ՀՅԱՌԱՋ»
՜Բսւոորգ
ղսւլւ
վեք՚շ
մե՛լի
Հս՚մալ,
ղ ՚ լ ա լ ի
դա ՛ւե II։լ ււ1լ։էւււՆ կ Համաիւու.ւէ
բ
ա ււլբ ե լոս
սլկ աքբ , Ս ւի ի ՚ - ո քի ղանաղա՜ն
շբԼաննե
լ՛ուն
մէչ :
Աո օբեա
ք ա շխա ։ո անքբ
ել. կեանքի
սլա
յ –
մաննե
բբ աոիւղե
Ա ին մե ւլմ է շատե բբ , ոբ
Հաւլի
Համաբ
Հե՚ւանան
կեւլբոնական
ք ա -
՛լա քնե բէ եւ ՚ւաստատսլին
նո յնիսկ
՛ լ ի ւ -
էլա քս։ ։լսւ քն ե բ II լ կամ էեււաւոբ
ւէայբեբ։ււ
մկչ :
Աէւաչին
օրեբու
Համաբ
Հասկնալի
էր
ա աի կա :
Այգ
թուականներուն
շաաեր
կբ խոր -
Հէին թկ Հայրենաւլարձբ
քանի մբ տարի -
ներու
Հարւյ է միայն
, ֊,եաելասլէս
ակ՚ւտ–
նին
սե՚լմած–
կրնային
ա"1րիլ
էր
՚"Բ
՚քէ
Հե–
էւու :
Փոքր էին նաեւ,
եկուոր
բնտանիքներ
ու
էողաքբ
, որոնք
, սակա
յն , քառորւլ
Գ՚"Բ
՚Ս՚բշ
, պիտի
թեւակոխէին
ամ
ուոնութեան
տաբիքբ
, սաե՚լհել։>վ^
մ։լձաւանշ
հնողքնե–
բու
Համարէ
Այսօր
՛է
ա ր ի ւր ա լո րն ե ր են ամուսնու
—
թ ԼIIւ՛ե տար
իքի մէԼ գանուող
երկու
սեռէ
Հայռրւլինեբ
, որոնք
ասլբահ–
իրենւլ
մ իշա
վա
յրե բուն մէշ չունին
Համ ապաաաս
խան
կեանքի
Հայ լ^էկեբներ
:
կարուահ՛
ա ՛լւլս՛ յ ի ն չբ շանա կնե րէ , ա -
նոնք կբ յարա
բերին
տեղաց
ինե բու Հեա ,
ինչ որ չաա
բնա կանօրէն
կբ մ ղէ
ղիրենք
գէսլի
օտաբ
չբշանաե^եր
;
Հեաեւանքբ
Հ։սսկնալի
է ;
Երբ
Հեււաւոր
արու։սրձաններ։ււ
մէշ
կամ
մ ե կուս ացահ
քաղաքներու
մէկ ան -
կ ի ւնբ կ՝ասլրի
Հայ բնաանիք
մբ ,
ան։։ր
փքքրիկնեբբ
ճակաաաղրռլահ
են օրմբ օ–
աար ամ ոլսնոլթիլննե
լ։ կաղմ
ելու :
Ո րպէսղի
տէւաշքբ
աոնւ։ւի
ա յ ս անպա -
աեՀութեան
, հնողներ
սլէաք է Հրամա
-
րին
փա
յ լ ո ւ ն
ն կա տ ո ւահ
իբենց
կարւլ
մբ
ղորհերէն
ու Հասաաաուին
այնպիսի
աե -
ղեր , ուր Հայութիւնբ
էլապբի
Համա -
խումբ
, ուր կարելի
է կս՚սլեր
Հաստատել
ու
մղել
իրենց
ղաւակ^ւերբ
հայկական
ա–
կ։՚ւթնե
ր կաղմ
ելու •
Անոնք ոբ նման
հ ր ս ՚ ՚ լ ր ի մբ աաեն
իրենց
աաբ
իներ ու վաս աւս կբ ւի ճա ց՛էւ ե լու
չավւա–
ղանցոլահ
մաավա
խութիւնբ
սւնին
,
սլէաք
Հ սզաՆւի
™Տ.Հ–Տ«Տ.,
իր՚՚^9
մ-շորգնեբբ
օ ա ա ր
ամուսնութիլններ
կնքելով
ոչ մի -
այն
ձեոքէ
սլիաի
Հանեն
աարիներու
ի -
րենց վաստակբ
, ա յլ եւ ոլիաի
կ։։
րսնցնեն
Հս՛յկական
արիւնն
ալ ;
Գորտոպայի
։Տեր
Հւս յ բենա
կի ցնե ր ր ի -
մասաութիէնբ
ուեեցահ
են սւաենին
Պա -
բիօ
Ինկլէզի
մէշ Հայկական
թաղամ
աս
ւք բ
Հիմնելու
; ՇնորՀիւ
Համ ախ
ումբ
իրենց
կենցաղին
,
խառն
ամուսնութիլններբ
Հաղուաղիւա
են այղ չրշանին
մէշ։ Ան -
չուչտ
բացառութիւննե
ր կբ ։լանուին
: Ա -
նոնք
սլիտի
բլլան
ամէն
տեղ՛
բայւյ
մեհա–
մ ա սն ո լթ ի ւ ն բ ղեռ ատեն
մ բ
կասլուահ
սլիտի
մնայ
տ զղա
լ ի ն
ոււանղութիւննե
-
բու, եւ աաիկա
^ ւ ։ ։ ր Հ ի ւ էամախսւմբ
ս՛—
նոնց
կեն ց ա՛լփն ;
Երբ
թաւլամ
ասի
ձ՛բ մ էշ
Հարիւրի
վրա
յ
եօթ անասուն
բ կամ ութս։ււնբ
Հա յե ր են,
պա
րղ է ,որ յտ ր ա բե ր ո ւթ իւննե ր բ
պիտի
բլլան
Համ արիւն
ց եւլա կիցնե
լ։ ու Հետ ; Այս
յա ր ա բե ր ո ւիժ ի ւնն ե ր ս վ է որ պիտի
սաեղ–
հուին
մ ս՛ե բմ ութիւններ
, Համակրանքներ
,
որսնք
սլիտի
յանւլին
օր մ բ
ամ ուսնու -
թեան :
Հա յկական
բարքե
բու խոտոր չաա մբ
երեւո
յթներ։ււ
Հ ան ղո ւրմ եցին
Հ իներր
է
Անոնք
նոյնիսկ
քաշալերեցին
ա յ գ երե -
ւո յթներբ,
ինչսլէս
, ւ։լա րա Հանգէ
ս , գաչ–
տ ա ։լն ա ց ւ։ լթ ի ւ ն , ե րղչա
խում բ ,
եւա
յլս ,
պարղասլէս
մեր ե ր իաա
սաբղութեան
Հս։—
։ք ա ր աոիթնեբ
սաեւլհելու,
որպէսւլի կապ—
ուին
Հայկ–
չրշանակներու
։
Ա եր ակումբներբ
, մ եր Հաւաքատեղի
-
ներբ եւ Հանղէսներբ
եղան ՛՛ւ պիաի չա
րունակուին
րլլալ
երկու
սեռէ
մ եր երի -
տ ա ս ա ր գ ո ւ թ ե ա ն
Հոգեկան
վայելքին
ղու -
՚լաՀեռ
ղփրար
մ օաէն
ճան ^ա
լու
մ էշոց
~"
ներ
։
ինչ որ պիտի
վարանէինք
է^ել երէկ ,
երբ
կ՝ապրէինք
Հայրենի
Հողին
՚ Լ Ր " ՚ յ ՚
այսօր
1լ լնենք
։ւիբայօմար
,
պ ա ր ղ ա պ է ս
պաՀելու
Համ աբ
մ եր
թէւբ
, որ ամ էն
ինչ
է մ եղի
Համ ար ներկա
յիս :
ԱՀա թէ ինչու կբ նկատենք
կարեւոր
Համա
խում բ աղղային
կեանքբ
;
Ա եկսւսացահ
չրշաններկ
Հա
յութիւնբ
կամաց
կամ ՛սց պէտք է ղիմէ
Հայա
չատ
կեղրոններ
;
Արքան
։սլ ւլմուարին
Հարց մբ րլլայ ա–
սիկս։
, լնաան
իքնե ր բ անձամ
բ սլէաք
է
վւնառեն
ձ՛իշ՚ւցներ
ու կամաց
կամաց
ւիո -
ի։ աղր
ուին
Հա յամ երձ
վա
յրեր
, ստե՚լհե
-
լու
Համաբ
յա րա բե ր ութ իւննե
ր աղղա
յիե–
ներու Հետ ;
Ախալ
պիտի
բլլար
փայլուն
Հեռանկար
ներու
սիրոյն
լքել
աղգային
Համախբմ
րումներր
եւ կորսուիլ
օաարութեան
հ՛ւ -
վուն մէշ:
Եթէ
վտանգբ
անպակաս
է անղամ
Հա -
ձ՚ախումբ
կենցաղի
ատեն, ան Հարիւր
առ
Հւսրիւր
իրո։լութիւն
կբ ղառնայ
երբ օ -
աար
բ.։սգմութիւններու
մէշ
առանձրՍ
ե՝ասչրին
հնոողքներ
իրենց
ղաւակներուն
Հեա
I
Անքուչ։ո
աւելի
կաղմ ակե
րսլս ւս՛հ
՛՛ա -
մա յԿւքներ
կրնա
յ ի ն
խոբՀիլ
յարարերու
-
թեանց
գորհնական
ւռաոբ.ե.բ ձեթերու.,
՛ք
սին, որ խ՛ոտոր կբ թուի
մեղի,
ինչպկս՝
մ իշ1։ո րղնե
բու
օմանգակութեամ
բ մեկու -
ս ա ց ահն ե ր ո լ ղաւս։1լեեբուե
Համ ար
կեան
քի
Հայ բեկեր
փնտռել։ււ
Հարցբ.
րալց
ա յ՛է արղկն
՛լոր
հ՜ն ասլա չս։
ձ– ողո վուբ
ո•֊
ե
ւլսրհ է, ու վեբ մեր ո լմեր
էն :
թ՚ելս՚գրութիլն
մ լ ն է մեր բրահբ։
Թե -
լա ՛ԷՐ ո ւթի ւ ն մ ր , որուն
ղժու։սր
ին
1լ։ւգմ ե–
բբ
նւլա։ոի
ունինք,
բայց կբ մաահենք,
թէ
տարիներու
վասաակին
անգամ
կէ՛՛ր
՚Լր՛"Տ
աալով եթէ կարելի
է փրկել
սեվւական
ա–
րիւնբ,
գարձեալ
֊չաՀ
մբն է եւ յաշողու
—
թիւն
, որուն
մ ասին
կ՚՚արմէ
մ աահել
, ու
լրշօրէն
:
ԱՐՄԵՆԻԱ.
ՄՈՌՑՈԻԱԾ ՈԻՍՈՒ8ԻՉԻ
Օ՛Ը ՅԻՇԱ Տ Ա ԿԻՆ
• ՜
Աւ։վՀաննէս
թաչճեան
: Այս էր
անունբ,
բ ա յց
ւսւելի
հանօթ էր իբրեւ
ձա
յ ն ա ւ ՚ ՚ ր
ՅովՀաննէս
էֆէնաի,
եւ՛ մեր
Հայերէնի
ուսուցիչն
էր
յ
Որքան
Համեստ
էր եւ
Հեւլ,
այնքան
խսաա
պաՀանշ
եւ աններո ո՛լ
ւլասա
րանէն
ներս։
Հսն
բոլորովին
1լ ա յ լափս խո ւէ բ ,
իլ։
կոչում
ին աէրբ կբ ւլառնար
;
Փոքբ
թեբացուէք
մբ մեր կուլմէ,
պաաճառ
կ՝րբ–
լար
փոոթորիկներ
յարուցտնելու
: Եւ իբ
ձ։սյնբ,
ոՀ ձայն
չէր–, այլ որոաում
մբ :
Երբ
սլռռթկար
, գոլր՚՚ցին
ձ՛է կ
հայրէն
միւսբ
գո՛լ
1լաղւէէր
աչակերտնեբուն
: թէ
ԿԸ. Վ՚"1
"^՚"յինք,
թէ կբ յարղէինք
։
Այն
օրերուն
, մեւլի
Հաձ՚ար
,
բացի
թուրքերէնէ
բոլոր
լեղուներն
ալ, ֆ ր ա ն
սերէն,
անւլլիեբէն
, նոյնիսկ
Հայերէն
,
օաաո
էին։
Գիւբին
է երեւակայել
թէ ինչ
չարչարանք
էր էշեբով
՛լոց ""բվիէ
առանց
բառերուն
իմասար
Հասկնալւ։ւ
: Եւ գ ե ռ
ասի1լա
բաւական
չՀամարելով,
մերե ր ա -
նելի վա րմ ա պե ա բ , ւիո խանակ
գ ո Հ անա
լո
ւ
ա չխա
րՀա բարով
,կբ ստի՚ղկր
որ սոր -
վԿինք
նաեւ
ղբաբարբ,
որուն
խբթէն
կա
նոններուն
վբայ,
մեղմէ
չաաերբ
կբ ոայ—
թաքէին
:
Աենք
մեղի
Հարց
կուաայինք.
« Աա
ա չէսա րՀա
բս։ ր բ լալ սլէաք է որ
սորւէէւնք,
բ ա յց
ւլբա բարբ մեբ ինչի՞ն
պիտի հա ռա
յէ , ւ։չ քաՀհւնայ
պիտի
րլլանք,
ոչ ալ աի–
րաց ու» :
Այս
էսօսքբ
կր1լնուե լով , աարահ
ուե
լով
օրին
մէկն ալ յանղեցաւ
անսպասելէ։
բմ —
բ/։սաութեան
եւ հա յրա
յեւլ
։։ բ ՛ ։ չ ՚ ։ ւ մ ի մ բ ,
ռր այնմամ անակնե
լ։ ւ։ւն Համար,
աննա
—
խլ^թաց
գէպք
մ լ ն էր ղպրււցներէն
ներս՝.
Հեաեւեա
լ օրբ երբ գա ս ա ր ան
ձ՛տանք ,
ի պաաասէսան
առաշին
Հարցումի՛
առա -
շէ՛ն աչակերտբ
կ՝րսէբ •
ՀՊաբոն
չեմ
ս։ւրվահ»
, երկրորգբ
—^(իամանակ
չու -
նեցայ
սորվելու»
: Երբորղբ՝
^Այնքան
ղմուար
էր ոբ չկրցայ
պաարաստել»
, եւ
այւ։սլէս
յաշոր՚էաբար
: Հեւի Հեւ կբ սպա
սէ ինք որ ամ էն
մ էկբ
ղէ Ր" յի պիաի ար -
մանանար
կամ գալաղանի
Հարուահ
մբ
պիտէ։ սաանար,
որ մեղէ։
ա։ւէւթ
սլէ։աէւ
լն—
հա ւէ բ մ եր ^ բաւյձս՚նյբր
^ ներկա/աքնեչւււ,
է
Եւ սակայն
յուսախաբ
եղանք
; Վաբմա՝ -
՛ գ ե ա բ , առանց
ա յլեւա
յլի , գիրքբ
՚էոցե -
լ՛՛վ
սեղանին
վրայ
՛էրաւ, եւ
ակնարկբ
սեւեռե
լ։։վ ա չակերտներուն
վրա
յ ,
սկսաւ
խօսիլ
:
« Հասկցայ
տւլաք,
^ւորՀսււռր։էւ
-
թիւններս.
Հիմա
Հասկցայ
թէ ձեր
Հայրե՛֊–
բուն
Հարաղատ
ղաւակներն
էք , ։էորհնա
-
կան
ձ՚ար։էեր ; Կ՝։ււղէք
սորվի
է բան մբ ռր
ապաղա
յ ի ն հառա
յէ
ղրամ
վասաելե
էու ,
այն,։էէս
չէ՞ : Ոայց
չէ՞ք
կարհեր
թէ այղ
Հ ողե բանութ
իւն բ մե–ղմգ։սհ
է Հոն՝ ուրկբ
էլանուինք
այմմ
• Ես մ իամ տութէււնբ
չու
նէի
կաբհելու
թէ օր մբ էէրաբարբ
պիտի
հաոա
յէ
ձեղի
ինչպէս
սւշէսա բ Հ ա բ ա բ բ :
իմ նէէլատակս
ուբիչ էբ , ես 1լ
՝է
։ւղէի
ձեբ
Հոգիներլլ
կերաեէ, ձեր էէէէէէլմ
ղլոլէսնե
-
րէն
ներս,
կեսէնքի
իմասէոբ
ներմուհեէ
,
Հոս
ղրաբտրբ
ւքիայն
սլատրէէւակ
մբն է՛,
կրնանք
ղայն
վւոէստրինել
որեւէ
ուրիչ
նիւթի մբ Հեա, բաւակաԿւ
է ռր
վարմուիք
աչէսաաիէ,
ձեր մամանակբ
էլոՀել
սորվիք
բան մբ որ ձրի
բլլայ,
որմէ սչ շաՀ , սչ
ալ նսլատակ
ակ^՚կալէւլի
; Ա իա
յն ա յ ս
՛էէ՛–֊
հէէվ
սլէւաի
կրնսէք
Հաէէէ^ւաէ ել բմ
բռնեէ
՛էե ՛լե ցկութ
էէւնւ բ եւ վեՀութիէնր՝
էէրէոկա -
նութեան
, ե ր ամ շտ ութեան
եւ ճարաաա
-
բւէէ ղէէէւ։ ութ եան
, կամ ւսնձնէէէէլոՀ
ութեան
,
ա ղղա ս ի լ։ ս ւթ ե ան եւ Հե րոսւէւթեւէւն
։ Եւ
էս յ ս էէլէս շատ
մ բ վերացական
կարհ
ուտհ
րաներու
որսնք
կեսէնքի
Հէք ա յքբ կբ կաղ -
մեն ; էց ո չբն էէէէ տնե էէով
թ բհէէւահ
Հողինե
ր բ
միա
յն
կրնան
ղէ՛մ ա՛լր աւե է եւ
յաւլթաՀա–
րել
կեանքի
ե լեւէշնե
ր բ , Հասնէւլ
լուսա -
վւա
յլ րտ
րձ ր ։> ւթի ւենե ր ու , մ ին չղեռ
ւլ ի լ -
րութիւեբ,
իւթապա
չտութիւն
բ , չաՀա
—
մոլութիւնբ
եւ վւս՚ռւէւ ս էւլւ ութ
էււն ր , մար
ղբ կ՛՛ առաշոէ ո րգեն
դէսէէ՛
ստրկութիւն
»:
Անկէ ի ՛էեր
է
քառասուն
աարիներ
ան -
ցան , եւ այւ։
երկար
մամանակի
րնթաց -
քին
յաճախ
առէւթբ
կ՚ունենամ
Հար
ցաւելու
երբ
Հանգիպիմ
բարեկամի
մբ՛
« 5է -
էէէս
՞ր
այսինչ
նկարբ կամ նկսէտեցէ։՛"ր
՚սյն—
ինչ
գ ե ղ ա կե ր էո ար ձէէւն բ ; Պ ՛ս աա
էէ
խ ան .-
Ոչ չեմ կէսրհեր
որ Հետաքրքրական
բան
մբ
բլլա
լ : Կբ մ օտենամ
, "ւէ՛ ի չի
մ ր • –
Ունկնղրեցի՞
ր
էէ։
յսէ՛ն չ
երամ չաո ւթի ւնբ
կաձ՛ կարղացի"՛ր
այնինչ
էէիրքբ
։ - Աէ*
բ ա րեկամ
կր կարհես
թկ ս՛ յգ՚ղիոի
պ՛" ՜՝
րասլ
բանե րով
էլրա ղե էոլ
մամ
"էն
։է1՞
կ ու -
նիմ ; Եւ կբ Հեռանայ
արաղաքայէ։
Ու կբ
խորՀիմ
թէ , Հակառակ
մեր բ ա րեկամ
ու
թեան
, այս տողելէս
կարղալու
Հաւքար ալ
մամ անակ
պիտի
չունենա
յ : Ու ակամ ա յ ,
արտմօէէէն
կր էէիտեմ
անոբ
վաղքբ
ղէպի
էէէնհանօթբ
.
՚ . Հ
Զեմ
էէիտեբ
թէ
ո՛ւր
էքնացին
վարմապետէէս
սւնթաէլ
ոսկորներբ
եւ սակայն
ուրուական
ր կ՝այ -
ցելէ
ինհի
, լո
Լէէ էէէ
ւո րելու
Համար
Հոէլիս
,
երբ
էէա ոն ո ւթ ի էնէբ էէլատէ
ղայն :
ԱՐԱՄ
ԱՊկՆԶԵԱՆ
ՄԱՐԶԱԿԱՆ ԿԵԱՆՔ
Լ՚էնաոնէն
վերաղաէէձէէն
, Փարիզէն
անց
նե՜լով
Աէէւբիա
մեէ^ւեցէէէւ
Հալէսլի
Հ • Մ •
Ը • Մ ՛է՛ եռանէլուն
մարղիկներէն
Վաւլղէն
Տէր
Վուկէէէէէետն ։
Վա էէէէէն , էէր հանօթ է իբրեւ–
Աուրիոյ
էէնէէաէսաէէի
լաւաէէոյն
ոլձ՜եէէէն
մին,
եւ
մասնակցահ՝
սլեաական
խէէւմբէէն
մէշ մի—
շա
էլէէէէէ
յ էէն մ րցումնե
լէւ։ւ , աասնեակ
տա—
րիէ
աւելի է որ կբ^տնուի
Հէսլէպի
Հ.
Մ ՚ Ը՛ Մ՛ին
՚էն։էաէսէսղի
Ա . խումբին
մէշ
է
Ե բկա
լ։
տարիներ՝
էէ։մ բԽսէեա
նո
յն
էսում
րին : Անղլէ։ա
։լ.ացահ էր
էէնղ։սէսաղի
տեւ։աւլէսն
գասէ^էթէէէցքնեէէու
Հեաեւ֊ելոլ
՚.
Ա.յ մ մ , յա շո էլո լթ ե ա մ ր
քեն ո ւթ ի ւ^՚ն ե ր բ
էսնցնեէէ
եաք , կբ վերաղառնայ
Աուրիա
,
Հ • Մ, Ը • Մ ՛ի հոցբ,
էէբրեւ
ղնղախսէէէի
վկայեէէէլ
մարզիչ
:
Ա*
«ՅԱՌԱՋ««Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(11)
I
ՍՊԱՆՆՈԻԱԾ
Ա ՚ Լ Ա Ի ՚ նԻՆ
Գ՛
Խեղճ
բարեկամ
ս գէէ յ ն բ նետեց եւ Սէա -
պանձուեց
; Այ՛է
լւսէէլէ ին ա յնքան
արղա -
Հատեչէէ
տեսք
ունկր նա , եւ այէլ
էոեսա–
բանն
բնգՀանբապկ
ս ա յնքան
ճնչող
էբ
ինձ
Համաբ
, որ ինչ չէի տէսլ , մ էէա
յն թէ
ներկայ
չլինէի ։
Եւ Ասաուահ
էէիտէ , թէ էէնչով
պիտի
վեէէշանաբ
այս տարօրէւնակ
էւնէէՀաէւուէքբ-
նոէէ նչանուէսհ
՛է"յղէ՛
միշեւ
(Հոէլիս
սլար—.
զապէս
մի չաա վաա
^սկանտալ»
էբ ւէոլ–՛,
չակում)
, եթէ , բարեբախաաբար
, չմա -
նէբ ա յգ րոպէին
Ա էսււա յէւ Հա յրբ ;
Խեղճ
բարեկէէէմս
այնքան
էր չփոթուահ
,
որ
բոէՈրովին
մ
էէէէաւյտւ
ինձ
ներկսէ
յէէէցնե–
լու իբ աներոշբ
: Ուսաի
ներկայացայ
էէն–
քրս
անձամ
բ
է
Ե՛
ք^արձրաՀասակ
, բայց
մէշքից
կոբսէցահ
մի
միբ
հերունի
էր Բէսզիրեանբ,
տբհէէէ -
թէէ պէս սպէւաակ
մազերով
եւ
կենսոլրախ
Հայեացքով։
Նայելով
նրա խոբամէէէնկ
,
հէէհաէլկռտ
աչքերէւն
, թւում
էր , թէ եր —
բեք ռչ ախրել
է, ոչ է լ բէսրկացել։
ինձ
էէնգսւնեց
վերին
աէէտիճանի
" է՛է"" էէ ր
կեր–
էէլով եւ առաշին
էէսկ
/ոօսքերէւց
այնպէւսի
մ ի տրամ
աղր
ութէէւն
սաեէլհեց
իւք մ էշ , որ
կա րհես չաա
Հին բարեկամներ
էինք :
Երբ
աոաշին
հանօ թութ
եան
ս ո վւ։ ր ա -
կան
էսօսքերբ
փոխանակելուց
լեաոյ ,
աանտիբոշ
Հ բաւէ րով
նորից
նսաեցի
, աե -
սա
յ Ա առան ա յէե ւս չկա
յ սենեսէկռւմ
:
Օ՜օ,
ՍՍւվընի՞լւ,
բացականչեց
Ոաէլիրեանբ
, աեսնե
լով
սեէլանի
՚էր՛"
/ է
բաց
աուէիի
թաւչեայ
բարձիկի
մէշ
էսբբ՜
ւահ
ոսկէ
օ՚լերբ եւ մ է։ քննակ։է։ն
Հայեաց—
ՔՐ
ՂՅ՚^Յ ^"Վ"
/ ՚ ^ ^ ՛ / ՚ " " ՞ 7
՚իեսայի
վրայ,
կարհես
կամենալով
ւսռանց
մելւ
թեէա
—
էէրռւթեան
իմ անալ
, թէ ո՞ ւմ բնհան էբ ։
Յեաոյ
էքէւ ^րՀրմ»
աէւաւ,
բաճկոնի
ւլրւէլա—
նից
Հանեց
ակնոցբ,
ղրեց
քթին,
վեր -
ց րեց
աէէւէիբ
, մ օտեցրեց
լո յսին եւ
սկսեց
էէիաե
լ աէլնո ց ի մերթ
մէւԼից
, մերթ–
ւէեբե
-՚
լից եւ մերթ
էոէէէկից , "է՛էւ մամանակ
չատ
ղուար&աէի
կերպով
բարձր ռւ ցահ էր ա—
նում
ղլուխն՛ ու յօնքե
բ բ : Օզերբ
ղիէոե
լուց
յեաո
յ բաց աբեց անո լչե էէէնի
արկղիկր
եւ
ղարձաւ
Գարեղինին
•
Այո ո՞վ է սովորեցրել
քեզ , թէ
նչա
նահ ի Համաբ
ւգէտք է ա յսպիսի
բաներ
բեբեէ : իսէլ ես կարհում
էէւ , թէ
ւէէէւռան
պէս
էքիամիա եո
յ
Աէս գու , մուլիկ
, մու-
մ՛Կ ••
Ու մի ձեռքբ
էլ^էելով
Գարեգինի
կրհքէէն
,
միւսբ
մէշքէէն
, էստէստեց
նրան
էսնգալով
X–
Ոա
յց
Գարեէէինի
չւիռթմ
ունքբ
ւլեռ
չէէ՛
անցել.
վերին
աոէոիճանի
էսէլճալի
գրու
—
թեան
մէշ, նսաահ
աեէլէէւմ
մնացել
էբ
էլաչկանղուահ
: Աներէւշ
Հայրակէէէն
բաբե -
"է՛է՛ա
էէէօսքերին
պատաս
էսանե ԷՈ լ Համաբ ,
բստ
երեւոյթին
, ռւէէեց
մի բան
ասել ,
բայց
Ո չէ՛ն չ չկարոէլացաւ
արտասանել
,
ձ՚իայն
ղէմքին
վրայ
լացաէսաոն
մի
մպիտ
երեւաց
:
է* աղի րեան
բ կարհես
նորնկաաեց
, որ
ինչ որ բան է պ ա ա ա Հ ե լ նրան,
մի
կարճ
մամ անակ
նա յեց նրա ա չքերին
բ՛նական
Հայեացքով
ուգղակի
ակնոցի
միշթց , յե -
էւր1
սաեց
նրւ
առահ :
մւ
եւ Հ
՚ " Ր Յ Ր ՚ ՚ ց
Ի՛՛նչ է պ ա ա ա Հ ե լ :
Նեզաց
րե՞ Է են
աոյ
՚էէմք
քե՛է :
Լէէէցախառն
մպիաբ
համահռեց
եւ
նայեց
ակնոցէ։
էէերեւից ;
-
ինչպէ՞ս ։
Զղէւաեձ՛
, կմկմաց
Գէէէէէեէէինբ պաա—
մուահ
ե րե էսա յէէ պէս աչքե րբ վա
յ ր թո -
՚էէսհ :
կարհեց
, թէ ուէէում են
Հարցա–
քննե է ն էէէսն , մինչղեո
այէլսլիէէէ։
միտք ա–
մենե
ւէէն չեմ էււնեցել ; Նե րո ւլէէ ւթէււն
էէէնղ–
բեցէէ
. • ՚ չնէեէէեց եւ . • • ղուրւէ
էլնաց :
Ալ
էէէէէէրմեէէէն քիչ մնաց
է՛ոց
ԼԻ՚^՚Ի
՚
* 4."՛յ Ի՛ե էլճ մ եհ երեխա
յ » ա րաա
սանե
ցի
մ
աքում
// ւսկամա
յ մ էէլա ե լէէվ :
Ա՛՛յգ
միայն
Հարցրեց
Բաէլիրեա
-
(. Շ ՚ * Ր * )
ն բ ։
Յեաէէյ...
նեղացաւ,
որ
ԳՈԻով
էի
խօսուէք
Հեաբ
:
է՛ աղի էէ եանբ
յանկարհ
ա յնպէս
սլինգ
հիհաէէեց
,որ ա1լնէէցն
լՐւկաւ
քթէ՚ց եւ կախ
էէեկէէււ
էէլէէվ^է անցկացրահ
ղ ա ՚յթ ա նի ց 1
^յ^տ
յ ,վ
"1
յ )
բ ա ց ա կան չե ց նա , աե–
սւս՞ք
ինչ է սլատաՀեէ.
էէէ Հօ ամէն
բան
հաւ , ղնաց,
մութ,
էսալաէէ,
ւոա բատ)
է։ ս . .
քանէէուեց
, կորհանուեց
, վերշացաւ
, պբ–
Հիմի
ի՛՛նչ
էէէնենք :
Ու սկսեց
նայիլ
մերթ
էւնձ,
մերթ Գա -
բեղէէնին
տ յնպիսի
մի
կա1՚իկակա(ւ
Աէէէէ
րէէ՛–
կոլսանքով
, էէբ
հիհազս
չկա
ր ւ։ էլւս ց էէէյ
ղսէէլել :
Բայց
որէւվՀետեւ
Գարեէէինբ,
բստ
եբե–
ւոյթին
, ւոր էէէձ՛էէէէէր էէ ւթիւն
չունէր
սչ ձէէ -
հաւլելոլ
եւ ոչ նոյնիսկ
մպաալսւ,
Բա -
՚էիրեէսնբ
յանկարհ
էուրշ
՛էէմ ք
ա ռ ա ւ ,
ղ ա յթ ա նի ց
կտէս
բնկւէւհ
ակնոցբ
բաճկոնի
ւլրպանբ
կէէէսեց , մէ, ձեռքուէ
կէէէ -
զրկեց
վէ ես լսցուին
եւ սկսեց
ձ՚էսէւթա
բել :
Բէսն
չկայ
, բաէէէկս
, բան չկ՛" ք
է
"իբաղ.
մէէ կոարէէ ; Այէլպէւսէւ
էէաաա րկ բա–
ներին
էէր սւչէսէէրութիւն
գտրձնես
, ուր
կ՚երթայ
Հէո : Գուք գ ե ռ չէք ճանաչել
ի -
րար
Հ
Երէկ մէկ , էսօր
երկու • ՛Բանի
գնաք
,
այնքան
կբ ճանաչէք
, կբ Հասկանաք
եւ կբ
"1
'րէք
1
՚ ր ՚ " ր •
ՆԱՐԳՈԱ
Fonds A.R.A.M
