« Յ Ա Ռ Ա Ջ »
Ո%
ԱԵՆք՛
ՄՈՌՆԱՐ
Ու֊չ մնացինք
գրելու,
երեւ-ոյթի
մր
մսւ
սին,
սր
սլսւրւլ երեւոյթ
մր 1լԱ"՛լէ
աւելթ
էսււսնւէա1լան
մ սւսւ
յնս
ւթիւն
մլն է
կ՚որգ
մր
թուրք ղեկավար
շյլքանակնե
ր ու
մէԼ։
Կ՝ուղենք
երկու
թօսք
րնել
ոչ
այնքան
երեւո
յ թ ի ն , որքան
մաայնութեան
մա
-
սին
:
ինչսլէս
կր
յիշեն
մեր րնթերցուլներր
,
թուրքիոյ
երեսվւ • րնսւր ութ իւննե
րէն
ա
-
ո-աք,
իթթիՀաաի
վերջամնաց
Հիւսէ
յին
ճահիա
Եսւլչրն ,
Հ՚"լքԻ
սլաչս՚օնաթեր
-
թին՝
«.Ենի ՈւլուսՖի
մէք,
սսլաոնալիքներ
ուղղահ–
էր Հ"՚յ ,
յ՚՚յն
եւ Հրեայ
վւսքրա
-
մ ասն ո ւթի
ւնն եր ո ւն ;
Տ
ի չողութիւններ
ր թարմացնելու
Համար
ւոանք քանի
մր քաղուահքներ
այգ
սւղաււ–
նաղիրէն
: իթթիՀաաի
երբեմնի
«բարձրա–
խօսր»
կր գրէր •
« 19ւ)0/՛
բնալւութեանց
աաեն
իս -
թան
սլո
ւլի
Հայ , յո յն եւ
Հ րեա
յ վաքրա
—
մ ա սն ո ւթ ի ւնն ե ր ր ամէնքն
ալ
՚Իեմ ոկրաա
կուո ակց ութե անա
ուին իրենց
քո լէնե
րր
:
Հիմա,
1954
լ^արութԼանց
րնթս՚ցքին
Ա
՛լ,
Վարաբաղի
Հա յրենակցական
(ք
իութեան
փոքրամասնութիւննԼ
ր լլ Գեմոկ
. կուսակ
ցութեան
կողմրկրՀակին
•ձ) ակա
յն
երրիւն–
գիՐր բնական
չրքանակէն
ղուրս
կ՝ելլէ
եւ
ամրողք
Հաւաքականութեան
մր կր վե
-
րարերի
, անՀբամեչաօրէն
քաղաքական
ի–
մասա
եւ քաղաքական
Հեաեւանք
էլունե
-
նայ
I
թ՛ուրք
Հայրենիքին
մէք
ղանաւլան
Համայնքներէն
մէկր
կամ
րոլորր
երբ
ամրողքովին
ղիրք
էլր բռնեն
ի նպասա
քաղաքաէլան
կուսաէլցութեան
մր եւ
լ ն ղ -
ղէմ
միւսին,
ասիէլա
էչրնայ
հնունղ
աալ
շատ կարեւոր եետեւանքներու,
որոնք
ոեւէ մէկուն րարիք չեն բերեր :
« Փոքրամասնութիւնները յ երբ իրենց
նայուածքը անցեալին սեւեոած, մեծ կու–
սակցուր-իւններէն մէկուն , թերեւս
ալ
վաղուան իշխանութեան դէմ թշնամական
ընթացք կը բսնենյ ոչ միայն օղուտ չեն
ապահովեր, այլ եւ կը վւճացնեն հայրե -
նակցի եւ եղբայրութեան ղղացսւմները ,
ղորս կր ջանանք ապահովել մեր ժողովր֊.
դավար վարչաձեւռվտ» :
-<
•
Այսքանն
ալ պիաի
բաւէր
քողաղեբհե
—
Լու
Համար
քոլրերր
միչա պղտոր
, էլիր -
քե րր
մ իչտ
բորբոք
պաՀ
ելու
իթթիՀա
-
աաէչան
Հին քա ղա քա էլսւն ո ւթ ի ւն ր ,
որուն
աննուաճ
աթոյեաննեբէն
է ութսռւնամ
-
եայ
հերունին՝
Հիւսէյին
Ճ^Հիտ
Եալչրն
։
իայց
կէա
մր կայ,
որուն
Հաղիւ
միայն
«Հսչահ»
է պայ
Եալչրն;
Ա՞րն է այղ էլէ ֊
ար ; Ա յս բարեմ իտ
Հարցումին
«Ենի
Աւ
-
լուս»ի
թմ րագրապետ
ր էչուտա
յ քողար
-
էլուտհ , բայց
մեղի Համար
յստաէլ
ու ,
Հասէլնալի
պաաաււթան
մր– «Տակաւին
ու–
,
բիչ պատճառներէ
ալ ներ^չուահ՛
է Հալ–
յ
քի
ղէմ
փոքբամ ասնութեանց
սնուցահ
թ ^ամ աէչան ու վրէժ թնղիր
ողին
» ;
1
Այս պատճառնե
րէն
մէկր
-
եւ ւլչխա - ՚
ւորր
Ունեւորութեան
տուրքե
է (Վար–
լԸԳ
վէրԿԻ"Ի)
•> "է՛
1943/՛^՛
մոխիրի
վրտյ
նստեցուց
բաղմ աթիւ
Հա յեր , Տո
յնե ր եւ
Հրեաներ
եւ ղռր Հալքր,
իր մենատիրու
-
թեան
օրերուն
, մասնաւոր
օրէնքով
մր
նուիրաղոբհեց
բաղմիցս
աղէտ ուահ
փոք–
րամ ասնութիւննե
ր ր նաեւ
տնտեսապէս
ւիճացնե
լոլ
յէւ տին
ն սչա տա էչով ;
Ո՛^ լր է ր ա
յն ատեն
սչա յ Եալչրն
; Ոողո–
քե՛՛ց այս
օրէնքին
ղէմ , էլամ ղոնէ
ղէմ
քուէարկե՛՛ց
անոր ; Ոչ , ա յլ
Հերոսարար
լռեց;
Ու Հիմա
ելեր
է րսելու–
«Անցեալը
պէտք է մոսնալ, այլապէս ղէշ հետե -
ւանքներ կ՚ունենայ » :
Ըստ
էութեան
ա յս
Հարցին
անղրա
-
գաոնալէ առաք, աւելորղ
չէ ,
կր կար
-
հենք,
քանի
մր տողով
նէւրէլայացնել
նոյն
ինքն
թուրք
թերթե
բու ղօրաւոբ
Հակաղ
-
ղեցոլթիլնր
Հիւսէյին
ճաՀիտ
Եալչրնր
վարող
տխուր
ողիին
ղէմ ;
Այ""էէ"՝
թուրքերէն
«կքսփրէս»
թերթր
իր Ապրիլ
22/.
թիլով
կր ղրէր ՚
« Հակառակ
Հերքումներու
, « Ենի
Ուլուս»
Հ " ՚ Լ ք ի պա չտօն աէչան
օբղանն
է
Հետեւաբար
, այս
թերթին
խժբաղրակա–
Հ " ՚ լ ք ի
պաչ
ա
^՝ տօ
՛ւակա
կան
՚ տած
ու
հումն
է
Ա յս
թերթին
սպառնա
լիքին
եւ բարո
յա
-
կան
Հալահանքին
առքեւ
չփաակր
սառ
կարեցանք
յ
«
Հալք
կուսակցութեան
վւա
յլուն
թօս
քեր
ուն ետին
թաղնուահ
քէնր
վեր
քապէ"
պա
յթեցալ
: Հալքի
ա յս «ղորպա»
ԳՐ
չին
սպառԿալիքր
անՀ րաժե չտ
Հակաղգեցու
—
թիւ^ր
պիտի
ունենայ
Հայրենակիցներու
վրայ,
վստաՀ
ենք ասոր
;
« ԱնՀրաժեչտ
է էչէա
մր
մատնանչել
միայն
; Հալքի
թմ բաղրապետ
բ էլրսէ
, թէ
փոքբամ
ա սն
ո լ թ ի ւ ն ն ե ր ր
ուրիչ
աղբիւրէ
Հրաման
եւ նեբչնչում
էչր
ստանան
։
Մեր
Հա յրենաէչից
փոքբամ
ասնութիւննե
ր ր
թնչսչէս
էլարելփ
է ա յս կերպով
ամ բաս
-
տանե
լ ; Ա իա
յն
ա յս պարաղան
բացէ
ի
րաց
երեւան
էլր Հանէ
Հալքբ
քլրհող
վնա
սակար
մտա
յնութիւնր
» :
« կուսա
էլց ամ ռ լր»
թ ո ր աղբ
ին
տակ
,
« ճիւմՀ ոլրիէթ»
ի
թմ րսւ
ղ ր ա պե տ
՚\յատի
ր
%ատի
կր
գրէր՛
« Գեո
առքի
օր Հալքր
իր
յայտտբա–
րութեամր
էլրսէր,
թէ
իչթանռւթեան
գր–
լութ
ղալէն
ե տ ք
վրէժխնգրական
քաղա
-
քաէչանռւթիւն
ոչիտի
չՀետապնգէ,
անց
-
եալր
սլիտի
էքրքրէ
: Իսկ
Եալչրն
,
անտես
առնելով
իր կուսակցութեան
այս
յայտա–
րարոլթիւնր,
կր չօչսւփէ
փոքբամ
ասնու
—
թեանց
Հարցր
եւ էլէս մր գոց
,
կէ"
մր
րաց
էլե բսլով
ա յս
Հա յրենաէլիցնե
բուն
րս–
պաոնալփքնեբ
էչ՝լնէ
.
Ունեւորութեան
տուրքին
պատճառով
փոքբամ
ա սն ռ ւթ
ի
ւն—
նեբր
Հա
լք
կո ւս ա էլց ո ւթ ե ան
գէմ
քէնո
-
տեր
են , ուստի
իրենց
քոլէներր
գեմոկ
-
բատներուն
պիաի
տան
եղեր
:
Ասանկ բան–
կ^բլլա"՛
յ ; Անցեալր
պէտք
է
մ ոոնա
լ , ա
յ -
լապէս
ղ էչ Հետեւանքներ
1լ*ունենայ
;
«կրնայ
ճիչգ
րէԼալ,
որ փէոքբամասնու
—
թիէններռւն
մէկ
մասր
«Ունեւորութեան
տուրքին
պատճառով
նաթորգ
կառավա
-
բութեան,
գէմ
ոթ կապէ
եւ չփափաքի
, որ
անի
էլա կրկին
գորհի
ղլուխ
ղայ;
Աաէլայն
սլայ
Եալչրն
ի՛՛նչ
իրաւունք
ունի
յ"՚ն ՜
ցանքր
ամբողք
Հաւաքականութեան
վրայ
բեռցնելոլ
եւ մեհամ
ասնութիւն
ր գ բ գ ռ ե –
լով
սպառնալռւ»
յ
« էք"փրէ"»էն
եւ
«ՃիւմՀ
ուբիէթ»էն
ե տ ք
ուբիչ
մ ր՝
«Աոն Փռսթա»՝
կր ղբէ
իր
կարգին
(6
Մայիս).
« Փրվ՚բացռղ
կատաղութեամբ
մր
(Եալչրն)
յարձաէլեցաւ,
րայց
ի
վերքոյ
սպանիական
ցուլի
մբ պէո
փլաւ
մրցա
-
ղաչտին
վրայ;
Այս
միքոցին
չատ
Հողիներ
վառեց,
օրէնք
կանոն
չճանչցաւ
, հայբե
-
նակիցներու
պատիւն
ո լ արժանասլատ
-
լութիւնր
ոտնակոխեց
,
պատչաճութեան
նուաղաղոյն
պաՀանքնեբր
չյարղեց
, յար–
ձաէչեցաւ,
արիւնեց
, բղէլտեց
• Եւ այս
բո–
լորր
ՐՐ""–
նաթէլին
բռնակալ
ժր պաչա
-
ւղանելոլ
Համաբ %
«Կաբհելով,
որ Գեմոկրատ
էչոլսաէչ
-
ցութիւնր
պիտի Աաքողփ,
Հալքի
կողմր
րոնահ
էբ
յ
Ագի
ի րռին
Հալքի փարեցաւ
,
որսլէսղփ
անոր
մ ի քոցով
էչա րենա
յ
բաբօբ
կեանք
ժր ապրիլ;
Կբ վախնար
անղամ
մլն
ալ անկուտի
մնալէն
; Անոր
Համար
իտէալր
մարեցաւ
,
ոլղղամտութիւնր
մարեցալ
եւ ղիքանեցալ
ղաՀիճի
մր
"(է"
ղորհահելոլ
գբիչր
;
« Անաց
որ սբսկահ
թոյնր
ի՛՛՛նչ աղգե
-
ցութիւն
էչ^ռւնենայ.
րոլոր
ղբսլաբտու
—
թիւններր,
յարձակռւմներր,
անուանար
-
էլութիւննեբ
ր էլր ղառնան
կր ղառնան
իր
ղլխուն
կբ փ էչին է ՈրովՀետեւ
այսօրուան
թ՛ուբքիան
սաՀմանագրական
թ՛ուբքիան
չէ » =
Աւելորղ
կր նկաաենք
ուբիչ
քաղուահք
ներ
ք^ել թուրք
թերթերէ
; Գբեթէ
բո
-
լորն ալ , աւելի
կամ
պակաս
խստոլ
-
թեամբ,
էլր ղատապաբտեն
Հալքի
"է"՛
չ —
տօնաէլան
բանբերին՝
Հիւսէ
յին
Եալչյլնի
քինա խնղբ ռ ւթի
ւնն
ու անտեղի
սպառնա
-
լիքնե
բր
։
Ընտբաէչան
պայքարին
մէք
«քաւութեան
նոթաղ»
մբ պէտք
էբ Հալքի
Համար։
ԱյԳ
«նոխաղ»ր
եղանք
մենք,
մեղի Հետ՝
նաեւ
Տռ յներն
ու Հրեաներ
ր
յ
Աակայն
րեւո բ ութիւննեբ
ր առիթ
մլւն
է–
ին անղամ
մր եւս սպաոնա
լու
մեղի
: Այ"
սպառնալիքին
մէք մենք
էչր տեսնենք
Հին
ժտայնութիւնր
երբեմնի
իթթիՀաաին
,
որ ղեռ էլապրի
, կր խօսի
ու կր
ղորհէ
այ" կամ
այն անունով,
այս
էլամ այն ձե
ւով
է
Եթէ
մենք
ՐԱայինք
Հեղինաէլր
այն
ղա–
ռչ^
սաստին
, ղոբ թուրք
թերթերր
ուղ —
ղեցին
Հիւսէյին
Եալչրնի
եւ իր կուսաէլ
-
ցութեան
, Հալքի
բարձրախօսր
աւելի
սչի
աի պատկերաղարղէ
ր իր սպաոնա
լի քր
եւ
ււլիտի
րսէր
ղարձեալ
՚
՚&Ջ,եր այս րն -
թացքր
կրնա
յ հնունգ
տալ
շատ
կաբեւոբ
Հ ետելտնք1ւերոլ
, ոբոնք
ոեւէ
մ էկուն
բա–
րիք
չեն բերեր»
:
Մայիս
2ի րնտրութիւննեբու
մ՛իքոցին
,
Հալքի
վարիչ
շրքանա
էլնե րր
ղրեթէ
էլր
խոստանային
իրենց
տէրերուն
վերագար–
ձնել
իբրեւ
Ունեւորութեան
տուրք
գան
-
ձուահ՜
ղումարներր
, րնղամէնր
երկու
-
երեք
միլիոն
ոսկի
;
Արղ,
եթէ
անկեղհ
է ա յս խոստումր
,
գեռ
ժամ անակ
կայ
ղարժ ան ելո
լ
գոր
~
հ ուահ՜ անաբղաբութիւնր
յ
Ոչ միա
յն
պե
տական
ղանձր,
այլ եւ Հալքր
ինք,
իբրեւ
Հարուստ
էչռ ւսա
էչց ութ
իւն
, էչբնան վեբա–
ղաբձնել
ղանձուահ
ղումարներր։
Ասիէչա
շնորՀ
մր պիտի
չրԱար
անշուշտ
, այլ
Հատուցում
մր : Եւ արղաբ
Հատուցում
մր։
Եւ գ ե ռ
Հաշուի
չենք առներ
այն ա -
նասելի
թշուառութիւնր
, որուն
ենթար
-
եուեցան
Ունեւորութեան
տուրքին
զո -
Հերր ...
Բայց
չենք Հաւատար
Հալքի
Հզդք"՛–
~
մ»ին
է
Թուրք
նտթկին
նախարարներէն
Աա
-
րաճօղլու
(այժմ
Հանգուցեալ)
, րռւն
իսկ
յղացուէ
ռւ գորհագբողր
այո անա րղա ր ,
այս
ամարգի
տուրքին
, լ^աբութիւննե
-
ՏՈՍՍԵՐ
ՅՈՅՍ ՈՒ՛ՍԻՆ Թ է
Հհիւ Եոբք
Թայմզ»
, Հայաստանի
,
Վը–
րւսստանի
եւ Աարպէյճանի
անէլաթոլ
-
թեան
տարեգարձին
նուիրուահ՜
թմբա
–՛
գրականի
մբ ժէք հանգիսաւոր
չեչտով
էչր
յայաարարէ
թէ «աղատռւթիւնր
սիրողնե
րր
. է
.
յոյս
ունին
թէ այս
ժուլովուրղներն
ալ... օրին մէկր
պատեՀութիլեր
պիաի
ունենան
աղատօրէն
ոբո շելու
թէ ինչ
տե
սաէլ էլառավաբութիւն
էլուղեն
»եւ որ
ժո–
ղովուրղնեբուն
Հեա
էլ^ուղեն
ղորհակցիլ
;
Մ եհանոլն
թերթին
ա յս
Հաւաստիքր
,
որ, աւելորղ
է րսել, պաչտօնական
որեւէ
բնոյթ
չի էլբեր , իսժ բաւլր աէլան
սիլեաէլին
մէք
տեղ գտահ
է, Հաւանարար
, քիչ
մր
յոլսաղրե՜լոլ
եւ քաքալեբելու
Համար
վե–
բո յիչեա չ եբեք
ժողովուրղնե՜
ր ր ,
որոնք։,
աժ էնէն առաք
ղղա
ցին
Համ ա յնավա
րնե
- ;
բու
ղաբչա սլա րին
հան
բութ իւնր
եւ Կար
միր Բանակին
ու անոր ղոբհակից
արիւ
-
նարրու
Ղեկա
յին սարսափ ր :
Երեքն
ալ,
այսօր,
իրենց
ասլագա
յին
Համաբ
ունին
«աղատռւթիւնր
սիրռւլնե
-
բուն».՛,
յ ո յ ս ր ։ Եւ ուրիչ
ոչինչ
;
Զեմ
ղիտեր
քանի
Հոգի
ուշփ ուչով
էլր
էչարղայ Գա^ակից
երեւելիներու
այն
ճա
ռերր , որոնց
մէք
պա բ րե րա բա բ
եւ
Հանգիսաւոր
առիթներու
կր
յտ յտա
-
բարուի
թէ աղատ
աղղեր ր պիաի
աղատեն
անաղաա
աղղերր,
երբ ժամանակր
ղայ
է
կարհեմ
, ա յգ
ե րեւե լինե ր ր
« անաղաա
աղգե՜ ր» րաց ատր
"ւթեամբ
կր
Հ"ւ"էլնան
,
միա
յն այն աղղերր
, որոնք
Ա թա
Աւննեբոլ
բուն
ժ էք Հալքի
առաքին
պարտութենէն
ւսնմի քապէս
ե տք
,
1950^^
, Հրա պարա էչով
յա յտա բա րեց , թէ ղարձեալ
պիտի վերա
-
Հսւոաաաէր
այգ
տուրքր,
եթէ
Հալքր
չա
Հահ ՐԱար չ^արութեանց
մէք ;
Եւ էլր Հաւատանք
, թէ Աարաճօղչունե
-
Րր սչիտի
ղորհաղբէին
իրենց սպաոնա
լի–
Քր այնքան
«խղճմտօրէն»
, որքան
1943/՛^՛,
Թուրքիոյ
մէք ոչ ոք կր բողոքէ
փոքրա–
մասնութ՜եանց
գէմ
գորհուահ՜ անաբգա
—
րութեան
Համար , եւ ոչ ոք
կր
մտահէ
ղայն
ղարմ անե՜լու
մասին ;
Մ իամ տութիւն
պիտի րԱար
էլարհել
,
թէ «էք"փբէ"»ներր
կամ
«ճիւմ
Հ ուր իէ թ»–
•
ներր
մ եր ղաա ր կր պա չապանեն
ա յսօր
,
ինչսլէս
պաչապանեցին
երէկ ,
1909/՛՛^ ,
1915/՚2՚,
էլամ ա^ին
;
Իսէլ
Հիւսկյին
Եալչյննեբր
իրաւունք
էլուտան
իրենք
իբէ՚նց՝
րսելու
այսօր , ինչ.,
պէս
էլ րսէին
երէէլ . ֊ ֊ ԱնցեաԱ,
պէտք
է
մոռնալ
,այլապէս
ղէ չ Հետեւանքներ
էլ ու–
նենա
յ :
Ո՛^ր անցեալր.
Հեռաւո՛՛բր
թէ մօտաւո
-
բբ։
Ա^,ն անցեա
լր , ուր ԻթթիՀատր
էլԴչ–
Ի՚ԷՐ
•> թէ՞
" ՛ յ ն միւսր,
ուր Հալքբ
կր
տի
րա
սլե աէր
;
Երբ խօսքր
Թռւրքիոյ
մասին
է,
կրնանք
րսել,
թէ ամէն
անցեալի
մէք ապաղայ
մր
կայ եւ ամէն ապաղայի
մէք՝ անցեալ
մր։
Ոչ
,. պա
յ Եալչրն
, չենք
մ ոռնար
անց
-
եալր,
քանի
ղեռ մեռահ
չէ
իթթիՀաաի
մաա
յնութիւնր
ձեր մէք :
(եյմբաղրական Յուսաբերի)
^11311ՍՏ1ւ1յԻ^11«(յՏՈԻթե11ն
եԻ խք1ՈՐԴ113Ի1յ ք1ՈԻՍ110Տ111յԻ
ԲԱՆԱԿՑՈհԹԻՒՆՆԵՐԸ
(ԼԵՒՈՆ
ՇԱՆԹԻ
ՊԱՏՈՒԻՐԱԿՈՒԹԻՒՆԸ)
ՄԱՍ ԱՌԱՋԻՆ
ԳԼՈՒԽ
Ը.
Տեղեէլացանք
նաեւ,
որ Հայկաէլան
զօբ–
քերր գրաւելով
Բէյռւք
- Վեղին
, ել. Գայ
լի Գբունքր
, մտել
են Շարուր
եւ
Հասել
ՆախԼւքեւանի
ղոնե բին
եւ որ ժաժերի
կամ
օբեբի
խնղիր
է Նախիքեւանի
ու
Ջուլֆա–
յի ղբաւումր
մեր
յաղթական
գօբքերի
կողմից
I
Մինչ պատուիբակութիւնր
սպասում
էր
մեր
կառավարութեան
սլատասթանին
,.•
չւնկեբ
Լ* Զ՚որաֆեանի
Հետ
եօ
այցելու
թիւն
առլի
մեր րնկեր
Հայրիկ
Եղփտղար–
եանին , որ ապրում
էր Լաղարեան
ճեմա
րանի
չէնքում
եւ որի մօտ
էին
իքեւանել
՛Լա րա րաղի
Հա յրենակցական
Միութեան
լիաղօրնեբ՝
Ար
. Երղնկեանր
եւ Ա - Փի
-
րում եանր
Ղյսրաբաղփ
լփաղօրներր
տանր
չէին , եւ
Հայրիկր
մենակ
էր ; Աովորական
Հար —
ցռւժնեբից
յեաոյ,
նա Հարցբեց
•
« Եբ՚Լ^կեանր
եւ Փիրուժեանր
ղրամ
ու
նէի՛՞ն
,եբբ Մ ոսկուա
էին ղալիս
» :
Պաաասթանեցինք
, որ ոչ միայն
ժի կռ—
պէկ
ղբաժ
չունէին,
այլեւ
նրանց ճանա
-
սլարՀահախսր
մենք
էինք վճարել
:
Հայբիէչբ,
աք ու ձախ
նա յելուց
յետոյ,
փսփսուքով
յայանեց
, ոբ
Աբ
՚ Երւ^կեա–
նի բարձի տաէչ տես
ել է
Հինղ
միլիոն
ռուբլու
մի էլապոց սովետական
ղրամ
:
Մ եղ
Համ աբ պաբղուեց
, ոբ
՚Հաբաբաղի
Հա յութեան
չաՀելւի
պա չտսլաննե ր ր
Հինգ
միլիոն
ռուբլի
անՀաչիւ
վարկ
էին ստա
-
ցել
ԽորՀրգա
յին
կառա վար
ութի
լնէի ց ,
մեղ
Համար
ինչ որ անյայտ
նպատաէ^երի
Համար
•
Հետազային
իմացանք,
որ
Մոսկու"՚յիՅ
վերաղառնա
լուց
յետոյ,
վեբո յիչեալ
գր
-
րամնեբով
նրանք
Թիֆլիղում
սկսել
էին
Հ րատարակել
ռուսերէն
լեղուով
Վրաս
-
տանի կառավարութեան
լ^գգիմագիր
մի
թերթ
:
Ե"րբ , ի՛՛նչպէս
եւ ի նչ
ՀբաՀանգներով
էին Կովէլաս վերագարձել
«
Վաբաբաղփ
Հա յութեան
բանագնաց
- նեբկա յացու
-
ՏԻ^երր
» , մենք չիմացանք
, քանի
որ
առանց
մեղ Հետ
տեսնուելու
եւ մեղ Հբա—
ժեչտ. տալու,
նրանք
թողել
էին
Մ "ս —
կուան
ու Հեռա
ցել
:
ԳԼՈԻծ
Թ–
Պ^աառլիբակոլթեանս
Երե՜ւան
գիժ ում
ի
պաաասխանր
ուշսւեում
էր - ԱպասողակաՍ
անոբռչ
վփճակր
հանր
էբ
յ
Զ՚էում
էինք
,
ոբ մեր թիէլոէնքում
ինչ որ մութ
ղորհեր
էին կատաբւում
է
Աաիպուահ՝
նորից
ղիմեց
ինք
Երեւան
,
որ մեր էլառավա բութ իւնր չտապեցնի
իբ
պաաասթանբ.
Հեռագրատանր,
պաաաՀ —
մամբ , վստաՀելի
աղբիւբից
տեղեկա
-
ցանք , ոբ Բտղուից
ղիմել
էին Մ ոսէլուա
եւ
թո յլտուութիւն
թնղբել
ղինուորական
Շաաբից՝
Կարմիր
ղօրարանակր
Զա՚նգեղուրի
վյ՚այով չտապ
օղնութեան
Հասցնելռւ
Նախիքեւանի
թրքութեան
, ո–
րի
կեանքին
ու գոյքին
իբբեւ
թէ
վաանգ
էբ սպառնռւմ
Հայասաանի
Հանրապետու-
թեան
կանոնաւոր
եւ անկանոն
ղօրամա
-
սերի
կողմից
;
Ծանր տպաւորութեան
աակ
եւ
մտա՛հոգ
վիճաէլում
լ^կ • Լ • Զ"՚Բ՚"ֆեանԼւ
Հեա
վե–
րագաբձանք
տուն*
րնկեր
Շանթի
Հետ–
խ.ռրՀ րղա կցելու
Համաբ
:
Մեղ
Համար
պարղ
էր, որ մէէլ
կուլմից՝
րոլչեւիէլ
կոչեցեալ
Թուրքերն
ու
Թաթաբ–
ներր , միլս
կողմից
է լ Հա յաստանի
ց
փա
խուստ
տուահ
Հա յ
բո
լշե ւիէլներ ր
իրենց
սաայօղ
տեղեկութիւննեբով
մոլորեցբել
էին
ԼսորՀրղա
յին էչառավա
բութիւնր
ել
նրա
կարմիր
Րսւնաէլի
օժանգակութեամ
բ
Հետաս^գում
էին իրագոբհե
լոլ
Ա ուլթա
-
նովնեբի
եւ Բեմա լականներ
ի Նրաղիրնե
-
բլլ բոնի կերպով
տիրանալու
Համ աբ
Հա
յաստանի
տնվիճելի
Հողամասեբին՝
Զան–
ղեզուբին
ու ու Նաթիքեւանին
եւ ա յղ
ձե
ւով
միանալու
Համար
քեմալական
Տաճ
-
կասաանին
ւ
ՀԱՄԲԱՐՋՈՒՄ
ՏԷՐՏԷՐԵԱՆ
(21)
(Շար.)
ԿԱՐԴԱ8է՚՝ք^ ԵԻ ՏԱՐԱԾԵ8է՚՝|է «8ԱՌԱՋ>Ը
Fonds A.R.A.M
