€6ԱՌԱՋ>
ՕՐՈԻԱՆ
ՇԱՐԺՈՒՄԻՆ
ՀԵՏ
ԴԷՊԻ
Մ Ե Ր շ ն ա Ի Մ
Սթալթէ
մենաաիրութեան
վեւվէ՚ե
աա–
լ,ինեւ>ոէ.ն մձ1է արչաւ. մ ք, բացուած
էբ
խոբՀբդային
այն մԼղասլաբա
քաղաքացի–
նԼբուն
գէմ,
ոբ՚ւնք սաբկակա՚ե
Հէացում
մը
ունէին
աբաասաՀմանչ,
հանդէսչ։
Ա -
նոնք կր պանՆացնէի՚ե
ամէն
ինչ սբ ռոլ ֊
սական
Լւ սովԼաական
է բ : Կ բ զււվաբս–
-
՚եէին ^ո-ու՚ւական
գեբակչռսւթիւնբ»
ամէն
ասսչաբէւլի
մէջ–. Եբբ գիասւՆ
մը Համաբ
-
ձակէբ
լաւ իւօսիլ ամեբիկեսէե
կաբգ
մբ
մհթոանեբոլ
մասին , Ա՝ .
Նահանգն
ե բու
կաբգ
մ բ աբՀեսաագիաական
յա" աջգի
-
մ"ւթեանց
, ինչպէս
եւ "ւ~բիչ գբամաաի
-
բական
եբկիբնեբու
մասին,
կբ
նկաաուէբ
« դաւաճան
», «գաաարկապոբա
,
աոանց
.սնցագբի»
, եւայլ1։
% Անււնք կբ գաաա
-
պաբաէին
մամուլի
, թաաբոնի
եւ չաբմա––
նկաբի
մէջ անոբ Հա յբենա
ս ի բսւթե ան
պա^
կասբ եւ կ^աչվսաաէին
անոբ մէ^
աբ0նցնել
« ազզա
յին Հսլաբասւթիւնբ»
:
, ինչպէս
գիաել
կուաայ
,
<<Լբ Մ " ՚ ՚ " Դ ի
ււուոագէա
աչխաաակիցբ,
Աթալվւնի
մա -
Հէն ի վեբ
մամուլի
բեդՀանուբ
չե չա բ ա ֊
1-ելի բանաւ"բ
դաբձաձ՜
է : հ) •
Մի"՚–թեան
՚հեբկայ
վաբիչԿ՚եբբ,
կբ թ"ւի , թէ փաբա–
ասւծ են սասբագասութեան
այգ
Հիլան
-
դագ
ին
ւլգ ացումը
աբաասաՀմանի
Հ ան -
գէպ
։ «.ինոսաբանչչինա»
բաէւբ այլեւս
չե–
բեւար
թեբթեբւււն
մէջւ Հաւանաբաբ
Կբ -
բեմլվւ
ամէնէն
զօբաւոբ
մաբդբ
, Խբ-ոլչ
-
չեւն
էր որ նեբչնչեց
այս նոբ
լեզուձ
է
Վ^ե բջին ամ իսնեբուն
թո
յլ տրսւեցալ
որ
ճաոերու
մէջ րսեն թէյ ամէն
բան լաւ
չէ
էՕ • Միսէ֊թեան
մէջ, ել թէ աւելի
լալ կ՝ր–
նեն օդասւելով
ուրիչ
եբկիբնեբու
փոբձա–
ււութենէն
^
Պ՛ Խբուչչեւ
մեէէ
ճամբորդող
մրն է :
Բացի
Խ՛ Միութենէն,
դացած
է Փբակա,
Վարչալա
, Պելկբաա
;
Անոր
հորիզոնբ
բնգլալնած
է, եւ կրցած
է աեսնել
թէ
աբՀեսաագիաական
գեանի
վրայ
իր եբ ֊
Կեւ՚Բ էէ՛ կբնար յառաջապաՀ
նկաաոլիլ
ւււ–
մէն
ասպարէզի
մէջ.. Անցեալ
Գեկաեմբեր
7/՛^՛)
չինութեանց
մ ասնագէանե
բու
աո. -
ջել
իր ճառին
մէջ, երկու
մողովրզ ավաբ
եբկիբնեբու՝
Ջեխոսլովաքիոյ
եւ
արե
-
•լելեան
Գերմ անիոյ
օրինակներ
բ աուաւ
:
«Անոնք
մեր բարեկամներն
են , զացէք
եւ
աեսէք
թէ ինչպէս
կր գործեն
: Անոնք
սի
րով
ցոյց
պիաի
տան
իրենց
փոբձառ-ոլ
֊
թիւնր»;
Տետոյ
րսաւ թէ երբ ինք,
Բուչ–
կանին
եւ Միկոյեան
Զինաստանէն
կր վե -
բազ առնա յին՝
չաա
իւեղճ վիճակի
մէջ
գտան
Ավերտլովսքի
եւ Աախալին
կղզիին
պանդոկնեբր
, ուր ա ռո ղ^ա սլա Հ ական
վի–
ճակր
օղբալի
էր,
բագնիքնեբուն
մէջ
յաթճապակիներր
վարնոց
էին եւն.;
Նա~
խարար
Եուաին
եւ իր
աչխաաակիցնեբբ
պատասխանատու
բռնելով
,
թելադրեց
Ջեխոսչովաքիոյ
գպրոցր
յաճախել,
կա
-
րելի
էր նաեւ արեւելեան
Գերմտնիա
եր -
թ ո ՚ լ ։ Հոն Հիանալի
կր պաաբաստեն
ա
յ դ
ապրանքները
1 Աակայն պէաք
է բսել
թէ ,
աւելցուց
, կարգ մը ընկեբնեբ
չեն
կրնար
սոբ՚ւիէ
ուրի^եբւււ
րով
եւ մանաւտնզ
չեն
ուղեր
սորվիլ
:
իսկ
Տունուար
25ին Կեգր •
կոմիտէէ
լիակատար
նիսաիկ, մէ ջ, "ւր սլիաի
խօ -
սէին
ե ր կր ա գո ր ծա կան տագնա պ ի Կւ ղ ա ր —
յ՜աԿւնե բու
մասիԿւ , Խր"ւչչե
ւ ա՛լ
աւելի
առաջ երթալով
իբրեւ
օրինակ
յէչեց
Մ •
ՆաՀանղները
: Ըսաւ թէ աԿէոԿէք
արմաիքի
արտադբութեան
յաւելում
մը ձեռք
բերին
մչակելով
մ անա
լան գ եգիպտացոբեԿւ
բ
Երկբադոբ^ութեաԿէ
մէջ
ամե
րիկեան
մեթոտԿւեբոլ
այս անսովոր
ղովքր
զսւրմա–
ց"ւց
ամեբիկացի
լրազրոզԿւեբր
,
որոԿւք
Մոսկուա
կր գտԿաւէիԿւ ; Ան"նք
խօսելով
Խբուչչեւի
Հետ րսիԿւ , թէ աւելի
լալ
պի
տի
բլլար
եթէ Աովետնեբբ
աւելի
յաճախ
չեչտէիԿւ
Մ • ՆաՀաԿւղԿւեբու
կեԿւցագի
լաւ
կոզմերր
եէ փոխաղարձաբար
Աէքեբիկէս
-
ցիները
տեսնէին
Խ • Մի"էթեան
լալ կ"ղ -
մեբր :
« իմ կարծիքովս
, րսաւ
Խբուչչեւ
,
չատ
լաւ բաներ
կտկ,
Ամերիկայի
մէջ, եւ
կը կարծեմ
թէ Ամեբիկացիները
իբեԿւք ալ
չատ
չւս֊ւեկան
եւ օւլտակար
բաներ
պիտի
ղտնեն
Խ– Միութեան
մէջ;
քՕրուչչեւ
յայտԿէեց
նաեւ թէ
Մովետները
չաա
ալ չէին խանղաէէառռւեր
Ամերիկա
-
ցիներու
երկբաղործութեան
կաւլմ ակեր
-
սղութեան
սկզբոէնքներով,
«սակայն
ա -
սիկա արդելք
մր չէ որ, տեսնենք
թէ ինչ
լալ բաԿւեբ կան Ա • ՆաՀանւբնեբուն
մէջ
՚
կենղտԿւաբուծ
ութեան
, ե րկրա
ւլո բծական
մեքենանեբու
չինութեէսն
մէջ եւն . . Աս
-
կէ ւլատ "լէտ^
է րսել թէ ամերիկեան
երկ–
բազործութիւնր
չատ
խնա յողա կան
մձ -
թոտԿւե բով
տեղի
կ^ ունենա
յ , մ արզկա
յին
չատ
քիչ ա չխա տանք թափելով
•
Եթէ
Խբուչչեւ
այս
չեղուն
գործածէր
,
կբ գրէ
Ա՚^""^է
Փիէո^,
1953
Մարտէն
ա -
ո աջ , չատ
մեծ վարձանքնեբու
էդիտի
են–
թաբկռւէր
; Այսօբ
իր բռնած
գիրքը
կբ
գնա Հատուի
ռո ւս
ժ ո ղովուրգիկէ
կ ո ւլմ է ,
որ
բւէւ բ ե կա մ ա կան
ղղացոււքներ
կր տածէ
ամեբիկացի
մողովուրդին
Հանդէպ
, այն.^
պէս
որ սիրով
րնդոլԿւեցան
ամ ե րիկեան
թերթին
ա յն կարծիքր
թէ կարելի
էբ
ռոլսեւամեբիկեան
փոխանակութիւն
Հ աս—
III ւս ա ԼI ե ր կրա գո րծա կան
խնգիրնեբոլ
մէջ՚.Այէէ փոխանակոլթիւննեբր
պիտի
կա-Հ
տաբուիԿւ
6ո
լ լի ս ի
կի ս ո էն ;
Բ անակց ու -
թիւնները
որոնք սկսան
Մ արտի
սկիղբբ
»
վերջ դտաԿէ Մայիսի
վեբջր;
Խ՛
Մ ի"ւ
-
թե աԿւ երկրագործական
պատուի բակ
ու
-
թեան
անգամները
, որոնք
եզիպտացորենի
մ՛ չա կո ւմ ր ուսումնասիրելու
պիտի
եր -
թան
, պսւչտ
օն ական
Հանւլամա
նք
սլի ւո ի
ունենան
, ուրեմն
սլիտի ստանաԿւ մասԿւա–
լոր
վիզաներ
, որոնց
Համար
մատերու
նչան
չի պաՀանջոլիր
• Այսպէս
պիտի
չկրկԿւուի
ին չ Հւր սլատաՀեց
ա ւ
ւթյբջերս
Խ ՚ Միութեան
ուսանող
խմբաղի
բԿ՚երո
ւն ;
Ական ք ա յէէ ճամրորդոլթիլնր
թլր^ան
կա–
տարել,
որովՀետեւ
այս եբիտասարգ
խմ–
բաղիբները
մեըմեցին
ենթարկուիլ
ամե–
րիկեաԿւ
ւլա զթ– ական ական
օր է^ ՚քեե ր ո ւն ;
Ջ Օ Ր Ն Ա Զ Ա Ր Բ Է Գ Ե Ա Ն
|
3
Մինչեւ
ցերեկուակւ
մամր
՛ձ , տասներկու^
մամ
աԿւրնղՀաա
Թուր քերր
ռմբակոծում,
էին
մեր ղիրքերը
եւ յանկարծ
իրենց
թեւոէէ սկոաԿ, չեչտակի
յարձակիլ
ԱԿւգբա–
նիկի
գօրախմբիկւ
.սւզղութեւսմբ՝
սուի
-
նամարտի
բռնուելոլ
ղիաաւո
բութ ե ամ բ :
Զօբ • Նաւլաըբէգետկ,
Հրամայեց
երկրորգ
՚լ^ւ՚ն
վ բ " ՚ յ կւ"նգԿւտծ
զօբամասերիկ,
օգ -
նութեան
հասնել
ԱԿոլբանիկին
ել Հակա
-
յաբձակման
անցնել
•
Թուրքեր
ի
Համար
անակնկալ
ե–
դաւ
զլխապեէո
Գբոնովի
ռմ բակոծ
ութիւ
նր;
Մինչ
այգ
թազնուած
էր մեր
ձախ
թեւ՚ոլմ
; Նրա
չանթւսՀարիչ
կբակբ
գիլ -
՚Ժ
յ
^՚0՚"՚Լ
յաբձակուուլ
Թուբքերի
վրայ
,
Հակէս յարձա կմաԿ։ մղեց
Հայ կամաւորա
-
կաԿւ ղ ունղր
եւ
Հ րաէլւսնաձիդնե
բր
Մ ի
մամ
չաԿէցած՝
ամէն
ինչ վեբջացած
էր ,
՚ւիււչր
վերածուել
էր փլատա1լէւեբի
, յաբ
ձակուուլ
Թուբքե
ր ից մԿւացե լ է ին
^^՚Հ/՛^
մնացորդներ
միայն,
իսկ
սուինամարտն
ստեզծել
է ր նրտնց
աջ
թեւի
Համար
րս -
պառնաէլին
կաց՛ութիւն
Բայց
Խալի
լ փաչան
միամամաԿւակ
իր
ձախ
թեւից
մինչ
այդ
Խո"բ"ւԼի
այւլինե
-
բում կենգրոնացած
Համիտիէ
Հեծելա
~
գունդով
չուրջաԿւակի
յարձակման
անցաւ
մեւլ վրայ։
Մեր
Հետէսիւոյզնեբր
Խոսրով
գի՚-՚ւի
ղ
1"^
"՚9
է՚քք
փ"Լ"^
բարձրաց՛ում
նկա–
տեցին , որ արդիլԿ՚ք
էբ ութ
Հաղարանոց
Հ եծ ե լա
զն դի
քառասմ բակ
խո
յանքին
կիրճում
կանդնած
մեր ԽազախԿւերի
ղնդի
չորս վաչտեբի
վրայ
;
Զ°Բ
՚ Նաղարբէգեանը
Հրամայեց
վեբ
-
ջիննեբին
խցկել
՚ " յ Գ լեռնաԿւցքը
,
իսկ
ՀետտխոյգԿւեբի
մի վաչտի
Հրա–
ՀաԿւզեց ի Հարկիկւ
,
րԿւդունել
ճակա
~
տամարտբ
, եթէ Խաղախների
վաչտեբր
գմուաբութեան
մուտԿաւեԿւ : Պէաք էբ^
որ
քան
կաբելվւ է, Փայաջուկից
Հեռու
վանել
Թուրքերը
:
Ուղարկուած
Հ րա ցանաձիգնեբ
ը
յս՚ջո
-
ւչեւլաԿւ ւլրտւե
լ թ ե ւե բ ի գիրքերը
տեւլա
-
լո բուե չով
չուբջ
Հորս
քիլոմ եթրի
վբ"՛
յ
տար ածուող
խրամ աանե րում անջատ
օ -
ղակներով,
բայց
իրար
Հետ
կապ
պաՀե —
լով։ Շրջապատուած
Խաղախների
Հ " / " ՛
վաչտե
ր ր էիրկուե
ցան
Թա րքերից
եւ մի -
ա չԿւ Կւրանց Հեծեա^ւե
բ ի փչրանքներր
կա–
րոզացաԿւ
զէպի
մեր ւչիբքերր
վւախչել
։
ինչպէս
վերջում
պաբղուեց
,
թբքտկան
Հեծելաղոլնդր
, ոբ կազմուած
էբ ՝Բրաե
-
րից
I
լեռնանցքում
մնաց
ոչ միայԿւ կա —
տաղի ճակատամարտի
Համաբ , ՛՛՛յէ եւ ի՜
բեԿւց էէիբաւոբներիկւ
Հաւաքելու
եւ
րս -
ոլաԿէԿւ ո ւած
Խ աղա խԿւե չւի դիակներր
կա -
։լոպտեչւււ նպատակով
;
Այ" պաբազ
աԿէ
մեզ
Հնարաւորութիւն
տուեց
կասե սնե,
յարձակման
չեչտակի
րհոյթը
եւ նաիւա
-
պատբասաե
լ
մ եր
Հ
րւոձանաձիզԿ՚երին
օւչԿաւթեան
փութալու
ւԼ–ործր ;
Մինչ այգ
Հեծելաղօրքր
նորից
միաձոյլ
ղանգուածով
եւ արաէԼՕբէկ, լայն յարձակ
-
ման
էսնցալ
մեր թեւերի
ղիրքեբի
վրայ։
Գեռ
եւս խաղաղ
մամ անակ
"լարս կական
ՀբոսակայիԿ,
կռիլկւեբում
"՛չքի
զարկած֊
ղլխապեա
Կոնտրատեւր,
որ չաՀել
էր
՚Բիւչիւք
Կոզբաա
Խան
կ"չումր,
Հբամա
-
յեց
«էզաչտպանել
խրամաաԿւերր
մինչեւ
արեան
վեբջին
կաթիլր
եւ «կրակ
բա
-
ցաւ»
X Հատու
կրակը
բկւկճեց
յարձակ
-
ուողնեբր,
էէասնւլի րնկնում
էին Հեծեալ
~
ներր,
ձիերր։
Մի քանի րոպէ վեբջ
թր -
քակակ, Հեծելազունդր
ստիպուեցալ
ղառ–
նալ
զէէզի խրամաաներր
չորս
քիլոմեթրի
Վր՚ոյ։
ԱյնուՀետեւ
սկստլ կատաղի
կռէ
-
՚-Ա-ւ Խր՚սմաաԿւեբից
իլրաքանչիւրր
•/՚^"՛
-
պաաուտծ
էր ՝Բրտերով;
Ամէն
ինչ՝
ձեռ -
նառումբ
, սուին , սուր , ղաչոյն
, ատրճա–
նակ , զործի
էբ դրուած
:
Ջեոնամարտր
վճռեց
մեր աջ
թեւի վաչտեբի
,
թերեւս
ել ամբողջ^ ճակատամարտի
բախտբ
: Մեր
վեբջին
մնացորդներ
ր ծառացաԿւ
թբքական
Հեծե լա
զ ն զի դէմ երր որ դ
զ ծի
վը
այ
պատբասա
էինք կռուի
մէջ մտԿէելոլ,
եթէ
կոնտրատեւեակ,
վաՀանր
խււբտակուէր
;
Բայց
Հեծե չազ ոլնզր
չկաբոէլացաւ
փշբեէ
նրան եւ կէս ժամ վերջ
ամէն
ինչ վերջա–^
ցաւ , որով
Թուրքեբբ
անկաԿւոն
նաՀանջի
գիմեցիԿք
՚լէպի
է րենց նախկին
գ/՚րքերբ
Ժամը
4ն էր , երբ մեր
՛լ"յ՛լ
թեւերի
Համար
էլ պաբզ
եղաւ
Թուբքերի
անյա
-
ջողոլթիւնւր;
Խ ա Աւ լ փա չակ, իր
էէեբջին
պաՀեսաԿւեբը
յառաջ
մ զե ց մ եր
կեԿւտրռնի
վրայ;
Զ^ր • Նազաբբէզեանի
սէզայակոյ
-
տի պետ
ւլնղապետ
Զինկեւիչբ
Հաղորդեց
թէ Ժամ անակ
է չւնդՀտԿաւբ
յարձակմ
աԿէ
դիմելու;
Բ՛ո յց մեր ղօբավաբր
չատ
՚լղոյչ
էբ վաբւում
ամէԿւ աԿւդամ , երբ Հարկ
էր
լինում
կո՚սւի
մղելու
զինուորԿւերին
, որով
չէր
ուզոէ-մ Հակա յաբձակման
մղել
մեր
վերջին
պաՀեստներբ
:
կռիւը
կենտբոնում
Հասաւ
իբ
լա
րման
զաղաթԿւակէտին
, չղթանեբր
մօաեցաԿւ
ի–
բաբ
200 - 100
քո՛յլի
վրո՚յ-ւ
բ ՚ " յ ց Թուր
-
քեբը
զէքուարանում
էին յաբձակուել
մեր
վրա
յ •.ԳԿւդապեա
Զինկեւիչբ
,
կացութիւ–
նր լալ Հասկնէսլու
Համ ար անձամբ
ան -
ցաւ առաջաւոր
՛չի բ քե ր ր ստոլգե
լու
մեր
յարձա
կմ աԿւ ՀԿւաբաւոբութ
իւնր ,
բա
յց
յետ
դարձաւ
այնաեւլիւց
պատզարակի
վրա
չ , զի վիբաւոբուել
էբ։ Հէսկայւսրձա
-
կ"ւմը
տեղի
չուԿւեցալ
; Այս առթիւ
մի
անզամ
եւս արդաբացաւ
ւլօր •
Նաղաբբէդ—
եանի ռազմական
նռւրբ
Հոտսւռութիւնր
,
որով
Կւա խուսավւում
էր մարղկային
ա -
ւելոբգ
զոՀերից
:
Թուրքերը
,
ինչպէս
մ իչտ , նաՀանջելուց
առաջ
, միա
յկւ
ցո յց
էին
աալիս
յարձակուելու
տրամ աղբ ու -
թիլն,
բայց
կռուի
մէջէիԿւ
մտցնում
ւ։ւ~
մ էն ինչ
,
որպէսզի
նա խքւսԿւ
նաՀաԿւջե
լր
մ եզ աւե
լի
մ եծ կորուստներ
պա
աճառէին
եւ
այգոչիո՚՚վ
"աիսլէին
Հակայարձւոկման
անցնել
ել երբ չյաջոդեցան
, մութր
մտ
-
նելիս
արդէն
սկսան
յետ քա չուել
առա
-
ջալոը
զիրքերից
։
(Մնացեալը յայւորդով)
Ա Ն Գ Լ Ի Ա Ց Ի Լ Ո Ր Տ Մ Ը I
Փ Ո Ք Ր
Ա Ս Ի Ո Յ
Ս Ա ձ Ա Ա Ն Ն Ե Ր է Ն Ն ե Ր Ս
|
կրօնական
ատե
լութեԿւէԿւ
աւելի
քաղա
քական
ազդակներն
են ,
կը յարէ
լորտը
պատճառ
դարձան
Հայռւթեան
սեւ ճակա–
տաղըին
;
՛Բա լււ ւթե ան նոխազը
Հսւնղիսացաւ
ան
Արեւելքի
եւ Արեւմուաքի
Հակադիր
չա -
Հերուն •
Այս
կարւ^
մտածումներէ
տարուած
մաչւգԿւ էր, որ միտքր գրած
էբ ի ՛լին
ա–
մէկ, ղոՀողութեաԿէ
երթալ
տեսնել
Վ^անը ՚.
Ժամերր
կր սաՀէին
, Բ"՚յց ՎաԿ՚էն
խոս–
աացոլած
ճ\ւ^ր
զ եռ եկած
չէր
ւ
թերեւս
գալիք
ալ չունէր
, որով
կր ^ ստիպուի
իբ
թարդմ
անին
^եա
շաբունակել
ճամբան
մինչեւ
Վանայ
ծովիԿւ ափերր ;
Ղ՚մբախտաբաբ
Հազիւ
ճամբա
յ
ե լած
,
Վզանէն տասը
մղոն
Հեռու
,զիչեբուտն
Ժ
կա–
մը
իննին
, անչաբմութեաԿւ
կը
մաանոլի
ին
քնաչաբժր
Հարիւրապետը
, սրտնեզւսծ
, գիտել
կու
տայ
լորտին
թէ ստիպոլած
պիտի
րլլան
րացօթեայ
զիչեբել;
,— Եբբեհ., կբ բացազաԿւչէ
լոբաբ , քա
լելով
կ՝երթանք
եւ կէս
զիչեբին
Վակ,
կը
Հասնինք
Լորտին
եւ Հարիւրապետին
միջել
ծա
յր
կուտայ
վէճ
մբ, որ երթալոէէ
կր սաստ
-
կաԿւայ , այգ
սլաՀուն
Վանէն
օթօպիւս
մբ
կը
Հասնի
;
Թուրք
Հաըիլրապեէոը
սակա
բկո\լթեօ^
կր մտԿւէ օթօսլիւսի
վարիչին
Հետ , որպէս
ղի ՚չիրենք
Վ^ան տանի, այնքան
պաՀանջ
-
կոտ
կը զանուի
ան , ոբ կր ստիպոլի
Հրա–
մարի
լ այգ
պատեՀութէրնէն
•
Հարիլրապետր
աւելի
ջղաղբգռուած
,
կ^բոէ •
«Բնական
է որ այղքան
եբկար
ճամբայ
քալելով
կտրել
պիտի
չուզէք»
•
ինչո՞ւ
չէ , սիրով , Հաճելի
է գիչեբբ
:
^ ՚ " յ Տ նկատի
ունեցէք
, ոբ
տասնըմէկ
մղոն պիտի
քալենք
եւ ոչ տասը;
Ոչինչ
,չաա
բան մր չէ , մաԿւաւանգ
ձեւլի
Համ ար որ Հետեւակ
զօրամ
ասերու
սպա
յ էք , գիտել կուտա
չ ւոբտր
յ
Նկատի
առէք
որ Հետիոտն
յառաջտ–
ցող
բանակի
մ ր արագութիւնը
ժամակաԿւ
երկու
մղոն է ։
Մենք
զինուո քէ
չենք։
Մ ութն– ալ սոսկա
լի է ;
Լուսարձակ
ոէնիմ ;
կրնանք
ճամ բէն
չեղիլ
՝•
՚Բարտէս
ունիմ ;
Վերջ տալով
այս վէճին , քալելով
Վան
կբ Հասնին , եւ կը ՚էիչեբեԿւ
ին^աչաբժե–
բոլ
կա քանին տրամազրելի
սենեակներուն
մէջ;
Հարիւրապետը
Հրաժարելով
այլեւս
լոբաին
ընկերանալէ
, յաջորդ
առաւօտուե
օդանաւի
տոմսակ
մը կ*ապաՀովէ
Կարին
վեբագառնալոլ
Համար ;
Լորտր
սրւսմտօրէն
գիտել
կուտայ
. «Ե"
արջ
մը չէի յ Է^Ք
"՛ճ
"՛րէ.
խաղցնող
մը
չէր • ուստի ստիպուած
էինք
իրարմէ
բաժԿաւիլ»
ւ
Բայց եբկոլստեք
բաժակը
յորդած
էր^
նախ քան բաժաԿւումը
միջադէպ
մը եւս կր
պաաաՀի
ճ ա չա րանապե ար , Հաշիւ ներկա յացու —
ցած
պաՀոլն,
լոբտր
էչ անղբադաոնայ
որ
Ալեակ մր էլերակոլբ
աւելի
գչա ւէ"ծ է , եւ ,
այն
աէզաւորւււթիւնը
էլունենայ
, թէ այս ՝•,
երկու
մարզիկը
խօ"ք մէկ բրած
էին
իբ
քթիԿէ խնդալու
Համւսր %
Հաբիւրապեաը
, լոր
աին
գիտողութենէՆ
սրտնեղած
, կը բացտւլյսնչէ
>
—• Ե"
թո՛՜րք
սպա
յ մրն եմ , ի"կ գուք
յ
եԿւթա դրածիս
Համ
եմ ատ
, անւլ լիա ցի
•ԹեԹ–
թ֊ըլմէն
մբ։ ՄպաներուԿ, եւ
«ճենթրլմէն–»–
ներուն
երբեք
չի վայելեր
ղինի
մասին
խօսք
բնել
եւ սակարկել;
Այս
մարգիէչը
աղքատ
եւ պարղոլԿւակ
են , պէտք
է
իրենց
փավւաքին
Համեմատ
վճարել;
Ես
երբ
Անզ լիա էչր ղ տԿէուէի , մ իչտ
առատաձեռն
էի , բեռնակիրիԿւ
տասր
չիէիննոց
մր
կու
տայի
եւ երբեք
վբազիրը
չէի պաՀանջեբ
:
Եթէ
այս է ձեր Կւկաբագիրր,
ուրիչ
տն -
գամ
էզիաի չդիջանիէք
ձեզի
Հ/ւՍէ ճաչել
:
Այս
մարգր, Հակառակ
1)նզլիա
ապրած՛
է11Լ՚"Լ՛"–^ ՝ անտեւլեակ
էր աԿււլլիաէլան րաբ–
քեբոէն
ել Կւկարաւլբին
• Անւլլիացին
առա
-
տաձեռն
է, բայց
կ՝բմ բո ստանա յ երբ
ղին–
քը խաբել
կր
փորձեն
ՎԱՆԻ
ՄԷՋ
Լորտը
քիչ մը ջղայնացած
, քէչ
բն ալ
յոգնած
ՎաԿւ էլր Հասնէր;
Այս քաղաքր
,
իր պատմական
արժէքովը
, այ1էքան գրա
ւիչ
էր ու այնքաԿւ
Հետաքրքբաչաբժ
, ոբ
կարելի
չէր չոգեւորուիլ
ու չմոռնա
լ բո -
լոր այն տաղտուկնե
ր ր , որոԿւց
սիրայօժար
ենթարկուած
է ր լոբաբ , Հոգ. գալու
Հու -
մար
Բնութեան
ծ ոցին
մէջ կանդնած
թան
-
գարան
մ ըն է Վանը,
Ո ւրա բաացինե
բուն
եւ
Հայեբւէլն
աբիւնովկւ
ու քբաինքովբ
նր-
ւիրաէլործուած
ոԲ Բ՛՛՛՛Լ.՛"յI՛
՚^1Լ ՝ ուր
Տի՚Լ —
լաթ
ՊալասարԿւե
ր ր , Թիմ
ուր
ԼեԿւկնեբը
եւ
ճե ւտէ
թնե
րը ասպատակած
են
զա
յ^ Հի -
մ էն քսքԿւդե լո
լ եէ. էլործաԿւե լու
Հաէէէսը
; ՚;
Անզչիացի
գիտնաէլւենր
, ւոեղեակ
րլլա - ՚
լով
Հանդերձ
բոլոր
այզ
անցոլդարձե
-1
րուն,
երբեք
չէր կարծեր,
թէ՛ մարգկա
յին \
գաղաԿէոլթիւնբ
ա լն աստիճանի
։ս%զ ութ
կըԿւաբ բէէալ, *ւբ կատարելապէս
ամայա
-
ցնէր
զայն ու անապատ
ի մը
վերածէբ
Լոբտր
, քազաքբ
լաւ մը
չափչփելէ
ետք,
պաՀ
մը չշմած
էլաԿոլ. էլառնէբ
Վա
-
նա յ ներկա
յ խղճալի
վէճակր
տեսԿւե լով ,
ու իԿւքնիրենր
կբ Հարցնէր
, ո՛՛՛ւր է
այն
գեղեցիկ
քաղաքր,
որուն
Համար
Հայկա
կան առած
մը կ*Ր"էր
՚ «Այո
աչխաբՀիս
վրայ Վանը,
Հանդերձեալին
մէջ արքա
-
յոլթիւնը»
%
ՏՈՔԹ՛
Պ՛
ՄԻՍԱ-ԲԵԱՆ
(էար– Ս )
Fonds A.R.A.M
