Ս ի Լ
Եչ՚բ եււ սչղսէիկ
սւ»լ^էկ
մ է ի , մեր
ւուսհր մէշ կր խօսէի՚հ
ՍԷ
"ւ1
՚լ1ւն
մասին : ;
եււ չէի Հասկնար թէ ինչ կ՝րսէին
անոր
վրայ , եւ. թէ որքան
մելան
կլլ Հոսէր եւ.
իւօսք 1լերթեւեկէր
Հօրս
Լւ. անոր
միշեւ.,
լԼղոէ֊ա րան ական
ւէիճա րան
Ո
ւթ իւննե
ր ո ՚ ն
սաիթսվ
:
Ր՚՚՚յց
ղի՚^Կի • թԿ ^է՚՚մ՚Օ՛
Կր "ր և՛"^ -
•լար մեր մօաի
Պէյլէրին
ոլարաէւլր
նրս -
աելու , աւաւլանին
մ օա , աքասիա
յի Նա -
ոին աակ, իր ՚ի՚՚րրիկ
աղշկան Հեա, ո -
րուն
անունր Աարինէ էր :
Այդ
սլարտէդին
մէշ, չաա որոչ
կերսլով
աչքիս
աոշեւն է , վաքրիկ
աղշկան
զառ–
նալր այն մարմարէ
աւաղանին
ձ ՚ " / ՚ ճ ՚
"՛՜Ր
իմ մանկութեանս
Հեա ասլրաՆ ,
երկու
մարմարէ
աոիւՆնԼր
կային , որոնւլ բե -
րաննե
րէն
^"՚–/՛ կբ վ"՚ղԿր1 ^բր աօնի օր
Այգ
աւաղանին
^՚"^^ գաբձոգ
ուրիչ
վաքրիկ
աղշիկնեբ ալ կային,
բայց
ես
Աիսլիլին
աղշիկբ կր յիչեմ
միայն
, որով–
Հետեւ ան, վւայլուն
ապակիներով
ա1լ1ւոյ
մբ ղրաէէ էր , ոսկիէ թելերով
ականշնե -
րուն եաեւ Հասաատուահ–
\ եւ ես չատ կր
նախանձէի
իրեն, այգ աէլե ո ցնե րոէնւ Հա -
մ ար :
ինՆի
այնպէո կբ թուէր թէ , այղ փայ
լուն ասլակինեբով
եւ ոսկիոփ
չրշանակ -
ուաՆ ակնոցր,
անոբ
գէմքին
փրայ գաՀա–
կալ՝
ղայն կբ ղաաէր , կբ
բարձրացնէր
մեղ
բսլորէ"
է եւ թէ անոր
մէշէն ան աչ -
թարՀբ չաա վեբէն կր տեսնէր
• ես կր
իւենգենայի
երբ կբ իւորՀէի
, որ
թերեւս
ալ, կրնար
անոնցմով
թոչիլ
•••
քէրոչեցի եո Ա՛լ ՚ս1լ1՚ոցի մբ աէր ղառ -
ն՚սլ : \յեալքիս
առշեւ
, աչքերս–
փոքբացսւ–
Տ1՚ •> ՚է
"ՅետԻ
•> յեաոյ
խոչոր
խոչոր
բացի ,
լացի
ու ^ աղա չե ցի , բա յց օղուա
չրրաւ :
ե" մնացի իմսեփւական
աչքերո՚է"
այս
աչխարՀին
վր"՛յ
,- իսկ Աի
"ւի
լին
՚"՚1^իկր ՚
Աարինէն
, իր ակնոցով կբ թրվռար ճեր -
մակ
մ՚սրմաբէ
աւաղա՛նին
չ
՚՚՚ւ
՚շ^
յանկարՆ
Օ՚լին մէշ խոյանալու
սպառնալիքով
մբ . •
Այն ատենբ, երբ կր տեսնէի
Աի՚ղիլբ ,
նսաաՆ
աւաղանին
մօտաքուսիային
աակ
,
չրշասլա՚ոուաՆ
, եւ ճառաւլայթուլ
մպի —
աով
մբ , կր խորՀէի թէ անիկա
անսովոր
•ղաբիկ
մ րն էր, որ իր ա՚լշկան
այղպէս
թոչեցեող
աէլևոց մբ տուաՆ էր • • •
« **
1ք,նցան քանի մբ աարիներ :
կարդալ
""րվեցայ
եւ ինկայ
ղիրքեբուն
՚^էշ՛–
Պատկեբաղաբղ
րարակ
ՀաւաքաՆոներ
էն
վ ե բշ , ձեռքս
ինկաւ
աւելի
Հ աստր եւ ղ.յ–~
ուաբբ, ուր Հանգիպեցայ
Աիպիլփն ստա–
նաւորներուն
, « Գո՚բավեբշիկ
Հիւան -
ղր»
, «Ժ՚՚՚նեակներր
» • . .
Կրնամ
րսել թէ ա յւլ
րանասաեգՆու
-
թ իւննե Րբ իմդրական առա ՝ին յ ուղում -
ներս եղաՆ են ; ՏենաՆ
անոնց
կչռոյթին
եւ
՚լե՚լեցիկ
Հայերէնին
վլ՚այ
, ղոց սոր -
վէսՆ
, րարձրաձայն
կ՚արտասանէի
, պար -
տե ("՛է
՛ք եր
պար ՛ոէ ՛լին խ ոչո
լ՛ չոճ ինե բուն
ս՚՚ոկ; եւ այդ ոս՚անաւո
րնե բուն
մէշ
ե՚լ՚սՆ
մասնաւոբ
, եւ քիչ մբ Հիւանգաղին
մթ–
՚՚՚"Լ"Ր՚"Ր.
1
եւ
յատուկ
՛լ՛լա յնութիւնր
,
սուր արաՀետնեբ
րացին
իմ աղու
՚լղացո–
11 ու թե՚ոնս
մ^շ
...
՛դարձեալ
տարիներ
անցան : Աս
դարձայ
ամ երի կեան
քո
լէմ
էն նոր չլ՚շանալաբտ
ե–
՚լ՚սՆ
մեՆ օրիոբղ. ՛քբ, կե՚ոնքին
՛էրա յ ան–
չա՚իելի
եւ անՀաս՚ոնելի
յոյսերով
Նան -
լ՚աբեռն
^;
Օսմ • Ա աՀմանագրութեան
է ՚ ՚ ե լ ա յ ե ղ
չլ՛–
շ՚սնին էբ, ուր ամէն
մալ՚դ իբ անձբ բա՛լ–՛
մապս՚ակաՆ
, չուարաՆ էր թէ ո՞ւր նետ -
ուի , է՛բ ո՚լեւոբութէ՚ւնբ
աւելի լալ պոռթ–
կալու ^ամար ;
ԷԼռաքելական
"՚էէ՚ով
օմ տուաՆ ք^կե -
րուՀիի
մր կողքին
, ես ալ
նետուեցայ
Հանրա
յէ՛ն գոբՆունէ
ութեան
՚էէ՚րկբ : Շաա
չէի
՛լի՛սեր թէ ինչ պիտի
բնէի,
բայց
խնւէիրբ
մ՚ոնալանգ
չարժիլն էր,
երթալ,
՚է՚"ւ
է
րլւ՚"ւ
վերշապէս
...
Հէւմնուեցաւ
« Աչխատանքի
Տունֆբ :
Բայց
անղամ մբ որ Հիմնուեցաւ
, եւ ե -
ր՚ս՚լր
՚լարձալ
ի ր ա կ՛ոն ութ
իւն , իմ տկա -
րութիւնս
Հոն երեւան
եկաւ , երբ ես մբ -
•նՀսցի ե լ՛ա՛լին
՛էլ՛ա յ
...
եւ
՚սյ՚լ՚՚լէս
էր ՛՛ր մո՚լովի
մբ մէշ,
՚՛՛֊ •
չ՚սա
մ բ նոբ տիկիններ
ՀբաւիրոլաՆ
է է՛ն ,
եւ ուր րոլորբ
, չատ
է՚՚ւբշ
եւ
գորՆէն
Հասկցող, կբ վիճէէ՚ն
րերուելիք
կարի մե–
քեն՚սներսւ
, ւլո բՆ ո ւե լէւ ք ձեււագո
րՆնե բու
,
եւ
կարուելէ՚ք
Հ ա՚լուստնե
բու
մասին, ես,
նստ՚սՆ
աթոռիս
մէշ ՀետղՀե՚ոէ
աւելի
խո֊^
բանա
լով եւ տարաՆսւելով
, մ իտքս պ՛լ –՜
տոլ՛ եւ աչքերս
առ՚ոստաղին
, առաՆ էէ՛
ժողովականի
մր Հ՚սմաբ
անսովոր
, եւ ե -
րաղէ
՚լինով
էակի մբ եբեւո
յ թ բ •••
ՅանկարՆ
սթափեցայ
փրաս
դամ
ուաՆ
երկու աչքեբէ
Հ
Գէ՚րուկ
կին մբն էր , էսբս–
աացաՆ սեւ աչքերով, որ կր նայէր
է՚նՆի
,
եւ
գ՛"յթակ՚լաՆ
, անունս կբ Հարցնէր քո–
վինին :
կբ պատրաստուէի
աթոռիս մէշչրա -
կուիլ , եւ Ժողովին
վւաէսաՆ թեէր բոնե
լ ,
եբբ
տեսայ սր այ՛լ
կէ՛նբ,
էսստսւթենէն
յանկարՆ
ո՚լեւորութե՚սն
՚քէշ
ինկաՆ
,
թողս՚Ն
ժ՚՚՚լովին
Հաբցեբբ,
ղէպէ՛
է՚նՆր
կոււլար
, կ՚առնէր
ղիս իբ թեւերուն
մէշ ,
ու. կբ Հ՚սմ բուրէ
բ , կրկնելով
չաբունակ՛
« ծ"
ԱԻ
"1Ի^
եմ , ակնսցով
Ատբինէին
մա յրիկբ՛
ճան չցա՛՛ ր ղիս • • ՚» :
ԸՆԹԵՐՑՈ՚ԼԻՆ
ՅՈՒՇԱՏԵՏՐԸ
Պէյլէրին
պո՚լ՚տէւլէէն
, մանկութեան
այն
օրերէս ի վել՛, չէէ՛ տեսաՆ
Աէ՚՚ղէ՚լր՜՛
Ծար–
մ ս՛րէ
՚սոիւՆնե
րէն , եւ ՛էւ՛սլ՛է՛լուն ա՛ղա -
կինեբ"վ
աւոլոցներէն
ի վե լ՛ , չատ
բ՚սներ
՛է՛Ժ Ր
՚
ե՛– նոբեր
չին ուէ լ՛ է է՛ն անոբ
եէ– է՛՛ք
էքէ շ՛է : եւ ՚սյ՚էոլէ"
էբ ոբ , քանի մ՛բ աա -
ր ինե
բ եւս վեչ՚շ
, երբ առաշին
ղէ՚ՐՔ"
՚՝Ր~
բս՚աէսբակուեցաւ
, եբկիւ՚լով
եւ Հետւսքր -
քրութեամբ
օրինակ մբ ՚լրկեցի
Աէ՚պիլին։
Ցե՚ոո
յ ւս յլեւ՛՛ , Ղնալէւ
կ՚լ՚էի
ին ս՛յն
ս էէ ~
րելի
կարմիր
Հո՛լին եւ 1լոէսլէէյտ
Աարմա–
բայ
էէն ե՚լերքն
էլ՛ ւէ բ
տեսայ
ԱԷ՚"/ԻեԲ •
Գիրքս
սիրսէՆ էր, եւ
կկ՚սէր–
« Կբ նաէսանձիմ
քեւլէէ , որ կբ ւլրես
ղ՚աբոլ
մբ մէշ, էլւբ ա՚լաաօբէն
կրնաս քու
ես՚է
երղել : ես ստիպուեցա
յ
մ իչա ուրէէ -
չէն ցաւե
ր ր լալ , որոնք անչուչտ
իմ ցա -
ւեբս
էէ՛ն ղարձեալ
,բայց
որքան քո -
ղալ՚կուաՆ
• • •» :
*
**
Անկէ ետք, էւր բարեկամութիւնր
ու՚լեց
չ՚՚որՀել
ինՆի
Աիոլիլր •• Կբ "իրէի
երթ՚ու
Գնա լբի իր տունբ , ուր կ՛ո յէ՛ն նաեւ ակ -
նո ցնե րով
Աարինէն
, իր Հրանգր եւ է՛բ
կմման
. . .
էօ ո ր ունկ , խանդավառութե
ամ ր եւ ի —
ԲԱՆԱՍՏԵՈ.Ծ
ԱՐԱՄՕԻՍ ՍՐԱՊԵԱՆԻ
ԶՈՅԳ ՀԱՏՈՐՆԵՐԸ
ԷՍօսելէ առաշ
Աբամայիս
Արասլեանի\
ղ՛՛ յգ Հաաոբնե
բուն
մ ասին ,
«.Հան՚լիպում–
նեբ
Մուս՚սյիս
Հետ»
(Հենեաիկ
,
194:9)
եւ
«Ա՚լոլոյէն
Վենետիկ»
(Վենետիկ,
19531,՛
յ ի չ ՚ ՚ ՚ լ ո ւ թ ե ա ն ս
մէշ կ՝արթննան
երկու է՛ - ՝
բոգութիւններ
, որոնք կա՚ղուաՆ
են բա -
նաստե՚լՆին
անձէ՚ն Հետ :
Առաշինր՝
անոբ աչխա՚ոակցո՛
թիւնն
է
մեր
«կեանք ե Արուեստ»
ամ ս "՛՛լբ
է՛ն : Ա–
մէն մէկ քերթււլաՆԷ՚ն
կ՛՛բն կե ր ան ա յ է՛ն
՛լր–
բական Բ"վան գակ" ւթեամ
բ
՛ք
աեբմական
նամակներ,
որոնք կբ էսօսէին
յաճաէս էւր
անՀաաական
կեանքի եւ ղբական
Հեաա -
քլ՚քլ՛
ութ եանց
մ ասին ; Այն թուա կաննե -
լ՛ուն իսկ "՛ռատ արտագբուլ
մ լն էբ ;
Եր կր՛՛ր
՛լ է՛լ՛ ՚՛ ՛լ՛՛ <-թէ՛ ւնբ ՝
է։ ր
մ՛ս
ս նակ -
ցութիւնն
էբ «Հայ
Գրաղէանել՛՛՛ւ
Բ՚սրե -
կամներ»
՛քա տեն աչա
բին
տասներկուե
-
լ՛որդ
Հաաորին ;
« Արղի Հայ Գրականութեան
» Բ՛
Հատորն էր, որ նուիբուաՆ
էբ
տլ՚աս՚սաՀ–
մանէ՛
ղր ալպ՛երուն ;
Ակնարկ" ւաՆ
Հ ատոբբ
լո յս կ՛ լնՆա
յէինք
1941/՛^,
երկբսրգ
ՀամաչխարՀայէ՛ն
՛՛լա -
տեբաղմին
ամէնէն
սաստիկ մէկ չրշանէւ՚Կ ;
Արամ այիս Ա բ ա՛ղե ան
մ եւլի
ղրկաՆ
էր
ր՚ողմաթիւ
քեբթոլաՆնեբ
, որոնց
մէԼԷ՛՛
լնտրութէ՛ւն
մբ բրինք եւ Հրատաբակե
-
ցէնք
ճՀ՚ոյ
Մայրեբ»բ
:
Հիմա
սեղանիս
վբայ
ունէ՚մ
քերթուաՆ–^
ներու
ղո
յ՛լ Հատորնեբլչ
:
Աբ՚ոմ տ յէ՛ս Ա լ՚ս՚սլեան
րա՚լմաէմէ՚ւ
լարե
րու
ւէրայ կբ փորձէ իր աբուեսաբ է
Առաշէ՛ն
լա լ՛ ր՝ տրտմութեան
, վէ՚չտի
հւ
ցաւի
լարն է : Պատանի
տարիքէն Է՚"Կ
Հաբցա կաննե բու
առշեւ կբ ՛լանէ
ի^ք ՜
ղինք,
որոնց չի կրնար
ոլա տ ա՛ւ էս անե
լ։ Եր
որոնումնել՚բ
սարդ — ոս՚ոայննել՛ու
1լբ նբ–
ս անցնէ , որոնք
Հովերուն
ղէմկր ք՛ս
յ ՜~
քայուին;
ԲնութեոՀե
մ՛էշ ալ երբ մս՚նու -
չակ մբ կր նկարաւլրէ
, կամ ոլոենիի մբ
չ՚՚ւքէւն
կ՝ ասլա սա անի
, էւր ե լ՚՚լե
լ՛ բ
մ է՛ էո
թախՆոա են : .
Երկրորգ
լարր
բնութեան
Հաբաղ՚ս
ւ
լարն
է ։ իր րոլսր
ե րե ւո յթնե
ր ւււն տակ ։
Միշավայրր,
ուր կբ մեՆնայ
բանաստեէյ–
Նր
քուր ուսում
կ՚առնէ : Կ՝երւլէ Ա . Վա -
մ ս;ց
էէէ
կանէէ ւթեամ
ր լեցուն
աչքեր
ունէ ր ,
եւ կբ էլաբմանայի
, երբ այգ
աչքերով ,
յաճա խ կբ էսօսէր Ներոէ.թեան եւ
մաՀուան
վ բ ՚ ս յ
։ ԻնՆի
այնպէս կբ թուէր
, թէ այգ
աչքերով չէր քլարելի
մեոնէէլ
...
Եւ կր կրկնէի
իրեն՛
«կիներբ ել րւս–
նասաեէլՆնեբր
տարէ՛ք
չ՚էւնւին
% Գուք , թէ՛
կին , թէ՛ բանասաեղՆ
, ոչ կրնաք Ներա -
նալ , էէչ ալ մեռնիլ • . •» :
Կբ խանգավառոլէր
կե՚սնքի
ւքլւրա՚Ժ|ւն
առշեւ իսկ , ու կր ժւէլաէբ ,
ՀամոէլէէւաՆ
րլլալու
պատբանքբ
տալ ուղելէէվ
ինՆԷ՛ ,
եւ
ինքղինքին
. . .
ՄԱՆՆԷ՛Կ
ՊկՐՊկՐԵԱՆ
«ՍիրՈՆԱւծ դէւքքեբ»
Հատորէն
(անտիպ)
՛լարր, փյ.նեաիկր,
Ա՛ր՛ լոն , Նովբ , Լիտ՝օն
^
իտալիէսն,
ղիւ՚լԲ , ա՚լշիկնեբբ,
կ՚լղիներր.
Այս
էէէսյրեբուն
մէշն է որ բան .ս ս .ո ե ւլՆ ին
եբա՚լկոէո
Հոգին
կ՝եր՚լէ
կէսբօէո ու էսո ր ֊
Հուբէէ ել մէէէնաւանղ էր սէբաՆ
էողշնակբ
^
.ւէէլաշէն սէրբ՛,
«՚ս՚լուսր
Հո՚-բէ՚ն
էսչաղեղ»է
Եբբորղ–
լարր նուէրուաՆ
է պ՛ո րաւլա -
յական
քեբթուաՆներու
եւ էսնՀատներոլ
է
Այս
չաբքէ՚ն
մէշ էւղեկոչոԼ՚սՆ
են
Պայբբն^
Ալէչան, Ա– Պ է չէ կ թ ա չլե
.սն , ինաբա
, Ա,
ԱՀարոնեան
, Զօրաւէար
Անդբւսնէկ
, Աէս.
մանթռ եւ Հ՛ս յբ Թ • ՛Լ՛ Թոմաճեան
ինչ
պէս
ն՚սեւ պատերա՚լմէէ եւ
՚լէնուոբական
կեանքէ
ւլ բէւււսւլներ ։
Զ՚ւրրոր՚լ
լարր,
"/՚/՛"./
Լ՚՚՚Ր^՛
է՛– Բանաս–
տեւլՆԷ
սէրոյ
ենթակէէէն
, Աբմէնէն
կբ նբ~
մանի
Հոէէւոէ խորքէ՛ն
մէշ թբթոացսւլ
կս.
նաչ
շուբ է՛ն , օրօրուող
մ անու
չ՛ս կ է՛ն , չ լ ^ ,
չող
սէւքէ՚ն եւ ա՚լբէւրէ
1լա բկ՛ո չէ՛ն . —
՛Սէ
գ ե ղ ե ց ի կ
1X1–
բաբի ,
Ու֊նէբ
ի յ ո բ ո Ն ն կ ա չ ք ե բ
կապււյտ,
Վաբսեբ թելթել, եւ իր կոյսի
Հոգիքւ ոՆ1ւէբ կայծեբ բոցուտ ,
Ոբււ1ւ±՛ ասաղե՚րն՛ էին ծաւի
Իբ սիրելի նսւկսւին անփոյթ :
եւ վերշապէս
Հէւնւլեբոբղ
լարր՝
Հայրե–
նասէ՚րականր;
Անչուչտ չէր կրնէէւր
չեր՚յ֊էտէ
Հայրենէքր,
Հայ մէէւյրերր, մեր
մեռելնե–
րր,
Հայրենէ
աստւէւածներբ
, Հայ ա՚լեկր
յ
մեՀեաններբ
եւ Հայ
Հեբոսներր
կ րկն էււթ էէւննե ր
ան էս
ՈԼԱ
էէէէէ՛ե լէ։ են
իր մօտ : Այս չ՛որ քէն
մէշ «Աբինչ»
վերնա–
՚լբէէվ
քելւթէէւ՚սՆբ
բանաււ՚ոե՚լՆԷ՚ն
երշւսնէկ
պաՀել՚էն
էէ էկն է , էէւր կ՚ել՛՛լէ
աէլնէււակւոն
աբէւնէւվ
էւր 1էհք^Ո1.կ ձիուն
գեէլեցկէւլթէլ
^
նբ..
;
Վենեէոէէկեան
բանէԱստեւլՆ
սերւէլնէլնե
—
լւ
II
լ
ն
ր ա էէ ա բանբ
ւլ է ւս է էլ ոբ ճոէս է , պերճ
ու
՚ լ ե ՚ լ ե ց է կ
;
Հանէլէոլ՚ոՆ
էէ՛ բառեր՚էւ
, ո -
բոնց
էլէէրՆաՆութէււնբ
յւսճախագէսլ
չէ • ;
Արամ այէս Ա րապե ան է բառաբանր
սա -
կճւյն էէչ մէայն
ճոէս է, այլեւ
Հաբէէւստ՝
ւլբեթէ
էէէնՆանօթ
ւււ չ՚լորՆաՆէււաՆ
բա —
ռեբոէէ : էէնթեբցւ՚էլբ
ստէէսլու՚սՆ է յաճաէս
•
րառարւսնէէ
մ ր օդնութ եան
ղէ՛մ ե լու Բա— |
ռեր , սրսնք աբէէէ մեր արձակ
ւլրսէկանու–^
թեան
մէշ չեն ՚լորՆ՚սՆսլէւբ
: Ան չուչա ու
նին
է՛րենց նչանակ՛է։
թիլնբ
,
մ անւսւանւէ՝^^
մեր
ւլրէսբաբ , ոսկե՚լսէ բեան
մատենա •-՝
՚չրութեէէէն
մէշ– Բսէէւեբ , ոբււնցմէ ես գր–
աւձլյ առնւււա՚լն
ութս՚ււն
Հատ , բացսէռա
բո՛ր
Աբո՚մայիս
Աբասլեանի
ղոյգ
Հատոր
ներուն
՚քէշ ՝. Աւելէէրւլ
չրլլալ՛
կարՆեմ
յի
չել
Հո։։ քանի մր էոսւսնեակ.
ՈՆղւիեան .
թիլ, դիւրագուն , շղաշաակուն , պայսսւ -
վէժ , գեբւքակ , թասուն , փողոշուկ , ալք–
ղան
կամ
աւքղան, ալքոիւայս , լեսուրք , լո–
բուստ, որոթ , գազսվս , փարաւաւ|եւ ,
թըրթըրակ , յաԴթԿ^՚-յ աննիԱ", քուպի6,
Տուււակն , չանարդացուլւդ, քանասար ,
վիրաց, լեսլեղտի, եմակ, աոաւուշայ ւ1մ–
տերես , յափսիթերս ,
մաիից ,
շնթեյ ,
քաշտի, կաււան, |սոնոն., եւայլն, եւայլն։
Աբւսէք էսյիս
Աբաւղեանին
բա բեկւոմ
ւոկան
էսոբՀսւբգ
մբ ունէի,
կարելի
եէլէ։։ՆԷ՚ն չափ
քէչ
արաագբել։
Նեբչնչումի
ճչմու-իա
պւսՀերոլն
միայն
անցնիլ
սեւլանէւն
ւսռշեւ ,
էստացնել
մաաՆումբ,
եւ վարել
ղիւոն
,.լ
ղգացումներր.. Երբ յէսբղուաՆ
են այս
պայմաննեբբ.
Հոն արուեստի
փոքրիկ գբ–
լոլխ
գորՆոցներ
կրցեր է ստոբէողրել ։
ՄԿՐՏԻՋ
ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ
«ՅԱՌԱ^»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
ՍՊԱՆՆՈԻԱ\7 Ա ՚Լ ԱԻՆԻ՚ ե
ԵՐԿՐՈՐԳ ՄԱԱ
ԺԲ՛
Գաբ եղէն
բ վէսղեց
էէէ սլէ
կնոշ մաՀճա -
կալր, մէ տեսէսկ
անմաբղկայէ՛ն
,
էլրեթէ
անա էէնա կան
ձա յնով կանչե ց «Ա առա» եւ
բստ
երեւոյթէն,
օւղոլմ
էլւ էէյւան
լ ն է ^ հ լ
նրան,
բայց
բմէչկբ.
՛քէ՛ ձեռքով
Հէլւանգի
դաբկերակբ
բոնաՆ
, միւսով
կամաց Հե -
ռացբեց
նբան , եւ էսե՚լճբ
տե՚լն
ււլ
տեղ-չ
արձանացաւ
, աչքերբ սաբսափաՀար
գա -
մելոփ
կնոշ
գէմքին։
Աէսռան պառկէսՆ
էլ՛ անչ՚սբժ
.
գէմքն
սէղէւտ՚սկել էբ «քաթան»է
՛՛լէս՛
չրթունք -
ներր
ուռել
, կապտել
է է՛ն ,
չրշապաաոլաՆ
չէէէյն
, սեւեռուն
չրշան։։։ կնե րով •
կէսաբաց
կսսլեէէէէ էոակէց
պլ։։լլոլմ
էէ՛ն աչքել՚էէ
ււպՏւ–
տակուցներբ
ասլակու
անկենգւոն
փայլով
:
Ակւլբում
էնձ թուաց թէ աբղէն
մեռաՆ է ,
Ւ՚՚՚յՑ
յեաոյ
աեսայ, ոբ կուրՆքբ վեբ վար
է անում եւ կէսաբաց
չր թէէւնքեե
բ է ց մէ
թեթեւ
Հեւք էր լսւում :
Հէււսէնգէ
էլւսրկերակր
^^ելուց
յեաո
յ
բմէչկր ետ նայեց,
մէստով մօտ
կանխեց
է^.էլաէսնէն եւ , դաոնա
լով
մ օար
կանէլն։սհ՝
տանտէւրոլՀոլն
, խնգրեց
, ոբ
Հէլանգէ
Հսէէէոլսա
բ Հանեն ;
Ա յլեւս
ան յաբմ ար
Համ արե էով էմ նե ր–
կա յութէլնր,
.ետ գաբձայ
եւ գուբս
ղնա–
ցէ առաշին էսկ էէռնոէէ– Ակղբոլմ
չէմա -
ցայ
, բայց
յետոյ
տեսնեմ՝
մաեէ եմ
Հէւ–
րասենեակր,
ուր այգ երեկոյ
տեսակցոլ -
թէւն
ոէնէեցայ Աառայէ
Հետ՛. ԱՀա այն
աթէւռբ
գբան մօտ, ՛էլ՛է՛ վրայ նստաՆ
էբ
Աառ՚սն
, եւ մէ րոպէ էնձ թուաց
, թէ ս։ -
կան
շռ ւմր ղեռ Հն չւււմ են նրա
ցասմնալէց
էսօոքերբ եւ ապա
աղե կտուր
ՀեՆկլտան
-
քր։
Ի՞՛նչ էր պատաՀել
այնուՀետեւ,
եր, ,
՛ո յղ աեսակցութէլնէց
յետոյ
, ես
թ
"՚ւԻ
նրան
սւժգէն
հիստեբիայի
մէշ ,
ա յէէ
մասէն
ոչինչ
չ՚էիաէէ՛
, բայց
էւնձ
Համար
մէան ղէսմայն
պարղ էբ , ոբ մեր չարա -
բ էէէ ս տէկ
էէ օսա կցութ է ւնբ
ճա կաաա
՛լբ ւս -
կան գեր էր խաղացել
Աւււռայէ Հետաւէ ՛յ
վէճակէ
մէշ֊. իսկ այգ էէիճւոկէ
Հե՚ոեւաե–
քբ ա յժմ ես տեսա
յ "՚չքէէս
առշեւ
%
Թէեւ
մէ
կ՛՛՛լմ է՛ց է՛նքս
է՛նձ
բղաբացնում
էէ
նրանով, որ մտաՆում
էէւ ^ թէ
՚սյգ,բ"լորբ
կա տ ա բ ո ւե
լ է ր եւ սլէտէ կատարուէ
ր մէ
ուեսակ
տարերալ՚է՚ն
ւււժով եւ Հակառ յկ
էմ ցանկութեան
, րայց եւ այնււլէս
ոււլե —
ւլէ 11 մէշ ՚լամուել
էբ այն մէ՚ւոքբ, թէ այգ
բոլորէ՛
սլւէւ՚ոճս։ռբ
մէւայն ես էէ՛ եւ
թերեւս
ոչինչ
չպա՚ո՚սՀէր
, եթէ չլսէէւն
Գ՚սրեղէ -
նէն եւ րն՚սլ
չմէ՚շամաէէէ : Այէչ
սլաաճառով
նսաաՆ էէ Հոդեպէս
մէս՚նւլամտյն
սպան -
նուտՆ , է՛բ ւլոբՆաՆ
ոճէրէ
ամբուլ^ Նան -
րութէւնբ
էլէէոակցող
մարւլէէւ
սլէ" , եւ ա–
կան^էերս
լ՚ոբել
էէւ գէսլէ՛
Հ՚սբեւան
սեն-
եակբ , ո բ՛ո
ե՛լ
լոս
լուլ ամէն
չչ՚՛ չէ՛ն կէա -
նում էէէ ամրէէէլշ էէէւթեա՚քբ" : Ջեմ կար ֊
Նում, թէ սէրէոս
այնքան
ուժւլէն
՛՛ւ խո -
րապէ
II
ա րձս՚էէանէէէ
բ ա յ՛է
չ^չէ՚լննե
րէ՛ն ,
ք՛թէ այնւոեւլ.
Հարեւան
էէենեակում
, մեր—
ձէմաՀ
սլաո կւււՆ լէնէր
էէմ սրտակէց Հա -
րագատնեբէց
ոեւէ մէկր
՚.
ԺԳ՛
Հ
\
Գրեթէ
էուսաղէմ
էր , որ վերադարձայ
^
տուն եւ ^եցի կամ աւելփ ճէ՛չգ կր էփնի \
ասեմ
, լ^կայ
Նայբ աստիճան
Նանբ
ու\
տանշալից
մի թմրութեան
մէշ՝
լէւ Հաղար\
ու
՛քէէ
էսնՀեթեթ
, անբովէսնղակ
ու սար - |
Ա
՛ս՛իելի
ւոեսէլներով
:
Զարթնեցէ
սենեակէս
մէշլսուաՆ էնչ
"Ր
Ք՚"յլերԻ
^այնից
՚Լէսյեմ
տեսնեմ՝
Թուսեանն
է ։
՚
Ակւլբում
" չէ՛ն չ չէէ՛ Հասկանում
•.
Գլոէ–
է՚՚բս
այնքան
Նանբ էր, որ կարՆես
ւլանկս
ւլաւլաբկել եւ լցբեէ
էէ՛ն կապս՚բ՚՚ւէ : Տետոյ
յանկարՆ
մ էոաբերելււէէ
էէէ չե լւ ււ է.այ եղե -
լութ է ՛նբ , մէանւէսւմ էւց
սթ աւէւսւեցէ
եէ
վեր
թռայ։ Նոբ նկատեցէ, որ պսէոկել
եմ
առանց
Հանւււելու ; «Ի՞՛նչ
եղաւ Աէէէռան »
Այս էր էէէ՚ւաշէն
մէւսւքր, որ ձաւլեց
ղ լ –
էսումս , նորէց տրորելով
ււէրտս
էւլ
Հո -
գէս :
Աակայն
աոշեւս
կանւլնաՆ էր "էլւէ ամ—
ւ՛՛՛՛ւք
սէնցոււլարձէ՝
էնքր,
Հեղէնւսկբ
Թու֊սեէէէնբ , որէւ անւսկկէկալ
վերադարձր
պակաս
չՀեաաքբքրեց
էնձ :
՚ Այդ է^^է է •> Դ"՛֊ չե՞ս
էլնացել,
Հար
ցրէ ղարմացաՆ :
^ճ»
պատասէ։անեց
կտրուկ
։
=
ինչո՛՛ւ :
Ջ պաաաս էսանեց ;
( Շար. )
ՆԱՐԳՈԱ
\
\
Fonds A.R.A.M
