Ա.
1Լմ ե լւի 1լւէւ 1ւ ս/չսսււ աչւդէ^ւ
շււղենսււէն
աար։։ւծ–ւււ–թիւՏև
եւ.
րաղմւււ֊թէւ֊ն
՝. « հլ ար
Օէչ""նււ»ր , ււրւււն վրայ
էլ^լլւ՚էէ
այււ աււա -
ճամրորղւէւթէւ՚եր
գէպի
՚Օէւր ԱչխարՀ
,
իր
չո րս ծ խ՚եե լո յւլներոփ
, Հսկայ
ոսաան
մ րհ կ որ կր ծ-՚իա յ ԱալանուԼ ա՛ե է
վրայ :
յ՛ր խւլէւկներր
չերաաւորուահ՝
են
Հ՛՛Ր"
յարկերու
վլ՚ա
յ , ու՛նէ
լա
յն եւ֊
երկա յն
աէք/.^» ,
քանի մր
պիյ՚է/՛ յ
թ՚՚ոորոն
, սէնե–
մա , նուաղի
որաՀ , ր՚նգարձակ
սալոններ
,
ճւսչասրա՝էներ
, ընթերցասրա
Հներ , եւ-ն .
.եւն.; Այ" Նովա
յին ոսաանր
կրնայ սլա -
րունակել
աւելի քան երկու
Հաղար ճամ -
Ւ
՚՚Ր՚է
է
"ր՚՚նք
կ՝ապրին
հ՜ովուն
վրայ
,
ինչպկս
պիաի
ապրէին
ցամաքր
եղահ
ա–
աեն, պաՀելով
իրենց
ղրեթէ
րոլոր ՛սովո––
ր ո ւթ իւնն ե ր ր
։«/»Հ
տր Ֆրանս»ր
չինուահ է
ս.մերիկեան
Համեմաաութիւններով,
ո -
րոնք
( ա ս տ ե ղա
ղ ի ա ա կանն ե ր էն
՚Լ^ Ր^Ր )
մեր
երկրին
վրայ էնմեհերն են ;
Ուրեմն
ամէն
ինչ արգէն
վիթխարիին
նախաէէաչակր
կուաար
, երր ոաքս
ւլ րի
չողենաւին
վրայ։
Աւելի
վեր^ր երր աե -
•՛այ անսպասելի
Նիւ Ե"րքր,
Եւր"պ">ցի ՜
ներ
ուս
Համար
տարօրինակ՝
իլւ արտա -
կար
դօր
էն երկա
յն ոլոգոաանե ր"վ
ե՛– է յ -
ֆ է լա կան
յանգւլՆութեամ
ր
յղացումի
բաղմաթիւ
«պի
լա ինկ-^նե բ ով
, չաա լաւ
կրցայ
երեւակայել
Ն– ՝Բ • ՚Բրիսաոս
ա -
ււաջին գարուն մէ^
ասլբող
աթենացի
ձամրորգ
մբ , որ առածին
անղամ կբ քա–
չէր
Հ՚ւովմի
ոալա յատա1լն ե րունւ վրան եւ
կբ տեսնէ բ յանկարհ
բարձրա
բերձ Կ՛՛էս
՜~
սէոնր ,
պեէէճ
ճա րտա րասլե
աութեանց
բաբ գութ իւն մբ ձեւացնող
աշխարՀաՀո֊
-
ձ՚՚՚կ
9է՚՚ր"մբ,
ուր ղանաղան
աստուած՜ու -
թիւններու
ձօնուահ
տաճարներ,
ել կո -
թո ղական
սիւներ , եւ յաղթական
կամար–
նե էւ , լա յնանիստ
աստիճաններու
՛Լէ"" յ
կաեգուն
Հանրապե տական
Հսկայ
հե րա -
կոյտի
պալատին
չ՚՚՚֊րջ
կր կաղմէին աբ -
աասովոր
թավւօր մբ փառաբանութիւն
—
ներու :
Աթէնք , Եւրոպա եւ Ամեբիկեան
Ա՝ ՚
Ն՚՚՚Հանգներր
երեք սչատմ ական
թ–իփձ^ւ
են
որոնք քաղաքակրթական
յառաջւստսւու
-
թիւն մբ կբ կաղմեն, եւ ուր մէկ
եղրէն
միւսին
տանւււլ տարբերակր
կբ պաՀԷ
Տ՚"—
մանման
նչանակութիւն
մբ
յ
Նաւուն
վրայ , իր տարաձ
ւււթենէն
եւ
1
։^ամրորգեէ,–րոլ
բաղմ ութենէն ղատ , Ամե -
րիկան
հան
ուց ան ալ
"է-է՚իչ
նչաններ
էէ
է՛^
սլակսեր ; Երբ եկաւ
բ^՚թէ՚իքէ՛
"է՚՚՚Հէ^
է
բ՛"– ՝
ցի ֆրանսական
գինիին եւ
խո Հանս
ցին
չէարիքէ/՛
,'էո է՛ տակաւին վա յելելու
բախտբ
պիտի
ունենա
յինք
բաղմ աթիւ
միջօրէ ա ֊
կաններու
մէջէն
անցնելու
է՚նթացքին
,
կար
նաեւ
ս ե ւլան ի ս
՚ է ր ^ յ
քառակուսի
՛ի"
քէ՛ իկ կա րաղի
կաո
ր մբ։ Զեմ
գիտեր
ինչու այս երեւոյթբ
փրդ՚՚վիչ
էր
ինհի
Համար։ Ոչ >է՚էկ կերպով չէի ղղար
անոր
պէաքբ
սեղանիս
վրայ
, քանի որ ապուր
,
մսեղէն
, րանջարեղէն
, ամէն
ինչ
արղէն
Համեղ
էին ինչպէս
Ֆր"՚նս".յի
մէշ։
Ի՞նչ
բանի
կրնար
հառայել
"՛յ՛է կարագի կտո–
/՚/՛
՚ Ղ"Ր կ՚ոնոնաւորսւբար
ամէն
ճաչի կր
Փ Ր Կ Ե Ն ք
ԽՄԲ
Մեր աշ|սւսաւսկիցը կը շօշափէ
նաեւ հանգսւցեսւլ Աըշակ Չօպանետւնի
(յիրքեըսւն եւ մ՛անաւանդ ծեււագիընեըուն
|սնդիրըյ բայց ((«ւնց կ՚առնենք, նկաաե–
լով սբ տեղեակ չէ բուն իըականուշյ-եան.
- • ՛Եւ ՚"յ՚՚՚՚է^է " ցաւ՚ււէ է որ
ւղէտք է
խ ո ս տ " վա՚1ւ ին ք Չօպանեանի
ան տ ի սլն ե ր ո ւն
թողօնի
ն ա ն վւ ո խ արինե
լի կոր ուստ
բ
որուն
առաջքբ
առնելու
Համար մեր անՀաաա —
կան եւ Հաւաքական
պախարակելի
ժ լա —
ոալթիւնր
անղօր մնաց ;
Աակայն
Չօպանեանի
թողօնր չատ
^նչին
մասբ կբ կաղմէ այն
ահադին
թողօնին
ւոնտիսլեերոլ
( նամակ ,
Հեւլի՚յւակութիւն^
որոնք
՚էէ՚եթէ
ամէն տեւէ ցրուահ կբ մնան
մառանղուահ
՚^՚ելւ
Հեռաւոր եւ
մօաալոր
նախնիքներէն։
Յաճախ
անոնք կբ ոչաՀ —
ուին ան Հաւատալի
գէ ւ.
՛Ղ"՛
յ՛^ ՛՛ւնն ելաւ
մէջ : ք՚սկ ցարգ գժբախտաբար
քանի մբ
անՀաաներէ
"՚֊րԻձ "է "Ք խղճմտանք
բրահ
է ղանռնք
վւրկելոլ
Հ րատա րա կութ եամ բ է
Անգամ
մր ամրողջական
մատենագա–
րան
մբ Հձեռաղիրներու
Հին եւ նոր) գնե–
էււ ատեն
ղանոնք
ղաայ
աներեւակայելի
պա քմաննեբու
մէ9
,
Հող եւ փ՚՚չի : քՕ"նա–
ւութեան
, մակերու
եւ Հէ՚"ք ճարակ
րէէ՛"՜
էու վտանղին
խիստ ենթակա
լ : Եւ
կոր՚՚տ–
եան գատապարտուահ
ա քգ ղրական
կո
յ–
տին մէջ գտայ
Պ՚՚՚ականեանի
,
Ո՚՚ւսինեա–
նի , կուրաիկեանի
, Փէշտիմալճեանի
եւ
չւստ մր ուրիշներու
անտիպ
երկերր
ու
գրութիւններբ
, բոլորն ալ ամէն
կերպովդ
արժանի մեր Հ ողահութեան
; Աեբ
մօտա–֊
լոր
ա^ւցեալին ղրական,
գիտական
ու
պատմական
նիւթերու
մեհարժէք
այգ թ"—
՚չօնբ այսպէս
կարեչի
եղաւ կսլաւստէ փէ՛—
կե լ ղոՀողոլթեամ
ր. :
Գժբախտաբար
այգքանր
չի բաւեր
X
Զանոնք պէաք է բն՚չմիշտ
վ՚րկեէ
Հրատա
րակելով : Անղին կբ մնան շ""ո
աւելի
խ"չոր գրական
գանձեր
՛ Հ " / ՛ "
Կ
"՚Ր
^Լ1՛
ձեռք րերեէ գոնէ
առանց
անուանական
փոխարժէք
մր վճարեէու։
Ասոնք,
՚էրժ՝ -
բախտաբար
անդիտաց
անոլէտ
, գբամա -
կան արժէք
մբ չեն ներկայացներ,
գ"նէ
՛ս յն արժ-էքբ որ կր պաՀանջոլի
յաՇ
,ախ
անոնց տէրերէն երբ ինհի պէս ՚^էկր
փոլւձ
մր կ՝րնէ ղանոնք գոնէ Հաւաքելու : Ռ՛՛ւ
"~
սին եանի մէկ
ղ ոբհր
,
Պս՚ականեան
ի
Ա րոանձլտեան
ցի կամ հէ րիմ եանի
՛ք է կ նա–
մ ակբ
գժբա խտաբար
նիւթական
արժէք
մբ
չունի,
միայն
անոնց պա ր ունա
կութիւ–
նբ արժէք
մ բ կբ ներկայացնէ
, եթէ Հրա–
սւարակուի
կամ ուսումնասիրուի
. . .իսկ
այգ
արժէքբ
գրամական
չէ , այլ
միայն
աղգա
յին մչակութա
յին արժ էք մր որուն
^ամար վճարելու ի վիճակի
չեն Հրատա -
րակիչներբ
:
Նամակներու
, տեղե կագիրնե
ր " ւ , օրա -
գբ ութեանց
, գի
լան ական
նիւթերու
խիսա
արժէքաւոր
նիւթեր կան , որոնց փրկու -
թի
՛նր
անոնց Հրատա րակու
թե ա ն մէջ է
մ իայն
, եւ սակա
էն անոնք չեն Հրատա -
բակոլիբ
է Գիտեմ որ այգ թուղթեր
ր եր -
բեմն
Ն"՚–պ՚"բեան
մ ատենագա
րանին "էէ"
մ ատենագա
րաննե բու
մ էջ կր Հաւաքուին
։
Այդ
Հաւաքումնեբր
եթէ
տպագրութեամբ
մնա
յուն
փրկութիւն
չգտնեն
իրենց
ա
յգ
վիճակբ
առժամ եա
յ
վւր կութիւն
՚^՛է՛" 1՛^
կրնանք
սեպել։ Շատ անգամ
արգէն խո —
նալոլթենէ
վնաս ուահ կարճ
կեան ք
մ բ
միալն
ունին ի սպառ վէոչիանալով
փճա -
նալէ առաջ : Պէաք է նկատի
ունենա
լ ա
յգ
նիւթե
լւ ուն
, թուղթերուն
մեհ
մ ասին
քի
միական եւ ժամանուկաւոր
կաղմբ։
Խնգիր
է թէ որքան
երկս։ր ատեն պիտի կարե -
նանք պաՀել
նոյն իսկ , օրինակ Նոր Ջու–
ղա
յի Ամ ենափրկչի
վանքին
խիստ
արժ՜ է -
քաւոր
գարաւոր
գիւանբ
, կամ եթէ կ^ոլ–
ղէք
Երուսագէմի
Աոլբբ Տակոբեանց
թան–
գտնէի
սեղանիս
վրայ , ել ղոլւ
նոյնոլ
—
թեամ բ կր ձգէի
միչտ
Հոն՝
ամբողջ :
Ա աոնամ ան էն ելահ՝
անբասիր
՝ բա յց ին
հի
Համ ար անարժէք ա յգ
ի՚-՚լի
Կ"՚"ՐԷԼ
յ
միշտ աէ խորՀիլ
կուտար
իՆհի ՜, եւ՝^նոչւ
մէջ ես կբ նախւլդայի
անախորժ աւեաա —
բեր
մբ ամեբիկեան
ոչ բերկրալի
խոՀանո–
ց"՛ յին
ռէԺիմի
՛քր։ Հետագային
,
Ամերի
կա
յի մէջ անց րնե
լիք
ամիսներս
սլիտի
Հաս աաաէին թէ ոլ՛ քան ա րգարաց
ի
էր
"՛յ՛լ֊ մտավախութիւնս
;
Շուտով
տարւսհուեցալ
նաւուն
փ ր " ՚ յ
թէ
Ամերիկա
կ՝երթա
յի Նէւ Եորքի աշ -
խարՀաՀռչակ
Բառնեկի
Հօչին մէջ
քօնսէո
մլ վարելու
: Եւ օր մբն աէ
Իլ տը Ա>բանս^
վերատեսուչէն
Հրաւէր
|/Հ|
ստացայ
ներ -
կո՛յ ւլտնոլե
լու
, իրրեւ պատուակա
լ Հիւր
,
իր մէկ Հանգի սալոր
րնգունե
լութեան ,
ւ՚ւբ Հբաւիրուահ
էին նաւուն
ականաւոր
ճամրորղներբ
: Այս ալ ամեբիկեան
էր , կբ
չարունակէի
"կս/ւէ
՚""1ր1՚ե
Ամերիկայի
մէջ,
առանւլ
՚ / ե ռ ոաքս
գրահ
Րէէ՛"Լ՛"՜
Գոէոմ պոսի
յա յտնտղո
րհահ
Հողին
վրա
յ :
Մինչեւ այս մեկնումս
ղէպի Ամերիկա
,
միշտ ճամբոբղ
ահ էի է
^ ^ ^ է
՚ ՚ փ
գէ
"էք^^՝՚՚եէԻ
տաք
կ
ւԻ
՚Լաներ
^ առաւել կամ նոկաղ
նոյն
միջօլւէականներու
երկայնքբ : Ոբ՚՚վ
քանի
ճամ րո բգութիւնս
կ՚երկարէր
, օգբ երթա–
լ"վ կր ՚էեգեցկանար
, երկինքր կբ կա -
պուտնար
, ամպեր
ր կբ ցնդէին
,
հովին
գո յնբ կ՝
ս։
ղո
I
.ո րն ա
բ
, եւ գէ չե րնե
ր բ աստ–
՚ԺէՂԼ
••կ"էին
թափիլ
երկինքէն
վար Հ
Մ ինչդեո
քաղաքակրթութեան
կշռ" յթ ր կր
գանդաւլէր
քանի
արեւուն կբ մօտենայի
,
սրտիս
՚քէջ եւրոպական
քւալա^^ւերու րս —
տեղհահ
տեսակ
մ բ խռովքբ եւ անձ կու -
թիւնր
տեւլի կուտա
յին
Հողե կան անգոր–՛
րութեան
մ չ՛ , որ ՝,անգսաաւէտ
էր ; Այ"
անդամ
«Լաթիթիւա»նե
ր չէ որ կբ կբւո–
րէինք
, ա յլ
մ իջօրէականներու
մէջէն
կ՝անցնէ ինք ան սա յթաք ,ամ էն օր մեր ժա–
մ "՛ցո
լց էէ Ժամ մ բ ետ կր տունէ ինք : Եւ ա–
մ էն օր հովի1ւ եւ երկ
ինքին
ղոյնբ
յուսա–
Հաաօէւէն
նո յնբ կբ մնա լին եւ իրենց դէ–՛^
մ աղիհբ
չէ ր գադբեր
Հ ի ւս ի ս ա լին կիսա– |
ւլսւնդին
վերին
ոլորտներուն
ս ա ռն ո ւթ ի ւ–
չ
նբ արտաբեբեէէ
, մինչ մաբդոց
Հոգինե –\
է՛էն դուրս աէ ոչ մէկ նոր՛
ուրախութիւն
I
իր փ՚այլովր
կուղաբ
պայհաոացնել
՚լէմ
-1
քեբբ
է
Այս ալ ամ ե բ ի կեան էր միչտ
, եւ^
ինչպէ ՛ս :
;
ՕՆՆԵԿ
ՊԼ-ՐՊԷՐԵԱՆ^
կագին
ղիւանբ
•. Բնական է
Հբատաբաէլու–^
թեան
Հաւանականութիլնբ
շաա ^չինէ ,
մանաւանգ
Հիմա
•.Ո՚էբացեալ
ամենասիբե–
լի բարեկամս
, Մեսրոսլ Պաաբիաբք
Նչան–
եան Եբուսաղէմի
դիւանին
կաբեւորա
-
գո
յն նիւթե
ր բ տպե լու
ձեռնարկեց
, սա -
կա
յն
Հ րատա րակութ եաԿւ օբե բուն պատ -
րիարքբ
, Հակառակ
իբ վա յե լւսհ
դրական
Համբաւին
, 1թ"յլատրեց
անոնց Հրատա
֊~
ր ակութ
իւնբ
, քանի
մ բ
վաւե բա
թուղթ
Հրատարակոլելէ
վեէ՚ջ :
Արտի
սեղմումով
կբ դիտեմ
այն
աՀադին
ան տ ի սլ նիւթե
ր բ որ ղի ղուահ
կր մնան
մատենադարանիս
մէջ։
Ատոնց
Համաբ
հախսուահ
գրամէն
աւելի
անոնց
անտիպ
մնալբ կբ մտատանջէ
՛էիս, թէեւ
Հոս կեր–՛
պով
մբ փբկոլտհ
կբ նկաաեմ
ղանոնք; Ե"
նիւթական
Բ՚՚է"1՛
միջոցներս
կբ
նախլ^տ֊
բեմ
տրամ ագրեչ
Հին ձեռագի
րնե
բու , ո -
րոնց
թիւր
շՏՕչւ
էլանցնի
իմ
Հաւաքահոյիս
մէջ,
որովՀետեւ
ոչ կրնամ եւ ոչ ալ (լու—
ղեմ դիլահական
եւայչ
^յ
թուղթերու
գրամ
լաւոկսւցնեէ։
Եթէ ատիւկա
կւսաարահ եմ
ու կբ կատարեմ
սլարղապէս
Հետեւ անք է
տեսակ
մբ անղօր լուսաՀաաութեսւն
: Ան~
տաբակոքս
ղանռնք
Հրատարակելու
նիւ —
թական
միջոցներր
չոլնիմ
, քանի որՀա–
ղաբաւոբ
տոլարներ
ւղէտք են
ույդպիսի
չ՛որքի
՛ք ր
Հ լւ ատա րակութեան^
Համ ա ր :
Աակայն
աւնպտյմաւն
պէտք է այս եւ ասոր
նմ ան
նիւթեր
ր
՚էէ՚կե
լ վերջնական
կո -
բուստէ :
Նոյն ատեն քաջ գիտնալով
որ մեր աբ—
էի իրականութեան
մէջ պիտի պակսի այս
գորհին
կատարման
1,ամաբ Հարկ
եղահ
ղորհնական
դիաակցութիւնբ
, ես
ի՚որ ~
Հ ուրդ
պիտի տա
յի որ
Համ
եմ ատա
բաբ
չ՚ոա
նուաղ
հախքով
,
տպադրութենէ
տաբբեր
միջոց մբ ղ որհահուի
ա յս նիւ -
թերուն
վւբկութեան
Համ ար ; Այգ
ի^ոցբ
միջաղգային
է եւ օրէ օր կր
հաւալի
,
ա յսինքն
լուսանկարել
: ինքս
անձնական
միջոցներովս
լուսաեկաբահ
եմ Նոր Ջու -
՛լայի
դիւանին
կաբեւորադոյն
մասր, որ
Կր
՚ՌՐ
՚"բեր1՛
^ ՚ – 18/՚7–
ւէաբերսւն
:
Ն"յն՚ղէ"
ձեռնարկահ
եմ Հռովմի
դիւան
ներուն
լուսանկարման
բաղմահախս
գոր–
հին։ Աակայն պէտք է որ Բարեդոէւհակա
-
նբ Նուպարեան
իր մ ատենագա
բան
ին Հա -
մար «միքրոֆիլմ»ով
Հաւաքէ
ինչ ոբ կա -
րելի է եւ ուր որ կաբեէի
է ։ Համեմատա
-
բաբ
ոչինչ
հախքով
մր մչակութային
Հս–
կսքյական
հառայութիւն
մբ
կաաարահ
Կ՝/1Ա"՚յ Հ՛ ^՝ Ը՛ ^Ւ
"՚֊Բ1
"–^ր
" ՛ յ "
Դ ՚ ՚ Ր ^ Ը
կատարե
լով ; Ն՚՚յն իսկ իր Հալաքահ
նիւ–
թք՚ՐՐ
ս՚սլագայի
ամէն
պատաՀականու
-
թեանց
գէմ ապաՀովելու
է : Եթէ
ինհի
"էէս սովորական
անՀատ մբ կրնայ Հա ֊
ղաբաւոբ
լո ւս ան կա րնե
ր Հանել
Լրաւլմա -
թէ՛^ Հին կաբեւոր
ձեռագի
րնե բուն ման-
րանկաբներբ
գունաւոր)
, վստաՀ եմ ոբ
Բաբեգոբհականին
պէս աղդան
ո ւէ ր Հաս–
աատոլթիւն
մր իր նիւթական
եւ կաղմա–
կերսլչական
լա յԴ, միջոցներով
կբնայ կա–
աարել Ե րեւանի
անմ ատ
չ ե լի
։լի ւսւննե ր
էն
ու
մ ատ ենա դա բանն
եր էն
մինչեւ
աչխարՀ
ի
ամէն
կուլմբ։
Այբսպէս
երեւութական
ձե–
ւեբ
են , օրինակ
, Զօպանեանի
թողօնին
տէր
դառնալու
նման անկատար
ձեռ —
նարկներբ :
^
Գժ ուար չէ բմբոնեէ ա յն աՀադին
վ ր -
տանգբ որ ա լսօր ի"կ կը "պ"ւռնայ
մէ՚ր
<.8ԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(4:2)
ԵՐԿՐՈՐԳ ՄԱԱ
ԺԱ.
Առա
յ Թ"՚–"եանի
թեւբ եւ մի կ " ՚ լ մ աա–
րայ :
Այոօէւ Ք" եաեւից չատ եմման եկել՛
սւսացի։
Հիմա
տուն եմ գնում,
ղ֊ու է լ "է՛
՛լուս , շաա էաւ կ՝անես : Եկ
՛ք իասին
՚էբ–
նանք :
այ"
րաղէին :
Հէնց այս րոսէէին :
Ւ՞^չ է պատաՀեէ որ ;
^ /՚ չ՛"՛" կաէ՚եւոբ բան :
Հեռադիր
Հո չկ"՛"՛յ
մեր տանից ;
Ջէ , Բ՚՚՚յց
կ ՛ " յ
այնսլիսի
մի բան, "րի
Համաբ
գ"ւ. պէտք է Հէնց այս ՚էիշեր
Հե -
ոանաս
այստեղից ;
Թուսեանը
կարճ ժամանակ
նայում էէ՛
ինձ
ղարմ ացահ ; Տ եսնում էր որ
շւււա
էուլ՚ջ եմ խօսում
, եւ նրա դէմքն էէ "՚-է՛^
ու
մ տահկոտ արտա
յա յաւււթիւն
ստացաւ
յ
Գէ
^ է լ ինչ ես երկարացնում
, աստ
ու "էրՆի , էլի , բացագանչեց
անՀամէեր :
Եկ ղնանք
, 1չասեմ
, այստեղ
յարմաբ
չէ , Ժամանակ էէ չկա
յ ՚ այնպէս
անենք որ
ղնաց քին
Հասնես :
Թ"ւ"եանը
չարոլ1ձակում
էր նայեէ
ինձ
էլարմացահ եւ , ը"՛" երեւոյթին
, մի քիչ էէ
վսւ
խեցահ
, յեաո
յ ուոերը
թօթուեց
տա–
րակուսանքով
եւ ասաց
՚
Լալ, դու գնա Հագնուիր
, ես էէ իս —
կո լն դալիս
եմ :
Ու փ""էեց երկու
տիկիննեբի
ետեւից ,
որոնք կ
՛՛ւ
՛ե լ էին խռնուող
Հաս արա կու -
թեան մէջ :
Հան դե ր ձա
ս րա Հում վաղուց
Հագնուե
լ
եւ սպասում էի մ ուտքի
դրան
մ օտ
, երր
վերջ՚սսլէս
երե լաց
Թուսեանբ :
Շաաոէով
Հաղնուեց եւ միասին
դուրս եկանք
.
՜~՜ Ջգի՚ոեմ՝
իմ րա՚^խտն է «թարսուել»
,
թէ
Աարումեանի
բախտն է բանում
, ասաց
մի
հխ՚՚՚խոտ
վառեէով
՚ Հաղիւ
Հաղ յ ո յ "
ունէի
՚սյս
՚էիչեր
ր՚սնր
դբստելու
, եւ
«թարսի»
՛՛լէ" եկար
մէջտեղ
ցցուեցիբ
:
Գէ ասա տեսնեմ •
է Ք1՚է չո՚-՚ո
չուտ արի,
որովՀետեւ
Հիմա
իննից անց է, եւ Հաղիւ. թէ կա -
րողանաս պատբաս տուե
լ , որ
՛էն
"՛ցքին
Հասնես , ասացի եւ քայլերս
արագացրի
:
-—- Հանաք չես անո՞ւմ
, Հաբցրեց
Թ ՚ ՚ ւ ո "
եանր,
նոյնպէս
արագացնելով
քայլերը :
Այ
Հիմա կը տեսնես՝
Հանա՞ք եմ
ա–
նսւմ
, թէ ոչ ; Լսիր
յ
Գու դիտե՞ս
, որ
սլաամ ուահքի
ՀերոսուՀին
իմ ամ ենա
լաւ
բարեկամի
կինն է :
Թուսեանբ
յանկարհակի
կանդ առաւ
է
-
ինչպէ՞ս թէ
...
կանգ առա
յ եւ ես ունա յեցի
նրան : Փո–
՚լոցի
եէե քաբ ական
լո ւս ա ւո բ ո ւթ ի ւն բ Հբ -
ն ա բ ա ւո բ ո ւթ ի ւն էր աալփս ինձ աեսնե
լու
նրա
գիմադհեր
ի
բո լո ր
ւի ո փ ո խ ո ւթ ի ւն նե—
րբ : Նա նա յում էբ ինձ
հ՛ս յէ՚ա
յեղօրէն
ապչահ
, իմ անակնկալ
յա
յան
ո ւթ ի ւն ի ց :
Աետոյ դու ՚լիտե՞ս՝
ով է եղել , ոլւ
Ա՛յս երկու
ւլիչեր
ղալիս
քաչում էր ղան -
՛լր. •
Ո՞՛/ : - Ա առա
յի ամ ուս
ին ր ;
֊—• Որ ի՞նչ :
7=
Որ քեղ սպաննի :
իմ ա յս յայտն
ութ
իւնբ կարհեմ
ամ էնից
անակնկ
ալն
է բ նրա Համար ,
որովՀետեւ
նա– յանկարհակի
այնպէս
սվւրթեց , որ ա՛
կամա
լ ղղ2.՚"ք/1՚է ւ^է ինչո՞ւ
այդքան
սուր
կերսլով
յա լտնեցի ա յ դ րանբ կարճ ժա -
մանուկ
նայում էբ ինձ կատարեալ
ապոլչի
՚ ղ է " , յեաոյ ասաց
.
ինչ
Հէքեաթներ
ես սչատմ
ում ;
Գժբախտաբար
կեանքը
Հէքեաթ չէ ,
բարեկամ
, վբ՛"յ
րեէ՚ի ես, եւ այս «տբա–
գեդիան»
է լ Հէնց այն բանի Հետեւանք է ,
որ դու կեանքր
ղուարճա
լի
Հ էքեաթ
ի տեղ
ես գրել :
-
Լ՛ու
, որ ղ ալիս էր , ինչո՞ւ չէր մ տ–
նում ու սսլանն
ում
, մ անաւանգ որ երկ -
բւ՚բ՚է
՛է է
չե է՛բ ե՛՛ ինքս գնացի
դուռբ
բաց
"՛րէ
՚ Ո՞ւր էր վ՚ախեէ :
Ես մի քիչ չ՚իոթուեցի
նրա այս արա -
մ աբանական
Հարցումի
՛էբ՛" յ , բա յց էս -
կոյն
մտահեցի
, որ եթէ
ճչմաբտութիւնը
յայտնէի,
կընշանակէր
, թէ ամրողջ
ղոբ–
հր
սլիաի
վւէւաւլնէի • Ու՚ւ՚ոի
պատասխանս
խո ւս ա փ ո խ ա կան ե ՛Լ՛ու :
ք^՚Լ ՚է1""է ՝ ասացի,
՚ լ ո ՚ ց է փերթին
րո
պէին
մտահհլ էր , ոբ ինձ շատ
անաիաբժ
գրութեան
մէջ պիտի
դնէր , եթէ իր վրի
ժառութեան
փ՚՚՚յրբ
ւ՛մ տա նր դարձնէ ր :
Բայց դիտեմ
, աւելտցրի ես խօսքե
րիս
նը–
րա ՛ւբ՛" յ թողահ
"ւպաւորոլթիւնր
չթու -
լացնելու
Հաւքար
, նա ման է դալիս,
որ
ուրիշ տեղ բռնի քեղ :
( Շար. )
ՆԱՐԳՈԱ
Fonds A.R.A.M
