«ՅԱՈ-ԱՋ»
ղոչեակնԼբւլ
եսս 1լք, ղօղանշեն
իրձնց
կար–
զիՆ :
ԶմեոՀ.
բաւական
խիսա
է
Պ ա ղ ա ա ա ի
՚յ՚էշ.
առանց
վերաբկոլի
եւ
վառարանի
կարելխ չէ անցընել,
յաակասլէ
ս
առաուան
ղէմ ել մայրամուաէն
եաք ղդալի
կ՝բլլայ
Կ^"Գ
ց"՚–բաբՀ
Հա&ելի
եւ առու^արաբ
է
ձմեռը
Պաղաաաի
մէչ..
Ամառբ
թէեւ
խիսա աաք
կ՝բնէ
, մինչեւ
4:7 ֊
49
աստի
ճան
, բայց
օղը տանելի
է եւ առողշարաբ
,
որովՀեաեւ
չոր է սւ թեթեւ :
Օրուան
իւիսա աաք
ժամերը,
կէսօրուան
ժամբ
մէկէն
մինչեւ
Հինղ,
Հանղսաի
ժամեբ ենէ
Աննման
են ամբան
ղիչերներբ
Պաղտատի
մէշ.
մա յրամ ուտէ քիչ եաք կբ սկսի ղո–
վութիւն
մը : Ժողովուրղբ
աանիքներբ
կը
՚ւիչերէ : Երկինքը
շին9 ու յսաակ
է , աստ–
ղերբ ՛է՛"" ու լուսաւոր
: Ցերեկուան
հոլ–
լացնող
տաքին
կբ յաշորղէ
թաբմ
ացնող
՚Լէէ^ԲէԼ
՚ ք ՚ Ր " ՚ " ւ է "
օրՀնոլաէէ
երկիր է ի -
րաքբ։
Պ ա ղ ա ա ա ի մէ^ ամէն
ինչ առատ է՛
այղսլէս
վաբժուահ՝
է ժողովոլբղբ
ել ա–
ռաա
ալ կբ էէախսէ : Պաղաաացին
չ ի սի -
բեր
կՆՆիոլթիլեբ
• ա յրբ
սւզա
է , ի"կ աի–
կինը
իաթ-ոՆն:
Պեաութիւնբ
մեձ՛
ղումաբնեբ
կը,ձ՛ախ–
սէ
մողովուբգի
լոլսաւոբութեան
Համար–
երկրին
բոլոր
կողմերբ,
ամենայետին
՛լիւղերուն
մէշ ի"կ,
գոյութիւն
ունին
սչե՚ոական
վարժարաններ
• ուսում
ը ^բի է
եւ պարտագիր
է ՝Բա՚լաքնեբու
մէշ նախա–
կրթարաններէ
ղատ կան
մ իշնակաբղ
ու
երկրոբղական
բաղմաթիւ
վարժարաններ
:
Պ՚ս՚լաաա
ունի իր Համալսարանը
բժչկա
կան
, ղեգագորհ-ական
, երկրաչափական
,
իրաւաբանական
եւ
՚ " յլ
բաժիններով։
Գո յութիւն
ունին
նաեւ
բաւլմ աթիւ
ար -
Հեսաից
վարժարաններ
, առո՚լշապաՀա
-
կան
Հաստաաութիւննեբ՝
Հիւանղանոց
-
ներ
, բուժա
րաններ
,
մ տնկական
ղարմ ա -
նաաուներ
, Հանբային
ղբագաբս՚ննեբ
։
ք*աղմ աՀաւլաբ
ուս անո ւլնե բ
կ՝օւլտուին
նաեւ
պետական
ղիչերային
վարժարան
-
ներէն : Աբիաասաբղութիւնբ
ամէն
^էգ
կբ թա՝վւէ
մ տա
յին
բարձբ
մ
սւկաբ՚էակի
աիրանալու
Համար :
կ.
ԹԱԹՈՒԼԵԱՆ
( Մն.ացհալը յա ջ որ դ ո վ )
^
ՎԱԱՊՈԻՐԱԿԱՆԻ
ՊԱՏՄՈՒԹԻՒՆԸ
Նոբ ստացանք
Հ<.Վարագ–»ի ,
յ"՚–լԻ%է
թիւր
(6)
է
օրկան
Համավասպուբականի
Մ իութեան
յ
Պատղմ • ժողովի
որոչումնե–
բէն կր քաղենքՀեաեւեալ
տեղեկութիւ
-
նր. ֊
ԺԳ - Պա.տդլք • ժողսվը որոշեց շարունա–
կել ււկսած աշխաաանք ր, կացմելով 3 - 5
հոդհն1ոց յանձնաիւոււքբ ՜մր: Մեր Մի ո ւ -
թ-իւնը ստ-աԸձին պիաի կատարէ այս ձե ո –
ՏՈՄՍԵՐ
ԱՐԳԱՐ Ջէ
ԱմեբիկաՀայ
չեմ: Եթէ եղահ՛
բլլայի
,
Քէէ
՚^Բ Քէէ
Ք՚"1Ք1.էի
ԱմեբիկաՀայաս
-
տանի
«չքե ղ»ներբ
,
«անն ա խ րն թ ա ց՝»ն ե ր ը
եւ...
Հայերէնը.
Այսինքն
Հետեւահ
կ՝բլ~
լա
յի ա յս
ղ աղութին
մ տտւորա
կաննե
բուն
օրինակին
ե ձայն—ձուն
չէի Հաներ ի աես
կաբգ
մը անախորժ
երեւոյթներու։
Բայց,
ԱմեբիկաՀայ
ԲԱ"՚Լ՛"–
"է1՝"՚Ք
չ կ ՛ " յ ԱմեբիկաՀայութեան
առաքինոլ
-
թիւններբ
ի վեր Հանելու
եւ անոր
գատբ
պաչապանելու
Համ ար :
Ըսահ եմ ուրիշ
անէլամներ
Հայրե -
նասիբութեան
մարզին
մէշ, այս գաղսւ
-
թին Հետ մրցող
չկայ :
^ ԲԲ
Կ " ՚ Բ ՚ 1 Բ
կու՛լա
յ
րարո յական
եւ
նիւթական
ղոՀոզոլթեան
,
ԱմերիկաՀայը
վարանումներ
չունի;
Ջի մամտաբ
, չ ի
անտնտբ
, չ ի գանգատիր
եւ
զիտակցօբէն
իր
աոլաբներբ
կբ լեցնէ
ազգին
գանձա
-
նակբ
Հ
ԱմեբիկաՀայուն
Համար
պայման
չէ որ
նպաստբնկալ
աղղբ,
անպատճառ,
այս ա–
փեբուն
վբայ
Հաստատուահ
Ալէ՛"յ :
ԸնղՀակառակն
, այս ղաղութբ
այնղա–
՚ Լ " ՚ – Բ ն է որ նախ «գրսեցիններուն
մասին
կբ մտահէ
, ու յետոյ,
յանկարհ
միտքը
Կ՝իյնայ
թէ ինքն ալ քանի մբ
Հաղաբի
պէտք
ունի՝
եկեւլեցի
կամ գպրոց
չխնելու
Համաբ։
Ուրիչ
խօսքով,
կր նմանի
այն
գեբձա–
կին, ոբ գբացիին
Հագուստբ
կը կարկտէ
^
բտյց կբ մոռնայ
որ իբ վբան—գլուխն
ալ
ասեղի
ու ղեբձանի
սլէտք
ունի :
ԾափաՀարելի
է
Ամ երիկաՀա
յութեան
այս
առատաձեռնութիլնր
, որ
մասամբ
աբգիւնք
է իր
Հարստութեան
Ամ երիկաՀա
յբ մեբ
արաասաՀմ
անեան
ղ աղութներուն
Հարուստ
Հօրեղբայրն
է ։
Անոնց
խնամակա
լբ կամ
ելմ աական
նա -
խարաբը :
Երր
աղ՚չին
ղանձբ
^"՚֊ԲԲ
Կը Ք՛" չէ
շոլբին
անղիի ափբ.
Հան
ղան
ակո
ւթե
ան
կ" չե ր բ իրարու
ետեւէ կը Հասնին
;
ԱմերիկաՀայբ
ոչ մէկ աղերսագիր
, ոչ
մէկ
խնգրանք
անպատասխ՚՚՚նի
կբ
թողուէ
Եթէ
չ ի կրնար
Հինգ
Հազար
ՂՐԿ^Լ
՚
Կէ1
՚լբկէ
Հին՚լ
Հարիւր
։ Եթէ Հինգ
Հաբիւրն
նարկը: Գիրքր պիտի րԱսւյ երկու հա -
ցար է ջ երու սահմա1ւներու(ւ մէ ջ ե ւ քսա(ւ
հացար ստլարի ծաիյքի մը 1ւաի)ատեսու -
մ ո վ ։ Եթ-Է պատահի ՛որ ծախքերր ա ւ ելի
ըլլան այս նայսատեսումէն , Կեդր՛ վար -
չ ո ւ թ ֊ ի ւ ն ը գործնական աշ2սատանքի ոկր–
սելու չ է ե ւ լսնդիըր բ ե ր ե լ ո ւ է Ժ Դ ՛ Պատ
գամ . ժ ողո վ ին :
ՅՈՒՆԱՑ
ՊԱՏՐԻԱՐԲԸ
ԳԱՄԱՍԿՈ՞Ա
Կ՝ԵՐԹԱ8
Պոլսոյ
«Հիլրբիէթ»
լրագիրր
կբ գրէ թէ
ՀետղՀեաէ
երեւան
կ՚ելլեն
ա յն
ղաղտնի
որո չումնեբր
, ոբոնք
տբուեցան
Գամ
աս -
կոսի
օբթոտոքս
Համաժողովին
մէշ, կազ–
մ ՚սկե րսլուահ՝
Մ ոսկուա
յի
պատրիարքու
թեան
կողմէ։
Գամասկոսի
ձա յնասփիւռբ
Հաղոբգեց
թէ
Անտիոքի
պատրիարք
Ալեքսանգրոս
,
ի պատասխան
Աոսկուայի
պատրիարքին
Հրաւէրին
, Ո՛՛՛ւս իա
յ է ն
ղրկոլահ
մասնա
-
ւոբ
օ՚լանաւով
մր մեկնահ՝ է
Մոսկուա՝,
ուր
ամիս մբ պիտի
մնայ եւ պիտի
շանայ
Հաշտեցնել
Մ ոսկուայի
սլատրիարքոլ
—
թիւնն ու միւս
օբթոտոքս
եկեղեցիներն
ու
մ ա սնա
ւո ր ա բա ր Ֆէնէրի
Պաաբիարքա
-
բանը
։
Ֆէնէրի
չբշանա
կնե
բէն կբ
տեղեկացնեն
թէ , կբ չարունակէ
թերթբ,
այս
խորՀբբ–
՚լաւոբ
խնգբին
առնչութեամբ
, Աթենա
-
կոր աս
Պատրիարքր
վե րշապէ
ս գորհնա
-
կան
քա
յլ մր պիտի
առնէ եւ պիտի
ա յ
ցելէ
Գամասկոս
ու Եբուսազէմ
, երբ Ա -
լեքսանղրոս
Պատրիարք
Մ ոսկուա
յ է ն ։
Աթենա
կո բ ա ս Պտարիարք
Հոկաեբմ
բերին
պիտի
ճամբոբղէ
, իբեն
վստաՀելի
մաբ -
գոց
պատուիրակութեան
մբ
Հետ։
ալ իր ուժերէն
վեր է , կբ ղրկէ
Հարիւր :
Բ ա
յց , անպատճառ
րան մբ կբ գրկէ
։
Կաբհեմ
այս ղաղութբ
տարեկան
առ
նուազն
կէս
միլիոն
կը բաչխէ
Հոս , Հոն :
Եւ ա յգ կէս
մ իլիոնին
մեհ մ ասր վաս ֊
տբկահ
է ղոբհար
աննե
բու
մ ուխին
ու
հոլխին
մ է շ ։
Լսուահ
բան չէ ոբ այս գաղոլթբ
իբ
ղանձանակբ
եբկնցնէ
գուբսի
գազութնե
-
բուն
։ Պարապ
աեզր
, ինչո՞ւ
ձեռքբ
յոզ. -
նեցնէ...
Ի ՞ ն չ
կ՝րնեն
այս վեբշիններբ
•
Ըսենք
բուն
բառը
Լ՚"փբ
էլանցլ^են
երբեմն
եւ ըսել
կուտան
այս
գաղութին
աչխատաւոր
բազմութեան
.
Ա՛լէ կ , տանք,
ամենայն
սիրով
տանք,
րա
յւլ
իրենց
Հաբուստնե՞րբ
ուր են .
չե՞ն
կրնար կոր գպրոց
մր , Հիւանղանոց
մբ
չինել
. ամ
օթ չէ՞ իրենց որ մ եր
գուռբ
ավւ
առնեն՝
տարին
տասներկու
ամիս
՚ ՚ •
Շատ
մ ի տեսնէք
այս գանղատբ
,արտա–
սաՀման
գտնուող
մեհաՀաբուստ
Հայրե
—
նակիցնեբ
, որովՀեաեւ
արգաբ
չէ՜ ոբ
ղուք
Ամ ե րիկ՚"
յ է ն ինքնա
չա բ մ ապսպրելու
չաւի
ունեւոր
բլլաք
, բա
յւլ ինքնա
չա
րժ
ի մր ա–
նիւին
՛լ րամն ալ ղլանաք
ձեր
չրշանին
զ սլբոցնեբուն
եւ ե կե ՛լեցինեբուն
-
Աբզաբ
չէ :
ԵՒՐՈՊԱՑԻ
ՆԱՄԱԿ
քցՄԲԱԳՐՈՒԹԵԱՆ
ԼՈՒՍԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ
ՄԸ
•
կաբղացինք
Պ ՚ Լեւոն
Տօնիկեանէ
նա
մակբ
«Յառաշ»ի
օգոստ.
24/»
թիւին
մ է շ ։
կբ
ցաւինք
ոբ թիլրիմացոլթեան
մբ Հե -
տե ւանքով
յա րգե
լէւ նամակագիրր
սխալ
բացատբոլթիլններ
կուաա
յ Տարօնի
Նա–
Հատա1լնեբոլ
ՀոգեՀանգստեան
առթիւ ։
Փաբիզի
Հայոց
Եկեգեցւո
յ Հոգաբարձու
-
թ իւնր
մ ինչեւ ա յ"օբ
յաբղանք
եւ
աւ^իւ.
վերաբերում
ունեցահ՛
է
մ եր
ա ղ գ ա
յ ի ն
գոբհի
չնե
բու
,
մ ի ութ
իւննե
բու
, կաղմ ա -•
կե բ պո
լ թ
ի ւ ն ն ե բու
Հ ոգնՀանգիստի
, յ ո ւ –
՚Լ՚սբկաւոբոլթեան
պա չտօննե
բու
խբնգ
-
բանքնեբոլն
, սիրայօմար
կատաբահ
է
աոանց որ եւ է սակաբկութեան
եւ. սակա^
գինի
։ Կրնանք ի Հարկին
խօսիլ փաստե
-
բով եւ բաղմաթիւ
օբինաէլեեբով։
Այս
տարի Պ ՚ Արամ
Աաբղիսեան
ղ ի -
ւանատուն
եկահ եւ փափաք
յայանահ՛
է
մասնաւոր
րնել
Տարօնի
ՆաՀատակնեբու
ՀաղեՀանղստեան
պաչտօնբ
եւ սիրով իր
կողմ է վճար
ահ է ա յգ
գում
արբ
։ Հ ա
մաձայն
իր փւափաքին
պաբտ ու պատչա–
ճը կատա
րուահ
է եկեգեցւո
յ
մ էշ , Պա
աաբաղի
լՐւթացքին
յի չաաա
կութիւնն
ալ
եղահ է առանց
մոռացութեան
։
Հոգաբարձութեան
գիւանր
իր պա բտա–
կանութիւնբ
կատաբահ
է ։
ՀոգեՀանգստեան
յի չատ ակո ւթե ան ձե
ւբ
միշտ
քլոբոչուի
խնղրալ՚կունեբու
կուլ
մէ : Այս մասին
եղահ
թե բացում
բ կը ՛Լե–
րաբեբի
Տարօն—Տուրուբերանի
Հայրե -
նակցական
Մ իութեան
վարչութեան
, որ
մինչեւ
ուչ ատեն
տակաւին
չէր
որոչահ՛
ՀողեՀանղստեան
թուականբ
եւ անոլննե
-
բուն
յաւելուահական
յի
չատակութեան
մասին որ եւ է ճշղում
չէր կատաբահ
Հ
Հակառակ
ա յս
բո
լո բ ի ն ,
Հոգաբարձու–
թիւնս
Հիմնուելով
ամէն
տարուան
յ ո ւ -
չագրին
՚քյ՚այ
, կատարել
տուաւ
հանու
-
ցոլմբ
եկեղեցւոյ
սեղանէն
,
մասնաւոր
Հ ողեՀանղստեան
"կիգբբ
Կրկնել
տալով
ղա
յն : ՀողեչնոբՀ
աբեղան
յատկապէս
քանի մբ խօսքով
ղբուաաեց
Տարօնի
աշ–»
խաբՀին
կաաա
բահ պատմական
գերր
ւ
Կ Բ յսւսանք
թէ ա յս բա ց ա ա ր ո ւթ
ի
ւննե–
րբ պիտի
վւաբատեն
ստե ղհոլահ
թ ի ՚ ֊ բ ի ~
մ ացութ
ի լեր
յ
Դիւան Հո գ ա բ ա րձո ւթե ան
ԽՄք^
Այս ա ո թի ւ կր խնդրուի նաեւ
ճշդել թ է ողբացեալ
Հրանտ Փաստբմա–
հեանի թաղման համար ժըն ե ւ ղր կ ու ա ծ է
Անուշաւան ա բ եղայ , ււչ թ է քահանայ մ ը ։
ԿԱՏՂԱԾ
ԳԱՅԼ մբ մանելով
–Բերման
-
չաՀի
(Իրան)
մէկ սլանգոկր,
խահաւ
26
անձեր։
Բուռն
կռիւէ մբ վերշ
՛էա
յլր
սպաննուեցաւ
բաՀերով
;
Հագար
ուղոզ
ունեցաւ,
ո՛՛վ պիտի
չուղէբ
կին
առնել
անոր պէս
սիրուն
, սլաբկեչա
,
աշխատաւոր
ա՚լ^կր.
մերժեց
ամէնբ։
<Տ.հ1օսք տուահ
եմ , բսալ,
նշանուահ
եմ ,
քովս է նշանբ,
մատիս է տուահ
մ
տանին։
Նչանս ետ չէ
տուահ
, աուահ
խօսքէս
չեմ
արձակուահ
՚ կրնա
յ օբ մ բ
ղս՚լ
, "ւ–
գել իր նչանահբ
։
Ու
սսլասեց • սպասե
ց •
ղոնէ բան մբ
՚ ւ ր Ա
՚ Բ
•>Բ"՚ն մը ըսէիր։
Զբրիր
։
Աղ11՚կբ%
երբ
մայրր
կոբսնցոլց
եւ մինակ
մնաց, ալ
չկրցաւ
ղիմանալ։
Ամուսնացաւ,
փ ա ռ ք
Ասաուհայ,
լաւ մարղու
Հանւլ
իւղե ցաւ ։
Եր Հ՛՛՛ն ի կ են • վա ր ղ ի պէս եր կու
զաւակ
ունի
. մ " ՚ ն չ
մբ , անունբ
Լեւոն ; Կբ Հաս -
կրնա՞ս
, քո յիչատակբ
, եւ
ա՚լշիկ
մբ •
ոլտուելիք
ւղղաիկներ
;
ի ՞ ն չ կր փնտռէք
ե ր ի տ ա ս ս՛ ր ՛լնե բղ. սա
աչխաբՀիս
՛ է ր ՛ " յ , Ի ՞ ն չ րանի
եաեւէն
կբ
վաւլէք
, չեմ Հասկնա
ր ;
Ընտանիք
կաղմա՞հ
ես , ւլաւակնեբ
ո
լ–•
նի՞ս
ղոնէ
։Եթէ
՚լոՀ ես կես՚նքէղ
,եթէ
եբյ–
շանիկ
մ օաենաս
մ օրղ.
՛լ երեղմ
անին
, թե
րեւս
Հանղչի
իբ տառասլս՚հ
՚էուլին ; Ձէ ,
••ւնղերեղման
մեռել
չըբԼ՚նք
։
Գուռ–ղբ–
բացի
Հաւաքուեցանք
,
՜՚էն՚լ
տարուան
Հող
առինք։
Ըսինք,
զաւակ
ունի, օր մբ
•որ ղայ, կբ մխիթարուի
մօր
ղերեղմանբ
ղ անելով
: Լալ
կին էր մայրղ ,
Աս՚ոուս՚հ
"՚Լոբմի
իր
Հալուն;
Լեւոնբ
փէղձկաց • լացաւ՛
ո՞ւր էր
ինքբ՛
Ա՚իբիկէ՞
, Ֆրանսա"...
ի ՞ ն չ
կարեւոբու–
թիւն
ունի, ուր է լ լինէբ,
աչխարՀր
պա"–
ոլուահ
էր ու ինքբ
մենակ :
ա հ ՛ ^
ք^ԻՒԶԱՆԳ
^Վեր,
(8)
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(39)
ՀԱՐԱԶԱ Տ ՈՐԴԻ
Գ՛
Երբեմն
կբ գանգատէր
Աարգիս
աղայի
•
Ուր է, Բ"1՚Բ "Բ Արտմին
աչ՚ււրնեբը
պիաի
թխանան
երթալով՛
բնղՀա կառա
կն
աւելի կբ կասլուտնան
։ Երեք
տաբու
եղաւ
եւ
բնաւ
տարբերութիւն
չկայ։
Երբեմն, կր սլատաՀի
ոբ
Ղ՚՚յ^Բ
ԿԸ
փսխուի
, ^լԲ"էր
հ՜եբունին
, րայց
երբեմն
ալ չ ի վախուիր
. Հիմա
ի ՞ ն չ րնենք
,
էֆէն–
տիմ
, թ՛՛՛է կապտաչուի
րլլա
յ .
էթ
՚աս
՚ ^ ^ յ
ունի՞;
\
Յչ, կբ մրմռար
Բենիամին;
Թէեւ
երեք
տաբու
, Արամ
կանխաՀաս
մանուկ
մ լ ^ էր , նուրբ
կազմուահքով
,
խելացի,
վառ եւ
Ժպտու1է
՚էւայսւահքով
ե լ ազնուական
ղ իմ ա ղհ
ւէ
ւթ ե ՛սմ բ : Խար -
՚ոեաչ
խոպոոլնեբ
հոհբակին
ձ՚՚ւրշ
Բ"լ"ԲԸ
կր հահկէին
մինչեն
տկանշներբ;
Զ՛է"՛ յ ն ի կ
Բ՚՚՚բակ
չրթներ
ունէ ր ,
բաբե–
յարմաբ
ու քիչ մբ կոր քիթ մբ, որ
Հ ՚ է օ բ
կամքի մբյայտարարն
է ։
Ամ էնուն
ղմ ա յլտնքին
ե ւ
ւլո բով
ի ն ա -
ռաբկան
էբ : Իր ամէնէն
բուռն
խռովք
-
նե րուն
մ իշոցին
, Բարսե
ղեան
կանւլ
կ՜՛աո.–
նէր իր ղաւկին
առշեւ՝
խորա՚գէ"
աղղբ–
ւահ
անոր
չնորՀէն
եւ նա
յու՚՚՚հքին
աղ -
զ ե ց ութ
ենէն • իր մ իաքբ
տանշող
մտա -
հումբ^ ա յնքան
աՀաւոբ
եւ անՀնաբին
բան
մբն էր որ բոլոր
կամքով
բ կր շանար
վ
ու
նել
զայն,
ոտնակոխ
րնել,
սպաննել
այգ
մւոտհումբ,
որ թունաւոր
սլաքի մբ "լէ"
կ՝."նցնէբ
իբ
մէշէն։
Հանգաբտութեան
ր ոսլէնե
բ ուն ,
աչքին
առշեւ
բերելով
իր աաւլնապի
եւ տառա -
սլանքի
տրամագբութիւնբ
,
ամբ"1^"վին
կբ վերաղրէր
ղայն
շ՚էային
իր քայքայ
-
ուահ
ղրութեանբ։
Կբ բաւէր
այլեւս
չմ
ը—
տահել
այղ արտառոց
բանեբբ,
ոբպէսղի
խաղաղէ
ր իր մբրկոա
Հոգին
,
երշ՚սնիկ
՛Լ՛է "՚ Բ է ^՚-Ք'1.1՛ ^՚ՔԲ
՛ե՛" ՛՛կի
՚^Բ Հետ ,
որո
ւն
վրա
յ ամ էն
մ աբգ կբ ՛էմ ա յլէ բ ,
կնոշ
մ բ
Հետ
որ իր փառքբ
կբ կազմ
է բ :
Հաստաաօէ՚էն
կբ մտաղբէր
այլեւս
զղաս—
տան
ալ -. Մ ՚" էվինէ
իսկա
յն կբ նչմ ա բէր ա– |
մ ուսնո
յն
՛իր՛ս
յ աո աշ եկահ
նպաստաւոր
1
փոփախութիլնբ
;
Բենիամ
ի ն
կբ սկսէր՛^
խնզալ
, խօսիլ
, կաաա
կել , պաո
յանե ր բ– \
նել
ղաւկին
ու 1լնոշյւ Հետ,
մինչեւ ի"կ
ՎաՀԷ
ի ն րնկե բակցութեամ
բ ; Բ՛ս
յց
ս՛ յս
վիճակբ
մինչեւ
յառաշիկայ
միշաղէսլ
մր
միայն
տեւական
էր։ Այղ միշա՚լէպեբբ
,
ինքնին
աննշան
, յանկարհ
ական եւ
աՀեղ
աղղեցոլթիլն
մբ ելլ^էին
: Օրինակի
Հա -
մար,
ՎաՀէին
գորովոտ
մէկ
Համբոյբբ
Արամ
ի ն ա յտին վր՛" /
, ւ լ ս ՚ ւ կ ի ն ոչ - Հա -
մւքւկբական
մէկ շա րմում
բ իրեն
Հանգէսլ
,
Հիւրի մրոչ - Հաճելի մէկ
ղիտալոլթիւնր
Արամին
կաոլո
րո ա չուբնե
բուն
՛ք րա
յ ,յե–
տոյ,
վեբշասլէս
, ՎաՀէին
բղձական
մէկ
նա յուահքբ
՚լէպի
Մ "՛լվինէ
, եւ վախա
-
ղարճաբաբ
Բենիամ
ի ն , սեւ " ւ ղ ժնգտկ
մ տահում
-
ներու
բուոն
՚ԷԲ"^ին
տակ
,
տժգունահ
,
սասւսնաՀար
, էլառնէբ
կր քալէր
,
տունէն
ղ ուրս
էլր նետոլէբ
կամ իր սենեակր
կբ
քս՚չուէր,
թոիչ
տալով
իբ այգ մաՀա
-
չուք
երեւակայութեանբ,
ՀրզեՀելով
զայն
կամովփն
։
Ե ֊
Օր
մ բ , ցորեկ
ատեն
,
ա յ լ ե ւ ս
չ ա ա
անւլամ
ղրասենեակ
չէ բ երթար
իր ՛էո՜՛
քան
չին
բա ցա1լսւ յութեան
բ , երբ
անիկա
գուբս
ելահ՛ էբ Մ ալվինէի
եւ
Աբամին
Հետ
, Բենիամին
, մ եքենա
բա ր , մտաւ ա -
նոբ
սենեակր;
Տ րամ աղ ր ութ ի ւն բ շատ
յոռի չէր , բայց
սիրտբ կբ նեղուէբ
։
Մ ՛ոքի
զբաղում
մբ կբ փնտռէ
բ ։
Աոֆիկ
Հանբմ
ի սենեակր
պար ղօր էն
կաՀաւսբ
- 1
ուահ է ր ; Պարտէղին
վր"՛
յ կբ նա յէ բ եւ^
՚ ի ե ՚ լ կ ե րբ
կիսոփին
ղո ցուահ
ԲԷԼ՚"Լ"փ
I
ոենեակբ
ստուե
րի
մ էշ
է բ : Անկիւն
մբ
կոկիկ ու մաքուր
մաՀճակալբ
կաբ; Պ՚ս -
տոլՀ
աննե լաւն
առշեւ
երկար
բաղմ
ոց
մը
կար
, երկու
թիկնաթոռ
, ս ե՛լան
մ բ ,
վրան
երկու
Հինաւուրց
լամ
րա րով
, մ էկ
քանի
անն
չան
՛լ եղօբնե
ր , Հա յ ե լ ի եւ ալսլոմ
մ բ,
՚լ՚ււնաա
թաւի
շէ Կ"ԳՔ"փ
՝•
Բենիամ
ի ն ալոլոմբ
քաշեց
իրեն եւ բա
ցաւ;
Լուսանկարներ
կային
Հոն,
ղորս
շէր
ճանչնար
; Հաւանաբար
նոֆԻԿ
՚.
ա ե րմ
ի
" ՛ ՛ ր լ ա կաննե
բն էին ։ Առաշին
երե սին
ւք րա յ
աե սաւ նոր Հաբսու՚իեսայ
մբ , քով .ր"՚1 ի
կեցահ
,
խպնոա
եւ խելօք;
/՚ենիամին
ճտնչցաւ
իր ղոքանչբ
իր
՜՛ա րսն
ութ
եան
քո՛ւին
տակ
, եւ իր աեերբ
,
՛լ՛՛բ
չէբ
ճանչցահ
–.Գեղեցիկ էր իբ ղոքանչբ
եւ քիչ
մբ իր ա՚լշկան
՝՝"ւ1բ
ունէր,
այղ աարի -
քին
՜մէշ։
ԵՐՈՒԱՆԳ
ՍՐՄԱԲկՇհւԱՆԼԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
