«ՑԱՌԱՋ*
ՀԱՄԱԶԳ ԱՅԻՆԻ
25ԱՄԵԱԿԸ
Նոր
Հրաաարակձցինք
Հ. Տ ՛
7* •
Ամե
-
րիկայի
կււմէաէի
կ"էր
Համաղգայէ՚ե
Ըն/չերու-թեան
եւ. Պէյրութի
Փ ա լու՛ե ճ ե
սւն
չ^եմսւրսւնի
՚շ^ամեակին
ւսււթիլ;
կ.
կււմիւոէն
«Պ աւո մական
Ար
մլւ՝»
կր
կոչէ
արգարօրէն
, Համազւլայինի
կուղ
-
մութեան
թուականր,
1928
Մ " ՚ յ ի ո
,28
,
կր1լ1ւաոլէո
իւ ո ր Հ ր գա՚ե շա կան
:
Համ աղւլա
յ ի ն ր
ւղա աաՀա
կանութեուն
արղիւնք
չէր,
իր աղղային
ու
մ շակո
ւթա–
յին
նոլատա
կնե ր
ուի
:
Անիկա
ա րդիւնքն
է ր
անՀրամե
շաու
-
թեան,
որուն
առշեւ
կր
ղանուէր
Հայու
—
թիւնր
, իր
Հայրենիքէն
գուրս
,
ղրկուահ՜
իր
մ՚աալորական
ու յաակաւգէս
կրթական
գ ո րծիչներէն
ու առաշնո
րղնե ր էն
:
Վերշին
արաաղաւլթէն
եաք,
(1922),
առաշին
Վեղ
աար
ինե
րուն
, աշիւարՀաց
րիւ
Հա յութիւնր
Հաղիւ
աե ղա
ւո ր ուահ՜
իր
ա
ւգա սա ան ահ
երկիրներուն
մ էշ
, կո
չուահ
կր
մ աահե
լու
իր Հոգեկան
ու
իմ
աւյական
կեանքի
ւիե րակառուղմ
ան
մասին;
Աւիիւռքր
այւլ. օրերուն
, մասնաւորա
-
բար,
սլէաք
ունէր
Հանրային
առաշնորգ
—
նեբու,
գորհիչներու,
գրողներու,
ուսու–
ցիչներ.
առ՝,ասա
բակ
ւրաղ եան
գէմքերու
: Պէաք
ունէր
աղւլային
"գէ"՚Լ
ղասաիարակուահ
, Հաւաաքուի
մարգոց
,
մեր
սլաամ
ութեւււն
սլա ր ա ա ղր ո ւահ
արիւ
նոտ
խեղգկասլէն
աղատելու
Համաբ,
Հա
-
մ ա ղ գ ա յին
եղե ր ե րղութեան
եւ անոր
րե
-
րահ
ֆիղիքակսւն
ու Հողեկան
աւերակնե
-
րէն
ղուրս
ղալու
եւ ոտքի
կենալու
Հա
-
մարէ
Անգարմանելի
կին
Հայութեան
կո
-
րուսաներբ
: Ջաբգուահ
կ ի ն
անողոքաբալա
մեր
մ տաւո
րա կաններ
ր , ղորհի^երր
, ՚"
շ –
իւաբՀական
թկ
կրօնական
առա
շն ո ր ղն ե ՜՜
րր։
Ամբողշ
Հայրենիք
մբ,
իր
կրթական
ու
մշակութային
Հաստաաութիւննեբուի
քանղուահ
էբ
ու լքուահ
: ժողովւ՚ւրղ
մր ,
աՀաբեկ
ու կոտորակուահ–
մնացորղաց
մբ
աւգասաանահ
էր եբկրէ
երկիր,
եւ , մաս
-
նաւոբաբար
, Աիշին
Արեւելքի
երկիրներր
:
Ցուսաբեկութիլն
, լքում
, մութ
ու
իսաւար
ամէն
կողմ.
Հ ի ն ու
արիւնոտ
յուշեր
,
կորսուահ
արմէքնեքու
կսկիհ
եւ
ոչ
մէկ
սփաիանք
, անսաուղթւթիլե
ու
ամա
յ ո ւ
~՛
թիւն
Հայ
կեանքին
^էշ,
—-
այս
կր
րնգ
-
Հանուր
սլատկերբ
մ՛եր
կեանքին
:
կենսունակ
,
մ չակութա
յին
մ
ողովյււրգ
մբ
չէր
կբնար
ասլրիլ
այսւղիս
ի
մթնո
լոր—
տի
մ բ
մ էշ
է
Պէտք
էր վեբա
կաղմ
ե լ
Հա
յկ •
կեանքբ
. վեբակառոլցանե
լ Հա
յ
մ իաքբ
•
յոլսագբել,
ւէաոել
Հաւատքի
շաՀերր
,
թէ
իսկ
աւեբակո
յտերու
վրա
յ :
Այս
ղորհ-ր,
այս
Հրաշքբ
կարելի
էր
մի
այն,
ղլիսաւո
րա բա ր , կրթական
ու
մշա
—
կութային
Հաւաքական
ճիղով
մբ,
մտահ–
ուահ
ու
մշա կուահ
հրագրով։
կաղմա
—
կեր սլո ւահ
զոՀա
բե բութիլ1ւներով
եւ
Հա
-
ււււաաւոր
ա
նձե,
ձեռքով
- ՝
Ա^ Հրաժեշտ
էր
կաղմ ակե
բպութիւն
մբ,
. բնկե ր սւթիւէւ
մբ,
որուն
նպսւաակբ
Րէէաբ
մաբղ
պաարտստել
, սերունւլներ
ՀասցեԼ-լ
մաքով
ու Հուլիով
Հայ
ու Հաւաաաւոբ
:
Վ^ե րա կառուցմ
ան
նման
ղորհ
մբ
գլուիս
Հանելու
Համաբ
էբ
ոբ սաեղհուեցալ
Հ •ս–
մւսղգս1յինբ,
Եգիպաոսի
մէշ,
ԳաՀիբէ
,
նաիւաձե
ռն ութ
եամբ
երկու
վ։ա
յլուն
ու
բացառիկ
գէմքերու,
^անթի
եւ Աղբա
լ
-
եանի,,
խուս
բ մբ ւլաղափա
բաււլա
շտ
ու
ղո–
Հաբեբող
գէմքեբով
շբշապատուահ
,
ո—
րոնց
մէշ
էին
բմ
. ՕՀանշանեան
, Գ.
ի
-
վէԼ
կյ, ան
եւ
ուրի^եբ
:
Գորհունէութեան
կեգբոն՜
բնտբուեցաւ
Լի բանան
ր
,իբ
Հոհ
Հա յութեամբ
եւ
ա
-
ղատ
սլա
յմ աննե բով։
Եւ առաշին
գպրոցր.
ճեմ
լ
ւբի
մբ
ո ւե ս ա
լ
Պէյրութի
մէշ,
չ ա ա
Համեստ
նիւթական
միշոցնեբով
:
;
Այս
ղորհին
, առաշվւն
իսկ
օրէն
, իբ
բո–\
լորանոլէր
օժանգակութիւնր
բերաւ
^այ\
ժ ո,չ։ վոլբգր^
յանձին
իր աղղաչունչ
տաբ—1
բերուն
,ոբոնք
ղղացին
անմիշապէս
թէ1
կաբեւոբ
, պատմական
ու
անՀբսւժեչտ
՜լ
գորհ
մբ
կբ կատա
բուէ ր
Հայ
կեանքին.^
մէշ
:
•
^
Գորհ
մ ր
որ
կո չուահ
էբ
յեղա
շրշե
լու
Հայ
կեանքբ.
Հայ
որակեալ
մաբղիկ.
ոլատբաստելու
, շաբգուահներու
առաշ՛
բեբահ
բացր
գոցելու
, վկբքերբ
ղարմա
—
նելու
ե լ ապաՀովելու
չափով
մբ ,
Հայո/֊–^
թեան
վաղուան
գոյութիւնբ
:
ճեմարանի
բացում բ ալ^ունուեցալ
սբ
–\
տաւլին
կերսլով
,
թկեւ
տաբակոյսով
•
միշտ
, արուահ
բլլալով
նիւթական
ագ
- ,
բիւրներու
չղոյութիւնր
յ
;
Ուրաիսութեամբ
սլէաք
է
յ ի չ ե լ սակայն
, ^
ի պատիլ
ամերիկաՀայութեան
, որ
իր )
Օղնութեան
կանացի
մեհ
կաղմակերպոլ
- 1
թիւնր՝
Հայ
Օղնութեան
Ա՝իութիւնբ
, ա– ^
ռաշին
ու ամենակարեւոր
օժանգակն
ե - :
գալ
ճեմարանի
ղեկավա
բնե ր ո ւնւ , կարե
-
յ
ւոբ
գումարներ
յատկացնելով
ւսնմիշապկս
եւ
շաբու^ւակելով
յաշորղ
տարիներուն
% ^
Հ ՛ 0–
Միութեան
Հետ,
Հայրենակցա
- ՜
կաններ
բ
նո յնսլէս
օղն ո
լ թ
ե ան
Հասան
, ՚՛
սաներ
ո բ ղե ղր ե լո վ
:
1
Գոբհբ
քալեց
, ինչպէս
կ^րսուի
, ^ոբ
- ւ
Հ ի ւ արտաքին
օժանգակութիւններու
, Հա–
\
մ ա ղ գ ա յին
Ը ն կ ե ր ո ւթե ան
շանքերուն
եւ
, \
նաեւ,
ճեմարանի
տեսչութեան
եւ
ո ւ ս Ո ւ ց
— յ
չական
թում
բի
աբժանավա
յ ե լ
գոՀողոլ
- ^
թեան
:
I
Հ^արունակուեցալ
ճեմարանր,
ղիմա
-
յ
գ ր ե լով
անՀուն
ղժ ո ււա ր ո ւթ
ի ւննե ր ո ւ , Հ
բայց
կանւլուն
մնաց
, ՀետւլՀետէ
աճելով
՝
ռւ. ղար/էանալսվ
, կրթականին
–ֆետ Հբա
-
I
աարակչսհկան
ալ գ ո րհունէ
ութեամբ
:
|
Համ աւրլա
յին ր , իլ, ւլանաղան
ճիւգե
— ՚
րով
, Եղիպտոս
, Յունաստան
ու Ֆրանսա
,
լ
եւ
ճեմտրանր
իր տենղաղին
սւ<^իսատան
- •
քսվ
ու՝ վճռա
կան ութեամ
բ , •ղարգացան
ու
յ
արգիւնաւոբուեցան
*
ցլւուեցին
աիրող
^
աարակոյսն
ու յոոեաեսութիւնբ
եւ գաբ
- ֊1
ձան
Հայութեան
է " յ ՛ ՛ ի "՚– մչակոյթի
վա
— )
ռաբաննեբ
:
՚
Այս
Ընկերութեան
, Համ աղղա
յին
ի
եւ
իր
ճեմ արանին
2օամ եակն
է ոբ
կբ
տօ
- ՚.
նակատաբուի
այս
տարի
, ղաղութէ
ւլտ
- |
ղութ
:
-
1
Կբ
տօնուի
ոչ թէ
անոնց
հնոլնգբ
,
այլ^
կրնանք
բսել
կր տօնուի
անոնց
Հունձքր
: •\
Մինչեւ
ա յսօբ
, քառո
բղ
գարու
մ էշ
ձեռք
՚
բերուահ
աբգիւնքբ
.
155
չբշանաւաբա–
Հ
ներ
, աւելի
քան
1200
թերաւարաներ
, ո - \
րոնք
Հայ ոգիով
տոգոբուն
, այսօր
ի"Կ
|
նուիրուահ
են աղգային
ու
Հանրային
\
ԷԱՐՄԻՐՆԵՐՈԻ
ԳՈՐԾ ՈԻՆԷՈԻԹԻՒՆԸ
ԹՈհՐՔԻՈՅ ՄԷՋ
ՀւԵւբոպական
թերթ
մր
՚էիաել
կուաայ
թկ
Համայնավ՚սրական
չ՚սբժումբ
մասնա–
յատուկ
երեւոյթ
մբ կբ պարղէ
Թուբքիոյ
մէշ–.
Մինչ
10՛ Ռուսիոյ
ղրացի
բոլոբ
եր
-
կիբնեբոլն
, եւ առՀասարակ
ամբողշ
Եւ
-
րոպա
յի
երկիրներուն
մէշ
Համ ա յնավա
-
րութիւնր
որեւէ
չրշանի
աչիւոյմ
ղոբհու–֊
նէոլթիւն
ունեցահ
է. Թուրք
Համայնա
-
վաչ,
կուսակցութիւնբ
չավւաղանց
ակար
եղահ
կ սկիղբկն
մինչե՜ւ
մեբ
օրերբ
;.
Թուբքիոյ
տնտեսակւսն
կացութիւնբ
չաւի աղան
ց հանր
էր երկու
ա չիսարՀա
-
մարտնեբու
միշեւ,
մանաւանգ
առաշին
ա չիսարՀամ
ա բ տէն
ետք,
թէեւ
այս
ղրմ —
ուաբ
ութ
ի ւննե բ ր Համ ա յնավարակւսն
որ
եւ
է սաստկացում
չունեցան
:
ԸնգՀանուր
առում
ով
չաբմմ
ան
կեանք
ւէՀուոգբ
մ տա
ւո րա կաննե
բ էին,
ոբ
Համայ—
նա վար
ութ
իւնբ
րնղո
ւնահ
էին
կտմ
Ե
ւրո
՛՛ւա յի
եւ կամ
Խ
• Միութեան
մէշ ,
թէեւ
չատ
ղժուա
ր ութիւն
կրեցին
չվ՚մ ան
մ կշ
մ անե՜ լու
Համ աբ
բանուոր
ղանղուահին
Հետ
:
Այս
տկարութեան
Հակա
ռակ
, ^ լ՛ ք՛ս
՜
կան
կա ռ ա վ՛" ր ո ւթ
ի ւնն ե ր ր երբեք
չվա
բա–
նեցան
1918^5՛
ի վեր
ղսպողական
միշոց
-
նե բ ձեռք
առնել
Համ ա
յնավաբութեան
ղէմ
, անկարելի
ղաբձնելով
որեւէ
աղգու
ղո
րհ ո ւն է ո ւթ
ի ւն ,
մ ինչեւ
իսկ
Խ
• Մ իու
-
թեան
Հետ
բարեկամական
չր2.անին
յ
Թրքս՚կան
Համ ա
յն ա վա
ր ո ւթ
ի ւն բ
սկսաւ
Հոկտեմբերի
յ ե ,լա վ, ո խ ո ւթե ա՛ն
փ.՚"Գ"Բ
~
ղայնին,
սակա
յ՛էւ ^ իմ բ ղրուե
ցաւ
Աոս
—
կոլայի
մկշ,
երբ
Հոն կր
ղտնւււկին
Թուր–
քեր
իբբեւ
ռաղմագերի
կամ
ապաստան
-
եալ։
1918
Յուլիս
25ին
չրշանին
էր ,
այս
սաղմնային
վիճակի
մէշ
գտնուուլ
կու
-
սակցութիւնբ
իր
կեղբոնբ
Հաստատեց
Պաքու
, որպէսղի
թբքական
սաՀմանա
-
գլուիսին
մօտ
ՐԼԼա յ : Նոբլ^հսւներբ
Մօ
տաւոր
Արեւելքի
մողովոլբգնեբու
Համ
ա–
գումարին
մասնակցեցան
15
պ ա տ ղ ա մ ա
—
ւորներով
ւա^ին։
Իսկ
1921^*՛
խմբակին
վւսբի^երբ
եւ անգամնե
Րբ
Թուրքիա
մ ր–
տան,
ուր
ձերբակալուեցան
եւ
աքսորի
,
ղաաապարտուեցան
Հ Աեհ
մասբ
սպան
-
նուեցան
թուբքեւոո
լսական
սաՀմ անսւ
-
գլուխբ
Հասնելէ
առաշ
կամ՜ հ՜ովբ
նեաուե—
ցան
:
Փոբձեցին
վերստին
Հիմնել
թուրք
Համ ա յնավար
կուսակցութիւն
բ
, սակա
յն
գոբհ՜ի
, փա
յ լ ո ւ ն գբօչա
կի րնե բով
,
ոբոնք
կր .գեղեցկացնեն
մեր
գ ր ա
կանութիւն
ր ,
լբագբութիւնր
, մեր
ղպբոցներբ
ե լ աղգա
յին
այլ ասպաբէւ^եբբ
%
Հունձքի
տօն
մ բն
է Համ ա ղ գ ա յ ի ն ի
եւ
ճեմարանի
այս
յ՚՚բելեանբ,
ււրուն
մւսս
-
նակցութիւնր
մեր
նուիրական
պարաքն
Է
Հ
ԱմեբիկաՀայութիւնր,
որեւէ
այլ
չրշա–
նէ
աւելի
, չա
Հ ա ղր գռո
ւահ
է Հողիով
այս
աօնւսկաաաբոլթեամբ
, ոբովՀետեւ
ճե
-
մաբանր
իր Հողեղսււակն
է :
(Խմբագլւական՝ ՀԱնՐԵ՚ՍԻքփ)
այս
անղամ
Թուբքիոյ
մէշ
իսկ։
Համա
-
Համ,սյնս"խսր
ւվիշ
մբ բ՚ոժնուելով
Անղա^
րայի
սբլո՚ԻԿ
Ք " " լ Ք ^ ՚ " 1 ՛
կու՚՚ակցութենէ
մր
եւ
Պոլսէն
բնկեբվաբ՚սկան
իսմ բակ
մբ
ձսւլուելով
կա՚լմեցին
Համայնավար
կ,,^
^
սակցութիւն
մբ,
որ ճանչցուեցաւ
կոմին–
տէբնի
կ ո ՚ լ մ է ։
Այս
կուսակցութիւնբ
ու
^
նեցաւ
երկու
Համաղումաբնեբ
,
առ,սշինբ
1922/՛*՛.
՚Ղ՚Կւ՚՚՚ւ՚ՂԸ
1925/՚յ՛։
Այո
նոյն
տա
րին
էսկ
աբ՚էիլուեցաւ
: Մ ոսկուա
չուղեց
միշ՚սմտել
արղելքին
,
բ՛ո րե կամա
կան
ղաչէ՚աւլրին
պա՚ոճառով
, որ Թուրքիան
կը
կս՚պէր
Խ–
Միութեան
:
կոմ ինտէ
րնի
Հս, մ՛ոգ"
ւմւս րնեբ
ու
տարե–
ղիբքերր
ղ՛ւ
յ՛յ
կսւ՚ո՚՚՚ն
թէ
թուրք
Հ ս ՚ մ ւ ս յ –
նա՚էար
կուսակցութիւնբ
որքան
կբ
ղոՀ
-
ուէր
իր տկբեբուն
կողմէ,
երկու
սլատ
-
ճառնեբով
,
1֊
Տկար
էբ։
2–
Մոսկուան
1լուղէբ
անսլա
յման
վ՚բկեէ
իր
րաբեկամա
կան
գա
չինքբ
՚Բկմալի
կառավարութեան
Հետ
ոբքան
որ ՛սլ
Հ ա կա րո լչե
ւ ի
1լ
րլլար
սւն
յ
կոմինտէրնի
չոբբորղ
Համ՚ս՚լումա
-
բին.
(1922) «Թրքական հարցի »
մ,,ւսին
տեղեկաղիբ
մր ներկայացուեցաւ
ե լ
կոէ
մ բ ուղղուեցաւ
թուրք
րանուո
բնե ր ուն
ե լ
գիւղացիներուն
:
1923
Փետրուարին
Կո
՝-
մ ինտէ
րնի
գիւանր
Հրատարակեց
յայաա
• ֊
բարութիւն
մր
Թուբքիոյ
մէշ
յեղափ,,
-
իւա կան
րան ո ւո
րն ե ր ո ւն եւ
ղ ի ւ՛րս ց ինե
-
բուն
Հա լահանքնե
բուն
ղէմ
;
Հինղեբոբգ
Համաղում՚որին
թուրք
Համայնավար
կու
սա կցութ իւնբ
երկու
խորՀ
րղա
կւլ ական
ձայն
տուաւ,
վեցերոբղին
մէկ
միա
լն ,
եւ
վեբշասլէս
Կոմինտէրնի
՚էեբշին
Հ ամա—
ղումարին
(1935)
խօսք
իսկ
չեղաւ
թուրք
Համայնավար
կուսակցութեան
մասին.
Անւ՛լ՛
կա ց ո ւթ
ի ւն ր
փ ո իսո ւե ց ա
լ
մ իա
յն
I՝ . աչխաբՀամարաէն
ետք;
1946
մ՜արտին
թուրք
կառավարութիւնբ
շ)՚շեց
քաղաքա
կան
լ^կեբակցութեւսնց
օրէնքբ
; Համ
այ
-
ն՛ս վա
րնե ր բ իսկո
յն
օղտուեց՚սն
առի
թէն
մ ասնա
կցե լով
ե րկու
աբաօնեալ
կուսակ
-
ցութեանց
կաղմութե՜սւն
. օ//ւա^//1/րանո1–0–
րական կուսակցոՆթ-իւնր ,
երկրորղբ
րան–
ոլււրական հ ւ (յիւղացիական կռւսակցւ;ւ– -
ր-իւնր
գոբ
Հիմնեց
Տոքթ–
Շկֆիք
Հ ի ՚ - ՚ ն ի
Գեկմեր
, նախկին
Համայնավար
մբ
,
ոբ
բաղմաթիւ
ան՚լամ.
եր
ղաաապարաուահ
էբ իբ քաղաքական
ղորհունէութեան
Հս,
-
մ աբ : Այս
կուսակցութիւն
ր
1946^^
՛ք օտ
Հինգ
Հաղաբ
անղամ
ունէր
եւ «Աէնա/՛
-
՚^քԱ*»
անունով
շարսքթքէւթ1քր–թ–՚^^–էյլր֊–քէ^՛–
աարակէբ
, ինչսլէս
եւ "՛Վ՛իչ
թերթ
մբ
կխ
սամսեայ
«Լիկին»
-
1946/»
վերշբ
, թուրք
կառավարութիւնբ
ղսպողական
մ ի շ ՚ ՚ ց ն ե ր ձեռք առաւ
Համսւ
յ –
՛եա
վար
ղո բհունէութեան
գէմ
:
Հյ
էֆէք
Հիւսնի
Գեկմ
էբ ղատա պաբտ
ուեց
ալ
15
աարի
բանտարկութեան
, իոկ
ուբիչ
Հա
-
մա լնավէսբ
ղեկավա
ր մբ
Զկքի
Պ ՚ ՚ ՚ խ թ ի
-
մաբ
յաշողեցաւ
խոյս
տալ
•
Երբ
ղեմ ոկբատ
կուսակցութիւնբ
իչ
-
իսանութեան
ղլուխ
անցաւ
1950^^
Համայ֊՝–
նւււվարներր
վեբսկսաէւ
իրենց
գոբհունէու–֊
թիւնր
եւ
Գեկմերն
ալ
օ՚լտուեցտւ
այ ՝
րնգՀ
. ներում
էն
: Գաղտնի
Համ ա յնավա
՚
կուսակցութիւն
մ բ կար
եւ արղկն
1949^՛^
բշիշներ
ունկբ
Ան ւլ՛ոբ՛"
լի , Պոլսոյ
ե լ
մեհ
քաղաքնեբոէն
մ է շ ։
1953/՛^/
ոսաիկանու
-
թ իւնբ
ձե բ բա կա
լե ց
167
Հողի
, րնկե՜րու
-
թեսւն
ղանսւղան
խաւերէն
: Անոնք
տեղե
—
կութիէններ
կբ
Հաղոբղէին
Խ
• Միու
-
ՎՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(13)
ՍՊԱՆՆՈԻԱԾ Ա ՚ Լ Ա Ի ՚ ե ԻՆ
ԳէՀ
, այգ
աբգէն
բանի
նման
չէ
, •
կէ՝ս կատակով
, կէս
Հ / ՚ ^ օ
^ Հ
ն կանչեց
նրա
եաեւից
^այրբ
:
Գոլ
մեւլ
բոլորովին
խաղք
ու խայտառակ
ես
անում
;
Ա առան
յանկարհ
կանգ
առաւ
ղբան
մօա
, մ ի չատ
սուր
Հա
յեսւցք
նետեց
Հօբ
վբայ
եւ նկաաեց
չափաղանց
լրշօրէն
.
Հայբիկ
, ճչմարիտ
, ես
չեմ
Հասկա–
նում,
թէ
այղ. ինչ փաբմոլնք
է.
Արեխա՞յ
եմ
, ինչ
է
, որ
. . .
Նա
չ՚Լե Բ^ացրեց
խօսքբ
,
ւլա րձաւ
եւ
գուբս
ւլնաց
, գուռբ
չբբխկւսցնելով
իբ
ե—
աեւից
:
՝Բա
, աբաասանեց
Րաղիրեանի
կինն
ամ օթաՀէսր
ե լ ձեռքբ
բռուն՛ցք
չինահ՜՝
գրեց
չրթունքին
ի նչան
էսսլչութեէսն
:
ք՝աղի
րեան
բ
սկղյբում
բաւական
չփոթ
-
ուեց
, բայց
չուտով
Հաւաքեց
իրեն
եւ
գարձ՛ու
ինձ ա յնպիսի
ւէարւսնստ
Հա
յ
-
եէսցքով
, որով
կարհես
՚եեբողութիլն
էր
իւն
ղր ում
ոլաաաՀէսհ
անտ
խ որմ
ութե
ան
Հ ամ ա բ
Աոացի
, չէ՞
շ ղ ս ՚ յ ի ն
է,
եւ տբամա
-
գբոէ.թիւ՚են
է լ այսօբ,
ինէսլէս
երեւում
է,
ւաւ
չէ : Ասենք
մե ղւուէէ ր բ ես
եմ : Զէ , սի
-
ր ե լի
էիիսիկէէ
,
՛լ ա բ ձ
ւս լ
նտ
Գս, բե՛լին
ի ն
,
մաեբւքօբէն
ղրկելո՚է
նբա
ուսբ։
Լէւո
՞ւմ
ես,
ՓԻԱԻԿԱ
եմ ասում
եւ
ոէ ՓԵԱԻԿԱ
֊–
Մեէլսււոբբ
միչտ
էՐենք
ենք
•—- ես
ու
գոլ,
գոլ
եւ
ես
:
Եւ Րաղիբեանբ
քաՀ
քաՀ
հ՜իհաղեց
,ինէ–
պէէւ
ինձ թուաց
, աւելի
նբէս
Հւսմաբ
,
որ
ցրի
""ւ^յւ՛"
յ աւելի
քէսն էոարօրինտկ
վւս բ—
էքէււնւքի
թողահ
բնգՀանուր
անախորժ
տբ–
պա
Լ" ր՛ււթ
իւնր
:
Ոէսյց
այգ
ասլաւոբութիւնն
այնքան
հ՜անբ
էբ
ինձ Համէսբ,
որ
ես
Հաղիւ
կա
—
րոէլւսցայ
մ ի կեգհ
մոլիէս
իսսւգացնել
ղէմ
-
քիս՝
լնղառաշելու
բէսրի
հերունու
ցան
-
կութեանբ
է
Ե"
ուղղակի
ամ աչելով
էի
նա յ ո ւ մ
նրան
, որ
նէո իր
եւ
կնոշ
էսմօթր
պարէոկելու
Համար
սաիպուահ
էբ
ղրու
-
թեանբ
չստգող
կատաէլնեբի
գիմ
ե լ • կար
հես
ես
մ ի կողմնակի
եւ օտաբ
անձնաւո–
բութիւն
-—- մեղաւոր
էի,
որ ներկայ
էի
նրանց
այղ րնտանեկան
անաիսորմութեան
•
ԵԼ
եթէ
լլիանէս
յի
որ ան քա
ւլա քա
էիա
ր ի
բան
արսւհ
չե՚ք
էինի
եւ
աւելի
իսոբւսցբահ–
նբ
^^^
րանց
ամօթաՀաբ
գբութիւնր,
իսկոյն
վեբ
կր
կենայի
եւ
կբ
ղ^ւայի
:
Աւս՚ոի
,
սւոիսլ
ուահ
եղայ
« վայելելու»
թ է յ ի
երկբոբգ
բամա1լն
է լ , որ
ա յս
անղտմ
Հ րամ
Օէ՚^Օ
"՚ԷԿԷ^
Րաղյիբեանբ
, ոբովՀետեւ
Աառան
ա յ լ ք յ լ ս չեբեւաց
: ԱլնուՀեաեւ
մ ի քիչ
մ ր–
գեղէն
«անուչ
էսրինք»
, գւս րձեալ
առանց
Ա առա
յի նեբկա
յութեան
:
ք՝ աղի րեան
ր ,
մ ի
քանի
անէէամ
գուրս
ու տունւ
անելուց
յետո՛յ
, ւիոբձեց
գաբձեաէ
Էլատա1լնեբի
գի–
մ եէ
աղշկա
յ բացակա
յ ո
լ թ
ի ւն բ բացսւէո
-
բեէու
եւ
աբղարսւցնեէու
Համար
,
բայց
այգ
էէ
չօղնեց
: Աչ
միէսլն
մեր
, այլեւ
իր
տբտմագբութիւնբ
, ինչպէս
նէլատում
էի ,
էսնղարձ
էիճացեէ
է բ ա յգ
երեկո
յ ,
Ես
՛թ՛ր կաղա
յ եւ , ^որՀա
կա
լութեամբ
Հրաժէսրուելով
Ր՚սղիրեան
տմուսինների
,
ի Հարկէ
, լոկ քաղաքավարութեան
Համաբ
առաշ՚սբկահ
բնթրիքից
, Հբաժ-եչտ
տուի
է
Գարեղինբ
բոա
երեւոյթին
, ուղում
էբ
մնալ
, բա
յց տեսնելով
որ
ես
ղնում
եմ
,
ինքն
էէ վեր
կացաւ
; Զոքանչն
ու աներբ
,
թեբեւս
իմ պատճառով
, չ ա ա
Է
Է
էթա
-
խսւնձեցին
նրան,
որ
մնա
յ
:
Ու
ղուրս
եկանք
միասին։
Զ–
Երկաբ
տեղ
լլկ՛ում
էինք
լուռ։
Գարեգի–
նբ
Հողեկան
չտփաղս՚նց
ճնչուահ
գբու
—
թեան
մէշ
էբ ,
Ա^
յղ
է քո չաէո
իսելօք
,չաա
կր
թուահ՜
ե լ
ես
ի ն չ ղիաեմ
ուրիչ
ինչ աեսակ
աղ
-
շիկր
» վերշապէս
թօսեցի
ես :
Գու րե էէին ր ձա
յն
չՀ անեց
:
Զ ՚ է " ւ մ
էի
ոբ
աւելի
չ ա ա
էււյն
բանիւց
էր
ճնչուահ
,
որ
Հարոնացուն
իմ ներկ՛"
յութեամ
բ ոչ
մ ի–
այն
չէբս՚բգաբցրեէ
իր գովասանքնեբբ
նը–
րտ
մ էսսին
, ա յէեւ
բնաւորութեան
՚"
յնպի–
" ի
՚ք^^Ր
էր գբոեւո
րե է , որոնք
իբ
Համար
էէ անսէղասելի
էին։
Աւ
մեղքս
ւլալիս
էբ
էսսելու
նրսւն
" ՛ յ ն , ինչ
որ անՀրամե
չտ
էի
Համարում
ասել,
իբրեւ
րէսրեկամ
:
Րայց
նրան
մտէք տնակին
չղղ՚՚ւչտցնե
լն
է լ յան
-
ւլէսնք
կբ
էինէր
ի՛ք կ"գմից։
Ուստի
ասացք
ուղղակի
՚
Ե"
կաբհում
եմ , ինքգ
է լ
՚ լ ղ ո ւ մ
ես
^
ոբ
քու
այս
այցբ
պէտք
է վերշինր
չինի
յ
ի Հէսրկէ
, ղոյ–
՚իոքր
ի չէսաէ
պատուոյ
ղղացում
ունիս
:
ՆԱՐԳՈԱ
^Շար.)
՚ -
;
Fonds A.R.A.M
