«ՑԱՌԱՋ»
ՅԻՍ՚ՍՐՍՆՈՑէՆ ՓԱհ*ԱԾԸ
•
Ընթերէքողներքւ
ձ՜ան օթաց ան
անչուշտ
«Տառաիի
(1953 թ– 7256 - 7257)
«.Օրը
Օրէն»է
միջոցով,
ինչ որ
միապետա/չան
թռուցի1չի
րո վան գա/չութեան
:
կարծողներ կան, որ այդ թռուցիկր
Հայ
միապեաականների
թմրա1լցութեան
գքր -
ծըՏ»
ւէ : Ւրականութեան
մէ^ Հեղինակր
մէկ
անսլատաս թանա
տոլ եւ ողորմեչի
անՀատ
է , որ ներկա
յէո
Փարիղի
մ ի թադամ
ասի
մ էչ Հնակարկատութեամ
ր է զրաղւում :
Արգէն
թռուցիկի՝
ոճր, րո վան դա կութ
իւ
նր,
լեզուն
, ուզղագր
ութ
իւն ր ցոյց են տա–
լիս ,որ գա խմբակցութեան
կամ Հաւա–
սարակշիա
մարգու
գործ չէ :
Յոլցամ
ո լութեան
մ արմանչր
սովորա -
կան
երեւոյթ է դարձել
մեր օրերին ; Կր
յէչէք
անչուչտ
մի քանի տարի
սրանից
ա—
II "՛չ մէկն
ուղեցել էր կյֆէլեան
աչտարա–
Կր "1՛"յթեցնել
, որսլէսղի
իր մասին թեր —
թերր
գրեն ; Հոգ չէ , թէկուղ
որսլէս ոճ -
րագործ
, ա ր կածա իսնգի ր , միայն թէ գրեն
ու իսօսին : Այգ Կ՚՚՚Րգէ
«Հերոսների
չար -
քէն է սլատկանում
նաեւ
վերչէն տարա -
դիրներից՝
Հ.,թռուցիկի
Հեղինակր ,
որէն տեղական
ոուս
միասլետականներր
օգտաղործռւմ
են
որսլէս
Հայութեան
«ներկա յացուց
ի չ» , ծաղրելի
ղարձնելով
աէն որյէչէ կանանչ
ափերն անցեալէ
մր
ել՚չանէկ
՚ • •՝» , կամ դարձեալ
Ա՚տխմտնէ–
նովէն
, ոզրր նռրաՀարսէ
մր որուն սէրա—
ծր աարած են ղէնուոր
• – «Այլեւս չրք -
ուած, սլէտ ծերանամ
այսսլէս
մէնակ, օ–
տար
յարկէ
մ չ, աակ • • •» կր Հառաչէ ան ,
կամ Աէն Աանսէ օվւերայէն
Ղ՚ալէլայէ
Հեշ–
աավաո
սէրոյ
կանշր–
« Աէրաս կր րաց–
ուէ ձայնէ գ էնչսլէս կր րացռլէն վա րգե ր ր
այգէն
Համրոյրէն,
վերագարձէր
, սէրե -
կան . . •» :
Այս
Հռչակաւոր
օտար երդերու
ներկա—
յութէւնր
կր1լնակէ
ն շանակութ
էւնւ մր
էլաոնէ
մեզէ Համար;
\,ւոխ՝
է^Արմեւորէ^
մեր
երգչռւՀէն
եւ թ ո յ լ էլուաա^մեզէ
ան–
ւ
գրագառնալ
անոր այն յատկութէւննե
- \
րուն
որոնք
զէնք
ա րմ սնա ց ուցած
են ՝
^•"1չ,..,,չ.իՆչ.
1լ
^,լմահ^ օփերա
յի
^էւոլմբէն\
մեներգուլներէն
Րւրոլոլ
•
Երկրորդ՝
I
էլարժեւորէ
մեր երղէ.րր, որովՀետեւ
Հա– ՜յ
մեմատութեան
դրուելու այս առէթով,
^
անղամ
մր եւս էլ^, Համողուէնք թէ նոյն -
էսկ օտար
ղանձերռւն
քով՝
չեն
անչքանար^
մեր
գոՀարներր
, էրենց
էն^^ւուրոյն
գե —
ղեցէլութեամր
է
Ուրաիս ենք որ տարէներ
քա չուած
մնա—
լէ ետք, երդչուՀԷ
Արւէէնէ
Արդութեան
կրէլէն րեմ կր րարձրանայ
\ Կր յուսանք որ
Մ արսէյլէն
դարձէն
, նտխքան
գէսլէ աւե
լէ Հեռաւոր
ե րկէ
րնե ր
մ ե էլն էլր ,
Փարէղէ
երաժչտասէր
Հասարակութեան
նո
յնսլէս
սլա տեՀ
ութ
էւն
սլէտէ րնծա
յէ
վերստէն
ղվ՚նք լսելու :
ՀՈԻՐԻ
ԻՓԼ՚ԿԵԱՆ -
ՊՈԻՏԱ-ԲԵԱՆ
թէ էրենց եւթէ «ներկայացռւցէչ«էն
:
Այսսլէս
, անցեալ տարէ ամրան
ոուս
մէասլեաականներէ
բազմամարդ
Հանգէ -
սէն, ուր ներէլայ էէն նաեւ զանազան
Հո -
սանքներէ
մտաւոբականոլթեան
րնտբա -
նէն, այդ ողորմելէն
Համարձա1լութէւն
ունեցաւ
րեմ բարձրանալու
եւ էբ խեղճ
ու
էլրաէլ ռուսերէնով
էսկական
ծաղրէ ա -
ռարկայ
գառնալռլ
• ինքր դոՀ մնաց որ
րեմ
բարձրացաւ
որսլէս
Հայութեան
«ներ–
կայացուցէչ»
եւ ցանցառ ծափերէ
աբժտ
նացալ, էր երկու
նաիսագասութէւններէ
մէչ գործածուած
եօթր
«1լեցցի»ներէ Հա–
մ ար
...
՚
Ա^ վէ Վ ՛ն եւ ո՛՛ւր վւնտռել նրա Հա -
էլագա
շնա կցական
, մէասլետական
տբա -
մ ագր
ութէւննեբ
է արմատնեբրւ
Ըստ էր
սլատմ ածէ
Հա յրր
, ց ա րական
է չխանու -
թեան
մամանակ
Երեւանէ
յա յտնէ վաչ -
խառոլ
առեւտրաէլաննեբէց
մէկն է
եզել,
էնչսլէս ե՝ Հաէլադաշնակցական
ու ցաբա–՛
կան
էշիանութեան
կողմնակէց :
ՇնորՀէւ
Է՚֊Ր
Հօր Հաբստութեանր
էնքր
վ^ .
բնաւ
քրաէնք չէ թափած եւ չարունակ
կերու —
խումով է զբաղած
եղել,
բացառռւ -
թեամբ տարագրութեան
տարէնեբէց ;Հա
կառակ տնտեսական
նսլաստալոր
բոլոր
մէչոցներէն
, կրթութէւն
չէ ստացած եւ
մնացել է կէսազրադէտ
։
1918 - 19
թուականներէն
մասնակցել է
ղանաղան « քաչադռբծութէւններէ
»
յար
ձակելով
էւեղճ ու կրակ
ղէլզացէներէ ,
ճամ
րո բդնե ր է վբա
յ , ^որՀէւ
իսաոնա -
չվաթ կացութեան
; Աաէեաներէ
օրօք աք -
սորուած է եդել
Հակա խո բՀ րւլա յէն
սլբո–֊
սլականտէ
Համար ; Այժմ
աստուածա -
սլաչտ է գարձել;
Ամէն էլէբակէ եւ տօնա
կան
օրերէն
գնում է եկեղեցէ
աղօթելու
,
բայց ոչ Հայէլաէլան,
այլ ոուսաէլան : Հայ
Աստուածն ու եէլեգեցէն նբա Համար դո -
յութէւն
չունէն
:
Որսլէս ժառանգուէ
էւն էր Հօրէց ա յսօր
մնացել
են մէայն
մէասլետաէլան
տրամա -
գրոլթէւննեբր
եւ Ղ՛ա^ա1լցութեանր
Հայ–
Հո յե լր ; Ոա
յց ն աչէ ցանկանում որ Հա
յ–
կաէլան
մէասլետութէւն
ստեղծուէ
,
***յԼ
ոուսաէլան
% ք՛ր սենեաէլէ մէչ չէք գ՛ոնէ ոչ
մէէլ Հայ թադաւոբէ
, զօբավարէ
էլամ
Հո
գեւորականէ
սԼսւակեր :
Ըն դՀ ա էլա ռա
էլն ,
պատեր ր զարդարուած
են ՛Լ, է էլո լան է.ր է եւ
այլ
ռուս
երեւելէնեբէ
նէլա բնե բ ով :
1Հստ Վ .է ցարական
էշէւանութէւն
-
ներր երբեք
ՀաէլաՀայէլաէչան
ձեռնարէլներ
չեն կատարած
; Եէչեղեցաէլան
կալուածնե–
րէ գրաւումր,
դպրոցներէ
վւակումր
եւս՛
Գա
շնա
էլց ականներ է դր սլա ր տ ո ւթ է ւն են
ցարէն վա բ էլա բե էլե լո
լ նպւստւոէլով;
՜Լքեր —
ոէս Աշտարակեցռլ
աքսոբումր
Պեսաբա
—
պէտ
տեղէն էր ու արդտրացէ
. . .
Այգ
Հայածէն
թթու
Ռռւսր
կոյր տբա —
մաբանութեամբ
ատո՜ւմ է նաեւ արեւմ ր ~
տաՀա յութէւնր,
նրա լեղուն
,
ւլրականոլ–
թէւնր եւ արդտրացնում
թրքական
Բ"լոր
զազանութէւննե
ր ր ; Եւ դեռ լրբօրէն կռ —
կո րդէ
լոս է արց ռւնք է թափում էւբ էլէ -
սադրադէտ
թռռւցէկէ
մէչ «... Տաճէլա —
Հայութեան
մէէլուկէս
մէլէոն
անմեղ
զո —
էԱՅկ. ԵՐԳԸ
ճշմարէտ
վայելք
մր եղաւ անցեալ չա -
բաթ
էրէկուն
Ապանէական
դեսպանատան
նախաձեռնութեամբ
կազմակերպուած
ե -
բաժչտաՀանղէսր
, որուն
«Վէւրքժէէօզ»ն
էր Աենեօռ
Ֆեբնանտօ
Լաւէ :
Գեսպանա
տան
մատենադարանէ
պալա —
տանման
սրաՀին
մէչ,՝ ժամր
վեցէն
արղէն
Հաւաքուած
էր լ^տէր
բազմ ութէւն
մր, ո–
բուն մէչ կր նչմա բուէ
էն քանէ մր Հայեր
տ
Ֆեբնանտօ
Լաւէ
• բարձբաՀասա1լ
, չաա
Համաէլբելէ
երէտասարգ
մրն է, որ կու
գա
յ Փարէղէ
Հ ասա
րա էլութեան
ճաչակ
մ ր
տալու էր եբգաբուեստէն
,
բեռնաւոր
Ա՚ատբԼւաէ
ե բ աժ չտան ո ց էն եւ
ֆրանսական
երգէ կաճառէն
գափնեպսաէ^եբովբ;
Օժ -
տուած ա րտակարդ
յէ չոզռւթեամբ
մ ր ,
երղէ եւ կէթառէ
նուագածութեան
մէչ
Հաւասաբապէս
, ան
ոչ մէկ ձայնանիշ
ունեցաւ էր աչքէն առաչ :
Ամրուլ^ երկու
ժամ , տաղանդաւոր
ար -
ուեստադէար
մեզ փոԼսն է վախ եբազան -
քէ , զմայլանքէ ու երչանԼւկ
յափչտակռւ–
թեան
պաՀեր
ապրեցուց
Լւր կէ թառէն ու
գեգեցէկ
ձայնէն
Հմայքովր;
Ա՚օտաւռրա -
՚ պէս քսան
եղան ա էլն ե ր երղեց , սպաներէն
,
ֆրանսերէն
, էտալեբէն
, անդլէերէն
եւ ՚ • •
Հայերէն
։
Ցայ՚ոագբէն
առաչէն
մասր
էլր բաղկա
—
նար
մԼյչէն
ղար
ու երդերէն
, որոնց
մասէն
արղէն նախաճաչակ
մր տուած էէն մեղէ
Հերէն
վբայ,
որն էբբթէ տեզէ
ունեցան
«Ա արքսէ աչակերա»
Աբամ
«փա չա»նե բ է
^ւռրՀէլ :
Որո՞նց
շնորՀէւ
Վ .ն
1944 - 45 ^ •
թ՛
էլարոզացաւ
ազատոլէլ
րոլշեւէկներԼ՛
ճ էրանն երէց : Ո ր՛՛՞ն ց ^որՀէւ
սովս
րեցաւ
էլր
նեբկա
յ աբՀեստր՝
էլօշկակաբութէւնր
եւ
զերծ
մնաց
դործս։,–ւանայԼն
կամ Հան -
քա յի՛ն ծանր աշխատանքէց : Ռուսնե"՛ րէ :
Ոչ
;1՚ րեն ատե լի արեւմ տաՀա յղանղոլածի
;
յ՚նքն
է՚^նչ տռւեց վախարէնր; Ոչ էսկ ^ա -
րէւր ֆրանք
սերունդէ
փրկութեան
գործէ
Համ ար : ԸնգՀակառաէլն
,էբ աշխատանո–
ցրն
էսկաէլան
բամբասանքէ
բոյն է գար -
ձրել ; Օրն է բուն բամբասում
է
անՀատ
Գաշնաքչցականներէն
եւ արեւմտաՀայռլ
-
թեանր,
էնչպէս եւ մէ^ոբգէ
դեր կաաա–
բելով
էրար Հետ թ^ամ
ացնում
վերէնն
տա բադէ բներ
էն , չանալով
նրանց մէչ սէր
ու Համաէլրութէւն
ստեղծէւլ
գէսլէ
ռուսա—
՛էլան մէապետութէւնր
եւ
ատելութէւն՝
դէսլէ ա րեւմ տաՀա յութէւնն
ու Գաշնաէլ
—՚
ցութէճւր
; ԱՀա ձեղ Հ ՛է բուն
է ութ է լ –
նրն ու ղորձոլնէութէւնր
•.քւքեղճ ողորմելէ
,
դէմ ացդ
անզէն
զէ
ւղա ց էն ե բ չեն կանդ -
նած • • • Վւ-՚տաՀ եմոբ էլեանքէդ
վերչէն
օ–
բերէն
ռուսական
եկեղեցէն
էլպէտէ
լքես
եւ անապատ
վախաղբուես
ճգնելու վեբ —
չէն
մեղքերդ
քաւելու
Համար • . •
ՀԱՅԿԱԶՈԻՆԻ
<ՑԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕԻԸ
(85)
1Ա
Այս կաբդէ
կէներ ր
էլ րմբոստանան
ա -
մուսնութեան
դագափաբէն
գէմ ;
Անոնք
կրնան
^ակէլ
գէ՛զէ
"՚յրերր,
բայց չեն ու
զեր ոչ ոքէ սլատկանէլ։
Եւ սաէլայն
Տէկէն
Լէյտնրբ
ամուսնացաւ
; Ջենք սխալէր եթէ
րսենք թէ Լւր ամուսէնր
ուժեղ
ն/լաբազրէ
տէր
մէէլն էր : Երբ կ՝էմ անա
յ ոբ ան լրբ–
տեսութէւն
կ^ր^՚է է Հաչէւ օտար ազդէ
մր՛
Տիկէն
Լէյտնրր
էլր մատնէ
զայն կառավա
րութեան
Համ աձա
յն
Օր •
^էէթրրէնէ
յայտնսւթեանց
; Կ՝րնգուն՚էմ
թէ էր այս
որռչումէն
մէչ ճո՚լեբանաէլտն
պատճառ
մր էլար : Զէ՞ ոբ խոստովանած
էբ Օր
՛ԼԷ–
թրրէնէ թէ այգ
օր երուն
ամբողջովէն
խանգա՚Լառ
, մէայն էր բուռն
Հայրենա -
սիրութեան
մղում ով դործած էր այդ պա–
բա՚լայէն
% Լ^այց մենք ամէնքս
րնգՀանբա–
՛՛լէս էլր չանանք արգարացնել
մեր արարք–՛
ներր եւ բնազգաբաբ
ամէնէն
ա՚լնէլ
չար–
ժա՚ւէթնէւրր
կր վերազբենք
անոնց ; Տէկէն
Լէյտնրր
էլրնայ
էնքն
էսէլ Հաւատացահ՛
րլ
լալ թէ մէայն
Հայրենասէբաէլան
զւլա -
ցումներու
Հնաղանգած
էբ ; Ես/լ ես էլր
կարծեմ թէ մղուած էբ Լ՛ր օձԼւքր ամ ուսէ–
նէն
աղատելու
անԼսոստովանելէ
փա՚էա -
քէն : Ան կ՚ատէր
արաէլան
աէբասլետու
-
թէւնր
, չէր էլրնար
Հանդուրժել
որ որեւէ
մ էկուն պատկանէ եւ ե րկր որ դա/լան գեր
մր էլատաբէ : Եր աղատութէւնր
գանելու
Համաբ ապաւէնեցաւ
էբ Հայբենասէրու
—
թեան
֊.
«Բայց էր խորքէն մէչ
խզճաՀարութէւն
մ ր էլար ոբ յետագա
յէն խորապէս
պէտէ
ադդէր էր էլեանքէն
վրա
յ :
«Գալով
նամ ա/լնե բու
խնդրէն
,
Տէկէն
Լէյտնրբ
այրերու
դլռւխր կր դարձնէր
եւ ,
քանէ մր առէթներով
էնքն ալ աա
բուեցաւ
անոնցմէ
. բայց
ամէն անդամ
սպառնական
նամակ
մը կուղար
, ո^չացնելով
ամէն
յոյս ;Ո՚^վ էլր գրկր
"՚յԳ նամաէչնեբր : Ֆրե–
տերէկ
Պ ոսնլ/՝ բ էլամ թէ եղրա՛՛՛ յր ր
Ուէ–
լէերմ եւ կամ Տէկէն
Լէյտնըն
է՚^նքն
Լ՚սկ
՝•
կարելէ է ր^յդունէլ այս ենթաղբռւթիււն
—
ներէն
մէէլն ու մէկր։
Տէէլէն
Լէյտնրր
,
ըոա էս ա յդ
կէնեբէն էր որոնք
կրնան
մարգու մր ներ^չել
գէչատէչ
կէբք
մր,
լձւդռւնաէլ
վեբածռւե
լու
մ ղձաւանչէ
մ ր :
Կր Հաւատամ
Ֆրեաերէկ
Պոսնրրէ
մր գո
յութեան
, որուն
Համար էբ կէնր
Լուէդ
ամէն բանէ վեր էր : Կէնր անգամ
մր մատ
նած էր զէնքր եւ էնք Համարձաէլեր
էր
կր/լէն
ե րեւալ
անոր առչեւ
• բա
յց
երդում
րրած էբ թէ մէայն
էրեն պէտէ
պատկանէ
եւ
էլամ ուրէշ ոչ ոքէ : Աւելէ չաա պէտէ
ուղէր
սպաննել
ղայն քան ձգել ռր ուրԼւշէ
մր պատկանէ
՝:
«Մէ՚֊ս
կողմէ եթէ Տէէլէն
Լէյտնրր
այն
քան էլր խորշէր
ամուսնա1լտն
կապան^ե ֊
Ա էլանոյէ
դսլրոց
էն
էմմանուէլ
Փափազ -
եան, Կէբակ
Աադրղլեան եւ Օր՛ Ծ • Բա -
բա յեան Լէբ աչաէլեբտներուն
ունէլնգբու—
թեանց
մէչ) ; Աէրերղներ
, աաղեբ , պա -
բեբղներ
, կարօտէ եւ կրօնական
երգեր ,
սպանէաէլան
, փո բ թռւէլալեան
, գերմանա—
էլսւն , սլրա ՛լէ ւէա էլան եւ խավւչէկեան
: "
Յաչորդաբաբ
ունկնգբեցէնք
Լուէս
Մ է–
լանէն՝
Աքարլաթէ,
՚Բասանտբէն՝
Պախ,
՛Լայսման
, Փէւժոլ,
Ալպենէզ, ժեմՕվա -
լէն
եւայ^։
ԱԷԿէԼ մէւսէն
աւելէ
գեղեցէկ,
Հմայէչ ու Հաղորդական
; Զեմ գէտեր թէ
այս
բոլոբէն
մէչէն որո ւն պէտք է
երթայ
նախրնտրութԼււնգ
, Աքաբլաթէէ
«ՈՀ ,
գագրէ
էնձ Հաճելէ
երեւելէ»էն
, Գոլռմ -
պէոյ
ֆոքլոր է գռՀարներէն
«ԱնթԼւկո -
նէա»էն թէ «Ազէւլաօ»էն
, • պատգամ ա -
բեր
թռչուն ր սէրաՀաբ
Պբաղէլէացէնե
—
բուն :
ԱՐԱՄ
ՊԵՏՐՈԱԵԱՆ
(Ս՚նացեալ|ւ յաջորդով)
բէն,
Հաւանէլաան է՜ոբայգ մէչոցր օգտա–
գործէր
Լժեէլնածուներր
Հեռացնելու
Հա -
մար : Այս Որսորգ
Գէանան
անգամ
մր որ
որոր
ձեռք
ձգէր , ղայն կր վանէր արՀա -
մաբՀանքով։
Կր շբչապատուէբ
ողբե բղա–
էլան մթնոլորտով
մր եւ անով կր
մոլեդ–
նէր
)
Կ ՝ ՚ ՚ Ղ ^ 1 յ ն է բ
ամուսէնր
,
լ^ղղէմանա–
լով ամէն
նոբ կարղէ եւ եղերական
Հեբո–
սռւՀԷ մր էլր ձեւանար
:
«Այս վէճակբ կր տեւէ քանէ մր
տարէ։
Ամ ուսնական
ամ էն
խնդրանքէ
աաեն
սպառնական
նամ՚ա/չ
մր կր Հասնէր :
Այժմ
կր Հասնէնք
խռովայոյղ
չրչան
մր։
Տոքթ՛
Լէ յտնրր բեմ կր մ տնէ եւ ա յս անդամ ոչ
մէկ
նամակ
չբնգգԼւմանար
ոբ էնք գառ —
նայ Տէկ՛
Լէյտնրբ։
ճէչգ է, Հատ մը կը
ստանայ,
բայց
ամ ուսնութենէն
՚Լերք.՛՛
Անմէչապէս
էլը Հարցնենք
մենք
մե՚լէ
՚ –
«Լ^նչու» : կարդով
ոլսումնաս
է րենք
եբեք
ենթա գրութ էւննեբր
ւ
Եթէ
Տէկէն
Լէյտնրր էնք կր ղբէր այս
նամաէլներբ
, Հարցր
էնքնէն կր լուծուէ
:
Տէ/լէն
Լէյտնրր
էլուղէբ
ամուսնանալ
Տոքթ՛
Լէյտնրրէ Հետ
եւ
յաչողեցաւ
գր -
լուխ
Հանել այգ գործր;
Այն ատեն
էնչո՞ւ
էնքն
էբեն նամակ
մ լ ն ալ պէտէ
ԳրէՐ
վել՚չր : Այգքան
բո՞ւռն էր վէպական
երե—
Լալու
սէրը • Եւ էնչո՛՛ւ
մէայն
երկու նա -
մակ։
Ցեաոյ
լման
երէլուքռւկէս
տարէ ռչ
մէկ
նամակ •
ՊՈԼԱՈՅ
ՊԱՏՐԻԱՐԲԱՐԱՆԸ
փայլուն
րնգունելութէւն
մը սարքած է
Ծնունդէ
առթէւ
; Առաչին
անգամն
բլլալով
բոլոր
կրօնապետներր
մէեւնոյն
ատեն
բոլոր -
ուած են Հայոց
պատրէարքԼւն
չուբչ
որ
Հակառաէլ
Լւր ծանր
յօդա ց ա ւԼւն , էլբցած է
գաՀլէճ
Լ՚չնել։
՛Լք եր էլա յ
եղած են
նաեւ
Պատրէարքարանէ
վարչական
ժողովէ
ան—
ղամնեբր
, Գպբաց
ղասերու
, եւ երգչա -
Լսումբեբռւ
ներկա յացուց է շնեբր , ՄԼսԼ՛ —
թաբեան
Հա յրեբր,
աւլդապե տա րանէ
ներ–
1լայացուցէչնեբ
: Յոյներու
Աթենակոբաս
պատ րԼւա րքէն
ժամանումր եւ
մեէլնումը
առանձէն
աբարողութէւն
եղած է : Ա^
գսլբեվանքէ
աչակեբտնեբով
մէէլէկ մէ -•
էլէ/լ Հեաաքբքբուած
ձեռամբարձ
օրՀնելով\
բոլոր ր խո ստա ցած է օբ մ բ
անպա
յմ ան
ա յցելե
լ ղսլբեվանք ; ՏսւտւորԼ՚չ
եղած
է
տեսարան
ր երբ Աթ ենակորաս
սլատ բ էա բ–
քր
Հրեայ
րաբունաոլետէ
փոԼսանռբդր էր
ա չիսա րՀա/լան
խորՀրղականէն
Հեա մ տած
են Մայր
Եկեղեցէ :
Յոյն
պատրէաբքը
Դ"յ՛է մը մոմերով
դէպէ Լսոբան յառաչա
—
նալով ադօթած է էււ Լւր քռվ
տեսնե լով
Հբէէա յ
Համ ա յնքէն
ներ
էլա յտցուցէ
չր
,
մադթանքներ
րրած է Րսրայէլեան
տաճա
րէ բաբդաւաճման
Համար։
ՆԿԱՐԻԶ 3՛
ՄԻՆԱԱԵԱՆ
Անցեալ շարթու հրատարակեր էինք տե
ղական քանի մը թերթերու– գնահատա -
կանները՛ նկարիչ Պ •
3 ՛
Մինասեանի մա
սին : Ահաւասիկ շարք մը եւս •—
Մէնասեան
պաբսկաՀայ
նկաբէչ
մրն էէ
Բաղմաթէւ
էրապաչտ
նէլաբնեբ
գծելէ
վերչ,
ճանչցած եւ Հասկցած
է
Աեղանէ
ղասր եւ այսօր կր ղործաղրէ
արուեստ
մր
, որանկապ չէ Ժ՚որժ Բրաքէ Հեա , Հա–
/լառակ
անոր որ, էր գոյները
արեւելեան
դո րգե
բու
թանձրռւթէւնն
ու փայլն ու -
նէն։ -
(Լէ Նուվէլ Լիթէոէր) :
)Հ
իրանցէ
նէլարէչ
Մ էնասեանր,
չատ
յարգուած
էբ երկրէն մէչ, այժմ
առաչին
անգամ
Փարէ՚լէ
մ էչ կր ցուցադրէ
չ ո ՚ ֊ բ չ
50
կտաւներ
, որոնք
էլր ներկա
յաց
նեն
էլրօ–
նական
տեսաբաններ,
բնանէլարներ
, եւ
ման՛աւանգ
յաճաԼս վերացական
յ^^է^Լ՚ն ՝՜
ուածքնեբ
, որոնք
էրենց չատ
Հբապուբէչ
գոյներով
էլր յա յտնեն
նկաբչէն
աէժանէք–
ներր :
— (Ֆիկաոօ)
X
Տեսանելէ
աշխարՀէն
դուրս , փնտր -
ռելով
մ տածում
է խնգէրներ
, Պ • Մ էնաս
եան էբ Հեռաւո ր
Հա յրենէքէն
էլր բերէ
պարսկական
վերացա/լանռւթէւնը
: Կը յէ
շենք գունաւոր
թանձրռւթէւնր
փայլուն
էնչպէս
Գամ աս/լոսէ
/լեբսլասնեբ
,
որոնց
չփումր
գոյներռլ
Տ ոն մլ^ է։
—^(Քսաը -
ֆւււււ) ;
X
ի րանաՀտ
յ նկաբէչ
Մէնասեան
էր
գողերով,
մասնաւորապէս
աբեւելքցէ է,
անէլախ
այն րանէն ոբ էբ յօբէնելու
ձեւր
երբեմն կր յէչեցնեն
Բրաքը։
Բայց անկա—
րել էէ ԺԼստել էր էլբօնական
կտաւներուն
եղերական
ուժր ;
X
Կդմանանք թէ կրթական
նաԼսաբա -
րութեան
ղեղաբռւեստէց
Տես
չութէւնր
զնած է Հայ նէլա ր է չէն «Առաւօտ»
նկաբր
ռր արգէն
յանձնած է Մէւ֊ղէ ԿէմէԼ՛ :
Պ՛ Մէ նասեան
Հրաւէրուած
է մ ասնակ–
ցելու
Փարէզէ
«Փռէ
՚Բռնթ ՚Բառէէռ»
նր -
էլար չական
մրցանաէլէ
տարեկան
ցուցա–
Հանդէսէն ; Մ
րցանաէլ1ւ
է Հարէւր
Հազար
ֆրանք :
ԿԱՐԳԱՑԷԲ ԵԻ ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
«ՅԱՌԱՋ»Ը
Fonds A.R.A.M
