է;ՈԻՐ^>. 20 ՄԻԼԻՈՆ ՖՐԱՆՔ ԱՐԺՈՂՈԻ -
ԹԵԱՄւ^ ԿՏԱԿ ՄԸ ԵԻ 200 ՀԱԶԱՐ
ՖՐԱՆՔ ՆՈՒԷՐ
ք-ԱԶԱՊԼԱՆՐԱ,
(Ցաււաջ).–
Մարոքէ
փոքլւա
բ էւ
ւչ սււրււթն
ալ աօնեց
Պէյր"՚–թէ
Փալանճեան
ճւեմալւանէ
՚Հօամեայ
յոբել
֊
եանբ
Հ
Ա՛ ասնաւո
բ առաքե լութեամ
բ
ւէ ել։
մ
կլլ ւլանռլկւ
մեր "էրելէ
Շ– Նարգունէն
,
որ արժանացաւ
ղաղութէն
^երմ
րնգունե–
լութեան
; Տանուն
ղաղթաՀայ
վարԼոլ
-
թեան
, Պ– Ա– Աէւրմէնեան
, քանէ
մ լլ խօս–
Ք՛՛՛Լ բո՛բէ
՚լալսւսա
մաղթեց
մեր Հէւրէն
:
Ընկ.
Վ. Համբարձումեան
ներկայացւ-ւց
Շ • Նարգունէն
էրրեւ
ւլրաղէա
եւ
բանբեր
նուիրակ
Միշին
Արեւելքէ
եւ
Եւրոպայէ
աարաղէր
Հա յ
րաղմութեանց
մ է^եւ
:
« Նարգունէն
Փարէղէ
փոչէներբ
թօթա
-
փաքէ էր՛ ժողովուրգբ
ւէնաոելոլ
ե լաւ
,
բայց
ո՛ւր որ եղաւ , էր ժողովուրգն
ալ
զէնք
փնառելու
ելաւ» :
Ն՛"րգո՚֊նի
,
՛լ՛է՛"յ՚՚՚-ն
Լ"՛–^
Է"՚Լ
^՚–
1""ք
յուղում
ով սկսաւ պատմ
ել մեղ
Մ է^էն
Ա–~
բեւելքէ
րաղմ աՀոհ՜ , կենսունակ
եւ Հա
յ–
րենարաղձ
գաղութներու
անՀնարէն
ճէ —
ղերը՝
Հայր
Հայ պաՀելու;
Վայրկեան
մբ
մեզ փոէսագրեց
\)գէպաոս
, գէաելու.
« 5 " ՛ –
սաբեր»է
գեղակերա
չէնքբ,
Մերճանեան
ա բ գէ ա կան
մ անկապարտէզր
, ապա
Լէ բա
նան
I
Պէյրսւթէ
Տեմ ա րանբ , Ա ա յաա
յէ շէն
զ ագ"ւթբ
, Հալէպէ
Հա յկական
եռուղե՚ւբ
,
մաՀասարսուռ
Տէր
Զ"րէ ^ ՚^
Ո""քք՚"յէ
ձ՜ազկած– անապատներ
բ , Ամմանբ
, (քրու -
ոաղէմի
վանքր,
ԹեՀրանէ
բազմաՀաղար
ա շա կե ր աութէւն։
ր , ԱպաՀանր,
Նոբ
Ջսւ—
՛լան , Ապատանբ
, Պաղտատբ
եւ Կէպբոսբ
:
Շարժանկարի
պէս
մ եբ ա չքեր
ուն առ.շե -
ւէնկ^անցնէէն
տարագիր
եւ Հայրենակա
—
բ II1/1 Հալ բեկս
րնե
րբ , ամ ենուրեք
Հայ
մ ր–֊–
շակոյթէ
^ ՚ " Հ ր գրկ՚"ծ՜
:
^
« Ամէն
տեղ
նոյնն
է մեր
աննման
ժողովուրգբ
- կր էէնէ
գ՚ղլ՚ԷՏ
" ւ եկեղե
-
՛յէ
1
եկեղեցէ
ու գպրոց
եւ կֆ րոլորուէ
ճ.՛–
1ւ#–ր
չո՛ ՐւՐ
՝• Մ"՚ՐԳ Հպարտ
^բ զ՚էայ
էնք–
գէնքր,
որ Հայ է ծնահ
X
.Եթէ օր մբ մեռ—
նիմ
եւ կրկէն
աշէւա
րՀ
գալու
րԱամ
,
գա
բձե ա լՀա
յ1լ ո լզեմ
հնէլ;Այնքսւն
մեհ՜ է
սքանչացում
ս
մ եր
ժ
Ո
ղո վո
ւ ր գէն
վրա
յ :
Մ եհ՜ ան ուն
ԱՀա
լան եանի բառերով
կ՝բսեմ
« Տարգանք
քեղ , Հայ ժողովուրգ
» :
/• վեր^ո
լ բանա խօս բ
մ
ասնաւորաբաբ
կանգ առաւ
Պէյբ՚՚ւթէ
Փալանճեան
ճեմա—
րանէւն
՚էբայ
, որուն
2^ամեայ
յոբելեանր
կբ տօնուէ
Հա լկ ւ բո
լո րգաւլութնե
րու
մէշ՛.
(յա լտուն ւիասաերով
ցոյց տուաւ
այն ան–՛
սաՀմ ան
զոՀ ոզութէ
ւննե ր բ
,
որոն ք
եղահ՜
են մեր չորս
առաքեա^երու
Շանթէ
յ
Աղբալեանէ
, ԱՀ՚ոնշանեանէւ
եւ Իվւէկեա
-
նէ
1
էնչ՚՚/է"
նաե՜ւ ուսուց չական
կազմին
եւ Հայ ժողռվոլրգէն
կողմէ՛
Տ՚"գնապալէ
եւ գժոլարին
՚Լերելք
մբ, որ
ճեմարանի
շո՚֊Րշ
բոլոր ուահ
անձնուրա
ւլնե ր ու
Հա -
ւատքին
վւառքբ
կբ կաղմ է :
Եւ խանգավառ
Նափեբու
մէշ
Նարգունի
աւետեց
՚
-
« Մարոքէ
Հայութէւնր
երկու
բա
֊
րերարնեբ
տուահ
է Պէյր՚՚ւթէ
ճեմարա
-
նէն
: Մէկը եաՕգուցեալ Աւհաիս Չաքր -
եաէւը եւ միւսը, որ մեբ մէջն է եւ քովս
Րւստած — Պ– Յսվեանն֊էս Գսւցանճեանը :
Պ • Գացանճեան , յետ մահու իը ամբսղջ
հարստութիւնը՝ շու֊բջ քսան միլիոն ֆր-
աբմողութեամբ , կը կտակէճեմարանին» :
Բուռն
հ՜աւիերով
Ընգոլնուեցան
՛ոյ"
էսօսքեբբ,
եւ իսկոյն,
բնկեր
Վ՛
Համբաբ–
ձումե՜ան ,պատշաճ խօսքերով
բ՚՚լոլ՚է
շերմ
շնորՀակալութէւններր
յայտնեց
Պ՛ Գա —
ղանճեա
նէն , որ էբ ե րկա
ր
աա րէնե
բու
աշխսւտանքի
ւղտոււլր , ամբուլշովէն
կր
նուէր է Պէ յրութի
՚Հօամ
եւս
յ
փարոսէն
-
ճեմարանէն
;
կաբգբ
եկահ
էր Պ ՚ Գազանճեանէ
:
Այս
Համեստ
եւ պատուական
հերոլնէն
սկսալ
պատմ
ել էբ աստանգական
կեան
-
ՔՐ
,
էբ հննգավայր
Մարղուանէն
մէնչեւ
Փարիղ,
Ալժեբիա
եւ Մաբոք;
Եւ
յ՚"ր/՚ց
՚
« Մ եհ րան մբ չէ որ
կբ կտակեմ
^
բայց
էն չ որ ունէմ , այսօր
սէրով
ու Հբ—
պաբտութեամ
բ կուտամ
իմ ս էրելէ
ժոզո–
՚Լուրղի
ձեռակերտ
Պէ յ Ր ՚ " – թ է
ճեմ ա բա
-
նէն : ճե՜մարան
բ մեր նոբ սերուեգէն
Հա —
մար փարոս
մ լ ^ է
,
եւ ես
կբ
մաղթեմ
էւ
Արտէ
•,որ ա յ գ փարոսբ
մ է
շտ
վառ
մ բ–
նայ , որքան ատեն
որ տա բագէ
ր ենք ; Այս
օրերս,
ամէն
տեղ ճեմարանէ
՚Հ՜Օամեայ
յոբելեանն
է
Որ
կբ տօնուէ : Պէաք չէ մէ–՜
ա
ւն էւօսքով
տօնենք;
Այգ առթէւ
ես
կբ
նուէրեմ
50
Հազար
ֆրանք»
է
Լռակեաց
մեր
" է ՚ բ ե լ ի Աողոմոն
ԹէՀլէր՜
եանբ
էսկոյն
ոտքէ ելաւ , խանղավառ
եւ
շերմ էսօսքեբով
գնաՀատեց
Պ • Գազան
-
ճեանէ վե Հանձնութէւնբ
եւ
քաշալերեց
բոլոբ
անոնք , որոնք Պ • Գաղանճե՜անէ
նբ՛֊
ման
կ՝ոլզեն
նուէրներ
րնել
:
Եւ աՀա , Հայրենասէրական
մթնոլորտէւ
մր
՚է՚էշ նուէրատունեբն
սկսան արձանա —
գրուէ
լ; Կէս
ժամ
ուան մէշ գումարը
րա բ–
ձրացաւ
աւելէ
քան երկու
Հ ա ր է ւբ
Հազար
ֆրանքէ
•
Շատեբը
քաղաքէս
բացակայ
րլէ՚ոէով
•,
նպատակայարմար
Համարուեցաւ
է՚է"՚կ/՚լ
նոլէբաաուներու
ցանկը ; Շուտով
կբ
ղըբ–
կոսին
նուէրատունեբու
անուններբ
, եթէ
անՀրաժեշտ
Համարուէ
;
Թ%ԹԱԿԻՑ
իլՍ՚Բ
Մարււքէն ստացած ենք ՚ նւ^սեւ
հետեւեալ նամակր, աւելի առաջ կաաաը–
ռւած հաւաքոյթի մը աոթիւ —
ԼՈՒՐԵՐ
ՄԱՐՈԲԷՆ
ՌԱՊԱԹ,
17–
3
ուն
ուար
ՇնորՀիլ
Համա յնքէն
վար չութեան՝
որ
իւրաքանչիւր
Հայու
անձնական
Հրաւէր
ո ւղա
ր կահ
էր , մեր Հա յրենակէցները
Հա
ւաքուեցան
երէկ , Տունուաբ
10 >
Բաղա
-
պլանքայի
3ունաց
սրաՀր ;
Ընտանէքները
ամ բողշութեամբ
եկան,
Է"Կ
"՚~ր1՚^^Ր
մէկ
երկու
նեբկա
յա ցուց է չնե
ր ով ; Ոմ անք
Հար էլր աւո
բ քէլոմ
եթբ
ճամ րայ կտրե
ցին
ժամաեակին
Հասնելու
Համար–,
Գազոլթէն
մեհամասնութէլեը
կը մասնակցի ՚. կա
-
զանգէ
տօնը առէթ
մըե էր։
Փափաք
յա յտնուեցաւ
ոբ
Հանգէսբ
րացոլէ
աղօթքով
մ՛
ր
;
Արտս/սանուեցաւ
« Հայ Մերբ», ԱաՀակ
Մեոբոսլէ
եւ Գրէ ~
ղոր
Ն՛" ր ե կա ցէւ է։ անուչէկ
ու
աւանգական
լեղուով
, ա յսինքն
գրաբար
; 0 րուան
նա~
Ի Ն Զ Պ Է Ս
Ո Զ Ն Զ Ա 8 Ո Ի Ց Ի Ն
Լ ճ է ն
Մեր
ց/՚՚էէ
նաՀատակոլթեան
քառաս —
նամ եակէ տխոլր
առթէւ
եւ 1բեոշս
Մ աք
-
րուՀԷ
3 ովս է փ եան է վւա վւա քէն
վրա
յ ղբէ
կ՛՚առնեմ
էրենց
չբշանիկւ՝ Լճէէ կոտորահը
,
այնքան
, որքան
կրնար
տեսնել
եւ
ըմբռ
նել
եօթբ տարեկան
աղշնակ
մը ; Եւ
թող
այս
քանէ մբ տոզերբ
աղգանչան
մը Հա -
մաբոլէն
Լճեցի
մեր
Հայրենակէցներոլն
՚֊ւամար
, որսլէսղի
աւելէ
մանրամասնու
-
թեամբ
եւ ձեռնՀասօբէն
լո յս
աչխարՀ
Հանեն Համատաբահ
աՀուսարսափբ
: Թ"՚լ
այգսլէս
բորբոքեալ
մնայ
մեբ սրաի
մեհ
՚էյէրքՐէ
սերունգէ
սերունգ,
մէն
չեւ
որ
քաղաքակէրթ
կո չուահ
մարգկութիւնը
սթափի
ել ամչնա
յ
...
Աասոլնէ
արեւմտեան
կողմբ
կբ
ղտնուէ
\քոփաց աշէսարՀբ,
որու գլիսաւոր
քագաք–
ներն են , Հայնի,
Հազբօ , եւ Լճէ :
Վերշի–
նին
բն ա կչո ւթ
ի ւն բ կբ բաղկանար
կէ "
առ
կէս
Հայերէ
եւ իսլամ
ցեղերու
խառնուր–՛
գէ մբ,
թուրք
, քիւրտ
եւ Զ " ՚ ղ " ՛
՚– Զա -
զաներբ
իսաշնարահ
էին , Բիլրտերը
շո–
րե՜պան , Թուրքերբ
պաչտօնեայ
եւ
տիրող
սւարբ;
Ւսկ
Հայեբբ
կբ տիբէին
առեւաու–
րի եւ ամէն տեսակ
արՀեստի
մէշ ,
եր–
կա թաղո
րհութիւն
, պղնձագո
րհութիւն
,
կօչկակարութիւն
, գերձակութիւն
, բամ–
սլա կա գո բ հ ո ւթ ի ւն ու եր կր ա ղո րհ ո ւթ
իւն
I
Հայ
տարրը
իր պասլերէն
սորվահ
էր իր
աչէսաաանքով
ապրիլ
եւ գիբքի
տիրանալ
,
ինչսլէս
վայել
է եւ բնական
, բոլոր
քաղա
քակիրթ
Հասաբակութեա՚ււց
Համաբ
Հ
Մինչգեռ
իսլամ
ցեղերու
խառնուրգբ
մբղ–
կէւթնեբէն
գաս
կ՛՚առնէր
թէ
«Աստուահ
իրեն
ստե՜ղհահ
էբ ^կե՜ավուր»ին
աշխա
-
ա անքէն
եւ բոլոբ
իրաւունքներէն
օղ֊տը
-
ւելու Համար»
:
Հակառակ
ա յս Հոգեբանութեան
,
թէ
չՀա
չուենք
ղ ի՚֊ղերը
պաաաՀահ
կաբգ
մբ
անախոբժութիւնները
, քաղաքի
բեակչու–
թիւնբ
բնականոն
յա րա բեր
ութիւննեբ
կբ
պաՀէբ
իր Հա յ գբացինե
բուն
Հետ
մ ին
չեւ
խագաՀ
ին բա բեմ աղթո ւթիւննե
րէն
վ^րէ
քննուեցան
ղ աղութ
ին վհբաբԼ
բեալ
Հար
-
ցեր
: Վիճաբանուիժիւնբ
կբ վարէր
Պ ՝
Համբարձումեան
։ Խօսք տրուեցաւ
աըր
-
ս՚ունշ
եւ ղաղավւար
յայտնալ^ւեբուն
Հ
Ա -
տ ե նապետբ
թե
լա գրեց
նոր սեր ո լն գը
կա–
պել
մեր ա զղա
յին աւա
1ւզ ութեանց
եւ
Հա
յերէն
գաս
արուի : Այս
է՚՚^գէբր
կրնան
լուհել
հնողքներբ
եւ Համայնքէւն
վար
չու–
թիէնէր
, որուն
նոբ իւորՀ
ուր
գին
անգամ
~
նե րն ալ ընտբ ուեցան
բո/ո
ր
նե րկանե
բու
մ ա սնա կ ց ո ւթ ե ա մ ր ; Բուէ
տուէւն
թէ ա
յր
եւ թէ կին ;
Պս՚չ՚ոօնական
զեկո լցում
էւն
յաշորգեց
խնշ՚՚յքը։
Փ"քրէւկներուն
բաժնուեցաւ
"ւ–
՚ " ձ / / ՚ ք ,
նուէրներ
, իսկ մեհերուն
րմսլելի
եւ
անուչեղէններ
: Եւ տաք
մթնոլորտ
մր
ստեղհուեցաւ
- Խօսեցանք
Հա յեբէն
, զբ -
ւարճացանք
Հայու
Հետ,
լսուեցան
Հայե
րէն
եղանակներ
, սլարեցին
Հայ զոյղեբ
:
Մ՛ոբ ոքի
ցանցառ
Հ ա յ ո ւթ
է։ ւն ր
կարօտբ^
կր քաչէ այսպիսի
Հաւաքս
քթներու
|
ԳՐԻԳՈՐ ԽԱՋԵՐԵԱՆ
I
«6ԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(41)
ԵՐԿՐՈՐԳ
ՄԱԱ
ժ՛
Եո յանցաւոր
, որովՀետեւ
անմեղ
եմ ե–
գել , միամ
իտ
եմ եղել
% Յանցաւոր
, որով
Հետեւ
աչխարՀիս
՚Լբայ
,մ ա ր գկան ց
վրայ
մաքուր,
սլայհառ
Հայեացք
եմ ունեցել
%
Յ՚սնցաւոր
, որովՀետեւ
կուսական
ան -
ւիոբձութեանս
մէշ իմ անբիհ
,
անարատ
սիրտբ Հաւատացել
է մի մարգու,
որ
ան–
է՚՚իղճ
կերպով
խաբեց
ինձ ,
ղորհահեց
"պիտակ
ձեռնոցի
պէս
եւ
կեզտոտելուց
յետո
լ գէն շպբտեց
իբրեւ
այլեւս
անպէտք
մ ի իբ , որոպէսղէւ
տարէւներ
տնցնելուց
յետոյ,
երր ես Հազիւ
Հաղ Հոալու անգոբ
-
լԼոլթիւն
էի ձեռք
բերել , նոբից
գա
ք «ցէէ–
^ւէւ էլա բա ր» անաբւլ.ելու
իմ կանացի
առա
—
քին
ութ իւնբ , պղհելու
իմ
բնտանեկան
" րրոլթէււնբ
, հաղ րե լու
իմ
մ աբգկա
յին
արժաե ապա
տոլս
ւթի
ւնբ , որպէս
թէ
ես
է լ նոյն աեսակ
շունն
եմ , էւն չսլէ ս է
ինքբ
՚ ՚ • Ո է
այս անիրաւ
աչէսարՀ
է , ինչ
աԱի–
բաւ՛.. Այս
է՚նչ անտա
բ բե ր ութ
իւն
եւ ա -
նա ր գա
րո ւթէււն
է, որ տեսնում
ե՜մ
չուբ–
շըս
• • ՚ "՞բ մեղքիս
Համար
է , որ
գցել
են ինձ ա յսսլէս
մենակ
, անօւլնական
...
Վ^երշէւն իսօսքերի
Հետ , նրա
մինչ
ա
յգ
ւ՚ւնզուսսլ
ցասում ով
վառուող
աչքերբ
յա՚էւկաբհ
լցուեցին
անզօրութեան
առատ
աբտասու^էերով,
նա ըհկաւ
աթոււի
վը —
րո– ք , ՚ւէ՚^ՔՐ
հահկեց
ձեռքեբով
, եւ
մի
էս ե լա գար
Հեկեկ ա նք սկսե՜ց , վեր
ո ւ վա
բ
նետե՜լ նրա
մ արմ ինբ , շ՚լա
յէն
ուժգին
ցն
ցումներով
է
Ակղբում
նրա կատաղէ
ցասումբ,
որ
անչոլչա
Հետեւանք
էր էմ անղդոյչ
էւօս -
քերէն
, եւ ապա
այգ յուսաՀատական
Հե–
կեկանքր,
որ Համակեց
էնձ անՀուն
կա —
բեկցութեամբ,
այն աս՚ոէ՚ճան
աղղե՜լ
էէ՛ն
ինձ , որ ես կաաարելապէս
սաոե՜լ , կար
-
կամել
էի, չիմանալով
էնչ ասեմ,
է՛ն չ ա -
նեմ , ոբ ուղղեմ
ււէսա րք ունքս
եւ. Հանղս —
տացնեմ
նրան
:
Բարեբախաաբաբ
այ՛լ
՚^է՚^ոցէւն
ներս
վազեցին
վաէսեցահ
մէ կողմէց Գաբեգէ
-
նբ , մ էւ."
կողմ էց
աղւսէւէն
ր , բսւ
յց Աառան
նբանց
տեսնելուն
"լէ" փեբ թռաւ
,
ոտբ
կատաղէ թավավ
էւվւեց յատակէւն
եւ
^կէ–
թաց .
Կոբէք."
կորէք
ամէնքգ
է լ ... ոչ
ոքէ չտեսնեմ
. . . անիսիղճնե՜ր
, անաստ
-
ւււահնե
ր
...
Ու–, նորից
բն1լնե՜լով
աթոռի
վրայ,
շա -
բունակեց
իբ էսելագաբ
Հեկեկանքը
, ա -
՚-ելի
ուժգին
ցնցումներով
;
ինձ
՚"~բիչ
բան չէբ մ^աւմ , եթէ " չ ան -
միշապէս
Հեռանալ
:
Ու գուբս
եկա յ Հոգեկան
ա յնպիսի
մի
հանր
ճնչման
տակ
, որ"լի"ին
չէի
՚Լ՚էացել
կեանքումս
% Կանիսապէս
արգէն
զղում
է է՛ ք
, ոբ ակամայից
՛քի մեհ
ղժբախտութեան
պատճառ
էի գաբձել
, ե
՜լ
տ յգ
ղ ի տա կց ո
ւ–
թի՛նը
շի կա ց ահ
երկաթ
ի սլէս
չան
թում
էբ
ոււլե՜զս
;
ԺԱ՛
Այ՛լ
/՚ր/՚Կ՚՚յ
ոլ՚ոբապելու
ոչ
մ էւ ւորամա—
գրութէււն
չոլնէէւ , ուսաէւ
էւնքս ինձ մ էւ
քէ՚չ
ց րուե լու
Համ աբ , ճ անա սլա բ Հէ՛ն
մ տայ
թատրոն
; Բայց երկաբ
ղիմանալ
չկաբո
-
ղացտյ
, եւ Հազէւլ
Հա՛լ
մինչեւ
առաշին
գորհո
՛լո ւթեան
՚էերշը
մնալուց
յ1ւտո յ
, ՚,
վեր
քլացա յ , ոբ տուն
զնամ
Հաշէււ
տալոլ^
ինձ
ա յղ
օրուայ
տպաւո բութ իւննե
րիս\^
մասին
, որոնք քանի
գնում՝
այնքան
ա
-1
1914/»
նախօրեակը։
կատւ՚եր
էին
«
Ժէօ1՛
Թուբքեբ»բ
եւ վոՀմակներով
սկսան
մտնել
տգէտ
ու անՀաւատ
ամրոէսին
մէշ ,
թու
նաւորելով
իսլամնեբու
յարաբերութիւնը
Բրիսաոնեաներու
Հետ;
Թուրքերու
թե
–V
լագբանքն
ու Համոզումն
էբ թէ ,
որքան
«կեավուր»
սպաննեն
գրա էսա ի
ղ
ուռները
այնքան
լայն
կը բացուին
իրենց
առշեւ
է
Այգ Հեռանկաբբ,
եւ ապագայ
ղոՀերու
լքեալ
զոյքերուն
տիրանալու
ոէենչբ յի -
մարացոլցին
ար՚էէն. իսկ տգէտ
իսլամ
ու
–~
թիւնը
որ ակռայ
կր կճրտէր
եւ
յարմաբ
առիթին
կը սպասէբ
, անճիտելու
Համար
գտրեր
չաբունակ
կթան
կովու
գեր
կա
-
տարող
Հայութիւնը
• ՚ •
Թ՚ոլէաթի
մաբգակեբ
չունչբ
Հասաւ
նաեւ այս չբշանբ։
Թբքակ՚՚՚ն
բանակի
մէշ
եւ ռուսա/չան
ճակատին
՚էբ"՚յ
Հ՚՚՚յ - ^րի–
աասաբգութի՚ն՚բ
քլո^չացնէին
, .-
ա"լա
կոլգային
ղոՀերոլ
ւ
^ւտանիքներէն
պա
-
Հանշելու
թէ
ո՞ւր են իրենց
մաբգիկբ
,
թէ ճակատին
փաիսահ
են եւն՛ :
Երբ
իսե՚լճե
ր ը զարմ ացահ
եւ
չւիոթահ
գթութիւն
1լ աղերսէին
,
կբ
մատնուէին
գան ա գոհ
ութ եան , ան ա ր ւլան քի եւ աւա
-
րի : Եւ
՚ ո յ " " լ է " կը սկսէր
"կէ
՚լբր
այնքան
եղերական
վաէսճանի
մբ; Աղաւնէւի
միա -
մասւթեան
աէբ
Հայ ՛է/՛ 1^"՚-կր
նոր
սկսալ
մտահել
իր ինքնասլաշտպա՚1ւութեան
՚էյլ -
րա
յ : քՍովւ շէ՚նողբ
Հրացան
չէնելու
՛էր՛" յ
էր՝
Եէ՚ր ԹաՀար
ազաներն
ու Վաէբպէ
նը–
մ ան
մ արգագա
յէեբ բ ւլոբհէ
սկսան
;
Ձեռնարկեցին
ւ
^գՀ
՚ խուզարկութեան
.
Մ
ասէյենց
Երանոսբ
ձեր րա կա
լո ւե՜
լով
տանշարան առա^ա րգուեցալ
;
Շիկացահ
սլայտերով
մարմինբ
տաղեցին,
եղունգ
-
ներն ու ակռաներբ
քաշեցին
գէնք
պաՀան–
շելով;
Հոգելոյս
քաշորգին
ոչինչ
յայտ
-
նեց
եւ մեռաւ
՛ս յգ տանշանքին
՚ ք է շ , միա
սին տանելով
ամէն գաղտնիք
. • • իր ոբ -
ղինեբէն
Խորէնն
ու Բենէւամ
ին ը
հառին
կապելով
բղիկ
Ր՚էիկ
ՐՐ է՛ն , իսկ
Տակոբբ,
Լուսինը
եւ Խսրէնէէ փոքրէկ
ոբգէն՝
Վա
-
Հանբ , Հրաշքով
աղատուահ
, Ամերէւկա
կը
գտնուէն
այժմ
% ԸնգՀանուր
շաբգէ
աղ -
գանշանբ
տրուահ
էր արգէն;
Ակսան
Հա–
յք՚՜ՐԲ չաբան
չաբան
գուբս
Հանել
ու ա -
ռաշնոբգելով
մօտակայ
ձոբերն
ու
Հո -
վէտներրբ
մերկացնելէ
վերշ
ո^չացնել
ս՚անշելով
, յօչոտելով
•
ԱրՀեստաւռբնեբբ
պաՀելու
մէտք
ունէէն
, րայց
չատերբ
մերժեցէն
ուրանալ
իբենց
Հւսւատքր,
գա—
ցին
մեռնելու
ցեղէ բնտրանէէն
Հետ;
Ե -
ղան
եւ աղատուող1ւեր
ալ որոնք երկաբ
ա–
աեն վւաթթոց
՛լորհահեցէն
, երեսանց
ու–
բանալով
էրենց
կբօնբ,
րայց առաշէն
էսկ
առթէւ
լ
գար
ձի եկան
ել
ապաստանեցան
Տ
է՚ղբանակերտ
, Հալէպ
եւն ՚ :
Բառասուն
տարիներ
անցան անկէ ի վեբ , եւ
մեր
՚էէրքր
կը
մնա
յ նո լնքան
է"" ր եւ արիւ
-
նոտ :
, ;
կան տակաւին
մարգէ՚կ
որոնք կբ Հաւա
տան
Թ ՚ ՚ ւ բ ք ի ն արգարութեան
,
կտւղոպ -
լսուելով
Հանգերձ
,
ինչսլէս
տեսանք
«Վաբլրք
վէրկիսի»ի
առթէւ
՚
կան
ուրիչներ
որոնք կր ՀաւաԽան
օ -
աս։ րին
օղն ութեանբ
; Թո՚լունք
մ էկն
ու
մէււսբ;
Յալէտ
կեցցեն
Աողոմոն
Թէյէէր
-
եանը
եւ է՛բ նմաններովը,
կեցցեն
Թ՚որ
-
լաքեաններբ,
որոնք
Աուբբ
Աարգսեան
Հարուահներով
՚էերշ տուին անարգ
Թա
-
լէաթներու
, ճէ՚քաէ
Աղմիներու
, ճիւան
–\
ւե
լ էւ ու աւելի տիրապետում
էէ՛ն
էւնձ է
Գուբս գալով
՚լաՀլէ՚ճէ/ց
, քայլերս
ոււլ -
՚էեցի
ղէպէւ ֊էանգերձասրաՀբ
,
տեսնում
<(,ֆ ո ե է ե ո ւմ» էսոնոլոգ
Հ ա ս ա ր ա կո ւթ ե ան
մ էշ գէ
՛ք ս ե բու
Թուսե անը երկու
տի1լնոշ
Հետ,
որոնք
թեւանցուկ՝
բարձրաձայն
հիհաղում
էէն նրա
մ էւ էնչ որ, ըսա երե -
ւո յթէ՚ն
չա՚ո
ւլուաբճալէ։
սլատմ
ութեան
վրայ : Մէկը
Տէկէ՛ն
Աաբումեանն
էր
բարձբաՀաստկ
ու Հաստլիկ
, կլւկնակէ
էլբ–
զակով
եւ գեղձան
մազերէւ
մէշ ՀոլրՀրա
-
տ էւն տուուլ
համակալներով՛
մէււսէյն
չէէ՛
ճանաչում
•
եբկուոն
էլ պճնուահ
, քէ"*՜
ուահ
եւ չափազանց
ուբաէս
տրամազ.բու–
թե՚սն
մէշ; Տէկէն
Աարումեանէ
Հետ սո -
վ ո րական
Հարցուբարեւը
փո էսանակե լու^
եւ. մէւս
տէւ1լնո9 Հեա հանօթանալուց
յե -
աո
յ ասացէւ .
^Հ»
նեբէ՞ք
, որ ձեր
Հետաքրքրական
« կավալերին
»
մ է, քանէ։ րոպէով
անշա
-
տեմ
ձեղնից
;
Տարէք
թէկուղ
բոլորովին
, բացա
-
ւլանչեց
Տիկին
Ա՛ս բում եանբ
քրքշ՚ոէոփ^
»
սպաննեց
, այնքան
հիհա՚լեցրեց
յ
< Շար.)
ՆԱՐԳՈԱ
Fonds A.R.A.M
