<6
ԱՌԱՋ
»
էՇոէ–"՚ով
էո1ււյյւ է ունենում
մ է
երկբորգ
սւեսո՚1լւք
։ւէ
–թէս1ւ
եբ/չու.
մեհեբի
միջել. ։
7//7
յն
Հ ււ 1լւո ե մ րեր ամ սի վեցն
էբ , կ՛Ա յ՛՛ր՛
Բ
Վայւքար
էր ՚լնացել։
Պաաուիբել
էբ
նաեւ֊,
շուք
ւոո՚Լու
Համ աբ իբ ա յցե լութեան
, որ
այնտեղ
լէնի «Ֆրանսիական
Թաարոնի»
ղեբասանական
խումբր.
Գէօթէէ
ղեկա
-
վարահ՜
բեմի
վյւայ
ւղիտի խաղային
Վ,ոլ -
աերի
Հ
.Կեոաբի
մաՀր»։
Խաղր ւղատճա
-
ռում է ներքին
ցնցում
նեբկաների
մէջ :
^յանձին
կեսարի՝
շատերր
Նաւգոլէոնն
են
ձք
-ուրս բերուահ
տեսնում
բեմի
՚Լրայ
:
Ներկա յացումից
յետոյ
իշխանական
ւդալատում
աեղի է ունենում
Հանղիսաւոր
պարեբեկոյթ
: կայսրն
իր մօա է
կանչում
բյսնաստեղհին
եւ կրկին
մ ի անղամ
, ա -
ոիթ
ունենալով
այգ
երեկոյեան
ներկա
-
յացումր , իր տեսակէտնե
րն է
սլարղում
բեմական
եւ մասնաւորասլէս
ղբամատիկ
արուեստի
մասին : Վ^երջինս , ասում
է նա ,
պէաք է որ Հանգիսանաբ
մի իսկական
գպ
րոց իշխաննեբի
եւ ժողովուբգների
Հա -
մաբ,
ք՚ոնի
որ այգ արուեստր,
մի
ոբոչ^
իմաստով
վեր է գտնւում
պ ոււււտմ ու թեւ
մակարգակից
: Աւ այդ ասելով
նա
դիմում
է
բանաս
աեղհին
^
իսկապէւ
պէաք է ՚լրէիք
Ի գրամա
նիւթ
ունենա–՛
լով կեսարի
մաՀր։
Գուք կր դրէիք
աւելի
լաւ,
աւելի Հոյակապ
, քան Վոլտերն
է ա–
րել։ ԱնՀրաժեչտ
էբ աչիւարՀին
ցոյց
աալ,
թէ կեսարի
ձեոքով
ինչպէս
պիտի
եբջան–
կասցուէր
մաբգկութիւնր,
միայն
թէ ժա -
մանակ
տային
նրան՝ իրականացնելու
Հա
մար իր բարձր
ղադափարներր»
:
Այղ ասելով
%ապոլէոն
անչուչտ
նկատի
ունէր
Գէօթէի
սնուցահ
մասնակի
ղնա ֊
Հատանէ
առՀասարակ
Հանճարների
Հան
ղէպ : Ապա
աւելացնում
է
«Փարիզ
ե ֊
Կէք,
ես այդ պարղապէս
պաՀանջում
եմ
ձեզնից : Այնտե՚լ
գուք
կր գտնէք
միան
-
դամայն առատ
նիւթ ձեր
ստեդհաղոբհռւ–
թիւններ
ի Համար»
:
Բաղգատմ
ամ բ ֆրանս իա կանին
Նապռ
լէոն
աւ֊ելէ
բարձր
էր դասում
ժամանակի
գերման
գբականութիէնր։
Եւ ինչպէս
որ
ոչ շատ
Հեռու
ժամանակներր
Պբուսիայէ
թագաւոբ
Ֆրիդրիխ
Մեհն
էբ իրեն
շրջա–
պտաել
ֆրանսիական
մշակոյթի
մարգ
-
կանցով
ու իր պալատն
առել նրա
մեհազ–
գեցիկ
ներկայացուցիչ
Վ^ոլտերին,
բա —
րեկամանալով
Հետր,
թւում
էր թէ
այժմ
Ֆբանսիայի
մեհ կայսրդ Հակառտ1^
էր
ու^էււմ
անել
Փարիղ
Հրաւիրելով
գեբմա~
նաց ի Հանճարին
, ժամտնակի
Համաշխար
Հա յին դրականութեան
այգ
մեհագոյն
նեբկա յացուց
չվւն
յ
Հակառակ
կայսեր Հարկագրական
սպա
սումին՝
Գէօթէն
երբեք
չգնաց
Փարիղ։
Պ՚սամական
թաւալդլռր
դէպքերն
եւս ար -
դելք եգան
դրան ; Այլապէս
թերեւս
կա
-
էոարուէր
միապետի
փափաքր,
մանաւանղ
որ Գէօթէն
մի առանձին
սէր ունէր
Հան
գէպ
ֆրանսիական
մչակռյթի
•,
Վերջինս
մի կարեւոր
մասնիկն
էբ
կազմ ում
իր
մտաւոր
զարգացման
եւ Հողեկան
կառուց–
ուահքի •
Նա պո էէ ոն Վ^ա յմ արում
Հանդիպել
եւ
ղբռյցներ
է ունեցել
նաեւ
ուրիչ
նչանաւոր
Գերմանացիների
Հեա,
որոնց
թւում
յի -
չելու
է մասնաւորապէս
Վիլանգին
.–եբկ–
րորգ մեհ գրռղր
Գէօթէից
յետռյ։
Կայսեր
տեսակցութիւնր
յիչեալփ
Հեա
անչուչտ
բացատրել
պէտք է նաեւ այն Հ ան դա
ման–
քռվ , որ Վիլանգն
անգերազտնցելի
ներ -
կայացուցիչն
էբ ֆրանսիական
մչակռյթի
Գերմանիայում
եւ ֆրանսերէն
խօսում
էր
իր մայրենի
լեգուի
պէո։
ինչպէս
Գէօ -
թէին , այդպէս
նաեւ
Վիլանգին
քիչ յե -
աոյ յատկացուեց
Պատուոյ
Լեգէոնի
չքա–
նչանր
յ
ԵԼ
առՀասարակ՝
կայսրր
մասնաւոր
մեղմութիւն
ցոյց տուաւ
այդ տարին
Հան
ղէպ
Վայմարի
դքսութեան
:
ՎերջԼ՚նիս
Համալսարանական
կենտրոն
Անա քաղա
-
քին, որ երկու տարի
ղրանից առաջ
տե՚լի
.ւ
ունեցահ
ճակատամարտի
միջոցին
մեհա– ՚
մեհ
աւեբռւմների
էր ենթաբկուել,
դրա– ՝.
մական
կաբեւոբ
յատկացումներ
արաւ ՚
՛Լե րա չին ութե անց Համար : Իր այդ վերա–
բեբմունքն
անշուշտ
բացատրել
պէտք
է
ոչ
միայն
նրանով,
որ Նապոլէոնի
Հան -
գէպ
մեհ էլնաՀաաանք
Հանդէս
բերին
երկրի
դրական
նչանաւոր
ղէմքերր,
այլ
անկասկահ
նաեւ այն փաստով,
ռր Վայ
-
մարի դքսութեան
գաՀաժառանգուՀին
,
Մաբիա
Պաւլովնան
, քոյրն
էր ռուս
կայսր
Ալեքսանդբ
Ա.ի։ իսկ
վԼբջինիս
մեհ
դեր
էր վերապաՀուահ
էբֆուբտեան
վեՀաժո–
ղովում
: Վա
յմարի
ղքսութիւնր
մեհ
յ ո յ
սերով
էբ
լյցուահ
գարձեալ
իր
ապագայի
ՀէՏւնղէպ
.
Անպայման
Գէօթէի
գրաւահ
աբտակարդ
գիրքն
եւս կարեւոր
դեր է խագացահ
այգ
բաներում
; Ա եհ բանաստեղհն
առաջ
նմա–
նապէս
բաբձբ
կարհիքի
է եղել
Նապոլէո
նի Հանճարի
մասին, իսկ նրան
Հանգիպե–
լուց եւ Հետր խօսելուց
յետոյ
աւելի։
Այն
մարգր
ոբի առաջ
գլուԼս էին
խոնարՀում
Եէ-րոպա
յի մեհ ու փոքր
իշի՚աններբ,
այգ
ա շփւարՀակալ
զինուո րականր
Գէօթէի
եւ
Վիլանղի
Հետ խօսում
էր ոչ թէ իբրեւ
մի
թշնամի
ել դրաւուահ
երկրի
ղաւակների
,
այլ Լւբրեւ
իրեն Հաւասա բ մարդոց
Հեա եւ
խօ՚ւում
էր ոչ թէ ոբպէս ղօբավար
եւ
քա–
ղաքագէա
, "՚յԼ
Իբրեւ դրական
քննագաա
,
պատմարան
եւ փիլխսոփա
յ •
խօսում
էբ
սրամաօբէն
, իբրեւ
ին^ւատիպ
եւ նբրա
-
ճաշակ մաբգ,
բաբձբ
ոգԼւով,
ինչպէռ
դիտել
կուտայ
Գէօթէի
մի կենսագիր
ր %
Վիլանդ
ասում
է
Ե"
երբեք
իմ
կեանքում
չեմ աեսահ
մի աւելի
պարզ եւ.
Հանդարտ
, մեզմ
եւ ոչ յաւակնոտ
մարգ
քան նա» : Գէօթէ իր Հերթին
նրան
անուտ–
նում է «մեհադոյն
միտքր,
որ երբեւէ
աե–
սել է աշխարՀր»
: Գարձեալ։
« Ե"
սիրով
պիտի խոստովանիմ
, որ ինձ իմ
կեանքում
պատաՀահ
չէ եւ ոչ մի ուրիչ
բան,
ոբ
էինէբ աւելի
ղերիվեբ
եւ
բերկրառիթ,
քան՝
դէմ առ դէմ գալս
Ֆբանսիայի
կայ
սեր
Հետ՝
այնպիսի
պարղ եղանակով»
,
գբում
է բանաստեղհն
իր
ժամանակակից–
ներից
մէկին,
Հաբկաւ
ոչ աոանց
չափա
զանցութեան։
Եւ. Հանճարր
յայտնել
է իր
խօսակցին
, թէ վեբջինս
իբ
էութեամբ
ՄԱՆՈՒԿՆԵՐՈԻ
ՕՐԸ
ՎԻԷՆ ԼՏառաջ)
.
Ա՛անուկնեբու
օբ -
ուան
Հան դի սա կատա բութ իւնր
ղարձահ
է
նուիրական
օր մր մեր գագութին
Համար
է
Աւր որ գպրոց , հաղկոց
եւ կամ
Հայերէ
-
նի ղաս րնթացք
մր կայ,
անպայման
ա —
ւանգական
կաղանդի
հառր կր
զարդարուի
եւ օրուան
«Հերոսնեբր»
կր ստանան
իբենց
նուէբներր
:
Աեր
կապ
. Խաչի
կողմ է
կազմ ակեր
-
պուահ
«Օր»ր
տեզի
ունեցաւ
կիրակի
10
Տռւնուար
- կէսօրէ վերջ, Աէբքլը
Կաթո
լիկ սրաՀին
մէջ։
Խուռն
բազմութիւն
մր,
ժամանակէն
առաջ աեղաւորռւահ
էր սրա
Հին մէջ ուր աչքի
կր զարնէր
փոքրի1լնե
-
բու եռոլղեռր,
ճրլւլոցր,
եւ
մանաւանգ
վազվզուքր
; Օրուան
^ի՚-րեբր
,
քաղաքիս
երեք
թաղամասերու
աչակերտներր
,
կր
սպասեն
անՀամբեր
Հանդէսի
սկսելուն
:
Եւ. աՀա , մէկէն
խոբ
լռութիւն
մր : Գե–
բակաաարնեբր
վարագոյրին
ետեւն
են ,որ
կր րաց ուի
յուշիկ
: ԱՀա
մանուկնեբր
,
վառվռուն
, սեւուլիկ
աչքերով
•
Խ ումբր կ^եբգէ ներդաշնակ
«ի՚^նչ
աղ -
ոլոր
է այս իրիկդւն
. . •» առա^որղու
-
թեամ բ ուսուցչոլՀի
Տիկէն
Ալիսի
:
Ապա
Տիկին
Ովո • էօքսէւղեան
, էբրեւ
կապ •
Խաշի ատենապետոլՀէն
կր կաբղայ
ամ —
փոփ
ուղերձ
մ ր, ռւզզուահ
Հա յ
հնոզնե–
բուն
եւ Ա էութեան
գորհր
գնաՀաաույնե–
բուն
է
Ա է բելի «Տառաջ»
, յայտագիբր
այնքան
ճոխ էր, դեբակատարներր
այնքան
չատ
էէն որ , եթէ
փոբձուէմ
պաՀէկ
մ ր
յԼ՚չեէ
մ է առ մէ վե բնազ է րներր
եւ անուշիկ
ա–
նուենե բ ր , թերեւս
մ ոռացում
է
Անտառէն
մէջ
մոլորէմ։
Մ էկր
մ էւսէն
դեղեց էկ
արտասանու
-
թէւններ
, մելանռյչ
մենեբգնեբ
եւ ղու -
գերգնեբ
, սբամէտ
«,ֆանթէզի»նեբ
էրար
Հբմչակեցէն
եբեք
ժամ անլ^գՀաա
:
իսկ
Հաւասար
գհէ
վյայ
է գտնւում
էբեն
Հետ,
ՀամաՀանճաբ
են էրենք
յ
Գէօթէն
այնռւՀետեւ
եւս , էր նամակ
-
ներէ ռւ զրոյցներէ
մէջ կամ այլ առէթնե—
բով,
նման եղանակով
է
արտայայաուել
Նապո լէոնէ
մասէն
յ
Գեռ խօսք
1լանենք
ստորեւ
: Այս չափն ասենք այստեղ,
որ նր–
րանց երկրորդ՝
Վա
յմ աբեան տեսակցռւ
-
թէւնր
վեբջէնն
է լինում : ԱյնռւՀետեւ,
մէ
քանէ տարէ
յետոյ
(1813 թ ՛ ) »
ք–"՛յՅ
Ա՛յս
անգամ
արգէն
եւրոպական
մէացեա
լ բա–՛
նակներէ
առջեւ ջախջախուահ
ու
նաՀան–
ջի ճամրան
բռնահ
, այդ երբեմնէ
յաղթա
կան տէրր աչխարՀԷ,
էրֆուրտով
անց նե–
լիս իր այգ վիճակում
անգամ
չի մոռա
-
նում
Գէօթէէն
եւ մէ քարտուղարէ
մէջո–
ցով իբ «սէբալիր
ողքոյններն»
է ուղտր
-
կում
նրան : Գէօթէն
էր կարհէքր
չփսխեց
Նապոլէոնէ
մասէն
- որպէս
մէ Հանճա
-
րէ
նաեւ նրա գաՀավէժ
անկում էց յե -
աոյ ռազմական
եւ քաղաքական
ասպա
-
րէղներում
։
Ա՛
ԱԲԵՎԵԱՆ
պարերր,
մէկէ
աւելէ
անղամներ
, խլեցի^՛
ջեբմ հափեբ ; Ա եբ փոքբ էկ
սլարէկներր
Հմայեցէն
ներկայ
Հասարակութէւնր
է -
րենց
Հեզաճկուն
եւ նորանոր
պարերով
է
«Ֆանթէզի»է
եւ տրամախօսութեան
բա
-
ժէններռւն
մ էջ , յատկապէս
փա
յլե ցա՛՛
Արման,
Աեսումեան
եւ ԲաջուՀԷ
Լուսա
-
բեւեան
:
Ա թնռլորտր
տաքցահ
էբ : Հայ՛
Կամ .
Ա՝աբտէկնեբռւ
Ա՛էութէւնր
, էբբեւ
կրթա
-
կան գորհԼ՛ քաջալեր
, երեք Հազար
ֆրան
քով աօնահառէ
կնքաՀայր
Հռչակուեցո
խօսնակ
լ^կեր
Տ ՛ ՈւզունեանԼւ
կոզմէ։ քք՛–
այսպէս
կհէկր քակռւեցաւ
,
քսակներր
րացուեցան
: կարճատեւ
Հանգանա
կռլ
-
թէւն
մր չատ
գեղեց էկ արղէւնք
տուաւ ,
մօտաւորապէս
44
Հազար
ֆրանքէ
գա.
մաբ մր, Լւնք որ լաւագոյն
գնաՀատակւսնն
է կապոյտ
Խաչէ մասնաճէւղին
անԼսոնջ եւ
յամառ
աշիւատանքէն
:
Այս տարէ, կաղանգ պապայէ
դալուոտր
բեմ էն վրա
յ աւելէ
Հանդէսաւոր
երեւ ո ^
առաւ ; Հարէւրէ
աւելի
Հայկա1^եր
, մէկ
կոզմէ՝
ե րգե լով , մէւս
կողմ է՝
պարելո՚Լ
^ ւ մէջ րնզ մէջ խօսակցելով
ցնհագէն
յ ֊
գունելոլթէւն
մր րրէն անոր, ճոխ
հբւ
՚՚Ո՜
ներր բաժնուեցան
եւ մէկէն
ՀալեցաԵ
I
Աչ մէկ պղտէկ
անտեսուեցաւ
,
նոյ^-եոկ
Հ
բացականեբր
» մտահռէ^եբ
եղան եւ ու֊
նոնց բաժէնբ
ապաՀովուեցաւ
:
Ներկաներս,
սլաՀէկ
մր ապրեցանք
հսէք–
բենէ աշխարՀԷ
մէջ՛
՚ ՚ Հրճուեցանք
է
ր ՚ ւ ր
մանկական
դա
յ լայ^ե
բուն , եւ մե1^եցան
բ
լաւաղոյն
տպաւո բութեամբ : *
Ա.կ.
ԲԻՒՋԱՆԳԱՑԻ
ԼԻՈՆԻ ՏՕՆԱՎ-ԱՃԱԸ֊Ը
ԿԱՐԵՒՈՐ ԶԵՎՋԵՐ ՖՐԱՆՍԱԿԱՆ
ԵԻ 0՛
ՏԱՐ
ԵՐԿԻՐՆԵՐՈՒ
ԵՐԿԱԹՈՒՎԻՆԵՐՈ։
ՎՐԱՅ •
Լէոնէ տօնավաճառէն
առթէւ
• •
(1954
Ապրիլ 2Ան
Մայիս 3)կարեւոբ
զ ի լ –
րռլթէւննեբ
պէաէ արուէն
թէ ցուցաղր
-
րուպերու
եւ թէ դնո՚^եբու
ճամբորդսւ
-
թեան
Համար
:
Յուցագրոզներուն
անՀատապէս
րււ
բ
արուահ
է արգէն
; Ֆբանսա
յէ
երկաթոԱ. ՚ -
ղիներու
վարչութէւնր
քսան առ
Հաբէւ ^ ՚
զեղչ
մ ր ,. կ ՝ լ^է. ֆրանսաց
է
դնողներուն
,
էսկ օտար
ղնորզներուն
25
առ Հարէւր
Հ
Գեբմ անէո
յ , Աւստ րէո
յ , Պելժվւո
յ , Պ՛՛ւ/՜
կտրէոյ,
Ապանէոյ,
Յունաստանէ
,
իտա
լիոյ , Լէւքսէնսլուրկէ
, ԼեՀաստանէ
, Փո,
թոլկալէ
, Աաբէ, ԶեԼսոսլովաքէոյ
,
Ր՝ոլր–
քէոյ
եւ. Եուկռսլաւէռյ
երկաթուղինեււոէ.
լնկեբութէւննեբր
25
առ
Հաբէւբէն
մէնէհ։.
33
առ Հարէւր
զեղչ արամագբահ
են •
Օդանաւայէն
սպասարկռւթէւն
մր պիաի
գորհէ
Փարէզ
- Լէոնէ մէջեւ,
ամբոէշ^
Տօ
նավաճառէ
րնթացքէն
•
էր - Ֆբանսր
մասնաւոր
օդանաւ
մր
յատկացոլցահ
է Լէոն
եւ. Փարէզ
գհ էն
է
Այգ օգանաւր
ամէն առաւօտ
ժամր
8 •55^^՛
Օրլիէն
եւ Պբռնէ կայանր
կր Հասնէ
է՛
՛մր
10-45^5.։
Ամէն
երեկոյ
կր մեկնէ
19 –ՅՕ^*–
Պբոնէն
եւ
Օրլէ կր Հասնէ
21 .20^Տւ ֊
Կր յանձնարարուէ
նախապէս
աբձանա
-
դրուէլ
I
<ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(84)
Ս Պ Ա Ն Ն Ե Ց
< Ուրէչ
Հոգեբանական
կէա
մր
ղբաւեց
ուչա գրութ է
լ
նս , լաբուահ
վէճակ
մր կր
աէբէբ
արչաւաԼսումբէն
անղամնեբուն
մէջեւ։
Բանէ
մր
Հռղէ
ոմանք
նոյնէսկ
Օտար
այո տունէն,
կր Հառաատէէն
այս
էրողութէւնր
եւ ես աբձանադբեցէ
, որ -
պէսւլի
ուչագրութենէս
չվբէպէն
նախա
-
քննութեան
րնթացքէն
:
< ԸնգՀանուբէն
կաբհէքով
այգ անՀտն
֊
գիստ վէճակր
Հետեւանք
էր Տէկէն
Լէյտ
նրրէ ագղեցութեան
, բայց
,
ղանաւլան
պատճառներով
զորս քէչ վերջր պէաէ
բա
ցատրեմ
, այս
վաբկահր
ամբողջապէս
չգոՀացուց
զիս :
< ՆաԼս փորձեց է վեր լուհել
Տէկէն
Լէյտ
նրրի
անձնաւորութէւ^՚ր
եւ պէտք
եղահ
մԼՎոցնեբր
չպակսեցան
: Ո ւսումնաս
է րեց է
անոր
ազղեց ութե ան անգրադա
բձումնե բ ր
այս տան բնակէ գ՛երուն
վրայ,
ոբրնք է -
րարմէ
բո լորովէն
աարրեր
նկա բազէ
բներ
եւ խառնուահքներ
ունէն : Ասոր վրա
յ ա–
ւելցուցէք
էր անձնական
գէտոգութԼււն
-
նեբր,
թէեւ
սաՀմանափակ։
Բայց
կարղ
մր Լսն՚լէբնեբ
երբեք էվրէպեցան
աչքէս
յ
< Տէկէն
Լէյտնրբ
պարղ ճաչակներ
ու -
նէր,
նոյնէսկ
խստամբեր
, երբեք
ճոէաւ-
թէւն
չէր փնտռեր
: Ասկէ ղատ , էր ժամա
նակէն
մէկ մեհ մասր կր նուէրէրնուբբ
եւ
փաւէուկ
ձեռադորհներու
, էնչ որ
ցո յց
կուտայ
թէ աբուեստադէտէ
խառնուահք
ունէր
եւ կր սէրէր
ղեղեցկռլթէլնր
յ
իր
վւոքր դրադարանէն
ղէրքերր
էնհէ
ա
յն
կարհէքր
ներշնչեցէն
թէ մչակուահ
մաքի
տէր
կէն մրն էր եւ կԳնթադբեմ
րացար
-
ձակ անՀատապաչա
մրն էր։
Հ ինհէ Հասկցուցէն
թէ Տէկէն
Լէյանրր
հէԼ "հսէՍ
՚լրաւել
այրերոլ
մեհարանքր
եւ
թէ էրապէս
զգայասէր
կէն մրն էր։ Զեմ
կրնար Հաւատալ։
Իբ սենեակէն
մէջ ւլա -
րտկէ մր վրայ
ղտայ
Հետեւեալ
Հատոր
-
ներր
«Ովքե՞ր
էէն Յո յներր»,
«Ներա–
հութէւն
Յարաբեբականութեան»
, Վէյ
֊
աէ
Հեստրր
ԱտենՀոփէ
կեանքր»,
«Վե
֊
բագաբձ դէպէ Մաթուսաղէմ»
,
* Լէնտա
՚Բոնտրմ»
, «՛Բրուէ կառաԼսումբր»
: Ան կը
Հետաքրքրուէր
աբդէ
մչակոյթով
եւ ղէ ՜
աութեամբ,
էնչ որ կ՚ապացուցանէ
խէստ
զաբդացահ
էմացական
ճաչակ
մր։
Գալով
վէպերուն
աւելէ
ւէոքր չա՚էով
մր, կր վը՜
կայեն
Տէկէն
Լէյանրբէ
Համակրանքը
կնոջ անկախութեան
մասէն,–
Կ՝ուզէբ
կէնը
տեսնել աղաաագբուահ՝
արական
կաչկանդռւմներէն։
Ամէն պ՚սրագայէ
մէջ
կր
Հետաքբքբու
էր
ԼէյԱ՚Ի
Աթէն^սփի
նր -
կար աղբ ով։
« Լինատ
•Բոնտրմ»ր
րնտէր
ուսումնասէբութէւ^ն
է էր
դեգեցկութեան
վրայ
սէրաՀարուահ
կնոջ մր, էսկ
Հ՚Բբուի\
կառաԼսոլմբը»
Լսոր ղննութէւնը,
տենդա
վառ անՀատապ՚սչտէ
մը :
«Վեբագարձ
ղէպէ Մաթոսաղէմ»ր
կապ
ունէ
կեանքէն
էմացական
քան թէ
յուզական
կողմէն
Հետ : Ակսահ
էէ Հասկնալ
Հանդուցեալին
Հոդեբանութէւնը
: Յետոյ
ուսումնասէբե–
ցէ էր անմէջական
շրջապատէն
կարհէքր
էր մասէն
եւ Տէկէն
Լէյանրբէ
պատկերր
աւելի
յստակօբէն
պաբղուեցաւ
մտքէս
առջեւ
։
Համաձայն
Տոքթ՛
ՐէյԱ^Ի
եւ մէւսնե
-
բուն պատմահներուն
, Հեաեւցուցէ
որ Տէ
կէն
Լէ յտնրր
բնռւթենէն
օժտուահ
կէնե–
բէն է , ոչ մէա
յն էր մեհ գեղեց կութ եամ բ ,
այլ եւ ճակատաղրական
ղօբռւթեամբ
։
Այս կարգէ
արաբահներ
էբենց
ճամ
-
բոէն
վրայ
կր ցանեն
ողբեբդութէէնն
եւ
աղէտ ր՛ ՚ • որոնք յաճախ
ոլրէշնեբուն
կը
վնասեն
, բայց
երբեմն
էրենք
ալ
ղոՀ
կ՝երթան
ատոնց
յ
Այգ վայրկեանէն
Համոզուեցայ
թէ
Տէ
կէն
Լէյտնրր
հայրայեգ
սէր մր ունէր
էբ
անձէն
Հանգէպ
եւ թէ , ամէն բանէ
վեր,
կ^րմբոչխնէբ
տէբապետելոլ
ուրա
խութէւ
նր
է
Ուր որ գտնուեցաւ,
ուզեց
աշիարՀԷ
կեգրոնր
դառնալ։
իր շուրջյ,
ամէն
մարգ,
՚ԱյՐ թէ ԿԻ՛^
է
պէս՚Ք էր ճանշնաբ
իր ուժր :
Ոմանք ոչ մէկ րնգգէմութէւն
ցոյց
տուահ
են էբեն : Օրէնակ
Օր . Լեթրրէն
, .ԼեՀանձն
բնալորութեամբ
եւ վէսլայէն
երեւակա
-
յութեամ բ անմէջապէս
Հմայուեցաւ
եւ է–
րեն
չո-՚սյլեց
էր անսաՀման
Հէացումր
է
Ր՚ոյց
Տէկէն
Լէյտնրր
էր
տզգեցութէւԴ–
կր գորհահէբ
ուրէչ
ձեւով
, –
վախը
է
Երբ կր յաղթանակէր
մեհ ղէւրոլթեււ՚մ^
Հ
սանձարձակ
լնթացք
կուտաբ
էր
անղուիէ՜
լ
^ազդերՈւն
;
Կր Հասկնաք
անչուչտ
, զ Լւ -
տակէց
անղթռւթէւն
մր չէր այլ
բոլոբււ
վին բնազ՚էական
, էնչպէս
կատուն
է^՛
• մուկէն
Հեա ; իր մտահուահ
ւէորհեբուն
մէջ Հէմնովին
բաբէ
էր
եւ
Է"Բ"
կտոր
կ՚ըլլար
ուր է քերուն
օգտակար
ԸԱաչէււ
Համաբ
:
ք
Արգ
, անանուն
նամա1^եբու
Հարցչ ՚
լուհում
ր
ամէնէն
կաբեւոբն
էր : Ո՚^վ է՜ր
դրահ
եւ է՛՛նչ նպատակով։
ՏէկԼ՚ն
Լէյո՛
-
^Ը.Ր Ի^-ք^
անձէ՛՛՛ն գբահ
էր ։
Այս
Հարցումէն
պատասԼսանելու
Հա »
մաբ,
անՀրաժեչտ
է
ետ երթալ,
մէնչեւ
Տ էկէն
Լէ յտնրրէ
առաջէն
ամ
ռլսնութ էլ. -
նր։ իսկասլէս
Հոս կր սկսէ մեր
ճս՚մբոր–
գութէւնր,
մեր պաոյտր
ՏԼ՚կէն
Լէյտն
.րԼւ
կեանքէն
մէջ :
Նախ
չմոռնանք
թէ
անցեալէ
Լւ էգ
Լէյտնրրր
նոյն
էբ
էնչ որ ձեր
ճանչցահր։
Այն ատեն երէտասաբդ
էր
,
յայտնառլէո
գեղեցէկ
, այն կախարդական
գեդեցկու
-
թեամբ
ոբ կր ղրաւէ մարգու
մր մէտքր
եւ
զգացումներր
: Միեւնոյն
ատեն, եւ
արդէն
իսկ անձնասէր
է ր ։
Fonds A.R.A.M
