Հ
ՑԱ/ԻԱՋ*
էսնււլան
հ-աւլմսւն
՛ււա ա մութ
Էլ
՛Ա
քլ ԼկԼ
142)
Սասալ
կ եւ զէաու1լան
արմկք
..ւնի ;
էշ
70
(Արշակ
Ալսլօյաճեան)
. . . Զեր
Հաաորքլ
շքեղ իր աորողրութեամբ
,
րՆաիր
իր
կազմով,
ղ1.ղ/.ղիկ իր կողքով,
ղրմ -
րաիւաարար
իր րովա՚էւղակոլիժե
ամ ր Հա -
մաւղաաասթան
չկր իր ա րաա
քին
ի՛ն , չու -
նենալււվ
որոչ
յաաակազիէք
եւ յսաակ
ա -
ո սւչւաէ րութիւն
, րնղՀակաոակն
կր նԼր -
կայաւյնկր
ղարմանսւլի
իէառնուրղ
մր ա -
մկն
րանի
՚ ,ոչ մկկ որոչ րան րէէալով : Ան–~
կեղծ՜օրկն
թօսելով
չափաղանց
ցաւեցայ
եւլահ՜
հախքին
եւ սսլաոահ
ումին
Հա -
մա ր ;
« Շ"՚ա կարեւոր
ղորհ մր պիաի
/ ՚ Ա ՚ " բ
ձեր
ղորհր,
Հին ու նոր արաաղրութիւն
-
ներով
զա
յն
լեցնելու
աեղ եթկ
Հաճէիք
նախապկս
Հրաաարակուահ
աե՜զաղ րա -
կան,
ոլաամական
Հաաորներոլ
նման հր ~
րաղ իրով մր Լարմիլ,
այն աաեն
հէսոա -
յահ
պիտի
ԱԱայիք
նպաաակի
մր,
՚Ղ՛^է
Հիմա,
յայանի
չէ թկ ի՞նչի
կր
հաոայէ
Հաաոր
ր ;
«Արձաղանղ»
րսար
յարմար է
վասնղի
Ամ իա չէ ա յլ անո ր արձաղանգն
է որ կր
նե րկա
յաց
ուի
մ եղի :
է՛
I՛"Ղ."՛՜^
1"^՛(Լ
Ղ Է " կասեցուց
ել Հ ր–
րամարեցայ
ղրախոսելէ
ձեր ղիրքր,
որուն
Համ ար
վերոգրեալ
խորՀրղահո
ւթիւննե
-
՚բր ուո անց յանձնե
լու
խարբ
, կեղհիք
մ բ
պիտի
րլլար։
իոկ խօսիլ, ալ ղուցէ վնա -
Ր
՛ւ րքէն
վաճա
ոում
ին , ինչ որ ես չէի
ուղեր,
վասնղի
կբ աեսնեմ
թէ ինչ ղոՀո -
ղ ութիւն
րրահ էք ղա
յն երեւան
Հանե
լու
Համ ար՝»
%
Կւ
59
(Յաո-աջ ,
8 • Հիոայեան)
Բ՚՚՚յ՚ք
աւաղ
, Հակառակ
Հեղինակին
Պ •
Տիղրան
Ա կունէոի
( Մ ղրաղ ճեան)
յառաջաբանի
ե
թէ
«Ամ ի ա ա
յի»
ԼՏ իղբանակե
րտ՝^
պաա -
մուքռ
րւնր
պիտի տա ք , Հ ոն կբ
գա1ւեէւք
Հասարակ
սլաամ ուա հքներ • ՚ • • Աաս մր
Հրաաա
բակութեան
չարմանա
ցահ
ղրու -
թիւններ
: Լեղուն
ու ոճբ միլակ
,
կիսկա–
աաբ
հանօթութիւննեբ
որոնց
խառնո, ահ
են քաղաքական
թերԼսաչ
աեսոլթքււն,՛։/,ր
,
թրքական
աիպարնԼրու
ղ ովա
բանութ
իւն
ներ,
ոբոնք կապ
չունին
1895/
Հայկական
՛ջա ր գ ե բուն
Հ եա :
« Ամիատյի
Աբձաղանղներ»
՚էիրքՐ
՚"./ ՜
լապկս
չաՀեկան
սլիաի
բլլար,
եթէ
մԼ՚լի
տար
ան1լ՝ողւք1ւաքլ
՝՜աԼ
՜՜*ւ2
՚մլգպքաւք^՛ա ո/ա՚Դ ՜
կերր
Հայկական
Տ իղ ր ս՛նա կե ր տ
ին
,
Ր"լ"Ր
նաՀ՝ատակներու
մ ասին
առանց
կու սակ —
ւլ III կ ան՜ ղա լան ական
ն ա խա
պա
չ՛ս ո ումնե -
բու։
Միայն
Ռամկավար,
Հնչակետն
,
Րարեգոբհակա՞ն
՜ կային
Ամ ի ա ա
լի մէջ :
Հեղինակբ
ղրքին
վերջին
բամնին
մէջ կր
իսոսաովանի
թէ ինչսլէս
մէկ խմբաղբա
-
•տունկն
միւսբ
ղիմահ
կ իր
ղրուահքներո
Հբաաաբակելու
, ինչսլէս
չՀաւնուահ
կ -
.աորներբ
քչահ^ է ուրիչի
մբ :
Թուահ
Լոս՛ յա՚սրւլէտ
թերթերու
ցան -
կէն
կարելի
կ չափել
Լ՛ր կարողութիւնր
:
Գիրքբ
ոչ պատմութիւնն
կ Ամիտայի
,սչ \
ալ էլրական
, ղ1Ւքլա րուե սաա կան երկ մբ ,
IIIյլ
Հաւաքահ՜ոյմբ
աե՚լաղբական
եւ մո– լ
/լովրգական
նիւթեբու
;
5
ՏԻԳՐԱՆԱԿԵՐՏՑԻ
)
ԱՐԱՄ
ՒսԱՋՍՏՈՒՐԵՍՆԻ
Բ– ՆՈհԱ Գ Ա աՆԴԷՍԸ
• ՜
Հ Հ Ա Յ Ը ՀԱՏԵՐԷՆ
ՊԷՏ-Բ
Է
ԽՕՍԻ»
ԼԱՆՏԼ)Ն,
( Ց ա յ ւ ա ջ )—
Կիբակի,
5
Գեկ
տեմբեր
կէսօրէ
վերջ
տեղի
ունեցաւ
Ա -
բւսմ
հլաչաաուբետնի
Բ .
նոլագաՀւսնգէսբ
Ալպբրթ
Հոլի
մէջ–.
ինչսլէս
Նոյեմբեր
25–
Լւն , այո ահգամ ալ նուագա
Հանղէսբ
չաա
՛Լ՛ա յ լ ո ւ ն անցաւ
Բաղմաթիւ
Ան՚լլիացի
-
նեբ
չէԼւն
կրցահ
տոմսակ
ճարել։
Այս ան
ղամ Պ
•
Խա չատ
ուր Լան յայտաղրին
մ էջ
՚ է ր ս ՚ հ էր երկու
Հայկական
եղանա
կնե ր իր
՚լորհեբէն
յ
Խանգավառոլթիլնր
աննկա ՜
րաղբելի
էր–
Պ • Խաչատոլբեւսն
հանուցահ
էր թէ նբ–
ւագաՀանգէսկն
վերջ
ամէն Հայ աղատ է
բեմ
ին ետեւբ
գալու եւ ղինքբ տե սնե լու :
Այս սլաաե
Հութ
Լնկ ն օղաուե
լով
բաւական
թիւով
Հա
յեբ եւ մանաւանգ
ուսանու^եբ
չր ջա սլ՛ս ա ե ց ին տաղանգաւոր
ե րամ
չաա
-
ղէաբ։
Ոմանց
Հարցումներուն
Խո՚չա
-
տուր
Լ ան , Հակառակ
իր յոգնութեան
սի–
րով կբ սլատասիսէսնէբ
: ՀակառաԼլ
իբ ղԼւր—
քին
, Համեսա
է , ւիտոքբ
եւ
յաւլթանակր
երբեք չեն չլ՚սցուցահ
ղինքբ : Խօսաէլցու
- ւ
թեան
աաեն
բսաւ՛
«Մ՚՚ոկուայի
մէջ ^՜/՛– |
բեք
չկԼ՚ն
լսահ
Բարիկեանի
անունբ,
բ ա
յ ց
^
վերջեբս
երբ Երեւան
ա յցելեց
ի .ել
մ
եբ\
դպրոցական
մանու1լն1ւբբ
երբ իմացան
որ ,
Լոնտոն
սլԼւաի գամ,
՛լիս
չրջտսլս՚աԼցին
ել՝
Հսլա բ տօ
րկն
ասին
.
. « ԼէնկԼ ր
/(/ ու չա -
տուր եան , դիտէ՞
ք Լոնտոնի
ամ ենամ
եհ՜
ն ուա
ւլաիսում բին
վո՚րԼ՚էր
Հայ մբն կ ,
ջու–
թակաՀաբ
Աանուկ
Բաբիկեան։
Նոյնպէս
ասին սբ աբաասաՀմանի
մէջ երեք
մեհ
Խա չատ
ուր եան արուես տաղէ տներ
կան ,
մէկբ
գաչնակ
է նուաղում
, երկբոր՚էբ
ե ր գ
է
յ օ ր
Լւն ում , Լ՚սկ
ե բլ՚որդբ
նուաղ ա
Լսումբ
է վա րում» :
Մեհ
եբամչաազէտբ
չարունա1լեց
.
ուբաիս եմ որ դուք
բսէոր՚է էէ ^այԼբկն
էք
իսօսում
, անցահ
օրԼրբ չեմ գվւաեբ
ո՞բ
Հաւաքոյթին
մէջ մի Հայ բմիչէլ
զիս
չեոբ–
Հաւոբեց
անդլեբէն
լԼւլուով ; Երբ Լո Հա
յերէն
պատասիսանԼցի
ա ս ա ւ թէ Հայե
բէն
չի
Հաս/լանում
: Ասացի
Հայ ես, պէտք է
– * ՚ " յ * ք < ^
֊ /
–ի^Ա՚Գ^՛
Հ.ոյ..սէէյռ4՛
է
հ ա
յերկն
իսօսի եւ սիրէ իր Հայբենիքբ–
Ապա
ինչի՞ս
Հայն ենք երբ Հայեբէն
չենք
իսօ -
սում » :
Աւր
Լ՛չ
Հարցում
ի սլաաաս խանե էով բ -
սաւ.
Ռ՚՚ւբէն
Մ ս՚մուլեանին
ճանաչում
եմ
մանաւանգ
իբ մ օբր չաա
մ օտից
եմ
է\
ան ա չո
ւմ ;
1954
Նոյեմբեր
եւ Գե/չաեմբեբ
ամիս -
ներբ
յԼւ չաա
ակե
լի պիտի
մնան
Լոնտոնի
սլատւէութեան
մէջ։
Անղլիացի
բաւլմամի
-
լիոն
մոզովոլրղբ
ջԼրմապէս
ղնաՀաաեց
Հալ
արուեստաղէտբ
, որ Գե/լաԼմբեբ
Տին
վեբազարձտւ
Մ ոսկուա
, Լակ
«կոմԼւաաս»
քառեաքլբ
ԳեԼլտեմբեր
^)ին
Մոսկուայի
ճամրսվ
մեւ^՚եցտլ
Երեւան
:
ՑԱՀՀ–
Կ՛ ԶԱԼԸԳԵԱՆ
^
ՇԱՐԺԱՆԿԱՐ
Մ արսէլ
Փանեօլ
չաբման/լաբի
վ ե բ ա -
հելով
Ալֆօնս
Տոտէի
եբեք
սլատմուահք–
ներկն
կաղմուահ
վերոյիշեալ
՚լորհբ,ցոյց
տուահ
է իր ոէրբ,
Հարաւային
Ֆրանսայի
մաբէէոց
եւ բ՛ո րքե րուն :
ՇնորՀիւ
իր մաքի
նրբութեան
,
Փանեօլ
կրցահ
է ճոիսացնել
ղբական
այո
հանօթ
ղորհբ նոբ անձե րով ել Հնարքներով
: Հա–
1լառա1լ իբ զանդաղութեան
, այս շաբմա
-
նկարբ
հագկեվաւձւջ
մ լւն է
Հարաւային
Ֆրանսայի
, իմացական
արմէքնեբուձ
;
Լ Տ 110Ս0Տ տւ՛ ւ տ ւ ^ օ ա
Հոգեբանական
այս ւէէպր ոբ Լլր ն1լատ––
ուի
ֆրանսական
դրա էլան ութե
ան տեգա
— ;
կւսն
դոբհերէն
մին, շաբմանկաբի
վ1ւ -
րահուահ
յ
" 1 յ
՚ " ն ի
բեմ
ա՛լբի
չ Աթան Լա -
րայի
Լլողմէ
, սլաՀահ
է իր ղրական
աբ -
մէքին
ամբողջութիւնբ
:
՛իմ ուաբ էր սթ ՛սնա ալե ան բ ա ր գ
մ բթ -
նոլսրտբ
պատկերի
վերահել
բայց եւ
այն
պէ ս տա գան գա
ւո բ
արուե
ս տա գէ տնե
ր ,
դլիսաւս
բութեամ
բ Տ՚էրաբ
ՖԼ՚լԼ՚՚իԼ՛ եւ Տ
" ՚ –
՛՛՛Լ՛էլ
ՏաբԼ՚էօի
, յաջոգահ
Լւն
վերասլբեցնել
տաղանդաւոր
՛ԷՐ ո ՛լին
Հ երոսնե
բբ •
Աթանաալբ
* սիբուլէւեբու
Հոհ՜ բաղմու
-
թ իւնբ
լԼավ
Լ՛ն
՚ լ ո Հ սլիաի մնա ք ա յս
չա
բ–
ման Լլա բէն
:
ք տ ւ ւ տ օ ^ տ ւ ւ օ
Ասլանիացի
ւլեղԼցիԼլ
պաբուՀի
մվւ
մուտք
ւլո
րհելով
ֆրանստկան
թատերա
-
կան
շրջանա
Լլնե բուն մէջ , մեհ Համ
բաւ
կբ շա Հ ի շն ոբՀիւ
ամ եր իԼլացի
մ ե հա Հա -
բուստի
մբ աջաԼլցոլթեան
:
իրաէլան
էլէքանքէ
առնուահ
այո պատ
—
մ ս ւթ
ի ւ ն բ , "բուն
Հե րոսուՀ
ին ղեռ ողջ է
եւ
կ՝ասլրի
Հարաւա
յ ի ն
Ֆր՚ոնսա
,
դեղեց–
կօրկն
պատէլեբացուահ
է այս
չւսրմանէլա—
բին մէջ :
Ա^ոնք որ էլր սիրեն
, ճոէս
սլարաՀան
-
ղէսներբ
, ճաչա ր աննե ր բ ,
սէւբաՀարու
-
թիլննէւ
բ ր , մենամարւոնեբ
բ , էւնչսլէս
նաե՜ւ
1900՚"^»"Տք
թուականներու
վւարիղեան
մթ
նոլոբտբ
յուսախաբ
չեն րլլար ա յ ս գոր -
հէն
,ոբուն
ւլլխաւոր
գերասաէաւՀէւն
է
Մարիւո
Ֆէլէ՚քո
:
Ան՚չամ մբ եւս չաբմ՜անկարի
սլիաի վե ֊
բահուի
՚^ԼԼ՚քտոր
Հէււէլոլի
անմաՀ
գոբհբ ,
«Նոթր
Տ ա մ տբ Փաբէ՚»ն
:
Ֆ ր՛սն սա կան
լհ յս
մ եհ– ար տագր
ութեան
բեմաղրութէււնր
լանձնոլահ
է
Հանրւսհա—
նօթ Հայ աբուեստաղէտ
Հանբի
Վ է ր —
նէօյին։
ԱՌԼկՆ
ՆՈՐ
ԳԻՐԲ ՄԸ
Հ– Տ– ԳԱՇՆԱԿՑՈՒԹԵԱՆ
ԳԷՄ • • •
Խ՛
Միութեան
Գիտսւթէէանց
Ակադե
-
միա
յի
իմ ա
ս
տ
ւս ս ի ր ա կան սլւս ր բե րա1լսւն բ ,
«իմ
աս աաս իր ութեան
Հարց էէբ՜» , ոբ
լո
յս
էլր տեսնէ
աւսբին վեց թիւ, իր
1954/ 5/";ք֊
թիւով
կբ գ բ է
Հայպհտհրատյւ 1յր պաարասաուի հրա–
տ արա կռւթեան աաաւ հ • ն • Մոմճեա1ւ1ւ
ՆԷԱ՛ ՇԲԱՆՇԱՆ
ՄԸ ՃՈՐՃ
ՄԱՐՏԻԿԵԱՆԻ
ԱԱՆ
ՖՐԱՆԶԻԱԿՕ
֊ – Ն ՚ ՚ յ ե մ բ ե բ 1^ին
մեհ
երԼէլոյէմ
մբ սաբքուահ
էբ Աան Ֆբ֊
բանչիսքոյի
Աիվիք
Օ՚ոիթորիւմին
մկջ ,
մասնաէլցութեամ
ր երեք
Հազար Պօյ սէլա–
ոլանե
բու եւ իրենց
հնո
ւլւււ ց ; Երե կ" յ թի^
ւլլէսաւոր
էսօս ալն
է ր Բոբկա
յէւ պատեր
աւլ
մէւ
Հերոս
ղօբավար
Ուիէեբմ
Ֆ՛
Տ է ՚ յ ն , "Ր
ներկայացուեցաւ
Պ •
Ճ՛Մաբտիէլեանէ
էլողմէ :
Այ ս առիթով
Մ• ՆաՀանգնե բու
սէլա–
ուաներոլ
էլա ւլմ ա էլԼ ր պո
ւթ
Լ ան
Կեգբ •
Մարմնի
.կողմէ
ամենաբաբձր
չքանչանբ
Սիլվըր Պիվըբ
(աբհաթէ
ջրշուն)
֊
գբր–
/լուահ էր չորս
յայտնի
Աան
Ֆրանչիսկո–
ցիներու,
որոնք
մեհ հառա
յութ
էււններ
մատոլցահ
են սէլառւաա/լան
էչաղմակեր
-
պոլթեան
• Շքնաչաննեբր
բաչէսուեցան
այս մեհ Հանդէսին
մէջ։
Պ ՛ս տ ո ւան չան
բ
ստացալներկն
մին էր Պ– ճ՛ Մարտիկեան
՚.
իւրաքանչիւր
չքանչանէ,
Հետ
աբուեցաւ
վկ՚ոյաղիբ
մբ որ էլբ թուէ այն րոլոբ հա
՛ւա յութ
իլննե
բ բ զոբս
յիչեալ
անձեբբ
բ -
բահ են մաբղկութեան
, եբէլբէւն ու սէլա -
ուտաէլսւն
չւսրմման
։^ Պ •
Մարտիէլեանի
տրսւահ
վ1լ"ւյւսղրին
մկջ ի մ՛իջի
այլոց
դրուա
հէ • « Այո ականաւոբ
սէլաուտբ
յեղավյոէսոլթեանց
ու բռնոլթեանց
չյ՚ջանի
մբ մէջ էբ որ դարձաւ
սէլաուտ
, իր Հայ -
բենէւ
Լ րէլրին
մ էջ , եւ եբր չ ա փ ա Հ ա ս ա -
ռաջնորդ
մ լ ^ էբ վտանւլեց
իբ
էլեանքբ
պատան
էւնե բու
սորվեցնելու
սէլա
ուաի
ւ՛լ էսան ու օրէնքբ
Հ
1922/5՛
եէլաւ
Ամերիկա,
չատ մր ՛լա՛լ -
թաէլան
աւլոց պէո, էէւ ւչտաւ
անսահման
պատեՀ
ութ
էււններ » •
Ա՛՛լ՛"՝
վկ՚"յ""էէ՚բր
Կբ յէչէ
" ՛ յ ն բ"Լ"Ր
հառա
յութ
էււննե
լ՛ ր եւ ղոՀողութիւնւեե
բ բ ,
նիւթաէլան
՛՛ւ բաբս
յական
, ՛լոր ան
բբահ–
կ
Ամ ե լ՚իէլա
յի
Համ ս՛ր , անոր
պտո
յտնե
րբ
Եւրոպ՛" ու Մերձաւոր
Աբե՜ւէ՛լք՝
բարեկա–
մաէլան ա ր՛ոմ ագբ
ութ
ի ւննե՜ բ մշակելու
՛լա–
նա՚լան
մողովուրգնեբու
մէջ յօ՚լուտ
Ա •
Ն՚ոՀ՚սնղնեբոլ
, անոր
աջս՚էլցութիւնր
աա–
րաղիրնէէրու
՝ էլա ռավա
րաէլան
մարմիննե
-
բու
մ՛էւջոցով
, էսոբՀբգատուէւ
գեբբ
Ա -
մ եր էւկե ան
բան ա էլէւ սլաբԼնաւոբմ
ան
վերին
մարմնին
մ՛օա։
Անդամ ա էլց ութիւն բ ամե -
րիկեան
էլա ՛ւա
վէս
լ՛ ութ
եան վե րաէլա
ւլմ ու -
թէ" նբ ուսումնաս
ի րող
Հուվբրէւ
յանձնա
-
էսս՛ րին , Հիմնաո
բութիւնբ
Հս։ ք աւս բաղի
բ–
նԼ
լ. օւն
օղնող
ԱՆՋԱ
յ ի ն , ղոբհօն
անգա -
մ սւ էլց ո ւթ
ի ւ նբ Ա ան
Ֆ բ ան չի
սքո
յի
. սէլա -
ուա՚-երու
\լ.որհուղէւր
մարմն/ւն
,
՚Բ՚ոլէւֆոբ–
նէ՚՚՚յ
Գրողներու
Ա/լումբին,
Աս՚ն՚էւէլնեբու
Փլ՚էլո՚թեան
Ա՚տրմնէւն,
Աան
Ֆր՚"նչիսկո–
յի Ափեբայի
Ընկերակցութեան
եւն
.եւն.։
ԼՐԱՏՈՒ
աշյսասաւթփւ1ւը, Թռւիբուած հ ա յ ժ ռ ղ ո -
վւււրդի չ արա գ ոյն թ շքասվւնհլւռւ՝ 1՚աշ -
նակներու յե ա ա դիմա կ ան գաղափարախօ–
ոոէր-եան ք ողամերկո^մին » :
Այս
քո՚ջբ
«Ի՛ւ՝ աստա"
իր ութէ, անց Գէւ -
տութ
Լ անց գ ո էլտ ո ր»
տիտղոս
ունէւ
եւ
Հ1ւղինւս1լ1ւ
է՜ կարգ մբ աչէսատութեանց
•
«ՅԱՌԱՋ»Ւ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(25)
3 Ո Ի Շ Ե Ր է Ս
Աղան
էւր սոփորական
հէւհսւզով
դարձաւ
՛լ է՛՛լէւ նաւափարր
եւ , առանց
պագաբիլ
-
նութ
էււնբ
կոլւ սն
ցն ելո
ւ , ասաց
•
Ը^՚կեբ
նւսւավաբ
, իրօք,
էսոսաացայ
,
րայց չեմ 1լաւոարէէր
Հ Գուցէ ձեր
մուքից
անցնի
, որ Աւլան էսոսաացոգ
է, րայց
էլա–
տարալյլ
չէ • Հ ա ւ ա տ ա ց է ք , ա յգպէս
չատ
մատազհեբ
ւսրահ
էւմ եւ սսւբբեբի
առաջ
•>ւսրէ՚ւրն/.բով
մոմէտբ
վառահ
,
օէսանԼբով
էսունէլ էամ հէսսւհ
, բ ա
յ ց ,
մ ին
չեւ
այսօր
/՛րանց
՜^րս՚շքր
չ՚ոէւստ
I • էէրւոնց
ւլլէսու վե–
բէււ
էլր Հսէլկ
Ասաուահ
, էւնչսլկս
այսօբ
մեբ
՛ւլէ՛՛է՛ն
էւբ ՀոկԿ
՚ "
յ " Աէւբւսսաացէւ
Հէ.—
բ""ր։
Աա
մինչԼւ
այսօր
, է՛նչ որ էսոստւո—
ցԼլ է , էլաաարել
է .ինչ որ սլա֊էանջել
է.՚եք ,
սւոաւլել ենք :
Մ ու րսլտր
ջւլա լնացահ
ասաց
.
, Աոս՚քեւ
Ա՛լ՛", ինչ որ ՛՛լիաի ա -
նԼս
, սւբւս
շ՚ււա
, մէւ՛
էսօսսւ
,
մամ՛անաէլ
՚֊ուէւէւնք
. սարբ
սլէւտի
բ ա րձրա
նանք
:
Հս՛
, Մուր՛՛՛ս՛
ջ ՚ ո ն , ճէւչղ. էա
;
Գոլ էլր
յէ՚չԼս.
, երբ
Թուրքերր
Աւսսունի
վր -
ր՛ս I ւլբ յաբձաէլէէւն
, Աուրբ
կաբասլէէա
վանքի
վւսրղո՚ոլեաբ
եէլահ էր Աասուն
" ՛ յ ՛ լ
՚չկ՚ղքեբից
մի քանի օբ առաջ
պտղի Հա ֊
.ւաքելու
սլա տ բ ււ ւա էլո փ^ մեւլ
յտյտնելու
Աասնոյ
սոլաոնացալ
փտանղի
մասին : Ես ,
անմիջապկս
ոչ թէ միմաքի, այլ մի ե -
լ ՛ ի ն ջ խոստւսցա
յ եւ նբա ա բմկքբ
մ է էլո
ւ–
կէս
ոսէլի
տուի : ի՞նչ
ե՛լաւ
Հ եաէւ ւանքբ :
Աասունբ
քան
ղո
լեց ,եւ մենք
ղ ա
րձանք
բնաւեր ; Այմմ աե սնե լով
, սբ
Ասաուահ
մեղ
Հաւլաբ
անւլւււմ է էսւսբել , մէւ
անղամ
է լ էէս ոլիտի
էսաբեմ
, եւ ոչ մէւ բան
պիտի
չտամ ;
Բլուրբ
հոէէէ՚ց
բաւտկան
բւսբձր էր : Ա -
մ էն
կալմ
էւց
էլւս լւե
լի էր տեսնե
լ
ճանա -
սլւս ր Հնե բ ր
,էլւոբէէ լի էր
Հե ասւո
բութ
իւն՛
ի՛յ
նէ,.
^ա;։ժ
ու մնե
ՐՐ՛–
Երբ,
արչալոյսին
նաւերբ
մէ.ղ
ցամաք
Հւոն1ւ1յէւն,
ա
՚1ւ
միջ ա
սլկ ս նաւԼրբ
իրԼնց
քի—
թ բ
ւլա ր ձո լց ին ղկ սլէւ Գաաուան
, որսլկ
սղէ՛
մե ր մամ անում
բ
Հաւլոբղեն
Տ էէլեմ
աքին :
\քովբ
էսսււլաղեց։
Հ ՚ ՚ ՚ ք ե լ ի ի
նման
սլաբւլ ,
ւէճէւտ եւ Հանդարւո
կր ; Առու
ւլւո ս տան
աւե–
է՛ Բ կր " ՚ " ՝ ՝ ^ է՛ն ջրէ՛ ՛է ր՛" ւէ՛ղ
էլւսբապնե
բէ՛
նման։
Գէւչեբւււան
ա լէէ էլ "հութ
է՛ւն էււյ յէ. —
տո
յ , ու յմմեան
Հանղ ա րտութ
էււն ր
չափւս–
ւլսւնց
Հա1ճելէւ
էր :
Երբ
էլտուց
Անասլւուսէւց
մէւէլնէ.լ
կէւնք ,
լրաէւ սնէէրբ
Հաղոբգե
լ է ին
էլառափաբու
-
թ
է. ան մեր մէէէլնում
էւ
մ աս
էւն : կաո ավա -
րութիւնր
, ի Հաբէլկ , յսւ յտնէւ
լ կբ հով Լ -
ղէւբեա I ղաւառա
սլէէ ան
էէ րին , որ Հսէլեն :
ինչպէս
ոբ Թուր
քէէ րն
լրտեսներ
ունկ
էւն
Հալուլ մկջ, նո քնսլէս եւ մենք
ունէինք
ի -
լւէ,նւյ
մ էջ
;
Նլ""նք
մամ է մամ Հաղոբղ
ում
էին
մ եղ կառավ
արա
էլան
որոչումնե
ր բ :
Ա՛ի Հետաքբ
քրաէլան
փաստ ;
Երբ
Տելեմ
ւսքր , մի քանի մամ
յեաո
յ
մեր մօտ եէլաւ ասաց
՚
« Ե", ձեր մէէէլնելկն
միքանի մամ յե -
տոյ,
ղիտէի,
որ դուք
հովի
՚ է ր ՚ ո յ
էիք։
Բայղ
դիակ
էւ նո յնսլկ ս , ոբ ա լէէ էլոհ ՛՛ւթէէ ան
^
սլաաճառով
ավւե
րէւ
վրայ
այ1
՚քան
ումե՚Լ^Լ
պաՀաէլախումբեր
պէւաի
չդրուէին
: Այգ\
յայանէէց
ինձ ՒբրաՀիմ
անուն՛ով
մեր րսւ–.
րեէլամ
բ , ոբի մ աոին
անցեա
լ
անւլամ
պատմահ՜
էէ՛։
Այմմ որ հովբ
էսաղաղահ
է՛,
ամէ՛էւ
էլողմ
սլաՀսլաաներ
Հանում
,
ղուցէ
մի
քէ՛չ
յեւոոյ,
այս բլուրի
ստորոտն
է
լ
թուրք
պաՀապաններ
գրուէւն» :
Խօսքբ
Հաղիւ թէ վերջացբել
էբ, էէբբ
մի
րնէլԼր
եէլաւ
՚լէ՚ւ՚լէ՚ց
(Գ՛ս ա ո ւա՛ն
ի ց)
է, ւ Հա–
՛քէ՛՛է
՚ ՚ . 7 ՚
" Ր նա ւտ վա
րն ե ր բ
ձ եբ բա էլս՛ լո ւե լ
Լն
ւս / ն ամ բտստանու
թեամ
բ թէ՝ «ֆԿ ՛ոա–
յինԼր
հովեւլերք
են Հանահ»
: Նք՚անք,
ի
Հաբէլկ , պն՚չ ել է էւն թէ՝ « մէււս լն ասլ
րանք
են
բէ.րւսհ
Բաղէ շի վւս ճ ա ռ ա էլանն ե բ էւ Հա —
մ ար
»
X
ՀետեւանքբԴ՚^նչ
էր եգել,
Տելեմաքբ
չ՛ւէ՛՛՛՛է
ր • ս՚ճասլարէէլ
էր, որ մեզ
ւոեղեակ
պաՀէբ
պաաաՀաբէւն
:
ինչպէս
բսի , մեբ բլուրէւ
վբայից
բ ա -
I III էլան
Հեոու տա ր ա հութե ա ն վ ր ա ք սլ "՛րղ
ս՚չքււվ
էլարե
լէւ էր, տեսնել
չսւ
րմ ումնե
ր ր :
Թ՚՚ւրքե
ր բ ՚ղաՀաէլնե
ր էին ղ րահ
ամ
էն
կկւոէէ վրայ : Ն՚՚յնպկս
է,1լան
ճէւչղ.
մ է. բ
բլ՚–
լուլ՛ի
ստոբոտր
հովափի
փրա
յ
սլաՀաէ^եբ
Հասաաւոելու
: Կարելի
կբ
մի քիչ
՛Լար
իջնելոփ
լսել
նրանց
ամէն մի իսօսքբ : Բբ–
լուրր
բաւաէլան
լաւ Կ՚՚՚՚Լնիի
թաւուտնե
-
բոփ
հահէլուահ
էբ : Ա ին
չեւ որ
ում բ՚՚՚լ^
բլուրբ
չի՛" լ՛լա րէլուէ ր , ՀԼչւո
էլերսլոփ էլա–.–..
Ր^-էէ էէր մարգ
ղտնել :
Ա ինչեւ
երեկոյ
Տելեմաքբ
մնաց
մեբ
մօտ։
Երէլար
էսո րՀ բղ.սւ էլցե ց ինք մեր ասլա–
՛լայ
՛ս ն ե լէ։ ք՛ւ՛ էէր էւ մասի՛ն :
Երբ
Տելեմաքբ,
մի քանի մամ
յէ.տոյ
մեր մօտ եէլաւ,
մենք
Կհուաէլէւ
Բլուրն ենք
Հասե՜լ
, ուրսւխութէււնէւց
մոռացել
էր , որ
ֆէ աա յէ։նէ, րէւն ոլկտք է պ։ս չա բ բերել;
Երբ
ւլ էսլի
Կհւււսւէլ
ճամրա
յ է ե լսւում
, ւսնմի -
ջ ա պ է ս
յէչում
է .որ տ՚լաքբ
անպա
յ մ ան
Հեաեբնին
ւղա չա ր չէէն ու՛նենար
, ի՛՛կ
ձեռ—
նունւսյն
ղ՚նալ
էլբ նչւոնաէլէր
ւէաանղել
ա–
մէն
է՛նչ : Աւոտէւ
, անմէւջապէս
վերա՚լաո–
նում է
զ ի լ ղ եւ ղնում
ոււլղւսէլէւ
Աղուէս
կարս
յէւ
տունբ։
Աղուկ"
՝— ^/արօն
Հէւն
յեղւսփոէսական
կր , Ա՚լբիւբ
Աերոբի
մէչբտահնեբից
; Վե
րէ՛ն ա ս ւո էւ ճ ան
էէ
ղա՚լտնապաՀ
էր։
Ինչսլկս
Տելեմաքին
էին չ՚՚՚րչ՚՚՚րել
, նոյ՛նսլէս
է լ
յտլւաաեւ
չարչարել
էէւննբան եւ միշտ
կա.–
շաոքով
ւս՚լաւոուել
էր :
Մէ՛ "՛՛՛՛՛Լ
՚ " մ ՛չ աշտումն
է լէւն ում : Ա ուէս–
բու
թէււ՛ն
ունէր
միշ՛"
Հետբ
Հ րացան
առ -
ն էէլ ո
լ
յ
( Շ « ր
ՍԵՊՈՒՀ
Fonds A.R.A.M
