ԲՈՒԺԻՋ ւԱնՔԱՋՈհՐ Մ՛Ը
աՅԱՍՏԱՆԻ Մէճ՛
Հանքաւսւն
Լնախկէն
I)՝իսխանա)
կը
գտնուի
չքնտղ Հովփտի
մը մէ^
,չրլսւսքատ–
ոստհ՜ դաԸսըաւէԼւԼ
անտառնեըուի% Օգը մա–
ք ո ՚ ֊ ր է եւ. զով
1
Թկեւ֊ այո լուրերուն
բուժիչ
յատկու -
քԼիւէւ ր հանօթ
կ ր երկար ատենէ ի վե ր ,
սակա
յն
րմշ1լսւթ–իւնը
գիտա կանօրէն էէր
Հիմ"եաւորահ^ :
1049/՛՛՛՛
սկսաւ
լուրերուն
•ում իչ յատկութեանդ
ուսումնաս
ի ր ու -
^ իւնր –.Ակագեմ ական
Լ. ՏովՀաննիսեանի
,
ւզրօէիէսէօրներ
Տ • Ս՚նացականեաեի
,
ՀԼ՛
Տա1լորեւսնի
ել սւրիչՆերու
1լատարաէք
՛էի՜
տական
ուս ումնաս
ի ր ութ իւննե ր ու
Հ^՚որՀիւ
ճանչցուեցաւ
«Հանքաւան՝^
լուրի
զորհ^օն
ազզեցութիւնը
, ստամոքսի
^իւթարտա
-
գր ութ եան եւ մ իւս
սլա չտօննե ր ո ւ մ ասին :
\Լ յս լուրերուն
քիմ իական
րազագրոլ
-
թեան
եւ. րուժական
րարձր
ազգեցոէթեան
մասին դրական
կա րհ՜իքնե ր են յա յան
ահ
հք • \ք իութեան
Հանքային
լուրերու
մաս -
նադէտներ
է Փրոֆ
• Վ •• Ալիքսանեան
զրահ՝
է՛
«
Հանքաւանի՛^
լուրով
րումումր րա–
ւարար
արգիւնք
կուտայ
մ ասնաւո րա րա ր
քրոնիկ
րո ր րոքումնե
րով
աաոասլուլ
Հի -
.ւանդներու
ւ/*օա» ;
^
իր
բաղադր
ութեամբ չատ մօտ է ^
իսենզուկիի
թիլ
17
լուրին։
Աակայն ա
սւոնզ
միլեւ
կո՛յ
"Ր՛՛ձ
տարբերութիւն
։
՝1>ախ «Հա նք աՀաւան՚ֆի
լուր երբ
իր1՚1ւց
մէլ
կբ պարունակեն
մեհ՜ քանակութեամբ
ահ՜–
իսաթթու
կազ , ուրկէ
ղու րկ են Եսենղ
ու–
կիի
լ՚՚՚-րերր
; Հան քա ւանի
լուբեբու
լե ր՜–
՛ս աստ
իճանր կը Հասնի
մինչեւ
35/՛ ,
մինչ
գեռ
Ասենգոլկի
ի լո լրե
րու
առաւե լաւլ
ոյն
լերմ աստիճան
ր
25
է : Հան քա լան
ի
լսւբե–
բուն
մ եհ՛ մ
՛Ասր
կր կա՚լմ է ե րկաբմ էք ե բ–
կաթր,
մինչգեռ
Ե՚ւենղոլնկի
լո՚֊բեբր
ա -
՚ - ե չ ի քիչ ունին : ՀանքաՀաւանի
լուրերուն
մէլ Համեմատաբար
մեհ՜ է
քալսիռւմ/,
քա–
նակբ , ատոր Հետեւանքով
ալ պղտոր է
յ
Վերլեբս
ուսումնաս
իր "ւթիւններբ
Հաս–
տաաեցին թէ
«Հանքաւանի՝^
լուրերու.
զ.որհ՜ահ^ութիւնբ
մասնաւոբաբար
լաւ աբ–
գիւնք
կուտայ
ստամոքսի՚՜եւ
աղիքի
Հի -
ւանղութեանղ
բումման
Համար : (Աա՛ս —
մոքս , լիարդ,
լեղասլարկ
, լեղահ՜որաննե
-
րու
բորբոքումներ
, խ՚ոցային
,
տ՚լիքնեբու
Հիւանդոլթ
իւննե բ եւն՛) :
Հանքա
լան
ի լուրերով
բումուողնեբոլ
աբգիլնքբ
աւելի
կա
յուն է եւ կր պաՀ -
պանոլի
երկ՚սր ատեն
, մասնաւորապէս
կբ
րում ուին
ստ՚ս՚քոքսի
ցալբ,
փ՚ւթումբ ,
լուհր
եւն
. •
Շիչերոլ
մ է լ լեցուահ՜
Հանքա ւանի
լու
րերն ալ բումական
լաւ աբգիւնք
կուտան։,
Ասւկայն
րմիչկի
խոբՀուրւլով
պէ՚ոք
է
չիրներու
եւ ուբիչ
բորենիներու
թմբա
—
կին։ կեցցէ
Հ՚ոյ
մո՚լովուրղբ
իբ Հանճա -
րԼղ եւ քալաբա՚լոլկ
ղաւակներով
որոնք
.է
^ւչ — կանութ
պիաի ապահովեն
արղա —
բութեան
յաղթանակը
:
Կեցցէ
Հրայբներու,
Անղրանիկնեբու
,
Աերոբներու
եւ Ղ՚էոբգ
Զավուշներու
ոգին
ա
անմ աՀ
յի չա՚ոակր :
ձԵՒքէՆ
ՏՕՆԻԿԵԱՆ
ՑՍՑՆԵՐ ԳցհԱՈ-ԷՆ
ԳՊՐՈՑԱԿԱՆ
ՀԱՆԳԷՍ
ՄԱՐԱԷՅԼ,
22
Յունուար
Յունուար
1օին գիչերր Աէն ժերոմի «Ա • ԱաՀակ եւ
Ա • Մեսրոպեան»
ղ՚ղրոցի
սրաՀին
մէլ տե
ղի ունեցաւ մեբ դպր՚՚ցին
Հ՚սնգէս - թէ -
յասե՚լանր
:
Թաղս՚կան
ի/որՀուրդր
ամէն
Այարի
ե
։,ր
աարոլան եւ \քնունղի
առթիլ ի սլաաիւ
թաղեցիներու
եւ հնողներու
թէյասե՚լան
կր կա՚լմակերպէ
, միացնելով
գպրոցական
Հանգէ
սին Հետ :
Երր
՚Լար՚ոգոյրբ
րացուեցաւ
, բեմին
՚էը~
բայ
երեւցան
գրեթէ
միօրինակ եւ
մաքուր
Հա՚լուահ
,
՛ք անուկնե ր եւ պատանիները
է
Հան՚լէսին
կը մ ասնակցէ
ին
7օ
աչա –^
կեր՚ոնեբ,
մանչ եւ ա՚լ^իկ։
Ր՚ազակտնու
–՛
թե՛՛ւն
նեբկ՚սյացոլցիչր
Պ • 3 •
Պետրոսեան
Հան՚լէսր
բան՛ս լով
բ՛ոբի
ւլալուսա
մ աղ —
թեց
Հ րտւիբե
ալն ե ր ո ւէւ ,
^ ՚ ո ր Հ ա կա
լո լ -
թիւն
յայանեց
, որ ինչպէս
ամէն տարի ,
ա յ՛ւ անդամ ալ սիլ՛ով
լնղուևահ՜ են ի -
իրենց
Հրաւէրբ եւ կր սւղասեն
իբենց ղա–
ււսկներու ա րտասանութեանց
, եբ՚լերուն
,
պարերուն
եւ թատերական
թաղերուն
•
Այս առթիլ
ուլլոյնի
թօսքել՛
ուղղեց
Հայ
մողովուրգին
, արտասաՀմանի
թէ Հա ՜՜
յա՛ւ տանի , ՛է" ՛թ՛ լով
բո լորին
^իգերբ
եւ
զսՀ ո՛լո
ւթիւններբ
Աչակեբտնե
բր
ե րգե
ցին
«Եմ.^Հեռս՚ւո.ո
Հայբենիքր–^ ել ասլա
ուսուցչի
կողմէ
ղոբհ-ագրուեցաւ
ճո իւ եւ պէ սոլիսուն
յա
յ –
տա՚լիրբ
; Երեսուն
աչակերտներ
(Ա– ՛լա–
սաբան)
արտասանեցին
մանկական
եւ
Հ ս։ յ բ են ա չո ւն չ
բանա ստե՚լհ
ութի ւննե ր ,
բոլոբն ալ լալ առալանութեամբ
, ինչ որ
մ եհ՜
իւ ան գա վւս ռո ւթիւն պատճառեց
ուն -
կրնւլիբնեբոլն
- ՛Բանի
մբ
սկսնա1լէ։ել՛
,
կ՚էւլ՚ւ\ պատմութիւննեբ
եւ բարոյալից
դա
սեր
կ՛ո բգաց
ին իբենց
դասագրքե
րէն :
Ն՚՚յն
բաժ
ինն ե լ՛ու
՚ի՚՚քբ
ի^^ե լ՛ր յալալ
" ւ -
թե՚սմբ
ներկ՛ս յացուցին
<ձճր"աիկ
ճուտի–
կր՝^ ուրաթութիւն
ճառելով
նել՚կաներսւն
•
Մէլ
րնզ մէլ արաասանութիւննել՚է
եւ
եբ՚լերէ
վե՜բլ, Ր՛ եւ. Գ՛ ՝
ղասարաններոլ.
ա չա կե ր տնե բ բ նեբկա յացուցին
^Հինղ
մ օ–
րաք՚ւ յրներ կամ խանութպան
Մինաս »
մէկ արար ուէ ՚լաւե շտբ , որ նո յնսլէս
գնա–
Հ՛ոտուեցաւ
եւ բուռն
հ՜ավւեբ խլեց :
Յետոյ
խօսք առաւ
ուսուցի
չբ, Պ՝ Ա՛Լ ~~
գին
Մարտիրոսեան
, որ լերմապէս
գսվեց
ղորհ-ահ՜ել : Նախապէս պէտք է պալ՚զել թէ
ուտելէն
որքա՞ն
առալ
, ի՚^նչ քանակով եւ
ինչ՚գիսի
լերմ՚ււթեամբ
կարելի է օգտ՚ս
—
գսբհ՜ել
լ՚՚ւրբ
) խմել
կում
կում կամ մէկ
անգամ
էն •
Հա յաստանի
րումիչ
լուր ե բուն
մ է լ
Հանքաւանի
ա՚լբիլրնե
բր
մ ՚սսնա
յատուկ
են իրենց ա չխա րՀ՚սգրա
կան
՛էի է՚քով ե բբ—
նսէկան
ւլորհ՜օններով
աղղեցիկ։
^ուասվ
« Հանքաւան–^ պիտի դառնա
յ Հա
յաստ՚ոնի
աոէսլնակարւլ.
րումա՚խսյրերէն
մէկբ , ո—
րաէՀետեւ
ունի բ"է"ր տուեալներբ
:
՚Հյերե՚սյիս
բոլոբ գեղարաննեբուն
եւ կբ–
պաքլներու^ւ
մէլ կբ հ՜՛ս խու ի «Հանքա
լան»
րումիչ
լուրը :
( « ^ .
Հ.»)
Ջ.
ՇՄԱՒՈՆԵԱՆ
ԼՈՒՐԵՐ ձԱՅՐեՆԻՔքԱ
( • ^ ա ղ ո ւ ա ՛ ծ է ր ե Ն ա ն ի թ հ ր թ - ե ր է ն )
ՊԵՐՃ ՊՈ-ՈՇԵԱՆԻ
աուն
թանգարանը
՚էե ւ՛լե րս ճոխացաւ
նոբ եալ՚ժէքաւոր
ի լ ՚ ե –
Ր՚՚Վ
,
որոնք կբ գտնուէ ին իլ՛
ա՚լ՚լականնե–
բուն եւ Հալ՚ազատնեբուն
քո՚է : Ա ասնա -
լ
1՛
րա բա բ ուչա գրաւ են նկարիչ
Գէորւլ
Բ ա շին լա ՛լե ան ի եւ Գա՚լաբոս
Աղա
յեանի
1889^
նուէբնեբբ
Պերճ Պռոչեանին,
անոր
գրական - ՛պանրային եւ մանկավաբմա
—
կ՚սն գորհ"
լնէ ութեան
քառա սնամ եա
յ յո
բելեանի
առթիլ
յ
Թանգարան
՛ոա ր ուահ՜ են նաեւ
Պերճ
Պւ
*–Ո
չեանի տան կաՀ - կաբասիներբ
, իբ
մաՀ ոլան
առթիւ
ցաւ՚սկցակ՚սն
նամ ակ -
ներ , հ՜աղկե պսա1լնե
րսւ
վրա
յ
վւ ակց ուահ՜
մակաւլրոլթիլններ
եւն •
:
՚5
ՃԱՐՏԱՐԱՊԵՏ
Ն– ԲՈՒՆԻԱԹԵԱՆԻ
նբ–\
ւիբուահ
երեկոյթ
տեւլի ունեցահ՜ էԳեկտ՛՝.
պ՚ն,
Եբեւ՚սնի
մէլ, անոր
հննդեան
70/"յ–1
եւ մաՀուան
աասներոբգ
՚ոաբեգտրձին
առթիւ
: Ներկայ
ե՚լահ՜ են ճաբտարապետ
-
նեբ , նկաբիչնել՛
, ուսանողներ
:
Կ • ՅովՀաննէսեան
խօսահ՝ է
չեչտելով
թէ խոբՀ րդա
յին
ճարտարապետութեան
պատմութեան
մէլ պատուար աեգ կբ գր –"
րաւէ
ճա բ տ՛ո րապե ա պրոֆ • Նիկոլա
Բու–
նիաթեան
: 1914/՛^՛
աւարտահ՜ է Փեթր րս—
պոէրկի
գե՚լարուեստի
ակաղեմիան
: Մոո–
կուա
յի
, Անիի , Գառնիի մէք կ՛՝ ո ւս ո ՚-՚քն ա–
" Իր^տ Ր եւ կր չափ
ա՛լ լ՛էր
ճաբաարա՚ղետ
•
բա՚լմաթիւ
կոթողներ
• ճարտարապետ
Թ.
Թ որ՛ոմ անե
՛ոն ի առալարկով
Բունիաթեան
կբ Հրաւիրուի
Երեւան եւ
14
տարի չա -
րունակ
կ^աչխատի
իբրեւ
մ ա
լբաքս՚ղաքի
ղլխաւոր
ճալ՚տարասլետ
: Անոբ նախադի -
հերով
չինուաձ– են ութսուն
չէնք ; Բու -
ՆԱհյԱՊԱՏՄԱԿԱՆ
ԳԻՒՂ. ՄԸ
Ամերիկացի
Հնաղէտներ
եւ
՚լիաուններ
իրաքի
մէլ երեւան
Հանահ
են նախապատ
մական
՛լիւ՛լ մբ ոլ՛ ՛լո յութիւն
սւնէբ Բբ -
բիտոսէ
5000
տաբի
առալ։
Գի՚֊Դր Կր Գ"*՜
նուի
Ա՚ուսուլէն
25
քիլոմեթր
Հեռու , Ի–
ր՛՛՛քի
Հիւսիս - արեւելքր
, Իրանի
սաՀմա–
նին
մ օտ :
Այս
՚լի՚-՚ւին
աունեբբ
չինուահ՜
էին գետ^
նայարկ
տեւլեր,
ունէին
տա խտա կամ ահ՜ ՝•
եւ կրակալ՚ան
, րայց առանց պատի
էին է
Գի տ ո լննե ր ո էն
Համ՚սձա յն ա յգ
՛լուրերը
հս՚հ-կուահ
էին վրաններով
կամ Հոգա -
կոչտեբով
: Հաւանաբաբ
բնակի
չնեբը
աակաւին
չէ ին Հասահ
բրուաէ
անօ թնե -
բու
չրլ՚սնբ : Անոնք
ուհէին
կայհքարի
ղ որձ-իքներ
, սանգել՛
, կացին
եւն
. ; Ա ան -
գա՚լներ
չկա
յին
, ինչ որ ցոյց
կուաայ թէ
բնակիչներբ
տակաւին
ցորեն
մչակելու
սովո րսւթ
իւն
չ՚ււնէ
ին - ՛Բանի
մ բ
կաւէ
ղէմքեր
ղանուեցան
;
Այս
Հնա՚լէտնեբր
նախապէս
երեւան
Հանահ՝ էին Իրաքի
մէլ Եարմօ
՛էԻ՚՜ղՐ ՚
Մինչեւ այ սնոբ
՚լիւտբ
Ե՚՚՚բմօն
կբ նկատ—
ուէբ
ամէնէն
Հին գիլղբ
, անոբ
թուականն
՛սլ մօա Հինգ
Հ՚սղա ր ին է լ՛ ՚Բբիսաոսէ
ա–
ո ՚ ս լ ։
Ն՚՚րր
աւելի նախնական էր քանԵար–
մօն :
նիաթեան
հանօթ է նաեւ
իբրեւ
յա
յտնի
՚լիան՚սկ՚սն
, նկարիչ եւ մ՚ոնկավարժ
: Գր–
բ՚սծ՜ է ք^Գ՚ոռնիի
Հեթանոսական
տաճարի
չափա՚լրութիւնր^
եւ «Անիի
պալատական
եկեղեցին՛»
եւն
. :
ճ ա ր ՛ո ար ա պե տ ի տան ղրօ ս ա ս րա Հն ե րո ւն
՛է էլ րացուահ է պրոֆ ՛Ն՛
Բունիաթեանի
՚սչխատանքնել՚ուն
ց ուցա Հանգէ
ս բ •
Աէն
ժերոմի
Հա յբենակիցնե
բբ։
«Ամ
բողլ
թաղբ կը գուրգուրա յ
ձե ր եկեղեցիին ու
՚էպրոցին
վրայ : Համերաչիս
էք , Համե -
ր՛սչիս եննաեւ թաղական
խոբՀուբգի
ան–
՛լամ եել՚բ , որոնց Հետ Համ երա չխ եմեւ
ես : Երեք
տ՚սբուան
պա չաօն ա՛էա բ ութե ա—
նըս
լ^թացքին
որեւէ
անա խ որմ
գէպք
պատ՚սՀ՚սհ՝
չէ մեր
միլեւ : Գ՚՚Հ եմ
նաեւ
բոլսբ
՚ոչակեբաեեբէս
, որոնք
կալ՚՚էսւսլաՀ
են , բարեկիրթ
եւ սբտանց կապուահ՛
գսէ՜
րոցինէ
Հակաւաւսկ
իրենց
հ՜ան բա բեռն ո լահ՜
վի ճակին , չա բա թ բ երկու
անւլամ կր յա
ճախեն
մ եր Դ՚՚ւբոցբ » :
Եբկլ՚որգ
անւլամ բեմ բարձրացաւ
թաղ՛
խոբՀուբդի
ներկա յացուցի
չբ , եւ ^ո բ ~
Հաէլու լութիւէւ
քԱւյտնեց
ւ՚ւսուցչին
ել
թազեցինեբուն
;
Յետոյ
սկսան
նուէրնեբը
եւ Հին՛է վայր—
կեանի
մէլ, ղոյացաւ
յիսուն
Հազար ֆր • ՝•
ԱյնուՀետեւ
Գ • գասա բանի աշակերաու
-
Հիներբ
դեղլկական
տալ՚՚ո՚լնեբով
,
յ՚՚՚լո
~՝
գութ ե՛՛՛մբ պա ր ե ց ին, տոՀմիկ
պարեր :
ի
վ ե լ ՚ լ ո յ Գ՛ ՚լասար՚ոնի
տասբ
աչա —
կե բաներբ
(16 - 20
ատ րե կան
) ներկս՛
յա
ցուցին
«Արա
Գեզեցիկ
եւ
Հ^ամիր՚ս՚ք
ր»
ինչ
որ , կար՛ւ
՛քբ հնուլնեբու
ւլա րմ անք
եւ^
մեհ՜ ուրախութիւն
պատճառեց : Գեբակա–\
աար/՚եբբ
հ–աւիս։Հ ա րուե ցան եւ րեմ ելան –\
չուեց՚սն
:
\
Մ ՛որսէ
յլի
Ա՚ք՚չ • Կեղր
.
վարչութեան
նեբկայացուցիչր
, Պ • Կ • ճ՚սնիկեան
խան–
ղավառ ճառ մբ խօսելով,
՚ւլարզեց աղգա—
պ՚սՀսլ՚ոնման
սլաՀանլներր
եւ
լերմապէս՛^
չ^ւորՀաւորեց
Աէն Ժերոմցիներու
֊էամե -
բ՛ս չխ ո ւթ ի լն բ եւ կաաա բահ՝ աչխատանք -
ները :
Մինչ
յայտա՚լիրը
ՀեաղՀետէ կը վեբլա–
նաբ , կեր ու խում ր կը չարունակուէբ
կա–
տաբեալ
կա րղասլաՀ ութեամր ;
՚Լերլին
խօսքը տրուեցաւ
թաղին եւ չր~
լակայ
թաղամասերոլ
Հոգեւոբ
ՀովիւԱա–
Հակ քաՀանա
յ Շ ամ լեանի , ոբ իր պաբղ
,
ամէնուն
մւ^տչելի
ճառով
մեհ՜ ո՚՚ղաւո
—
րութիւն
ւլորհեց
է
« կա՚լանգ
պ՚սպիկբ
եկահ
ան ցահ
բլլա–
լով
մեր թա՛ւէն
, մեր պղտիկներս ն նբ -
ւէ բնե ր բ յանձնւսհ՜ էր թա՚լ
• խոր֊,ուրւլին
,
որ յարմաբ օրմր բաժնէ մեր տ՚լոց՝^ ,
յայտարաբեց
Պ • Պետրոսեան
:
Թ՚սղակս՚ն
իւ՚ւբՀոլրդն
ալ իր
կո՚լ՚քէն
աասբ
ինքնաՀոս
գրիչներ եւ յուչատես՛
—
բեր
նուի րեց Գ • գասարանի ա չա կե ր տնե -^
Երկու
ին^^աՀոս
՛ԼՐ ի ^ ե ր եւ
յուչտ –\
տետրեր "՛է նուէբ
՛սրուեցան
երկու
Արե–
նո լչ խմրա պե տ ուՀ ինե բու՝
Ալիս
Յարու -
թի ւնե անի եւ ԱլիսՀք ամ իբե անի ,որոնք
սի
րայօժար
յանձն
առահ՝ էին տո՝էւքիկ
սլա–
բերսւ
սլ՚ստ րա ստո
ւթ իւն ր : Նուէբ
ստացաւ
նաեւ
ուսոլցիչր : կարճ խօս ելաէ
ր1
։գՀ ՛ս -
նոլր
ւլո Հ ո լն ա կ II ւթ է։ լն եւ
էս անղ ավա -
՚ււ՚ւթիւ՚ււ :
Առիթէ՚յ՛
օ՚լո՚՚՚ւել՚ւվ
, աւելի
մսւնրամ՚ասն
տեղեկութիւններ
ք""լեցի
՛լ պ/՛ո՛ք է
մ ասէ՛ն
եւ սլիաէ ղրեմ
րսլորղով
յ
ԹԳԹԱԿԻՏ
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
5 ^ ՛
8
Ո ԻՇ Ե
Ր
է
Ր " ՚ յ Յ է՛է է՚^նգէբն էլ չվերլաց՚սւ
; Մ էն
չեւ ոբ մեր առա^ւո
լ՚՚էեեր
ու Հարցբ
չլուհ–
"՚-էր»
էէի^՚ք կ
արող
վեէ՚լնականաոլէս
՚էճ—
ռեէ այգ է՚՚նգէրր : Բա
յց երեսունի
մ՛ասին
՚ւր՚ւշւււահ
էր : կաբգագրուեցւ,ււ..
, ւ " / ւ
Գաս–
պարր սլաչաբ սլաարաստէ
նրանց
Համաբ,
Տա՛ նոբ տրեխներ
ճանաս^արՀի
Համաբ -
Կէո
՚էիչել՚բ անց էր։ Տելեմաքր եւ Փո -
՚իերբ եկան •
՚էւ՚ոէս ու՚լեցէնք
Տ ե լե՚ք ՛ո քր լսել, թէ արղ
եօք մէւ նորոլթէւն
կա՛՛ր :
— Նոր բանն
այն է որ, աս՚սց
Տեէեմա–
քր
•)
Աւրթս՚էէւի
զէնուորնել՚է
մէլ
այսօբ
աչէաւժոլթէլն
է աէրու՚ք : Հե՚ւուէց
Հե -
աեւում
էէնք նրանց
չաբմ ումնելւէն ;
՛Լ՛ւ։ր–
ժութէււններ
են անու՚Ր,
վաղում են , կր–
եէն
՚է"՚ղ"՚–մ
են՛ իսկ մեբ ՚լէ՚ւ֊ղէ ոստէ՛ -
կ՚սններբ
բոլոբբ
ղԻչեբր
Հեռացան ; Իբ -
րաՀէմ
Չ՚սվ ուչին
մարդ
ղրկ՚սհ՝ էէ : Ասե է
էր թէ՝ «եթէ
վաղը մէ բան չպատաՀԷ
,
այլեւս
ւէախնալու
ոեւէ բան չկայ»
:
Աւբե՚քն
, այս . ղէչեր պէաք է
աչալուբլ
Հսկել :
Աո՚լօ,
լսեցէ՚՞բ,
սլաՀապաննեբէ՛
թէ"–ը
մէ քէչ աւելցուբ
, եւ աչխատէ՚ր
՛քեր տղա–
նեբէց նչանակԼ,
լ :
Գաչաէց
եկահ^^ւե ր ր
թ՚ոչկել
են Լյո՚լնել
են) :
Մեր
՚քէլ ամենալաւ
էսօսսզբ
Ա ՚ ՚ ւ բ ՚ ս ՚ ո ն
էբ : Նա ասաց ՚
Այժմ,
լ^՚կեր
է՛ւ՛քբասլե անե լ՛ ,
դո՚֊ք
հ^անօթ էք մեր ՛լրութեան
•. Գէաէք
մեբ
էմէւբտ
՚ լ է ՚ ո է ք մեր ոա՚լմամթերքէ՛
քանտ -
կր։
Գէ՛աէք
նա/յլ
թչէւամէ՚է՛ գէաալորու
-
թէւլններր՝
Աա՚ւունէ
անկոլմէ՚ց
յետոյ :
Գէաէք
՛քեր դէրքր
Հէ՛՛ք ա եւ Ա՚սսնոյ կր –\
ո է՛ւնե րէկ առալ
: Այ՛՛ Բ"Է"Ր1՛
լէ՛ չեցնում
|
եմ
ձե՛ւ , որպէսղէ
է" ՛ բ լ կե Լ՛՛՛լ" վ
նկատէ
ունեն՚ոք ա յն
բ՚՚լոբ
է՚ւնգէբներր
, ՛՛ր
քԻ է
յե ՛սո՛
ձե ր առլեւ
սլէւա է, ՛լ լ՛ուին ;
Մ ենք
կ՝ուղենք
Եբկէ՚րբ
թ ՚ ս ՚ է ՚ ո ւ ր
չթս՚լնել
եւ Հոս
ունենա
լ մէ ֆեաա
յ՚ոկ՚սն
էսում բ :
Ատոր
՚ք՚՚ւսէն ոչ ՛քէ՛ ՚էէճ : Ե՛– ոչ ՚քէկ՚ւ
"ւ՛ւ՛՛ւմ
են,ղ
Երկբէց
՚է՚՚ւրս
եըել : Անղրանէկբ
"րոչեԼ
է , որ է՛նքբ
՚^նայ,
Գէորգ
Զավուչր
ո ր ՚ ՚ չ ե լ
է Անղ 1""ն է՛ կէ՛
Հ ե՛ո
մ է՛ա՛ւ էն մնա
լ , կամ
էւնքր աո ՚/՚նձէն
մնա
է։
Ես
երկուքին
մնալուն էլ Հակառւսկ
եմ %
»^»I»•^է^է^^86Տք^[|^^^՜I1•|^|•III| ււււււ|ււա ւ ւա ւււււ«ւււււււ
կ՛՝ ուէլեմ որ երկուքն
է լ արտա սա ՜աման գբ–
նան։
ԵԼ
Հոս մնայ
մէկը , որ գեռ
այնքան
էլ հանօթ չէ կառա վար՛է ւթե ան - եթէ
Ան՚ԷԼ՚անէկբ
մնայ , թչեամէն
պէտէ
Հալա
ծէ նբան : Պէտէ էւու՚լաբկէ
՚ է է ՚ - ՚ է ե բ ը , Հան
գէսա պէտէ
չթուլոլ
ժոէէովուբէէբ
, սլէտէ
չարչարէ ու տանլէ : իսկ եթէ նրանք
թուլ––
նեն եւ Հեռանան
արաասաՀմ
ան , արտա -
սաՀմանէ
թերթեբր
անմէ՚լապէս
սլէ՛տէ՛
էէրեն նբանց
մ ՛ո՛ւէն թէ՝
Ե
լ՚կբէ՚յ
՛լուրս
են
ելեր։
Այն ատեն այս ՛չէ՛ն ո ւո րն ե լ՛բ կբ Հե -
էւան ան ա յ՛ւ չրլաննե
բէ՚ց , Հալահ՝անքր
կը ֊
մ ե ւլմ անա
յ , էս՛՛ա ո ւթ իէննե ր բ կր Դ""Լ րԻ՚ե \
եւ էոէսււասլահ–
մ ոէլովուրէլբ մէ քէ՛չ
ա՚լաա
չոէնչ կըքա չէ : ԱՀա այս բանէն
՚ Համար
ձե՛ւ խոբՀրդակցութեան
ենք
Հրաւէբել ,
որ ՚է՚որձառսլ
ւլէ։ւ՚էէս 1չան րնկերնեչ՛ էքեւ
Աեբոբէէց
սկսահ՜ մէ^ չեւ Հէէմա մեր ՛ս՛լա -
աու թեան
օէւնեբն էք եղահ՜ :
Մ եր
՚քէլ ամենւոաւաղ
բ
,
սւսս՚ց ՏԼ -
չեմաքբ,
Փովէեբն է։ Աւելի լաւ է, որ " ՛ յ ղ
էիոբձուահ՜
չնԼլեբոլբ
լսենք : Եթէ
Հեռու
չԼինէր , Աղուէսին
է լ կր կան չէինք , նբ"՛
էլ կէոբհիքբ
/լ՝առնէինք։
Բայց ուչ է :
ճէ՚չղ
այէէ րոոլէէւն
Աո՚լօն
ե1չւ"ւ եւ ա -
" " • ՛ յ -
կհ՜ուակայ
«Աղուէս»ր
ե/լել է եւ
կ՝՛"֊–
ղէ նեբս գալ :
Բոլոբս
հ էհ՜ ա՛լե ց էւն վ> , երբ նս՛
ղէնուահ՝
ն//բս մտաւ :
^"՚՚՚՚Ր
յԻչԻբ ) ՚Ի՚"յ՚"Ր
Քաչիբ
,
ասաց
Անգրանէ/լբ
, էոեսնելէէէէ
Ա՚լուէսին
:
Ժամանակբ
բաւա Լլան անց՚սհ՜ էր : Տել/ւ—
մ "՛քր
մ ի քանի
էսօսքով բացատրեց
նրան
է՚նգիչ՚ր
:
Հ-՚յ վաէս, ուրե՚քն
, Եբկբից
գուբ"
ե լ –
լԼ՚լ՛"– էքէսսէն կր էսորՀէք : Եթէ ես
ղէ՚անա–
յէ՛ , չէէէ ՛լար : կարհ՜ում էէ՛ թէ վա՚լն էսկ
է) ՚.ր էմ՚ս՚էւ է ւչէէնււլոբնե չ՛է՛ վր՛"
յ "լէաէ
յար–
ձաԼչւքէ-էնք •
Այժէք յաբձաքլոլ՚քէւ
ժա՚քանւսէլբ չէք
սէւ րելէ։
Ա՚լէէւէս
, ասաց
Մ ուրատը :
Հէմտ
լէւէ–,ցէչւ , էսոլ՚ՀԷ եւ ղու է լ 1լարհէ՚քղ
քէսյւէէ–
նէ
՚։
--
Այո , էէժ՚ււա ր է ա յ՛լ
Հ՚սբ՚յէն
սլա -
էոսէէւէսանէւչ , ասաց
հ երունէւ
Հա լ՚լուԼլչւ ,
բսէ յց երբ ա չքէէ առլԼէէ. Լչր բեբԼւնք էքեբ ժ էէ
՛Լ "՚Է.Ր'1 ե
7 "
յո՚-ի^եան
Լւ լ
ունէլսրրոլթես^
որսբա։չսէն
,
"1
լն աէոԼէ՛)։ Հւսրցբ
էլէլրոլ
—
թ1,ամբ
Լլր չուհէէւէ
•
ԱԼ՚նք
չԼնք
ոլղէււմ
մ եր ժոէլո էէս ւրդբ ա՛՛՜ սչա չսէ ՚ղ՚սն
թսւրւե
չ ,
"՚ ււ կ՝ "՚-՚՚՚ենսէնք
մ էւ անո է անէւ էէէմրասչե էո ,
սր Հալահ^անքէ չէ ենթար1չէէւահէոոէ1չալէւն
Հ
(օար.)
ԱԵՊՈՒՀ
Fonds A.R.A.M
