ արան
ր
ուած է բարոյական
ճիմերու
,
այսինքն
Հանրային
Համակրանքի
, վստաՀութեան
,
նաիւաձե
ռն ութ
եան եւ Համ երա չթ
՚քՐ ՜՜
ծակցութեան
վյ՚՚սյ։
Ալ քանի
Հանրութիւ–
ն ր , ա յսին^՝
Հա
յ մողովուրղբ
կր Հե -
աաքբքրուի
ու կր Համակրի
մեր գործին
,
քանի ան բաբոյասլէս
եւ նիւթասլէս
՛աջա
կից է մեղ , մենք
կրնանք
վստաՀ
Ը1Լալ ,
ոբ ճեմարանր
էլապրի
ու կր բարղալաճի
,
ապացոյց՝
ճեմարա՛նի
տւսրիներու
աստի—
ճանա կան վե բ ե լքր
, ի մ ասնաւո
բի
վե
րջին
ուսումնակա՛ն
աարե
չր ջան
ի
յաջո
ղր1ւ թաց—
ՔԸ : Այ՛լ–
յաջողս
ւթ իւնր
մե ծ չավւով
մ ենք
պարտական
ենյէ
ծն ո ւ^ւ ե ր ո ւե՛ եւ ՝լ^գՀան
-
ր ա պ է ս
Հ՚ոյ
մուԼովուրգին
։
ճեմ ա րանին
1954 - 5օ
ուսումնական
տարին
սկսաւ
բաբենպաստ
մթնոլորտի
մր
՚քէջ՝
Համ ա ղ գ ա յ ի ն ի եւ ճեմ արանի
^^ամ–
ե՜ա
յ յոբեչեանի
Հ ան գի ս ա ւո ր
բացում ով
Պէյբութի
մէջ եւ այ՚է
առթիւ
Հ ա սա բա
—
կութեան
ցո
յց տուած
ինքնտբուիւ
Հա -
մ ակրանքի
խանգավառ
աբաա
յա յտու -
թիմհներով
• ի լ թէեւ
Հաստատութեանս
տնօբէնր,
Հիւտնգութեան
պատճառալ
,
երկար
մամ անակ
բացակա
յեցաւ
, իբ օգ
նականներու
եւ
ամբռղջ
ուսոլց
չական
կաղմի
Համերաչթ
եւ անձնուէր
ղործոլ
—
նէոլթեան
չնորՀիլ
ճեմարա՛նի
ուսումնա
-
կան
տարին
բոլորեց
ըսա ամենայնի
բա -
բեյաջող
չբջան մր
Աաոբե՜ւ. կր
՛ներկա
լացնենք
ամփ՚ով,
պաակեբր
ճեմարանի
կրթական
— գաս
—
տիարակչական
ել նիւթական
ու բարո
յ՛ո–՜
կան գ ո րծ ո լնէ ութե
ան
իր ա
բգիւնքով
1.954 - 55
ուսումնական
տարուան
րնթացք
քին
։
ՈՒԱՈԻՄՆԱԿԱՆ
Անցած
աարի
այո
բե՛ք
էն
մ եր
ղեկուցմ
ան
" կ ի ՚ լ բ ը
կ՝՚բսէի^ք
՚
« ճե՜մ արանի
Համ ար ա յս տարին
վե՜ -
րաչինոլթետն
ել ՚էերելքի
տարի
մր ե -
՚լա^ւ» : Այ՚ւօր
կրնանք
Հ՛ամ արձակ
յտյտա
-
րաբել թէ ա յ գ
վեբելքբ
չա բո՚ւնակուե
ցա ւ
ել
նոր
նուաճումներ
աոլաՀովեց
մեր Հաս–
տաաոլթեան.
Համար
;
Աչակերս/ներու
թիւի
տեսակէտէն
մենք
ունեցանք
նոր յաւելում
եւ այսոլէսով
մեր
թ ո բ Հ բ գան
չս/եբ
մ եր
մ տաՀոգութե
անց ,
մ եր պարտականութեանց
եւ
յ ո յսերոււն
:
^ւՎՕււՏ 1\1ՃՍ1101Տ
ՒՅ՜օստ թսե1ւօոտ շւ֊ժօտտստ ս էր^ճսօէւօո
ւոէ6ՏՐ&16 ճս ճւտօօսրտ թ^օոօո^6 ոօա
1՚ճշՁ,ճ6աւ6 ^^^ո5Ց^տօ րՁ,/
^1.
ՃոՃր©
յ\1&սրօւտ, ատշօսրտ գս€ ^^11ստէ^^ 6€Ո–
V^^ռ » եւ€ո Vօս1ս ոօստ շօոքւօր 6ո Vս^
^6 տ& 1)սե1ւ€3,է1օո
Ճջոտ
ոօէ^6 .ւօսւ՝ոււ1.
Ա Ն Գ Լ Ի Ա Ց Ի Լ Ո Ր Տ
Մ Ը
Փ Ո Ք Ր
Ա Ս Ի Ո Յ
Ս Ա ձ Ա Ա Ն Ն Ե Ր Է Ն Ն Ե Ր Ս
Մենք
լսեցինք
կաբսի
վալիին
բարբա՚ն
-
ջանքներր
Հայ աբՀեսաաւո
ր ին. եւ
•ւսր -
ո ւ ե ս տ ա գ է ա ի ն
Հասցէին
ուղղուած
, տե -
սանք թէ ոսաիկանապեար
ինչ
Համտրձա–
կոլթեամր
Անթե
Ալվ՚ասլանի
սեփականու–^
թիլն՛ր կբ գարձնէր
, աբմմ
մեղ
կր
մ՛նայ
Վանա
յ վաբմաբտնին–
տնօրէնին.
ւսնՀեթե–
թութիւննեբր
մտիկ
բնել,
ոբոմև
վիճակ
-
ուած՝ էբ առաջնորգողի
գերբ;
Ան անվբղով
կր յայտւսրտրէր
, թէ ա -
սորի ^ Թուբքե
բր եւ ոլբարաացի
Թ ՚ ՚ ւ ր ՜
քերն են ա յս
երկրին
պ՛ատմ ութեան
կա -
րելոր
գ ե բ ա կաաա
րնե Բր
.,
Գ
ա,
յթակղաՆ
լորտր
իր կողմէ կբ յաւելու.
^կարծ՚ձս
միայն
Պարսիկնեբբ
թուրք
չէթդ
, ի^կ
Հայերուն
ղալով,
Պ– տնօրէն
ր ,
սլատմու–
թիւնը
իր քմաՀաճոյքին
ենթարկելով
կ՝ր–
"էբ • «.Վանայ մէջ երբեք Հայ
գոյութիւն
չունէի,
0-ուսերր
1915/՛
պատեբաղմին
Հե–
աե՜րնին
բերինք :
1չՀ , գիաել
կուտա
յ անգլիացի
լոբտր ,
ա յս
մտա
յ ն ՚ ո լ թ ի ւ ն լ ,
ունեցող
մ արգոցմ
է
ինչ
կ՛՛՛րելի
էր ակնկալել
,Հայ
ժողռվուբ–
՛լին
բն ակա վայրբ
Հանղիսացոգ^
սա
Հուլա–
մասին
վրայ
տակաւին
Հրաչքո՚վ
կանգուն–
մնացած
•յիչատակարաններր
գտնելու.
• • .
մ անաւան՛գ
ւո ի՛բ ա Հռչակ
ճէ ՚ / ՚ " է թ ի
՚ լ ի ւ " ՛ ՜
յ ի ն
ծրագիրր
ղործւսգրուելէն
ետք ։
՚Բստմնելի
բոլոբ
ա յս անց ոլգարձե
բուն
քաջածանօթ
լոբտր
, պաՀ
մ բ ա չքե ր ր կբ
քառէ բ գ է պ ի Վարագա
ք ստորոտը
, այն
տեղի
սբբավա
յրբ
ն չմ արելոլ
յուսաղր"՚ւ~
թիւն ով ։
Հա լկական
միակ
յիչատակարանր
ոբ
տակաւին
կանղուն
կր մնայ,
Աւլթամաբայ
փառաչէն
կաթողիկէն
է
յ
Լորտին
Վ ա ն ւլալուն
ղլիւաւոր
նոլւս -
տակներէն
մին
զայն
աեսնել
էր ,
Բ"՚յ$
Հակառակ
իր կատարած
գիմումներուՏք
եւ.
ի^գբւէ^քեերուն
, միտումնալոր
՛եւ ահՀե՛՛՛
թեթ
տռարկութիւներով
իրեն, կր զչ՛"^ -
ուէբ ա յ գ սրբավայրին
ա յցե
լութիւնր
, ու
թ ո յ լ կր տրուէր
միայ՚ււ
Հեռուէն
՛Լ՝"^
տե սնե լու , ճամ բորգատար
չողեմ
ակ
ոյ -
կէն։
*
* *
Վանէն
ետք,
այլեւս
լորտին
յոլչաղրու-
թիւնր
կր գաղրէր
մ եղ
Հ ե տաքբքիր
Տ
ա՛՛–
ղիսանտլէ
, ի նկա՚ոի
ունենա լով , որ
ա/՚ոլւ
ա յ՛լե լած
միւս
բոլոր
վա
յրե ք՛ր՝
Մ ար՚ոին
,
Աւրֆա
, Պոզաղքէօ
ք , կեսարիա
ել
Գոնիա
գուբս
կբ մ^էս/ե պատմ ական
Հա
յաստանի
սաՀ մանն
եր էն , միակ
բացառութեամ
բ
մբ՝
Տ ի՚էբանակե
րտ ր :
Ասորեստանի
վւսղեմ ի
•ա յս
քաղաքին
սլատմականբ
քէնելէ ետք , Հեղինակլւ
կբ .
նկաբագրէ
տնոր
ոլա բ իուզնե՜ բ բ ,
կամսւր–
ջբ , խոչոր եւ Համեղ
ձմերուկներբ
ու
ա՛նցեալին
մէջ Հոն բնակող
Հայոլթհնէն
միտկ
Հետք մբ կր ղտնէ՝
քաղաքին
թան–
զաբանին
մէ՜ջ ղետեղուած
Ատյր
Ասաուա^
ծածինի
զեզտկեբտ
մէկ
արձանր
ՏՈ՝ԲԹ.
ՄԻԱԱ-ԲԵԱՆ
ԱՅրդ հւ. վեբջ)
աչակեբաներուն
լ^ւղՀանոլր
թ ի ւ յ լ
Հասաւ
աւելի քան չորս
Հաբիւրի՝
անցեալ
տար–
ուան
300/»
՚լվ՚մս՚ց
,
՚ւ՚անկաւզարտէզր՝
իր
երեք
ղասարաննեբով
70
•իոքրիկ՚1էեբ
^նս,^
խասլատրաստական
Հին՚լ
կո՚ր՚էեբր
203 ,
ճե՜մ արանի
վե ց կարզեբր
110
եւ Հա յա ֊
ղիտականր՝
12 :
Ա՚եբ
աշակերտութեան
1Տ2բ
՚"՚ւջի1լ
է եւ շշշր
տ՚լայ։
Մ Ա Ն Կ Ա Պ Ա Ր Տ կ Զ –
ճեմարանի
ՀՕՄ
մանկասլաբտէղբ
, օմաուած
՚սրգիական
կաՀաւորումով
եւ մանկավաբյ՚ոկան
ա -
մէն
տեսակ
յա բ մ ա բ ո ւթ
ի է1նն ե ր ո վ , քաղա՛–
քիս
լաւաղոյն՚նեբէն
մէկն է օտար Հաս -
տատութիւններն
ալ Հաշո՛ւելով
։ Այս ճշ -
մարաութիւնր
վկա
յ ած են բոլոր
այնօ–
տար
այցելունեբր,
որոնք այո
տարուան
լ^ւթացքին
առիթ
ու1նեցան
մօ՚ոէնւ
ծանօ -
թա՛նալու
մեր մանկապարաէ
ղի
կեանքին
ռւ աշվսատանքնեբուն
: ք1ւրախ ենք
յայտ–
նելու,
որ Հայ ծնողներն
ալ
ՀետզՀետէ
կբ
ղնաՀաաե՚ն
մեր թավէած՜
ճիղեր՚ե
ու ր~
բած
զոՀ սղութիւնն
եբբ՝
մանկապարտէղի
աստիճանական
ծւսղկու՚քին
՛՛ւ
կատաբելա^
գործութեան
Համար։
Բազմաթիւ
նոր ղ ի–
մումնեբ
կր ստանանք
եւ արղէն
70
վ՚ոք–
բիկնեբ
գ ր ա ւ ա ծ են անոր
Կտսլ՚ոյա
, կա -
^՚աչ եւ ՛հեղին ղա ս ա ր անն ե րր :
ՀետզՀետէ
մտնկապաբտէզի
չէնքը
նեղ
ոլիտի
գայ
ներկայացուած
ոլաՀս՚նջ^եերուն
:
Աանկ
ս՛ Աք արտէ
ւլի
կրթ
ութի
ւնբ
չ ա տ
կենսական
գ ե բ մբ ունի
փոքրիկի
մտային
եւ
Հոզեկան
կա՚լմաւոբման
տեսակէտէն՛.
Հոն է որ ամէն մէկ ՚իոքբիկ
կր "որվի
գի
տել , խօսիլ
, արտասանել
, եբղել
,
՚լհ՜ել
,
պարել
, նիստ
ւ։ւ կացի եւ ուտելու
վար -
մոլիլ
եւ ի
վեբջոյբնթերցմանխոբՀոլրգին
թափանցել։
Մեր մանկապաբտէզին՛
մէջ
այս
բոլոբր
աեւլի
կ՚ունենան
զուարթ
եւ
Հաճելի
պա
յմ աննե լալ տակ եւ խազն
ու
գաստիարակութիւհ\ր
իրար կր լրացնեն
։
Հա
յ
ի բ ա կան
ո ւթ ե ան
մ էջ
մ իակ
մ ան -
կա պա
ր տ է գե է , .–.•՛ւր առաւօտեան
մամ
9^5՛
մինչեւ,
ի րիկ ուան
մամր
3
՛ի ոքր
իկնե–
բր կբ մնան
առանց
տուն
երթալու
, մի -
ա սն ա բա ր կր ճա չեն՝
ու։՛ ո ւց չուՀ ինե
բու
Հսկողութեան
տակ,
միասնւսբար
կր
Հան–
ղստանան
չարմական
անՏլոզիններու
վրայ
եւ
այսպէսօ՚վ
բնտանեկան
յատուկ
մթնո–
լորտի
մր մէջ կ՝անց՚բնեն
իրենց
օր լ։ : Ա եծ՝
է ա բ0. գրութեան
առա ւե լոլթիւն
ր
եւ
մենք,
ծնոզներուն
Հետ, քանի մբ տար
—
ուան փ որձով
ա յգ
առաւելութեան
օ -
զոլտներր
Հ՛աստատած
են^^ :
Աեբ
մ ան՛կա սլար տէզին
պատասխան՚ա
-
տոլ
երկու
վա
րմո՚ւՀ
ինե
ր բ՝ Օբ • Արուս ՜
եակ
Պէրպէրեան
եւ Օր • Տասմիկ
Հաց -
պան
եան
իրենց
մ ասնա
գիտութիւնը
կա -
տւորելագոբծելոլ
Համ ար ա յս
տ ա ր ե չ ր ջ ա ^
նին
Հեաեւեցան
ֆրանսական
^Միսիոն
՛Բ ի լ լ թ ի ւբ է լ» ի Հասաատած
իբիկնա
յ ի ն
գա
ս լլն թա
ցքնեբ
ո լն , որոնց
նպատա1լ1ւ
էր.
տեսական
եւ վարձնական
գ ա ս ե ր ո վ
կարող
մանկապա
րաէզսլանոլՀ
ինե
ր Հասցնել
Լի -
բանանի
մէջ ։
Ա՝ ե բ երկու
վաբմուՀիներն.
ալ մ ասնա -
լոր
գն ա Հ ա աանքի
արմանացան
; իսկ մեր
վարիչ
մ ան՛կա պա
բ սւ է պան ո ւՀ ին՝
Օր՛ Լ՛
Տ՚ոնապե՜տեան
ա յս տաբեչրջանփն
մ եկ՚նե՜ -
ցաւ
Ֆբ՚ս՚նստ
, Աորպոնի
Համալսար՛անի
իր
՛էկ՛" յական
բ ստանա
լու
Համ ար •
Տաոս՚ջի՜՛
կայ
տաբեոկիւլբին
ճեմ արանի
մանկա
-
պարա է զ ի ն մէջ պիտի
վերս տանձն է իր
պա
շտօն.ը ;
ՆԱԽԱԿՐԹԱՐԱՆ
Մեր նոր
չէնքին
միջին
երկու
յարկերը
գ ր ա ւ ա ծ են նախա -
կրթարան՛ի
գասարաններր,
որոնց
երկու -
քը
՛ունին
ն՛աեւ
իրենց
զուգընթաց
բամին
-
նեբր : Ամէն
զուզլ/ևթաց
գ ա ս ա ր ա ն
յաւել
եալ
ծախքի
եւ ա չխատանքի
գուռ կր բա -
նա
յ եւ սակա
յ՛ս
մ եր
սկզբունքը
եզած է ,
Հի՚եէն ի վեր, որքան
կարելի
է,
չխճոզել
գա
ս ա բ աննե
րը ։ Այս աատճառով
ալ կամ
ցաւով
ստիպուած
ենք եզած
մերմե
լ
բազ–
մաթ
ի լ
՚ է ի մ ումնեբ
, կամ ղոլգբնթաց
մը
բաեալու
;
ինչպէս
մանկապալւտէւլր
Հէ։մ,քն է նա -
իւա կլւթա
կսքն՛ կեանքին
այզոլէս
ալ ն՛ա -
խակրթաբանը
Հիմքն
է ե րկբ որ ղական
եւ
բաբձբազյոյն
կրթութեան։
Փոբձը
ցոյց
կուտայ
ամէն՛
տարի
,որ
Հեւոեւոզականօ–
րէն
ն ո յ ն
զսլրոցին
եւ ն ո յ ն սիստեմին
արւ–
եալնեբով
ուսում
սաացած
ա չա կե ր տր ա–
ւելի կ ա ՛լմ ա ւ ո լ։ ոււս ծ
մ իտյւ
ո ւնի
ե ւ
աւելի
արդիւնաւոր
աչխատանք
, քան ան ոբ քա
նի
մը գոլրոց
կը փոխէ : Աքս
ոլատճառով
մեր
նւախակբթարանբ
մենք կր
նկաաե^՚ք
անրամանելի
մէկ
մ ասբ
ճեմ արանի
ամ -
բողջ՚ոկան
կրթութեան՝
\ \
տարիներու
ւէրայ
րտմնուած
–.Մեծ
ղոՀունակութե՚սմբ
կլւ
յայտնենք
,որ այս տարուան
մեր չր -
ջան աւար
՛ոն եր՛ուն
կէսր լիակատար
ճեմա~՛
՝ րտնակս/նն՚եր
են՝ ա յս
յարկին
աակ ան -
Fonds A.R.A.M
