Դ Ր Ո Ի Ա Գ Մ Ը
զօր.
թ՚որգոմ
, 1922֊
էն
1927,
նէէ-թական
նկաաումներԾվ
մա
-
Նաւանդ,
միացաւ
Գա^ակցութեան
դէմ
սլայքարող
ռամկավար
- րոլլեւիկ
-
Հնչակ
Հօկ
միացեալ
ճակատին
եւ միչա
փորձեց
դմ֊ոլարացնել
Գաչնակցռւթեան
աչխա
-
տանքներր
, իր ինքնադլռւխ
ձեռնարկնե
-
րով
եւ միշամ տութիւննե
րով՛.
Յունական
չրշանակներու
Հետ
իր ունեցահ՜
կապերր
կ՝օդաադորհ՜էր
յօդուտ
Հակադա^ակցա
֊
կան խառՆիճադանճին
, րայց րնդՀանրա
-
պէս
կր ձախողէր
վերնական
արդիւնքնե
րու
մէշ՛. կարեւորր,
այսոլՀանդերձ
,
Բ՚ռրդռմին
Համար,
ոչ ձախոզանքն
էր,
ոչ
ալ յաշոզութիւնր,
այլ այն, որ իր հ՜աոա–
յութեանց
Համար
կր վարձաարուէր
Գաչ–
նակցութեան
Հակառակորդներէն
:
Բուռն
եղաւ
Գա
շնա կց ութեան
Հակա
-
պայքարր
Թորդոմին
գէմ,
այդ
օրերուն։
Հակա դա
շնա կցական
պայքարին
րն"յթր
րմրոնոդ
յունական
ի շխանութ
իւննե
րն
ալ
վեր ապաՀ
դտն ուե ցան յաճախ
իրեն
Հան
գէպ
եւ րնթացք
չտուին
իր չաա
մր գի
-
մումներոլն
: Այսպէս,
երր
իշխանութիւնէ
ներր որոշահ
էին՝
1927^
աշնան,
ներզաղ–
թի կարաւանին
խառնելով
Յունաստանէն
Հեռացնել
Աելանիկի
ռամկավար
- ր"էչե
-
ւիկ ճակատին
զեկավա
րնե ր ր
Գառնիկ
՚Հյաւասարդեան
, Պետրոս
Ախիկեան
, Կէ
-
տիկեան
, եւն
.
Թորգռմ
, դօրավարի
իր
ինքնաՀնար
Համադգեստր
Հազ-ահ՜ , յայտ —
նուեցաւ
Աակեգոնիոյ
մայրաքազաքին
մէշ
եւ րազմաթիւ
դիմումնեբ
կատարեց
շնշել
տալու
Համար արտաքսման
որո չում ր :
Բայց ձախողեցաւ
չարաչար
:
Յունական
իչխանութիւններր
մնացին
անդրդուելի
եւ
12
՛Ն"յեմրեր
1927/՚*՛ ,
ներդադթի
կարա
-
նաւով,
Աելանիկէն
՛էէ Աքէ
էւ րեւան
ճամ
րու
գրէն , առօք
— փառօք
, ճակատի
տասնեակ
մր պարագլուխներր
եւ ա
յլ կասկահ՜ելփ
-
ներ։
Այգ արտաքսման
օրերուն
էր դարձ
—
եաչ,
որ Աելանիկի
Համայնքր
տակնուվր—
ր՚սյ
բե րելու նպատակով
Հոն
ժամ անահ՝
Մաղյըմեան
արքեպիսկոպոսն
ալ ,
24
ժա
մէն
Հեռանալու
Հրաման
կր ստանար տեւէ^
՚-ոյն
իչխանութիւններէն
• Այս
րոլորրար–
գ1՚լելու
Համար
իր ձեռնարկ1ւերու
ձախռ
զանքէն
ետք
, թ՚որզոմ
գլխէկ"Ր
վերադար-Հ
ձաւ
Աթէնք
:
)
Շատ
չանցաւ
ել պազեցան
յա րա
րերու–
թիւններր
0՝որդոմին
եւ
Հակադա^ակցա–
կան ճակատին
միշեւ։
Աչ միայն
պազե
-
ցան
, այլեւ,
1928/'^',
վերահ֊ուեցան
Հրա -
պարակային
թշնամանքի.
Այն աստիճան
,
"Բ այդ
օրերուն՛ իր Հրատարակահ–
<< Կի -
լԻԿԷա–» պարբերաթերթին
մէշ,
թորդոմ
բացէ ի բաց սկսաւ
պայքարիլ
րոլշեւիկնե–
րուն եւ
յատկապէս
ռամկավարներուն
գէմ : «Ասլլա տռւտռլ՝»
կ՚որակէր
այս վեր–
շիննեբր
, իբենց
ստրկարարռյ
կեցուահ՜ —
քին
Հ ամար
:
կամուրշյւ
քանդուահ
ՐԼէալով ,
ֆ՚ռրզռմ
մօտեցաւ
Գաշնակցականներուն
եւ ղանա
զան առիթներով
դորհ՜ակցեցաւ
մեզի
Հետ,
ի Հարկէ Հետեւելռվ
մեր մատնանչահ
ուղ–
ղութեան
: էւ տ
յ " գորհակց
ութեան
րն -
թացքին
, տարիներ
ետքր,
ունեցաւ
ան
այնպիսի
ելոյթ
մր, որ, գռնէ ես
անձնա
պէս
ներեցի
իրեն իր
Հակագաշնակցական
արաբքներր
;
Այգ
^Մ՚յթս. "Լատմելէ առաշ,
կ՛՛արժէ
յիշատակել
իր այլ մէկ
ձեռնարկր,
որ
կապուահ
էր թրքական
նոր
վայրադու
-
թեան
մր Հետ
:
Ընթեբցոզներր
պիտի
յէչեն
ապա
Հովա–
բաբ , թէ ինչպէս
, Թուրքեբր
,
1931^
Հոկ–
տեմբերին
, Պռլսոյ
առշեւ
,
ռումանական
շագենաւի
մր մէշ խեղդամաՀ
սպաննեցին
Պարտիղակի
քաշերէն
կարապետ
Վիտին–
եանր
, կամ
Վճիտին կապէն
, ոբ
Հրանտ
ճանիկեան
անունով
Պէյբութէն
անցահ՜
էր
Յունաստան
, Հոնկէ ալ Ալպանիա
երթալու
Համար ; Այդ թուականին
իսմէթ
վւաշա
Ա–
թէնք
կուդար
եւ ժամանման
նախօրեա
-
կին, Բ՚ուրքերու
պաՀանշին
վբայ,
օրուան
յունական
ի շխանութ
իւննե ր ր կր
յանձնէին
դա
յե թուրք
ոստիկանութեան
:
՚կստեցու–
ցին
զայն
« Ա՚ռւմանիա»
շոդենալր
, ոբպէս
զի Պոլիս տարուի
, իբրեւ
«իսմէթի
գէմ
մաՀափորձ
կատարելու
նպատակով
Յու -
նաստան
եկահ՜ աՀաբեկիչ
մր» : Աւ
Պռլսոյ
առշեւ,
երբ
Վիտին կապէն
կր
մերժէր
յանձնուիլ
եւ կր դիմադրէր
, Թուրքեբր
,
չոգենաւի
արտաքնոցին
մ էշ
, ամ որձ
իք
-
ներր ոլորելռվ
եւ
կոկորդէն
խեղդելով
ս սլաննե
ցին
դայն
:
Գէպքր
մեհ՜ աղմուկ
րարձրացուց
իր
ժամանակին։
Ռումանացի
նաւապետ
ր Հր–
րաժ-աբեզաւ
իբրեւ
բողոքի արտա
յա յտ
ու
թիւն
Հ Թորդոմ
, որ այդ
օրե բուն , Աթէն–
քի մէշ կր Հրատարակէր
«Լ՝Արմէնի»
ա -
նունով
ֆրանսերէն
ամսաթերթ
մր, Հր —
, րապա բակով
եւ Աղդե բու
Գա •նակցու
-
թեան
ուղղահ– իր մէկ յոլչադբով
, խստիւ
բողոքեց
թրքական
այս րտ ր բա բ ոս
ութեան
դէմ
յ
Բողոքեր
ներկա յացուց
նաեւ
Աթէն–
.. քի օտար գեսպանատունեբուն
:
Զ"՚րկ"*՛–
ամէն
դուռ , որպէսզի
գէթ
րարոյապէս
Հատուցուի
Հայ նաՀ ատա
կին
անմ եղ
ա
-
բիւնր,
մայց
չյաշողեցաւ։
թուբքր
այգ
անգամ
ին ալ մարսեց
իր րրահ՜ր
է
1՚^չ
ԿԸ
. վերաբերի
իր միւս
ելոյթին
, որ
յուզումով
լեցուց
Հայկական
բոլոր
ս է ր–
տերր , տեղի
ունեցաւ
1934^
3
".՚^էսին
,
Աելանիկի
մէշ, Հայաստանի
անկախռւ
-
թեան տարեգարձի
տօնակատարութեան
առթիւ
:
Գուրեան
եպիսկոսլոսի
սպանութեան
յաշորգ
տարին
էր ; էռաղոյնի
վէճր
Հա -
սահ՜ էր իր գագաթնակէտին,
րոլոր
գա
֊
ղութներոլ
մէշ՛. Աելանիկի
մէշ, ուր
կր
գտնուէի
այդ ժամանակ
, որոշահ՜
էինք
աննախրնթաց
ցոյցով
մր տօնել
անկա —
խոլթեան
տարեգարձր
: Նկատի
ունենա
-
լով
Թորղոմին
սերտ
կապերր
օրուան
վաբշապետ
զօր՝
Ե՛
Բոնտիլիսի
Հետ,
ո -
բոշեցինք
իրրեւ բանախօս
Հրաւիրել
զայն
Աթէնքէն
: Թոբգոմ
եկաւ
եւ
անմիշապէս
դիմեց
գ. գօրաբաանկի
Հ րամ անատա
րու–.
ԳԻՏԱԿԱՆ
ԱՍՈԻԼԻԱ
\
Ջ 1 ՝ Ա ԾԻՆ Ռ Ո ԻՄ Բ Ը
Ռուսերր
քանիցս
յայտարարեցին
թէ
ի–
րենք ալ Հիւլէական
ու շբահին
ռումբեր
ոլնին : Ամ եր ի կաց
ի ներն
ալ
պաշտօնական
առիթներով
•հաստատեցին
^է՚՜լէ ական
պա
յթ իւննե
բու
աբձանադրութիւնր
յա —
տուկ
կաղմահներու
միշոցաւ։
Հարց է թէ կարելի՞
է շբահ՜ին
ռումբե
-
բու
պատ բաստ ութիւնր
: Այս նեղ
սիւնակ
ներուն
մէշ գժուտր
է լայն
ուսումնասի
-
րութիւն
մր– ԱյսուՀանգերձ
իբ այժմէա
-
կանութեան
Համար
փոբձենք
Համառօաա–
կի պատասխանել
, քաղելով
Հեզինակաւոր
ազբիւրնեբէ
:
Նախ
րսենք թէ շրահինին
ուժր էնշ երե
ւոյթի
վբայ
Հիմնռւահ՜
է : Բռլոր
անոնք
,
որ կբ Հետաքրքբուին
տիեզեբքի
անՀունին
զաղտնիքներով
ղիտեն
թէ արեւն
ու. բո -
լոր աստղերր
իբենց
շերմ
ութ
իւնր եւ Լո յ " ր
կր քաղեն
շբահ՜ինին
րնաշբշական
երեւոյ
թէն
որ հանօթ
է «ՊէթՀի
շբշան»
անունով
( Հռշակաւոր
զի տունին
անունով)
: Ջրա
-
հ ինր բարդ
չրշան
մ ր կր բոլորէ
ու
չորս
Հանղբուաններով
յաշորդաբար
միանա —
լով
բնահուխին
, նախ
հնունղ. կուտայ
բո–
բակահինին
, յետո
յ չողարձակ
թթուա
-
հ՜ինի եւ ի վեբշոյ
կր վերահ՜ուի
Հելիոմի։
Ա յս
չրշ՚ւ՚նր
կր տեւէ
Հ ինղ
մ իչխոն
տարի
ու յառաշ
կր բերէ քսան
միլիոն աստիճա—
նի շերմութիւն
մր։ Աակայն
բնաշրշման
Հակաւլղեց
ութ
իւնր
հ՜այր տալու
Համար
անՀբաժ-եշտ
է սկզբնական
վեց
Հարիւր
Հաղար աստիճանի
շերմութիւն
մր , որպէս
ղի Հիւլէնեբր
օժտոլին
անե բեւակա
յե լի
ա–
բազոլթեամբ
մր։ Այլապէս
անոնք
ղօրու–
թիւնր
պիտի
չունենա
յին
իր՚որ
բաիւելռվ
միաձուլուե
լու : Հակազղեցու
թեան
յաշո–
շոզութեան
երկրոր՚է
պ՛"յմանն
է
շբահ-ի–
նին հաւալր,
որուն
նուաւլազոյն
սաՀմանր
քիլոմեթրներու
կր Հասնի։
ինչպէս
կր
տեսնուի,
երկու
պայմաններն
ալ
երկրիս
վրայ
անիբաղոբհելի
կր ՝,ամս։րոէ ին : Ա ա–
նաւանգ
հաւալի
Հարցր։
Ծէհ աղելի
պիտի
դառնար տասնեակ
քիլոմեիժր
մեհու
-
թեամբ
ռումբերու
սլատրաստռւ
թ իւնր ե -
բեւակա յել
իսկ։
Ծաւալի
՝,արցր
սա
-
կայն
չուտով
լուհուեցաւ
չեռրՀիւ
շբա
-
հինին երկու
«իզօթռվւֆնեբռւն
, որոնք
հ՜ա
նօթ
են ՀՀտէօթէբիոմ»
եւ
«թրիթէլ՚իոմ»
սւնուններով
ու կր աաբբեբին
Հասարակ
շրահինէն
իրենց
Հիւլէնեբուն
կռրիղային
կառոլցոլահքռվ։
Այսպէս
֊,ասարակ
շբա
հին ր իբրեւ
կոր ի՛լ
ունի
«վւրոթոն»ր։
«Տէօթէբիոմին»
կորիղր
կր
բաղկանա
յ՝ ^
մէկ
ՀՀփրոթոնէ»
եւ ՛Ակ. «նէռթրոնէ»
: իսկ՛
«թբիթէբիոմ
ր»
ունի
մէկ
«վւ ր ո իժ ոն»
եւ՜
երկու
«նէ ռթրոն»
; Փրոթոնր
օժտուահ՜
է
ղրա կան
ե լեկտրակա^ւու
թեամր
,
մ ին չգեռ
նէօթրոնր
չէ՚լռք
է ելեկտրական
–գետնի
վբայ
։Տէօթէրիոմր
թթուահինի
Հետ
միտ–
նալով
կուտայ
«հանր
շոլրր»
ռր պատե
-
բազմի
ր^ւթացքին
- ղ ազտնի
առեւտուրի
եւ
արկահ՜ախնդրութեա՛ն
ա քնքան
աոիթներ
ստեզհ՜եց
, Հիւլէական
–ո ումր1,րու
մէշ
ղոր–
հահ՜ռւեէուն
Համար։
Ասկէ առաշ «հանր
թււրր»
կր
ստացհլէր
•>ասարակ
շուրր ելեկտրակւոն
աւլգեցոլ
-
թեան
ենթարկելով։
Բայց
շատ
՜աննշան
քանակութիւն
մր կր խտացու՜էր
եւ՜ լիտբր
կ՝աբժէր
մօտաւորապէս
մէկ
միլիոն
ֆր • ։
Իսկ
այժմ ճաբտարարոլեոաական
Հիմ ան
վբայ
կր ստացուի
առատօրէն
եւ ՛լին ր ի ֊
թեան
: Իր տեսակցութեան
մանրամաս
—
նոլթիւններր
չյայտնեց
մեզի , բայց
րսաւ,
ոբ պատմական
մնալու
սաՀմանոլահ
ցոյց
մր տեղի պիտի
ունենա
յ Աելանիկի
մէշ :
Արգաբեւ
, երկու
օր ետքր,
պատրաստել
աուաւ
երկու
մեհ՜
դավւնեպսակնեբ
, ո —
րոնցմէ
մէկր
Հայ Համայնքին
անունով
եւ
միւսր
նախկին
Հայ կամաւորներոլ
կոզմէ
պիտի
ղեւրեզուէին
Հե րոսնե բու
յուշար
-
ձաՆիՆ
վրայ։
Կէէ""կի առաւօտ
, ւլփն . Հր—
րամ ա ե ա ա ա ր ո ւթ ի ւն ր Հա յոց
եկեղեցիէն
ուզեց
Հա յկական
\յռագռ
յն մր։ իլ նո
յն
ա–
ռաւօտուն
, դափնեպսակներր
թափօրով
մ ր տար
ուց ան գէպի
Հերոսներու
յուչար–
ձանր
:
Յուգումր
պատեց
ամէնուն
սիրտր , երբ
տեսանք
մեր պաչտելի
գրօչր , Օտար ղր -
րօշնեբոլ
յատկացուահ՜
կա
յմ ին վբայ,
ու–
Լ
՜է
Լ հ.՛"ձ՛^է
էԼ ՛
ԼՐ
՛" յ ^ահ՜անոզ
յունական
Գրօշին
գէմ
ր ։ Ալ զօբանցքի
Համաղղեստով
Հարիւր
զին ուռ բներ՝
Հազա րապեաի
մր
Հրամանին
տակ։
Կողքին՝
զինուորական
ֆանֆաոր
լրիւ
կազմով։
Երբ
Թոբղոմի
եւ
Հայկ
. մարմիններու
ներկայացուցիչ–
նե բուն առաշնոբգութեամր
թափոբր
՚էիբք
գրաւեց
, ֆանֆտռր,
յանկարհ՜
,
զօրամասի
« պատուի
առ»
՛էիրվվ՚ն
մէշ , սկսււււ
Հն -
չեցնել
«Մեր
Հայրենիք»ր
.:
Ա եհ՜ էր մեր ամէնուն
յււ՚ւղումր
: Տամ
-
կաց ահ– էին
մ եր աշքե րր : Ա քսվքան
Հ անդի–
սալոր պատիւ
մեր աայւսոլիր
Եուսդոյնին
եւ Ազդա
յին
ՕրՀներղ ի%՝ երբ ոչ
անկախ
Հայաստան
ունէինվ) , ՝ււ շ ալ
է\
ւո՚հ չց ո ւահ՜ է—
ին անոր
օրՀներղն
ու
՛լ րօշ՛"կր
• • •
Հելլէն
Աւլւլա յին
ԱրՀներդէն
եւ՝ Հերոսնե-րու
Հան՝՝–
գերգէն
վերշ,
երբ գւոյփ-նեպսակնքքրր^ւշե
՝–^–
տեղուեցան
, ղօր • Ր՚որղ ոմ , որ ա լգ օր ,՝ ա–
.ռաշին անդամ
ՐԷԼ՚՚՚լ՚՚՚ք
՛ն՛երկայ
էբ քաղա––
քային զգեստով,
ա չքէ • անղ
ուց
պատուի
կեցահ
զօրամաս ր եւ յայտնեց
իր
չնորՀա—
կալութիլններր
Հանդի՚Ոութեան
Հբամւո –^
նատարին
•
Հետաղա
յին
, Ա ե լան
ի կ ի
՚ / Հ ^
կատար
-
ուահ
ա յս
ցոյցր
ղու ռ բացաւ
Աթէնքի
խորՀրղային
եւ թրքտկւսն
դեսպանատու
ներու
պա շտօնական
րււղռ քն ե ր ո ւն , յունա—
կան կառավարութեան
մօա
1,
Արու
Հողն
էր ,
կր բաւէր
ռր մեր Գբօշակին
եւ
ՕրՀներղին
ալ րնհայուահ
էին՝
անկախ
երկի
րնե
րու
ս ր բութետնւյ
միա
յն
րնհայ
ուուլ պեէոակտ՚ււ
ոլաւոիւ^ւե ր ր :
ԿԱՐՕ
ԳԷՈՐԳԵԱՆ
ՄՈՌՑՈԻԱԾ
ԷՋԵՐ
Վ Ե Ր Ջ Ի ն Հ Ա Մ Բ Ո Յ Ր Ը
(գ. եւ վերջին մաս)
ԵԼ
անխօսուկ
չարունակեցին
իրենց
ճամրան
, Մինասի
լապտերին
լոյսովր
լու–
սաւորուահ
: Երկու
երեք
Ք՚"յլ
յեաոյ
կանդ
առին
մե՜հ տան
մ ր առշեւ
, եւ ե -
րիտասարգր
իրարու
վրա
յ Հնչեցուց
ղրան
ղանգակր։
Գուռր
բացուեցաւ,
եւ տարի —
քոտ
մար՛է մր, աէոլրՆեբր
արցունքով
լե
ցուն , բժիչկր
առաշնռրգեց
մ ինչեւ
Հեհ
սրաՀի
մր գուռր,
բացաւ
դայն,
եւ խեղ
-
դուկ
ձայնով
մր ոբ գժուա
բաւ
կր խու
-
սափէբ
կոկորդէն•
Հռս
է Հիւանղր
: կինս է :
Աստուհռյ
սիրոյն,
բան
մր բրէ,
տռքթէօր
,
ձեռքէ
Կ՝ելլս՚յ
կոր :
Լայն սենեակ
մրն էբ ,
լուսամվափով
հահկուահ
լամպարի
մր աղօտ
լոյսին
ստուե
րնե րովր
լեցուն
:
Վ^ա րադռ յրնե ր ր
գոց
էին I Աենեակին
մէկ
անկիւնր
, ան
-
կոգին
մր կր ղտնուէբ
, ու քովր
շաՀակալ
մր
գե՛լի
սրուակներով,
դգալներով,
փոքր տուփերով
բեռնաւո
բեա
լ ; Ան կող
-
նին մէշ, սպիտակ
ժանեակներով
եզերեալ
բարձին
վրայ
՚լլուխր
Հանղչեցուցահ
էր
կին
մր , կիսախուփ
աչուլներով,
անսաՀ
ման
յողնութիւն
նկա րուահ
իբ ներս քա
չ–
ուահ
դիմադհերուն
վյբայ։
Գէմքր
մեդբա–
մոմի սպիտակութիւն
ունէր,
եթերային
ու աննիւթ
զոյն
մր, ոբ ալ այս
աչխարՀէս
չէր։
Իր ՛էի չե բաղդեստ
ին բացուահքէն
վր^
՛լին ոսկհրներր
1լեբեւային
դուրս
ցրց —
ուահ
ու անոնց
քով
խոռս^եր
եւ
մորթր
կր կախոլէր
թուլօրէն
յ
Տոքթ
• Պարդ եւեան
մօտեցաւ
,
գորգին
վբա
յ հունր
դրաւ
եւ երբ իր նա
յռւահքը
յառեցալ
այգ
դէմքին
վբայ,
իր
բարոյա
կան
բոլոր
քաշութեանր
պէտք
ունեցաւ
,
ոբպէ Ա՛լի
մ որմ
ոքի
«աՀ»
մ ր չարտասանէ
:
Բայց
այդ
կէնր , կր ճանչնար
, իր
Վեբգի–
նրն էր. այգ գիմագհերր
, թէե
ոգեվարին
ճգնաժամին
մէշ գերագոյն
նիՀարութիւն
մր առահ՝
կր պաՀէր
միչտ
իրենց
նախնի
ւլ եզեցիկ
ան ո ւչո
ւթ ի ւն ր եւ
ա չուքներ
ր
նոյն այգ խռովիչ
ու սեւաթոյր
նայուահ–
Քր ունէին
ոբ իբ
մ աքին
ալուցր
կենղանի
մնացեր
էբ : ժամանակ
չունեցաւ
սակայն
շարժում
մր լնելու
:
Հիլանգր
սթավւահ
էր՛ էր
նայուահքր
չորս կոդմ պտրտցնելէ
ետք,
անբացատրե
լի ղարմացմամբ
յարեց
բժիչկին
վրայ։
իր
վրիպուկ
իմ ացականութեան
սլացմանր
մէշ
ի^նչ յանկաբհական
ցնցում
արթնցուց
իր
ուղեղին
արդէն
թմ րեալ
կաբողու
-
թ իւննե
րր , իր կեանքին
անէացմանր
մէշ
ի^ն շ զ.եբլ^ա1լան
Ոյժ գտաւ
իր մ տահում—
ներր ամփոփելու
եւ կեդրոնացնելու
Հա —
մաբ : Ոչ
ռ֊ք կրնար
րսել
։ Բայց
գլուխր
ետ
ետ գնաց, աչուրներր
չողացին
խնդա
լիր ճառագայթմամբ
, չրթռւնքր
բացուե
-
ցաւ՝ մանկական
ժպիտ
մր ուրուազ
բե լով
,
^Ախ , Տրղտտ»
, մբմնշեց
նուաղ
ձայնով
մր
՛լոր բժիչկր
աւելի գռւչակեց
շբթանցր
շարժումէն
քան իմացաւ
եւ որ տաք
շուն
չով մր գգուեց
իբ այտերր
, եւ Հուսկ , յե
տին ճիղռվ
մր իբ
թեւեբր
երք^՚՚յնելով,
Պար՚լեւեանին
վ՚լին վւաթթեց
ղայն,
ղ լռւ
խր վար
քաչելով,
ա յնպէս
որ անոր շրր -
թոլնքր
եկաւ
Հպիէ իր
ձրթ՚"նց
,
իրենց
տամ
ուկ
տաքութեան
ր մէշ խաոնե
լով
ի -
րենց
վել՚շփն
Համ բո յրր :
Երբ
բմիչկր
իր գլուխր
աղատեց
այղ
գերերկբա
յին
կա շկանգում
էն ,
մ աՀ ուտն
ցուրտր գդաց արդէն
ա յ դ
մ արմնո
յն չօ -
շավւմանր
մէշ։
Ոզեվարր
մեռահ
էր։
Իր
դէմ քին
վբայ խազաղաւէտ
անդոբ բութ
իւն
մր կր տիրէր
Հիմակ, անճառ
երանութիւն
մր դերաշխաբՀիկ՝
"բ խնդուն
Հանղստու—
թիւն
մր կր պաբդեւէբ
այդ մաքուր
ւլիմա—
դհերուն,
ցաւի
՚էետքն
էսկ
էթ"՚լել"վ
\ ե՛֊
իր բաց
աչուրներր
ղ ե՜րագոյն
վա քր -
կեանէն
պայհառացմանր
մէշ աբձանա
—
ցահ
ան~էուն
նայուահք
մր ունէէն
, աչ —
խարՀայէն
էրեբէն
վերացահ
, էբենց
ա
-
պակենման
ան շա րժ՚ււթեան
ր մէշ աբտա
-
յայտելով
սրտէն
վեք՚շէն
Հրճուանքր
։Պար–
գե՜ւեան
նայեցաւ
բռլորտէքր,
ոտքէ
ելաւ՝
էրականէն
գէտակց
ութ էւնր
կոբու սահ
ե–
բա՛լատեսէ
մր պէս,
էբ ետէն
Հաւաքուահ
մէկ
քանէ մարդոց
ու կանանց
Հեկեկա
-
ձայն
լ՚սցր դէտեց
, եւ անվստտՀ
քայլերով
սենեակէն
ղոք.րս ելտւ , սանգու՚լներէն
է -
շաւ , եւ դուռր րտնտլով
զուրս
նետռւեցսււ
առանց
նայելու
Մէնասէն
^ որ
վերարկուն
ձեոքր
կր սպասէր
եք. որ բան
մր չհլաս -
կնալով
էր ուէրոշբ
վարմունքէն
լապտերր
շվառահ
անոր եաեւէն
վազեց
,
վերարկ՚ււն
թեւէն
վրայ,
ա՚ւանց
Համարձակելու^խգոք՝
մր
լՐ՚ել։
Երբ
՛ռուն Հաստն,
րժէշկր
էր
սենեակ ր ելաւ
նոյն մեքենական
շարժո՛
-
մով
:
՚ ֊ է ,
է՞նչ
է եզեր , Տր՚լատ
:
.
Երիաս՚սար՚լր
պաոււ.։։ւէւուն
չա^^յքէԼյ,. այԼ
բաղմ
ոզ էն մօտ երթալով,
՝,ոն ինկաւ ղաեէ–
դուահէ
մր ՛՛լէս :
Ծերունի
կէ՛նր
՛լո՛ւ
հրււհ , ղաւկէն
քով
գնաց
.
Ի՚^նչ
է ան , է նչ ես եղԼր
;. Գուն
չատ
աւբուահ
կ՝երեւաս
կ՛՛ր., եբեսգ
պաա
է
դարձեր
, մոէւէր կտրեր
ես, րսէ,
է՛՛՛նէ ու
նէս . սէ՚՜րաղ
կր էւաոնուէ
•
իլիմոնաթա
մր
շէնե՞ մ • ճամ բան
վտ
էւ ց ա՛՛ ր . չէ
նէ
մէ
սէրտգ
՚լէշ ե՛լաւ, տակնա
վրա
յ եղար , Հէ–
ւունգր շա՛՛ տ գէշ
էբ :
ՉՀ ,
մայրիկ,
չէ , բան
մր
չունէմ,,
ան՝էանղէքւտ
մէ բլլւոր
^ րսաւ
վերշապէս՝
Պ՛որ ՛լե լեան •
Ծերոլնէ
կէնր բան
մբ շբոաւ
, էբ
մսւյ–
րական
է՚ա՚ււղազաաանքւէն
մէ9 ՛Բ,""/՛"/
թէ
"՛յգ
՛գալուն
սլէտք
չէ շուտ կրկաել
անոր
ներսէ
՛էին։
Բազմողին
անկէւնր
նստաւ
,
ղաւկէն
՛ւ լ՛" է՛ ր էր հ ունկէն
վ րա
յ առաւ
,
եւ սկսաւ
մեղմէլ
չ ՚ է ե լ անոր Հրաւոապ
ճա–
Fonds A.R.A.M
