ԽՄԲ
— Եգիպտոսի Հ ֊ 3– Դ– Երիտ–
1յ՝իուշյ1յւա(է ՕրուաՐւ սաթիւ, որ
հանդի–
սաւորապէս. սւօնուե(յաւ. Գա1ւիլւէի
ւքէջ ,
Դհկտ • 25ի1ւ,
Տու-ււաբեր
հետեՆհալ իոր–
հրդսւծու֊թիւքւները կ՚ընէ բաց՚աոիկ
թիւի
յսււ՚յւաղրականսվ
• • > Բառասուն
գար անրնգՀաա
1լւււ։լե —
ցւսՆք այս վտա՚նւլէն գէմ , Կ՚՚՚-է
արւււեէու.
վտանւչէւՆ գէմ
;
կռււլԼցանք
նեաուէ
՛ււ֊. ա—
գեղոէէ
յ
կռուեւյանք
սոլ.րով ու. նխչաէչով
։
կռուեցանք
մոսին
Հրացաններով;
կոուե -
ցանք րաՀերով
,
էո1լո.աներով
,
1,գոլ.նւէ -
ներ ոփ
Պէ՞աք է, որ ւլէնաթափ
ԸԱանք
Հիմա,
քառասուն
դար գրեթէ
ամ էն օր
քլռուեչէ
ե աք ժամ անա կին եւ տարած՜ութեան
՚էէմ I
Պէ՞աք է թո
յլ աանք , որ մեր անունր "Րր–
ր՚՚ւի
ագւլերու
մեհ՜ մատեանին մէ^ ;
Այս Հարցումր
1լ րեենք
երեսուն - քա -
ռասուն
տարիէ ի ՛Լեր
,
յորմէՀեաէ
աՀար–
1չու ՚քրրիկր
մեզ գուրս նեաեց
մեր
բոյնե–
րէն , մեր Հողերէն
, մեր Հայրենի
օճաիւ -
ներէն ;
^ էքբեսուն - քաս աս ուն տարի
շարունաէչ
Հարցում
րնեչոփ
եւ ՝ պաաասխան
վւնտբ -
ռելոփ եկանք Հասանք
մեր Օրերուն ; Ամէն
բան
փր՛"
յ աուինք
, րա յց , Ա եծ՜ Ա ակեգո–
նացիին
բսածին
սչէս , մե՚լի
մնաց
ղարձ -
եալ
ՏՕՅԱԸ։
Աիայն այս յոյսն է, որ կր
փրկէ
՚^եղ բեկղմելու
փտանգէն ; Եւ մեր
բրահ՜բ
ուրիշ բան շէ Հիմա,
րայց ե՜թէ այս
յոյսով
գօրացնել,
այս յոյսով
զինել
մեր
նոր
սեբունգներբ;
Պիաի
՛լինենք,
Հյո՚ոից
ցգլոլիփ
"ւիաի
զինենք
մեր նորերն ու նորագոյննեբբ
յոյ–
սով եւ Հաւատքով
,
որպէսղի
սլարաուած՜
գուբս
չ՚լէսն
այն ճակատագրական
, ամեՀի
գուպարէն
, որուն մէ^ նեէոուած՜ են եր -
Կիրներ ու ազ՚էեբ ;
Մեր
Հո՛ւր չէ ք թէ ուրի^եր
ինչ
կ՚՚բնեն;
Մեգ
՚քաաՀոգողբ
մեր ^վ՚ոքրիկ
Հօտ»ն է ;
Ուսաի՝
1լուզենք, ոբ գրօշբ վար
չաււնուի
երբեք
այն փիւբուն
նաւուն
վր՛ս յէն , ո —
բուն
անունն է Հայութիւնւ;
Վար
աոնել
Գբօչբ,
" ՛ յ " կր նչանակէ
կողմնաց՚ւյց
չու–
նենա
լ , իւաղալէք
բլլալ
՚ոարԼ րքին , ամ էն
րան
աւլող
սրբող
ուժերուՆ
ձեռքբ • կբ
նշանակէ
անձնատուբ
Բէէալ :
Նսր սեբոէնգբ
ւլինուս՞հ՜ է այս անտե
սանելի , բայց
աՀաւոր
վտանգին
գէ՚ք •
Կր պատասխանենք.
ոչ; Գոնէ ոչ ամէն.
րոնք
չունին
, չեն ունեցած՜
Հայրհ՚հի
Հող
իր/.նց ոտքեբուն
տակ :
՚ ^^9– «»
Այս
"երոէնւչին
է, որ կ՝սււէղենք
–մեր
խօսքբ աՀաւասիկ.
Ամուր
կեցէք,
ւլի ֊
ս ացէք , յուսացէք
, Հաւատացէք
;
Մենք
ձեղի կբ ւիոխանցենք,
երիտա -
ւաբգներ
Հայոց
Աչխար^ի
, երեք
նուիբա–
կան
ղրօչներ,–~ԱԶԳ,
ՀԱ8ՐԵՆԻԲ,
ՄՇԱ–
ԿԱՅԹ : Բանասաե՚լծբ
սլիտի բսէբ՝ « մեր
արիւնով
ոռուլուած» ; Եւ ամէն բան կայ
սւյս « երրոբգութեան
» մէ^. կայ եկեղե
ցի,
կ՛ոյ Գ"1Բ"9 \ հ.՛՛*^ պատմութիւն
: կան
Հայրեր եւ ղալա1լներ ; Կան
նաՀատա1լներ
Լւ Հերոսներ ; կան սուրբեր եւ լուսաւո -
րիչ՛ եր :
Րոաական մեծ ՚Լ-Է՚^Ք (Լ Ռէյմոն
Փ"՚– -
անւք՚"րէ
, ոբ իր /՛՜րկրի
«"՚ռաշին
քա՚լաքա–
ցչ ^՚>> գաբձալ
ատեն
մբ , կբ գբէբ •, թէ
Հայբենիքր
աչյ՚ւարՀաղբտկան
, աղ՚լաւլրա– .
կան կամ լե՚լոլախօսակ՚սն
էակ մբ ՐԱալէ \
աւելի պատմա/չան
էակ մբն է ։
Բարոյա–\
կան
անձնաւորութիւն
մբ^՛ է , որ ունի ՚
անցե՚սլ
մբ եւ ինքնագիաակցութիւն
՚^Բ
եւ ոբ քլուգէ երկարաձգել
իր գո
յութիւնբ
ասլա՚լւսյին
՚քէշ ալ. :
Երկիր
մր, առանց պատմութեան
, բր —
նակավայբ
մբն է, բայց
Հայրենիք
մբ չէ :
տեղ
յ
Նոյնբ չէ պաբ՚սգան
Հիներուն
՚^աւքար ,
որոնք ապաՀովագբոլած՝
են ՀրգեՀի գէմ,
ւլողոլթեան
՚էէմ , արկած՜նեբու
գէմ ,
բսել
1լ ուղենք
իրենց
ազգութեան
, իրենց Հա
ւաքական
եսին սպառնացող
բոլոբ
՛էր -
տանգներուն
գէմ : Յիսունի
Հ բուտն
գանին
Հասնող կամ այգ Հրուանգանէն
անցնալ
ամէն
Հայ իբ ինքնութենէն
բան մբ
վրայ
չի^տար
, իր Հած՜ու՜^էն
գուբս
չելլել՛ , այլ
ամրօրէն
կառչած՝ կբ մնայ
ազգին , Հ՛ս յ -
բենիքին
, լեզուին
, եկե՚լեցիին
, մչակո
յ -
թին :
<< Հրուանգան
^ին՛ մօտբ կամ
Հեռոլն
կեցողներէն
վ՚սի՛
չ՚՚ւնինք,
ոչ; Մեր ՛էա խ ր
միւսներէն
է , անոնցւքէ , որոնք գեռ չեն
գիտեր, թէ ինչ է «Հ ր ուան ղան» բ կամ ո–
Հայրենի՜ք
բԱալ ու ՝էաւ1ար ա1
պէաք
է
անցեալ
մր ունենայ եւ գառնայ « սլատ -
մական էակ» , ինչպէս որ կբ
նկատէ
Փ ուան ՛լա լ՛ է ;
Հետեւ՚սբար
, Հայբե՜նիքր իր մէ^ կբ
պարունակէ
երկու
ուժ,
իրականու
—
թեան
մբ ուժբ եւ կամքի
մբ ուժբ ;
Մ եգի
Հ ""ք "՛Ր
I
"Ր Հ՛" յրենի քէն
ղուրս կբ
գանուինք
Հիմա, մեր երկիրբ,
իրակա
—
նութեան
մր ուժր
բլ քա րւվ
Հանգերձ ,
կամքի մբ ուժն է ; Կամքի
ուժով
պիաի
ապրինք
ղայն ;
կ րնա յինք
աւելցնել
, թէ Հա յրենիք
մ ր
ունենա
լո լ
Հ ա՛ք աբ գա յե
ոււլե լ սլ է աք է
նախ;
Վասնղի մերղարուկ, մէ^
երկինքէն
մ անանա
յ չիթափ
իր ա յլե ւս ; Եւ ան շուշտ
իմէսստ
մբ ունի
այն խօսքբ, թէ «կամե -
նալբ կարենալ է՛» ;
Մեր պարտնքն է զօրացնել
կամքի
ուժբ
ձեր մէշ, որւղէսղի
չգա՚լրիք
Հայրենիք
ուզելէ ; Եւ այս է սլաաճառբ
, որ
մենք
խիստ
յաճախ
, գրեթէ
տեւաբար
,
՚լրեթէ
"՛մ է՛ւ, Օր կ ր խօ՚ւ ինք ու կբ ՛լ րենք
Հ՛ս յքե -
՚^՚խ^^ի մասին ^ այն կապ^ոյտ Երազին
, որուն
Հասանք
քւն՚լամ մբ, որուն
ոլիաոի Հաս —
նինք երկբորգ եւ ՚էերշին
ան ՛լամ
մ րն ալ :
Մեր
՚լաւանանքն
է.
«ՀայոՆթիւնը հ ա յ
րենիքին մէջ» :
Մեր
՚լ՚սւ՚սքանքն
է նո յնսլէս .
«Հայրե -
նիքը հայու֊ր-եան ւքէջ» :
Գուբս բ բլլանք թէ նե բոր ,
Հաւատարիմ
պիտի
մնանք այս գաւանանքին
;
Մ ՚ ՚ ՚ ր գ ի կ
այնքան
չեն փ՚սխնաբ
Հանճա -
րեղ ՚քէկէն, որ կամք
չունի,
որքան
միշակ
իմացակէ,,ն ութեամբ
մ էկէն , որ կաւէ ք ու -
նի :
Ժամանակր
անւլօր է կա՚քքի
ուժին գէմ ;
Տ՛ամ տնակ ր անզօր է նաեւ
ի՛ո է ՛սլի
ուժին
գէ՚ք ՝• Զենք կարծեր, որ սխալ
մբ
բրած՛
Կ՝Րլէ՚"^՚Ք
\ե–րր բսենք . իտէալի
մբ
ծս/ -
ռայողր
ԱստուՆոյ
կր Նառայէ •
Մեղի պէտք են Հիմա
Հսխբաւլոբծ՜ Մ"՛–
միկոնե,սննեբ»
; Մեղի պէտք
ե՜ն
նաեւ
Հ,ծ՜անրախ,,Հ
Բաղբատոլնիներ»՛;
*
Մխբ՚՚՚՚լոբծ–
» բլլաք թէ «
ծ՜անլ՚ախոՀ»
« Ա ՚ ն Ց Ա Գ Ի ւ ՛ Ո Ւ Ն Ի Ս
»
՚՝Լ1)13/»
Պ՚ոլքանե՚սն
պատերազմին
,
թէեւ
ղինսւորական
տա ր իքի մէշ , բա յց
Հ՛"
յբ"
մեռած՜
ԲԱալ՚՚վ,
՛լին,, լ,, բութ Լնէ
ազատ
մնացած էի իբբեւ
բնտանիքի
նեցուկ ,
ս՚սկ՚սյն
1914
Մայիսին
, օրէնքին
այգ
արամագրսւթեան
վւովւոխումով
ես ալ են–
թակայ
1լ բԱամ
ղօրակոչի եւ
անմիշապէս
ալ կբ ստանամ
կո ^ ա ՚ լ ի լ՛բ ;
Թէեւ
սլատերաւլմ
չկա
յ գեռ , բա յց ես
երբեք
միտք
չունիմ
ւլինուոբ
րլլալու
եւ
էլ՝ ո բո չեմ փախչի
լ ; Յաշսր՚լ
օրն իսէլ ,
13
Մ՚սյիս 1 Պ՚՚լիս եմ արւլէն;
Պիաի
երթամ
Պ ո ւլկա բ ի ա
է
Անցաղիր
չունիմ :
Ատա։իա,լաբի
կե՜գբ • Վարժարանէն
չր —
շան,սլարտ
խում ր մբ ե բիտասա
րղնե ր ,
Պ՚՚լի"
եէլած
ուսանելու
, իրարու չատ
մ
օա
էլա՚ղրին
, ՚լրեթէ
Հաւաքաբար ;
Անոնց
մօա
կՂբթ՚սմ թէ՛ վերշին
Հրաժեչտի
եւ
թէ
՚լիչել՚բ
Հաճելի
չրշանաէլի
մբ Հետ ան–
ցբեելսւ
Համար
ԼԱտր՚լիս
էր՚լեան
,
Վարգան
Ե՚լիշէեան
, Պօ՚լոս Ալտճաճեան ,
Ար՚ոմ
Փիլի կեան,
եւայլն);
Մ՚ոմբբէ Պի ~
պէրեանն
՛սլ, ՛՛ր ուրիշ
տե՛լ
էլ ապրէր ,
•Հետս տարած՜
եմԸնթրիքի
սլաՀուն Հա–
սած՜ ենք • ՊաաուՀէսնէ
սլատուՀան
իրս՚բոէ.
էլբ Հ՚սղոբգեն
լուբր : Նոյն
պատուՀ՚սնէն
պնաէլնեբով
1լել՛ա կուրի
ճամ բոր գութ իւն
ձԼ՜ռքէ ձեռք,
որսլէ՚-ղի
բոլոբս
՚էիանին
ու~
աԼնք : յ՚բէ^նց
նե՛լ , մեղի տե՛լ
/լ՝բնեն ՜ եւ
ուրախ
րնթր/՚ք մբ էլ՝րնենք
իրենց
իոէլ ե–
փած՜ էլեբ ա էլո ւրն ե լ՛ ո վ •
Առտուն
է լ՛ղե՜տնին Հետ իր
ծանօթներէն
մէ՜կուն
էլել՚թանք,
« ձե՚ւքի աաէլէ՛» անցա–
՛լիր
Հանել
աալու
Համար , րայց
այնք՚սն
Սսւղ էր որ, չէի էլրնար վճաբել;
Մամբլ՚էն
որ մեզի Հետ էր ,
«ւլաց
անցիր , ի՛՛նչ Աէի–
տի լ^ես անցաղիր
բ» րսաւ , ու ՛լացինք ;
էբ՚լեանբ
՛լ նաց ղպրոց : Ա ամբրէ
ն
ինծ՜ի
տարաւ
իրեն Հետ մէկ ծանօթին
, Աէնէքէ–
ք՛իւէ ագ՚ս
յի , պասլա
մ "՛րգ
՚^ր, ՚Տ՚լործ՜ ե -
վ՛ո՛լ» : Տեւլեկանալով
անցսւգաբձին
^ բ -
սալ
քՈր իյ՚իկունբ
եբթ՚ոնք
մօտբ;
ԱնՀամբեր
եմ , ե՜լ իրի էլո ւնբ
էլ
երթանք
չուտ
մբ : Հա՛լիլ
բարեւ՚ոծ՜ կբ յայանէ թէ
ամէն բան էլա ր ՛լա գր ուած՜ է, եւ եթէ ու -
. զենք այս ՛լի չեբ
ի՛՛կ կրնամ չոգենաւ մտ
նել : Աւս՚որիաէլա1ւ
շո՚լ էէն ՛ու մ լ^ւ է
ծովուն
բացբ
էլեցահ՜ եւ մաէլոյկուԼ
պիաի
եբթանք%^
Եւ ի^չ րաբեխխլճ
մարգ :
Շոգեն,սւին
11-ոմսակբ,
մւսէլսյէլին
գրամբ եւ իր միշ -
Մամիէլոնեան
բքքաք ուղէք թէ Բագբատու–
նի , էւլ՚իտաս,,,րգ
Հայեր
ի սվւիլռս
աշփւար֊՛
Հիէ ՛քի մոռնաք
երրեք սա
ճչմաբտութիւ—
նբ •
Զօր "՛լ՛՛ր
մ աբգբ
միա
յն էլբնա յ Հ ա–
լատա
լ •
Այս
^չ՚ք արտ
ութի ւնբ կանղուն
պ՚սՀեց
մեղ այսքան
գարեր ;
Հաւատալ՝
էլբ նչանակէ
ղօրաւոր
ԲԱա
լ :
Հաւատացէք
, յուսացէք,
էլամեցէք
. ֊
ա յս քան բ կբ բ՚սւէ
, ո բ ձեր
Հա
յութիւնբ
չտժ՚լունի
%
Երբ
օր մբ վերշապէս
Հնչէ
վերտգարձի
ժամբ,
մենք սլէտք է կարե՜նանք
մե՚լի Հեա
. տաէւիլ, ոչ թէ մեր օտաբւ,ւց,,,ծ–
Հայութիւ
նբ, այլ մերՀայացած՛
օ՚ոաբութիւնբ
Գրօչ գարձնենք
մեր Հայութիւնբ
. . .
նոբգչէքր
մէէլուէլէ"
օսմ . ոսէլի անմիշա -
Ալէս էլր ՚էճաբեմ եւ այս գիչերուան
Հա -
մար
էլբ ժամաղրուինք
նաւ մտնելու : Ա–
րոչոլաՆ
ժ՚սմուե
չսգենաւին
տոմսբ • կը
յանձնէ
ինծ՜ի , մաէլոյէլ
էլբ նստեցնէ
, յ ի չ ե ֊
ցնելով թէ մակուկ՚սվ՚սրին
վթարելիք
չու–
նիմ եւ բարեմաղթութիւններէ
վերշ
կը
բաժնուինք ; Առանց
արգելքի
շո՚լենալ
էլբ
մանեմ եւ այլ1՚ւս
ասլո՚Հով
եմ ;
ինձմէ
՚ւաշ 1111"ււր Հողի մտաՆ
են աբղէն եւ ամէն
ժամ ալ գեռ կբ Հասնին;
15
Հ՚՚՚էի
եղած՛
ենք , երբ
երէլու ժամ աււաշ
Հսէլող
ոսաիկ՚սննեբ
1լուղան , ղատ - ՛լաա մա -
կոյկնեբով
եւ կբ չաբուին
նաւին
^"՚֊/>^շ ,
ճիչգ այն սլաՀուն, երբ վերշին
Հայ երի -
տ՚ոսար՚է
մլ^ւ ՛ոլ էլր րաբձրանար
չողենալ
ւ
Ոստիկաններէն
՚քէկր
Հասաւ եւ յաշողե -
ցաւ
բռնել
աղուն
ոտքէն ու ք ՚ ս չ ե լ
վաբ-Հ
իոէլ մենք ալ վեբէն
աղուն
օձիքէն,
թե՜ -
ւերէն
էլբ քաչենք վեր
։ Մէկ ՛լէ՛ր
,
մէկ
վար,
տ՚չան կբ մնայ
մեր ձեռքբ, իսկ կօ–
չիկին
՚քէկբ
""՚ոիէլանին
- Օտաբ նաւ է ,
սանգուխին
վբա
յ ի"կ ոաք դնելու էբա -
ւունք
չունի
ոսաիէլանբ ; Ու էլբ սկսի խո -
բամանէլութեան
: «Օլան ,
Կ՝Բ"՚Է
»
եէլուբ
կոչիկգ առ ղնա , բո՚ն
մ լ ^ ալ ՚ղիտի չբ -
նեմ ,
վալլահի
բան մբն ալ սլիաի
չբնեմ է
Ամէնքբ
ա ՛լի - լե՚լի
պատասխաններ
աալով,
էլբ ՝>անեն իրենց ֆէսերբ եւ էլբ
նէ, ւ,ւեն ղվխուն ; Ո՚՚աիկտնբ
էլատւլած՜ էլը
Հեռանա
յ
յ
Շուտով
էլբ լուսնայ : Շուլենաւին
Հ"*–/»^
եռուզեռը
կբ սկսի .
չողենալի
ծ՜առա ՜–
յողնեբու
երթեւե՚էլ
, մաէլոյէ^՚է,բով
՚.Գ"յ-
քէ.ր՚ւլ
՚ի"խ՚ոգր"լթիւն
,
եւ
ւէերշապէս
սլաաու՚սւոր
Լանցա՚լիր
ունեցող)
ճամ -
րո րղնե բու
ժամանում
; Նաւբ
էլբ շէննա
յ ,
կբ լեցուի։
ԵԼ
ժամբ
5է՚ն ճամբայ
կ՝ելլէ
։
Տ՚ոսնրվեց
փաէսստա
էլանն ել՛"
Հաւա ք -
ուած , էլբ ՚ւէլսինք
Հե տա քր քլ՚ուի լ իրար -
մով;
Ո՛^բ ՚ոեղացի է, անունր,
արՀես՚ոը
է՚Դչ է, ո՛ւր
էլ՝երթայ,
ինչո՞ւ,
ի՞նչ րնե -
լու ;
Մէկբ
ինծ՜ի
Հայրենաէլից
է, Մ ի ք ՚ ս յ է լ ,
ոբ , էլարծեմ
, Հիմա ճաչաբան
ունի
Մ՚սբ–
"էյլ։
Կ՝երթո,յ
իր ե՚լբօլ՛՝
ՎաՀր՚սմին
քո՚է–
Ուբիչ
եբէւտասար՚է
մբ , Պոլսեցի
, Լեւոն ,
չ՛՛՛ա կբ մօտենայ
ինծ՜ի։
Կլլ ՚լ՚լամ որ մէ -
կուն պէտք
ո՛ն ի սիրաբ բանա լու : Կ բ Հե–
տաքրքրո՚վ՚մ
: ԱրՀես՚ոով
մէշին
ներկող
եմ , էլբսէ;
Շ՚սա կբ վախնայ որ օաաբու -
թեան
մէշ անգործ–, անօթի
պիտի
մնայ :
Բնաւ
քաշ՚՚ւթէ՚ւն
չունի ; կր յուսսւգբէէմ
:
Կբ էսոսաանամ
, ոբ եթէ նոյն քաւլաքը
ըլ -
լանք ես է՛րեն կ'օգնէ^մ
՚լսրծ՜
՚լանելու
; Ալ
չբաժնուեցաւ
ինձմէ;
Աէ՚ասին
էլ ուտենք ^
մէւս։ սին էլբ նստինք •
Մէ՚նչ
" ՛ յ ս , մինչ այն Պուրէլա՚լ
Հասանք •
Առաւօտ
մլծ։ ալ Վ՚սռնա : Օրր կէ՛բակի է^
18
Մայիս;
Շոգենալր
ճամբորղներէն
կբ
պս՚րսլոլի
ՀետղՀետէ
յ
Մ եր
տաղնապի
էէայբկեաններն
են : Պոլլէչար
ոստիկան -
նեբ , չոդենտւին
ելքր էլեցած՜
ճամբորգնե–
րէն անցաղիր
՛էլը պաՀանշեն : Բոլոր ան -
ց՛ուլ է։ր ունէ^ ց ողներ ր արգէն
իշած
են , է՛սկ
մենք
կՆէլ ուած՜ ծ՜խնելոյ՚լնելւուն
կամ
բեռի
կա՚ղոցնեբուն
եաեւ , էլը սսլասենք, որ ոս–
՛ո է՚1լաննե ր ր Հեռանան եւ մ ենք ալ Հան-
՛քիստ գուբս
ելլենք,
ինչպէս որ պատ -
ուի բուած՜ էր մեղի : Բա
յց մեր տղոցմէ ո–
մ անք , անՀամ բեր , իրենց
չոլրշբ
ղէ՚տաէէ
աաեն կբ ն չմ արուին
ս՛ւա է՛ էլանն ե րէն - Ա—
«ՑԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(24)
Ս Պ Ա Ն Ն Ո Ի Ա Ծ
Ա ՚ Լ Ա Ի Ն Ի Ն
ԵՐԿՐՈՐԳ ՄԱԱ
Բ>
- Գոլ այգ «Աֆօբէ՚ղմնեբբ»
ոբտեղի՞ց
ես ՚էեբԱբել , նկաաեցի ես ժոլտալով :
Մի ^եռքով
ղինու բաժակբ
մօտեցնելով
շրթունքներէ՛ն
, միւսով
մատնանչեց
իլ՛
ճակատբ,
ասել
ուղելով, թէ իբ սեփաէլան
գլխից :
Գիտե՛^ ս ինչ էլա յ ,
Մ արգաբեան
|
ասաց բաժաէլբ
գատաբէլելուց
յետո
յ մէ՛
էլտոր Հաց ու պանիր գցելով
բերանբ
ե՜րբեմն լաւ է, որ մ՚սրղ
(յոո.
է
աալիս
խելքին
. չատ
ան՚լամ ա յնպիսի
րտներ է
գտնում այս անտէբի
մէշ, որ
ղարմս՚նալի
է; Յեաոյ
, գոլ նկատէ^'^լ ես, որ
մարգիկ
խմ ելիս
մ իչա
փիլիս ոփ՛ս յ են գառն
ում I
Ե"
թէեւ շաա էլ չեմ սիրում
փիլիսոփա
յութիւն՛ն
առՀ ասա լ՛ակ , իբբեւ
<Տ.՚լեր ուած՛
՛քաքի
բորբոքում»
, ինչպէս
ասում է բա–
ն՚սստեւլծ՜ը
, բ՛ս յց եւ ա յնսլէս
է՛նք,, մա -
սամբ վէիլիսոփա
յ եմ , ՛ս յնսլէս
ւ,ւսաց՝
Ե–
՛զի կուր եան
էլա ր զի
՛է՛ի լէւսո՚իանե
րից ; Ե՛–
էւմ այգ էլաբւլի
ւիիլիսովւայական
Աւ՛լե՛լով
ես
Հոկայաէլան
յիմարներ
է.՚ք Համարում
՜
՚ւտռՀասարակ
ա յն
մ արգէլանց
, որոնք
նե՛ր–
էլան ւլոՀում
են ա սլա ՛լա յէւ Համար
Հ
Ա՛ի ք^–
էլեր ունէի
ուսանուլներից
, չաւիաւլանց շա–
նասէր եւ իր էլեղեւի
մէշ սլինգ վւակուաՆ
,
ինչսլէս անպէտք
մի ախէ՚լ,
մորթէիր
մի
կոպէկ չէբ Նախսի • ասում էր՝
փաղը
քաղցած– կբ մնամ , րա յց մ ոռանում
է որ
այսօբ քաղցած՜ է մնում ; Եսկ ես
րնգՀա–
կառաէ^ , այսօր
ինչքան
փուլ
ոլղոսմ ես
գիր
՚լրպանս
, վաղր
էլբ տեսնես
մէ՛ կեպէէլ
չէլ՚սյ ; Բեբաէլանոլթեան
միշէ՚ց
՚գէաք է
շնշել ապաղա
յ ժամ անակբ; Ապագայ
չկայ
որովՀետհւ
անյայտ
է , իսէ< է՚նչ որ ան
յայտ է , այգ ՚էասին
մա՚ւ ^ելն ու Հոգալբ ,
բնականաբար
, յիմարութիւն
է ;
Վաղուս՚ն
էէասին
մաածու՚է
են վա էսէլստնե ր բ , այ —
սին^ւ
նրանք , որոնք
վսաաՀութիւն
չու
նեն իբենց
ուժեր ի վրայ ;
Նորից
Լյ/րեց իր բաժաէլր եւ տեսնելով ,
որ իմ բ ղեռ եւս լիքր
ղլ՚ուած– է առշեւս ,
բ.աց ա՚լս՚ն չե ց
֊ ծ-Օ ,
խմիր է ; Զլինի թէ գոլ էլ իմ
աս ած՜ Վ՛Ա խկոէոն երէ՛ցն ես. . վաէսենում ես
Հա ր րե" եւ վաղ^է անսլէաք
ղաոնաս
ղոբ -
ծի Համար : ,
Շ՚սա
ճիչ՚լ
գուչաէլեցէ՚ր
,
նէլատ
ե՚յի
ես
ժ սլաա լով
յ
Բաժակբ, ոբ արգէն
մօտե՚յրել
էբ չբբ~ •
թսւնքներին
, նորէ՛ց գրեց
սէէւլանի
վրայ
եւ գարձաւ
ինձ չատ
լուրշ
աոնով •
• Լ"իր , Մարգաբեան։
Թէեւ
ինձանից
քէւղ էսբաա չի Հասնի , բայց եւ
այնպէ"
էւորՀուրգ
էլր ա՚սմ
երրեք
չմտ՚սծ՜ես
վաղուան
մասին;
Այլապէս
ամրս՚լշ
էլեան–
քրգ
էլբ թունաւո
րես : Ե՞ն չ է
կեանքբ ;
կամ , աւելի
ճիչգ
ձեւաէլերսլենք
,
ի՞՛նչ
՚ղէտք է լինի էլեանքբ
այն գժբաէստ
մաՀ -
կունացոլի
Համար, ոբի անունն է Ա ԱՐԳ ՚
-—- րսպէաէլան
Հաճոյք եւ Հաճոյաէլան
րո
պէներէ՛
մ է՛ չաբա յար չ^էթա յ , մ էւն չե՜ւ որ
էլբ գա յ անխուսավ՚ելի
սաՀմ անբ ,
ոբից
գէնն արգէն
Նիրվանա
յի թա գա ւոր ութի
ւ–
նբն է; էՀ է երբ որ ներէլայ
րոպէէ՛ Հա —
ճո յքր վանու՛է ես քե՚լնից
ինչ Որ ան յա յտ
վաղուան
Հաչիւներո՚է
, էլ ինչո՛^ւ ես ապ
րում ։Այղպիսով
է՚բր թէ՜ էսոՀեմութեամբ
,
այ մի բան, փայտի պէս բութ ու ան
Համ , որ ատելով
ատում ես , իբր թէ է""–
Հեմւ՚ւթեամբ
, բայց իսէլապէս
վախկո -
տութեամ
բ, միչա է լ չես անի այն, ինչ որ
թ ե լ՚ոգրում
է սիբսգ , մ ալ՚ղկտ
յին
բնո յ -
թրգ 1 մ իչա
էլբ ղսպես
քեղ ժլատ
մ
ար՚էու
ոլէս , է՛սկ յետո
յ մէկ է լ տեսար
չկաս ,
Նէ՚ր՚էանա : Այգ"ւէ՚"է՛
էլեանքբ ոչ այլ ինչ
է, եթէ ոչ մի անվեբշ
մեծ՛ պաս
առանց
ՏԼա՚ոկի : Մ աՀուան
ղաղափաբ
բ
խե լացէ՛
մարղու
Համար
մեՆ խթան
մբ պէտք է լի—
նի ամ էն բան անե լու , ա յսինքն ա յն ամ է–
նբ, ինչ որ էլարող է Հաճոյք
սլատճառել I
Այսօբ թէ վա՚լր պէտք է մեռնիմ
, չէ՞ ,
է Հ , երբ Որ այգ՚ղէս
է , ինչո՛^լ
չօգտուեմ
էլեանքից , ինչո՞ւ
չանեմ
ս,յն , ինչ որ
"իբաս
ուղում է , եւ է՛ն չ որ կարող եմ ա–
՜նել այո րոպէին
•
Ե"
՚լե՚ւ
էլ՚սնեմ
, յետոյ,
Հէբն
անէ՚Նեմ ,
ինչ
ուղում է , թո՛ւ
էէ՚նի : Աա «ան ա րէս է։ ա»
է , էլ՚՚ասես ^ ոչ, այս է՛նքբ էլեանքի
փիլի -
ս^•վ|այո ւթի էնէն է -. Հէ՛ն էիիլիսոփաների
մէշ
ա՚քէնէէց
էսելօքբ
իմ կարծէ՚ք՚՚վ,
Եսլիէլուրն
էր •
Խլիր կեանքից
այն ամէնր,
ինչ որ
Հաճոյք
էլարՈէլ է սլատճառել
քեղ , եւոչ
՛քէ։ բանի
մասին
մի մտածիր :
Աստուած՜
լուսէուորէ նբա Հողին :
ԵԼ
Թուսեանբ
ղատաբկեց
գէ՚նու
բաժա–
կր
ՆԱՐԳՈԱ
\ Շար.)
Fonds A.R.A.M
