ՇԻՆԾՈՒ ՊԼւՏմ՚ՈՒԹԻՒՆ ՄԸ
Ե Ւ Ս
*
իքՄԲ
՝
—
Կսւ֊սակցագար
ա տ ն լ ո Ն թ ե ա Օ բ
լն(|ււ^սւծ չորս 1>երթհր, //«ւ/,^Ա(Հալէպ) ,
Զարթօնք
հւ
Արարատ
(ՊէյրՈ-Նբ–) հւ
Արեւ.
լԳահիրէ) վեր^ջհրս իլաւրմէ խւելով ար -
տատպեցին ոմՐւ վրացի Մագլակելիցէի
ւքէկ նամակը, որուն համաձայն ընկերներ
Դրօ եւ Վ • նաւասարդեան իրեն հեա տե
սակցելով, իրրեւ թ է 1սոստովաքւութիւն–
ներ ըրած են իրենց «լրտեսական գործու
նէութեան մասին , ի հաշիւ Ամերիկացի–
նե րու » :
Ընկեր Վ.
էյ • երեք փաստացի
յօդ -
ուածներ նուիրելով այս շինծու պատմու
թեան, կր բանայ անոր ծալքերը ե ւ կը
յայտարարէ •—
Ի րււ ղո
ւթի
ւնր
Հետեւեալն
է.
Ա
1952
Ն՚՚յեմրԼր
Սին,
Ուրրաթ
,
1լէ
սօրէ
՚էերջ
մօտալո
րաւղէս
ժամ
ր ^ին ,
րնկե ր
՚հրո
յի ՀԼտ
մ ենք
Փարիղից
օգանաւ
ինք
Լլ
մեկնե,յինք
Աիլնիիս
, ուր Հտ —
ււանք
նոյն օրն իսկ , ժամր
Տ՜՜^ին •
մեր
բարե կամնե
րր օղտնաւակա
յան
ում
մԿ Լ
ղիմ աւո րե ցին
եւ
մ եղ տարին
«Ռեղինա
»
սչանղոկբ
։
ր.
ժամական
Հաչուով
մենք
Աիւնիխ
մնացինք
ընղամկնբ
Հէնդ Օր,
Նոյեմբեր
1 9 / ՚ 5 ՚ ,
Ջորեղչաբթի,
երեկոյեան
8-9/՛՝–՛,
մենք
Աիւնիքսից
օղանաւ
առինք եւ
Հռոմի
վրա
յով
վերագաբձանք
Պէյրութ
;
Գ •
Մեր բնակութեան
կարճատեւ
ԼՐ1՚~
շանին
Մի՚նիխի
մէշ, Նոյեմբեր
14/՛^
առ
%ոյեմբեբ
19,
մենք ոչ թկ ԲԱԶՄԻՑԱ,
այլ
ոչ իսկ
ՄԷԿ ՎԱՅՐԿԵԱ՚ււԻ
Համար
«Հան
֊
գիսչում»
եւ կամ «աեսակցութիւն»
ունե -
ղահ՜ չենք
Մտցլակելիձէ
անունբ
կրող
ո եւ է մաբգու
Հեա ;
7՛ .
Աենք ոչ միայն
նման մաբղու
Հեւէ
ԽՕԱԱԾ
ԶԵՆԲ,
նման
մարղ
ՏԵԱԱՖ՝
ԶԵՆԲ է այլ եւ նման
մաբղու
մասին,
ու -
րիշ^երի
Հետ
ունեցահ–
մեբ Հանղիսլում
-
ների,
տեսակցութեանց
եւ
ղրոյցնեբի
մէշ,
ԼԱԱԾ ԶԵՆԲ ։
(;
Աասնաւոբաբար
մենք՝
տողեքւ՚ւս
Հեղինակբ՝
մեր ոչ ֊ կարճատեւ
կեան.օի
բնթացքին՝
երբեք ԼԱԱԾ
ԶԵՆԲ
Մաղլա^
կելիձէ
անունբ,
ԱՌԱՋԻՆ
ԱՆԳԱՄԸ
լինե–
1
"վ^
մենք
111
յգ
անուան
՚ Հ անգի
սլե
ց ի՛՝. ք
Պէյրութի
ռամկավար
«Զարթօնք»ի
1954
Գ՚եկտեմբեր
2Տի թւի
մէշ–
Միալն
այսօր
սաուգօրէն
ղիաենք , որ
Մաղլակելիձէ
անունով
մէկբ ասլրած
է
այս
աչթարՀում
, լնգմիշումներով
եղած
է Միւնիիս,
այցելած
է «Ռեգինա»
մեծ
սլանղոկբ,
որ ոչ միայն
ոլաբղ սլանգոկ
է.
Ա՛յլ եւ Հանբութեաֆ
ան իստ իր
բո
լորին
մատչելի
ճաչա բաններ
^
. ոլաբասբաՀ
,
աեսակցութեանց
եւ Հանղիսլումնե
ր ի Հա -
մար
սենեակներ
, սլարտէղ, վարսավիրա
-
նոց
եւ այլ յա
բմ ա րութիւննե
բ
ունի–
Մուտքր
բոլոբի
առշեւ
լա յնօրէն
Բ^՚Գ
այս
սլանգոկի
մէշ է աՀա,
որ մենք ասլ -
ԱՐձԵՍՏԱԳԻՏԱԿԱՆ
Ա^Ւ՚ԱՏԱՆ^ ՍՈհՐՒՈՅ
1քէ2|
«Եթէ
երկիր
մբ էլոււլխ ղարգացնել
իր
եբկբագոբծութիւնր
եւ ճարտաբարուես
-
աբ
) թող նաիս սկսի ղագացնել
իլ։ ղիտ. -
կան
ուսում բ» • Առաշնո րգուե
լով
այս
տւ–
սակէտէն
, Գամասկոսի
մէշ
Իւնէսքոյե
ւէ էկ
յ
ասնագէտբ
կբ
մ ատնան
չէ ոռոգու
-
մբ
, ե բ կր աէէո բծա կան գործիքներու
րա չ -
թում
բբ , ելեկտբականացում
բ , Հիւսուա
-
ծեղէնի
ւլո բծա րաննե
րր ,
ոբոնք
երկրին
սսքէնէն
մեծ մչակումի՝
բամպակի
Հիմ -
քբն
են :
Փրոֆէսէօռ
Ամալ։
, որ Մարսիլիոյ
գի -
տական
Համալսարանի
կենսաբանական
. աչխատանքներոլ
նաիսկին
՛Լարիչն
է , կբ
մ՜տածէր
Լաթաքիոյ
մէշ չինել տալ ծովա–
յին կայան
մր : Կբ կարծուի
թէ սուրիա
-
կան այս փոքբ նաւաՀանղիստբ
չՐ^՚ոն՚^ն
ամէնէն
կարեւոբնեբէն
կբնայ
րԱալ,
երբ
՚Լեբշանան
ա չյսատւսն^ե
ր ր , ՛լոր
սկսած
են արգէն;
1953^
Աեպտեմբերին
,
^որՀիւ
գիտութեան
Համալսարանին
եւ
իր
վերատեսուչին
մասնակցութեան
, Պ •
Ամւ
Հոն
,ս։սսւատ1
ծովա
-
յի՚է՛ կենսաբանութեան
ա շխատան^^ե
բու
Համար աչիւատասենեակ
մր ոլ։ կոչուած
է
ունենալու
չատ
ւիայլուն ապագայ
;
Արեւելեան
Միշեբկբականի
այս չրշա
-
նին մէշ կենսաբանական
եւ կենգանաբա
-
նական
Հետաղօտ
ութեանց
ոչ մէկ կաղմ ա–
կե րսլութ
իւն
կա
յ ; Ամ էն
էն մօտ կա
յաննե–
րր կբ գտնուին
Պ՚՚լսոյ
եւ Աւլեքսանղր
ի ո յ
մ էջ
Ի"Կ.
արեւմ տեան
Մ ի շե բ կրա կան
ի
մ էշ
, միա
յն ֆրանսական
ավւին վրա
յ
վեց
\ս։մ ա լսա
բ աննե բ կբ պաՀեն
իրենց ծովա
յի՛ն աչթատանոցներր
յ
Բացի
ւլիաական
Հ ե տաղօտ
ութ
իւննե
ր էն
,
Լաթսւքիւ։յ
կալանին
չնորՀիւ
ուսանողնե
—
րբ պիտի
կրնան
փորձեր
կատարել
^ճանչ–
նլ. լու Համ։որ
ծ՚։ւէային
կեն։էանինեբր
:
վԱյս
ուս ումնա
սիլ։ ութ
իւնբ»
Կ^Ր՚՚Է
Պ • Ա—
մոբ
՝, անՀրաժեչտ
է կենգանաբանի
մր
կս-ղմութեան
Համար,
ան միայն
կրնայ
տալ
կենւլանի
աշիսաբՀին
մասին
լնգՀա
-
նւ Լր տեսութիւն
մ բ;
«Ո րոփՀեաեւ
կեն -
ղ ՛սնա կան
բոլոր
տես։սկնեբր
ներկա
յաց
-
ու ած
են ծովուն
մ էշ ;
Գիտական
ա չիսա տան
ո ց բ պէտք
է
նաեւ
Հաւաքէ
եւ "րոչէ
տե։լակ։սն
ծովռլ
կեն —
գանին երու տեսակներ
բ ; Ան պիտի Հաւատ
քէ ա յսպէս
նմ ո յչկւեր ղանաղան
երկրոբ
-
րեց
ինք
Հինւլ օր եւ Ն" յեմ բեր
\.%ին ա յն -
աեղից
մեկնեցինք
:
ք^եկեբ Վ՛
Ն՛ ՛ոյ՛՛ առթիւ
կր
ր՚ււցատրէ
թէ
։սրտատպո։լ
թերթերբ
իւեղաթիւրոլմ–
ներ
ալ կատարած
են վրացի
տարաւլրեն
վե րաւէրուած
նամ ակին
մ էշ
, ղոր
լւ։ ^ ս
րնծայած
կ։ Թիֆլիսի
«Զ՚՚՚բեո՛
Վոոտո
-
կա»
թեբթբ
( Տ
Գեկա •) եւ որ
թարգ
-
մ անուեցալ
^Ա ովետական
Հա
յաստան»ե
մէշ;
գ։սկան
հաստատութեանց
Համ ար ,
ոբոնք
բոլորովին
ւլրկուած
են • Այս
ասպարէղհն
էշ. "(Է՚"Ք
է բոլորուիին
մէկգի
։էբուին
էէբքունակ
տեսութիլննեբբ
;
Տնտեսութեան
տեսակէտէն
ամէնէն
կա–
րեւոր առաքե լութ իւնբ
ունի ա յս ծովա
յ.՚ն
կենսաբանական
աչխատանոցբ
; Երբ
իր
կաղմակերպումր
վեբշանայ
,
ուղ։լսւկի
պիտի
ղբաղի
Ա ուբիո
յ ծ։։վեղերեա
յ
չր -
շաննեբու
շր՛"
յին
իւնգիրներով,
ինչպէ"
եւ
ձէ^ոբս ութեան
ճա րտա րա րուե ստո վ ;
Տո՛րգ
ձկ\ւ
ո ր ս ո ւթե
ան ճարտաբարուես
-
տբ սլարղ արՀեստալորնեբու
ձեռքն
էր եւ
բոլորովին
նաթնական
ձեւով
կբ կատար
-
ուէբ
:
սիյտտշօ
ԳԱՀՈԻԹկ
ԳԱ՚ԼՈԻԹ
«ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
ԿՈՋՆԱԿ»ի
յիսնամեայ
յոբելեանբ
տօնուած
է նաե. Պոսթրնի
մէշ
(Մ • ՆաՀանւլնեբ)
; Ներկայ
եղած
են
մ ա–
մուլի
նեբկա յացուց
ի ^եր
;
«Հայրենիքի»
խմ
բաղ
րութեան
կողմ է լ^կեր
Գուրգէն
Մխիթարեան
, որ իսօսք առնելով
գրուա–
ռած
է «Կոչն։սկ»ի
կատարած
գերբ
իբրեւ
.ոն կո ւս ա կց ա կան թերթ
եւ իբբեւ սատա
-
" ի չ ուժ ղրական
ութ եան
մ չակմ
ան
եւ
սլաՀպանման
,
1900^^5՛
ի փեբ՝.
ԳՈԻՐԳԷՆ
ՎՐԳ.
Թաչճեանի
յիսնամեայ
յոբելեանբ
տօնուած
է Պուէնոս
Այբէսի
մէշ
(Արժանթին^
Գեկտեմբեր
շ^ին;
Շաա
կանուխէն
կրթական
ասպարէ։լին
նուիր
-
ուած
ա յս կրթական
ւքչակր
աարինեբով
ուոուցչական
պաչտօննեբ
վարած
է
Թուր
քիոյ
եւ Լիբանանի
։էէշ ; Յետոյ
ղ։սղթած
է Արժանթին
, ուր նոյնպէս
բաղմաթիւ
աչակեբտներ
Հասցուցած
է \
ՀԱՄԱԼԱԱՐԱՆԱԿԱՆ
ՈԱՏԱՆ
մր պիտի
շինուի
Րասլաթի
մէշ (Ա՚արոք)
֊.
Պիաի
ունենա
յ եօթբ
բնակելի
տագաւոբ
,
Իրոնք
սլիաի
իգունին
Հաղար
ուստն ողուՀ
ի եւ
Հաղար
Հինւլ Հարիւբ
ուսանող
; Պիաի ու -
նենա
յ նաեւ
ճաշարան
մ բ
երեք
Հաղար
ւ՚ւսանու^երու
Հւսմար
աււտոլ
եւ
իրիկուն;
ՀՆԱԲԱՆԱԿԱՆ
գիւ՚ոեբ
կատարուած
են
ՊւոՀրէյնի
մէշ (Պարսից
ծոց) Գանիացի
-
ներու
կողմէ : Բացի
նա իսապատմ ա կան
կայծքարէն,
գտնուած
է նաեւ
սիրամաբ—
։լի արձանիկ
մբ, որ կբ վեբաէէբուի
Աբ -
րաՀամ
ի գաբա չրշանին
: ՊաՀ բէ յնի
մ
էշ
կր գտնուի
աչխաբՀի
ամ էնէն
Հին ւլե բ
եղ–
մանատոլնբ
, մօտ
Հա
բ իւր
Հաղար
շիրիմ
-
ներով;
Գանիացի
Հնաբաններու
նպաւդա–^
Կր^՛ էր վ՚նառել
առեւտուրի
կեղրոնբ
,
Համ աձա
յն
Հ ին
ք։ո րտէ
սնե
րու
եւ
մ /՚^"/
-
գետքեան
պնակիտներու;
Ա^ւոնք
երեւան
Հ անե ցին
Հետքեր
ր քանի
մ բ քա ւլա
քնե
րու
որէ։նք
թա։լու։ոծ
են ։ււթ
մեթր
խորոլ
-
թեամ
ր ;
ԼագրողՆԵՐՈԻ
գասլնթացք
մր Հաս–~–
Ոէաաուեցէու
Հեռաէոեսիլով
շթ է լէ վի
՛չի
ոն)
Մ–
Ն աՀանգներոլ
մէշ , «Հան
ր ութ իւն
բ եւ
մ ամ ուլր»
վեբտառութեամր
; Աշա կե բ տ -
ներբ
կրնան
Հ ա ղո ր գա
կ ց ո ւթե
ան
։ք էշ
մ տ–
^ել
թւլթ-ակցութեամթ
կամ
Հեռաիսօսովէ
ԼՈՒՐԵՐ ձՍՅՐԵՆԻՔէՆ
Ո
Լ "
՛՛ւց չական
Ի
՚՚րՀբՂ
"՚
ԿԱ
" ՚ - թ ի ՚ ն ն և "
տեղի
ունեցած
են Ե րեւանի
,
Լենինականի
եւ կիրովէսկանի
մէշ, քննելով
ղէղբսցնե
-
բուն գաստիւսրակչական
աչխատանքի
բա—
րելաւման
եւ կարէլէսպէսՀութեան
Հարցե
-
բր : Տեսնուած
է որ ժուլովլ։գական
կրր -
թ ութե
ան
օր կաննե րբ
էէկէւած
են
աւե
լի
չատ
՚լԲ""էԼ՚լ
բ՛ս
՛լմ ա րուե "՛ոա
1լ։ւէ
՚1է
ուէէւ
։լց —
ման
. խնգիբներո՚է
• Երեւանի
բաղմաթիւ
ւլպրէէ ցնե
բ
ւ։լ
մէշ կա։լմ էսկե րէէլուած
են ար–
ւոււ
։գրակ"։ն
աբ՜էեստտնոցներ
; Աւելվ։ յա —
ճ։սխ կբ կաւլմակերպուին
ա յցեբ
գէոլիար–
ւլ ի ւնա
բե
լ։
ա
կան ձեռնա
լ։ կնե ր լ։ : Աւելի
քան
70Ա
ղսլ
ր ։ւ ցն ե լ։
ունին
իբե նց ո
ւէէ ։ւ
ւմն
ւււ -
փորձական
Հողամ աս
երր , ուր
տ։լաքբ
կ աճեցնեն
էլիւդսւանէոե
ստ1լ
։ոն
ղանաղան
մշ ակո
ւմն
եր :
հք "տօբէն
քննւսղէս։ոե
ց
ին
նաեւ ժողովրգական
կբթութե
էսն
բէսժին
-
ներու
ղ ո րծ
ո ւն է ո
լ
թ ի լն բ՝ րսե լով թէ ու -
ուքւմնա—ղասուիաբակչակէսն
ա չիսա տանքբ
րէսբձ րացնե
լու
Համար ,
գպ
ր ո ցնե
ր ո
լն
պՀ՚՚՚ք
ե՚լ՚սծ
օ՚լնութիւնբ
՚ր՚յց
չեն տուած
,
կոէրգապա
Հ ութիւնբ
ամրաէւլնւլ ե լու
Համար
րաւ՚սրաբ
ուշագրութիւն
չեն բրահ
եւն . :
ՄԱՐԶԱԿԱՆ ԿԵԱՆՔ
ՄԱՐԱԷՅԼ.֊–
Հ. Ե. Արծիւ
Ա աբղակէս–
նր վաբչութիւնբ,
բաժակային
եւ
երկու
^աեէչ է սնե բու
յ ա շ։։ ւԼ։ւ ւթ
ի ւնն ե րէն
քո՚ք ա -
լեբուած
, պարաՀանգէս
մբ սարքեց
քա -
լ
/աքին
մ է շ ։ Ներկայ
էբ Հոծ
բաղմութ^ււն
մբ •
յ րութեան
նախագաՀբ
նախ ֆրանոե
-
րէն,
ապա
Հայերէն
լեղուով
աեւլեկու
-
թիւ1ներ
Հ։սւլո բգե
ց իրենց
գոբծունէու
~
Թ ՚ ան
մ ասին : Ըսաւ
թէ
Միութիւնբ
իր
վեբակա։լմ
ութենէն
ի վեր Հ. Ա. Ը. Ա՛ .ի
էետ ձեռք
ձեռքի տուած
կբ պայքարի
նոյն
նպատակի
Համար
; Հ"՛յ մաբղիկներբ
օ -
աար
խում բերէն
Հաւաքել
եւ տալ
անոնց
Հայեցի
գասւոիաբակութիւն
մբ ;
Բոլոբ
Հա
յ
մ արղական
խում
բեր
բ պէտք է ՛է" ր ~
ծեն
նո
յն ուղղութեամբ
» ;
ՆաՀանգային
Մ արղական
խորՀուրգին
նէէւխագ։սՀբ
, Պ • Տիւռան
րեմ
բէսբձբէսնւս–
լով^
՛լո վեց «Արծի
Լ»
ի
մ աբղիկնե
բու
կա
բ–
գապաՀութ
իւնբ Հանգէսնե
բու
մ էշ
եւ
ւլաշտերոլ
վրայ։
«Արծիւ»բ
այս
փ^՚ր21՛^՛
Հին՚լ
տարիներու
բնթացքին
թո։լւսծ
է րսւ
անուն
մ ր եւ Հասած
է առ։սշին
կս։բ։^ի
իսումբեբու
ւլասին;
Կբ մա։լթեմ
որ
շաբ՚/ւ—
նէէւկէ իբ յ։ոշ։ւղութիւննել։ր
; »
Վ^ար չութիւ
լե բ
չնո
րՀ ա կա լութ
իւն
կր
րս յտնէ
բոլոր
ւսնոնց որ նպաստեցին
երե
կոյթին
յաշուլութեան
Հ
՛Լիճ ա կա խ աղէն չաՀած
են
Հետեւեալ
թիւերր.
1180
անթելի
գործիք
մբ ,
0645
արգուկ
մբ,
0217
լապտեր
մբ ,
0118
շիշ ՚^ր չ՚սմփաներ
:
Գիմել
Հետեւեալ
Հասցէին–
327 Շ ր–
մէն տը լսւ Մատրաք, Վիլ , Մարսէյլ :
Ա.
ԱՐԾԻԻ
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(74)
Յ Ո Ի Շ Ե Ր Է Ս
Նբս՛ աՀռելի
ձայնբ
էլ։լրգացուց
շյ՚շա
-
կայ
ամբո։լշ
լեռնեբբ։
Մի րոպէ
մենք
է լ
իորՀեցինք
թէ՝ մեր բլուրն
է լ իր
տեղում
չաբժուեց
; Ամենամեծ
ռումբն
էր,
"Ր
պայթեցուցինք
յ
Այ
՚ւ
պայթումի
՛Լր՛"յ՝
Թ՚՚լրքերբ
յ՛՛՛բ -
ձակ "ւմի չեփէ որբ
Հնչեցուցին
, եւ Հրա -
ց աննե լ՛ր
ւէկսէսն ամէն
կւէւլմ ից
որոտ։։։
լ ;
« Ա ս։ լավաթ»ի
ձա յներր
կբ
։սսնէ ին մեր
։։ւ կանշին : Անի՚նէ։ւ
լ կբա կում
էին մթու
-
թե.սն մէշ :
Մենք էլ պատասխան։ււմ
էինք
նրանց՝
թոյլ
չ՚ոալով,
ոբ յառա
շան
ան : Բայց ա
յն–
ք։ոն էէ՛ո
I
թ էբ , որ չէ ինք կէոլ՚ո՚լ
որոչ էէի
բան
տեսնել ; Ա իա յն նբանց
Հրացաննե
լ՛ի
կա
յհ կլաումի
ուղղութեամբ
մ եր
նչաննե–
րր բոնում
էինք , եւ. կարելի
չէբ ասել
թէ՝
։լ ՚եւլ ակնե ր ր
ին չքա՞ն
աւեր
կր
՛լո բծէ ին :
Մվ՚ղէն
ւքեր նպատակն
էր այգ
ցոյց՛՛՛է
նբ -
էէէսնց
էէ Լ
շաղ
րութիլնբ
Հ րաւիբել
Ն՚^մ
բու
-
յ^ի կո՚լմր
Հ
Որոշուած
խումբբ,
Առաքելի
եւ
Աղուէս
^1'սրոյի
առաշնոբւլութեւոէէր
,
սկսալ
Հա -
մ աղա
լ՛ կեր
տւքլ իբ ՃանապարՀ
ի
փր"՛
յ
գտնուած
թուրք
գիրքերէն
; Գրա Հետե
-
ւանքէւվ
իսառնիճաէլանճ
ձայներ
սկսան
Հաէէնիլ մեղ .
« Կբ էիաիսշին , կբ էիաէսչին • . .
բաբձբ
լերան
՚իէշեբր
րռնեցէք
» ,
կան
չում
էին
;
Ա՛լան
ա յգ պոռչտոլ^ւե
բին
ուչագրու
-
թ իւն
չէ
ր գէսրձնսւմ
: Նա
Համ ա ղա
ր կե բ ով
էէ երթ
յ։։էռաշ
է բ տանում
էսում բր ,
մերթ
էւ
սլա
։ւ ո
լ
մ Թուրքեբի
բնթացքին
:
Անէլր՚սնիկբ
արէէէն Հրամայած
էր
է՚^նել
՚էէ՚Րք^՜րէ՚ց
անէէէղմ
ուկ
: քւ/էէւմբէւ
առաշքն
էսնցէսծ
էէ՛ն ճանապարՀներբ
լաւ
՛լ է՛՛ո ց" ՛լ
գի ւղէէէց ին ե ր բ : Նե՛լ եւ ծ"ւռ
աբաՀեւոնե
-
րով
նբէէէնք աոէսշ
^էո
րգում
էէ՛ն
ֆեաայինե–
բին
՚չէ՚ղէ՛
՚լէ՚՚-՚Լէ՚ն
մօաեբբ՝
անկէ՛ց
իշնելու
Համէէէր մօտակայ
ձորբ եւ էսպա
ոււլ՚լ՚՚ւե
—
ւու
՚ւէպէ՛
«Ու՚լտէ։
Բաբեր»բ
:
ք՚)՝ոէ
րք ղինուոբներբ
չբշէէէսրստել
էէն
Ա՚լէսյին։
Նա ւլերմարգկային
ճէէղեր էր ա–
հում ՃանապարՀ
լ։ բանալու
գէպէէ ՛էէէմ -
բութ;
ի
Հէէէբկէ
, ւլա մէէ էսաղ էր , որ յա -
շ։։։լ։էւթեէէէմր
էւ։ւ։ււլում էբ ;
Թշնէսմիի
կողմ էւց
Հբացանաձէլ
ութէււնբ
այնքան աբագ սկսաւ,
ււր մենք կէէէրծե —
ցինք թէ՝
Թուբքերբ
արգէն պաչաբած
են
Աղէսյէէն եւ սկսած
կոտորել
մերոնց
:
՚
Ան։լ րանիկր
սէնւքիշաււլէ ս կէսրղ ա՛լ րեց ,
որ մի տասնեակ
օւլնութեան
Հասնէ՛ էւէում–.
բէ՛ն : Մ ուրատբ
թ ո յ լ չտուաւ
եւ ասաց .
Աղան կբ Հասկնայ
իր անեչիքբ
: Եթէ \
նեղր
շէ՛նէ բ , մինչեւ
Հիմա ղրկած
կր լէ։ -
նէր
իր սուբՀանգակբ
:
Մ ենք
չաբ ունա —
կենք մեբ ճանապարՀբ
, քանի
թչ1ւամէ։ն
քաչլում
է գէպէւ սաբբ ; Նա իր
յիմար
է։է ելքով
թո
յլ պիտի
չտա
յ մեղ, ոբ
մ
ենք
այ։է անառիկ
լերան
տէրբ գառնանք
:
Հա յւլոլկնեբբ
չտրուած
իրէս լ։
եաե։^է։։յ
անցնում
են աբաՀետնե
բից , իսկ
՚էե ր բ Հր~
րացաններբ
պայթում
են ;
Եւ մենք
Հաղէէլ Ո ւ՛լա ի Բաբերի
մօտն
է–
ինք
Հաւէսքուած
, երբ տեսանք
, ոբ
մէէ
էսումբ
է ղալիս
մեր ետեւից
: Հեռու
էբ ,
չէինք
կարէէւԼ նկատե
լ թէ՝
թչեամ ինե՞
ր
էին
թէ մեր
րնկերներր;
Մ եր
Հա յէէոլկնեբէէց
ե րկոլքբ
կծ կ։։ւե
-
լով , ծռելով
, սո՚լալով
մօտենում
են
եւ
Հ՚սրցնում
. «Ովքեր
էք»։
«Յաղթութիւն»
կր
էւլս^աասխանեն
, որ այգ
գիչերուան
«փառոյ^»
էր :
Եկ"՚լր
Կ՚ոյծէսկի
եւ
Աղուէս
Կարոյի
իէումբն
էր : Նրանք
բաժնել
էին թչնամ
էէն
երկուքի
, է ՚ " կ է՛րենք
մէշտե։լէ։ց
քաչուել
է է՛ն ՛էէ
՛՛ւ
է՛ ՚՛՛" ՝ նաՀանշի
ՃանապարՀ
բ
բռ–
նելով : Այժ՚է՛
լւէւում
էէ։ն թչնաէքէւի
Հրա -
ցէոննե ր ի ձէէւյներբ
. նրանք իրար վրա
յ էին
կբակոլմ
յ.
Երբ Աոաքելբ
իր է։։։։ւմ բ՛՛՛է Հասաւ
մ
եղ
մւ>տ , «Ու՚է՚ոէ։
Բարեբ»ր
,
տնմէէշ։։։պէո
ճչդում կէոէոա րե ցին ք : Պարղուեց
, ււր ամ -
Բ"՚էշ
խ՚՚՚-մբր
եկած
էր, վիրաւորներն
էէ
միա։յէ։ն ; Մի՛ալն
էւլ։ոկ։ւ։սում
էէ՛ն "՛յն ձի–
երր,
ոբ երէկ
իսումբի
Հետ բերած
էէ՛ն
Ա՝է"յ
Ղ՚"է
՚"1
՚3
^՚՜ որոնց
՚էյ՚այ
մենք
՚ " յ գ
առաւօտ
նստած
գրաւած
էէ՛նք
բլուր
-
նե
Բ1՚՛՝
քտ ում Բբ չարժուեց
գէպի
Գատւ։ւէսն
:
ճանապարՀԷ։ն
նչանակուեցին
կո։լքա
-
պաՀներ
եւ յետնաէէլա^նեբ
: Լաւ ճանա
-
պաբՀ գիտցուէներից
մի քանէ։
Հողիներ
մեղանից
երկու
Հէսրիլր
քայլ առաշ
ղնում
էին,
եւ եթէ մի բան նկատէ
ին
թչեամոլ
կողմից
ան։էէէ շապէս
ա ։ղա
Հ ո վո ւթե
ան
միշոցներ
ձեռք կ՝առնէին
,ոլ։սլէս։լի
խում
բբ յէէէնկարծակիի
չգար
:
Լէ
։ւռ ու մունշ
գնում
էէ՛նք։
Խօսել,
Հա–
ղալ
, կամ քիթ որբեէ էսիստ
արգէ՚լուած
էր
: Բւո
յլում
էինք ոչ
՛ո յնպէս ,
ինչսլէս
պուտերաղմ
է։ գաչտ
էւց վերագառնում
է
մ էւ
յէո։լթէսկէսն
բանակ,
թէեւ
մենք
աարած
էէ՛նք յաղթանակբ
, եւ թ^ամին
պաբ
-
ո/ուած :
Աէէտով ուբաէս
էինք,
Հէսրկաւ,
մեր
յաղթ։։ւթեան
Համար;
Բ։ս
յց
, երբ
մի
՛է՛ո յրկեան
աչքէէ առաշ կբ բերէէ։նք
Թ՚՚ւէ՛–
քե րէ։
էսն
ո ւ։լ։լե լի
բէ։ւ ր րէ։։ ր ո ս ո ւթ
է։ ւն բ
՚ " բ -
կա րնե րէէ եւ անղէններ էէ
։էե րա բե
րմ ամ ր ,
ոաբսափում
էէ՛նք : Գէ՚ս՚էէւնք
, ոբ
՚՛/՛/՜
նրանք
լսեն
,ոբ Հեռացել
ենք Աէսլսւթից
,
փս՚յ էր ^կել Ախէաթի
անզէն
ժո՚լովբ՚լի
ղլխին
;
(Շար.)
ԱԵՊՈՒՀ
Fonds A.R.A.M
