Հ
6
ԱՈ– ԱՋ >
Ռ ՈԻԲԷՆԻ ւՅՈԻՇ Ե ՐԸ
ԱԼՖՈՐՎԻԼ
֊
Ա կ ե ա լ
Ուրբաթ
բնտիբ
բաղմւււթ
էւ.Ն մը եկահ՜
է բ ու5ւ1կդբե
Լու. Հ -
3–
Գ– Ա • Ա ինասեան
ենթակսմիաէէ
կազ–
մ՛ակեբսլահ՜
գասաիւօսու
թեանց
ե բ կ բ ո բ գ
շաբքբ,
նուիբուահ՝
մեր աննման
Ռուբէնի
յիշաաակին
; Ո՚֊բաթաչի
էբ տեսնել
ե բ ե ք
սեբունզնեբու
նեբկայացոլցիկեբ
նստահ
քսՎԷ Ք"՚Լ\ ա ռ ա ն ց
մոռնալու
եւ
իզական
•սեռբ
I
Օբուան
զասաէսօսբ
լկկել։
Աբլէն
Փա
—
ւիազեան
կրցահ
էր թ ա փ ա ն ց ե լ
Ո՚ուբէնի
գ ր ա կ ա ն
բուրաստանէն
նեբս
եւ֊
անկէ
փունք
մ ր կասլե
լոփ կր Հրամ
ցնէ բ իբ
ուն–
1լնգի
րնե
բուն
:
«Աուբէնի
Տոլշերբ
առիթ
կուտան
մեղի
հանօթանալռւ
մեր յեղափոթական
-
նեբու
մ ա րանշումնե
բուն
, յանուն
ա ղ ա -
տ ա գ ր ո ւ թ ե ա ն ; իր գորհր
մեհ արմէք
մբ
կբ
ներկայացնէ
որ անկասկահ
ա ր ձ ա գ ա ն գ
սլիաի
ւլտնէ
մեր ա ս լ ա գ ա յ
սլատմազիր
—
նե բուն
գորհերռւն
մէք; քհուբէն
այս
Հազ––
ուագէսլ
գէմքերէն
է ռր կարհես
Հբաշքռփ
էք
բ
անցեալի
իւաւա
րէն
խո
յ ս
տռւահ
եւ
ինկահ
մեր գարուն
մ էք
իբբեւ
լուսատու
ա ս տ զ ,
որուն
շնորՀիլ
մենք
կրնանք
ճանչ
նալ
բոլոր
անոնք
ռր ղորհակցեցան
Ա՛ու
—
բէննե
բու
Հեա Հա յկական
ա ղ ա ա ա մ ա ր տ ի
օրերուն
: իր կեանքի
փերքին
աար
ինե
բուն
երբ կբ շարունակէր
մե՜ղի
անհանօթ
եւ
Հ ա մ ե ս ա
ֆետայիներուն
անուններ
տ ա լ ,
անցքեբուն
ձեւ տ ա լ , եւ լռյսր
խաւարէն
գատել,
քհուբէն
յանկարհ
փ ա կ ե ց
աչքերբ։
Գ ա ս ա խ օ ս բ
հան
ր ա ն ա լոփ
եօթր
Հատոր
զիբքերռլ
յ ա տ կ ա ն չ ա կ ա ն
ղիհերուն
փրայ,
յիշեց
բազմաթիւ
պե բ ճ ա խ օ ս
ւլ բուտ
զ ն եր ,
եւ
քհռւբէնի
գլխաւո
բ
մ տ ա Հ ողռ ւթի
ւնբ
իբբեւ
Հեզինակ
•
1 •
Պ ա տ մ ո ւ թ ե ա ն սւռ -
քեւ
անկեղհ
րլլալու
Հիմնական
գազափա–
ՐՐ ՝•
- ՚
^այ Տ ե զ ա փ ւ ռ խ ա կ ա ն
գէմքերռւ
ան–
կռգմնակալ
սլատկե
բացումբ :
3 ֊
Վեբլու–
հում
յեւլափռխականներու
ներքին
ապ -
Ր՛" մ^՚եբռւն
, ղիտական
եւ
Հոզերանական
ակնոցոփ;
4–
Հայբենի
լեռնեբու
եւ գ ա շ -
տ ե ր ո ւ
նկարագրռւթիւնբ
, իբրեւ
թատե
-
րաբեմ
բոլռր
մարտնշուաքներուն
:
5՛
՝Րա–
՚ԼԱ
՚քական
ուգիներ
ա պ ա գ ա յ
սերունգնե
-
բուն
՝,ամար ;
Մէկ
իսօսքռփ
քիռւրէն
ւս
յ ն
ուղեւորն
է ոբ
րնթերցողբ
կ ՝ ա ռ ա ք ն ո ր գ է
մեր
Հայբենի
աբաՀետներէն
մինչեւ
Հայոց
բարձրա
-
ւանզտկի
անմ
երձ
ենա
լ ի
ամ րոցնե՜
բ բ
ուր
լ ի ք ն են Հայռւն
աղօթք
ղարձահ
գ բ ո ւ ա գ -
ներ
...
Ու
փ ե բ ք ա պ է ս մեր սիրելի
ղ ա ս ա խ օ ս ր
սկսելոփ
քհռւբէնի
երիտասա
բղա
կան
չբ -
քանէն
կբ փեբլուհէ
անոր
յ ե գ ա փ ռ խ ա կ ա ն
ե լ
կազմ
ակե
ր պ չ ա կ ա ն
գոբհունւէ
ութիւնբ
Հասնե
լոփ
մինչեւ
Հա յաստանի
Հանրա
-
պ ե ա ռ ւ թ ե ա ն
օրերբ,
երբ ամենամեհ
գ ե ր ր
կաաարեց
Հա յացնե
լուԼ Հա րոստա^ւի
բր —
նակչոլթիւնբ
պետական
իմասաութեամբ
: .
Ի ր
եզրակացութիւն
ր
.
«քհուբէն
Հա
յաս
տանի
ճ ա ր ա ա ր տ ս լ ե տ ն էբ» : ք ՚ ր լ ՚ ե ւ փ ե բ ք ա
բան
կ ա ր ղ ա ց Տիկ. քհռւբէնի
նամակբ՛
-
€
Հայրենակիցներ
ե լ Հ ՚ ս յ ե ր ի ա ա ս ա բ ղ —
նեբ,
ձեղի
կ՚ուղղեմ
խօսքս
•
ե թ է կ ՝ ՛ " –
ղէ ք յարղ
ե՜լ Ա՚ուբէ
ն ի յիշատակ
ր ու հա -
ռ այ ե լ Հայ աղգին,
ք ա ն ա ց է ք
թափէանցել
անոբ
մաքի
աշխարՀէն
նեբս
»;
Պ ՛
ՊԵՏՐՈՒՆԻ
գական
փւառքերռւն
խանգագատտնքն
ու —
նէբ , ի միքի
այլոց
անոր
մասին ալ կ՝ր —
սէր
մեղի իր գիացահբ որ անշուշտ
«լսո–
գաց» էբ , իրմէ չատ Հին րլլա լուն :
Աքսալ է Պ՛ Վ– Մ ի այն փարկահր թէ
՛Աելքոն
«չոբպաճի»
կոչռւահ է աւլքտանե—
բուն կերակուր
բաւենելու
իբ աո
օրեայ
բարե ղ որհ ութեան
Համ աբ եւ ի փե րք"
յ
«չորպաճի»
յոբ քոր քում
բ
ե րք"–^լիի
ի՛^՛ ք՛՛՛տ
աոահ է :
«Ջ՛՛
րսլ աճի» ութ
իլն
լ՛ սլա շաօն եւ աստի
ճան էբ Օսմանեան
բանակին
մէք; «Զռբ
-
պաՀ
\ի»նե
լ՛ բ իրենց
պաշտօնին
յատուկ
՛լլ—
խանոց
մրն ալ գնելու
իրաւունք
ունէին
:
«Զռրպաճի»
կբ կո չուէ
ին բանակին
ուտես–
տեղէնի
Հայթայթիչնեբբ
, այսինքն մեր
«բերու
Փուււնիսէօր թլւ լ՚Արլքէ
կամ
Փու–ււ~
նիսէօււ. տըլ՚էնթաՐւտանս
բսուահներբ :
Հաւանաբար
«չորպաճի»
կոչուահ
էին ռ–
րոփՀետեւ
ղփնռլորին
սոփորական
ուտես–
տբ «չոր՚ղա
»մլւն էր եւ իբենք անոր ՛ղատ–
րաս՚ռո՚թեան
անՀրամե
չաբ կբ Հայթայ -
թէին։
կր՛նայ
րլլ
՚ԱԷ
որ Աելքոն
չռբւզաճին
ալ
սուլթան
Աղիղի
ռւնկնգբ
ո ւթե ՛սն լ՛ն -
գռւնոլահ
րլլայ
ք՛բ Հայթայթիչի
Հան՚լա–
մ ան
քոփ
Կբ
յիչեմ
տարիներ–
առաք
բաւական
լ՛" լ՛ք
Օ՛՛՛ք
անեան պաամ
ութիւն
մ ր
կ ա ր -
գս՚ցահ
ՐԱալ, ուր եբկաբ
գլուխ մբ յ՚ռտ -
կացուահ
էբ
«չո ր՛գա ճ ի»նե ր ո լն եւ
իրենց
գորհ ունէ ութեան
:
Հեւլինակբ
ն՛ւ
յնիսկ
՛Օսմանեան
բանակին
մինչել
Վիէննա
Հասնե
լէն
փեբք ա ս տ ի ճանա
բաբ
ակաբա -
նալբ
մ ասամ
բ կբ
վերագբէր
«չորպաճի»–
նե՛՛ու
չաՀատակռւթեանց
եւ ատոր
իբրեւ
Հետեւանք
զինուորին
ուտե՜ստի
մասին
ու–1
Նե
՚ք
՚սհ
գժգոՀռւթեանց
:
|
քյբեւելինեբ
էին ան չուչտ
,
ոբո
՚ԷՀեաել՛՛
նիւթա
կ՚սն չաա լա յն
մ իքոցներու
կարօա
^
գոք
՚հ
է լ՛
«չորպաճքւ»սւթիւնր
:
ՈւղոզբՀ
«չորպաճի»
չէբ կրնար
րլլալ : Նախ առա– ,
՛տօրէն պէտք էր րս՚մնել
կրհօննՆերլ,
մեհ
ու պւլտիկ
փաչանեբուն
եւ յետոյ
յաճախ
տւսբինեբ
փեբք
կբ
փճարուէր
իրենց
Հ ա յ -
թէսլթ՚սհ
ռւ՚ոես՚ոի՚էւ
փախաբմէքբ.
էքլ սա—
.կայն
Հսկայ
Հաբսաա.թիւններ
կր
՚լիւլէին
անւնք
, ինչ
որկր
նշանակէ թէ աասբ ՛ք՛ա—
բանո՚լ
ապրանքբ տասր գաՀեկանի
հախե—
լ ո ւ Հնարաւոբութիւն
ունէին
,
Ներքին
մեգսակղութիւններու
միքոցաւ
Ի թ է
մեբ փառաւոր
եկեգեցին
, "բոփ ի–
րաւամբ
Հպարտ
էինք
մենք
իղմիթցինե -
րբս , շինահ է Աելքոն
չռրպաճին
,
կր
նր–
շանակէ
թէ
որքան
մեհ էին իր
նիւթական
մի՛ք ՛՛ցնե րր :
Ա
,քԱ
կարճ պատմական
ակնարկն ալ « ի
պէտս
զարգացելոց»
ՐԱԲԳԷՆ
ԳԱՎԷԶ
խՐԻՍ՚ԵՍՆհ ՅհՇԱ Տ Ա ԿԻՆ
*
ՏԷԱք՚Ն,
30
Ն ո յ –
Վ ա ս պ ո ւ ր ա կ ա ն ի
Հայր
. Աիս՛
թիւնբ
ք ՚ ս ն ի մր տ ա ր ի է ի ՚ ի ե ր
որոշ
աշի՚ոլյ-ութիւն
մբ ցոյց
կսւ՚ոտյ
ու
շարմում
կբ ս ա ե գ հ է մեր գազռւթին
մէք։
Այս
գռքելլ.
պարագտն
պ է ա ք է
օրինակ
գ ա ռ ն ա յ
ռւբիկւերու
;
Շ ա բ ա թ
գիշեբ
Հ– 3– Գ– •"՛ոն
որաՀր
լեցուահ
էր խուռն
բա՚լմութե՚սմբ
,
ժո՚լ՛՛–
փուրղին
բոլոբ
խաւերէն։
Յիշատակելի
օր մր եղաւ
ա յ գ երեկո
յ թ բ , իր Համազ
֊
զ ՚ ս յ ի Ն
Հան՚լամանքոփ
ու
բոփաՆ՚լ՚սկսւ
-
թե՚սմբ։
Րոլորր
եկահ
էին իրենց
յար -
՚լանքի
՚ ո ս ՚ բ ք ր
տալու
մեհ կզե
բ՛ոկ
՛սն
ի ն ,
ի յ բ ի մ ե ՚ ս ն
Հայբիկի
անմաՀ
յէշա՚ո՚սկին
,
տնոբ
մաՀուան
ձՀսսմեակի
ու կ ա ի ժ ո գ է կ " –
սութե՚սն
ՃՕամեակի
ա ռ ի թ ո վ ;
Երեկոյթր
կաւլ՚ք
ա կ ե ր պ ո ւ ա հ էբ Վ՚սսպ
՚ Հայր
– Մ ի ՜
ութե՚սՆ
կռւլմէ,
մ ա՛՛ն՛ս կց ութեամ
բ
Կրօն.
Ընկերակցսւթեան
; Րոլոր
կ՚ս՚լմակեբ
-
սլութիէՆներբ
Հբաէիբսւո՚հ
էին անիւ՚ոիր
:
Օ գ ա ո ւ ե լով
կ ա թ ո գ
. սլ՚ս՚ռուիբ՚սկ
Աեբո՚ի
-
բէ Ե ՛ Վ –
Աանոլքլեանի
ներկայութենէն,
ւգատ
ուռ
յ
Նա
խա՚լ աՀ ութ
իւնբ
յանձն
ռւահ
էր
անոր ; Հրաւիբուահ
էր
Նաեւ
Լ ք ՚ ՚ ՚ ն ի
Ա՚լգ
. Միռւթիւնբ
, "Ր գ մ բ ա խ տ
ա ր ա բ
Կււ
ւիայլէր
իբ բ ւ ս ց ա կ ա
քո։ թ ե ա մ բ ;
կաթռզ՛
պ ա ա ռ ւ ի բ ա կ ի ն
կ՝
բն
կ ե բ ՚ ս ՚ ^ ՚ ա ր
շբք՚սնիս
՝>/»-
վ ի լ
Թորւլոմ
քաՀանայ
: Ներկ՛ս
յ էր
նռ
յ ն
պ է ս
ֆրանսացի
վա
բ՛լ ՛ս՚ւլետ
Հ. Պերմէ
:
Վիէնէն
ալ Հիւրեր
կային։
Գ ե ղ ա ր ո ւ ե ս տ ա կ ա ն
բաժ իՆբ
գ ա
բձե՜ալ
վս տ ա Հ ո է.ահ
է բ
Տիկին
Փավ՚աւլեակյի
ո ր
պատշաէլ
յայաա՚լլ՚սէէ
՛քբ կբ ներկա
յանար
,
մասնակցութեամ
բ մեհ մասամբ
մեր ՚ լ պ —
բոց
ի ն
շր քան
աւ՛ս
բ տ ս ՛սն ռւՀ իներ ուն ;
Հանգ
էսիՆ
բացումր
կաաարուեց՚ռւ
ե լ ՚ ՚ լ –
չախում
բին
«Հայր
մեբ»ով
, որ
ուՆ/լնգբ–
ուեցաւ
եբկիւղտհութեամբ
; Օր՛" ՛սն նա -
ի՚աւլաՀբ
,
Պ–
Վ ա Հ ա ն
Հիւսեան
Համ ա ռ օ տ ա կ ի
ներկայացնելով
Իլ
բիմեան
Լայբիկի
կենսա՚լ
րակտնր
, ներրռւլեղ
ա -
Նռբ
բարձր
անձնա
լռ
լ՛ ռ ՚ - թ
ի
ւ ն բ եւ Հա քրե -
նասի
րութիւնբ
: Յետոյ
կ ա ր դ ա ց
Գրիղ "Ր
Աբհրունիի,
Ր՚ռֆֆիի,
Ա. ԱՀ՚ոբոնե՚սնի
,
Ա. իստՀակեանի
, Կ՚ուշակեան
արք.ի
եւ
՚ " յ Լ ^եգինակալոր
անձերու
ե լ՚լրտղէտ
-
նեբու
նուիրահ
վ է ա ո ա բ ա ն ա կ ա ն
տուլեբբ
Խրիմե՚սնի
մասին։
Գպբոցի
ա շակե
րտուՀ
ինե
րէն
քՀբ՚սրիոն
Տ ա պ ՚ ս գ ե ա ն , այս ա ն գ ա մ ալ յուղեց
նեբ–
կ՚սներբ
իր «Հեբոսնեբբ
չեն մեոնիր»
ս, ր–
՚ո՚սս՚սնութեամր
; Յեաոյ
եր՚լչախռւմբլՀ
յաքոզութեամբ
երղեց
Կոմիտասի
«Ամէն\
.^այի»
Հ՚սյբապետ՚սկան
օբՀներղ
բ ; Աբ ՚
Ա. Ա է տ է ֆ ե ա ն
երկու
մենեբղ
բբաւ,
«Տր՛
լէ
եամ՚սՆ»
եւ «Կռոլնկբ»՝
գեզեցիկ
ու
բաբախուն
ոբռնք
մեգ ՀամակեցիՆ
Հայ -
բենաբա՚լձռլթեամբ
: Գպրոցին
ա չ ա կ ե բ –
տռւՀինեբէն
^ոբմէթ
ԱբբաՀամեան
մա -
քուբ
՚սռոգանոլթեամբ
ա ր տ ա ս ա ն ե ց
Հ ա յ
րենիքիս^ :
Օր . էմմա
Մ ա բ կ ռ ս ե ա ն
քՆքոյշ
ձայնով
ե բ գ ե ց «Մի ղեզեցիկ»բ։
Նոյնքան
յաքռւլ
էբ Բրաբիոն
Տ ա պ ա զ ե ա ն իր երկ -
ՏԱՑՆԵՐ ԳԱԻԱՌԷՆ
Մէկ
Օ Ր Ո Ւ Ա Ն ՄԷՋ Ե Ր ե ՝ Ր
ԶԵէհՆԱՐԿ
Ս
՚ՈՆ
, 30
Ն ո յ
Բանի
մբ է տ բ ա թ ա -
ո ա ք կատա
լ՛ ռւահ
աօնա
կ՚ստա
բ
ութենէն
ու
թէյասեզաՆԷՆ
վերք,
այս կիրակի
I Ն"–
յեմրեր
29),
աեգէ
ոլնեց՚սւ
Աղ՛է՛
Միու
-
թես՚ն
ս՚սբքահ
ճաշբ,
ի սլատիւ
կաթոգ.
սլա՚ոու
իբակ
Աեբռվբէ
քք
. Վ. Ա ա ն ո ւ կ ե տ -
ն ի , եւ ի ն պ ա ս տ
եկե՚լեցւոյ
չինութեան
:
Աերովրէ
վբգ.
կիրակի
տ ո ա ւ օ ա
Լիոնի
մ ա տ ր ա ն
՛քէք պատա
ր ՛ս՛լե չէ վեբք,
ներկայ
եղաւ
ճաշփն;
Ա ե բ ք ա գ ա հ
տե՚լեկռւթեան
Համաձայն
կռչռւնքր
ունեցահ
է
Նիւթա -
պ է ս աչ
՚ ի ՚ ս յ լ ո լ ն
յաքռ՚լոլթիւն
մր : Ներ -
կաներու
սր՚ոաբուխ
ՆոլէբՆերով
գ ո յ ա ց ա հ
է մէկուկէս
միլիոն
ֆրանք,
ինչռր
մեհա
պ է ս
գնաՀաաելի
է -
X
՚ ^ " յ ^
**ՐՐ1
կիբակի
՛ Ա ռ ա ւ օ տ
աեղի
ունեցաւ
Հ. 3՛ Գ՛ Նոբ Աերունգի
կ ե գ բ ՛
Ֆրանս՚սյի
Շրք–
վարչութեան
Ներկայա -
ցուց
չուկան
մողովր
: Րոլոր
շբքաննե
րն ալ
ունէին
իրենց
նեբկայացռւցիչնեբր,
վառ–
վռուն
երի՚ոասալ՚էէնեբ
եւ եր իտասա
բ գ ռ ւ –
Հիներ,
ռրռնց
մէք էր նաեւ
ՖբանսուՀի
Տիկին
Օ տ է թ
Միքայէլե՚սՆի
ազք իկբ՝
Վա
լանսէն։
Շբք՛
վ՚սրչութեան
ա՚ոենասլետր,
Ր ա ֆ ֆ ի
մռ՚լովր
բանալով
,աուալ
տարե
կան
զեկռլցռւմր
, որ՛ք է վերք
տեղի
ունե -
ցան
վիճարանոլթիւննեբ
ե լ
տրուեցան
Համ ա՛գա տաս
իւան
որոչումներր
: Լիոնի
Հ .
3՛ Գ՛ Նոբ Աերունգի
«Աիամանթօ»
խում
բի
վս՚րի^
բնկեբ
Ա
. Մ անուկեան
եւս
պարղեց
իրենց
տ շ խ ա տ ա ն կ ե լ ՛ բ
:
Ունին
էսւբաթբ
մէկ մռզռվ
եւ յետռյ
մէկ մամ
Հայերէն
պ ա ր տ ա ւ ռ ր ի չ
գ ա ս ա ւ ա ն գ ռ ւ թ ի ւ ն
,
զոր
անձն
ուի
բ ա ր ա բ կր կատարէ
Պ • կա -
րապետ
Յովակիմեան
: քէնկերբ
բ ա ց ա տ ր ե ց
թէ
ինչպէս
գփնուորոլթենէն
վ ե ր ա գ ա ր ձ ո գ
լկկերնեբ
մեհ իսան՚լռվ
1լ՝ուսանին
մայ -
բենի
լեզուն
; կէսօրէն
վեբք
«Աիամանթօ»
խումրր
սարքահ
էբ մտերմական
Հ ա ւ ա -
քո քթ - ս չ ա բ ա Հ ա ն գ է ս մր; Աբ՚սՀբ
լեցու՚սհ
է
եբի՚ո՚սսա
րղնե
բով : Տ՚որէցնեբռլ
տ ե գ
չկ՚սյ
՚էրեթէ
: Ա ե՛լան
մը կբ
ճարենք,
ու կր
գ ի ա ե ն ք
եբիտաս՚սրգնեբր
որ կբ ՛գտ
րեն ու
կր
պարեն։
Օրուան
Հտնղէսին
ն ա խ ա ղ ա -
Հը,
բնկեր
Ա՛
Մանուկեան
մէքբնգմէք
սլար՚ոակ՚ոնութիւններ
կր յանձնէր
երի -
աասա
րգնե
բուն
ոբպէս՚լի
ցոյց
ա ա ն
իրենց
արժանիքնեբր;
Տ ե ՜ ՚ լ ի
ունեցան
Հայկ՛
եր -
՚էեր ու աբտաասնութիլննեբ
եւ «ֆանթէ
-
զի»նեբ
; Ն ա խ ա ՛լա կին Հբ ա ւ է
բին
Վր՛" /
խ օ ս ե ց ա ւ
լկկեր
Մ իսաք
Մ ք՚բղէ , քերմա
-
պ է ս
քաքալե
րելով
Ն"բ Ա երունգի
ա ն գ ա մ
ները
որոնք
Հ.3 • Գ • գրօշփն
տակ
կբ
ւլասա
իա
ր ա կուին
Հ՛ս յկական
շունչով
:
Հ,անգէսին
մեհագռյն
մասը
պ ա ր ե ր է կբ
ր ա գ կ ա ն ա ր : Օ՚ոտր
ա փ ե ր ո ւ
վրայ
հնահ ու
օ տ ա ր
բ ա ր ք ե ր ո վ
թրհռւահ
չ ա փ ա ՝ ւ ա ս ե —
ր ի ա ա ս ա ր գ ո ւ թ ե ա ն մբ կետ է մեր
՚լորհբ,
այնպէս
որ չատ ալ գ ա բ մ ա ն ա
լ ռ ւ չէ :
Այս
առթիւ
ըսեմ ռր Տէսի՛նի
չնկերներր
միչա
Լիոն
կ՝ի^են
մեր ձեռնաբկնե՜րբ
քա
քալերելոլ
:
ք^ անղա
փ ա ռ ռ
ւթի
ւնբ
տե ւեց
մինչեւ
ուշ աաեն;
Ապրիք,
սիբելէ
ագաք1
ԾՄԱԿ
բ ո բ գ ա ր տ ա ս ա ն ո ւ թ ե ա մ բ
(Ա
.
կ ա պ ո ւ տ ի կ –
եանի
«Բո
մայր
լեղուն»)։
իսկ
Տիկին՛
Աշխէն
Պօյաճեէսն
ւլւլացռւմոփ
երղեց
« Հ՚"յրԻԿ>
՚՝՚"յրԻԿ»Ր–
Բոլոբն
ալ
իրենց
Կաւ)
եսա
բաժինր
բերին
Հանգէսին
ու
գ ն ա է ա տ ս ւ ե ց ա ն
Լիոնէն
Պ ՛ Յակոբ
Վ ա բ ժ ա պ ե տ ե - ա ն
Հիւ
թեղ
բանաիսօսո՚թետմ
բ մը բ ա ց ա ա բ ե ց
յի՛
շա տա1չն
եր ու ո՚չեկո
չմ ան
բաբձբ
դերը
անցեալ
փ ա ռ ք ե ր ը
վերասչլ՚ելու
, անոնց
-
մռվ
Կ՛եր
կ չուե
լու ու մեր
՛Արժանիքներուն
ղ ի տակց
ութե
՛Ա
՛քբ տող "բուե
չոլ տե
Ա
՛սկէ -
տով։
Յետոյ^իւրիմեանը
ներկտյացուց
իբ
բեւ
մար՚քնացումը
Հայրենասիրութեան
,
օժտուահ
բաղմ
՛սպիս
ի՛
արժանիքներով
:
Յ ա տ կ ա ն շ ա կ ա ն
օրինակներ
քաղելով
քց ր -
րիմեանի
կաթոզիկոսռւթե՚ոն
շրքանին
գ ը –
րահ
շինիչ
կ՚՚նէէակներէն
, ա տ ո ն ց առն -
չութեամբ
շօշափեց
նաեւ
՚ ս զ ւ լ ա յ ի ն րնգ -
Հանուր
մտաՀո
՛ԷՈ
ւթիւննեբ
տտ
չ՛ա՛չ
իր
բաղմութեանց
ն կ ա ր ա գ բ ի
՚սնվթար
պ ա Հ -
պանման
Համար
: թ ե լ ա դ ր ե ց
հնոզներուն
վառ
՚գաՀել
քՍրիմեաններոլ
յիշատակր
ի ֊
բենց
՚լաւակներռւն
Հ ո ՚ լ ւ ո յ ն
մէք։
Յեաոյ
խօսք
տ բ ո ւ ե ց ա ւ
կաթոզ.
պ ա տ ո ւ ի ր ա կ ի ն ,
որ իր յ ՚ ս ՚ ո ո ւ կ
ոճով
յաքռւկցաւ
ներկայա
ցնել
հՏրիմեանի
իբտկտն
քլէմքրիբրելխոբ–
Հրգանշան
Հա յրենասի
րութե
ան , պ ա ր կ ե չ –
առւթեան
ու Համեստութեան
:
Հայբիկբ
իր
ղբականութեամբ
ազղային
ո՛լի ներ -
կչեց
բոլոբին
ու արթնցուց
թմրահներբ։
քԼ՚ղա
զ ր ուա
՛չնե բպատմեցքւլ
բիմ
եանի
կ ե ա ն
քէն
ու
ա
՚լզային
գորհ
ունէ
ութենէն
, ան -
ղամ մր եւս փ ա ռ ա բ ա ն ե լ ո փ
անոր
անղու
-
՚լ՚սկան
անձնաւո
բութիւնր ;
Վիէնի
Վասպուրակս՚նց
ինեբբ
եւս դ ե -
գեցիկ
ու՚կրձոփ
մբ կ՝ռղեկոչէին
հ)րիմ
-
եանի
յ ի շ ՚ ո ՚ ո ՚ ո կ ր •
իրզչախումրին
«Տէր,
կեցո
գոլ
՛չՀա
յ –
"»ր (Եկմականի)
ե կ ա ւ խոբ ա պ ա ւ ո ր ռ լ -
թ ի լ ն մբ ձղելու
ներկանեբուն
փբայ։
Մե
ներգի
բաժինր
տ ա ր ա ւ
Աբ.
Ա է տ է ֆ ե ա ն ։
Ա ե ր ռ փ բ է Ծ ՛ Վ –
պաՀսլանիչոփ
մը փ ա կ ե ց
այս
յ ի չ ա ա ա կ ե կ
երեկոյթր
Ն ա խ ա գ ա Հ ր իր փ ա կ մ ա ն
խօսքոփ
շնոր -
Հակալութիւն
յայտնեց
րոլորին
:
Ապրին
Վ ա ս պ ո ւ բ ա կանց իք
;
քք^
ՀԱՅԿ–
ՀԱՆԳլ՚Ա
ՄԸ
ք,ՈՆՏՈՆԻ
ՄԼ-Ջ
ԼՈՆՏՈՆ,
30
Ն ո յ ֊
(Յաււաջ)
Նոյ՛
28ին , շ ա բ ա թ
իրիկուն
ժամր
փեցին,
Հա
մայնական
քՍորՀոլբգի
ՏիկՆանց
Աիու
-
թիւնր
Հ ա ն գ է ս մբ կ ա ղ մ ա կ ե բ պ ա հ էր ի
ն պ ա ս տ
Փարիզի
՚ք՛ պ բ ռ ց ա ս է ր ա ց
փ ա ր ժ ա –
բանին
; Ներկա
յ
է ի ն մօտ
չ ՚ ՚ ր "
՜ ՚ ՚ ո բ ի ւ ր
Հա յրենակիցներ
, ինչ ոբ բ ա ց ա ռ ի կ
րան
էբ
Լոնտոնի
Հա
յ գազռւթին
՝,տմ
ար : Այս
առթիւ
մ իասնաբար
նուա
՛չե
ցին
հանօթ
քուքժակաՀար
Մ անուկ
Բաբիկեան
եւ Օր •
0/ի'ի
Զօրեան
; Տիկին
կռրկոտեան
արաա–
սանեց
Վ ա Հ ա ն
թէքէեանէն
«Հայ
Լեզուն»։
Հա
յ ե սէն ե բ գ ե ց
Տիկին
Պռչաի
:
քյ
ում
բ
մ բ ե բ ի տ ա ս ա ր գ ու ե բ ի տ ա ս ա ր -
էլու՝,
ի՛ւ՛ե ր
սչաչ՚եցի՚ւ՛
•էա
յկական
տ ա ր ա զ —
նէբով
, քերմ
հափերու
մէք։
Այս
Հայկա
կան
պ ա բ ե ր բ կբ պ ա ր տ ի ն ք
Տիկին
Ուիմպ–
լէ
ի
^ Հայռւկի)
ռբ մեհ զոՀողութիւննե
—
րոփ
մարզահ
էր խումբր;
Գ ա կ ա կ ի
փրայ
նուազեց
Օր՛ Րոմէյլ
Գչ՚ի՚լորեան
:
Օր՚՚ւան
բանախօսն
էր Պէ յ բութի
<ք.Ե րի–
տաստբդ
Հա
յուՀի»ի
թ ե րթին
խմ բ ա գ ի ր ր ,
Տիկին
Ա եղա որ քանի
մը չ ա բ ա թ է ի վեր
Հ՚յետոն
կր ւլտնուի
ամուսնին՝
Տ ՚ ՚ ք թ ՛
Բիւ՚իէչեանի
Հ ե տ ; Տիկինր
մանրամաս
—
նօբէն
ներկայ՚սցռւց
՚ք՚ւգրռցասէրի
կատա—
չահ
աղդօ՚լուտ
՚ չ ՚ ՚ բ հ ը : Խօսք
ա ռ ա ւ
նաեւ
Պ– Ա՛ Ա ա ֆ բ ա ս տ ե ա ն : Բեմէն
յայտաբաբ—
ուեցաւ
թէ քանի
՛քբ Հ սւ յ ր ենտ կիցնե
բ Հա—
ւա ք ա բ ա ր
2ւ^>0
ոսկի
քս ո ս տ ա ց ՛սհ են
Գ
ր՛զ–
րոցասէրի
^ամար։
Անշուշտ
աւելին
կբ
սէւչաս
ուէ
ր :
Կբ
յուսանք
թէ Տ իկինանց
Ա
իութիւնը
ա ւ ե կ ՛
յահաքս
պիտի
կազմա1լերպէ
այս
կ ա ր գ ի
ձեռնար1կեր
, աշխուժացնելու
Հտ
մաբ
՚լագութին
ագղ. . կեանքր
:
ՅՈՎՀԱՆՆԷԱ
Կ՛
ԶԱԼԸԳԵԱՆ
Ն Ա Մ Ա Կ Ն Ե Ր
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԶԵՈ՚Բ
ԶԵՌԲԻ
Տ Ա Լ
•
Վք՚ԷՆ - Ա տ ե ն է
մ բ ի փեբ
ա Հ ա
՚ լ ա ն ՚ լ կր
Հնչե
ցնեն
թերթեբբ
յանուն
նոր սն
բունղի
փրկութեան
;
Եթէ
՛յարդ
դ ր ա կ ա ն ար -
՚ լ ի լ ն ք մը չենք տե ս՚ոծ , պ ա տ ճ ա ռ ն
՛ս
յն
է
որ
ամէն
մար՛է
ւ լ ո լ ՚ հ է եւ պատասխանա
—
տուռւթենէ
կբ իսուսափի
:
Կբ
կարհեմ
թէ
մեհ պ ա տ ա ս ի ս ա ն ա ՚ ո ո ւ -
ո ւ թ ի ւ ն
կիյնայ
մ տ ա ւ ո լ՛ա կաննե
բու
վը —
րայ,
եթէ ա ն ա ա ր բ ե բ
՚էնան
:
Պ է ՛ոք
է
ձեռք
ձե ոքի տ ա լ եւ Համե
չ՛՛ս չ–
խ ա ր ա ր
աշփսատիլ
, ՚լոնէ
կրթական
ղ ե տ
ն ի
վրայ։
ճերմակ
ք ա բ դ բ
նոյնքան
ա Հ ա -
ւոբ
է
որքան
1915
ԱոԱ՚իկ
աւլէտբ ;
Ա ե բ նոր սեբունգր
ռ՚կայարն
է Կայ
ժո—
ղովուչւ՚չին
եւ անոր
ա պ ա գ ա յ
յ ո յ ս ը ;
Այս
թնդիբ
բ
ուսումնասիրելու
Համար
՚ղէաք
է զ ե կ ա վ ա բ
մսւրմին
մբ կազմել
:
ք՛մ
անձնական
կեանքէն
օրինակ
մր
տա–
լով
1
բսեմ
թէ տարաւչրութեան
միքոցին
վ ե ց
տ ա բ ի
թուրքե
բուն
եւ
Բիւբտերսւն
ձեոքր
մնացի;
Վեր՚ս՚լարձիս
բարեկամի
մը
կար՚լալ
կուտայի
անկատական
նա -
մակնել՚ս
իսկ։
Աշքսաաեցայ
եւ
լկտանիք
կազմեցի,
եւ սորվեցայ
Մ ե ս բ ռ պ ե ա ն
ոսկի
տ ա ռ ե բ բ ,
ինքնա
շ խ ա տ ո ւ թ ե ա մբ , ա ռ ա ն ց
յուսակատե՜լու
, շարունակե
ց ի ,
«Յ՚սռաք»
ե
՜լ
«Հայրենիք»
կ ա ր գ ա լ ո վ :
Այս
օրինագր
տուի,
ըսելու
թէ
որքան
անՀէսաական
նո
յնքան
Հ ա ւ ա ք ա կ ա ն
կ ե ա ն
քի
՛քէք
ա շ փ ս ա ա ա ն ք բ մեհ աբղիւնքներ
կ ո լ
աա
յ : ք) ւրեմն
յանուն
մէկ
մ իլիոն
էսնթաղ
եւ
անմ
աՀ
զոկերոէն
եւ տանքոլահ
ու
ցիրէէէ.ցան
Հա
յերուն
ա շխատինք
վ՚բկեէ
նսր
սեբունղբ
,քանի
ուշ չէ ;
ԱնէլՈւտցի
Fonds A.R.A.M
