€6
ԱՌԱՋ>
Մ Ի
Հ Ի Ն Ա Մ Ա Ն Ո Ր
(Ա՛ ՄԻԿՈ8ԵԱՆԻ ՀԵՏ)
ԳեկաեմբերիՆ
էր. Մեհ
աչխար–
Համարաի
սկղրնա1լաՆ
օրերրւ
Բոցավառ.
6ոյսէ
եւ. վառ խաՆգավառութեաՆ
օրեր :
կամաւորակսւն
Առաջյւն
Գունդէ
մարտէկ–
ներր , պյյաՀուահ՜
էրենց
յեդափոէյակսւն
կուռ
էէսւռնույոհքով
, խէզախ
ու. Հարուա–
հայէն
դրոՀՆերով
ոսաումներ
էէն կաաա–
ր ում ; Զէնքէ
դէւ֊րէն
յաիէդոսթէւնր
, նր–
րանց մարաական
յարաճուն
թափր
եւ.
մանաւանդ
անվկանդ
էն^^ավսաաՀու֊թէւ.–
նր ոդեւորել
էէն նրանց : Մեր մէկ
թեւր
գրալյյլ էր Պաչդալան
, է"կ մէւ֊սր Աա -
րա յր
։ Գոէնդր
անՀամ րեր
անձ1լութեամր
սսլասում
է ր յարձակմ
ան Հրամ անէն , մէկ
չԼմեցուցէէ
Հարուահով
թ^ամէն
խորաա–
կեչռւ. եւ, դափնէներով
մուաք
դորհելու.
Վան
, Հա յ ժոդովռլրգէ
ադաաութեան
ա–
աւաջխն
Հանղրռւոյնր ;
Տանկարհ
մէ անա/չնկաչ
գոյէք– եկաւ,
՚էշ՜
րելու. մեր երաղր։
էնվէրէ
դօրամաոերր
ճեղքել
էէն Աարէ ղամէ չէ ճակաար
, ղրա–
ւ֊ել էէն Արաանոք-շր եւյառաշանում՛
Բա—
թում է եւ. Թէֆլէսէ
վրայ։
Իր
խարէոխէց
կսւրուելու
սսլառնալէքէ աակ էր Պարս -
կասաանէ
ռուս ւլէնուռրական
ուժր, Է"Կ
կովկասւԼ
ներխումման
վերաՀաս
վաան–
ղէ ենթակայ
;
Հրաման
արձակուեց
• րնդՀանուր նա -
Հանշ :
Տխրութեան
մէ թանձր խաւար
է ի ՚ ւ – \
մեր վրայ,
էնչսլէս
Հարսանեկան
խրախ –\
ճանքէ
մէջ՝
մաՀուան
զ ո յ ժ ր ։
կոտրուեց
կամաւորներէ
մէջքր՛ եւ այն ռաղմէէ^ե -•
րր, որ քէչ առաջ խսաաչունչ
սառնամա -
նէքէն
,
բ՚՚՚֊ք
"՚– րորանէն
, կեղա ու
ցեէւէն
երանաւէտ
մ պէաով
ւլ1ւդա1լներէ դէմ էէն
խոյանում
, այժմ
կհկուե
լ էէն արամ ու -
թեան
արճէճէն աակ , էնչսլէս
առէւհր
գառագեղէն
մէջ ;
Հոգէներէ
մ էջ թաւալում էր մէ սրտա–
յո յղ ողբե րղութէւն
- Անգօր ցասում էց րո–
լռրր ատամ էէն կրճաում
ցարէ գէմ, որ ,
հահռւկ ու նենգամէա
նսլաաակով
, մէ
ֆւդյ1–0.ւ.^^է/ե^րե^^յւ գա
լ յ^ր սաքքյււմ
Հայու -
՛՛՛Լ՛՛Ք^Լ քթէ " " ՚ "֊աղմ է դժրախաութէւն
է,
մէ անսսլասելի
ձախռղութէւն
, որ կարող
էր վվւճակռւել
ուժեդէն
էլ, ակարէն
է լ :
Առաջին
գունդէ
կսկէհր
անսվւոփ էր ,
որոյԼՀեաեւ
նաՀանջով
նրան
ղրկում
էէն
Հայութէւնր
փրկելու
երջանկութէւնէց
եւ
յաղթասլանհ
երթով
Վ^ան մանելու
գերա–
գոյն փառքէց •
ՆաՀանջ^
էնքնէն
ճղճէմ
կացութէւն էր
կամաւորէ
Համար,
էրրեւ
ղրկանք
, չար -
չարանք եւաուայաանք
• Գունդէն
սէրար
հակողր եա քաչուէլն կ չէր , ռր ռաղմ
ս/–
կան ճաարակէն մէկ անՀրաժեչա
խաւլն է
երրեմն
, այլ անՀէմն ու վայրասլար
էր
խոյանքէն
Հասցուահ՝
լախտէ
Հարուահր
:
ՆաՀանջող
բանակէ
նուէբական
մէ
պարտք
ունէր
Հէմա կաաարելվւք. ասլա -
Հով օթեւան
Հասցնել
Խոյէ ու Աալմաստէ
Հայութէւնր
յ
ԵԼ
սլաաուաբեբ
անձնուէրութեամբ
եւ
տաժանքոա
աչխատանքով
,
աարադէր
պարսկաՀա
յութեան Հետ կամ աւո րական
Առաջէն
Գունղր անվնաս
ու անվտանգ
ան
ցաւ
«Մայր
Արաքս»ր եւ գնաց
բանակելու
Հէն Ջռւղա
Հա յ գէւ-ղլ* •
Թէեւ
Բէլեջիկէ
մէջ սաացեչ
էէնք
բեր–
կրալէբ
լուրր, թէ տաճկական
բանակներր
ջախջախուահ
են , սակա
յն
Ջռւղա
յումն
էր, որ աներկբայ
էրողութէւնր
Հաստատ–
ուեց էր խրախուսէչ
մ ան րամ ա սնե ր ով :
Թախհոտ
ղէմքերէ
վրայ
լուսնկայ հա
ղեց. սբտադրաւ
ժպէտր
նորէն
ցոլաց։
Մոռացուեց
մաւլձր
մեղասլաբտր
յօչոտե—
լու, եւչքացան
նողկանքե ու
մաէւանքր
քողահահուկ
դաւադէբներէ
դէմ :
՜ կաղանդէ
օր էր ,
1915 :
Պէտք էբ տօնել ամանորր՝
նոր խոս -
տումներէ
Նռր Տարէն։
Օգաուելով
բար֊
եացակամ
Աղարէկէ
րնտէր
գնում^ւեր կա
տարելու
ճարսլէկութէւնէց
եւ
փառաւոր
Համաղամներով
կոչունքներ
սարքելու
անվէճելէ
փոբձառութէւնէց
, կամաւոբ -
ներս
խմբուեց
էնք կերուխում
է
սեղանէն
ւ՚՚՚֊ւՎ–
Առատ
կարմէր
դէնէն
նուաճեց
մեղ եւ
էչի՚եց
լեղունեբէ
վրայ։
Երդերէ
եւ մանա
ւանղ կենացներէ ու ճառերէ
յոբգառաա
Հեղեղր քակեց սբտէ
կասլանքնեբր
եւ
խորտակեց
վերասլաՀութեան
ամբարտակ–
ներր։
Ծէհաղէն եւ եբւլէհանքէն
Հետ լս–
ւում էր լացէ ու ողբէ կոհր : Ամէն ոք ան–
Համրեր ոտքէ էբ ցատկում էր
չնորՀբ
ց ո լց ա բե բ ե լո լ • քերթուահներ
էէն աբտա–
սանում. երդէն Հետ պարն էբ ցնցում
մեղ
Հեչտօրէն
. մէկր
ներբողում էրՀայ
ժողո–
վուրւլէ
րաբեմասնռւթէւններր
,
մէւսր
դովերղոլմ
էր Հայ Հայդուկէ
աննման
Հե–
րոսութէւեր,
կամ դրուատռւմ
էր Հայ մր–
չակռ յ թ ր ) Հա յ • Եկեղեցէն ;
կենացներէ
մէջ էւայտաբդէտ
մաղթանքներ
Հ էւս ուե–
ցէն, եբղէհական
ոլռբանքներով
ակնաբ -
կո ւթէ ւննե բ եղան ներկաներ է Հասցէէն ,
բարեմաղթութէւննեբ
եղան
ղէնքէ
յ՚ո՚լ ՜
թանակէն
Համար , Հայ
աղատաղրական
չաբժման
մօտալուտ
յաջողութեան
եւ
վերջասլէս
Հա յաստանէ
անկախութեան
Համար ; Գրեթէ
բոլորս
է լ ճարտասան
ու
կողքէս էբնստել Անաստաս
Մէկռյեա -
՛նր, ԽռրՀբդ
. Մէութեան
ներկայ
նախա -
րաբր
։՝Բսանամեայ
մէ վայելչագեղ,
ուղ–
ղաձէղ եւթուխ
ուսանող
էր :
Կէսաւարտ
էր թողել
՚էյեբսէսեան
ճեմաբւոնր եւ կա -
մաւոբ
եկե
լ Ա. Գունգ , էբրեւ
պարղ
ղէն
ուոր •
Ա. Մ էկոյեանր
ուշիմ , որոնող եւ
ու -
սոււՌւատենչ
երէտասարղ
էր ;
կենցաղով
Համեստ
, սակաւակեր
եւ երբեք
սլաՀանջ—
կոա : Հաղուստով
ու կեցուահքով
պարղ
ու անսեթեւեթ
: կռուէ
մէջ անվաէւ,
յա
խուռն եւյանձնապաստան
;
Ընկերական
յարաբերութէլեներէ
մէջ ղղ^ւչաւոր
, սա–
կաւաէւօս
, վեբապաՀ
եւ մէնչեւ
անդամ
թաղնամէտ : Երբեք
Հակում
ցոյց չէր աա–
լփս խոնարՀ խաւերէ
մէջ թափանցելու ,
Զ Ր Ո Յ Ց ՖՐ– Ֆ Է Յ Տ Ի Ի Հ Ե Տ
\ւյՄԲ
—
ինչպէս գրած էի&ք, Պրիւսէփ
Ուս– Միութ-իւնը Գեկտ– շՕին Մշակոյթի
Օր մը սարքած էր, իքրեւ րանախօս եբա–
ւիրելով մեր հայագէտ բարեկամը, Պ–
Ֆր– Ֆ էյա ի։
Այդ աոթիւ կազմակերպիչ ուսանռղնե–
բէԱ մին հետեւեալ խօսակցութիւնը ունե
ցած է իրեն հեա
- իսկ Հրատարակելէ
է՞նչ
ունէք։
-
Մամուլի աակ է Հայ
գրականութեան
մասէն
(12 -
ւՏբդ դար) գրուահ
րնդար -
ձակ յօդուահ
մր, որ մաս պէտէ
կաղմէ
Լտռուս
Հրատա բակշա կանէ մէկ
դորհէն .
(Հէսթուար
իլէւսթրէ տր լա Լէթէբա -
թէւր
էւնէվէրսէլ
:
«^րադրահ
եմ նաեւ ապել տոքթորա
—
յէ թէղեբս
, որոնցմէ
մէկր պատրաստ է ,
էսկ
մէւսր բաւական
յառաջացահ
վէճակէ
մէչ֊.
« Ասկէ ղատ պէտէ
յօրէնեմ
ռուսաՀա -
յերէնէ եւ գրաբարէ
առանձէն
քերակա
–~
նութէւններ
, որոնց
նէւթր պատրաստ
է
արդէն•
Յետոյ
ժպէտով
մր Պ՛ Ֆէյտէ
կ^աւել -
9ԺԷ–
-
Երկաբաշունչ
գորհէ
մր հրադէր աւ
ունէմ
, բայց
չեմ ուղեր
կանռւխէն
խօսէլ
ա յգ մ ասէն ;
Կո՚ՐԳր
կուգա
յ
«մասնագէտական»
Հարցումներու
: Կ՝աչխաաէմ
Հասկնալ պա–
բոն Ֆէ յո՛ է է կո՚Ր^էքր
գրաբարն ու աչ -
խաբՀաբարր եւ վերջէնէ
^ոլովոյթր
Հե -
տաքբքբող
խնղէբնեբու
մասէն : ^
ԱնխորՀբգասլաՀ
Հարցում
մր . գրա -
բա՞ բր աւելի կր սիրէք , թէ՞ աշխարՀա -
բտրր :
- Պատասխանս
ղա րմանա լփ թռլի թե -
րեւս . երկուքն ալկր սէրեմ
անշուչտ
,
բայց կր նախրնտրեմ
աշխարՀարաբր
:
Աքանչելէ
դորհէք է արտայայտութեան
:
Ուրեմն
րնա կանօբ էն կողմնակէց էք
դրաբարէն
ձեւերէն
ձե րբադատուահ աչ -
խարՀաբարէ
մր։
Պարոն
Ֆէյ՚ոէ կրպատասխանէ
օրէնա–
կով մր •
= Փողոցէն
մէջ կր Հանգէպէք
Հէն էն^
նաչարժնեբռւ
: Տոկուն
են ու թէեւ
նորոյ
թէ էնկահ
են , սակայն
բնաւ
հէհաղելէ
չեն։
Բայց եթէ ասոնցմէ
մէկուն
նռր մաս
մր աւելցնէք՝
հէհաղելի
կր դառնայ
:
Այսպէս է նաեւ
լեղուն.
ժամ անա կէ նո -
րոյթէն կրՀետեւէ. կարելէ չէ Հէնէն
վշ~
րայ
նորր պտտուաստել
: Կեդհէք պէտք չէ
ռԱ"՚յ
լեղռւէ
մր մէջ. ղրաբաբր պէտք է
մնայ գրաբար
, արեւմտաՀայեբէնր՝
աւ -
րեւմտաՀայեբէն
, եւ
արեւելաՀայեբէնն
ալ
արեւելաՀա
յերէն :
Ի՞նչ կրմտահէք
արեւելաՀայերէնի
եւ ա րեւմ տաՀա
յե րէն է ապագայէն
մասէն,
ել
է՞նչ
ձեւով կ՝անգրադառնաք
^անթէ
կատարահ
փորձէն՝
մէջէն
ճամ բա յ մր
գտնելու.
՜ ՚Բաղաքական
պայմաններր
մեհապէս
կաղղեն
լեղուէ
մր ճակատագրէն
վրայ :
կարե լէ չէ , Հետեւաբա
ր , ապագան
Հետա–
Ք1՚ՔՐ"Գ
վճէռ
մր տալ։
« Գա լով
Հք ան թէ փորձէն՝
Հետաքբքրա—
կան , բայց արուեստական
կր գտնեմ
յ
Ժո–
ղովուրղն է , որ կր չէնէ
լեղուն եւլ^ա ֊
կանօբ էն : Մաալորականր
կրնայ
յղկել
լե
ղու մր, բայց
մէչտ
ժողովուբղէ
ձզաու -
մ ով 1
ԵԼ
առա ւե լա բա
Բ
բառապաչարէ
տուրք է գրագէտ
էն ր :
ԱրեւմտաՀայերէնէ
մէջ երեւան
եկող
նոր ձեւեբռւ
մասէ՞ն
էնչ է ձեր
կարհէքր.
— Որոշ չափով
կողմնակէց
եմ եւ այգ
նորռւթէւններ
ր կ՝րնդսւնէմ
կարգ մր
պայմաններու տակ : ԿրՀաւտաամ
, ռր քե—
բականռլթէլնր
սաՀմանագրութէւն
չէ եւ
քերականաղէտ
ր լեղուն
ռ ւս ումնաս է բող
րնադէտ
մ լ ^ է , ոչ օբէնսղէր
մր :
Հոլովում
է մէջ Զէ անՀետացումէն
կողմ
նակէց
եմ : Բայց
ոբոչ տեղեր
անրՀաժեչա
է անոր
ղոբհահութէւնր
,
մանաւանգ
դերանուններու
մէջ (ղայն,
ղինք) ;
Հա յցականէ տեղ տբականր
ղոր–
հահելռւ
ռուսաՀա
յ ձեւր աբեւմտաՀայե
-
բէնէ մէջ մտցնելու
կողմնակէց
չեմ :
« Տրականէ
նոր ձեւր
իռՀ
անչուչտ
լաւ
է , որ փոխա բէնէ
մէւս
ձեւեր ր : Բայց եբ -
էր զէնակէց
լնկե րնե ր է խառնուելու
: ՛Նա -
կանն–ե"ք–է Հետ, սակայն
առանց
լւէւտելա -
նալու :
Գաչնակցական
էբ , եւ Թէֆլիսէ
^Հոբէ–
ղոն%էն պատերաղմ ական
թւլթակէց
ր : ինձ
կր կարդար էբ ղբուահքներր,
ռրռնք պաղ
ու ցամաք եւփաստական
նկարաղբու -
թէւններ
էէն, ուր ռչ թռէչք կար եւոչ է լ
երեւակայոլթէւն
: Հայերէնէ էր բառա —
մ թե րքր աղքատ էր ել
քերականութէւնր
թերէ : Յաճախ
էբեն Հեա վէճէ
էէնք
բրռ–
նւում բառերէ
էմաստայէն
երանղներէ
եւ
չար՚ադրական
ղանցառումնե ր է Համաբ : Կր
վրդովուէր
, որ մատնանչահս էր սէւա^ե–
Բր արդտրացէ
էէն, բայց
մէչտ մէկ կեր -
սլռվ 1լողռքէէ
,որովՀեաեւ
Համ ակրռւմ էէ
նրան % Երբ անկարող էրլէնում
էնձ տար–
Համողել
եւ էրաւունք
չաՀել,
մէչտ
Ատ՛
Մալխասեանէն
օգնութեան էր կանչում
,
ոո եր ուսուղէչն
էր։ Մէ օբ Լլ
միջամուխ
եգաւ
մեր ւԼիճարաՆոլթեա՚Ն
Աբշա/լ Ջա -
մ ալեանր
, որԱ . Մ էկո յեանէն
ուսուց է
էբ ՚Նեբսէսեան
ճեմաբանում
;
կարկաչել
բայր
«չայ»ո՞վ է դբւում թէ «ջէ»ով։
Ա.
Մ ԷԿ" յեանր
պնդում
էր , որ կարկաջէւն ,
կարկաջել
Զէով կր Հեգեն :
Առարկում
էէ, թէ այս բառերր
կարող են նոյն հա -
ղռլմր
ունենալ,
բայց տարբեր էմաստ
ու
նէն ; Ջուրր կր կարկաջէ , սակայն
Հաւր կր
կարկաչէ
, .երբեք չէ կարկաջեր
:
Գրէգոր
Ամէրեանր,
որ Հարուստ
բւսռապաչար
ու
նէ եւ մ աքուբ
լեղու , Համ ամ էտ էբ էնձ :
Աբշակր եկաւ էբ վճէռր տուաւ է
նպասա
Ա. Մ էկո յեանէն,
որ շատ ղոՀ մնաց էբ
յաղթանակով
;
Բժ– ԵՐ. ԽԱԹԱՆԱՍԵԱՆ
(Մնացեալը յաջորդով)
Մ Ա Ր Գ Ա Ր Ի
ՄԱէէՀ
(ՀԱՏՈՒԱԾ
ՄԸ «ՍՊԻՏԱԿ
ԶԻԱՒՈՐ»ԷՆ,
Յաջորգ
առաւօտ
, արեւէն չատ առաջ,
գէլղաց
էնե ր ր արթնցահէէն
։Ամէնառաւօտ
եբբ կ՝աթննան
դէւղացէնեբը,
էրենց
չրնթ–
ներր աղօթքով
կր բանան
ու յետոյ
գէչեր–
ուան
երաւլնեբր կր պատմեն
։՜
Եբաղներու
թատերաբեմր
գէւղն է, ղւոչտր։
Ոմանք
թուրք
ղէնուոբներէ կր Հալահուէն
, պա–
աեբէն վար կր ցատկեն : Հ/ուն մր
մէկուն
սրոլնքր կրխահնէ : Այհ մը
եկեղեցէէ
փոքբէկ
ւլմբէթէն վար կրցատկէ։
Երկար
կռնակով
աղուէսներ
գաչտերէն
, տանէք–
նէ րէն ղէւղփ քաՀանան կր Հալահեն
:
Այդ առաւօտ
չատերու
երաւ^եբոլ
մէջէն
Ապէռակ
Զէաւոբն
էր անցեր :
^ա՛ , Բանան , քրնհ որ Հրեղէն
, Ա պէ–
աակ
Զէաւորր էդ մեր վանքէ քաբերոլ
մէ–
ջէն գէնկէ տուաւ
ու թբլաներուն
մէջէն
անցաւ։
Տեսայ՝
Հաղաբ
Հաղաբ թեւ
լէչա–
կեր Հաւեբ
ձիաւռբէ
բոլորը
թել բռնեցին
յ
Աստուահ
բաբէն
րնէ :
Կին մլ^ւ էր ռր կր պաամ է բ էր երաղր,
մէնչ Աաբէաչ
Գեւոն՝
ջուրէ ղատաբկ
փարջ
մր ձեռքէն՝
երկու
կէներոլ Հետ կր խօսէր :
֊ – Ազջէ՛
I
է"
Փ"՚Ր
9
Ր
ոբո՞էնն է :
էնտեգ
քարերուն
ւէրայ
գտայ։
Վրաններէն քէչ Հեռու,
քարէ մր
վրայ
Գեւոն գտահ էբ պարապ
վ՚աբջ
մր ու վր–
բանէ վրան տէրր կրփնտռէր
։
ՋուլՀակ
կբօն էբ գորհէն
վբայ
էր • ա–
ռէջէն
թելերր
կր չ*ոկէր ; Պառաւն
էր
այհր
քաչքչելով
աբահեչ կըտանէր : կը
լսուէր
քաՀանայէ
ժամասաց
ձայնը։
Արեւր ՀետդՀետէ կր ցաթէր
, եւ Արջ
Ստքօն կ՝ուչանաբ այգ առաւօտ
։
Ա աքօն ամ էն առաւօտ
, արեւէն Հետ ու
արեւէն պէ" չէն, դէւղացէներռլ
մօտ
կու–
դար էր «բաբէ
լոյս՝»ով,
ու
կատակնեբովէ
Բանէ Աաքոյէ այգ չէն այցելութէւնր
կար ,
աշխաբՀը
խաղաղ
էր ու «բան չկար»
, եթէ
նոյնէսկ
թ^ամէն
յարձակռղականի
սկսէր
եւ կամ գէւղացէներոլ
աչքերուն
մէջ վատ
եբաղներու
տ բամ ութէւն
ը յամ առէ ր :
Բայց այղ առտու
Աաքօն կ^ուչանար
։
Գէւդացէներէն
կարօ Աստուր
վրանէն
գուբս
եկաւ։
Է՛՛Հ, բաբէն
Աստռւհմէ,
լաւ
եբաղ տեսահ
չէբ • կարօ Աստուր
ՀՏէբ , ղի
բաղում»ի Հատ Հատ բառերր
չբթներուն
,
Հողէն
կապուող
բարէ
բէնճբօբ
մը "ւէ"
առաջէն
տնգամ
եբկնքէն
նայեցաւ,
յետոյ
տեսաւ Մարգարէ
կերպարանքը
։
Մաբղար ապառաժէ
մը ւէրայ նստահ
էր
մտահկոտ
, առանց
ղէնքէ , աոյսնց
փամ–
վւրչտակալներու
: կարօ Աստուբէ
գէչեր–
ուան
երաղր , վրանէ
մր
հանրութիւնով
կարհես
տակաւին
կոպերուն
վրա
յ
է ր ,
թէեւ
արեւր էր հէրանէ
թարմ
էւղանեբկր
ապառաժներուն
վբայ
ձղահ էբ ոլ կր լըս–
ուէր
ջոլլՀակ
կարոյէն
տֆայէ
ձայնր։
Բա , է՞նչ էրպատաՀեր
, կ՚՚րսե"
հառե -
բու մէջէն
փոթոբէկ
մ լն էրանցեր
ւ Աաքօ
կ ուշանար
, է"կ Մ աբգաբր
բաբձբ ապա
ռաժէն
՚էրայ նստահ էբ մէս—մէնակ^ Վար–
դաձորէ
վանքէն պէս աւերակ
:
ի՛՛նչ կայ, ՚(յ"՚ւ–0 , - Աստուր
մօտեցաւ
ջրաղացպան
՚Հյաւոյէն
, որյողնահ
նստահ
էր վրանէն
մօա ել կարհես
դարերու
մէջէն
ճամբռբգահ
էբ :
- Բանչկայ , Աստուր , է՞նչ պէտէ ըլ -
ւ՚"յ -
•~~ Զէ ) Նաւօ , չատ լաւ չեմ տեսներ : էս
ղէչեբ
երաղիս
մէջ դորտերու
ձէն
էոեցէ,
վանքէ քովփ էն մեր թաբլան
գորտերու
ճէնով
բռնուահ էր ;
Բաբէն , բաբէն
, րսաւ
՚Նաւօն
,
ձայնէ
յուսաՀատական
չեչտով
մը ;
Բան մը կայ,
՛Նաւօ, Մաբգարր
էն -
աեգ
նստահ է մէնակ , առանց գէնքէ : Աա
քօն չերեւցաւ էս առաւօտ
: Ջէ , Նաւօ ,
կարհես
բան մ ր պատաՀահ է
յ
՛Նաւօ կ՝ուդէբ
եղահր
հահկել
կարօ Աս՛–
աուբէն : էՀ , է՛՛նչ ըսէր
։
Ըսէ՞ ր , ոբ ղէչեբ
Ժամանակ
, .երր գէ՛–^
գացէնեբր
քներ
էէն,էնք
էմացեր էբ ժաժ–
քր։ Այգ առաւօտ
ֆէտայէներր
ժաժքէ
^եղքռւահ
տաճարէ
երեւոյթ
առահ
էէն ։
Ժաժքէ
ուժեղ
ցնցումէն՝
տաճարէն
փրբ–
թահ էր Հսկայ
սէւն մր։ Այդ սէւնր
Մաբ–
դարն էբ :
- Ավէ Աննա , էս փաբջր
ձե՞րն է ։
Աաբէաչ
Գեւոն՝ գատարկ
փաբջր
ձեռ
քէն
վրանէ վրան կր պտրտէբ%
Փարջի
տէրը չկար, կրլսուէր
Առմայէ
ղ^ւգան
ձայնը •
-
Ել, ել, է՞նչ
լէչղ
կպցուցեր ես րն -
կողնէն։ Ել ղնա, թուրք
մր սպաննէ, ա–
րէւնէս
գնովր կր վճաբեմ :
Առման
որ ամ ուսնո յն՝ Եղս յէն վրայ կր
պոռար , որ արեւր պորտէն
վբայ է էնկեր ,
եւ տակաւէն
անկալնէն
ելահ չէր *
֊ – Ամօթ է կնէկ , է՞նչ է լեղուգ
թոնէբէ
փարտէչ ես ըրեր :
Եգոյէն
Հէւանգ
ձայնն
էր
։
Այգ առաւօտ
Առման
, երբ վրանէն
գուբս
ելւսւ ու առաջէն
անդամ տեսաւ
Մ արգարէ
կերպաբանքր
ապառաժէ
մր վրայ,
ձայնն \
աւելէ
բտրձր
ձղեց : Ի՞նչ Հ"դ , թ"Գ էմա՛^
նան նաեւ
գէւղացէներր։
Թող էմանան աբ
էր ագուոբ
մարմնէ քով պառկողր
գեղ -
նահ եղունդներով
դէակ
մրն է ։
- Ել ղնա , թուրք
մր սպաննէ ,
արէւնէս
դնով վէ^արեմ , Առման կր պոռար :
Առման
մանաւանգ այգ գէչեր
անՀամ -
բեր էբ , որ աբեւր
բացուէ բ ու
տեսնէր
Մարգաբէ
կե րպարանքր
: Ա է քանէ օր էր ,
որ Առման էր մէջ փոխուահ
բան մր կը
ղգար , սակայն
անփորձ էր, չդէաէր, թէ
է՞նչ կր կատարուէ
ր ; Լուսնակէն
նորր վա
ղուց անցահ
էբ, ու մարմնէն
վրայ
էնկահ
էր ջերմ
հանրռլթէլն
մր.
(Շար. 1)
Հ Ա Մ Ա Ս Տ Ե Ղ
Fonds A.R.A.M
