« Ց Ա Ռ Ա Ջ »
0՝Ա(՚ՍԷ8ԼԻ ՄԷՋ
ՄԱՐՍԷՅԼ
, 17՛
Ցունիս
Հայասաանի
ԱնկաԼսութեան
՚ձԳր՚է
աարեղաււձէ
աօնա -
կաաա րութիւն
լ, աեղի
ունեցաւ
չարաթ
,
12
Յունիս,
ժամր
*ձէն մինչեւ
լոյս,
Հեր–
աի թաարոնի
լ^ւղարձակ
սրաՀին
ժէք :
՚քյաթանձաԼսնղէր
րաղժութիւն
ժր
վէոլթա–
ցաձ– էրիր յ ՚ " 1 " 1 ՚ " ն ք ը ժաաուցանելոլ
ա -
զաաագրութեան
ճամրուն
՛Լյ՛այ
ւլոՀուած՜
ռաղմիկնե
լաւ
յիչաաակին
, մ իեւնո
յն ա -
աեն , Հոգեսլէս
Հաղո րգուե լոէԼ անկաթոլ -
թեան
լուսաւոր
գա գա փա րա կան ոփ
Հ
ք՛ա լա ր իքնե րոէԼ
ւլա ր գա
ր ո Լա հ
րեմին
ճակատր կ^
նչժար ուէին
Հա
յաստանի
Հանրասչետութեան
Հ իժնագիր
Արաժ ի եւ
գլԼս ալո
ր էէե ր ա կա տ ա ր ներ ,
՛լօ րավա
րներ
՚էէազա րրէ կեանի ու Աիլիկեանի
նկարներր,
չրքասլաաուահ
–էայկական եւ
ֆրանսական
գրօ չեե րով : Րացուժր
կատարուեցաւ
ֆր–
րանսական եւ Հայկական
քայլերգներով՝
զոր
նուազեցին
հ՜անօթ
գա^ակաՀարուՀի
Օր– Անժկլ
Ակինեան եւ քութակաՀար Պ–
Աարզիս
Ջէօրէքճեան
-. Իրկու
քայլերգ -
ներն ալ ունէլնզլաւեցան
յոտնկա
յս , եր -
կիւղահ
լււոլթեան
մէք :
Օրուան
նաթագաՀր
րնկեր Յակոր Պա–
յզիկեան
, իր բացժան
ճաոին
ժէք րսաւ •
«
Հո՛
յրենիքր
ղոր ունինք
այսօր Ա -
րա րատեան
ղաչտին
վյւայ , Հին կաժ նոր
աստուահներոլ
սլարզեւ
ժր
թ ^
, եւ ոչ ալ
մեր
գար աւոր
թչնամ
իին
կողմ է եղահ
չ(լ––
նորՀ ժր , այլ
մեր րիւր աւոր
նաՀատակ
ներու եւ անՀաչիւ
ղոՀողութեանց
կենգա
նի վկա յարանր : Մ ՚" յ ի "
՚Հ՚ճր յաւիաենա -
կան
թորՀոլրգն
է Հայ
ժ ո ղո վո ւր գի յա -
րատեւոլթեան
: քքլ անկաթ
աոլրելու ան -
աեղիտալի
կաժքին;
Հքաա արիւն
թ ա վ է ե ց
Հա յ ժո՚լովսւրղր
ա
յս իաէալին
իրակա -
նացման
ճամրուն
վրայ : Այսաեղ
սլիաի
Ի^ՂՐէԻ
՚^ԷԿ ՚Լ՚՚՚յլ՚կեան
յոանկայս
յարգել
յ ի
չա աա կր րոլոր
անոնց որ
ղո
-էՈւեցան
ազատութեան
սլայքարի
չլեթացքին »:
• - . Հիւսիսի եւ Հա րաւի
մեր թշ^ւաժի -
նեչւր ,ձեռք
ձեոքի տուահ
Լսեղղեցին
մեր
ան կա Լս ո ւթ ի լն ր ; Մ եր
Հա յրենիքր
36
տա
րի է որ Հեհէ րոլչեւիկեան
հանր
լուհին
տակ
, մեր սլասչենաելան
Հողերր
րռնա —
գրաւուահ
են եւ ամայի,
Հայկ՛ Գատր կր
մնա
յ անլո
յհ : Հա
յ ժոզովուրգր
սակա
յն ,
երրեք չէ ՝*րաժարահ
իր իրալունքներէն
%
Հ– 3՛ Գա չեա կց ութ
իւն ր Հաւատարիմ
իր
ոլթաին եւ առաքե լութեան
, սչէւտի չա —
րունակէ
սլա յքար
ր
մ ինչեւ որ
իրականու–
Լմիւն գաոնայ
միսւցեալ,
աւլատ եւ անկաթ
Հայաստանր » ;
Ասլա, րեմ Հ ր աւԼւ րուե ցաւ քութակա
—
Հար Պ– Ա ՚ Ջէօրէքճեան
որնուազեց
•>այ–
կական
քանի
մ
՛ր
կտորներ
,
լնկերակցու–
թեաժր Օր՛ Ակինեանի
Լղաչնակով) : Ըն
կեր Ս՛ Աարգիսեան
, Սէն Լուի
Ն"ր Աե -
րունղէն
, յաքողասլէ"
արւ"ա"անեւլ
Աիա -
մ անթ"
յէն կտոր
մ ր : «Արմ ենիա»
երղչա–
թումբի
անղամներէն
Պ • Ժիրայր Գաս -
սլարեան
, րնկեչ,ակց"ւթեամր
Տիկ՛
Ս ՛ոե—
վւանեանի
ղաչնակին
, ե ր
՚ լ ե ց
«Հայաստա
—
նր»
(կոմիտասի)
եւ կաոր մր «Անուչ»էն
:
ղաչնաւորուահ
Պ - Վ, • Աարղսեանէ
է
Րո -
է՛՜՛րն ալ յաքող
էին իրենց
բաժիններուն
մէք, եւ արժանացան
բուռն
հափեբու ;
Կ– ՓՕԼԱՏԵԱՆԻ
ԽՕԱքՎ
Րանաթօսութեան
առաքփն
րաժինր վե–
րասլսւ\ուահ
էր երիտասարղ
զբազէտ Պ–
Կ • Փ օչա տ ե ան ի ;
« Րարեկաժներ
եւ լնկերներ
ուղեցին
որ ես ալ Լսօսք աոնեժ
Մ այի"
28/՛
աօնա
կա աա ր ո ւթե ան : կարհես
Հ լ՛աւէ րի
սլէտք
կար
Մայիս
2Տի նման մեհ օրուան
մր առ–
թիլ
Լսօսելոլ
Համար : Առաքին
անզամ չէ
ոչ՛ կր ներկայանամ
Հանրութեան
, Հետե -
ւարար
րոելԼւքներս
նո բութ իւննե բ չեն ձե
ղի Համար։
Ամէն
ժողովուրղի
տենչն է ա–
ղատ եւ անկաԼս
ասչրիչն
իչւ
Հայբենի
Հողերուն
վրայ։
ինհի Հաժաբ ,Աայիս
28շ
մ եր անկախութեան
տօնն է :
ԱԼԷ
՛ "՛լ
՛լ՛ո–
նուիժ,
Ե՚լիսլ
տոս , Ա ո ւր ի ա ,
Լի րանան ,
Երեւան թէ Ս իպե րիա , չեժ կրնար
ուրա
նալ,
կարելփ չէ ուրանաչ^ թէ Աայիս
՚2>^ր
Հայկ. անկախութեան
աօնն է :
Ավւիլռքի
գրազէաին
առաքե
լ ութիւննե
րր
թուահ՜
ատեն
րսահ
եժ , տ յսօր
կ՝ուզեմ՛
րսել
նաեւ
Հոս : Գրագէտի
ժր պարտականութիւնն
է
Հաւա տար
իժ
մնալ տ չն ա րժէ ,^ե րուն
ղոր
Լ՛ր ժողովուրղր
կեբտահ է ղաբերու եր-
կունքով։
ԱչթաբՀի
այս քաոսային
վիճա—
կին
ժէք , ուր ամէն կարզփ օտար
զազա -
՛ի՛՛՛րնեբ եւմտահումներ
կու՚լ՚ոն
խանզա–
րել
մեր
Հողին,
մեր կութիւնր,
ամէնուս
պարաականոլթիէնր
պիտի Րէէայ, մեբ
ժ ողովուրղին
մէք ՛հաստատ
պաՀել իր
աբժէ
քնե բուն ղիտակց
ութիւնր ; Ատա բ եւ
Լսորթ
ձա յնեբ
1լ ոււլեն Լսաթաբե է , աղար–
տել այս տօնր, իզուր՛. Մայիս
28^,
թչ -
նամ իին
՚էէժ աար ուահ
յաղթանակի
օրն
է,
ինչո
՚^լ
կ՝ուզեն
խեղաթիւրել։
Կարելի
չէ վաբաղո
յր քաչել
արեւին գէմ : Անի -
մ աստ է նաեւ Հաաուահական
նպատակ -
ներ
վերազրել
Մայիս
2^ին : Անոնք որ
տասնեակ
տարինե
ր սլա յքաբեցան
Հա յա -
քինք Ս ար սափն ելա
լ
տարեղաբձի
տօնա -
կատարոլթեան
ղէմ՛, ի վերքոյ
րնղունե -
ցին թէ Աոլբիլ
11—21^
պատմութեան
մե -
հաղոյն
ոճիրն
էր : Ե" չեմ ուզեր
ղէպքե–
բուն պաամականր
րնել,
միայն
կ՝րսեմ
ինչս՛՛
Լ
Համ աբ
սւ յս տօն ր պիտի
չտօնուի
ամբողք
Հայութեան
կուլմէ։
ինչու
Հաժար
ա յղքան կր սլղտիկնան ; Մ եբ
թչնաժիէն
աւելի
անաբղ
ժաբղիկ կան՚.Երբ
ժենք
կ՝ոլղենք
ժեր ժողովուրղին
Հողին
պաՀել,
մարզիկ կան որ
ժինչեւ
մաանհւթեան
կ՝երթւ
՛յգ Վ՛ առա
քու ք
թուակաւ
էը.
ներկայացնեն
իրրեւ սեւ էք մր,
իրրեւ
մեր
րնակահ
եբկիբնեբու
կառավարու ~
թեանց
ղէմ ուղղուահ տօնմրւ
Այլեւս
"էէաք է րսենք
այղ մարղոց
,
ամօթ է ,
պարոննեբ
, ամօթ է։ ինչու
Համար
ներ -
կա յացնել
Մ ա յ ի " 2Տի տօնակատա
րութիւ–
ն ր ա յգ կառավաբութեանց
ղէմ
ցո յց :
« Պայքար »իմէք, խենթերու
բժիչկ
ժր կր
գրէ Բէ Հ " ՚ յ ^ Ր ր երկու տարբեր
ցեղերէ կր
բազկանսւն
, խազազասէբ
Աւբաբտսւզինե -
րէ ե
՜լ
կռուաղան
Աբժ էնն երէ
՚.
քՕ
՚ողաղա–
սէէւներր ռաժկավաբնեբն
են , իսկ կռուա—
զաննեբր
Գաչնակցականնեբր
; \,երեէփ է
այս
ղարուն
ժէք այսպիսի
խնգիրնեբ
յա—
րուցանե է ; Կարելի է՛" մեբ վիճակին
մէք
գտնուող
ժողովուրղի
ժբ մէք
րաժանժան
գիհեր
վւնտռել
-. ի՞նչ
ողբերգութիւն
է
այս : Մենք կ^րնգռւնինք
ժեր
պատժ ու
—
թեան
բոլոբ
աբժէքներր,
Հայկէն
ժինչեւ
Վաբղանանք
, ժինչեւ
Մայիս
28 :
Կ՝ուղենք
Հասնիլ տեզ ժր ազատ
ապրիլ
արեւին
տակ
՚. Պէաք չէ յուսաՀատիլ
պղտոբ
քու -
բերէն »: (Ծափեր) :
Օր՛
Անժէլ
Ակինեան
, ղա^ակի
վր՚ոյ
ն ո ւա գե ց հյաչատուբեանի
տանս տը ժէօն
Փ|ւյեըյ
ա բժանանա
լով
. րուռն
հափաՀա
—
բութեան
: ,
Հ՛ 3՛ Գ՛ Նոր Աերունգի
կողժէ Յով -
Հաննէս
ճարայեան
կարղաց պատչաճ
ու—
ղերձ մր, ութտելով
–էաւատարմօբէն
Հե —
տեւիլ
ժեբ նախնիքնե
բու
ղհահ
ճաժ բուն
,
տողոբոլիլ
Հայրենասիրական
զղացուժ
—
նեբով եւ նուիբուի
լ Հաչժողովուրղի
ա -
զատա՚էրութեան
ղորհին,
ժինչեւ որի —
բականանայ
ազատ , անկաթ եւ
միացեալ
Հա յաստանր
%
Մեր լնկերվարական
րարեկամներէն
ե–
բեսւէոթան Պ– Լէէնաբ,
նախարարական
տազնսւսչին
պատճառաւ
Փարիզ
մնացահ՜
Ր1Լ
"՚Լ"4
1
ԳՐէ"՛^ էր իր ք՚սբաուզաբր
Պ •
Ժ"րժ
Պե՚՜նոլիէլ
, որ քանի
ժր խօսքով
իր
ուբախութիւնր
լարոնեց եւ ժաւլթեց որ
Հայաոտան
չուտով
գտնէ
իր անկախու -
թիւնր :
ԸՆԿԵՐ
ՀՐԱՆԳ
ԱԱՄՈՒԷԼԻ
ԽՕՍՐԸ
Յետոյ
բեժ ՝է րաւի
ր ուեցաւ
օրուան
զրէ—
թաւոր
բանախօսր , լնկեր
Հ . Աաժ ուէ լ ,
« Հբո՚չք
մր զորհուեցաւ
1918
Մ ա
լի
սին , Արարատեան
գաչտին
մէք; Այգ Հր–
բաչքր
գորհեց
Հայ ժողովուբղր
մեհով
պղտիկով
, առանց
ղասակարղի
ու ղաւա
նանքի
Լստբութեան : կիներն ու պատա -
նիներն
իսկ
ժ ասնակից
եղան պա
յքարին
ճակատաղրական
պաՀու
ժ՛ր՝ երբ ժոզո -
վուրղԼւն կէ"ր կոտորակուահ
էբ սաՀժա -
նէն
ասղին , աժ բուլք արեւժտեան
Հայաս—
տանր քարոլքանգ
եւլահ , երբ
ռուսական
բանակր ճակատր
էքելով
գէ՚գի
տուն կր
գառնար եւ գբա
ցինե՜րր
ղաւեր կր սար -
քէին
թուրքին
ու Գերժանին Հետ, ժինակ
ձղուահ
Հայ ժոզովուրղր,
իբ ավւ ժր զին—
ոլորներուն
եւ քանի մր զեկավա
րնե
բուն
չուքր
Համ աթմբուե
լով , կատա րեց
ա
յգ
Հ բաչքր
, աբիւնաՀեղ
կռիւներ
մ ՛լեց
եբեք
ճակատներու
վրայ եւ յազթեց
ՎԷՀի՚Ղ
փաչայի
բանակին՝ որ Ալեքս անտբ ապո
լյլ
գրաւելէ
վերք կր սպառնար
էքմ՛իահնի
ու
Երեւանի
%
... « Մայիս
2Ֆ>ի Հրաչքով
չաՀեցանք
փոքրիկ
Հողաժաս
ժր որկոչուեցաւ Հա -
յաստանի
Հան՚րապեաու-թիւն
, կառավա -
բութիւնր տէր ու պաչտպան
կանղնեցաւ
աչխաբՀացրիլ
Հա յութեան
,
կրօնական
Համայնքէն
ղաբձանք
պետական աղղ,
ունեցանք
անկախ
պետութիւն
մր իր բո
լո ր ստոբողելիներով,
ազգային
ԳՐ^չ ՚
՛սգ՛է • գրամ , նամակաղչաչմ
, ղեսպան ,
Հիւպատոս
, անցաղիր
եւն.,
ղաբձանք
Հայաստանի
քաղաքացի՛.
« ի՞նչ
մնաց այս բոլորէն
ՀողաԱաԱ
մբ
միայն , այն ալ
կրճատուած։
Անկախ
պետութիւնր
վե
բահուեցաւ
կռւայէն
է՚"1"է՚^յԼ
.
էւՒ՚"\^՚՜^^"^է
մ
աչխարՀի կր յայտարարէ
թէ՝
«ամենայն
Հա յոց կառա վա
ր ո ւթ ի ւն չէ՜» եւ ռր ցարգ
չկրցաւ
թիզ մր Հող իոկ աւելցնել
իրենց
աւանղ
ձղուահ
սաՀմաններուն
վրայ » =
• • . «Անկաթութեան
տա բեղա
րձ ր
առիթ
մրն է գօտեպնգուելու
Հաւատքով եւ
յ՛՛յ—
սով , անղամ
մր եւս վերանորողելու
մեր
երգում
ր՝
Հաւսւտարիմ
մնալ անկախու -
թեան ղաղափա
րին ; Այսօբ , երբ
բ"է"ԲՐ
ղա"ալիք
եղահ
են եւ այլեւս
չեն
զրաւլիբ
Հա յկ • Գատով
, Հ . 3 • Գա ^ա կց ութ
իւն
ր
արթուն կր Հսկէ եւ ամէն առիթ
կ՝օ՚լ՚ռա–
ղորհէ
սլաչտպանելու
Համար
՛հայկական
՚
չաՀերր,
մինչեւ ոբիրականանա
յ Հալ Ժո
—Հ
ղովոլբղի
ղարաւոր
եբազր
միացեալ եւ^
անկա խ Հայաստանր» : (\քափեր) :
|
Ալքազաբ
թատրոնի ա ր " ւե ս տա ղէ տնե —
է՛էն Պ՛ Միչէլ
ա՝Ալէն
, անակնկալ
մր
եղաւ
Հանղիսականներուն
Համար
իբ եբեք եր —
՛լերով՝
1^68
^^էօ^x,
Լ Ց Տ
Րշէւէտ
Օհ&ստտօոտ,
է՛ւււ
ճօո ո 6
աօո
շշտա
խանզավառելով
ել քերմօբէն
հափաՀաբ
—
ուելով :
Հայ
Արենո յչներր ել Արիներ
ր կենղա -
նի պատկերով
մ ր՝
իբենց
յարղանքր ժա -
տուցին
Հա յկ . եռաղո
յնին , որու
բնթաց–
քին
արտասանութիւն
մր չւրաւ
Օր ՚ Աէի"
Յարութիւնեան
, ձօնուահ
Հա յ կա կան
՚էր–
րօչին եւ Հայաոաանի
անկախութեան
:
Օրուան
նաԼսաղաՀր
յ Լ՛չե ցնե էով ՛էէ՛ա ֊
ղէտ Պ • Արչակ
Չօպանեանի
մաՀր
,յոտրն–
կայս մէկ վայրկեան
յաբղանքի
Հրաւիրեց
ներկանեբր : Յեաո
յ
չնորՀակալութիւն
յայտնելով
բոլորին
փակեց
Հանգէսին
պաչտօնական
մ ասր : Ա յնուՀետեւ
սկսան
եւրոսլակտն
պարերր,
տեւելով
ժինչեւ
լ-լ՚^ւ
ՏԹԱ1Ո8ԵԱՆ
ԱՐՇԱԿ 20ՊԱՆԵԱ\.Ի
ՅԻ Շ Ս . 8 Ս . Կ ԻՆ
ԻւՄՐ -
Ահաւասիկ աՍ՜փոփումը այն
դամրանականին ղ"Ր կ՚որդաց ւքեր հայա–|
ցէտ^բարեկաԱ՚ր. Պ– Ֆր • Ֆեյտի, սզբ ա ց -յ
եալ Ա– Չօպանեանի յուդարկաւորութեան^
ա ռ թ ի լ . —
Զօպանեան
ով
Հա յա"տան կր
կորսնցնէ
Լւր աժէնէն
նչանաւոր
զաւակներէն
ժին ,
Ֆրանսան
իր աժէնէն
անկեղհ րաբեկաժ -
ներէն
մին :
Աւելի քան
50
տարի է Հաստատուահ
էր
Փարիզ "ւրեկահ էր փնտռե
լու
ֆրանսա
կան Ազատութիւնր
եւ Մչակոյթր
; Ար -
տով
ե
՜լ
մտքով
եղահ
էէ՛ Ֆրանսա
յԼւ
որղե–
՛էիր զաւակր։
Այնքան
ֆրանսացահ
էր ոբ ,
ոչ
միայն
ժեհ ղիւբութեամ՛ր
կր գորհա -
հ՜էբ մեբ
լեզուն
ճչղբաօրէն
ակաղեմական
դրուն
կառավարութիւնր
ի էուէ՛
^ լ ^
ձեւով ,
այլ եւ Հայերէնի
մէք ալ
Ջօպանե ան
^^՚՜ԷԼ
ԷԸ
գտնէր ցո
լացնելու
ֆրանսական
մտահ՜ումր,
ինչ որ
իբ անձնական
ոճին յատկանի^երէն
մէէ^
է։
Հայեր եւ ՖբտնսացԼւներ
եբկաբ
տարի
ներէ ի վեր միացահ՜՝
Ջօպանեանի
րաբե -
կամ ութեամ
բ , կր մ իանանք ա յսօր
նո
յն
ււ ուզ Լւն մէք :
Եթէ
Զօպանեան
ֆբանսացի էր արտա -
յայաոլթեամբ
, էբ նաեւ սրտով։
իր
սէբր
մեբ
եբկբի
Համար , սէր մր ղոբ
այնքան
աւ^ուական
ոճով
մր ալ՚աայայտահ
է իր
«ձօն
Ֆրանսայի»
տւսւլով , առաքին պա -
բազմին
ատեն , չարունակ
աճեցաւ եւ
այլեւս մասիսկ կր կաղմէր
իր էութեան
,
գարձահ էր բնական
ղղացում
մր։ Եթէ
Հպատակութիւն
չէ խնղբահ
,
պատճառն
այն է որղիտէր թէ րան մր պիտի
չփոխ–
ուի
զղա ց ո ւմնե բ էն , բա յց կրնար ղասա -
լիք
մ ր
Համ ա րուիլ
իր Հա յբենիքին
Հան -
ղէ՚Գ , որովՀետեւ
Զօպանեան
նաւազի
Հե
րոսական
Հոգի
մր ունէր
։
իբ
Հայրենիքր
րկզտուահ՜ եւմայրր
մե
ռահ՜ իր հնահ՜ ատենր ,
աՀաւասիկ ա -
ռաքին
երկու
սէրերր
Ջօպանեանի ,
կբկնապէս
"ՐԲ
> կրէնապէս
զբկուահ՜
կեանքի
ոլբաթոլթիւննեբէն
;
1յ
լ
իր ամ
բուլք կեանքր
նուիբեց
Հա յրենիքԼւն հա -
ռա յու^եւսն
, սկիղբէն
մինչեւ
մ աՀր , Հա–
ա ռ
ւսո
լ
մ ել սլատ իժ պաՀանքեց
, քանաց իր
Հայրենիքին
ղատ"վ
Հետաքբքրել
օտաբ
պետական
ժեհ ղէժքեր ,ժանաւանղ Ֆր—
բանօա
յի պետական
անձնաւո
բ ութ իւնե -
բր,
որովՀետեւ
Ֆրանսան
իրեն Հաժար
ի–
ւոէալն էր արղաբոլթեան
եւ ասպետական
մտքի է
Րանաստեղհ՝
Զօպանեան
ղղա
յուն էր եւ
նրբին առանց
լալկանռւթետն
:
1908^^
իր
բանա ստեղհ
ութի
ւնն եր էն տուահ
թարղ -
ժ ան ռ ւթ ի ւն ր յաքողութեամ
բ պսակուե -
ցաւ։
իրրեւ
բանասէր,
այս անէւանք պրր—
պաոզր
որ ի՛՛՛լ՛ "լաչտամոլնք
ունէր Հայ
գրականութեան
մասին,
մեհապէս
նպա"–
աեց
Հա յ ժոգովրգական
բանասաեզհու
-
թեան
յա յան ագռ րհութեան
, ժասնաւո
—
բարաբ
Մ Իքին գարու
վե բ քա Լո բ ո ւթ ե ան ,
քնարական
րանաստեղհութեան
: Անմ ի քա
պէ" "Ր էոյս աչխարՀ
բերաւ
այս
զա
նձր ,
գասալոբեց
ւլայն,
ուսումնասիրեց
եւ հա–
նօթացոլց
Արեւմ ուաքի
մ աաւորականու
-
ա ւյԻ
ք^ԱՆԱԿՑՈՒԹԻՒՆՆԵՐԸ
(ԼԵԻԱՆ
ՇԱՆԹԻ
ՊԱՏՈՒԻՐԱԿՈՒԹԻՒՆԸ)
•
ՄԱՍ ԱՌԱՋԻՆ
ԳԼՈՒԽ Ը.
Օ՚լաուելով
նրա թոյլաաուութիւնից
,
կատա բեա
լ անկե ւլհ ութե ամ բ
յա յտարա -
բեցի , ոբժեհ գժո ւա բութ եամ
ր ու Հռւչե
—
կան
հանր
ա սլր" ւմնե րով
օրական
ՀաղԼււ
թերթում
եմ
5—6
օրաթերթեր
, "–
րոնց
Ր՚՚Լ՚՚քԻ
Բ"վան ղա կութ իւնն էէ
ւմ.
թէ
նռ
ւն
եւ ար–
կաբհիք–
սւա յս։ յտուահ՜
մտքերն ու
նեբն էլ միեւնո
յն կաղապաբից
ղուրս ե–
կահ
են ու մ իատեսակ
ղաբձուսւհքներով
ձեւա կե րպուահ
:
« ծ "
ւլարմանուժ եժձեղ
վյւայ,
ասացի,
ինչո
՚^լ
էք
մաՀուան
պատիժնե
բ սաՀմանում
եւ
ղնղա էլնե ր
ղորհահում
այղ սլատիժներր
զորհաղրե -
լու Համար , լաւաղո
յնր կր էինէբ Բ"Է"Բ
ՀակախորՀբղա
յին
աար
բերին
,
որպէս
պատժական
ժիքոցառուժներ
, պարտա
—
՛էէ՛էք ժէկ ամիս ստԼւպողաբար
կարղալու
րոլչեւիկեան
Բ"էո ր թերթեբր։
Կարււզ էք
Հարիւրին
Հարիւր վստա^
լինել, որ ձեր
բո չոր
լ^ւթե բցողնեբն
է լ կարճ ժաժ անա -
կաժիքոցոլմ
սչիտի
իւելադարուեն
, եւ
ղուք պիաի
ազա տուէք
ձեբ
Հ ա կա ռա
• -•
կոր՚էնեբից » :
իմ ա յգ
անկե՚լհ
գի տ ո ղո
լ թ
ե ան
վէ""
յ
կարաթանր
կուչտ
հիհաղեց
եւ
յեաոյ
ցահ
ձայնով
յայտնեց
, որ իրենք ստա -
նում են աչխարՀում
Հբատաբակռւող
բո -
լոր
լեղունեբով
թերթեր
ր :
Անմիքապէս
Հարց տուի, թէ
արղեօք
Հա յերէն
թերթեր
է լ ստանո՛" լմ էք
« ի Հարկէ , ձեր բոլոբ
կուսակցական
թեբթեբն
էլ ստանռւմ
ենք։ Աակայն
, լ ^ -
թերցանութեան
Համաբ
ղ"լրս
չենք ատ -
լԼւ" : Ջեղ կր տրամ աղբեմ
ամէն
տեսակի
թերթեր
, պա
յմ անաւ որ ուրի չին չտաք»
:
Անմիքապէս
աղնիւ
Լսօսք տուի, որ ոչ
ոքին
չենք տրամ աղբի օգտուե
լու : Ապա
խնգրեցի
, որինձ տրամագբէ
Թիֆլիսի
եւ իրեւանի
Հայ եւ ռուս լեղունեբով
Հրա
տարակուող
թերթերի
վերքին
Համարնե -
ՐՌ՛֊
Արտաքին
ղոչւհոց
կոմ ի սս։ բ իա ս։ ի աե -
ղեկատոլ
բաժնի
վ"՛ է՛ի չի ց "աացա
յ իմ
ցանկա
ցահ
թերթերի
Լսո չոր
կա պո ց ր եւ
բանտա
յին
կալանքից
նոբ
ազաաուահի
նման՝ արաղ
քայլերով
չտտպեցի
դէ՚էԻ
ա"ւե՝ անակնկալ
Հաճոյք
պատճառե
լու
Համ ար
լնկեբներիէւ
;
՚
Երբ
՛ռուն
Հաս։։։
ք ,
ւչռնից
ո ւղղա կփ
ներս
րնէչնելով՝
«աչքեբիղ
լոյս» բացա -
ղան
չո ւթեամ բ սեղանի
Վր՛"
յ
թափեցի
ձեռքԼւս
կա
ւղո ցնե
ր ր ;
Ընկե բնե
րիս
ուբախութիւնր
չւսփ ու
սաՀման
չունէր :
Թա։իւ։լեցինք
թերթերի
վյւայ եւ առա -
քին
անւլամ տեղեկացանք,
որ
Րաթումի
նաւաՀանղիստր
Հասել
էին
Հայաստանի
Հան րասլե աութե
։ոն
Համ
ս։ բ ՊոէԲի՚յ
ս տաց
ռւահ
ինչ որ բեռնեբ
(ենթաղրեցինք
, ոո
Անղլիա
յից վաղուց
։ոկնկալուահ
ռաղմ
ւ
մթերքր
պիտի
լինէր) :
ՀԱՄԲԱՐՋՈՒՄ
ՏԷՐՏԷՐԵԱ>
(20)
(Շար.)
ԿԱՐՌԱՑԷ՚Ի ՏԱՐԱԾԵՑԷ՛^ «ՅԱՌԱՋ»Ը
Fonds A.R.A.M
