հ8
ԱՌԱՋ,
Գ Ա Ղ Ո հԹԷ Գ Ա Ղ Ո հԹ
ՌԱԳԳԱՑի
ՀԱ,,4–յ>էա) մէ1 1լ,սն
95 - 100
Հայ
յւ՚եաա՚եի^հր
, ,ւր,,նք բացի
ԼբԼք
չ՚՚բ–
"էն
Հայ Առ։սքԼլա1լ,,,՚և
Եվեղեցւոյ
ղաւակ–
նԼբն են. Մանկապաբաէզ
կբ յաճախեն
90–
95
մանոլկնեբ : Գպբռյբ
ունէ չոբս
ուԱու–
"> սոււյչււսՀի ; Գաղւււթբ
քաՀսւնայ
չ՚՚՚-նի։
Եբբեմն Տկ. Զօբկն
Եղիչէ
քՀնյ
.
Տ՚՚՚Ա-ամաճեանՀոն
1լ այցելէ
,ղսւբո.յին
մէ1
կբ կաաաբէ
եկեղեցական
ա բ ա բ ողո
ւթ
իւն–
նեբ։
Գպբոցին
շ1նքր խաբխոլլ է, կաէւա–
վաբութիլնշ
ժամանակին
ամենալաւ
կեգ–
բռնին
մէշ Հայ Համայնքինաբամաղբահ֊
է
բաւական մեծ աարաձ ութեամբ
Հող մը
ուբ
կաբելի է շինել թէ ղ.ղըոց եւթէ ե ~\
հա՛լեցի։
Հ—Ալ ղչիաւոբ
պողոաայի
վըայ.
կը
զանուի
,Հեաեւո,բաբկաբելի
էչինելնա–\
եւ
" ՚ թ ը աասբ խանոլթնեը
,ոբոնք
նուա~
զազոյն
աաբեկան
7—8
Հազար
ոսկի եկա -՚
մսւա
կրնան
բերել;
Այս ուզղութեամբ
Ա–~
մերիկայէն
Հայ բարեբար
մր Հինղ
Հաղար
աս լար դրած է Հ . Բ . Ը , Ա՝ ,ի տրամ ագը -
րու թեան տակ
:
Հ • Ա՝ • Ը • Մ՛բ
՛թ՛րակազ–
մոէաձ է եւ ոլնի
30—35
անգամ
;
Աուրիոյ
՚ Օղն • Խպչի Հետ Համաղոբծա
կցա բա բ սլի՜՜
• տի էսչխատին
ակույքբ
մր բանալ
։ Ա. Օղն.
Խաչր
ունի
30—35
անգամ ֊ անգամուտի -
"ներ
I Կ՝օզնեն
ղպրոցին
, Հիլանզին
,
թբչյ~
. ու աո
ին ;
ՄԱԿԻ ՄԱՆՈՒԿՆԵՐՈՒ
Օգնութեան
Ե -
ղիպաոսի
ներկայացուցիչբ
Հայ մրն է , Պ*
՚Գաւիթեան
:
ՄԵԾԱԳՈՅՆ
ՊՈԱԹԸՆԻ
եկեղեցւոյ
շի–
՜՛նութեան
յանձնաիւում
բի
անզամնե
բ ր ի-
^րենց վերտին
Հաւաքոյթին
մէ^,
որոշած
են որեւէ
ազգայինի
գիմում
կատարելէ
աոաջ
իրենք
արձանազրեն
իրենց
նուէբ -
՜ները։
Բաժնուած
տոմսերէ
ել ամէն
մէկր
արձանազրելով
իր նուէրր
գումարը Հա -
սած է փեց Հազար տոլար
ի
ՏԽՐՈՒՆԻ
Ֆրէզնոյի
մէջ Մայիս
^ին
մեռած է կարապետ
Մկրաիչեան
(Աերաս–
տիո
յ ՚)յսւրազ
զ իւղէն)։
Ծնած է
1895/Տ՛ տ
Ալս շաա Համեստ
նիւթականի
աէբ ազզտ–
սէր Հայր
իր տարիներու
խնայողութիւնէն
(երկու
երեք
Հազար)
Հազար
աոլաբբկր–
ծ է Պէյբութի
Փալանճեան
ճեմա -
րանին տ
X
Ֆրէզնոյի
մէջ մեռած է Լեւոն
ք^բբ–
մոյեան;
\քնած էբ ՊիթԱ՚ս
1885/.*/ : 9""/՛ -
ծօն
Գաշնակցական
էր եւ մինչեւ
վեբջին
օբ ր մնաց Հաւատարիմ •
ՓԱԼԱՆՃԵԱՆ
ՃԵՄԱՐԱՆԻ այս տար -
ուան աւարտականներն
են .
Բարունակ–
եան
Բրաբիոն
, Մեծոյեան
Տասմիկ
, Աբ -
բապեան
Արաքսի
, ՚Բէքէճեան
Հռիփսիմէ
,
Աքվազեան
Հրայր
, Գբիգորեան
Վաբզան
,
թէսգէոսեան
իյաչիկ, Պաղտասարեան
Աա–
Հակ, Տէր Գալուստեան
Վազզէն
• Ամա -
վեբջի
Հանղէսր
աեզի
ունեցաւ
Տունիս
՜շ^ին՛։
Շրջանաւարտներէն
չորսը
յաջողե -
ցան
նաեւ
պաքալորիայի
քննութեանց
մէջ
(մէկը
աղ1իկ)։
15
ՆՈՐ ՄԱՀԱՓՈՐՁԵՐ
աեզի
ունեցան
՚Բազապլանքայի
մէջ; Գաաաւոբներր
ո —
բոչեցին
գաղըեցնել
ամէն աչխատանք ,
սպառնաղ
իրն եր ստացած
Ըէէո՚լով
ԻՏԱԼԻՈՑ
վաբչապետր
, Աայնի,
յ ա յ -
տաբարեց թէ կըյուսայ
կազմել նոբ
զաՀլիճր
յ
ՏԱՐԳԱՆ-ԲԻ
ԵՐԵԿՈՅ
ՄԸ^
ՖրանսաՀա
յ
Լսարանի
Հիմնաղիբներէն
Ա տեվւան
՚Բոչարեանի
կան խա
Հ ա ս
մ
աՀը
խոր ցաւ պաաճառեց
, ոչ միայն
իր ուխտ
եալ
եւլբայբնեըուն
, այլ բոլոր
ծանօթնե
րուն
\Այս առթիւ
Լսարանր
կաղմակեր -
պած էր յարգանքի
երեկոյ
մբ,
անցեալ
ուրբաթ
օր ; Խորասլէս
յուղուած– , ոչ մէկ
;
բան
խնայեցինք
, որպէսզի
ինչպէս
մեր՝
ողբացեալ
լնկե բոջ
յուզար կալո բութի
ւ -•
նը,
նոյնպէս
յիչատակի
իրիկունը
ԲԱ^յ
աբմանավայել։
Լսարանականներ,
մտա -
ւորական
եղբայրները,
ամէնքը եկած
էին.
յաբղ ե լու յիշատակր
, սկսելով
վՅա -
ռաջ»ի
խմբագրասլե
տէն %
Օրուան
նախագաՀը
Ա՛
Խանէտանեան,
պաբզելով
Հանգուցեալին
արմանի^^երը
,
խօսքը տուաւ Պ • Յակոբ Տէր 3 ա կո բե ա ~
նի , ոբու1ւ գրաւ ո բ ճառր
արղէն
Հրատ ա–
րակուած է «Յառաջէի
մէջ • իր ղասըն -
կեբներր , Ա– իսաՀակեան,
Բմ . Գէորգ -
եան բացատրեցին
թէ ՛Բոչաբեան
, գեռ ե–
րիտասաբգ
, եղած է ջեբմ
Հայրենասէր
:
Ան զիացած է մէկէ
աւելի
անզամներ
կեանքի
զնով
նուիրուիլ
ազգին, եւ Հայ -
բենիքին
Համար : կանոլխէն
ունեցած
է
երկու
խոբՀրղանչան
,առաջինբ՝ Ա
.
էջ՜
միածին
, այսինքն
, Հայոց
ազղային եկե -
գեցին , իսկ Լրկբորղբ՝
Արարատ - Մաոիո
ուրիչ
խօսքով
Հայոց
սրբազան
Հ ա
յրենի–
քր : ՛Լայ անոր ոբ Համսէրձակէբ
ծաղիկէ
ուրիչ բան մր նետել
անոնց
վրա
յ
;
կամ
թէ տարակուսանք
•ունենար
անոնց
յաւի -
տենականութեան
մասին;
Միչա
բարե -
կիրթ
, եւ սակայն
խստօրէն կր սաստէր
*
-—- Բարեկամ
, Հայոց
սլատմութիւձ՚ւր
մօ -
տէն սորվէ, որ կարենաս
զազափար
ունե–
նալ
անոր ապազայի
մասին ; Մեծ էր Հա
ւատքը
մեր մողովոլբգի
ապագային
մա
սին ; Գեռ եբիտասարգ
, սիբած
էր , եւ
ե րղած
Հայ եր ՛ԷՐ
ւ
մ անաւանգ
երկի
ւղա -
ծո ւթե
ում բ կը պաչտէբ
մեր
եկեղեցական
ա բա բո ւլութ իւննե ր ; \ք ա՚՚՚օթ
երամչաոլ -
թեան
, Հպարտոլթեամբ
կ՝բոէբ
•
«Նմա–
նբ ոչ մէկ ժողռվուրգ
ունի՛»;
իրեն Համար
Հա յութիւնր
եւ
Հայոց
Հայբենիքբ
ամէն բանէ վեբ էին; Իբ ու -
սանոզ
եւլյբա յրներուն
թո
յլ չէ բ տար •որ
զբաղին
օաար ղրականութեամբ
,
առանց
նախապէս
իւրացնելու
ազզա
յինր : Հա -
յաստանի
Հանրապետութեան
օրերուն ,
անձնուիրաբար
ա չխատեցաւ
նորածի1ւ
Հայրենիքի
վե րե լքին Համաբ : Պաբսկաս -
տանի մէջ ալ նոյն նուիրումով
աչխատե -
ցաւ օգտա կա ր բէլալ
իր ազգակիցնե
բ ու^ք X
Վերազարձած
էր Հայրենիք ,
յ ո լ ս ա լո վ
նուիրուիլ
անոր
վե րե լքին , բայց
առտու
մր
ի՚՚՚ք՚ւինքր
գտաւ
Փաբիզ ;
Հակառակ
Հայ մաաւորականի
գմնգակ
կեանքին
, չյուսաՀատեցաւ
;
ւՏօսեցան
նաեւ Պ ՛Պ • Աչոա
Պատմագբ–
եան
,
Վ . Մելիքեան
, Գեղամ
ԱՏԷմեան
եւ
Բրմ
ո յեան : Աւանդական
«Հոզլոց»ր
ար -
տասանեց
Պաբղեւ
քաՀանա
յ Մ ե բճանեան
;
Ամենամեծ
մաՀը
մոռացումն
է ,կ\րսեն
։
զաւակբ
,
ուխտէ
լով
.
«ՎստաՀացնում
եմ
ձեզ
,ոբ պիտի
քալեմ
Հօրս
ճանա -
սլաբՀով եւ պիտի
մնայ
Հայ
մ ին չե ւմ ա Հ» :
Ամենամեծ
մաՀր
մոոացոլմն
Հ
կ՝րսեն է
Աիբելի Ա տեվւան , Հանզիսա
քնացիր
, քու
բաբեկամներղ
երբեք պիտի
չմոռնան
քեզ :
ԳՐ.
ԱԳԱՄԵԱՆ
ԳՊՐՈՑԱԿԱՆ
ՀԱՆԳԷԱ
ԱԷՆԹ ԷԹԻԷՆ
, (Յւսււաջ) —
Կիբակի
, 26
Յունիս
, Պբնուա
Մալօնի
սբաՀին
*քէ^
ներկա
յ եղանք
ճոխ գպ բ ո ցա կան
սիրուն
Հանդէս
ի մը ;
Ամանորի
Հանդէսէն
վերջ, Աէնթ
էթիէ
նի Ազդ.
Միութեան
այս երկրորգ
ձեռ -
նարկն է որ յաջոզութեամբ
կր պսակոլի
:
Գ՚էՐ՚՚քք/՛
եբկսեռ
աշակերտութիւնը
նա -
խանձելի
մրցակցութեան
մը ելած էր լա–
լազոյնը
կատաբելոլ
Համար ;
Հանդէսին
սկիզբը Պ ՛Ց • Տէաէե ան՝
Հ ո–
զ ա բարձ ութեան
կողմէ
չ^։ ո րՀա կա լութ
իլն
յայտնեց
ներկանեբուն
որ ամ էն աո իթով
իրենց բարոյական
եւ նիւթական
աջակ -
ցութիլնբ
՚՛ ՜՝–՚աքեն
Ազգ՛
Միութեան
ձեոնարկնելու՚Կ
, մ ՛ո սնաւո բա բա ր եկեղե -
ցիին ել ղոլրոցին ; Պ • ՆախագաՀը
տուաւ
նաեւ Հակիրճ տեղե կութ իւննե բ
դպըոցին
մասին ել մաղթանքներով
վերջացուր
իր
բացման
խօսքր ;
Նախ քան բուն դպրոցական
Հանղէսր
ղեկավտրութեամբ
Օր • Մ •
Խրիմեանի ,
սեւաչեա
յ ինը
պա բ ի 1^ ե ր
սպի աակա -
զգեստ եւ ջութակի
րնկե րակցութեամ
բ
պաբեցիՆ
, խլելով
ջեբմ
ծափեր
Ապա
վարագոյրր
նոբէն
բացուելով
տե
սանք խմբուած
աչակերտնեբր
եւ ուսու -
քքիչ Պ • Կ • Տէբմոյեան
,ոբուն
ազդանշա -
նին վրայ
երդուեցան
:
Ագատքւ Ասաու-ած ;
եւ Գ– Գոգոխեանի
իծեոնակր»
;
Այս
երկու
խմբերղներէն
վերջ խօսք ա–
ռալ եւ Կ • Տէբմ ո յեան
իբրեւ
ուսուցի
չ ,
պարզելով մէկ տարուան
աշխատանքը
%
Այո
առթիւ
րբաւ
քանի
մ ր արզար
գիտո–
ղութիւններ
, առանց
մ ոռնա
լու Հոգա րաբ–
ձութեան եւ սրացաւ
ծնութերու
աշխա -
տանքբ եւ Հողածութիւնը
ղ"1րոցին
Հան -
գէոլ ^; Ապա յաջորդաբար
եւ
օբինակելի
կաբգապաՀութեամ
բ ա շակե րտնե բ ր
իրենց
արաասանութիւննեբով
եւ Հայերէնի դի —
տե լիքնե բով
յո լզեցին
սրաՀին
բազմ
ու -
թիւնը ; Մասնաւորապէս
խանդավառոլ
-
թիէն ստեգծուեցաւ
, երբ չորս
*^բի"ՐԳ ՜
ներ,
Ա. ԱբրաՀամեան
, Ա՛ Իքբիմեան, Ա՛
Գէոբզեան
եւ է՛ Վանէսեան
կարգով աբ -
տա էէ անե
ցին
Ա ի լվա
կապուտիկեանի
«.Խօսք իմ որգուն»
քնքոյշ
բանաստեղ -
ծութիւնր
եւ Աղեքս • \քաաուբեանի «Մի
վՀաաիբ»ր;
Գրեթէ
ամէնքր
ունէին ար -
տասանութիւն
մը եւ կամ գեր մր կատա -
րելիք
։ Երեք մանչերբ, 3– Այտապիրեան
,
գ. Փուբթոյեան
, Ա, Պ՚ոզտիկեան
արտա–
սէսնեցին
«կարօտ
Հայրենի»
, երկու
վւոք–
րիկ
աղջնտկներ՝
(ԱբբաՀամեէսն
եւ Խբիմ–
եան) «Ես իմ աչխաբՀ
ի
ւլ ա բունը
կ՝ոլ -
զեմ»
։
Բա րձբաւլո
յ ն կարզէն
Օբ– ՛Լ– Ատեփան–
եան արտասանեց
Ա՛ Ջօպանեանի
Ս՚ւԱյր
Հայաստա(ւ/5ք:
Նո քնպէս յաջոէԼ աոոգաՆութեամբ
ար -
տասանեցին Ա՛ Վանիկեան
, Վ.
Թաչճետն
ել
Օր • Հ» • Ա՚ոեփէոնեան
; իսկ երկարա -
շունչ
մե՜/ւախօս՚ռլթիւն
մբ կաբզաց Օր՛ է՛
Թաչճետն
իր էսղուորիկ
ւզուպրիկին
Հետ :
Բոլոր աբտասանուլԴւեբր
ծափերով
ողջոլն–
ուեցան
Ուսուցի
չր
Պ– Կ– Տերմոյեէսն
նոբէն
խօս ք առնե լով
այս անզ ամ կաբզ աց ւս չա–
կե րանե բուն չաՀած
նիչեբր եւ իրենց
ւլ ա–
ոէսւոբումր
Հըստ արմանեաց» ; Օր՛ Ա ՜
բոլււեակ
ԱբբաՀամեան
առա
ջինբ կր Հան–
ՀԱՑՐԵՆԱԿՑԱԿԱՆ
ԻԱԹ ՕՐԷՆՃ,
Ն– ճ. (Մ– ՆաՀանգներ)
,
22
Յունիս
Մարսէյլի
Ամասիոյ
Հայր՛
Մ իութիւնր
դոէիելի
նախաձեռնութիւնը
ունեցած է կազմակեբսլելու
գաչտաղնա -
ցութիւն
մը դէ"ւի
Տրակինեան
,
Մայիս
22ին :
Այո
աեղեկութիւնր
կարդալով
^Ցա -
ւլաջ»ի
մէջ (Յունիս
3)
^ պաՀ մր
ինքզինքս
մտովին
վէոխազրոլած
զղացի
նոյն
չէնչող
չրջապատէն
ներս , ուր քքեր կարօտը
պիտի
առնէ ինք • . .
Ափիւոքի
ցրուած
Հւս յութեան
Համար
սվւոէիանք
մր կը կազմեն
Հայր–
Միոլ -
թեանց
միջոցաւ
կատարոււսծ
էամախրմ
—
բումներր
, ուր
նո յնքան
բնականօրէն
կ՝աբծարծ
ուին
հայբենի
յիչատակներ
:
Ամերիկայի
մէջ Ամասիոյ
Հայր.
Աիու
թիւնր
կազմւււած էբ
1919/՛^՛
մեծ խանզա–
վաոոլթեամ
բ : ՀեազՀեաէ
կ րմամ անէ
ինն ո բ
Հ ա յրենտկիցնե
ր , որոնց
Համ ար յաբմա -
բազոյն
մամադրավայրր
Հայր.
հաւա -
քո յթնե բն էին • Տարիներու
րնթաւլքին
Նիւ
Եորքի
Հայր՛
Միութիւնը
ունեցաւ
իր
քոյր
մ ա սնա ճ ի լւլե ր բ Պոսթբնի եւ Ֆի լա -
տեչֆիոյ մէջ; Տարեկան
պատւլամաւո -
րական
էք ողոէթէերով
ոււլղութիւն
կր տբ -
ոլէբ մասնաճ իւզե բ Ոէ–
զո րծ՚ոլնէ
ւէլթեան է
Աակա
յն տարիներու
աքնաջւսն
աչխէս -
տանքներէն
ետք ՀեազՀեաէ
նուազած
էր
նախկին
ողե լոր
ութ իւնր
բոլոր
մ ասնա -
ճիւէլերոլն
մ էջ ; Շատե
բու
կեանքի
պա
յ -
մաննեբր
փոխուած
էին; Տարիներով
զոբ–
ծին
ծ-անրութիլնը
է/նացւսծ էր
միեւնոյն
անձե րո
ւն վր ւս յ
տ
Պ՚՚սթընի
եւ Ֆիլաաելֆիէէյ
մասնաճիւ -
ղ երուն
կաղմ ա լուծ
ում
էն ետք , Նիւ
Եոբքի
մասնաճիլզը
ջանաց
իր զոյոլթիլնը
պւս -
Հել մամանակ
մը եւս։ Այգ
չբջաններուն
Մ աբզուանի
Հա յր • Մ իութեան Հետ , որ
նոյնքան
փոքրաթիւ
էր^
ոլնեցւսլ
միւսց —
եալ ղա չտաՀանդէ
սնե բ ուներկայացում
-
պա րաՀէսնգէ սնե ր ; Աակայն այդ ալ եբկար
չտեւեց
յ
ինծի
ծանօթ չէ Մ արսէ
յլի
նորակազմ
Հտ ա։ • Միութեան
ծրազիր
կանոնազիբբ
է
կրնա՚^յ
սչաամական
Հայրենիքր
մոռացու
թեան
մչուչէն
գուբս
բերել
, ինչպէս
կ^բ՜
նեն
չաւո մր Հայբենւոկցակւսններ
, յիչա —
տակարան
՚էիրքեբով
; Ամասիան ալ Հա -
յուք պատմ ութեան
մ էջ իր ա բմ ան ա լո ր
ւոեէլն ունի , որ իբրեւ
Միհրդատի
բերզա–
քաւլաք, եւ Յոքն մեծ պատմաբան Ատրա—
բոնի
՛սւ բմիչկ
Ամիրտովլաթի
ծննգավայ–
բր
։Գեռ չեմ քիչեր իր Հանրածանօթ
վա
ճառ ա կաննե րր եւ բազմ աաե սակ արՀես -
տաւորնեբով,
ինչպէս եւ կրթական
վ՚՚՚ս -
տակր է
Ողջոյն
հե՜ռաւոր
Ամերիկայէն
եւ
կբ՚^՚**Գ՜
թեէք որ ամւզեՐր չխափանեն
իր
լուսաւոր
ճանապարհը •
^ Ց Ա Կ Ո Բ
ՋՍՏԻԿԵԱՆ
գիսանար ա ր<ք ա՚1ւ անա
լով
ւսռաջին
ւքրցա -
նակին , ուրիներ
ալ արժանացան
երկ -
Ր՛՛է՛՛ւ ՚ոկ՚ոն
մրցանակնքյրէէւ եւ ղեռ
ուր
իչ
ներ
նուէ բնե բու
Յ՚ւ՚ջ՚՚՚լապէս
ներ -
էլայացուեցաւ
« Հայ Գպրոցբ
Ֆ
եր -
քլոլ ա ր ա ր ՛՛ոց
էլ ա ա ա էլ ե ր գ ութ
ի ւն ր
հ
Գ է, ր ա–
էլատաբնէ,բր
չաւո
յաջույ
էին :
Ազդ– Ա իութեէսն
ձեոնաբկած
,/իճակ.ս–
Հանութիւնր
ու/ււլի
ւէէնեցաւ
նո
յն
օրը :
ՇաՀոզնեբբ
կրնան
ւլիմել
Միութեան
ան-
գամնեբոլն :
՝
Ն •
ԳԼՈՒԽ
ԻԳ.
Ա իայն
տեոէսյ որ րարձբաՀասաէլ
էր ՛ու
եւրոպացի եւ ոչ բնիէլ
յ
Ամբուլջ
ւււժովս
ոկսայ
վազել
, մարգն ալ եաեւէս ;
՚Լազքս
""^ե
լ ի ա բազ ացուզ
ի , ա չքե րս
յառած
ճեր–
մ աէլ քա բերունւ , որո չե լու
համ ւսր քա
յ լ ե –
բու.
է, ոււլղութիւնր
, էէբովՀետեւ
լուսին
չկար այդ ղիչեր;
Յ՚ս՚նէլարծ
էէաքերս ոլա -
լէէոսլա թեէսն մէջմնացին
ւՄ ՚որ՚լբ
ետեւէ ս
արձակեց
չարաւլոլչաէչ
քրքիջ
մր, ոբ սւ -
1/ան^Լրուս
մէջ արձաղան՚լեց
, մինչ
գըլ–
խիվայր
կը ղլտորէի վար, վար դէպի
ուն–
դունդ
ԳԼՈՒԽ
ԻԵ.
Գիտակցութիւնս
վերագաա
յ
ւլանդէսւլ
կերպով
։Ամէն
կողմս կր ցաւէր։
Մասնա–
ա.որաբաբ կըզզայի
գլխուս եւ ձախ բա -
ղուկիս
ցաւր՝
երբ
ուզէի
զայն
չարժել ա -
մէն
ինչ էլբ թուէր
եբազանման եւ անիբա–
էլան;
Մւլձւսււսնջային
տեսիլքնէ^ր
էլբ խու
ժէին
ուէլեղււ : Կարծէ ք միշտ
անղոլնղն
ի
վար
կփյնայի ; Մ չու
չին
մէջէն
անզամ
մը
ինծի
թուեցաւ թէ Հէ ր ի Րէյ՚ղըրնի
ղէմքը
կր տեսնէի :
Աւրիչ
անզ ամ
մ րն ալ գաւաթ
մր
ղրաւ
չր թնե բուս որ խմ եց ի չեմ
ւլ իաե ր
/ ՚ ^ ՚ Հ •
Աեւամ
որթ
մ ր ժպտեցաւ
, մինչ ես պ՚ոռա–
ցի.
Ցեաոյ
կրկին երաւ^եր
, տանջալից ե -
բազնէ. բ , որոնց
մէջ ի զո՛ւր
էլր փնտոէ
ի
Հէբի
Րէ յպբրնր
,
ղղ ուչացնելոլ
Համ աբ
՚լինքբ
: Կ բ ՚լզ ա յի որ մե ծ վտանգ
մ բ էլր
ոպաո նար
իրեն ու ե ս ւէ՚իայն
էլբ՚հայի
՛լին–
քր
ւիբէլեյ • Յետոյ
գարձեալ
խաւար ,
օրհնաբեր
իւաւաբ եւիրաքլան
յէուն
՛Լե բջ՚սպէս
արթնցա
յ ; է/ր1քուր
մ ւլձա -
ւանջր վերջ գտած էր; Կըյիչէի
ինչ
"/՚ |
սլատահած
է ր պտնզ՚ոկէն
բաժնուելէ
ս
ի |
վեբ
մինչեւ
ահաւոբ
զաՀավյէմումս
• • • .|
Հրաշք էբ որ մեռած
չէի։
Ջախջախ - |
ուած
էի , ամէն
կոդմս կբ ցաւէր
, աէլար
էի
բ՚՚՚յց
"Ղ.$ էէ– ք^՚"յտ "՞Կ՛ ^Ւ–
Գք"՚խո
զմու ա րութեամ
բ չարժելով
չուրջ
ս գ իաե– \
ցի : Կբ գտնուէի
փոքրիկ
սենեակի
մր մէջ՝
կոչտ , փայտաչէն
պատերով,
որոնց
վյլ -
րայ կախուած
էին կէէնդանիներու
մոբթե–
րր։Պառքլած
էի բազմոցի
մը վրայ,
նմա–
նասլէս
ծածէլուած
մ••բթեբով
, ձախ բա -
զուէլս վիրակապով
քլապուած
էր , ոբ
զիս
կ՝անՀանդստացնէ
ր եւ
Աուլ կը
պատճառէր
Նախ
խոբՀէ.ցայ
թէ
մինաէլ
էի ,
յետոյ
նկատեցի
մար–
զու
մր զիմադիծր
, որ նստած
էր իմ
եւ
լոյոին
միջեւ
գլուխր
դէպի
սլաաոլ -
Հանբ
դւսրձուցած
; Ա յն^ան
ան չա րժ
նբս–
աած
էր , կարծէք
փա յաէ արձան
մ բ րլ -
լար : Խուզուած
սեւ գլուխր
ծանօթ
թուե
ցաւ
^Բ՚՚՚յց
չ"՚–դետԻ
միտքս
յոգնեցնել
:
Յանկարծ
ղարձաւ
, ու բռնեցի
չոլնչս ;
ՀէրԻ
^էյ"111Ր^ն էբ 1 ինքր
մ իսով
ոսկո
րով։
Ոտքի
կանզնեցտւ ու մօտս գալով.
Գուք
ձեզ քիչ մբ
աւելի լաւ էլր
զգա՞ք,
Հարցոլց
։
Չկբզո՚է
պատասխանել
:
Արցունքներս
այաերէս
վ՚որ կբ Հոսէին; Տ կա բ էի տա -
կաւին
, բայց իրձեռքը
բռնեցի
երկու
ձեոքերովս : Երանի թէ այո՚գէո
մեռնէի.
Րէյպրրն
դիմաց
ս
էլե ցած ինծի կր
նայէր
աչքերուն
մէջ անօրինակ
հայեացքով
մը։
Մի
լար,
Անն, խնդրեմ
մի լար; Այլ
եւէւ աոլահով
էք։ Աէկր պիաի չվնասէ
ձե–
զի :
Ցե աո
յ ելաւ եւ ՛լ ալաթ
մ լ։ երկարելով
•
Խմ եցէք ա յս կաթր , ըսաւ :
Խմեցի
մանոլքքի
մբ պէս Հնազանղ
, Կբ
խօսէ բ ցած ձա յնով՝
կարծես
մ անոլկ
մը
ՐԱ"՚յի
•
Աէ
" ՚ ֊ ր է չ հարցումներ
մի
ուղղէք։
՚Բնտցէք,
քիչ քիչ ձէ/ր ուժր պիտի վերս -
սւանաք • Կ՝ուզէք ես երթամ
;
- Ոչ, ոչ։
Այն ատեն կր մնամ ;
Փոքբ նոտար ւս՛ն ւքբ բերելով
քովս
նբս–
տալ;
Զեռքր
գրաւ
ձեռքիս
վրայ,
չոյեց
ու մխիթարեց : Գաբձեալ
քնացայ
;
Երբ
արթնցա
ք , աբէււր
երէլնքի
բարձ -
րութեան
վրայ
կը գտնուէր
։
Մինաէլ
էի
խրճիթին
մէջ
, սակա
յն երբ չարժեցա
յ ,
բնիկ
կին մր վազելով
ներո
եկաւ;
ԱԿԱԹԱ
՝ԲՐԻԱԹի\
Թաբգմ • Ա • Հ •
3
(Շաւր
–՚^ \
Fonds A.R.A.M
