. « Յ Ա Ռ Ա Ջ » )
ՀԱՄԱԶԳԱՅԻՆ
ԼՍԱՐԱՆ
ԱՐԵԻՄաՀԱՃ
ԹԱՏՐՈՆԸ
•
Համազզայինի
Հերթական
լսարանր
աե–
՚Վ՛
Ո
՚^եզալ
Յու.նիս զ.ն, Ազզ . Տան
մէք •
Գասախօսն
էր ղերասան
Գմբէթեան,
նիլ.–
թը՝
Արեււքտահայ թատրոնին ծագումն ո ւ
գարգացումր ;
ՆախագաՀր
Ա
. Պարսամեան
լսարանր
բանալով
նեբկայացուց
գասախօսր
եւ
բա
ցաարեց
թէ Հայ
գերասաններր
հանր
սլա յմաններու
աակ
օաարութեան
մէք ալ
Կ աչխաաին
կնւնգուն
սլաՀել
մչակոյթի
ա յս ճիւղր :
Գմբէթհան
ՇնորՀակալութիւնս
կր
յայանեմ
Համաղղա
յինին
որ առիթր
րս -
աեղհեց
սրաիս չաա
մօաիկ
այս
նիւթին
Հ " ՚ – ր ք Համեսա
ուսումնասիրութիւն
մբ
կաաարելու
• Աօաալորասլէս
մէկ գար
ա–
ռաք,
մինչեւ
1Տ45
թուականր
օրթա-օյի–
նին ,
իր Հբասլոյրր
կր պաՀէր
թուրքիոյ
մէք ; կանոնաւոր
թաաերական
չարժում
չկար :
1846^5՛
էր որ ՅովՀաննէս
Գաս
-
բանակցէին
Առսկուայի
մէք իսկ,
Կբկմլի
Հեա , ղինուորական
գաչինքի
մր սաորա–
ղբութեան
Համար–, Արոչահ– էի փորձել
ա–
մ էն րան , զինակցութեան
մ ր
յանղե լու
Համար
:
Օզոսաոս
շ^ին ԺաԺր ^էն
5
Առաքնոր
-
ղին անձնական
օդանաւր
, որով կբ ճաժ
-
բորղէի
իքաւ Ա ոսկուա
;
11է • Ա՝ իութեան
եւ
Գեբմ անիո
յ դրօչներբ
կր հահանէին
Ք"վ
Ք՚"Ի.Է ՚ Գերման
ղեսպան
կոժս
3)օն Հյոլ
-
լբնսլոլրկ
եւ արաաքին
նա թա
բարութեան
կցորդ
Պոաեժկին
ղիժաւորեցին
՚^^Ղ ՚
էս ոոՀրղա
յին
օգա
յին
զօրա թուժ
րի
մ ր
չքերթր
սքանչելէ
ապալորութիւէւ
թողուց
վբաս
ել ռուս գՍդապեաի
մր առաքնոր
-
ղութեամբ
իմ ա չխատա կիցներ ուս
Հեա
գացի
աւստրիական
նախկին
ղեսպանա
-
տունր
եւ Հոն բնակեցա
յ Ա՛ ոսկուա
գրա
-
նուահ
միքոցիս
;
Գերման դեսպանատան
մէք նախ
տե
-
սա կցութ
իւն
մր ունեցա
յ Տէօն
Շ ուլրն
-
պուրկի
Հետ
է
Հոն է որ եկաւ
յայտնելու
ինհի
թէ ժամր
ւՏէն
կր սպասէին
ինհի
Կրեմլինի
մէք : ՜Ես Հրաժարեցայ
Հարցնել
թէ ո՞վ էր որ բանակցութեան
ժէք
պիտի
մտնէր
ինհի
Հետ,
Մոլոթո՛՛վ
թէ Ա թա
-
լին։
Որո չեա
լ ժամէն
քիչ առաք
միեւնոյն
ռուս դնգապետր
որ ժեղ
օղակա
յանէն
գէպի դեսպանատուն
սքռաքնորդահ
էր , ե–
կաւ
ժեզ տանելու։
ինհի
րսին թէ Ա թա
-
լինի անձնապաՀ
ղունղին
Հրաժ անա
տարն
էր : կառքով
ժեկնեցանք
գէպի
կրեժլին
:
ճամբան
3)օն Շռւլրնպուբկ
ինհի
ցոյց տր–՛
լալ
րաղմաթիւ
պատմական
յոլչաբձան
—
ներ,
բայց
արդէն
կառքր
կանզ
կ՚առնէր
պղտիկ
գրան
մր առքեւ։
Մեզ վեբ
Հանե -
ցին
խգոլնքաձեւ
սանդուղէ
մր : Աանգու–
ղին
դլոէ-թր
պա չտօնատար
մր մեզ
լ^ղոլ–
^՚եց
եւ ներս
մ տցուց դրասենեակի
մր մէք
որ աւելի
երկայն
էբ քան
լայն :
Աենեակին
միւս
հա յրր
Ա թալին
մ եզի
կր
սպասէր
Մոլոթովի
Հեա։
Ֆօն Շուլրնպուրկ
չկբ
-
ցաւ
զսպել
բացագանչութիւն
մ ր
Ր՚էեւ
երկար աարիներէ
ի վեր գեսպան
էր
Մ ոս
կուայի
մէք, տակաւին
երբեք
խօսահ
չէր
Աթալինի
Հետ
:
սլարեան,
Րերայէ
Հրապարակներէն
մէ ֊
կուն
վրայ մնքկատակէ
եւ ուժէ
ցուցա
֊
դրութեան
վարձեր
կր կատարէր
եւ ա -
ւելի վերք
Արամեան
անուտն
աակ
, թատ
րոնի գաղափարին
Հէմր
կր
գնէբ :
Այո
էւումԲր
Պոլսոյ
մ էք մեհ րնդունե
լութէւն
ղտնելէ
վերք 1Տ1<^էն կ՝անցնէ
կովկաս
:
Գասպարեան
կր մեոնէ
1867էն :
Աակայն
արեւմտաՀայ
թատրոնէ
հադ
-
մ ան էսկական
թուական
ր կարելփ
է նր -
կատել
1850
թուականր
:
կարղ
մր ուսուցէչներ
, ուսանողներ
,
մ աաւո րականնե
ր թարղմ անեցէն
Ո՛ասի
-
նէ , Մ ոլիէռի
եւ ուրէչներու
գորհերր
։
Ա րապէոն
Հէքէմ եանէ
ղեկավարութեամ
բ
կազմուեցաւ
կանոնաւոր
թատեբաթռւմ
բ
ս ր եւ առաւ
Արեւելեան թատրոն
անունր
;
իրենց
բեմր
օժաուահ
էր
ժամանակակից
եւրոպական
թատրոններու
բռլոր կատա
-
ր ե լո ւթ է ւնն ե ր ով
:
Այս
թում
բէն
մէք
կաղմուահ
են Ատեփան
էքչեան
,
թովմաս
Ֆասոլլիաճեան
, Անակեան
, Ա ե–
րովբէ
Պէնկլեան
, Գաւէթ
թրեանց
, Ա -
ճէժեան
եւ Արուսեակ
եւ ուրէչ
արուես
–՛
տաղէաներ
; Տեւահ
է ժինչեւ
1862
թուա
կանր, եւ հաթքերու
հանրութեան
տակ
փակուահ
է ;
« Արեւելեան
թատրոնին
յաքորղահ
է
Վարդովեան
թաարոնր,
որ
արեւմտաՀայ
բեմէ
ամէնէն
փայլուն
չրքանր
անցուցահ՝
է : Հէմնադէբն
է Յակոբ Վարգովեան
, ռր
էր
գորհէն
յաքողութեան
Համար
ոչ
մէկ
մէքոցէ
առքեւ
կանղ չէբ առներ
եւ
յաճաթ
կր չա Հ ա գո րհ է ր
ղերասաննե
ր ր
առանց
խղճաՀաբութեան
: 1867էն Կէտիկ
Փաչա–
յի էրէ.է"Ը. ևէԼ վարձէ
եւ զայն
կր
վերահէ
թատրոնէ
; ՛Րիչ ատենուան
մէք էր
ներկա–
յացոլմներբ
մեհ՜ լնղունե
լութ
էւն
կր
գտ
նեն : Կր թաղար տրամա
եւ օփէրէթ
% թ •
Ֆասուլէաճեանէ
եւ Անակեանէ
ձեռքէն
տակ,
այս բեմէն
վրայ
ճչմարիտ
տա
-
ղանղնեբ
երեւան
եկահ– են եւ չատեբր
է -
րենց
Համ բաւէն
պսակներր
Հոն Հէւսահ
:
Ասմ
. կառավա
բութ
էւն
ր եւ մասնաւո
-
րաբաբ
թուրք
ժողովուրգր
, մեհ
պատէւ
էլ^րնհայէէն
Վ^արղովեանէ,
որ
շյանալով
թրքամո
լութիւնր
հա յրա յեղութեան
տա
-
րաւ,
թուրքերէնի
ուժ տալով գրեթէ
Հա
—
յեբէնով
ներկայացումներ
չէբ տար,
էնչ
ռր
լուբք
ղժղոՀութէլն
պատճառեց
:
թուրք
թատերաղիր
ժր, ԱՀմէտ
Մէա —
Հաա , ^կօզկէնլէր»
անունով
թատերաթաղ
ժր կր գրէ
եւ Վարգովեան
կր
րեմաղբէ
զայն։
Այս խազին
նէւթր
Աուլթան
Համէ–
տէ չէրքէգ
թէկնապաՀներուն
մէք վէճէ
եւ
ատելութեան
դուռ
կբ բանայ
:
Րոնակալր
կր Հրաժայէ
եւ մէկ գէչերռւան
մէք Հէմ—
նա յակ
կր քանդուէ
կէտէկ
Փաչայէ
թատ~
րռնբ : կր մեռնէ Վարգովեանէ
գորհր,
եւ
խնքն ալ օձէքր աղատելու
Համար գաւա —
նափոխ
1լԲ1Լայ
եւ կր կոչուէ
<(.Կէւլլի Յա -
կոր » :
Մաղաքեան թատրոն (1872 - 1873) • -
Համեստ
աչխաաաւոր
մր. Հնակարկատ
,
Պե՜տրոս
Մ աղաքեան
եղահ
է
Հէմնաղէրր
եւ վարէչր
այս թատրոնէն
:
Ցերեկներր
կօ չկա կա
ր ո ւթ է ւն , գէ չերներն
ալ
անքուն
մնալով
կր ՀրաՀրէր
թատրոնի
եռանգր
:
Զուտ Հայկական
այս րեմր
թէեւ
մէկ
տա—
րի տեւահ
է բայց
ունեցահ
է վւայլուն
չր—
քան
մր։ Այս Համեստ
Հնակաբկատր
էբ
թատրոնով,
Հայ ժողովուրդէն
րնհա /ահ \
է ժեհ Հանճար
ժ բ՝
Պետրոս Ադամեանը :
Ըն տանեկան
հանր
Հ ողերր
եւ տ քնա
քան
աշթատանքր
պատճառ
կ՝րլլան
ոբ էր ա -
ռողքոլթէւնր
թանղարուէ
եւ
Մ
աղաքեան
յանկարհաժաՀ
կ՝րԱտյ
1892^*՛։
Պէնկլեան թատրոն
(1877 - 1888)
Մասնա յատուկ
տեղ
ժ ր կր
ղրաւէ
այս
թատբոնր,
քանէ որ ան Ժչակահ
է
ժէայն
ղուսանեբղական
ճիւղր;
ՀիԺնաղիրն
է
Աերովբէ
Պէնկլեան՝
հնահ
1835/^1՛ :
Ա -
նուս երէտասարղ
ժր, ժաժանակէն
թան
-
դավառ
Հոսանքէն
մղւահ՜՝
էնկահ
է
բեժ,
աոանց
ղո յզն
հանօթութէւն
ունենալու
բեժական
արուեստէ
ժասէն
Նախապէս
ուրէչնեբր
կր կարդայէն
էբ գերերր
գոց
րնելու
Հաժաբ,
սակայն
ՀետզՀետէ
կար
-
գալ
գրել
կր սորվէ
եւ կր Հէմնէ
Համա —
նուն թատրռնր
; Այս թատրոնէն
կաՀ կա
-
բասէներր
կաբելէ
էբ Համեմատել
եւրո —
պա/լան
օվյէ բէ թնե
բու
լաւաղո
լն
թումբէ
կազմ ահն ե բ ո ւն Հեա
, ասոր
Համ ար
ան
կրցահ
է օաաբ երկէրներու
մէք ալ ներ -
կա յացումնեբ
տալ;
ի) ում րէն
եբաժչաա
-
դէտն
էբ Տէղբան
ՋուՀաճեան
: Նեբկա
-
յացուժնեբ
կուտան
, Յունաստանէ
եւ Ե -
զէպտոսէ
մէք ուր խտէվր
լայն
կր բանա
ւ
օփերա
յէն
ղուռնեբր
խումբէն
առքեւ
եւ
կր պարղեւատբէ
Պէնկլեանր
; Իր ստացահ
այս
ղումար
գայթակղութեան
դուռ
կր բանայ
եւ խումբր
կր
քայքայուի
;
Ֆասուլիաճեան թատրոն
(1880 - 1885) •
Ծազկահ
է Պբուսայէ
մէք :
Տեղացէնե––
բու
թրքախօսոլթեան
պատճառվ
, նեբ -
(լա յա ց ո ւմն ե բ ր
մ եհ
մ ասամ բ
թուր
քեր
էն
տուահ՜ է :
քյախ սկսահ
է
կատակերղութէւն
-
նեբ թաղալով,
յետոյ
աբամայէ
ձեռնար
-
կահ՜
է
: Ֆասռւլիաճե՜ան
հնահ
է
1843/՛^» ,
սրամ իտ եւ ռւչիմ
, սակա
յն
չափազանց
հոյլ ՐԱալով
15
տարեկանին
թողահ
է
գպրոցր
ել Հետեւահ
գեր աս անութեան
տ
հքոլմբի
քայքայումէն
վերք
Ֆասուլիա
-
ճեան
կր մեկնի
Փարիզ,
գաբմ
ան ուե լու ,
յետո
յ կ՝ անցնի
Աղեքսանղր
իա
ուր եւ կր
մ եռնի
յետին
հա
յր թչուառութեան
մ էք :
Անակեան թատրոն
(1855 - 1908)
Ա–
րեւմտաՀայ
թատրոնին
ամէնէն
ղժբաթ
-
տր;
Մէկ
կողմէ Ա • Համիտի
Հալահանք
-
նեբր , ժիւս կողմէ արտաքին
ել
ներքին
ղժուարութիւննեբ
ր
եւ
խո չլնղոտնե րր
պատճառ
եդահ՜ ե% յէռաա-^ատական
վէճաէյը
մ ր սաեւլհե
լու
: Անակեան
թատբոնր
չա–
րունակ
նէւթական
վնասներու
ենթար
-
կուահ
է , որու Հետեւանքով՝
դերասան
-
նեբր
մ էչա
թչուառութեան
մ էք
ապրահ
են , էնչ ոբ չէբ կրնար եբկաբ
տեւել
; Մր֊
նակեան
հնահ– է 1Տ^7էն
, եղահ
է ուսու
-
ցիչ, գերասանական
ասպարէղր
մտահ
է
ւաէն:
իր թաղացանկէ
մ ասէն
չատ
րան կա
-
րելէ
չէ
րսել
Սիմօնէ Մառի . Արիւնոտ
ճամբան, Պալմօմքւը . Փարիգի աղքատ -
ները .
եւայլն
:
Օսմ
. ԱաՀմանաղրոլթենէն
վերք նոբ ու,–
ժեբ
մէքտեղ
կուղան
, էնչսլէս Աչոտ
Մա
-
տաթեանց
, թօլայեան
, Վա՝էբամ
Փա —
փազեան
որ արազաթռէչ
սուրալով,
այ -֊
սօբ աոաքնակարդ
թարգմանն
է 1Լգաժեա–
նէ վեբք
Հյէյքսվփրեան
աէսլաբնե
բու
:
Աէրանոյչն
ալ Հայ քյառա
ՊՀռնարր
կարե
չէ է նկատել
: ԸնղՀանուբ
պատեբազժէն
ետք , Արեւմ տաՀա
յ թատբոնր
կր
մ տնէ
նոբ
վաւլէ
ժէք , Ջանան
, Զափբաստ
, Ն •
ՄԻ-Բ–
ՆԱԹԱՆԵ1ԼՆ
ինչպէս
Հաղորղահ
էէնք , Յ՚՚ւնէս
9/՛^
Պէյրութի
ժէք մեռահ
է Պ– Մէքայէչ
Նա -
թանեան
,
87
տարեկան
; Րնէկ Վանեցէ
էբՀ
1896/՛
կոտոբահներոէն
Հեռանալով
էր
հննգավա
յրէն , կ՝անցնէ կովկաս^,
յեաոյ
հւ րէմեան
Հա յ չ՛էկէ
յանձնա րաբ
ութեամբ
ւլփւղաանտեսութէւն
կ՝ ուս ան է
Նանսէէ
Հողտզոբհական
վարժարանին
ժէք : Օոմ .
ԱաՀԺ անազ րութեան
էբ քանէն
կր
վարէր
Մէացեալ
րնկեչ՚ութեան
կրթական
տե
-
սոլչէ պաչտօնր
Կէլէկէոյ
• եւ
Աուրէոյ
մէք
։/՚ճք^1933քՏ՛
վերք՝
նոյն
պաչտօնրստա–
ցահ՜ էր Րաբեզ ոբհականի
ո ր րան ո ցն ե ր ո ւն
ե ղպրոցնե
բուն
Համար ;Հանղստեան
կոչ
ռւահ^ էր
1945^1՛
ի վեր : Եզահ
է
նաեւ
թունղ ռամկավար
, իր կարղին
պայքա
-
րելով
Գա էակցութեան
ղէմ
յ
ԼՐԱՏՈԻ
ԱՐՈԻԵԱՏԻ
Ա. ՏկՐ
ՊԱԼԵԱՆ
Նոբ
յաքողութիւն
ժ՛ր եւս
աբձանաղրահ՛
է կօչիկի
հանօթ
արուեստաղէտր՝
Պ •
Ա արղիս
Տէր Պալեան
:
(հիւռին
ժիաձա յնռւթեաժ
ր
ժ ե բ Հա
յբենա–
կէցէն տուահ
է (^Ֆրանսական
Ա րակի
չքա^
նչանր»
(Մեաայ տը լա ՚քէալիթէ Ֆրան -
սէղ) :
Այս չքանչանր
տրուահ
է Պ–
Տէր
,
Պալեանին
իբ Հաբռւեստին
,
Հնաբաժտու~՚\
թեան , ճաչակին
եւ
բհ՜աթնդբռլթեան
Համար
որոնցմով
կր ստեզհաղորհէ
իր
ա չթա տանք ր էրրեւ
պօթիէ - մօտէլիստ» է
Այս
չքանչանր
պաչտօնապէս
յանձնուե–
ցաւ
Յունիս
ւՏին
Անկէնի
քազինոյին
մէք,
չքե՜ղ Հանդէսէ
մր
առթէլ
,
Պռէսաքէ
դուքսէն
կողմէ
Ժիւռիին
անղամներուն
մէք կայէն
Պա–
ռոնոլՀԷ
Ֆիլիփ
ար
Ա՚ոչիլտ
, Փօլ Կիւթ
,
Աէոիլ
Աէն - Լոռան , Մոռէս
Լեման , Ֆէո~
նան կոավէ , Տ՛էէւն Փէէռ
Տոռէան
եւ
ուրէչ
հանօթ
գէմքեր
;
Ֆրանսական
•էեռապատկեբն
ալ
քանէցս
նեբկայացուց
Պ • Տէր Պալեանէ
այս
նոր
յաքողութ
իլն
ր
Անչուչա
ուբաթալի
է որ անղամ
մր եւս
կր Հասաաաուէ
թէ ֆբանսական
եւ մէ -
քազղա
յէն
րո լոր
մ բցումնեբոլն
մ է չտ
ա–
ռաքէն տեգր
կր գրաւէ Պ ՛ Ս ՛ Տէր
Պալ
-
եան , էր րացառապէս
նուրբ
եւ էնքնա —
տէպ
արուեստով
:
^
Պէչիկթաչլեան
, թոլայեան
եւ յետոյ
Ա–
չոտ
Մ ՚սաաթետն
կր կազմ են
,Տբամաթիք
թատերաիւում
բր : Զանազան
թաղերու
մէք
եւս
ղոյռւթիւն
ունէին
թումբեր
Ար -
աագազթի
սկզրն աւո բութեամ
բ ,
՚Լերք
գտաւ
Տ բամաթէքէ
գո բհունէ
ութէւնն
ալ
եւ Հայ թատբոնր
լռեց
; ՛Րանի մր տա
-
րէէ ի վեր
Պոլսո
չ մ էք կչւ ղորհեն
երեք
թատերական
Մի՚՚ւթիւննեբ
,
քչրիտասար–
ղացր
, իսթամ պոլլաՀա
յ Տ րամ աթէքր
եւ
էյ՚նակեան
թաաեբախումբր
է՛նչպէս
արուեստի
բոլոր
ճիւղեբուն
մէք
, Հայ ժոզով ո ւբղր կրնա
յ էր
թատբո–
նով ալ Հպարտանալ։
(Լչս լսարանէն
ներ
կայ
էբ նաեւ տարաբաթտ
Ա–
Ջօպանեանր
որ
ժ եհ էւանդա վառ ութեամր
խօսեցաւ
Ա–
զ.ամ եան է ժասէն ;
Լսարանր
փակուեցաւ
զէչերր
ռւչ
ատեն։
Պ– ՊԱՐԳԵՒ
<ՅԱՌԱՋ»Ի
թԵՐԹՕՆԸ
(108)
ԿԱՆԱՋԵՆՑ ՀԱՐՍԸ
ՀԻՆԳԵՐՈՐԳ
ԳԼՈՒԽ
« Արեգնաղ
էնչպէ՛՛ս
ես ,
Հանղէսա
եւ անվախ
, երքանէկ
եմ
Ոէ.
՚լոՀ , կր ւլտնուէմ
Հօրս տան
Ժէք • • • ,
սպասէ , Արտաչէս
, բան մր կբ չարժակէ
,
հառերոլ
մէք
բան մր կր պճլաայ
, մարդ
մր
րԱՈ
՚Լու
է
I
անկասկահ
թչնամէ
մր
...
նայէ , մեր ղէրքր
կր Լսուղարկէ
. . . :
Լաւ,
Արեզնազ,
կր
Հետեւէմ
աբգէն,
Լւրաւ ալ մաբզւէլ
կր նմանի ոստիկան
մրն
է , ոստիկան
մր , ան
տես , մ տալ
ղէրքր
եւ կր կրակէ , վեբքէն
րառր բերանս
էբ՝
եբբ
ԼԼբե՚լ նազփ մոսէնր
ղոռւսց
եւ ոստի
-
կանր
թաւալեցաւ
էէռաքին
ղազանն
էր ոբ զոՀ
կ՚երթար
Հաչ
կնոք զնզակին,
ես՝
֊ւ.ւսրցուէլի
.
Ա–
րեղնազ
, Հէմա
էնչ՚զէ^ս
ես , էնհէ
պա
-
տասթանեց
;
Ոստէկանր
ս ատկե ցնե լէս
վեբք՝
ես
կր
ղտնոլէմ
արքայութեան
մէք :
Կէսօբուան
դէմ՝
կռէւր
սաստկացաւ
,
խումբ
մր ՚Րէւրտեր
խո յաց ան մեբ դէ ր -
քէն
՛Լբա յ , յէմ արներ , անոնք
կարհեց
էն
թէ՝
էրենց յանկաբհական
խէղաթութեան
առքեւ
սլիտԼւ
յուսա լքուէ
ինք
,
պիտի
թոզնէէնք
մեբ ղէրքր,
սչիաի .իախէինք
,
չէ ին զիտեր
ոբ՝ էբենց
գէ՛^
՛է տն ո լո ւլ
մ աբգիկնեբ
ր նպատակ
չունէ
ին քանի
մր
լամոլկներոլ
առքեւ
նաՀանքել,
մենք
գէ Ր քե ր
մ տահ
չԿինք
փ աէւ ելու
Համար
,
ա Ա ն
ժէնչեւ
1915
չատ
քռւրեբ
անցահ
էէն
կաժ
ուր
քէն տակէն,
քարգեբէ՜ն
ու կո
աորահներէն
ազատուահ
սերունգչւ
էն^ -
՚ւինքր
թրհահ
էբ կռէւնեբու
ժէք » ;
« ՚Րէւրտեբր
կբ յառաք անա
յէն ;
Հատ
րնւլ. Հաա
կր կրակենք
: Պատերաղժ
կր
էւազանք
, երբ բաւականաչափ
մ օաեցան
«.կրակ» դոռաց
խմրաւդետր
. արկ , տրկ
,
տրկ
արկ , սկսան
ե բ մոսիննեբր
,
ո՞ւր
են ՚Րիւրտերբ
, սսլաննուահ
են
ամէնքր
,
խրտչահ
ձի մր կր վազվզէ
ասղին
- ան -
ւչ.էն , այգ
օր ր մենք
Հնձեր
էինք վեց
ոս -
տիկան
եւ երեսուն
՚Րէլրտեր
:
թչնամ էն
վւաԼսաւ
, ժամանակ
չունեցաւ
իր գէակ
-
նեբ
ր վե բզնե լու կամ
թաղելու
, որովՀե
-
տեւ տասնեակ
մբ մեր տզոցմէն՝
ղայն
կր
Հալահէ
ր • • • , ՚" յԳ "ՐԲ՝
Տէ՚չրանբ
տր
-
թուր
էր , իոկ ես ու Արեղնազր
չատ
ու -
րախ
էինք,
բայց
կ՝աբժէբ
էչիտնալ
թէ ,
Տիղրանր
էնչո լ տբտուժ
էբ, արդեօք
ա–
նոբ
Հաժ ար ոբ ՚Րէւրտերր
կր
սպաննուէէն
մեր
գնդակներէն
եւ այղպէսով
ատելու —
թեան
ու թչնամանքի
խրաժա՚^ա
կր բաց–
1
ուէր երկու
աբիւնակէց
եւ գբացէ
ժողո
- ••
վո ւբ դն ե բ ո լ
մ էքեւ , էբ երազահ
քրտեւ
-
Հա յ ե՚չրա
յրա կց ութէ" ւնր կր վտանէչ ուէր •
Հաւանարար
» ;
Հ Մենք՝
մեր ղէրքերէն
ելահ,
կր մօ -
տենանք
թշնամի
սսչանն ո ւահնե
ր ուն , ա —
նոնց վբա
յէն
կր քակենք
փամ փ չաակա
լ -,
ներր,
ատ րէ^անա^^ե ր ր եւ ղաշոչններր,
կր
Հաւաքենք
լքուահ
ղէնքեր
լք՛ ^ ^ ՐԲ էր
~
տենանք
մ ատուռի
հառերուն
եւ
անոնց
մէքաեէլր
զաբնուահ
ոստիկանին
, Աբեղ
-
նազր
ինհէ րսաւ .
Աբտաչէս
, վայրկեան
մր
սպասէ,
աՀա
մատուոր
եւ անոր
հէսոեչւր , ու ա -
նոնց վրայ
բոյն - կշէռր,
այստեղ
սպան
նեցի մեր գիբքերչւ
Լսուզարկուլ
ոստիկա
-
նր :
Ըսաւ
ու էէազեց : կչւ
Հեաեւիմ
էբեն
,
կանղ
1լ առնենք
դիակին
առքեւ • կանա
-
չենց
Հաբսր
էբ ղէնքէն
հէսյրովր
չրքեց
գիակր,
Ք^նեց^վձՐքր,
ւլնղակր
ղսլահ
էր
կուբհքին
, մեռնելու
Համար՝
չատ
9ւառա-
պահ
էր չունր , ինքն իբ վրայ
ղլոբուահ՜
էր , ինքղինքր
Հոս ու Հոն նետահ
էր ,
բոչսերր
եւ քանի
ժբ հառեբ
արիլնոտահ՜
էին
. • • անոր
զէնքն
ու
փաժփշաակալնե–
րբ առինք,
հան բա բեռնուահ՝
վերադար
-
ձանք Ժեբ
՚ւիրքերր
:
էէյս
արշաւանքին
Տի՚լր՚սնր
չժասնակցեցաւ
» ;
« Այս գիչերր
«աաուլ
- զուռնայով
» ,
եբ՛ւ ով ո լ պարով
ժ ենք
տօնեցինք
ժեր
յաւլ թանա կբ , օր Հնե ցէնք
մեբ
զէնքեբր
ու
մեր
ղէրքերր
; Գէչեր
էր , փայլուն
աստղ
ժր կր պլպլար
եբկէնքէն
ու էբ
լոյսր
կը
զանէչւ ժեբ էլլուԼսնեբուն
վրայ
. . •» :
Ծ ո՛Լր՝ սեւ եւ ԼսոբՀ րդա
լոր
: Ծ առե
բր
լուռ ու մտահկոա
: Ի՛՛կ մենք
ատեչավառ
"*–
՚ Ր " յ ր " ՚ մ " յ
• • • •
Զօլօն սկսաւ
Հետեւեալ
երղր,
մենք
Հե–
տեւեզանք
սնոբ
:
Դ֊արձեալ փայլեց Սասնոյ դլ|սին ,
Աղատութեան դրրօշակ .
Կեցցէ՛ հայրենիք գոչե|ով
Բաըձբացացին աղաւ^ակ :
(Շաբ.)
ՍՕԱ-ՎԱՆՒ
Fonds A.R.A.M
