ԽՄԲ
•
— Ահաւասիկ այն նսսւը ղսլւ կար–
դաքյ օ– էալւդւււնի, կիրակի օր, Ուրֆայի
հերսսաւքարտի տարհդարձի1ւ
աււր֊իւ,
Զինռւորական Ակումբին մէջ :
Հանդէսին նկարագրութ-իւնբ՛ յաջոր -
դով —
Ա–
Աւ՚ւ՚ելի
Հսւյււենա1լի,յնել։
, 1015
Ա"11՚1՚Լ
Տ/յ/յ ,
աէւաւօւռուն
, Գեչւմսւններչչ
ղժոխա–
յէն
էւմ բա1ք1ւծ"ւ–էքեա՚ն
«/՛Հւ
ենթ՜ա
լւ 1չե ւյ
էն
« Այրած– անաառր
»,
ու. քէչ եաքր
Գ1"՚Հ
աոլէն
, յառաշ
սոլրացէն
,
յարձսւվեւյան
ֆրանսական
գէրքերուն
՚էր՚սյ
տ
Խրս՚մէ
մլչ–
, ա յգ
սլաՀոլն
, աեղէ
1լ ունենար
ամէ
նէն կաաաէէԼւ գէմ ա գ ր ո ւթ է ւե ր ,
ամ
էնէն
Հերոսական
կ՚՚է՚֊Րէ
ամէնէն
անգութ
յօ—
չոաումը
,
Օքրանսացէ
եւ
Գերմանա՚ւյէ
էրար
կր բղկաէէն,
էրար
կր է,ոգէ,ոգէէն
,
սուէւննե բուէ , րաՀեբոէէ,
կացէնեերոէէ
,
ա կռաներ ուէ
ի վերշոյ
կբ թուէր
թէ .սլարաուած
էէն
Ֆրանոացէնեբբ
, ոբովՀեաեւ
էրենւյմէ
ոԼ
ոք կբ մնար
այլեւս ռաքէ
։ ԸնգՀակառակն
,
Գերմանացէնեբբ
, Հեւասսլառ
եւ
արէւնա–
քամ,
նուաղած
բայց
այլեւս
աէրն
էէ՛ն
էսբամաաէն
:
Յանկարծ
, յօչոաուած
, էսուլէւողուած՜
,
մեռած՛
կամ կէսամեռ
վէրաւորներոլն
մէ–
շէն
, ոաքէ կբ կանգնէ աեղակալ
Փէրէքաբ
« արեամբ
սլսակուած^
, եւ
Հսրբագան
կաա"–ղո
ւթե
ան՜ձ մբ սլա րւլեւած
ներչ^՚չու
-
մով,
մանաւանգ
բմբոսաանալով
որ էն -
չո՛^լ ղուր կամ անօգուա
անցնէր կաաար
-
ուած
ղերմարգկայէն
այղքան
ղո՚ւ,ողոլ
-
թէււն, օբՀասական
կոչով
մբ կբ
պոռայ,
— Ոաքէ՛ , մեռե^ե՛ր
• • • :
Բայց
չ՚"ո՛
Ղ
՚՚՚Լեցէկ
է աեղակալ
Փէբէ՛
-
քս՚բէ էեգուով
բսել էսօսքր , որ կր Հնչէ
ու
պէաէ
Հնչէ յաւէւտենականութեան
՚^՚էշ
•
- Օօեօսէ 16Տ Ոօրէտ. 0ս՚«տէ–Շ6 զսշ 70ԱՏ
էշտ €0€հօոտ–|3 ժշհօքտւ
Հբաչքէ՜ն
նայեցէք։
կախարղական
"՛յգ
խօսքբ
, յաւիտենականութեան
ներ^չու
— ՚
մով կատարուած–
այ՛լ
րաէլաէլա՚էւ չութէլ
—
մ ան էն
առշեւ
ա ր աա
ս ան ո ւած՜ Բրէսաոս
-
հան
Հլ՚ամանբ,
կբ էսլէ կէսամեռ
վէբա
-
ւոբր
մաՀուան
՚էէրկէն
, յարոլթէւն
կ՚՚ւ
"՛այ
Հոգեվարքէ
մէշ էնկած
՚լէնուոբէն
,
եւ , օք զարմանք,
օ՜
ղարՀոլրանք,
ղեաէն
տւսսլալած–
^ արես՚ն
ճա պաւլէքնե ր ուն
մէշ
թաթխուած–
, մաբգկայէն
ամէն
կերսլա
-
բ՚սնք
կորսնցոլցաՆ
Կէօլ ՚ք՝ասէ2ւձՀ»^
կբ
կանգնէն
ոաքէ, եւ ով ոլ՛ կբ գ՛ոնէ
ռումբ,
սոլէն
ու կացէն՝
կր վերցնէ
կբ զէնոլէ
,
կբ յարձակէ,
կը կռուէ
:
՚^ւքեէւելնեբն
»
են , այս՝ան՚լամ
, որ
կբ
ւլէմեն
՛էր էէք-խնղ րական
փոխ
- յարձակ
-
մ ՚ոն
մ ր :
էմլ՚ամբ,
այ՛լ
սլս՚Հսւն
, կբ
նեբկայացնէր
այնսլէսէ
տեսարան
մր, որ, կ՛՛՛րելէ
է
բ–
սել,
աեսնուահ
չէ նոյնէսկ
գմոխքէն
մ է շ ։
« Ա՚եռելներբ»
եւ ող^երր
վ՚աթթուած–՝
մէկբ
մէլսէն
պալ՚անոցէն
•
Բէչ
եաքբ,
խրամէն
տէբբ գաբձած֊
էէն
վերս՚ոէն
ՀՀմեռելնեբբ
» յ
Գեբմաններբ
շաբղուած
կամ
նաՀանշած՝
խրամբ
կբ
մնար գարձեալ
Ֆր՚"նսացէներռւն
ձեռքբ :
Ջէք կրնար
երեւակայել
թէ է՛՛ն չ է՚որ
եւ
անշհշԼ
լէ ա սլա ւո
լ՛ ո ւթ է ւն
՚լործեց
ա
յս
՚էէ"1ՔԸ բովանգակ
Յէր՚ռնսայէ
մ է շ ։
Գ"՚Լ
մ ր
Ա
՛նցաւ
ամէ նուն սբտէն
; Հէացում
է եւ
սքանչացում
է բացագանչ՚՚ւթէւն
մ բ թբ -
ռալ
ամէնուն
բեբնէն
: Եբկէրբ
ս՛ւ՛րսռաց
պաՀ
մր է
ԵԼ
Ա՛Հա
Հ է ւս է սէն
Հարաւ ,
ա լ՛ ե լե
լքէն
արեւմու՚ոք
սկսան
չրշան
րնել
Հաղարա–
լոր
ն կարն եր , որոնք
կբ սլաա կե
րացնէէն
« Այրած՜ անտառէն
» պաամական
է՚ւլ՚ամբէ
Բերն է րերան
չլ՚շան
1լ բնէ
էն գէւցա՚^ե
բ -
գակ՚սն
րա՚լմ աթէւ
ս տ ե ՚լծ ա ՛լ" րծ-ո ւթ է ւն -
ներ
, որոնք կբ սլատմ է էն
^յարութէւն
առ–
նս՚լ մեռելներուն^
յաւլթեր՚լութէւնբ։
Լոյս
կր
աե՚՚նէէւն
բոցաէէ՚սռ
եւ անՀամ՚Սր
յօգ—
ուած^նե լ՛ , որոնք
կր սլանծ ա ցն է էն
(յեւլյ՚ն
յառնող
ոգէն : Աօռէս
Պառէս , էր թբր ՜
թբռուն
լեղս
ւո ՛է ե ւ Հէւկո
յեան
ձ"՛–^ չ՛՛՛է
մբ,
ֆր՚սնսական
գրականութեան
կր ՛էո —
էս՚սնցէբ
հլվսեմ՚ձ րառբ
.
Աեռելնե՛ր
, ոաքէ՛՛ •
• • I
Սէրելէ
Հէսյրենս՚կէցներ
,
Մենք
չունէնք
Պս՚ռէսներ
, չունէնք
Հէւ–
կօնել՛ : Բայց
ոլնէնք
ղրուագնել՛՝
« Այ -
բած անտառէն^
էւրամէն
պատ՛է՛
ութեան
յաբեւնման
: Ո՞վ
"չէ"՚է՛ պատմէ
յարու
-
թէւն
աոնող
մեր վրէւեէսն՚լէր
մեռելներբ
I
Ո՚^՚է ՚ղէտէ պանծ^ացնէ
եօթնէցս
նաՀա
տակուած
մեր
ք՚"^եբբ
: Ո՛^՛է պէաէ
՛լարէ
գաբ
թրթռացնէ
Հա յկա ՛լան ց ՜գէ լց՛ո
՚լ^՚ա
- ;
մ արաբ , վկա
յե լո՚է
մ էաժա՚քանակ
թէ ա յս \
ժո՚լսւէուրգբ
, որուն մէակ
մեղքն
այն ե
-1
՛լաւ որ չա՛՛տ սէրեց
աղ՚սաութէւնբ
եւ֊
կապուած
մնաց քաղաքակրթական
էր
ա–
ռաքելութեան
, րաղմէցս
կռուեցաւ,
՛՛լայ–
քարե՚րսւ
, մաքառեցաւ
, ոգորեցաւ
, նա -
Հաաակուեցաւ՝
արէւն՚ա,ւ>ամ
գա՚էնալու
ասաէճան
, յանո՜ւն
էր ւէսեմ
երաղէն
,
բայց
ա՛քէն անղամ
ոբ թչնամէն
կարծեց
ճէե.^1ւանւյ;/ոմ.բնււ.մէւշա ւլգետնած՜ եկ^^փա -
շնշած– է ՚լէնք՝ ստքէ" է կանղնած
Հ"՚յկա–
զանց
ոգէն , չ՚ս ր ո ւնա կե լո
լ
Համ
ար
սլա
յ–
քարբ,
ասլրելու
Համար
էբ եբաղբ։
ԱՀա
-
ւասիկ
ա յղ. ՚^ուլո՚էո
ւր գբ , րեկոբնեբ
ք"վ^ -
քովէ եկած՜՝
Հալ՚ստաՀա
բութէ
ւննե րէն
ու
շարգերէն
ազաա՚սծ՜ , այսօբ , ոաքէ
կանւլ–
նած՝
կր խօսէ
՚սս՚ոոլածներուն
Հետ , յա–
լէ աեն ական
ութ
եան
Հեա
^ ւլա
լէք
գս՛ րե -
րուն
Հե՛ռ։
ԱՀ՚սլասէկ
"՛յգ
ժուլովուրգբ,
այս
սբաՀէն
մէշ, որ Ուրֆայէ
, Աարգա
-
բաբատէ
, ՚Լանէ , Շապէն
-
ԳարաՀէսարէ
ել ա
յլ բաղմ աթէւ
Հել՚ոսամ արտերէ
ետ
-
քբ , սլ՚սՀ
մ բ մե ռած կարծուած– , Հա յ՚սս
-
տա^Կւ 1լԼրղէ
եւ Հայասաան
կբ չէնէ Ա
-
րագածէ
ստորոո՚ոբ
, մ ե ծ՜ա Հռչակ
ղօրա
-
վարն եր ե՜լ ծ ո՛է ակա
լներ կուտա
յ ք՚ողա
-
քակլ՛թսւթեան
պաչապանութեան
, Հան
-
ճար
ե՛լ
երաժէ՚չ՚ոնե
բ կուսւա
յ ալ՛ ուե ստնե–
բու
աէեղերական
ա բէսսլագոս
էս , ա բ քա —
յանուն
ճա րաա րսւոլեանե ր
էլու՚ոայ
Հա —
մաչէսարՀայէն
մչակոյթէ
սլանթէոնէն
:
իսկ
թչնս/մէ՞ն
,
ա յն
ւ՛լ՛ կր կարծ՜է ր թէ
յւս՚լթած
է եւ րնո՚շնշած
մեղ, անգէն
ցե–
խէ մէշ ։
Արւլաբեւ
, մեր սլատմոլթէւնբ
ուրէչ
բան չէ
եթէ
՛՛չ կռէււ եւ սս՚եւլծ՜ագոբծու
—
թէւն,
ստե՚լծ-ա՚լործութէլն
եւ կռէււ
Կբ
քսւբձակէն
մեր
բո յներ
ուն
՚էբա
յ , կբ քան–
ղեն
, կբ բնաշնշեն
, բայց
երբ կբ
կարծ-են
թէ տրուած– է վերշէն
Հաբու՚սծ՜բ,
վե՜բբ"–՜
տէն
ՀՀբո՜յն
է չէնում
ծ-էծ-եռնակբ
» ;
Ե"
Հ էմ ա ձե՛ւէ սլէաէ
ցոյց
՚ոամ
՛աւելէ
մ եծ՛
Հրաչք
մբ,
էսրամէն
մէշ
ղղեանու՚ոծ
Հա յ նաՀատակբ
, որ
յաբութէւն
կ՛՚առնէ
յանկարծ–
եւ կր ՚էեբսոլրաւէ
էր էսրամր
,
ոտե՚լծ՚ո՚լործութէւն
մբ կբ կատարէ
նոյն
էսկ
էբ կռէլէն
մէշ։
Ա՚ոար նաՀաաակնեբ
,
որ կռուած– են խրամներու
մէշ կամ անա–
"՜ւ՛՛ւ ՚լփբքերո՛–
վբայ,
՚չէնք
ունէին,
ռումբ
ունէէն
, ունէին, ամէն բան՝ պատրաստ
եւ
կաաարեալ
:
է*սկ
Հ՚սյ նաՀատակբ
, որ կբ կռուէ։,
՛լե–
տէն
կ՝՝ի քնա յ եւ գարձեալ
կբ կանւլն
ի
ոա–
քի \ ինչպէ"
ֆրանսացի
է^մեռելնեբր
» Այ
րած– անտառին
խրամնե՜րուն
մէշ, ինք կբ
շինէ իր ռում
րր՝
որով պիտի
կռուի ,
է՚նք
կր չինէ էր
՚լէնքբ
որով պէաէ՛
պաչտսլա–
նէ էր
բոյնր ,
ուրեմն
, թէ կբ
ստեղծէ
եւ թէ կբ կռուէ։
-
Ի՛՛ն չ փառապանծ՜
ւլէւցա՚^ամ
ա բա՝
Հայ
ժողովսլլ՚գէն
՚լէւցաւլնամարտբ
; <(.Մ"՛Հ ~
ուամբ
զմաՀ կոէւեաց% տարաւլէն
այլապէս
՚լեղեցէկ՛
վկա
յութեամբ
՛քբ , Հա յ կաղան ց
ոգին
կբ նետուէ
կռէւէ՚ն
՚քէշ
"ր կբ "լար—
տագրոլէ
էրեն , պ՚ս
յքալ՚էն
բոլո ր նիւթա—
կան
պ՚ս
յմ աննեբո՚է
վ՚ոքր
ու տկար
բա
յց
արիաբար
կբ ճակատէ
Գողիաթին
գէմ
,
եւ էբ քաշերուն
մաՀ ով կբ
յա՚լթէ
Հայ —
կաւլնութեան
մաՀուան
; ԱՀա
^ե՜՚լէ
Հաչ–
ուեկչիռր
,
էլ՛ ւլոյութիլնր,
իր
բաբւլա–
ւաճումբ
, իր չեղուն
, իլ՛ պանծալէ
եւ
Հանճարեղ
ղաւակներր
ապացո
յցնե ր
չե՚^ն
մէթէ
յաղթանակէ
;
0"ման
Եուք"էլ
կր
՚էրէ
^Թիւրքլիւղքն
վ՚էբիչան
Հալբ-^ղրքոյ–
կէն
մէշ, տսլ. Անգարա,
էշ
3 5 –
«Մեր
տէրապետութեան
տակ
կբ գտնուէ
էն
ե -
քւե^ աչխարՀամա-ս
եւ եօթլ,
ծ՜ով,
Է."Կ
՛ս յժմ՝
։ք իա յն
կ։ս րսէն
մ ինչեւ
կտի
րնէ
» :
Հյատ
ունէին,
Հէմա
քիչ ունին։
իսկ
մենք
ոչինչ
ունէինք,
եւ այսօր
Հայասաան
մր
ունինք։
Այգ
Հա յաստ՚ոնր
չաՀուած–
է
Ուրֆանեբոլ
, ^ապին
- ԳարաՀիսարնե
-
լ՛ու , Ա ա բ տ ա բ ա րա տն ե ր ո լ
Հե
րոսական
կռիւներով
• Այ՛լ Հայաստանբ
չւսՀուած՜
է
Անգբանիկն
ելաւ,
Գէորղ
Ջավուչներու
,
Աեբորներոլ,
Եօթնեղբայրեաննեբու,
ի -
րենց մէսՀով
մաՀուան
յաղթող
մեր
քաշե
րուն նաՀատակութեամ
բ ;
& •
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
(Մնացեալը յաջորդով)
ԿԱՐԳԱ9Է՚՝8,ԵԻ ՏԱՐԱԾԵՑԷ՛՝^
ՅԱՌԱՋԵԼ
Թ Ո Ի Ր - ք ^ Բ Ժ Շ Կ Ի
Մ Ը
ՆեՐք^ՈՂ.Ը Կ Ո ՄԻ Տ Ս Ս Ի
Ս ՚ Ս Ս Ի Ն
ի/ՄԲ
Պոլսոյ
մէջ մեծ հանդիսաւո -
րութեամբ տօնուած է Կուէ՚իաաս վարդա
պետի ծննդեան Տ5ամեակբ :
Հանդէսը
սարքուած էր քանի մը շաբաթ– աոաջ,
բայց բազմութիւնբ այնքան խոնսւած էր
որ սրահը նեզ կուդար եւ հարկադրուեցան
յետւսձցել, աւելի ընդարձակ սրահ
մը
վարձելու համար:
Այս աոթիւ հետեւեալ գրոլթիւնբ կար
դացած է թուրք բժիշկ մբ , որ վարդապե
տը կը նանչնար Օսմ • Սահմանադրութեան
շրջանէն •—
Մաբ՚լոց
Հոգիներուն
մէշ գեղեցկագի
-
ա ա կան ՜ ՛լ՛լա ց ում
արթնցնո՚լ
ստե՚լծս՚ւլոր
~
ծ-ութե՚սն
Հե՚լէնակին
1ս՚ ր" ւե սա՚սւլէ
տ՚ձ
կ՝բսենք
: Արուեստա՚լէտր
այս
ճեւո՚է
րս -
աեւլծո՚՚լործ–
կա բ ո ղո
ւթ ե ՚ս՚Ս ՛քբ աէր
բԱա
-
լուն , է լ։
նմ աննե րէն
աա ր բե ր ու
բացաււէկ
մ ասն՚ս յատկութեամ
բ
մ բ կբ բնորո չուէ :
ճակատ
աղբ ուած
կե՚սնքբ
ապրելէ
ետք
,
մէնչգեռ
բո
լւ՛ ր
մ աՀկանացոլեե
բու
՚Ոա
-
սլանաքարէն
վբայ
կբ
մնայ
մէայն
էրենց
ան ուան
յ է չա տ ա կ ո ւթ է ւն բ , Ար ո ւե
ս տ ա ՛լէ–
տբ
չէ
մե՚ւնէլ՛
, Ան կ՝ապրէ , էնչքան
ա -
աեն ւՐք՛ կբ ՛ոեւէ
մ ա ր՚էկո
ւթ էւնբ ; Վասն ղի
անոնց էութեան
ա րաա
յա յտութ
իւն բ բս -
տե՚լծա՚լս
րծ ո ւթ է ւննե բ բ
թա
՛լո ւած
են
՚քարգկ՚՚ւթեան
Հո՚լւոյն
մէշ;
Մեղմէ չատել։
Հինգ, տաոր սեբունգ
ա–
ռաշուան
մեր պ՚ս-սլերոէն
անուններ
բ
չեն
՚լիտեբ
• սակայն
միլիոնաւոր
անձերու
րՍ—
քանչացում
պասւճառո։լ
(Լթբի , Պախ
, Ա ի–
նան,
Միքէլ
Անճէլօ,
Ֆուղուլի
, Հի՚-կօ
I
1յօմ էբ 1Սա յեամնե ր
մ ի չա
կենղանի
են եւ
Հ ա ր ի լր ա ւո ր աարինեբ
տակաւէ՚ն
ա
յղպէս
պիտի
մնան
;
յյ՚եծ– Աղատո՚րտբր՝
Աթաթիւրք
, ւ՚ր մ է–
շաղ՚լային
տարողոլթեամբ
նաեւ Հանճա
-
րեղ արուեստագէտ
մբն էր
^ բսած՜ է •
« Ամէն
ոք ,
ամ էն բան կրնա
յ
Բլլալ
էրաւաւլէտ
, ր՚^էչկ
ւ
վաճառա
-
կան, սլաչաօնեա
յ ու մէնչեւ
է"կ
Հ՚՚՚նրա
—
էսետութեան
նախագաՀ
,բայց
չէ
կրնար
սւրուեստագէտ
ք՚ք/ալ^ • Այս
ճշմաբտու
-
թէւնբ
էնչքան
՚լեղեցիկ
բացատրած՛
է ան %
^
^ ԱՀ
աւասիկ
կո՚քյ՚տաս.
անուն
մ եծ՜ աբ
-
ուեւ՚տս՚՚լէ՚ոն
"՛լ
" ՛ յ " ՚ոե"ակ
անմաՀնե
—
րէն
մ էկն
է : • Ե ր ամ չտա
կան
բարձր
ար
-
"ւեստի
ու Հե՚լինակոլթեան
աէր
կոմ ի -
տաս
՛Այ՛՛ Հոդէն
Հաոցուցած–
աբյ՜էքնեբէն
է : Ա^՛ , էբ
բխ՛ածէն
բնգունակութէւնով
նախապէս
ուսումնա
ս է լ՛ած– է մողո՚էրղա
-
կան
րանաՀէլսութէլ7ւր
, ու յետոյ
էր ե—
բաժչտական
ուսման սատարող
սլւսչասլա—
նէ մբ չնորՀ
է։ւ կբ ղառնւո
յ
մ եծ՜ տրուես
-
տագէտ
մ ր :
Մեր արեւելեան
նաՀանւլներէն
ար
-
տակարղ
բն։լ.ունակութեամ
ր
օմ՜տուած՜
ւգատանէ։է
՛քր այսպէս
մեծ՛ արուեստագէ
-
տէ
մր է յայտ
գ՛"լբ անկասկած
Հպաբ —
տութէ՚նւ
կբ սլատճ՚սռէ
ձեղէ ;
Այս
սլայմաններուն
մէշ ՚սռաշ
եկող
այս
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(32)
Ս Պ Ա Ն Ն Ո Ի Օ . Ծ
Ա Դ
Ա Ի ՚ Ն Ի ն
ԵՐԿՐՈՐԳ
ՄԱՍ
Ա՛
Նեբողութէւն
. . . ես • • •
թոթուէեցէ՛
նբա
՚սնսպասելէ՛
մտերմական
վաբմուն
-
քէց
չ՚էոթուած
, գեռ
եւս լալ չկալ՚ո՚լա
-
նալ՚՚ւէ մտաբերել,
թէ "՛՛վ է :
ՊաՀ , չե՞ս ճանա չում ,
բացականչե՜ց
նա անկեւլծ– գարմանքով։
Թուսեանբ
չե^ մ ,
Ո՝ու֊բէն
Թուսե անբ ձ
~
Աա
...
Հւս,
Հա , Հէնց էնքբ սատանէ
ճսւտբ.
իսկոյն
լրացրեց
նա խօսքս :
Ջեռքս
խփեցի ճակատիս
; Ն՛՛ր
յիէեյ/է
,
որ մէ մամանակ
չատ
տարէներ
ա՚ւ՚սշ
,
գասբնկեբ
ենք եղել,
եւ նա ՛քեր բնկել՚ա
-
կան
չրշանում
ա յգ
մ ակ՚սնունով
էբ
յա
յ
Ա
՛ն է՛ էւբ չաա
չարաճճէ
րնա
Լոր
ութեան
էւ արարքնեբէւ
ոլ՚ս՚ոճառով
ւ
Թէ որ յիչե^իր–,
արի
մէկ է լ պռոչ
-
տէ անենք
;
Ու հայելով
է՚աւսա՚իումի՛ւ
,
ոբովՀե՚ոել
բերանից ծ^էսախոտէ ձանբ Հոտ էբ վւչում
,
նորէց
Համբուրեց
չբ թունքներս
եւ
ղնաց
նոբէց
նստեց
մ աՀճակա
լէ
՚էրա
յ ;
–
Գու. այնքան
փոխոլել
ես • • .
ասա–֊
ցէ՛
՛ք է բան
ա՚ւ՚սծ–
լինելու
Հա՚ք ա ր •
-^ Տնաչէն., բա այսքան
տարիներ
ի բե -
թացքսւմ
մար՚լ. չի փսխուի՛^
. . . մանա
-
ւանւլ արեւելլէցին
, որ
այսօլ՛
տեսնում
ես
մա՚լ
չկայ
երեսին , իսկ
վա՚լն
արգէն
"Ղ
՚էւ՛
՚
ՂԷ
" մա՚լակալել
է ; ԳէՀ , ասա տես
նեմ
Ա
՞նց Լս , ոնց չես , ի^նչ Լս անում
:
Ու առանց սպտսելու
, որ ասեմ , թէ ոնց
եմ , "նց չեմ եւ ինչ եմ անում ,
Հար
-
Ցրեց ՚
-
ժ՚՚՚մբ
քանի՞սն
է ;
Նայեցէ
մ՛ամաց"յցէս
• աասն
եւ
մէկն
էր
:
ՊաՀօ , քնհլ եմ , է ։ ՀքնսրՀակալ
եմ
Աենեակգ0^աք
էբ : ճանապարՀէն
չան
պէ"
մրսում
էէ։ : Հ՚սւլէւ
շանս
տԼ՚լն
է
ե՜կել •
ոլ՚կորնԼբս
սա՛լ
շարւլուվ։չւ՚ւր
աբեց
յ
Յօրս՚նշԼ
ց , ձեռքե
րբ
տ ՛որ՛ու
՚է՚լէ ետե–
լբ , մ աանե՜բ ր Հիւ՚ւեց
է բաբ
մէշ ե՜լ ս՚մ -
Բ"՚ԼՀ
. ՚քար՚^նսէէ ճլմկոտաց
ա քն ք՛՛՛ն սւժգէն
,
որ մ՚ո՚ոնրէ
էս ա՛լեր բ եւ վ՚լէ
"" կորն ե լ՛ ր
ճրթճրթացին
;
Ալս անտէր
^մաղոլ%էւ
էր Հո՛լիս
Հա -
նում է ,
ա՚՚՚սց
ել կօչէկն
առնելով
յատա/լէց,
սկսեց
Հագնել,
ցաւա՚լէն
ծա
-
մած՜ոութ
էւննե՜ բով
ու ՚ոնքտնքոցուէ
, յե -
Սէոյ ՛էե ր կաղա՛– եւ կոււլէկու՚լ
Լկաւ կանգ—
նեց
՚սռշէ՚ս
:
ինչ
եմ ուսում , Մ ա ր՚լալ՚ե
։սն : Գէ
-
տեմ
, չատ
էլ սբտովգ
չէ լէնէ , բայց
ու–
ղես
- չուզես՝
քո
Հէւրն
եմ
:
Շաա
չէ , մէ
քանէւ օր
մ է"" յն , ՛ք էնչեւ
"ր տանից
պա
-
տասէ՚՚ան
գայ։
Փուլս ոյյնպէս
Հատել
է, որ
ոտնեբէցս
կախե՜ս , մէ սեւ
՚Լրուչ
չփ
բնէ^է
՚լր"լանէցս
: Անց
"ւ՚լում
ես՝
Հաշուէր
:
ՊեաԼրբուլ՚գէց
մէնչեւ
Թ՚էֆլէս
երեք
աԼգ
՚ղաբաք
եմ
։ բել, մէ
՚ոե՚լ
էլ ոսկէ
ժամա–
քյոյյյս
ե՚ք ւլբաւ
գրել։
^•նոււք եմ
տուն
•
Հայրս
մե՚ւնում
է , ՚լրել
էլ՛ , որ
Հալուն
Հասնէմ
, ու
փ՚՚՚Լ
չէբ
"ւ՚լաբկել։
Թէ
որ
Աարումեանբ
չպատ՚ոՀէր
,
յէչո՚^ւմ
ես (
էն չքան
էէ լացա ցնում
նրան գպբոցում
,
թէ ոբ ն՛ո չւգ՚ստաՀէր
, ստէպուած–
պիտի
էինէի
վ՚ողոցսւմ
՛լէ չե րե լու ; Ասաց ,
թէ
նա վ՚եսայ
է , յարմ՚սլ՚սւթէւն
չ՚ււնէ
իր
՚քօա տանելու
, ՛ք է էւօ՚ւքով
ՂԷ
1"
ԻԱ
ոադ
սւլ՚աւ
ու բերեց
քեւլ
՚քօտ
;
Տեսնում
ես ,
ււր մեգա՜լոր
չեմ , թէ նե՚լանալու
ես ,
նլ՚՚ո–
նէց
նեղացէբ
:
ինչո՛՛ւ պէաէ
նե՚լ՚ոնամ
:
-
ԳէՀ,
ի՛՛նչ
ղէ՚ոեմ։
Մէ քէչ
աներես
մաբ՚լ
եմ , ւլէտես , է/է՛, նոբ Հօ չես
ճ՚սնա–֊–
չԼլու։
Աարումեանի՚լ
՛ի՛՛՛լ
" ՚ - ՚ է ե ց ի , չ՛" Ր —
ւեւլ
. աս՚ոց՝
չունի
; Աուս՛ էր ասոււք
սրի
կան : Բա
յց ստիպուած
է լ՛ կառքէ/ս
ւիողբ
ա՛՛՛լ
:
Այ՚ւ ա՛ւելով՝
մօ՚ոեցաւ
լուացարանին
եւ
՚ւկսեց
լուացոլիլ։
Երե՚ւր
՚ւրբԼլէւս
եկաւ
նորից կանգնեց
առշէս
:
Հէմա
գէտե՛՞ս
է՚նչ
կայ , Մարգաբ
-
ե՚սն , ես շան պէս
քս՚՚լց՚սծ
եմ , քունս
էլ
Հանել
եմ : Ա է քէչ որ բան տաս
ուտեմ
,
Հօրգ
Հո՛լէն
արքայութէւն
կբ գնա յ
Ա՚ւացէ,
ոբ սոէէոբ՚սբ՚սլ՛
չեմ րնթրում
,
ուստէ ուտե
լու
բան
չունեմ աանբ ,
ա յգ ^
ժամէ՛ն
էսանոլթնեբն
էլ փակ
են , ոբ ու -
աԼլու
բան
բերել
տամ,
եւ առաշաբկեցէ
^
որ եթէ
ուղում
էք գնանք մօտակայ
ճա
-
շաբանբ
;
Ե" ԿԼ"՚–Բ ՚է՝"՚–Գէէ
՚՛ Բ՚"յՅ վնաս
չունէ՛.
կլուբբ
Հեռու
է, ժամանակն
էլ ուչ է, եւ
երեւէ
գու
1լու՚լեո
շւ՚ւտ
քեել ; Գնանք
ճա
շարան
:
Երես սրբէչբ
չ՚ՂԲ՚"եց
աթոռէ
վ ր ՚ ս յ , ա–
րաղօբէն
կոճկեց
ժէլէտր
, բաճկոնբ
Հա -
ղաւ
, ծ-ոցէ ՚լբսլանէց
Հանեց
սանտրբ
,
մ ս՛՛լե րբ , յօնքերն
ու րեէյԼրբ
ոանարեց
,
"՛չքերով
ոբոնեց
, ղտալ
ղլէ՚՚աբկբ,
թափ
աուեց , ծածկեց
, վեր՚սբկուն
Հաղս՚լ,
ու.
՛չ ոլբս
ելանք
:
ՃանապարՀ
էն առաւ
թեւս
եւ
էսօս
ում
է ր
ւս յնպէսէ
մ ՚սԼ
րմ
ութ
եամր , որ կարծ
ես
էնձնէց
աւե
լէ
սլոո՚սկէ՚ց
բարեկամ
չունէ ր I
ճէ՚շգ
է , մէ Ժամանակ
գասբնկե՜բ
էէ՚նք
ե–
գել
, բ՚սյց
՚ " յ դ այնքան
վա՚լ՚^ւց
էբ ,
"Ր
Լ ս " չ մէա
յն է սպառ
՛ք ՚ւռացԼ
լ էէ՛ նրան
,
ա յլեւ
ա յժմ , որ նորէց
Հանգէ՚պե
լէ էնք
է–
բաբ,
ոչ մէ կապ
չէ է ղ՚լում
իմ ու նբա
մ ի–
շԼւ
: Եւ այգ
էլ՛ ՚ւլա՚ոճ՚սռր
, որ նրա
՛քլ՛ -
աեբմական
վարմունքն
սկւլրում
բաւակ՚ոն
տարօրինակ
եւ նոյնիսկ
անախորժ
էր թը՜
ւում ինձ
է
I էՏար.)
ՆԱՐԳՈԱ
Fonds A.R.A.M
