<6ԱՌԱԶ»
Նէւ.
Ե՚՚րքէ
երր կր
՝քալես
,
սսւէսչ–
ՈԼէււհ
ես ՀսւսսւասւԼ
լ
ււր «սչ է լսւ է՛ն 1Լ»Ն
ե ր
ր
է–
րե՚եց վաթսուն
, ութսուն
, Հարէւր
եւ ա
-
ւէ ձ"՚րԼլերսվր
անՀամ եմաաօրէն
ալե
լէ
վեր
կր բարձրանան
դլէսոււլ
վբս՛յէն
գէ սլէ
եր
Կէնք
,
քան
/յ
կեգեւլէներսւ..
գանգակսւ
-
ա
ս
ւննե ր ո ւն ծա յրագո
յն խա չերբ : կարծես
մ րւլ ում
մբ րացսւած
ՐԱ՛՛՛Ր եկե՚լեցէնե
-
լ։ ս ւն եւ Մ է
Ա՛՛ք
եալ
Նա
Հ
ան ւչն
ե բ ս ւ անտե
-
սական
կեանքէն
ան էմ ա թ էօրնե ր
սւն՝
"՛յգ
«՚գէլաէն/չնեբուն»
մէչեւ
, ր՚սրձր
՚՚ւթէէն։
-
նեբուն
աէբասլԼէտելու
Համար
: ԼԼնկաս
-
/լած՝
ե /լեգեցէներր
պա
չւա
ուածներն
են
ս։ յս
մ բցոլմէ՚հ
մ էչ :
Եւրս՚՚չա
յէ
Ր^՚"կէ՛
չ -
ներսւս
Համաբ
ե
կե ւթէ
ցէնե լ՛ բ ,
քա
ւլա քէ
մր
Համայնսւսչատկերէն
մէչ,
Հ՚սնբայէն
թէ
աՕ
-^աաական
բ՚ւլսր
շէնքեչ՚էն
աւԼէլէ՛
բո
՛ր—
ձբր
կբ
/չանգնէն
էրենց
ղան ւլա/չատ ունն ե–
Ր"վ։
Եւրոպս՚յբ
՚/՚էչ
ղան ՛լա/լատ
ունն
երր
մէայն
սւնէն
՚լէպէ
մէնչեւ
երկէնք
ելլելու
ա՚ւանձնաչնոբՀր
:
Նէւ
Եսբքէ
մէչ երբ /լր քալես,
գրամա–
տ՚՚ւննեբոլ
մ ուտքէ
ճա
/լա՚ոնել՛
/լբ
աես
-
նես , որոնք ճաբտաբապեաուած՜
են
յ ււ
ւն ա
-
/լ՚սն
տաճարէ
մր կաւք Վերածն՚՚ւնգէ
չրր–
չան էն
վե
րարե րող
ե
/լե
՚լե ցէնե
լ՛ու
յատսւկ
ոճով , վեց
կամ
ութ գոբէական
կամ
յո -
նէա/լան
Հասաաբուն
սէւնեբ,
որոնք
կր
յանգէն
եռան/լէւնաձե
ւ
«ֆր
օն
թօն» է
մբ :
Եւ կբ
կարծես
էնքնէրեն
՚չ
•
ե
/լե
՚լեցէէ՞
մր
թէ ՚լրամաաունէ
մբ
աււչԼւ
ես։ Երբ
ներս
մտնես,
/լաՀերու
«կ՛սլայ»
էն
եւ
մտրգել՚ու
չարմուձեւէն
մ էչ
աե
սակ
մբ
Հանղ
է սա
ւոր
/լաբղաւսրոլմ
կա
յ
,
որ
անսովոր
մէստէկ
՛քբ /էբ ս՚ոեւլծէ
մէչ՚լ։
Շէնքէն
ղե ս
՛նա
յաբ
-
կր
, ուր
կբ
ղտնուէս
մ ուաքէն
անմ
էչապէս
էքեք՚չ,
ղոբծ՜աէւնութեանց
բ^ւգարձա
/լ
սրաՀ
մբն
է ,
գաբղ աբուած՜
բա
րձլ
՚ակա
բկաււ
ւ։ էլնե բով,
որոնք վեՀութեան
մբ
ներկա
-
յութէլնր
կբ
մարմնացնեն
: Այգ
մեծ՜
մէ -
չ ՚ ՚ ց է ն
մէչ , Հաղէւ
երեք
կամ
չրրս
Հո՛լէ
՝ աս կայն , թան
/լ
՚որյ-էք
սեղաններու
ետէն ,
որոնք քաՀանա յապետնեբ
կր
թուէն
բ լ—
լ՛"
լ
,
խոբՀսւրղով
օծ
ուն
էր/ւնց
արտա
յայ–
աութեամբ
: Ալ՚լ
անձն ա
ւո
ր ո
ւթ է
ւննե ր
ր .
տնօրէններն
են
գրամաաունէն
,
էրենց
աբուահ
լ՛նգա
լ՚ձա1լ
մ է չ
՚ ՚ ^ ր
պաամ ական
Ե
րու"
աղէ
մ
է
աաճալ՚էն
Ա • Ա բ րութե
ան
պէս
անմերձանալէ
տեղ
մ
լն
է,
որ ան —
չատուած՜
է չղթանեբով,
Հասարակու
-
թ եան
յա
ա
կա
ց ո լ
ած՜
մ էւս
բամ
էնն
ե րէն
:
Աոօբեա
յ
գո րձ-՚ոռն՛։
ւթէ
ւննե բր
ո՚–Ա/Լ
՚"կէ
Հասարակութե
՚սն
Հետ, ստոբագաս
պաչ
—
՚ոօնեանե
ր
կբ /չա
ա՛ս
րեն
, նո լն
ա յ
՛լ֊
գետ
—
նա
յարկէ՛ն
չ
՚՚՚֊րչր
ղետեւլոլած՛
\ւ^՚շ\^նեբէ
,
՛Ոյն
խոր ւլէտակցութ
եամ բբ
որ
ունէն
ա -
նոնք
մէեւնոյն
նուէրապետութեան
պաա
-
կանելու. ;
Տոլարբ
այսօր
Ա
՚քերէւ
/լայի
՛քէչ
գնումէ
՛ոյն
նոյն
աաբողութէւնր
ունէւ
է^է
"Ր
Յէչ
՚անսայէ
մէչ ունէր ոսկէ ֆրանքբ
1914–
էն առաչ
- ինչպէս
յայտնէ
է , ան 1լբ նեբ–
/լայացս^է
քո՚էէ մր
^ " ՚ ֊ / ՚ ^ Հ ^
ղալտրուուլ
ան–
՜էանղարա
օձէ՛ մր
էլ/ւ ր ՛գա րանքով։
Օձն է
ք ր փորձութէւնբ
մտցուց
Եւայէն
եւ Ա ՜
գամէն
Հ ալէն երէն
ն/։ բ՛ւ ; Տ ո էա րբ
ղեբ
՚Ա
՜
ղս
յն արժէքն
է Ամերէ/լս՚յէ
մէչ,
որուն
ե–
տեւէն
է ՚սմէն
մարղ : Անով
Կ"՚րելէ
է
կեանքէն
մէւս
բոլոր
աբժէքնե
բուն
վր՛"
յ
ձեռք
գնել ; ք՝ոլոր
բ՛որ էքնե բուն
վեր
էն
չամրուլԿւ
է ան։
ք՚նչո՞ւ
Համար
՚լրամա
-
աոլններբ,
որոնք
մաբ՚էուն
կեանքր
էր
/լատա րումէն
Հասցնալ
Տոլարբ
բաղմա
-1
ւյլատ/լելով
, անոբ
ղօբութէւնր
բնաւլ՚սն
-1
ցա1լտն էչխանութեան
մբ /լբ բարձբացբ
-1
նեն , էնչո^
լ Համ ա ր ւլբամ ա՚ոունն/ւրբ
չու–
\
նեն՚սն
տսւճ՚որնեբու
/լաբգն
ու սարքբ,
եւ\,
այն
«սլէլտէնկ»ներբ
ոբսնց
մէչ
անոնք
Հաստատուած՜
են , չէսոյանան
աւելվ՛
վեր
քան
ե/լեղեցէնեբու
ւլանղ՚ո/լաաուննեբր
:
՛Բանէ" տոլար
կր «չէնես».
աՀաւասէկ
Հարցում
ր որ
/լ լնեն
քեղէ :
Հյ
էն՚սծ
"՛ո
-
լարնեբոլւլ
չափր , քո՛, էսկ չավ՚գ
է :
Ե՛–
ա
յ՛լ
՝։ուչ.էէ րանուկ
էւնր ստեղծած
է մար
-
գեբ
ու
՛ք է չեւ
Հաւա, արութեան
սկ՚լրունքէ
մէկ
նոբ
րմբռնւ՚ւմ
ւքբ : Գուն
եւ ես Հա -
ւաստբ
ենք էբարու. , ոբովՀեաեւ
երկուք"
ալ ՚ոոլար
չէնալներ
ենք , է վերչոյ
:
Եթէ
ղարձեալ
գասա/լաբ՚լեր
/լան,
բո՛յ՛/
" ՛ յ "
ան՚լ՚սմ
նոյն
գ՚սսա/լ՚սր։լէն
մէչ
ւլրոլած
են
բոլոլ՛
անոնք
որ տոլարէ
նո
յն քան՛ս/լու
-
թէւնբ
/լբ չէնեն տարուան
վերչբ
: Եկեղե–
ցա/լան
մբ, ւէործաւոր
՛ք ր ^
ուսուցչապետ
մբ
եւ նպարավաճառ
՛քր նոյն ւրասակաբ
-
ղէն
կր սլատկ՚սնէն
որովՀեաեւ
տ՚սբուան
վերչբ
նս յն
չ՚՚րս
Հաղար տոլարբ
/լր չէ -
նեն
:
Եթէ
՛քա լ՛ ղեբր տսլա
լ՛ էլր չէնեն
Ամ երէ–
կայէ
մէչ,
բ ՚ ս յ ց Տոլս՚լփ
ալ
մար՚լերուն
շիԹել կւււ.Մւայ :
Այսպէս
է սբ Հ""
լուծ
-
ուած
է րն/լերայէն
է"ն՚լէբբ։
Պէաք է ՛լէա–
նալ
ոբ Ամեբէկայէ
մէչ ամէն
աչխատող
մարգ
կրնայ
մէ/լ անւլամ
էն , էնչպէս
կա
-
քսալ՚գա/լան
աչխարՀէ
մր մէչ,
ունենալ
ամէն
բան , տուն ,
/լաՀ ,
էնքնաչաբժ
,
թ1դէՂլ|ւ(լլւօ(ւ ,
ռատէօ
, սառնարան
, լոգա
րան , ամէն
տես՛ս/լ /լարասէ , եւն . եւն • ,
ա յսէւնքն Հանգստալէ
տ /լեանքէ
մ բ սլա յ -
Ս՚աննե րր
մ էէլ ան ՛լ ամ էն էրա էլան ացնե
լ էլր
նա յ , չնորՀէլ
ապառէ/լ
առուծ-սւէսէն
,
ոբ
բնգՀանրացահ
է
էսմր՚ւղ^
Ամերէ/լայէն
մ էչ : Ա է/է ո սա
ում ոփ $ոեսակ
մ լ՛ էւք/լրա
յէն
գրաէստէ
մէչ փոխտգլ՚ուելոլ
այս
ղէւբու–
թ էւնբ , Տոլարէն
տուած
է
Հէքեաթական
«թալէսման»էն
Հ մ ՚ ս յ ք բ ։ Թալէսմանբ
ձեռք
ձգ/է լու
Հ՚սմար
, ամ էն
մ ար՛է ա չէւա՚ոու
-
թե՛ւ՛ն
լծուահ
է անոբ
չոլրչ։
Հէ՛ն աչփւար–
Հէն
մէչ
՛լ երոթէւնր
ղ տած՜ է էն
մ էա/լ
մ է՛–
չոց
ա չխատցնե լու
Համար
մ արղ երբ
եւ
ունենալու
կեանքէւ
անՀրաժեչտ
արժէք
—
ն/յոս
ւն , Հաց եւ
, ա՛ւ ուսա Գերու
-
թէ՚նւբ
երբ չ^չեցէն
, Գրամատէ՚բութէւնբ
,
աչէսա ացնե լու
Համ ար
մ արղեբլ՛
,
ղանոնք
ւլբաւ
ե բ կբն արանքէ
մբ առչեւ
, ա չէսաաէլ
անօթի
չմնալու
Համար :
Բնականաբար
մարգէ/լ
նախբնտրեցին
երկու
չարեաց
փոքլ՚աղոյնբ
եւ աչխատեցան
Հ Բայց
ւ՛չ ա–
ււանց տրտնչալսւ
, եւ է վերչոյ
առաեց
Վ ԱԶ* ՀԵԻ Ի ՀԵԻ
Աաբսէլէա
:
Ֆրանսայէ
էն մեծ է՚՚առնարան
~
ձ ւ
՚ ւ լ ա –
բան քաղաքբ
;
Եւ Ե՚֊րոպ՛"
, եւ Ավւրէ/լէ
ու նաեւ Ասէա
է
Հ՛ս ւանա րա բ Ն՛՛ր Աչէ""՛ լ՛ Հէն ալ
մ ասն
է՛/լ
մբ
/չա յ սա/լա յն ; Անոնք
նե՚ոսւած՝
3
Րր ~
ցքն ուած՜ բլլա ւ՛ււ են նօսբ
էլե րսլսվ
Հա
- յ
բուստ
թաղամ աս
/է
րբ
եւ՛ւ , մեր ա չքե
բուն
անմատչ/,լէ
. . . ;
.1
Այս
խաոնա բան
էն սւսէական,
մ՚ոսէն
է՛ր՛
՛ւ
՛չա լէ Հանղամ տնքր
մեծ՜ մասով
մե՚լէ
Հայերու"
/լբ ՚ղարտէ
; Ա7ւոբ
Հէ՛մբ
գբ
-
րէ՛նք գլէսաւոբաբար
մեծ
՚/աղթէ՛
օրերուն
,^
աւելէ
քան երեք տասնեաէլ
աար է՛նե բ ա
-
ռս՚չ :
Ալ
ամէն անղամ,
որ Հոն կուղամ
քանէւ
մր
օրուան
ա յցե լութեան
ու էլբ աեսն/էմ
սա
Հեւ է՛ Հեւ ՚էա՚լքբ
ամենօբե՚ոյ
,
մէ՚տքս
գէսլէւ եա
/լերթալ՝
մեր նոբ ե/լած՜ թու՛ս—
/լաններբ
:
Աուբէա
- Լէ բանանէն,
Պոլսէն
ու
8ոլ–
նաստանէն
չալենաւեբբ
անգագար
քարափ
/լբ թա՚իէէ՚ն
Հայ
ւլա
ղթ ա/լտնն ե բ բ :
Ա եծ՜ամ ասն ութե
՛սմ բ Ա՛գբ էլե
՛սն
որ
բեր
,
18 - 20 - 22
աարեէլան
/լլ՚ակ
ու բոց աբ —
՛լաք։
Եւ , Հաղէւ
ս՛ յս խաոնարան
֊
ձ ո լ -
լաբսւնբ
Ոէոք
ղրած
, յաչորղ
օրն է՛սկ
կբ
սկսէր
մ եր փաղքբ
չաս պառ
,
յանուն
թուչ
մբ Հացէ
;
Ալ
ամէն
օր ւլոլ՚ծար՚սնէ
ղործ՜՛ս րան , ու
քա րափնե բ բ
երբեմն
/լախ ուած
Հանրա
-
/լառքեբէն
• • • : Անոնք որ , Լլբն՚սյէն
եր/լու
/լ՛ոմ
Հէնւլ. ֆրանք
տրա՚քաղրել՝
Հանղէստ
ու անփախ
տեղ
կբ բռնէէն
նեբսր :
Տաճախ ոտքաէ
էլբ Հաւէ չ՛է է է՛նք ա
Հա՛լէն
տարածոլթէւններ
, կոխկրտելով
սալայա–
գնե
լու
մեղ ամ էնքս մեծ՜ յե՚լափո
խութեան
մ Ը առչեւ
;
Ամերէկան
սակ՛ս
յն, տնտեսական
մար
-
ղփն
մէչ էր ունեցած
Հանճարայէն
Հնա
-
բա
՛ւէ՛
տութեամ
ր
էլբ ցած՜ է կանգ առնե
լ ,
լ^էլէ,րայէն
վեբէվայրումէ
մբ վէՀէն
առ
-
չեւ
, Տոլարէն
գնում է «տէնամէւք»
էլա րո
-
ւլ ութե
՛ոն
վբա
յ ա ւե լցնե լո վ
՛լնում է կա
-
ր ո ՛լս ւթ էււն մբ , ա յսէ՛նքն ժոգովրգա
էլ՛ս Կա–
ցնելով ապառէկ
ւլնում բ ; Այսպէս
ասլա–
ՐԱ՝
"Ր ւիա
/լն
է ապառէ/լ
գնումէն
, ունէ
անՀուն
Հմայք
մր եւ ղայն
ձեռք
ձղելու
Համ ա ր բոլոր
մ արգեր ր /չ ՚սչխատէն
"բլ՚–
տանց : Աեծ՜ եւ "(ղաէկ
, այլ՛ եւ /լէն,
/չու
ղեն կտոր
մ բ ունենա
լ եբկրա
յէն
գրա էս -
՛ոէն
՛է ուոնե ր բ բ՚սցող
այ՛է թաչէսմ
անէն
:
Եւ չա՚լացքբ
կբ ղաոնայ
Հոսուն
չուբէն
մ օտ
յ
Այգպէս
է որ
՛լո րծ՜տ րաննե
լ՛բ
24
ժամ էլր
ղործ՜են
, փս՚պուղէն
24
ժամ
կբ բանէ,
24
ժամ
բս
–"1
ճաչարաններ
/լան , եւ փո \ ՛՛լ -
ներո՚ն
–՛էչ
չո՛՛րմ՜ող
մար՚լէէլ
,
քար//^ք
եւ
ք աւքիոնյ»ձ^ լ
եւ Նէւ Եորք,
Վէթթ"՚բէ
քա
ղաքբ,
էլբ խլլ՚աէ
ղէչեր
ցեբեկ
:
ՕՆՆԻԿ
ՊկՐՊկՐԵԱՆ
ւոա1լներր
որոնց փարժ չէէ՛ն մեր ոտքեբբ
է
ԱՀա՚լէ՚ն
տարահ՚՚ւթէւններ
էլբ թափառէ
-
է՛նք օրն է բան
, գէղուելոփ
Հանգէպահ
գործ "՛րանէն
գբան
առչեւ
յ
Ե" ր ր անցան
՛ս յւլքան
ե բէլար
ու
գաժան
ատրէւներբ
, օբերբ ; Ո՛՛ւր մնաց կբակոտ
ու
րոցափառ
, առանց պեխէ
եւ ածելէւ
չաե
-
սած՜ ղէմքեր՚՚փ
արեւ
երէաա՚ւարգութէլ
-
՛՛՛քւ––
Ու երբ
էլբ էսսբՀէմ
,
երեւակայութիւնս
գէպէ
ետ
կ՚երթայ
սրաբչաւ,
գլոլխս
կբ
գառնայ
, սէր՚ոս
էլարէւնէ
: Ի՜նչ
յուչեր
ու
վւուչեր
մէտք՛։
էլբ պճրքեն
ու
չբթունքէս
էլոււլան , էլբ թառէն
երէլու
բառեր
.
Ոճբա՚լործ՛
Ժ՚սմէսնաէլ
, է՚՚^նչ
բրիր
մեղ ,
ո՛՛ր օրերու
Հաս ց ուց
ի ր • է՛՛՛՛նչ ենք
մենք
Հ էմ
՛ո բաղգաաելոփ
ա լն օրերուն
Հետ
:
քէ՞ ւր են
մ եր սեր ուն գէւն
՛ս յն
բաղմ
աթէւ
րնէլերնեբր
,
էչանանչ
- կանանչ
անՀե
-
էաքւուեցան
օ՚ոար
Հւ
ս՚աոա ն ու
թ՚սղ՛
"ԼՐ՛
մէչ
, վե րաղ՚սռնա
լու
յոյսն
ու Հաւա
աքր
էբենց
սրտէն
, Հա լրենէքէն
կարօտբ
ի -
րենց անո
յչ աչոլբներուն
մ էչ
յ
Ողչ
մնացողներէն
չատե ր
ւլա
րձե ր
են
մեծ
Հայլ՚իկնեբ
ուրէ՛չներ
ալ
ղառնա
լու
վրայ
կքած՝ ուսե րով,
Լ
^ճռոտ ճակատ
-
ներով , աչնան
ղեղնաւուն
ու
կռնծած՜
՛էէմ քե րով
:
Ու. աակաւէ՛ն
, մէնչեւ
այ՚՚գք^
էւրենց
բան
ս ւո բ ա էլան
պ՚ս
յո ւս ա էլնե բ1էն
անրա
-
ժան
են քա րափնե բուն
վրա
յ էլամ գոբծ՜ա—
րաններր
:
•
իսկ
իրենց
ղաւաէ^ե"լ՛ր
,
մեծցած՜
>
Հասակ նետած
են ու աւելէ
արքենի
իրենց
Հայրերէն,
Հիմակ
անոնք ալ մասնակից
են
ամենօբեայ
Հեւ է՛ Հեւ վա՚լքէւն
:
Ա սյկա յն մէկ
տար
րեբ ութեամբ
,
Նոր
սեբուն՚էբ
իննսուն
առ
Հա ր իւր
արՀես
-՚
ս;աւոր
է : Գոբծ՜ա բաններու
,
նաւամա
-
տոյցնեբու
փոչիէն
ու վտանղէն
, իւղէն
ու
ծ՜ուխէն աղատ,
չ՚"է"չաէսիչ
մեծամասնու–
թեամբ
իրենց
ա ր ուէՈ բձաննեբ
ու
օդաւէտ
ու արեւոտ
Համեսա
րո յնեբ
ուն
մ էչ
էլ ա
չ–
խատէն
, տուներու
մէչ որոնք չէնուած՜
են
էրենց
չաբքաչ
Հայրերուն
բաղուկներուէն
ու ճակաէ արգաբ
քլ՚աէնքովր
: Նոր սե
-
ւնգին
՛Հե
սա ա լո
1
ԲԱ՚սլր
մ իա
յւ
Ա արսիլիո
յ յատուկ
չէ , ա յլ ամրողչ
ֆր ՜
րանսաՀա
յութեան
Հ
Այս
առթիլ
, նորէն պատիւ
Ապբիլեան
.՚՚երունգին
վչտաՀար
ու րաղմաչարչար
,
ոբ ա՛է էն ղնով
ու միչոցնե բով
ա չխատե
-
ցաւ
ու տքնեցաւ
իրենց
ղաւակներուն
մէկ
մ է
/լ
աբՀ եսա
սորվեցնել
, որսլէսւլի
անոնք
աչ է՛րենց սլէս իւղոտ
ու մրոտ
գոբծ՜արան—
ներբ
չերթան
, կամ
քաբափներուն
վրայ
բ/;ււնա
կի ր չդառնան
:
Գե րձակ , կօչկակար
^կօչէկէ
երես կաբող
,
ելե
/լտրադէտ
, մեքենա՚լէտ
, սափ րէ չ
ու
՚լանաղան
արՀեստներոլ
տէր
ե ն
: Կան
նա
եւ վւոքր թէ՛ւով
ճա
լ
՛աա րաւլէտնե բ , գրա
-
ս էէն ե ա կէ աչխատաւոբներ
ու
էլա
րուՀ է՛նե բ
— - այս վերչէն
եր/լու
տեսա/լներր
առՀա
-
սարակ
էգաէլան
սեռէն
ասպ՚սբէղբ
:
Ու. երբ Հանրակառքով
քաղաք
1լ էչնեմ
,
/քբ տեսնեմ
ու կր գէաեմ
մեբ արՀե՚՚աա
~
Լոր
նոր սերունգբ
, թէ
էնչպէս
Հեւ է ՚>ե՜ւ
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(50)
ՍՊԱՆՆՈԻԱԾ . Ա ՚ԼԱԻՆԻՆ
ԵՐԿՐՈՐԳ
ՄԱԱ
ԺԳ–
իմս
արտաքէն
աչէսարՀն
է էբ եռուղե
-
ււով , է՛ր թռուցէէլ
տսլա լո բ ո ւթէ՛ ւննե ր ով :
Գոնէ
մէնչեւ
այժմ
ես այղսլէս
էէմ եղել
է
Եթէ
ա յն մամ անակ
մնա յէ՛ էլամ նա
՛լար
էնձ
Հետ , անչուչտ
էլբ պսակուէէ
,
եւ
ա յժմ
մենք
չատ
սովորական
բախտաւոր
էչամ անրա էստ
ամ ուս էններ
էլր էէ՛ն է էնք
:
է՚այց
ես, ինչպէս ասացէ՛ , Հեռացայ
եւ՛–՛
մ^ռացայ
, կամ
աւելէ՛
ճիչ՚էբ
, սառեցէ
:
ԱառԼցէ
ոչ թէ այն պատճառով,
որ
այգ
պէս
էէ ուղում
էլամ նրանէց
աւելի
լաւեբր
գաա
յ, այլ որովՀետե՜ւ
ա յգսլէս
է կեան
քր,
այդպէս
է մարգէլայէն
բնութէւնր
:
-
Այգ
էլ
Բ
"՚Լ այգպէս
լէնէ , այգ
էլ
սլատրասա
եմ բնգունելու,
նորէց
նկա
-
աեցէ ես։
Բայց
չէ" որ ձեբ մէչեւ
ամէն
էչաէղ էլտբուած՜
էլ՛ աբղէն
եւ նա
էնքն
էլ,
երե՛ է՛ , վաղուց
սառ ել,
մ ոռացե
լ է բ քեղ ,
Հաէաուել
էբ գրութեան
Հետ,
ամ ուսնա
-
ցել
տուն
աեղ
՛լրել
եւ
պատ
բ՛ս սա
ւում
էր
նորէց
մայր
լինե լու : կլ յանուն
է՚նչի" ,
յա^ •• –ն կեանքի
ո" ր ղ էքրագո
յն
խորՀուրգէ
եկւ
մ ող ովե
լու
նբս, Հանւլիսա
էլեանքր
,
բանալու
նրա
Հէն ՚էէբքր^
ծաղրելու
նրա
անցեալ
տառապանքնե
բ ր ,
վփբաւորելու
նրա էլանաց ի առա
քէնս
ւթ ի ւն բ , /չոէսկռաե–
լու
նրա մարգկա
յին արժանապատուու
-
թէւ^էր ; Այս
Ր"Լ"ԲՐ
ես նբ՛ս խօսքե
րն
եմ
/չբ/չնում
: Արան
է՚^նչ
անուն
կբ աաս
:
Պարղ թեթեւամաութէւն
,երես
ա
-
ռահէ
յանգգնութէւն
, նոյնէսկ
չնակա
-
նութէ՚ւն
, էնչ անուն
սւ՚լում
ես տուր , այգ
բոլոբբ
ես բնդունում
եմ եւ չեմ
աբ՚լաբա–
ցնում
էնձ։
Բայց
այս չնչփն բանն
այղպէ"
վ՚քել
, ուռցնել,
մի սլարղ «Ֆաբս
արա
-
գետի՛ս յէ՛»՜ վել՚ահել
, մէ՛ սաաՀաէլ
վ՚որ
-
մունք
մաՀացու
յանցանք
Համարել,
այգ
ես ոււլ՚լակէ
չեմ Հասկանում
, անկեգհ
եմ
ասում
չեմ Հասէլանում
•
է՛նձ ուբիչ
բան չէր մնում , եթէ՜ ոչ
էո֊ել,
եւ
միայն
թափաՀաբեցի
ձեռքս ,
գբանով
Հասէլցնել
ուգելով,
որ այլեւս
աւելորդ
է
չարունակել
այգ
էսօսակցոլթէւնբ
:
Նկաաելով
այղ, Թուսեանբ
մօտեցաւ
,
առաւ
ձեռքս
եւ ասաց սլա՚լատաղէն
.
Րէ-ւ
խնգրում
եմ, Մս՚րղարեան,
մէ
/չաբծէչ՛
թէ
ես ւլէտմտմր
չՀասէլանալ
եմ
ձեւ՚սցնում
Հ Ապացուցիր,
Համողեցիր
ինձ
ոբ ես այդչափ
մեղաւոր
ե՛է, որ ես մաՀա
ցու
յանցանք
եմ խորհել,
ել կբ
տեսնես,
ռր
իմ գ՚սաաստանբ
է՛նքս
է,մ ձեռքով
կր
էչաբեմ : ^ուցէ
իսկասլէս
ես մի Հբէչ
եմ ,
ոբին պէտք
է ոչ միայն
սպաննել,
այլեւ
կտոր—էլաոր
անել եւ կտոբնեբբ
շան
բե–
բանր
՚ւցեէ :
ԳԷՀ
, ես ինչպէ՛՛ս
ապացոլցեմ
ե
Հա–
մ ողեմ քեղ , երբ դու
ա յնպիսի
Հա յեա
ցքի
աէր մար՛է ես, թէ ամէն
բան
թոյլատչ՚ելի
է : Երր
որ ինքբ
քո արարքի
Հեաեւնքր
,
ոբ իրրեւ
կենգանի
ապացո
յց կանգնահ
է
առչեւգ,
չի Համողում
քեղ, խօսքե
րն
ինք–
նբստինքեան
աւելորգ
են :
-
Բայց
իմ այգ արարքն
առաչինբ
եւվեր–
չինբ
չէ
I
եւ ինչո՞ւ
այ՚լպիսի
ագէտաբեբ
Հետեւանք
ունեցաւ
այն բանի
մէչ
միայն
մէկի
վերարեբմ
ամբ :
Մ իթէ՛՛
սբանից
պարղ չէ" , որ աւլէտի պատճառբ
իմ էլամ–
քից
եւ իմ տրարքի
էութիւեից
գուբս
է :
Ե՛–, երեւէ՛,
՚չանլում
է "՛յ՛է
մէկի
էլամքի
եւ էութեան
մէչ։
Այս
եմ
ուղում
ասել :
Եթէ
էմ ասահէց
այ՛լ է Հեաեւում
. . »
ասաց Թուսեանբ
եւ չէբացրեց
էբ ասելէ
- \
քր , խուսափելով
էմ Հայեացքէց
:
Ես էլարճ ժամանակ
նա յում
էէ
նրան
ղարմ ացահ • ա յս
անւլ ամ
անկոաբում
մ աբգու
ասլա լոր
ութ էւն
էր
թ ալն
ում
ւ
Բո ՚չատողութէւնբ
ւչ է՛տե՛՛
՛է
էնչ
ա. —
ն ա լ ւ ւ գ ի ա
է "տ եւլհում
էմ առչեւ
, նկատե—
ցի ես • էցելադարէէ
թէ
Հարբահի
մէկբ
էլոէնգնահ
է էէողոցում
եւ Հրացան
է պար–
սչում : Փողոցում
չատ
մարդէէլ
են անց
-
նոլմ , բա
յց գնգակբ
դպչում
է մէա
յն
մէ
կէն
եւ ղետէն
էլլոբում
: Ուրեւէն
մեէլաւէէրր
այգ
մէէլն էր, որ սպաննոլեց
, եւ ոչ Հրա
ցան պարպոէլր,
այլապէս
րոլորն
էէ
կր
սպաննուէ
էն
. աՀա
քո
| Ո գ ի կ ան :
Եւ երեւակա
յէբ
, որ , այո , ա յգ
մէ1լն
է մեէլաւոր
, տարօրէնակ
յամառոլթեամր
սչնէէեց Թուսեանբ
• կամ
եթէ
մեղաւոր
շէր
այլ
անմեղ, պատաՀական
մէ ղոՀ , ամե
նա յն գէպս
մ եղա
ւոր
չէ ր նաեւ
Հ րացան
էղալ՚պուլբ,
էէրովՀետեւ
նա, խելաղար
թէ
Հար րահ , ամ ենա
յն ղէպս
ւլո րհե
լ է
որոչ
է՚լքո.ց|ւսւյլւ
ազգեցութեան
աաէլ եւ
ղնգա/չր
չի արձակել
որեւէ
մէկէ՛ , ել
յատկապէս
այգ
մէկին
սպաննելու
գիտաւո
բութեամր ։
ՈրովՀետեւ
ես
լոել
ու լսում
էի
նրան
աւե
չի ու աւե Ա՛ էլարմ անալւէւէ , նա
չարու–
նակեց
իրեն
ոչ յատուկ
սյհ դ ա
ն տ ա յ ի ն
լրր՜
չութեամբ
;
Գ
ՈԼ ասում
ես
էականութիւն
,
ես
էսսում
եմ
կեանքի
։լե րէսւլ ո յն խորՀուբղ
,
ա յս է՛նքն րնական
էոարերային
էէի ուժ , ո–
րէ վրայ
մաբգն
իր բոլոբ
էսէէՀա/չանու
-
թեէսմր
Հանէլերձ
անկաբոէլ
է էչխել։
ԱյԳ
տէսբերայէն
ուժն
էւք միչ՚՚ցով
եկել
անցել
է իբ յաղթական
ՃանապարՀ էէ՛է , եւ է՛ս մե
էլաւոր
չեմ,
ոբ
մէկն
այէլ
ճանապարՀէն
րն/լել
է նրա քայլերէ
աաէլ /եւ ճմլուել
նրա
քմաՀէսճոյքէն
: Աա
պարւլ
է , Ա արղար
-
եան , չատ
պարղ :
-
Որ այդպէս
է,
էնչո՛՛ւ
հեհեցէր
իր
աչա/լեբաոլՀուն
լէկող
ձեր
էլաւառական
վարժապետին
;
(
Շար.)
ՆԱՐԳՈԱ
Fonds A.R.A.M
