ամ ար
սուՀ եաեւ.
(ԿՐԹԱԿԱՆ ԵՒ
ՀԱՆՐԱՅՒՆ)
ԼԻՈՆ է
(Յ՚սււաջ)
3՚"֊նա.ար
18^5.
պարղաձ՜ էի մ եր
ղադոսթ-ին
ա՚նաեսակա՚ե
եւ. աղգա
յին էԼէճակր
Այսօր
աԼ
սլիաի
էիորձեմ աալ 1լրթաէլան , Հանրային
եւայլն
սլաա էլե րր •
ԿՐԹԱԿԱՆ–
Եթէ էրահ
սրաի
մխի -
թա րանք
սլիաի
րլ էա յ «լաւ. է» րսենք
ու.
անցնինք
Հ
Ոա
յց , ի րաէլանութիւն
ր
ո
^էնչ
ունի մխիթարաէլան
; իսէլ այս ախուր փէ–
ւ՚էակին սլատասխանաաուն
, աղւլային
իշ -
խանութիւննԼրէն
աւելի
մենք
ենք , հ՜ր -
նողքներս
լլնգՀանրասլէս
% Մէնչեւ
երէկ ,
ՀքԱ՚յ մնտլր, եւ մեր մանուէլներուն
Հայե
—
րէն
սորվեցնելր
,- րաղձանքր,
նսւիրաէլան
րան
մ րն է ր : Այ"**ր "՛յգ փափաքր
մեռահ–
է չատերոլն
մէշ–. Այսօր չատերր
աւելորգ
էլր նկաաեն
Հայ մնալու, եւ իրենց ղա -
ւաէլներուն
մ ա յրենի
լեզուն
սորվեցնե
լու
աչխաաանքր
;
Մեր զալաէլներր
էլրնան
""Լ
՚՚Լէլ
անգլիե՛
րէն , սպաներէն
, իաա
լե րէն , գերմանե -
րէն : Կրնան
Հեաեւիլ
գաչնաէլի
, սոլֆեժի
,
պարի,
մարզանքի,
եւայ^։
Այգ
րսլորին
Համար
մամ անակ
ունին , կրնան
Հասնիլ ;
Մ իայն
մայրենի
լեզուն
սորւէելու
Համ
է որ մամանակ
չունին • ՚ • ^Այ
էնչի՛^ կրնա
յ հ՜առա յել
Հա յերէնր
որսլէսղի
գլուխ
ցալցնեն
սորւէե լու
Համ ար •••՝»%
՛Բսան աարիէ ի Վեք գոյութիւն
ունի ,
մեր
քաղաքին
աղղային
«Հայկաղեան
»
գպրոցր : Այսքան
աարուան
րնթացքին
ա–
նոր
ւխսրիչներու
ճիգն ու
յարաաեւութիւ–~
նր չաէլա րացան
- րայց,
աւելյցաւ,
ալա՜ղ^
անՀ ո զն ե ր ո լ եւ «Հա
յո ւթենէ
Հ րամա
րող
ներու»
թէ՚-ր՛
ՈէԼ որ «գեաին
միւս
էլո ւլմ ր»
անցաւ , կապլլ կտրեց
Հայութեան
Հետ
յ
Եւ որոէիՀեաեւ
ամէն ատեն
ղԼտր
անցնուլ–
ներ
էլան, ուստի
մեր թիւր ,
գիմացուլ–
ներու
թէ՚-լւ–,
ՀեաղՀետէ
կլչ նուաղի :
Արգարեւ
, մեհ՜ թէւ– մլլ էլր կազմէւն ա -
նոնք որԷր1/նց կասլլւ էւ սպառ կտ րահ՜ են,
Հայութեան
Հետ ; Աւրէ^եր
մետաքսէ
թելով
մր էլասլուահ՜ են , օր աւսւր
փրթե
լու
ենթակայ։
Ասոնց քոփ նաեւ
անՀոգ —
ներու եւ ամէն րան «պարասլ՜» գտնողնե -
րու
բանաէլ
մր ;
Ուհ՜ացռւմլւ , գժբախտա
րա ր մեր տու —
՜ներէն
սկսաւ։ ԱՀա թէ էնչո՞ւ
մեր
էլեան–
քբն ու առօբեան
ե բ թա լոփ աւելէ
էլբ լճա
նան :
ք^այց եւ այնսլէս
արձանաղրենք
եզահ՜ր։
« Հայ1լազե՜ան » ղպրոցր
ունէ
ութսուն
սւչաէլերա
,
80^
մանչ, ^Օբ աղ^էկ։
Տեւա–
էլա օր էն ղաս բնթաց
քեն բու
Հետեւո/^ւե
բուն
թէւն է մէշէն
Հաչուուփ
65-75։
Աչաէլեբտ–
ներր բամնուահ՜ են չորս ֆասաբաննեբու
:
Իբրեւ
րնթեբցանութեան
գէբք
ունէն €Ա -
րաբատ»ներոլ
Ա ՚ ,Ր . Գ. շարքբ։
կ^աւան–
գուէւ նաեւ
ազգայէն եւ կրօնական
սլաա —
մ ութէւն
;
Գպրոցէն
եէլամուտէ
աղրէւբներն
են
աարեէլան
Հազար
ֆրանքէ
գանձում
մբ
է՚֊րաքանչփլր
աչաէլեբաէ
, նուէրնեբ եւ է–
բենց սաբքահ^ Հանգէսներուն
մուտքբ :
Ասէլէ գուբս,
գարձեալ
Աղղ. Ա էու -
թեան
Հոփանաւորութեամ
բ Ա օնչա
՛Լէ, -
լէօրպան
արուարձաններուն
մէշ
45
՚էոք -
ր էէլնեբու կբ գասաւանգէ
Տ է էլէն Օգու –՜
մոլչեան ^
« Հայկա ղեան» է ո ւս ո ւց չո ւՀ էն՝ Օր՛ Ըն–
հ՜այ Ատեփանեան
, էբրեւ
գորհ՜աէլէց
ունե–
նալոփ Տէկէ՛ն
Նազենի եւ Օր •
Պէրպէրեա–
նբ կաբելէն կբ փորձէ արգէւնաւոբ
գաբ —
ձնելու
Համար
գպբոցէն
բնթացքբ։
Տար -
ուան
բնթացքէւն
էրենց սաբքահ
մէէլ — եր—
էլու գպրոցական
Հ՚սնգէսնեբու
մէշ երր կբ
լսենք
մեր փոքբէէլնեբբ
, երր կբ
տեսնենք
անոնց
ս ո բփահնե
ր ր , կբ Համ
ողոլէն ք թէ
էբօք տամանե
լի
ղո րհ՜
մ րն է ոբ կբ կա -
աաբեն : Աեր ե րա խտագէտութէւնր
;
Ունէնք
նաեւ
Կաթողիկէներու
եւ Աւե -
տարանականներու
գպր ո ցնե ր ր , բա յց ա -
նոնց աչակերտներուն
թէւն ալ մէկ երկու
տասնեակբ
չանցնէր %
Ուբե՚էն
, ութՀազարնոց
գաղութէ
մբ
մէշ
Հաղէւ
100 - 150
աչաէլեբտ
: ք՛ամ —
նեցէք ա յս թէւեբբ
էլոտռբակոփ եւ գտէք
անոր «մխէթա րական»
կողմ բ :
ՀԱՆՐԱՅԻՆ–֊
Անցն ող տարուան բն —
թացքէւն
ունեցանք
բաղմաթէւ
եւ բաղմա—
գան
ձեռնաբկներ
,
պաբաՀանգէսնեբ
,
ներէլա յացումնեբ
, գա չա ա Հ անգէ սն ե ր , ե–
րեէլոյթնեբ
եւ ցերեկոյթներ
: Այս
բոլոբ
ձեռնարկնեբոնւ
մեհագոյն
մասբ
եկեղե՜ց—
ւոր
չին ո ւթե ան
Հ էմնագբամ
էն յատկա ց -
ուահ՜ էր :
Թատերական
ներկայացումներու
մասէն
բսէնք թէ ղ"՚–բկ էէն գեղարուեստ
. աբ—
մէքէ : Հէնցահ՜ , մաչահ
, բազմէցս կրկ ՜՜
նուահ՜ գորհ՜եր
որոնք խոտոր կր
Համեմա
տէն
այսօրուան
մեբ պաՀան^երուն
Հեա %
Ատենէն
աւելփ բախտաւոր
էէնք : Ալ -
նէ էնք
Լաթէֆեան
, Փափազեան
խումբբ
:
Յեաոյ
եէլան
ուբէչներ
որոնց նեբկա
յա -
ցումնեբուն
կբ սպասէէնք
սրաատրով՛ :
Այցելունե՜ր
ալ չէէն պակսեր : Ղ՚երասա -
նապետ
Զարէֆեան
, ՇաՀխաթո՚նէ
, Աու–
բաբեան
խումր, Վաբգ Պատրէէլ,
՚Լազաբ–
եան, Աաբութեան
, Աարեան
եւայլն , մեզ
կը
Հրամցնէէն
էսէլապէս
գեղաբուեստա
-
կան
էլաորներ : Վերշերս
նաեւ
գեբասան
Հայկասաբը։
Այսօր
ամէն բան տժգոհն է,
թատեր՚ոէլան
տեսաէլէաո՚է :
Ունէնք լաւ սէրոզներ
, որոնք
«յողնահ՜»
նստահ՜ են ;
ՄԻՈՒԹԻԻՆՆԵՐ
ԵՒ ԿՈՒԱԱԿՑՈՒ -
ԹԻՒՆՆԵՐ
Մէութէւններու
թէւը
էրա–
կանէն
մէշ չաա սաՀմանաւէ՚ակ
է ։
Ատեն
ատեն , Հանգէսաւոբ
առէթներոփ,
չատե -
բուն
անունը
էլ՛երեւայ
Հոս ու Հոն :
Գորհ֊ոզ
Մէսւթէւններէն
յէչենք
Հ. Մ՛
Ը • Մ –ր է Համ ա չար սան ճ աքբ , Համ ախաբ–
բերգցեանբ,
Ղ՚ատեմէ
գէւղականբ,
կտ -
պոյտ , Կարմիր
իաչեբբ
, Աղքատախնա -
մբ։ Ասոնց
՚էրայ
աւելցան
«Եէչեղեցասէր
Տէկնանց
Մ էութէւնբ,
եւ «Ե բ էա՚ս սա րգա–
ցբ : ի բրեւ
գորհ– ունէ ութ էւն ,
Ղ՚աաեմ է
Մ էութէ՛ւնբ
իր բոլոլ՛
ճէգեբբ
լարահ՜
է
եւ ոբգեղբահ՜
երկու
սանեբուԼմէկը՝
Պէյ
րութ «Փալանճեան»
ճեմաբանբ,
մէւսբ
Աեւռէ Մուրատեանր՝)
թէւը
չորսէ
բարձ -
լ՛ացնելու։
Գո ւէ ե լ է աչխատանք ;
Համաչաբսանճաքը
նո յնպէս իբ եկա -
մ ոլաէն
մ եհ՜
մ ասբ կբ յատկ՚սցնէ
չքաւոր
ուսանողներու
եւ Մէշէն
Արեւելքի
մէշ
աղքատ
ա չա կեբանե բուն :
Համ ա խա բ -
րեբգցիականր
, - աարէ՛ներէ է փեր ներ -
քին փէճերոլ
ենթակայ
, աեղ աեղ
երէլու
մսւսէ բամնուահ՜
տարին քանէ մբ
ձեռ–
նարէլներ կը կատարէ
. բա յց թէ էնչ է էր
գոբհ-ունէութեան
գա չտ բ էլամ Հետապն -
գաձ՜ նպատակբ, լաւ չեմ գէտեր : կարմէ՛ր
Խաչէն
լուր
չունէնք ; կապո յաբ
, ա յս տա– .
բէ էնչպէս
ամէն տեղ Հոս ալ էբ
ումեբր
լարահ՜ է էրականացնելու
Համար օգափո -
խութեան
կայանէն
չէնքէն
փերաչէնու
-
թեան
Համաբ
էրեն
էնէլահ՜ նէւթաէլան բա–
մինբ :
^
«Եկեղեցասէր
Տէէ^անց»ը^
ղանաղան
ձեոնաբէ^երոփ
, ու Հոս Հոն
՚է"՚գելոՎ
էլուղէ ապաՀովել
չօչափելի
գումարներ
եկեղեցւոյ
չէնութեան
Համար ;
« Ե բէաասա բգաց
Մ էութէւնբ
» որ սրաՀ
մբն ալ ունէ էբ տրամ աղրութեան
տակ
,
եւ որ Հովանաւոբութէւնբ
կբ վայելէ Ագ–
գայէն
Մէութեան
, գմբաէւտաբաբ
չէ այն
էնչ որ էւբ սպասենք
էրմէ : «Հայբ Հայ
ՍլաՀելու»
նչանարանէն
չուբշ
Համաէսըմ
-,
բուահ՜ այս Ե ր էաասա րգնե ր բ սրաՀէն
ներս
թէ գուրս, մեբմա յրենէքէն
բառ մր չեն
աբտասաներ
, եւ կամ բացառէկ
պարա -
գաներու
մէշ կ՚արտասանեն
: Ցաւով
կ՜՛ար–
ձանագբենք
այս պարագան :
կայ
նաեւ
մեբ «Նոր Աեբունգ»բ
որ անց–,
նող տարուան
լնւթացքէն
բաւականէն
աչ -
խում֊ութէւն
ցոյց տուաւ։
Ամառնա
յէն ի -
բենց բանաէլումէն ետք, նոբ թավ՚ով
գո բ–
ծ/
լհ^ուահ– են : Աանաղան
աչխատանքնե
-
րու
կարգին
կանոնաւորապէս
կր
Հեաեւին
Հա յերէնի
ղիչերա
յին ղասբնթացքներուն
:
Այս տարուան
իրենց
վարէ՚չն ու ուսուցէ -
չրն է բնկեր
ՅովՀ՜աննէս
Հարէլեան
:
Վերշերս Ազգ . Մ էութեան
նախաձեռ -
նութեամբ
կազմուեցաւ
եբկսեռ
ե՜րգչա -
խումր
մը։ Վեկավարն
է, Պ– ԱբրաՀամ -
եան։ Այո եբգչախումբէն
մաս կբ
էլաղմեն
Նոր
Աեբունգի
եւ «Երէաասաբգաց»է
ան–
գամներ : Եթէ քալէ , լաւ է :
Կուսակց
ութ է ւննե րէն
Հ բասլա բաէլ է էԼե–
բեւայ
միայն
Հ. 3՛ Գա չնա էլցութիւն
ը :
Անոր գորհ՜ունէութիւնբ
օրը օրին
էլարձա–
նաղրուէ
«Յառաշ»ի
մէշ, այնսլէս ոբ աւե
լորգ է կրկնել :
Մնացեալներէն
ձայն
ձոլն
չկայ։ «Ֆբ -
րանքեւՀա
յկաէլանբ»
ա՛ս րէ՛ն
անգ՚սմ
մր
՚գաբաՀանգէսռվ
մը էլբ փառաւորէ
նոյեմ
բեր
29/7 :
քիամէլափաբ , Հնչա էլեան
անՀա տներ
էլան, րայց թէ էլա՞ղմ,
լուր
չունէնք :
X
Անց եա
լ տարուան
^թացքին
ալ չատ
մբ էլորուստներ
ունեցանք
, Հին սերուն -
գէն
, մէշէնէն
, նորէն : Շաբաթ
եղաւ որ
երեք չորս անգամ գագաղէ մբ Հեաեւե -
ցանք
... Այս անՀեաացոզնեբուն
Հետ կան
բազմ աթէւ
ողշ անՀեաացուլնե
քր , մ աս -
Համ
ւ
հ՚ԼՈ՚ԼՈհՕ՚ՆԵ ՐԸ
•
ինչպէս
էլէմանւսնք
օրբ օրէն,
ամբող^
Ֆբանսա
յի– մէշ ղեաաէլներն ու գետեր բ կր
յորգէն
անլնւգՀաա , պատճառե լով
մեհ՜ա–
մեհ՜ վնասներ :
ՋրՀեղեղէն
է վեբ, մաբգէլոլթիւնբ
րո -
լքր մամանաէլնեբուն
ալ ենթաբկուահ
է
ոգողումնեբու
եւ էլբաՆ է մեհ՜ վնասներ :
Ֆրանսան
սակայն
, իր շքաղրաէլան գիր -
քով յաճախ
զոՀբ եղահ՜ է այս սլաաուՀա -
սին :
1196/՛^՛ ,
Աէնի
անօրինաէլ
յոբգումն
էբ
որ ստէպե-ց
Ֆէլէփ
Օէլէւսթ
թաղաւո
բբ
լքել էր պալատր եւ ապաստանէ
լ Ա
էնթ
ԺլՐ՚բւէեւէ
Աբբա յարանբ : 1570էն
Ո՚օն
ղետբ
յո րգե
լով
շուրէ տակ
հ՜ահ՜էլահ^ էր
բաղմաթէւ
թա՛լեր,
էսէլ
1840/՚5ք
Կառոն
գետէն
յորղո՚-մ
բ Հասաւ
մէեչեւ
\3ուկէս
մէա թրէ՛ , նէւթական
եւ մարգէլայէն բագ -
մաթէւ
վնասներ պատճառե լով ;
Ա աէլա յն
1910
Յունուարէ՛
ուլողսւ՚մնե
բու
յէչաաաէլր
աակաւէն
թարմ
էլր մեայ
բաղ
մաթէւ
Փ՚որէզցէներսւ
մաքէն
մէշ
Հ
Այգ
թուա էլան է ողողումներ
ր
արգարեւ
աղիաա
լէ եղան
, պատճառե
լով մէկ մէ -
լէառ ոսէլեդրամէ
վնաս մր : Երեք
Հարէւր
Հազար
Հոգէ անգոբհ– մնացէ՛ն եւ մայրա -
քաղաքէն
մէկ կա րեւո
ր
մ ասբ
զբէլուեցաւ.
ելեկտրական
լոյսէ : Թբէնէթէէ
Հրապա -
բակբ
հ՜ահ՜քլուահ՜ էր մէկ մ եթբ
շուբ ով ,
էսկ Աէն Լաղարէ
էլայալ՚անէւն
առշեւ
շու -
բէն
բարձ բութ է լն բ Հասահ՜ էր
մ
էկռւկէս
մեթրի :
Եբեսփ . մողոփի
նիստերուն
նեբկա
յ բլ–
լալու
Համ աբ ե րեսփո խաննե
ր բ
ստիպուե–
ցան
մաէլոյէլնեբով
ճամրորգել
, սրովՀե -
տեւ բեղարձակ
լիճ մը գոյացահ էբ Պուբ–
պոնէ պալատէն
Հբապարակր։
Հանրապե -
տութեան
նախագաՀր Պ– Ֆաչիէռ,
րնկե -
ր ա էլց ո ւթե ա մ բ նա խարտ րնեբ
Պռիանի եւ
նաւորապէս
նոր սեբունգէն
: Խառն ա -
մոլսնութիւններբ
, եւ տունէ
Հեռացո՚լնե–
րու
թիւբ օբէ օր էլը բազմանայ : «Ընտա -
ն^ք» եւ «տուն» մեբըմբռնահ՜
եղանակով
նո րե բուն Համար
«արեւելեան
յեաամնա -
ց»ութեան
նչան է : Լաւ աուներ
էլան , բայց
տուներ
, հնող^ե՜բ
ալ կան որոնք
աբիէնէ
կուլան
...
Հա յրենէ
Հողէն
Հեռու
օտաբ
եբէ^քէ
աաէլ մերՀողէ գամբաններուն
Հետ ու —
բէչ
ձեւէ
գամ բաննեբ օրբ օրէն
էլաւել -
նան։
Աշէն ու ձաէսէն
մեր վբայ
խուժող
յոբձան^^երբ
չաա ուժեղ
են եւ անոնց գէմ
պատսպա
րուելու
Համար
անՀբաժեչտ
է
աբաակաբգ
ուժ եւ ճէգ :
« Մեռանք
կորանք » չենք,
բայց
մաՀբ,
կամ
մ անգա
՛լը օրէ օր աւելէ
Համ
արձակ–
օրէն
էլր մօտենայ
մեղէ :
^Գուռ
մը պէտի
րացուի՛" վերշապէս
,
մեղի
՛ր – ՚ ՛
ՄԻԱԱ-Բ
ՄԻՐԶԿ
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(39)
ԵՐԿՐՈՐԳ ՄԱԱ
ժ–
Այսպէ՛սէ ժառանգաէլան
պայմաննեբում
ես մէւանգամայն
Հասէլ անա
լ էւ եմ Համա -
բում
Գաբ
եղ է՛նէ տա րօրէնա
էլո ւթէ
ւննե բը ,
նա անչուչտ չատ
բ՚սն է ժառանգել էր Հ է–
ւանգոա
հնողներէց;
Ոայց ես երբեք
նբան
Հողեէլան
այնպէսէւ
«աննոբմալ»
վէւճտէլի
մէշ չէի տեսել , ինչ ոբ ա յսօբ : Ջեր ճա -
ն ա սլա ր Հ ո բ ՛լս ւթ ի ւն էւ ց
ւէէ,՜բ ա գա ռն ա լո
ւց
յետոյ
այսօբ
առաշէւն անգամն
էր \ որ
աէւ՚՚նոլմ էէ՛ նրան : Եէլաւ էնձ ։\՚օտ չա՚էա -
ղս՚նց
յուղ՚ււահ
վէճաէլէւ մէշ, մէ ատբճա
—
նաէլ գրպանում
. ասաց , թէ
ատբճանակը
գուք էք տուել եւ պատուէրէ՛
լ որ գայ
սպաննէ
էնձ ՛էօտ
Հէւր
եղող
մ է երէտա -
սաբղէ , ոբէն
ամենեւէն
չի ճանաչում
, ո–
րէ՛ Հե՚ո ոչ ՛քէ ղորհ չէ սւնեցել ելորէ ե–
բեսը
նոյնիսէլ չէ տեսէ,–լ։
Երբ
սէլսեցէ
Հարց ու փւոբձ անել,
այնսլէ՛սէ
րտներ բս–
կսեց պատմել,
որոնք
այլեւս ոչ մէ էլաս -
կահ՜ չթողէն էմ մէշ, ոբ նրա
Հուլեկան
՚էիճակը
միանգամայն
խանգա բուահ՜ է :
Ի՛՛նչ բանեբ
, Հաբցբեց
Աառան
, շա–
րունակելով
չեչաաէլի
նայել
աչքերիս
է՛նչպէ՞ս
թ ո յ լ կբ տամ էնձ,
տէկէն,
կրկնելու
ձեր առաշ
այն , էնչ որ պատ -
մ ում էր մ է . • .
Ոչ , էսնգբում
եմ , առանց
որեւէ՜
նըբ–
րանկատութեան
, րնգՀատեց
էնձ Աառան
էսստօրէն.
ես ձեզ թ ո յ լ եմ տալիս ;
իսկ ես յաաէլապէս
խնգրում
եմ ,
տէկէ՛ն, ազատեցէք
էնձ այգ
Հաբէլագբան–
քէ՛ց ք որբ չաւէաղանց
հ^անբ է էնձ
Համաբ,
ուղղաէլէ
աղերսեցէ ես , պարղապէս վա -
էսեցահ՜ նբա ձայնէ մէշ լսուահ՜ էնչ որ չա–
բաէէուչտկ
չեչաէց։ Եթէ այժմ ես եկել եմ
ձեո մօտ, եէլել եմ յատկապէս
այն նպա—
՚էլով , ր ձեր
էուբշ
ւշա
ղր ութի
ւնը
Հրաւիրեմ
Գաբեղէնէ
գրութեան
՚էբայ
է
Թերեւս
էլարելի
լէ՛նէ նբան
վ՚բէլել , եւ ես
պատրաստ եմայգ րանում
ամէն
կել՚պօգ–
նելու
ձեզքէ :
Լռեցէ եւ սպասում էէ •
Լուռ էբ եւ Ա առան , եւ այգ
լռութեան
բնթացքում
, ոբից լաւ րան չէէ գուչա -
կում , էր էսուղարկու
աչքերով
չաբունակ
էքալ՚Նե՚ւ պբպտում էր էմմէշ այն , էնչ որ ,
ղգում և տեսնում էր անչուչտ
,աչփւաաում
էէ հ^ահ^էլել նբանէց ;
Ես չատ ^ոբՀակալ
եմ , սլաբոն , որ
ղուք
այ՚էքան
Հոգատար էք ձեբ
րարեկա–
մէ եւ էմ ամուոնոլ
Համար ,
վերշապէս
էսղեց նա իբ չաբագուչաէլ
լռութիւնը,
մի
տեսակ
չեչտուահ՜ քագաքավարի
Հե՚լնա -
կան «աօն»ուէ,
որով ըստ երեւոյթէ՛ն
, ու
ղում էր Հասկացբահ՜
չենել
ինձ , թէ իմ
պե րճա էսօսութեան
յետին
իմաստը
չաա
լաւ
Հասէլնում է ինքը, եւ ի գուբ եմ ես
ս։ յղքան
մ իամ իտ
կարհում
իրեն :
ք^այց
ձեզ Հանգստացնելու
Համար
էլարող եմ ա–
սել
, որ գուք
մ իանգամ ա յն սէսալուել էք
ձեր
եզր աէլա ցութեան
մէշ՛
Գարե՜գէ՛նբ
չատ
ՏորւքլԱլ
վէճակէ տէր մարգ է եւ գոր–
աի ա բէււնով , բութ
ղգա
ցո Լ՛Ո՛ ե բ ս վ , անձ
նական պատո լաս է բութեան
մ ասէն ոչ մի
Հասէլացողռլթիւն
չունեցող
եւ անգագար
իբ սե՚է՚ական
կաչուի
մ ասէն
մ տահ՜սղ : Ե՛–
է֊թէ
այսօբ նա նեբկայացել
է ձեզ անսո–
՛է՛՛լ՛ յուզուահ^
գրութեան
մէշ^, այգ պէտք
է վե՜րաւլբել
այն բանէն
մէայն
, ոբ արտա
քոյ էլաբգէ մէւ Հանգամանք
, Հաէլառակ էր
կս՚մքէ՚ն ու ցանէլութեան
,
ստէսլողարար
եկել է վրգսվելու
նրա չատ
(ւորմալ
Հո -
գեէլան վէճակբ
, նրտ ճաՀճի պէս
անգրրր
էլեանքբ,
որը ամէն
բանի^ թանգ է նրա
Համաբ I Բաւաէլան է ոբ ես մի
փաղաքչա–
էլան խօսք ասեմ , եւ նա ուրա խութիւն
ի ց
պար
էլբ դայ, նոյնիսէլ
էլբ ՛լայ
Համրուբ–
ուելու ձեր Հիւրասի
բութիւնբ
վա
յելող
պա բ ոն ի Հետ , առ ոչինչ
Համ աբելով
, ոբ
Ա՛յգ պաբոնն
անլուր
անարգանք է Հաս–
Յրեէ իր կնոշր։ ԱՀա ա յգչափ
Հոգեէլան
նւ1|1էքալ
՚էիճաէլի աէր մ արգ է ձեր պատ–
սւաէլան
ըք՚կերը եւ է՛մ ամոլսինր
, սլաբոն :
Ուրեմն
, ոչ իմ կողմից
մի առանձինն
ու–
չագլ՛ութեան
, ոչ է լ ձեբ կողմից այգ րա
նում
էւնձ օգնելու
կարիք
չէլայ
ամենեւին
:
իսկ
որպէսղի
գուք
միանգամայն
ապաՀով
ու Հանղէ՛ստ
լէ՚նէք նբա Համաբ , ես աՀա
իմ էսկ բեբնով
Հաստատում
եմ , ոբ ա յն
ի՚՚լորբ,
է՛նչ որ պատմել է նա ^եղ այսօբ
^
զուտ
էրողութէւն
է ։ Ատրճանաէլն
է լ ^ ա յ ՚ ՚ է
ես եմ տուել
նբան եւ ես
ստէսլում
, որ
գա յ եւ սպաննէ
ձեր
Հ էւր ասէր
ութէ՛ւնր
վա յեէող
պարոնէն
- Հէ՛մ ա
է՚^նչ
էլասէք ,
սլաբոն ;
Պատ՚սսխան
չգտայ
տալու • Անացել էի
էլաբէլամահ՜ եւ ղաբմացահ այգ
Համարձակ
խոստսվանութէէնէ՚ց
, նա անչփոթ
,
՚ւք1յթ–11–
տ|ւկ
գա տողս ւթէւն
է՛ց , որ էլա րհ՜ե ս չաբա–
/արել էբ առաշուց ու սերտել
, եւ մ անա
ւանգ նբա անողոք
Հայեացքէց
, սրէ մէշ^
ինչպէս եւ նրա ամրող^
էսօսակցութետն
եղան՚սէլէւ
մէշ անվախ
մ աբաա կոչէ, չեչ -
աեր էէ՛ ղղում
չարունաէլ , կար հ՜ես ես ե–
կել էէ ՛՛չ թէ էւբրեւ ցաւաէլէց
բարեէլամ ,
այլ էւբրեւ մէ անՀաչա
աէսոյեան
, որէ Հ1։ա
պատրաստ էր մաՀացու
մենամարտէ բռ -
նուելոլ ;
֊ – Ասացէք
, Հէմ".՞ էնչ կարող էք ասեւ
,
էլրէլնւ,ց անողոք
կերսլսվ է
Ե" ՚ • ՚ է՛՛նչ էլարող եմասել •
թոթո–
՚էեցէ ես , պարզապէս
չփոթահ^ նրտ յա -
մառպնգումից
ել էսէլապէս
չէմանալսվ,
թէ է^նչ էլարող եմ ասել ;
Կամ աց
վե բ կացաւ , շեչտակէ
նա
յելով
՛աչքերիս :
(Շար.)
ՆԱՐԳՈԱ
Fonds A.R.A.M
