(քէլռւսՆի,
էսղէաեաչներուն
՛այցելեց նա -
ւսւէլ1ւերոփ
ւԱւՕ^
ողողումն
եր ուն
Փարիղյլ
էսկա -
1լան Վենետէկի
մր երելոյթր
ււաացւսծ֊ էր է
Եյֆէլէ
աԼտարակին
ստորոար
մարդէկ
կըլ
ճամբորղէին
նաւակներով
մինչ
աշաարա–
կին Հոյակապ
ստուերը կր ցոլանար
իր
ոտորոտը
Հասած֊
թուրերուն խ"րր ՝•
Փարիղեան
թատրոններ
ր չատ մեհ վը -
նասներ
կրեցին
1910^
ողողումներուն
,
Օփերա - –Բոմիք , Ւէաթոր
Ծիչէէ
,
-
արվիլ
, Վարիէթէ
, Աառա
Պէրնար
թաա–
լւոն՚1ւերր1 փակուեցան
բաւական
ատեն
լ
գետնայաբկերբ
գուբով
ողողուած՜ եւ ե —
լեկտրական
է"յ՛՛բ
կտրուած՜
ՐԱյ՚՚է՚՚փ
•
Փարիղբ
1924^5՛
եւս ենթակայ
եղաւ,
աղիաա
լի ողողումներու
, բա յց նուաղ վբ^
նասակաբ քան
1910^^՛ :
Ղ՚արձեալ
, 1930
Մ արտին
աննաիւլ^թաց
ուժւչնութեամ բ մբ
գետերբ
յոբգեցան
եւ ողողեցին
Ֆրանսա–
սայի
Հարաւ - արեւմտե՜ան
մասբ
նիւթա
կան եւ մարգկային
աՀաղին
կորուսաներ
պատճառե
լով
:
1ք ոնթոպան
, փասթբբ
, Լա
Ռէօլ քագաքնեբբ
ամբող2ովին
մնացին
թուրերու
տակ։
Մուասաքի
մէԼ
չոգեկառ–
քի
կամ։ււզւ^
մը իւորտակուելով
պատճառ
գարձաւ ոբ թումբերբ
իւորտակուին
եւ
այգ չՐ^անբ
ողողուի
թուրով։
Հաբիւրի
չափ
գիակներ
գտնուեցան
չուբերուն
մէչ։
Այգ
թուականին
Ֆրանսա
յի
վարչապետ
Անտրէ
թ՚աբտիէօ
երեսփ • ժողովին
քլ, -
ւէարկել
տուաւ մէկ միլիառ
ֆրանքի օգ
նութիւն մբի նպաստ
աղէտեալներուն
եւ
Հանրապետութե՜ան
նաիսաղ ա Հ
Տ"՚-մէրկի
լ^կե՜րանալով
այցելեց
աղէտաՀաբ
չլւչան–
ներբ ;
Ներկա
յի
ողողումներբ
մեծ՜
Համ
եմ ա -
տոլթիւննեբ
ստացած՜
են , սակայն
չնոր —
Հիւ կառավարութեան
ձեռք առած՜ միչոց -
ներուն կբ յուսացուի
նուաղագոյն
աստի
ճանին
իչեցնել
աղէտբ ;
՛Բանի մբ օբ առաչ,
Աէնի
նաՀանգապե–
աբ , Պ • Հաակ կբ յայտարարէր
քաղաքա
պետական
խորՀուրգի
նիստին մէչ •
« Բառասուն
տաբիէ ի վեր կատար -
ուած՜ չինութիւններբ
իրենց օգուտ բ կ՝ու -
նենան
այսօր , ողողումներու
լնթացքին
չուբերոլ
քանակութիւնր
նոլաղեցնելու
Համար » -
աղէ տեա
լներ
« ՍՍԼՅԱԹ ՆՈՎ.Ա »
Այս
անունով
գրքոյկ մբ լոյս տեսած՜ է
Ագբբէչանի
Գի
ՑԱՑՆԵՐ ԳԱքէԱքքէն
ՀԱՅՐԵՆԱԿՑԱԿԱՆ
ԼԻՈՆ՛
Զարսանճաքի
Հայր
Միու -
ւտութեանց
ակագեմիայի
թի^–,,^
^ ^ ^ ի լ^^^ տօնեց
Ամանոբբ է՛
կողմէ,
բանասէր
Միրալի
Աէիգովի
Հեգի–
Ա^^ տարի
^յլ տարեցներէն
աւելփ
երիտա–
նակոլթեամբ։
Բ-ագոլի
Հայերէն
Հ.Կոմու–
^^րղներն
էին որ նեբս կր խուժէին
զար–
նիստ»
օրաթերթէն
կ՝ամփոփենք
Ա. Մ կր֊
^^ղ,^ պատճառելով
մեւլի,
փսփսուքներէն
տիչեանի եւ
Հ.
Մամեաովի
գրախօսակա–
ր ^ յ , ^ ն ի եղաւ որ իրարու
կ՝բսէին թէ այս
^Ը •
Աիութիւնն
է որ առատութիւն
կուտայ
Հեղփնակբ ոչ միայն կբ ծանօթացնէ
Ա–
յ , ^ ^
սեբոլնգին
պաբելու
երգելու
. . .
գբբէչանական
բնթերցողին
Հայ բանաս -
Ար^.Հյ, լէցուահ էր արգէն։
Գժբախտա–
տեղհ - գուսան
Աայաթ
Ն՚Վայի
կեանքն
երիտասաբգութիլնբ
կբ սիրէ
միայն
ու գորհունէոլթիլնբ
, այլեւ
կ՝ուսումնա
-
^^րԼ-լ
^ ի^կ
յ ^ ^ ^
կո՚ՐԳՐ
կո՚^գո՚յ
բանախօ–
սիբէ բանաստեղհին
ստեղհագորհոլթեան
,,ո..թեան
, կամ մ իութեան
ղեկուցման ,
մասին կարգ մբ խնգիբնեբ
։ Մասնաւորա–
լ^^ սկոին
աղմկել •
պէս
կըչելաէ
Աայաթ
Նովայի
ազգեցոլ -
Տայտագիրր
չատ ճոխ էր, րայց
Հարկ
թիւնբ
ագրբէչանական
աչուղնեբոլ
բս -
լ^^^^^
կրճատել։
Պ Տ ՛ Զաքոյեան
Հանղէ–
տեղծագործութեան
վրայ։
Ցոյց
կուտայ
բացում բ կատաբելով
Հրաւիրեց
ՊԱ՛
մեհ վարպետին
մարգասիբական
գբբ -
քք^ր^իբ^սձ^նբ
որպէսղի
ղեկուցումտ՚սյ։
ուածքներոլ
բովանգա
կութիւն
ր եւ բաղ -
Ա/^^ Հայրենակիցր
ս,յս առթիւ
յիչեցուց
մերանգ գեղարուեստական
ձեւի մասնա -
Հէ^^լ^ր
վայրեբոլ
մէչ եղահ
թշուառ -
յատկութիւննեբբ։
ներր։
Յետոյ բացատրեց թէ
միութիւնբ
Հայ
գուսան
բանաստեղհբ
եղահ է ան -
^ ^ ^ ^ յ .
^^^^
օրինակ
տուաւ Զար -
էկովկասեան
եբեք ժողովուրգեե
ր քէւ եր -
գ/.,,^– / ,> /
ււ • . ՚
սանճագցի
Հերոս Աւետիսբ
(Մէչէտին)
Աւետիսբ երբ գիւղն էր իբ
Հեբոսութիլնշ
ոչ ոք գիտէր
, բայց երբ անցաւ
կովկաս
միացաւ
ֆետայիներոլ
իսում բին,
Աւետի–
սբ գարձաւ
իսկական
Հերոս ,
ինչպէս
գրկովկասեան
երեք ժողովուրգեերոլ
Օբ
գիչբ
ք
եբգահ եւ ստեղհագոբհահ
է երեք
լեզուներով
Հայերէն
, վրացերէն
, ա -
գբբեչանեբէն
• Եղահ է նաեւ այս
եբեք
ժողովուրղնե՜բոլ
Համերաշխութեան
քա —
բողողբ : Ա օտ երկու գաբ
անգրկովկասեան
ժողովուրգբ
լսահ է անոր երգբ եւ գաս–
ՏՏՈՏՕ^ա^^ՈՈաոոտւ^^^^^^Տ^^^^^տաաաւ^^^^^^^աւ
տիարակուահ
անոր մարգասիբական
գա
ղափարներով
Հարուստ
,Հմայիչ
բանաստեղծ՜ութեան
ան–
Պատմական
փաստերուն
փրէոյ կանգ առ–
նաիսլ^թաց
կատարելութեան
:
<(,Աայաթ
նելով
Հեղինակբ կբ յիչէ
1724- 25
թուա–
Նովան է այն
^՚րգիչյ^
^ ղրահ է բանաս -
կաննե բբ եբբթբքական
Հ ո բգանե՜ ր բ աբշա–
տեղհ
՝Լալերի Բրիւսով
, որ ժողովրգա
-
ւելով
Անգր կովկաս
, ոտնակոխ
կ*ընէին
կան երգչի
արուեստ
բ բանաստեղծ՜ի
բաբ–
մեբ
Հայրենի
երկիրր; Այս առթիւ
կ՚բսէ
^ՐՐ կոչում
գարձուց : Աայաթ
Նովան ա -
թէ ագրբէչանեան
ժոգովուրգի
մ եհագո
յն
ռաչինն էր ոբ ցոյց տուաւ թէ ինչ
մ
եհ
Հին գրողներու
Նիղամիի
, քՏագանիի
, Նա–
ուժ թաքնուահ
է ժողովրգական
երգչին
ոիմիի
ստեղհաղոբհութիւններբ
չատ սիր–
ձայնի
մէչ»՛
ուահ
է ին Հայ արուեստագէտներու
եւ
Ա իրա լի Ա է իգով կբ գրէ թէ բանաս -
ժողովուբգին
կողմէ։
Ժ՚է ՚ գարուն
Հայ սւԼղհին
սքանչելի
երգեբբ
մեհ սիրով
եւ
Բուգաղ
Ամաեցի չատ լաւ հանօթ էր Նա–
Հիացմունքով
էլլ^գունի
ագրբէչանցի
ժո–
կարգացիք
(Տ.3առաչ»ի
թերթօնին
մէչ է
Ա՛ շակո յթբ նմանապէս
կբ կարօտի
միու -
թեան,
վերչերս
թերթերուն
մէչ կբ կար
դամ թէ այս ել այն միութիւնբ
սանեբ
"րդեդրահ
են ;
Զարսանճաքի
Հա յրենակց
՚ Ա իութիւնն
ալ
Աոլրիոյ մէչ որդեգրահ
է
120
աշա -
կերտնեբ եւ հաիսքերբ կբ Հոգայ
վ եր
չին
պատերաղմէն
ի վեր : (\ք ավւեր՝) :
Ապա
խօսքր
ուղղելով
նոբ սերունդին
յ
բսաւ՛
Գուք ալ մեր կիսատ
ձւլահ
դոր–
ծ ե Բբ պիտի
շարունակէք
յ
Կբ յուսամ թէ
գո՛լ տարի այս ձեռնարկբ
դուք պիտի կա–
աաբէք։
Պէաք է սորվիք
քանի
մենք
ողք
ենք;
Այս
ճառէն ետք ե ր իտասա րղնե ր բ սկբ -
սան
աւելի եռանդով
երգել;
Հայրենակից
Պ՛ Կ՛ Մէրէքեան
իր ողբացեալ
եղբօրբ եւ
Հարսին
մաՀուան
քառասունքի
առթի^
մ իութեան
նուիրահ էր երկու
շիշ
ւքոՆԱէ՜Օ
եւ խորովահ
Հալմր : Բառորդ
ժամույսն
մէչ
աճուրդէն
գոյացաւ
կարեւոբ դու -
մար մբ ։Պ ՚Պօյաճեան
եւս
խանգավառուե–
Լով յսրդոբ
մբ ուղղեց
նոր սերունդին է
հւնչո յքբ վե րչա ցաւ
Զարսանճաքցինեբոս
պարով։Աեհ
թէ փոքր իրարու
իսառնուսհ
կբ պարէին
, երբ սրաՀին
աէրբ
Լուր աբ–
լաւ թէ ժամանակբ
անցեր է :
ԽՈԻՇԸՑԻ
"է՚՚^ԷԻ
բանաստեդհութեանց
, որոնց մեհ ղովուբգբ,
ոբովՀետեւ
դարեր
շարունակ
ւնեաե
ա ղա ո ա ւո I
1
Լ
ապրին
եղերական
վայրկեաննեբ
փա —
բիղեան
չր^անի
երեք
Հարիւբ
արուաբ
—
ձաններուն
մէչ, ուր Աառնի
սրբնթացյոր—
գռւմր կբ սպառնա
յ քչե է տանիլ
ամէն
ինչ
որ Հանգիպի
իր ճամ բուն փրայ ;
Տեղ - տեղ չուբեբու
իսուժոլմբ
այնքան
սբբ1ւթաց
է ոբ , ինչսլէս կբ պատմէ
Աէն
Մորի
բնակի^երէն
մին, իր տան գԼտնա–
յարկբ
ողողահ են արշաւելով
քառասբմ–
բակ
՚/աղոդ
ձիու մբ աիադութեամբ
:
X Ֆ՛ կ– հքաչբ իսիի
Խրիմեան
վաբժա–
բանբ
իբ սրաՀբ տրամ ադրահ է ողողում
ի
աղէտեալներուն
^ Այո չաբժուձեւբ
չատ
լաւ
տսլաւորութիւն
դոբհահ է քաղաքա
—
•սլեաարանի
շբչանակներուն
մէչ •
Քաղեց՝ Ա. Գ–
մ աս բ ուղղոլահ
էր իսլամ ական
կրօնի եւ ^գՀ ան բութ իւն
ղո յութիւն
ունի
երկու
Հոգեւորականներուն
գէմ ; Այս սլատճա -
Հարեւան
ժողովուրդներու
կեանքի
, նիստ
ռով ալ օսմանեան
կառավարի^եբբ
Ս. Հո–
ու. կացի , Հողեբանութեան
եւ սովորու -
գեւոբականնեբբ
տանչամաՀ
բբին
Նասի -
թիւհներու
մէչ։
Ագրբէչանցի
աշուղները
մ ին եւ արդի
լեց ին իբ ղորհերու
տարա -
Հայ աշուղներու
պարղ
ունկնդիրնե
ր բ չեն
հումբ։
Իսկ Բուդագ
Ամտեցին
ողչ - "դչ եդահ,
այլ եղահ են անոնց
երդերու կա -
այրեցին,
որովՀետեւ
կբ գովէր եւ կ՛ար — ՚տարողներբ եւ տաբահողներբ
եւ կրահ
են
տասանէր
Նասիմ
իի բանաստեղծ՜ութիւն
- անոր աղդեցութիւնր
; Ներկա
յիս ալ Ա -
ներբ : Թուրքերբ
սպաննեցին
նաեւ
նքա -
գբ բէչանց
իներ ր անգիր
դիտեն
Աալմ աս -
չատուր
Տ իգրանա կեր աց ին Ժէ •
գարուն
աեղի
Ղ,ոլլ Յարութիւնի
, Աայաթ
Նովայի
ոբ յայտնի էր իր քաչութեամբ
եւ որ ան– ել ուրիշ
նշանաւոր
աշուղներու
երդերբէ
վախ կր տարածէր
Նասիմիի
բանաստեղ - Աքս երկու
ժողովուրգներու
աշոււ^ե՜րբ
ծ՜ութիւեներբ
:
ո I՝չ՛՛՝ "՛Լ փոխադարձաբար
աղդուահ
են
Միրալի Աէիտով
իր գրքին
մէչ կր իրարմէ :
չեչտէ նաեւ թէ ոչ միայն
ագրբէչանեան
Հեղինակբ
կ՚աւելցնէ
թէ երբ ԺԸ • դա–
բանա սա ե ղհ ո ւթ ի ւնն ե ր բ , ա յլեւ
Հէքեաթ–
բու փերչբ եւ
• դաբու
սկիղբբ
իսլա -
ներն ու առասպելներբ
տարահուահ
էին մաԼլան
կրօնի
սուրբ կբ խաղար
, ադրբէ -
Հայ
ժոդովուբգին
մէչ ;
չանցի
աշուղիւն
Համաբ
այնքան ալ
դիւրին
բանաստեղծ
Աամէդ
՚Լուրղունբ
•
«Ես ոցեշնչՆում եմ ժռղովբդից , էրկյւից
է՝նձ ձայնակցում են թ֊ս.չու.ննեբը բնեբից,
Ա,շու.ղն էլ կբծքի" սեղմած՛ սագը
Եբցո՚-ւք ԷԱլեսկեբից, Աայաթ Նովայից :
Աա յաթ
Նովա կր Հանդիսանա
յ ճբն -
չււլած
ժուլովոլբդի
նե րկա յացուց
ի չյլ է Ա–
նոր բանաստեղծութեան
մէչ սիրային
գի—
ծ՞բ գերակչռող
տեղ կբ գրաւէ ; Ան կբ գո—
վերգէ
մաքուր
սէրն ու աղնիլ գործը, ճչ–
մ արտութիւնր
, Հ ե ր ո ս ո ւթ ի ւն բ ,
արուեստն
ու գիբբ
՝• Արուեսաբ
բաղմերանդ
է : ՚ Ըսո՛
Աէիտովի
Հալ աչուղներու
բանաստեղծո».–
թեան
ձեւր կբ Հասնի
ՅՏի։ Աայաթ
Նովա
յի Հայերէն
, ագրրէչաներէն
եւ
վրացերէն
երդերէն
չատեր
յօրինուած
են«՚Լոշմա»
Լյ
»Մուխխամաղ»
կոչուած
բանաստեղծա
-
կան
յօրինուածքի
ձեւերով
; Ա ա յաթ
Նովա
դրած է ամէնէն
դժուաբ եւ բարդ
ձեւե -
բով
, որոնց կատարելապէս
աիրապետած
է , իբրեւ գեղարուեստական
խօսքի եւ եր
դի անղուգական
^Հնչիւնաբան»
վարպետ
է
Հեղինակբ
պատմական
ակնարկ
նետե - չէբ գովաբանել
Հայ տչոլղբ ; Սակ.
աՐԴԱՑԷ'-1^ ԵԻ ՏԱՐԱԾԵՑԷ՚֊Բ
ՑԱՌԱՋՀ
լով
այն գաբաշրչանի
բն/լերա - քաղաքա–
Հակառակ
ատոր
ադրբէչանցի
աշոլղներբ
կան անցուդարձին
վրայ,
/լբ գրէ թէ շրր–
չէն խուսափած
բացէ իբաց սիբելով մե ֊
չանին
ծնոլնդր
կր Հանգիսանայ
Աայաթ
հարել
Հայ աչուղբ
՚
Նովան։
իր ստեղծադործութիլնբ,
ինչպէս
« Ադրբէչանա/լան
ժոդովուբդի
սէրը
ել բոլոբ
աշուղներու
ա րտա
գր ութի
ւն բ /լբ գէպի Աայաթ
Նովայի
արուեստ
բ
գեղեցիկ
բխի
ժողովուրդէն
: Ան Հասած է ամէնէն
կերպով
արտայայտած
է մեր
ականաւոր
ԼՐԱՏՈՒ
ԱՐՈՒԵԱՏԻ
Յ՚՚՚ռաչիկայ
փետրուար
ԼՏին
,
էքսլ
Նսսմալ տը Մի՚֊ղիքի
սրահին
մէչ երե -
1լոյթ
մբ /լուտայ աաղանգաւոբ
չութա/լա–
Հար Պ ՛Զաւէն
Մելիքեան։
Աւելորդ է ներ
կա յացնել
մեր երիտասարդ
բարեկամը որ
1954^^
նո յն է/արժարանէն
սլս ակուե
ցաւ
իբրեւ
«Լիսանսիէ տէ քոնսէււ»
ե ւ ոբ ծա
նօթ է արգէն
Հայ Հասարակո՛ւթեան
, իր
րե րած
՝ մ ասնակ
ւլոլթ/ւամ
ր
րաղմ
աթիւ
Հանգէսնե
բու : Յա յտաղ րին մ էչ /լան կբ
- յ
տորներ
–Բոոելւիէ, Պախէ, ՊէթՀովէնէ
/
Օօսոնէ,
Փա/լանինիէ եւ Աէն Աանսէ :
Մ անրամասնութիւննե
ր մօտ օրէն ;
«ՅԱՌԱԶ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(61)
8 Ո Ի ՇԵ Ր է
) Անգրանիկ
, ի՛՛նչ եբաղ սքեսաբ :
Ոչ մի երաղ :
—- « Աղա »ն երաղ է տեսել :
՜ ~
՚ / ՚ ՞ ՚ ^ ճ 1
Գ"՛–
Գ՚՚^ց
^ԷԲ ոԼառկած ,
ասաց
«Աւլածն
յ
Աղա , քարի տակ կբ մնաս ,
խօսքի
աակ չես մնայ , ասաց
Մ ուրատբ ;
Այժմ, մեր անեԼիքի
մասին
խոր -
Հ
ինք
, ասաց Անգբանի/լը : Տ եսնենք
, թէ
է՚^նչ ուժ ունին
Բաղէչի եւ Աիսլաթի
չրր -
քանի մեբ /լաղմակերպոլթիւնները
, եւ
ի՞նչ կապեր ես գու պաՀած
անոնց Հետ ;
Մ ուրատ
ի այստեղէն
մե՜/Աւելէն
յե -
տոյ
, իսորՀեցայ
այնսլիսի
մի քայլ
առնել,
որ ժողովուրգբ
մի քիչ ոգե՜ւորուի եւ ե–
բես առահ
ո ստիկաննե
ր բ կրիա
յի
նմ ան
քաշուին
իր/՚նց պատեանների
մէչ
յ
Որպէո
ղորհագբութիւն
այգ մաքին,
/լախաղա -
նով սլատժեցինք
եր/լու
նչանալոբ
դաւա -
ճանները։
Արդիւնքն
այն եղաւ, որ
թէեւ
մէկ
կողմէն
ժողովուրգբ
ուրախացաւ
,
Հ
ոգեւորուե՜ցաւ
, բայց
միւս
/լողմէն՝ կա -
ռավաբութիւնը
խիստ
միչոցների
դիմեց է
Օբինա1լ
Ալփ ոլէկը տանչեց
Տելեմաքին
եւ
/լաչառք
աո^ւելով
Հաղիւ աղատ
արձա/լեց
:
Բայց
երեք
գիւղացիներ
Գատուանից
եւ
երկուք էլ ԶբՀորից
մինչեւ ա յոօր
բանտը
կր մնան • Մարգի/լ
ձղեցինք
մէչտեղ
, /լա -
չառք տալ խոստացանք,
բայց
մինչեւ
այ–
"*^Ր
չյո՚չողեցանք
•
կառավարութիւնբ
սարսափելի
ւլա յրացած
ու 1լաաաղած
է :
քտիստ Հրաման է արձակած
դուրս
վոնտել
եր/լրից ֆեաա
յ ինե
րին եւ կամ չղթ՚ոյա
-
/լ ա սլ քա ղաք
բեր
ել /լամ
/լո աո ր ել :
15
օր
է այգ Հրամանբ
տրուած է
—֊ Այժմ
ո՞ւր է Ալի պէկր
եւ
քանի՞
ժաետարման/։ր
ունի
յ
Այն
ամէնբ,
ինչ ոբ Մուրատին
եւ Գէ -
ոբգ
Զավուշին
բսած
էի ,
նոյնութեամբ
Հ ս/ղորգեցի
նա եւ Անդրանիկին
;
Ուրեմն
, Հիմա, Ուրթապի
մօտեբը
2 — 3
գումարտակ
ղինուոբնե՞
բ /լան
յ
- Այո : =. Թնդանօթ
ունի՞ն;
Լրտեսնե
ր ղր/ւեցի : Ափսոս , այգ մա—
սին ճշգրիտ
մի տ/^ղե|լութիւն
չ/լարողա
—
ցան
բերել։
՛Բանի օրէ ի վ/՛՜բ մարդ
ղր/լած,
եմ
իսլրաՀիմ
Զավուշի
եաեւէն : Բայց
նա՚\
է լ չե/լաւ;
Երեւում է որ իբ օձիքբ չէ
//«՚–,1
բող աղատե
Լ • Յա լանի է , ոբ
թշնամ
ին
I
ղիւ ա քին ծրաւլիբներ
/լ՚որոճաք;֊
Պէաք
որ մենք է լ մեղ Համաբ
վաղուան
դծենք :
Ո՞րքան
ընկերներ
ունիս մօագ ;
18
ղինուած
Հայդուկներ :
12
էլ ծըպ–
տուածներ
ոլեէի,
բայց
նրանց
Ա ո բ բի
ՃանապարՀով
էի ղբկ^ծ
, եւ նրանք ճա - "1^^^ աԱդրանիկ
նապաբՀին
բանտարկռւեչ
են եւ տար
ուե
Լ
Վան :
Ատոնց
մէ՞չ էր Զէքէրիա
Ջավոլշը :
Այո : ~ Լսե՜՞ր ես , ոեւէ
մատնոլ -
թիւն
եղա՛՛ծ է :
Ոչ, այգպիսի
մի բան լսած
չե՜մ
է
Զէքէրիա
Զավուշին
սպառնացել
են սլաա–
ժել
/լախ աղան ով :
Գ՛ու (ԱեպուՀ)
18
մարգ
ունիս - Մ
ենք
ԷԼ
72
Հոգի
ունինք։
Ընգամէնբ՝
90
Հայ -
դու/լներ : Այժմ ասէք , Մ ուրատ
, Գէորղ. :
Լ ՚ ՚ ե ց ի ք տեղվւ գրութեան
մասին։
Ի՞նչ կա–
Լո
՚Լ
ենք անել
այժմ ;
-
Ուրեմն
, ղխնուո քւական իսոր Հուրդ է
որ
/լ՝րնենք,
ասաց
Մ ուրատբ
, եօթր
Հալի
ենք
այժմ , Անդրանի1լ
, Գէորղ
Զս՚վուչ ,
Մ ոէ֊րաա , Առաքել Աղա, Ամբատ,
կորիւն,
ԱեպուՀ :
— Լաւ կը քինի որ Աօղօն էքներկայ
լ ի
նի այս
ժողովին:
էիոդուիը բացուած
ն/լատեցինք :
Նաիս՝ ապաՀովութեան
մասին
որեւէ
միչոց
ձեռք առնուա՞ծ
է :
Այո, այգ բոլորբ կարգադրուած
են ;
ուղին
Նոյն իս/ք կոիւի պարագային
մեր
բոնելիք
ԳՒքՔ^/՚/ւ
ոբոչուած
են մօտաւոբապէս
;
-
Ուրեմն
, Հիմա
մեր Լնելիքին
գանք :
-
Այսքան մեծ թիւով
, այս փոքր չբր ^
չանին մէչ չենք կարող
ոլատսպարուիլ
,
՚րգէն
ման
սւեււ։:
նռ
ամ էն
մ էէլս
150^՜^
ե ր/լոլ
Հարիւբ փամ -
վւուշտ
Հաղիւ
ու1ւինյէ : քՏոբկինք,
մտա -
ծ՜ենք , մեղանից
մի մասբ
ղինաթավւ
ա -
նենք եւ ապաՀով
ճանասլարՀնեբով
ու -
ղար/լենք
արտասաՀման
:
Այգ
բ՛ո ՛ա /լան դժուաբ է ;
ի՞նչսլէս
կտբելի է եր/լբից
դուրս
՛Լալ , երբ երկրի
մէ՜չ
ՀրղեՀ
/ լ ա յ ,
եւ արիւն է Հոսում ; Այգ
տեսակ
մի քա ւլ ֆետայիի
կամ մեր պատ–
/լանած
/լուսա/լցռլթեան
պատիւ
չ ի բերեր ;
\յ՚սնրա/լչիռ
Հարց էր : Ամէն
մէ/լս
իրա
րու
//բես /լը նայէին^զ
ե՜լ բա/ւ չէինք /լա -
բող
գտնել I
« Թողնել. երկիրր
, ղինաթավւ
Լ/՚^՚^Լ »
գնալ » , բառերր
/էր1չ–3տյրի
սուրի
նմ ան
մխւում
էին մ/^ր սրտերի մէչ;
« Զբ գնալ
, մնալ» , դրանով
/՚րկրի^
օգուտ տուած
/լր լինէի՞նք,
մեր Հարցր /լը
լուծուէ"՛
ր
,մ ե ր ժողով
ուր
ւլի ցաւե րբ 1լը
թեթեւնայի՞ն
X
ՀԲանր Հարց
է ր : Պէ "՛ք էէ՛ ՚էե րլուծել
ել
վճ իռ աբձա/լե
Լ
յ
( Շար .)
Fonds A.R.A.M
