Օս՚ջււչւդսւբար
երկա. կսւրեէ.ււր յ""Լթ՚" ՜
նսէկՆեր
չ՚՚՚Հեցալ
Հ. Տ .՝
Գաչնակւ/ա֊թի՚-նը
Հսւրաւային
Ամերէքլայի
մէջ,
ւլսււլութա -
յէՆ
Ընւորսւսչւսյքարի
առէթաէ
•,
ճաւլթա՚նակ
պիաէ
էկ՚՚չկէնք
ԼաՀա-՚սհբ,
եթէ
՛հ
III
չԿւսւ
ԿԱՈ
ւթեան
Հա կառակորգնե
րր ,
մեէէով վաքրով
, աջակո/էմաէ
ձաէււակուէ -
մուէ ամէւսներ
շարունակ
շյհ՜ուէէւն
նաէււա–
սլաարասաական
ա շէսաաանքնե
ր ու , նոԼա —
աակ
ունե՚ււալւյւԼ
ւ/շ թկ ւլաւէութէւն
վերեԼքն
ու. շա~,ր, այԼ ււչա րււաււչէ ս աթոոներոլ
ա է–
րացում ր :
Հա սա ր ա կա կան
կեանքի
մ էջ սլա յքա ր -՝
ներր կր կորսնցնեն
իրենց
արժէքր
, երբ
բարձբաւլ
ո յն նսչաաակ մբ
չառաջնոբգեր
կողմերբ;
Երբ ասպաբէղ
իջնող
Հ ո ս անքնե ր բ Լա -%
ււալոյնին
նախանձաէսնղրութիւնբ
չունին
ոեւեռակէա ;
ԷԼյսպէ
II
են ՜՛"՛կ՛՛՛՛է ՚"շ՛""կց՚"կո՛ն
ճակա -
տի
մ ՛լած
՚էե է՛ջէ՛ն երկու
սլա յքա
րնե ր բ :
Անոնցմէ
առաջին ր տեղի
ունեցաւ Ա ոն–
թէվիտէոյի
մէջ. Նոյեմբեր
2ձին , իսկ
երկրորղբ՝
Աան քիաւլոյի
մէջ,
Գեկտեմ–
բեր
–ձՕին ։
Այս
ղոյ՚է
յաէլթանակնեբբ
եկան
ւյարձ -
եալ Հաստատելու
, թէ կարծուածէն
շատ
մեծ է Համակրանքբ
Հալ
ղանղուածներոլ
•էանգէսլ
Գա
շնա կց ութե ան , որուն
ամ բո՚է^
կեանքբ
նուիրում
մբ եղած է է՛ր մողո -
էԼոլրգին
Համար ;
Աիայն
կոյբերն
են որշեն տեսներ
իրա–
կանութիւնբ
% Ա իա յն
՜՚ո՚էէո՚է
աղքատներն
են որ կ՛՚ուրանան
ուժբ ւլաւէափարի
իրենց
Հակառա
կո րղնե բուն ;
Այսսլէս
ւղատաՀեցաւ
նաեւ Հ՛
Գա
շ–
նակցութեան
, ոբ է ու կբ մնայ
միակ
դօ–
բաւոր
կաղմ ակե
րսչութիւն
ր Հայ իբակա
— •
ն ո ւթ ե ան , բա յց իր Հա կառա կո բգնե ր բ
կէ՚րքէ
"՚– նաթանձէ
տարուած
, կբ շա --
բունակեն
ւղայքարիչ
անոր գէմ:
էիո՚է" ՚էէ՚՚էա կան
լա յն
ղանղուածնե
րուե
բնաղգբ
սակայն առալ^ է : Ան կր մերժէ
բոլոբ տեՕակի
բանսարկուներու
եւ ցե —
Էսարձա1
^երոլ
նենգամիւո
վերագրումնե -
Րէ՛
I
Սբմերժէ , էէասնղի կր աեսնէ
կենղա–
նի ղործբ
Գաշնակցոլթեան
:
Կբ տ՜եսն է անոր կատարած
ք՚Տ ՚" 1Ո շաա
սւ շէսաաանքնե
բ բ ամէն
՚^՚"Ր՚էթ
՛էէ՛"՛ ք ՛ւ "՚՜ /՚/՛
Հաւատքին
միացուցած
յարգանքբ
, կու
աայ
իբ քուէն ու ձայնբ անոր, երբ Հրա—
սլաբակի
՛էլ""
յ
Կ՛"
յ (նտրասլայքար ՚^Ր՛
կուաայ
իր գբամր երբ կայ
շինարար
ւլ ործ , կուտա
յ իբ գնաՀաաականբ
ե՜լւբ
կր սսլաոէ այգ ուղէւոէէ կաաա րուե
լիք
ցԼ —
ղակերտ
նաթաձեոնութիւն
մբ ;
Աէիիւռքի
մէջ այս նսլատակաէ
րարձրսւ–
ցած
գեգեցէւկ
ղոբծեր ու կոթողական
ա—
բարքներ կան , նաէսաձեռնոլթէււն
բոլորն
ալ
Հ . Տ • Գ՛ո էակցութեան
կամքին ու
մաքին
տ Անոնց
բոլորին տԼ
յաջողութեան
Համար
մեր ժողաէոլրգբ
բե րած է իր ան֊
էէեբասլաՀ ուանսակարկ
մասնակցութիւ–
Ու ա յղ գործերր կբ կոչուին .
Հւ. մ ՚"ղ՚լ
՛ս յին Ա չակութա
յին Ա
իութիւն
ճեմաբանղվ,
Բառէն
Եփ՚իէ
միջնա ֊
կարւլ ւէաբժարան,
Աօթնա
լւո ր կան
ի փա —
սաՀեղ
շէնքբ
«Յուսաբեր՜^էւ
, Հր ատա բակ–
չական
«Յ՚՚ւսաբեր^ի
, Համաղղային
տր -
ոլւորան եւ Հ ր ա տա ր ա կչա կան , «Հա
յրե -
նիք՜^ի
շքեւլ ակում
բ1ւ ու տսլարանբ, իր
Հբատարա կչա կանն
՛՛ւ ՚էրաւոոլնբ
յաբա ՜
կք՚ց բաժիննեբոփ,
«Ասսէարէղ»ի
նոր աբ–
սլարանբ
իր տողաչարնեբով
,
«Ալիք»ի
նոր
ւլրաշարոււոունր
, ՚իա^ակցական
սե-
փական
ակումրներր
Պէյրութի
, Հալէպի
,
Ա՚էե քս՚սնգբ
ի ո յ , Հիւս իսա
յին
Ամերիկայի
բաղմ աթիւ
շրջաններու եւ Հարաւա
յին Ա֊
մ եբիկա
յի
՚քէջ,
ճանչցուած
Վւււսւքեա(ւ ,
Այւմենիա , Անդրանիկ
եւայլ
անուններով։
ք՛բ
Հէւմնած
ւոասնի մօա
օրաթերթերբ
ու
շ՛՛է"՛ պարրերաթերէժերբ
, իր Երէ՚՚ոա -
սագաց եւ Պատանեկան
երկսեռ
Ա իու -
թիւններբ,
իր կարմիր
Խաչերր,
իր սե -
վւա կան
նաէսակրթսւբաննե
րր
ծանօթ
«Յառաջ»
, «Աղբալեան»
, «Զաւաբեան» եւ
այլ
անուններով, եւ վերջապէս,
իր
մ չա—
կութա
յին
լ^ւկե րակց
ութ իլննե ր բ
իրենց
կալուածներով
ու պատկան
երկիրներու
ի չէս ան ո ւթ ե ան ց
կողմ է
պա չտօն ա պէս
ճան չցուած
վաւե րագէւ րնե ր ով , կբ մնան
փաստ
անոր վայելած
լա յն
ժողովբդակա–
նութեան •
Փոքրէ՛կ
ծփուն
իչէսս/եութէււն
մր , Գաշ–
նա կց ութ
էււնբ , ո բուն
ղեկավա ր
մ էւս^քր
արթնօրէն կր Հետ եւէ, մեր րաղմ ութիւն -
ներու առօրեա
յին ու էլաչիւատի
ղերծ
պաՀել
Հայր վտանւլներէ :
կաղմակերպութէււն
՚^Ը^՛ է Հ ՚ 8 ՚ Գ՚"շ
~՜
նակցութէււնբ
,
արժանացած
լա
յնօրէն
՛լին ք ծնող
ժողովուրգին
Համակրանքին ,
քանի
III
յգ
ժողովուրգին
ասլաղ ան ՚էար -
ձած է անոր մտաՀոգութեան
առարկայ •
քանէւ ա յգ
ժողովուրգբ
կ՚ապրի
քաղաքա–
կան գժպՀի
պայմաններու
ներքեւ եւ իր
էրիւ քանակով չէ Հաստատուած
իր աղատ
Հայրենէւքին
սաՀմաններէն
ներս ;
Լուսաւոր
պատմ ութեամ
բ
մ բ ս ւ ա
յգ
պատմ ութիւնբ
կերտող
նոյնքան
պայծառ
գէմքերու
բանա կով մ ր սլանծացող այս
կաղմակեբպոլթէււնբ
, Է""Ր արմ տաներ
նետած է Հայ ժողովուրգին
Հոգիին
մէջ՛.
Հակառակ
քաղաքական
էւր Հակառա -
կորղներուն
վա
յբե րան
լուտանքներուն
,
ամէն տեղ է ան ու պաանէչին
վրայ ;
Երէկ անկախ
Հայրենիք
մր տուաւ ան
իր ժալովուրգին
. այսօր
1լաչխատի
է՚՚ելի
դարձնել
Հայութեակ,
քաղաքական
է՚բա -
ւունքեե ր բ ու բերել
իր
ձեոնտուութ
ի՛նբ
Հայրենիքին եւ անոր վերեչքի
ամէն կքոէ՛–
ղի ճէւգերուն
, Հսկելով
մեր քանակին
ան
կորուստ
աճին , որ դառնալու է
շօշափելի
Հարստութիւնբ
վաղուան
Հայաստանի
մե–
ծովժեան
յ
իր
մամուլր կր էսօսի այս
բոլորին
մա
սին , եւ իր գործր կբ մնայ կենդանի
փաստ
իր
նուիրումին
;
(
ԱՀա թէ ինչո՞ւ
իրեն Հետ է
Համակրան֊
Քր Հայ ժողովուրդին
առողջ ու
գի՚ո՚ոկից
ւոաբրերոլն
, որոնք
երր պէտք է ,
կ՚իջնեն
Հրապարակ
, աղղա
յին
կեանքէ։ ղեկավա -
րութեան
մ էջ յաղթանաէլհե
ր ապաՀովե -
լու
Համ ար
իրեն :
Եթէ
շառաչուն
են ու ջախջախիչ Հ՛ 3՛
Գաչնակց
ութեան
յաղ թանա կնե րր , պատ–
ճառբ
այն է , որՀատու
եւլած է իր
նուի
րում բ ու անսաՀման՝
Հանդէպ
իր ժողո -
վուրդին :
ԱՐՄԵՆԻԱ
ԿԱՐԴԱՑԷ՛Ք
ՏԱՐԱԾԵՑԷ՛Ք
ՅԱՌԱՋՀ
Տ Է Ր
ի
շ Ե
Ա չոյ Ջրիկ
ղի՚-գացէւ Տէր Մ ուշեղ, ա -
մուր կեցած
սլա յքարի ճակատին
վրայ,
ու
ւրթ,
ւն եւ
.ննկ,
ականատես
ժողո —
՛էո
ւբ ւլի ղ՛"րՀ
"՚֊ր ե էի
մ ա ր տ ի ր ո ս ո ւթե ան ,
Կր շ՚ոնաբ
աւելի
սոււլ ծախել
իր թանկա -
ղին կեանքբ : Անդամ էր Հ. 3 • Գ • Կեգր
՚
կոմիտէի ; Տ՚՚րեկր
, Մաչաոցի Հեա կբ
խաղար
, իսկ ՛էի չե րնե ր ր վառօդ կբ մ ա -
գէր
՛՛Իր կատարած
կուսակցական
աչէսա–
աանքբ , շնորՀէււ
իր ուչիմոլթեան
, իբ ա—
նոլչ
բնաւորութեան
եւ
շՐ^յ"Հ
՚" յե ց
Ո Լ —
թեան,
երբեք
աչքի չղարկաւ
վայրագ
թշ
նամիներու
կողմէ - Բառասուն
տարի ան —
ցած է եւ նոյնքան ալ անցնի , կաբեէի չէ
մ ոռնա
լ իբ Հերոսական
մ արտն չումնե ր բ :
1915/»
^՚որգէւ
օրերուն
, Յուլիս տասր
.—~
Երեք ամիս
՚էերջ
՚էերի կբ բռնոլիմ
Ալաշ–
կեբաէււյ
գաղթ.ւղ
Բէօր
Հաս ան
փաշա
յէւ
ցեղակից
Բեամ
իլ աղայի
՚^ղո լամ»նե
բէն
Հ
իրրեւ
կօշկակար
արՀեստաւոր
,
աղան
կեանքիս
էսնայելով,
ղիս
կ՚առնէ իր
պաչտ պանս ւթեան տակ : Շա՛ո չանցած կր
չաՀիմ աղա քին Համակրանքբ
Ե՛ն
՚ :
Անցան
ամիսներ : Օրմբ ղիս կանչեց եւ
սլաա ուի րեց որ իր սավյո կնե բուն
ն ր բանե–
Րբ նորոդեմ
: իսկ ինքր
ղրաղուած էր իր
ռուսական
մաւղէր տասնոցով
, զ՛՛բ
իււլե–
լո ւՀամար քակած էր եւ չէր կրնար չտ -
կեէ : Ջի" օղնութեան
կանչեց
Ջ՚էէ այդ
գոբծդ եւ Հոս եկուր , սա
ատրճանակր
գասաւսբենք
; Ըսի • - Ա՛լ՛"
է
ես
զէնքէն
բան չեմ Հասկնար :
Աաախօս
, պատաս
խանեց ,
~ 7՛»՛»–
Հայ րէէա" ուզէնքէն
բան
չՀասկնա՞ս,
չեմ Հաւատար : Բեզէւ բան մր
պիտի
Հարցնեմ
, գուն
Մ չ"
յ Ջէ՚է՚կ
գիւ-ք ՚՛
ւլիաե՞ս
•.–Այո
, աղա , ւլէւաեմ :—–՛Բանի որ
գիտես ) եկուր տես այս աարճանակբ ,
էժերե.
զուր
ւն^ս
եամ
ւոսոաւ. րււ՛
֊. Այ՛լ
ատրճանակր
քու ցեղէգ
ք՚ոջ
մարգու
մր
դիակին
վկայէն
առէւ %
Տ ո ՚ ֊ ղ ի չ է ատոր
սչատմութէււնբ
,
պիաի
պատմեմ
երբ ատրճանակր
կարգի
բերենք։
Եւ սկսաւ
սլատոմել՛
Ա^ան
մօտե
րն էր , երբմտանք
Ա շո յ
դաշտ I Մեր
ՀԷԷ^Բ
1200
անուոր
,
եկանք
սւեւլաւո րուե
լու
Ջրիկ
գիււլի
շրջակա
յքր
՝•
կարճ գագարէ
•մբ ետք ^ երեսունէ
աւել1ւ–
ւլինու.) րնե բով , րարձլւացանք
ՋրԼւց ա յդէ՜
ներ էսագռղ
առնելու
: Այգիի
մր մէջ երկ -
յաբկանէա
քարաշէն
տուն
մր կաբ ;
Այգին
շրջապատուած
էբ քարէ ցանկա սլա տով
՚.
Ե է՛՛է ուկանչով,
յաղթական
ու անխռով,
ցանկասլատէն
ներս անցանէ ; Շէնքին պա–
տուՀաններէն
կաբկուաի
նման
դնգակնե—
րբ թափեցան
մեր վրայ։
Շփ"թեէով
ետ
գարձանք եւ փոխանակ
ցանկապատին
՚լէմ պատսսլարուե
լու վւաէսա՚^ւք բաց դա
շ—
տէւ մէջ։ Երեք
գիա1լ1ւե
ր ինկան
ցանկաոլա՛–
տի գրան
՚աո֊ջեւ։
Փախուսւոի
միջոցին
ի—
բարու ետեւէ
ինկան
Հին՛է– Հողի ,
որոնց
մէջ
իմ աւլիզ եղբայրս
Համ
ղան
,
27
տա —
րեկան
, նոր ամուսնացած
: Ութ
մեռեալէւ
վրայ
ունեցանք
Հինգ ծանր ութեթեւ
վի
րաւոր։
Հաւար պրծաւ, չ"ր" կողմէն
օդ~
նութեան
Հաոան Ապտուլ
Մ էճէւտի ^էէի^
մարտիկներ
, Ըամանըքցէւներ
, Շէ՚պրս՚ն -
ցէ՚ք
է Հասանանցիք եւ շրջանի
Բիւրաերբ :
Կաաաղի
կռիւ , բոէորի գնգակ)ւերբ
"՚-՚լ -
՛չուած ենքաբաշէն տան, աոանց նպա -
տակի : Տ՚՚՚ն
մէջ կոուողներ
երղելով
կբ
կռուէին եւ Հատիկ
Հատիկ
ղոՀեր կբ էսէէ–
լէին։ կէս օրր անցեր
էր. Ջրիկ
՚էէ՚՚-՚էի
՚ ճ « –
րս/եոցէն մաս մբ ղինուոր
երկու
թեթեւ
թնդանօթներով
օղնութեան
եկան։
Թր)ւ -
ղանօթներբ՝
սկսան
ղործել,
տան
փե ր ի
յարկբ
բռնկեցաւ
: Այս միջոցին
թնգա -
նօթնեբէն
մէկր
էոեց ,
էժնղանօթաձիղբ
չանթաՀար
ինկաւ
անշունչ : Աակայն
կռի–
ւբ կՂռար
, ՚ուեէի
զոՀեր կր է"էէէ՚ն
՛էէ՛ն -
ոլորներէն
: Մ իւս
թնգանօթբ
քան՛է եց
տան
վարի
յարկբ.,
Շէնքբ
ամբողջովին
ճարճատելով
փլաւ :
« Այ՛լ
թ " Հ " ՚ – ր ո Հ ի
՚Դ՚ն՚՚ժէ՛^՛
՝ ՚ ^ ՛ " / " / ՛
՛՛՛
մո էոիրի
ամ պ մբ բարձբացած էբ է" որ -
տարուած
չէնքին
վրայ
յ
Տեսանք
մէկբ ոբ
խելագարի
նման
ո րթա տանկեր
ո ւ
մէջէն
սողալով
ինք՚էէ՚նք
նետեց
ցանկապատին
ղիմաց եւ կռուելու
գիրքբ
բռնեց : Անոր
արձակած
գնղակնելւր
, աոանց
ղոՀի վար
չէին
իյնար
Հ
Երկսւ
անզամ
զինուորական
կառք մբ մեռած
ու վէւրալորներ
վւոէսադ -
րեց Ջրէց
ղօբս՚նոց : Մեր կողմէ ցանկա -
պաաի
երկայնքէն
կարկուտի
նման
՚էէքէ՛ -
էէսւկներ կբ թափին
, բայց
անօզուտ
,
մու
խի ու մոխիրի
մէջէն
մարզ չէբ տես -
նուեր :
ՊաՀ
մբ գագրեցաւ
կրակբ : Մուէսի ու
մոէսիրի
ամպն ալ նօսրացաւ
;
Տեսանք
մարդբ,
կ՝եբեւէւ
վիրաւորուած
էր։
Աոանց
"՛ոքի
ղալու բաներ
մր րսաւ, եւ էւր Հար -
ուածն
"՛է դագբեցաւ։
իր ունչունչ
դիակին
փրսւ ք անՀա
շփւ
զնդա կնե ր թափեցան : Ա–
ոաջին
Հասնողբ ես եղայ,
այս
ատրճանա–
կբ– առի էւր ճանկերու
մէջէն
, եւ սլաՀեցի
\
Իր մոսինի
ւլէնքէն ղատ , Հատ ^ք^՛ ՛ՈԼ
շալկա
ծ էէ՛ տոպրակ
մ բ
վւ ամ վւ ո լ.շաո վ ^
ղոր
ւէինուորնեբր
դրաւեցէւն •
Շալկած
մոսէւնբ
երեւի
լնկերո^
էր
1
"Բ ինկած
էր
վւ լատա
կին տակ : է՝" է՛՛բ կռո
ւո ւլԿւե ր ր եկան
տեսնել ա յգ մօրուքով քաջ մ արղբ :
Ջլ՚է՚կ
գի՚-՚էի
Թ՚՚ւրքե
ր բ ճանչցան
զա
յն ,
գիււլին
տէրտէրն
էր , Տէր Մ"ւչեզ
, միջակէն
փեբ,
կլոր
՚էէ՚քքոփ-ւ "եւուխիտ
մօրուքով :
Գեռ Հագած էր իբ սեւ փէ՚է"նբ, "ր ոտա—
ցս՚ծ
գնդակներէն
ծակ ծակ եղած
էր։ (Ա–
տրճանակէ, փայտէ պատեանէւն
՛էէ՛՛ս յ կա -
յին
Հայերէն
երեք տառեր
, Հ • 3 • Գ ՚ , Մ ՚
/՝-) : Յս՚ջորդ
օրբ վւլատակի
տակէն Հա -
՚՚էտէ՛^ "՚Նոլխ
ղարձած
անճանաչելի
ղէւակ
–41^.
(Հաւանական է որ Հ ւսմ ագիլգացի
, եւ
իր անբաժան
բնկեր
Ո՚ուբէնի
ղիա1լն էբ ,
Մ. բ.) :
^ Ղ Բ
՚ " Յ ե ՚ " է էՐ՚կեր
Ո՚ուբէն Տէր Մինաս -
եան, իբ Յուչերու
վեցերորդ
՚էրքին
մէջ
ԿՐՂՐԷ
(է^35)։
- « Ջրիկ
՚չի՚-ղի Տէր Մուչեղ
,
թէեւ
չէ^Ք
շնորՀքով
տէրտէր էր, եւ շարունակ
Մ շոյ
ւսչէսարՀի
Առաջնորգական
փոխա -
նորգ։
Բայց
անոր
սքեմը, ել սեւ
մօրուք
դիմակ
էին .թագցնելոլ
իր
յեզափոխակա–
նի Հանգամանքբ։
Անոր քանիցս պատա -
Հած
էինք,
իբրեւ
սուրՀանգակ
,
է՛րրեւ
կոոլող,
իրրեւ
կոմիտէ,
եւն–։
Բ՛ս յց այդ
բոլորբ
, կը թադնոլէր
անոր պաչտօնա -
կան ֆարաճային
տակ ; Անէր որ
Հիլ -
Րէ՚էԲ՜ի
օրերուն,
չաբունակ կբ պնդէր
« կուսակցութիւն
չքչել
զրաթախ»ի
(ցե–
Է")Ի
՚ ք է ի
Հ"՚ղ՚"Ր
"՚նղամ
ըսի Գարմէնին
,
տօ,
ջրի ձէն կուգայ
քեղի։
ինծի
ականջ
կ՚սէսող
չեղաւ։ Տաս ՚ոարի կբ լինի այս
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(43)
մեմ։
ԵՐԿՐՈՐԳ ՄԱՍ
ԺԱ.
Օւ ա՚էա թէ ինչու ես անՀրաժեչտ
եմ
Համ արում
, որ ՛է՛՛ւ ա յս ՛էէ՛շե է՛ եւ ե թ
Հե
ռանաս ;
Ու, առնելով
նրա թեւը,
առաԼ
տարայ։
Այլե ւս ձա յն ծպտուն
չՀանեց ;
Հետեւում
էբ ինձ յանցաւոբ
երեէսայի պէս :
Հա , մի րան էլ, յանկարծ
մտաբերե–
ց է, ես։ Գու դիտե՞ս, ոբքե՚էնէւց զաւակ էէ
է ունե ցե լ :
Գէւտեմ
, ասաց նա կամաց,
էւր վեր ֊
ջին
նամակների
մէջ գրում էբ որյղի է ։
Յեաո՛՛յ
:
Յետոյ
էլ չդիտեմ
, նամակագբոլ
-
թիւնբ դագարեց :
Ուրեմն
չգէւտե՞ս
, ոլ։ իր
նորածին
մա՛նուկբ
ինքն իր ձեռքով
սսլաննեէ է :
^էչ՚էէ
՚էրեթէ
ճչաց Թուսեանբ
եւ
կանզ. աո ալ յանկարծ : Ո՞ վ ասաց
քե՚Լ
այդ :
Արէ՛ ՚ "՛է՛է՛ > ՚ ՛ " բե՚լ Բ"Լ"ՐՐ կր"էատ -
ճա՛նասլա ր Հին , մինչեւ
տուն
Հ ասն իլը ,
մանրամ ասնօրէն պատմ ե ցի ա յ դ
օրուան
Գարէւքլէւնի
ինձ աչւած
այցը,
յետոյ
իմ ա—
րած
այցը Աառա
յին եւ այն բոլոր էսօսակ—
ցութիւնը, ոբ ունեցել էի նբանց Հեա , էւ
Հարկէ
որոչ
դունաւորումնեբով
•
Օ՚է —
աուելաէ^ այն Հանւլամանքից
, որ Թ՝՚ււսեա~
նբ բնաւ
չէէ՛ ճանաչում
Գարեգի՚եին եւ իր
կեանքում
չէր
ԷԼ
տեսել
նրան,
Աառա
յէւ
ամուսնոյն
ներկայացրի
ոչ թէ էւբրել րա–
րի , անյէւչաչար
, թ՚՚յէ
՛՛ւ անկամ
մ է։ ե -
րիաասաբդի
, ոբիր սիրած
կ^ոջ անցեա —
լէւ՝1ւ ոչ մ էւ ն չա՚հ ա կո ւթ
ի ւն չէր աալիս , ա
յլ
իրրե
լ մի կատա
էլի
մ ՚որղ ու , որ վ բիժա -
ռոէ.թեամբ
լցուած
,
չարունա1չ
կրէլնում
է, թէ չի Հանգստանայ
մէւնչեւ սբ էւր ա -
էսո յե ան էւն «չան սա տակ»
չանի : Ե" ա յ դ -
"էէս էլ ասացի եւնկատեցի
, որ
Թ"ւսեա՚եի
թուքբ
ցամ աքեց
. ա յնպէս
որ , երբ տուն
Հասանք , նա երկար
ժ։ոմանակ
նււտած էբ
լուռ ու կաչկանգուած
, բ"՛"
եբեւոյթէւն
չիմանա
լով
ինչ ասի, է՛նչ անի :
էքառւսյէւն
պատուիրեցի
, որվ""էէ ՚^է՛
.կառք կանչի , էւսկ Թուսեանին
ստիպեցի
,
որ չուտոէէ տեղաւորի
իր
է՚րեղէննեբը ,
՚՚ր
"ւ1
"՚լի
ձ ՚ ՚ ^ Հ չ ՚ ք ^ չ ՚ չ յ ^ ^ ^ ք հ ւ
՚
Լուռ
՛Լեր կացաւ
, դանգադօրէն
, կաբ -
ծես ակամ ա յ , Հանեց Հագած
տօնական
ւլղեստր. Հագաւ
այն Հնամաչ
չ՛՛րր, "րով
Հիւր էրեկել ինձ մօտ, եւ նոյն գանդազ -
կոտոլթեամբ
սկսեց տեդաւոբել
ճամպբու–
կի մէջ,
չարունա1լ
էսո բա" ուզուած ին^
էւր մէ ջ , էլարծես տատան ուելով^
զ՚եա՛^ յ
թէ
չղնայ
: Երբ տեղալորեց
պրծաւ
, ճամ–
պրուկը փաէլեց , թոկով կապկպեց
,
՚էեր
էլացալ նստեց եւ շարուեակում
էրմտա -
ծել
կեէէբոնացած
Հայեացքբ
մի կէտի
քառած :
ք^"՚յ։յ
•> Ի՚եչոէէ"
երեւում
էբ , այգ
միայն
ժամ ան ակա
ւոբ
լնգա
րմ ացում
է բ , որ եէլե
Լ
տիրել էբ նրան եւ բխում էբ ոչթէ նբա
էէտաոնուածքից
"ՐՐ է՛՛՛աւ ւէաէսկոտ
չէր
եւ «օբդանապէս»
անբնւլոլնւսկ
տեւական
օրէն էսորանալու
մի դրութեան
մէ9 ,
է՚^էՔ"՛^
է լ "Ր ա յգ գրութիւն
բ վտանգա -
լոր
էինէբ,
այլ Հետեւանք էր իմ յա
յտնած
անսսլասելխ
նորոլթեան
էւ մա՛նաւանգ
այն
էուրջ եէլանակի., որով
էսօսում էի նրա
Հետ :
ԵԼ
ես չսէսալուեցի
իմ այգ
ենթաղբու–
թեան
մէջ, ոբոէէՀետեւ մէկ էլ
տեսնեմ՝
՛լէ՛ք Քր պարղուել է եւ ՛նայում է ինձ ժպ -
տալոէէ
Բեռի, ասաց, արի մի բան "՛սեմ , եւ
՚ է " ւ էլ էսո սա ո վան էէբ , ոբ չեմ սէսաէուե
լ
է
-
Ի՞նչ :
Տեսար տանգ էսնամի
եմ նստել,
ինքդ
էլ Հեղի՚եակ,
էէառ երեւակայութեան
աէբ,
այգ
բաները
Հեղինակեցիր
, սբ
՚էէթէ՚Յ՚է
«ռադ»
անես : Ջէ՞ ։
Պ ա ա ա ս խան
ս
մ իա յն ուսերիս
ւորՀա -
մ ար Հական
շարժում
բ եղաւ
1,լ երեւի
, ես
չկարոզացայ
ղսպել
ղղուանքիս
աբաայայ–
տութիւնքԼ
, որովՀէւէոեւ
՛նա նոբից
լու րջ
կերպաբաեք
առաւ ;
~
Լ՛"՛ ) ՚ոսաց , բայց
ի՞նչպէս է , որ
անցեալ
օրը
մ եբ առ՛աջէւն
Հ անգի
սլո
ւմ ի՛ն
մ է։ առանձէէնն
թչնամ ակա՛ն ւէե բարե
րմ
է1է
նք
նկատեցի
նբա մէջ գէպի
ինձ :
կամ,
դուցէ , դա մի
էսոբամանէլութիւն
էր ել Հասցէս առաւ նրա Հւաքար , որ • • •
Ասենք, ես չեմ ,որպիաի ւէաէսենաէք մա
-1
Հից , բայց
չէ՞ որ մաՀն է լ որեւէ իմաստ ^
որեւէ
ար դա բացում
պէւտէւ ունենայ : Թէ,
չէ
"՛Հս, իմ ճակատբ եւ աՀա քո գնդա
կը
,տոլր
զլոբիբ ,թէ իԴչ .
Ի՞նչ ես ոււլում
ասել դրանով
,
Հ՚սբ–՛
ցբի
՛էտ րմացած :
Հ
Շար.)
ՆԱՐԳՈԱ
Fonds A.R.A.M
