Ա–
%
ինչպէս
Հաւլոբղահ–
էր «Տո՚ռւււի.
,
Հո1չ–
տեմբԼչ,
վեցին
Երեւանի
մէշ մեռեր է Ար
սէն
Տէրսւէրեանբ
եւ. թաէլուեր
է ն ո յ ն ամ–
1111 *ձին
Հ
՝իաղսւքային
զերեղմանատան
պանթէոնում
» ՚.
Արսէն
Տէրս՚էրեսւնբ
իսկա1լան
անղսւմ
էր
Լո.յ1լա1լան ԱԱԱ
Գիաութի՚-նների
ա -
էագեմիային,
պրոֆեսոր
Երեւանի
«Մ" -
լոաոէի^
պեւոաէան
Համալսարանի
, պար -
դեւաարուաձ–
էբ սովեա
.
կառավարու
-
թեան
կռղմէ
«Աչխաաանքի
կարմիր գրո -
չի»
պաաուանչանով
եւ չքանչաննեբով
եւ
սաացած՝
էր
գիտռւ֊թեան վաստակաւռբ
գործիչի
աիաղռս
:
Այսքան
մեհ վասաակ
ունեցող
մարգ մբ
կբ Հեռանայ
այս աչխարՀէն
, առանց ար–
մանավայել
յուղարկաւորութեան
իսօսքի ՚.
Ա. Տէրաէրեանի
մաՀբ
հանուցուահ
է ոչ
թէ Աով. Հայասաանի
կառավարութեան
,
այլ Գիա. Ակագեմիայի
եւ
Համալսարանի
կռղմէ
, որոնք
իբրեւ
կենսագրութիւն
սա
աժգռյն
աեղեկութիւննեբբ
կբ Հագորղեն
.
-
Ա.՜Տէբաէրեան
հնահ էր
1882^*՛,
լեռ -
նային
Վարաբաղի
Ծուչիքէնգ
գիւղին
մէք։
3907 - 1908^1.
ուսահ է
Պեաերսբուրգ։
Այսքան
միայն
եւ ոչ աւելի Ա՛ Տէրաէր
-
եանի
կեանքի
նա իսա սռվեաական
չրքանի
մասին ; Գիաութեան
վասաակաւոր
ղոր -
հիչբ եւ Ա կ ա գ ե միայի
իսկական
անգամ բ
իր
ամբողք
գիաական
պաչարբ
սաացեր է,
ուբեմն
, միայն
մէկ ւոարթ
ռւսանելով
ցարական
իիուսիո
յ
մա յրաքաղաքին
մ էք
է
Իսկ
1907 - 1908^5.
առաք
որեւէ
գպրոց չէ"
յաճախեր
յ
Հարցբ
բաց ձղուահ
է Հ ա
յասաանի
Ակագեմիա
յի
ե լ Համ
ալսա
րանի
մարգոց
կռղմէ։
Եւ ղիաէ՞ք
ինչու։
Ոբով
Հեաեւ Ա. Տէբաէրեան
իր ամբոգք
կրթու–
թի՚-նբ՝
նախնական
եւ եր կբո
ր գ ա կան
լւ։ւ–
աացահ
է Հայող
եկեղեցական
(հխւօկան
եւ
Հոգեւոր
միքնակարգ.)
դպրոցներու
մէք,
Հ յ ո ւ չ ի (թեմական
գպրոց)
եւ էք -
միահին
( Գէոբղ եան
Հ ոդեւո
ր
ճեմ արան
) :
Ան
րաբձրագոյն
կրթութիւն
չէ
սաացահ
եւ
քանի մբ ամիս
միայն
ազաա Ու(ւկնգիր
եգահ է Պ եաե
բ բուրգ :
Լրիւ,
լնդարձակ
եւ ճիչդ չեննաեւ մա–
Հաղդին
մէք աբռւահ֊
այն քանի մր աոգ
ա ե ղե
կ ո ւթ ի ւ ն ն ե ր ր
, ոբ կբ վե րա
բե
բ ի ն Ա •
Տէրաէրեանի
սովետական
չրքանի
կեան -
քին ու գորհունէութեան
;
Աղաա
արտասաՀմանի
մէք ապրող
Ա.
Տէրաէրեանի
բարեկամներու
վրայ պար —
ա ա կան ռ ւթ
ի ւն կ՛՛ի յնա
յ յարղել
անոր
յի -
չատակբ
Համաձայն
քաղւսքակիրթ
երկիր—
նե բու մէք բնգունուահ
սովորութեան
,
այսինքն
ճչմարիա
եւ լ ր ի ւ խօսք
բսել
Հայ
ւլրական
քննագաաի
ու
բաղմավասաակ
մանկավարժի
կեանքի
ու գոբհի
մասին :
Այգ
լնելու
Համաբ
, դժբաիստաբար
մենք
ղրկուահ
ենք ամ ենակա
րեւո
բէն՝՛
-
բիւրներէ
: Ա. Տէրաէրեանի
ամբողք
գրա՛
կան վաստակբ
կբ գանուի
երկաթէ
վա -
րաղ
ո յ ր ի ա յն կոգմր եւ միա
յն
սլաաաՀա–
կան
վւչրանքնեբ
Հասահ են մեղի :
կոմու
նիղմ
ոչ միայն
կ՝արղիլէ
իր
մարգոց
կռվկասաՀայ
գսլբութեան
ու
մչակռլ
-
թային
ղաբղացման
ճչղրիա
պատմսւթիլ^
նբ տալ, այլ եւ ղիաակցարաբ
խղելով իր
մչակութ
• կասլեր
բ Հայկ.
ԱրտասաՀմանի
բոլոր հոսանքներուն հետ,
կբ ղրկէ
նաեւ
մեղ
վերոյիչեալ
ուղղութեամբ
որեւէ
լուրք
փռրձ
կաաարելու
Հնարաւորոլթե
-
նէն
:
Ուրեմն
Ա. Տէրաէրեանի
մանրամասն
եւ
լ ր ի ւ կենսաղբականբ
չէ որ սլիաի տամ
,
ոչ ալ անոր
ձղահ
ղբական
Հարուսա
ժա–
ռանղութեան
վերլուհոլմբ։
՝Ոանի մբ Հա
կիրճ
տեղեկութիւններ
անոր
կեանքի
եւ
ղոբհի
մասին
• աՀա նպատակբ
Ա. Տէր
աէրեանի
մաՀուան
առթիլ
դրահ–
" ՛ յ ս
յօղ ուահին
;
Ա– Տէբաէրեան
, ինչսլէս
Ըսինք,
իր
նաիսնական
եւ եբկրռրգական
կբթութիւնբ
սաացահ– է կռվկւսսի
Հայոց
գպրռցներուն
մէք։
Աուսակսն
Համալսարանի
կամ
սլե
տական
ուրիչ
բարձրագոյն
գպբոցի
մէք չէ
ուսահ,
որովՀետեւ
քիուսիոյ
կրթական
նա իսա բ ա բ ո ւթ
ի ւն ր չէր լնղունե
ր
Հա
յկա -
կան
միք1ւակարղ
ղպբռցնե բու եւ,
նոյնիսկ
էքմի՚սհնի
ճեմարանի
վկայակսննեբբ
;
Աուսական
բարձրադռ
յն գպրոց
մ
անելռւ
Համար կբ պաՀան
քուէ
բ ռուս
միքնակարգ
գպրոցի
աւարտւսկան
վկայագիր,
որ կբ
կոչուէր
«Հասունութեան
վկայական
» ^
Այսսլէսռվ,
Տէբաէրեան
մէկ տարի Պե -
ւոերբուբղ
ի մ էք
կրնար
՛քիա
յն աղատ
ուն–
կնդիր
եղահ
բլլալ :
Մ աՀաղդին
մէք Ա • Տ է րտէ
րեանի
ձեռք
բեբահ
դիտական
ամբ՚՚ղք
պա չա
ր բ
կբ
բաղւստրուի
անոբ
քանի մբ ամիս
Պետեր—
բուրգ
գտնուելով,
ինչ որ ճիչգ չէ : Ա՛
Տէբ՚ոէբեան
իր լման
ուսումր
ստացահ
է
էքմիահնի
ճեմարանին
մէք ե
՜լ
յ ե տռյ կա
աարե լագռ բհահ՝
լամ առ
եւ
տեւական
ինքնա չիսատութեամ
բ ;
Ան
միքնակարւլ
գպրոց
ր աւարտահ
է
ռուսական
առաքին
(1905)
յեղափո
խու
-
թեան
տարինե
բուն եւ ՛ ո յ ն չրքանի
րոլոբ
յառաքադէմ
ե ր ի տասա
րւթւե
րոլ
նման
իր
Հսնրային
դորհռւնէութիւնր
սկսահ՜
է
նաիսեւառաք
Հ րասլա րակաւլ
րութեամ ր ու
քաւլաքական
- կուսակցական
ա չիսա -
տանքներով։
Այսպէս
է ոբ մենք
գայն կբ
տեսնենք
Ոադու ա յսպէս
կռչուահ
անջա
տական շարժման
Ժամանակ
Բժ– . Լ. Աթա–
բէկեանի
կողքին
ե լ իբբեւ
աչխատակից
Հալ
սոցիալ
իսա -
յ ե ղափո իսա կաննե
ր ու
(ԷԱ
–ԷՈ–) «Անիւ»
,
«Շաւիղ»
,
«Շեվ.որ»
չւս բա թա
թե
ր թերու
եւ
«վերաէթէա\ա
—
տումնեբ»
ամսաթեբթի
:
Տեգավւոխոլ
-
թեան
տեդատուութիւնբ
սկսահ էբ ե լ ցա–
րա1լա՚1։
Հ ւս լահանքնե
բ բ օրէ օր կբ սաստ -
կանա
յին : Ընկերվարական
թերթերու
աչ–
խա տակի
ցնե
ր բ կբ ղգռւչանա
յին
իսկական
անու ննեբով
ստորագրել
իրենց
յօգուահ–
նեբր : Այսսլէս
Բժ . Լ.
Աթաբէկեանբ
գարձահ
է ր «Ոիխարդ»
կամ Ամ բատ Ամ–
րատեան
, իսկ Ա • Տ է րաէ բեան
ր նմանա -
ւգէս
Հանդէս
կոլդաբ
ղանաղան
ղբչանուն–
ներով : Ամէնէն
չատ կբ ղոբհահէր
« է լ -
վէնտ»
կեղհանոէն՜ր
: Այգ
անունով
ալ
յա
յ ՛ ո ն ի դարձաւ
կռվկտ՚՚աՀայ
Հանրռւ -
թեան :
Ա. Տէբաէրեան
առաւելապէս
՚ լ բ չ ի " ւ
՛լիրքի
մարգ էր եւ Բաղուի
մէք կուսակ
-
ցական
- կաղմ՜ա կերպ չական
աշխատան
-
քէն
աւելի
նուիրուահ
էր Հրապարակա
-
գրական
դորհունէութեան
: Հայ
Աոց-Ցե–
գավէոիսականներու
ե բ ի ա ա ս ա բ գ
կաղմա -
կերսլութիւնբ
Հանրային
կեանքի
մէք
ինքնուրոյն
տեղ ապաՀովելոլ
Համար՝
կբ
պայքարէբ
երկու
ճակատներու
՚իրայ՝
բ ն ՚ լ ղ է մ Գանակցութեան
եւ
"Ոցի
՚ոլ
- գե–
մոկրաաներու
(մարք"ի"տնեբու)
:
Այգ
՛ գ ա յքարի մէք Ա– Տէբաէրեան
-
էլվէնաբ,
իբրեւ
տեսաբան,
կբ ղրաւէբ
երկրորգ
աեղբ : Առաքինբ
կբ պատկանէր
Աթաբէկ
-
եան - Րիխարղին։
Այղ
տարիներուն
վեբքնասլէս
մշակուեցաւ
ու կաղմաւռբ
-
ուեցաւ
Ա. Տէրաէրեանի
բնկեբային
աչ -
խարՀայեացքբ,
որ իբրեւ
Հիմք եւ
աղբիւր
ունէր
ռուս
նարոդնիկ
լնկե րա բաննե
բու
(սռցիոլոգ)՝
Լաւրովփ,
Մ իի"ա
յլռվս
կի
ի եւ
Զերնովի
ղաբղացուցահ
Հակամ
արքսեան
ուսմ
ունքբ : Այ՛լ ա չխա բ~,ա յեացքին
Ա ՚
Տէրաէբեանբ,
Հաւատարիմ
մնաց
մինչեւ
վերքբ : Անով
առաքնորգուեցաւ
նաեւ
իր
գրական
— քննադատական
վե
բ լո ւ հ ո ւ մ ն ե–
բու աաեն, եւ Հայ րոլչեւիկ^ւերռւ
բոլոր
քանքեր
բ ստիպե
լու
որ
«մաբքսիստ
»
գառնայ,
անցան
ապարգիւնւ
, ինչսլէս պի
տի
տեսնենք
աւելի
վերքբ
:
1908
թ ի ՚ - է ն ետք յեգավւռիսութեան
աե -
ղատուութիւնր
կաաարեալ
կբ գառնայ
։
Ոու՚՚աստանի
մէք կբ կաւլմ ա լուհռ
լ ի ն ու
կբ փոչիանան
յ ե ւլա փ ռ խ ա էլան
կուսա1լցու—
թիւններբ
: կովկաս ի
մ էք
հա
յբա
յ ե ղ Հա -
լահան,^ւեբ
տեղի
կ՚ունենան
մասնաւոբա–
՛ղէս
Հայերու
՚ լ է մ
(Գաչնակցութեան
Գորհ) : Լ. Աթաբէկեան
կբ ձերբակալուի
,
միւս
Գաչնակցսւկաններոլ
կարղին
, տիս -
բաՀռչակ
Լբժինի
կողմէ
իբրեւ...
Գաչ -
նակցական
: Աոց .
յեդավւոխականներռլ
Անգրկովկասի
չրքանա
յին
ժողովի
ժամա–՝.
նակ կր ձերբակալուին
եւ Աիպիբ
կ՝՚"ք
֊ ՜
"ոբուին
մասնակիցներէն
քանի մբ
Հողի,
՚լլի՚՚ո ՛որ ութեամբ
ՎաՀան
Մինախռրեա
-
նի : Հայ էս էռներռւ
երիտասարգ
կաղմա
կեբպութիւնբ
կր քայքայուի
եւ կբ ղ ա գ –
բին
կուսակցական
Հրատարակութիւննե
-
ՐԸ. •• հլվէ՝՛՛"՛ - Տէբտէրեան
, թէեւ
աղատ կբ
մնայ
ձեբ բակա
լո ւթենէ
, բայց կբ
ղրկուի
նաեւ
Հրապաբակադրական
ղորհունէու
-
թեան
Հնաբաւորութենէ
• իր առքեւ
բաց
կբ
մնայ
միայն
ուսուցչական
ասպարէ
-
ղ բ ։ Եւ ան կբ նոլիբռլի
այգ ասպաբէղին
,
պա չտօնավա
րելով,
եթէ չեմ
սիսալիր ,
նաիսապէս
Շուչիի
թեմական
ղսլրռցին
՚^էէ
•
Ի՛՛Կ վերքբ կբ Հրաւիրուէր
Երեւանի
թեմական
ղպրոցբ
տեսուչ
Արչակ
Զիլի՛ն -
կա րեանի
կռղմէ,
ռբ բաբձր
կբ դնաՀա
-
աէր
Տէրաէրեանի
մանկավարժական
բ^յ -
գ ո ւնա
կութ իւններբ
-
Առաքին
ՀամաչխարՀային
պատեբաղմի
նաիսօրեակին
, ստոյգ չեմ յիշեր թէ որ
թուականի
ամառբ,
մենք
միասին
անցռւ
ցինք մեր երկուքուկէս
ամսուան
արձա -
կուրդբ
Վարաքիլիսա
(ներկայիս
կիրո
-
վական) : Հոն էր նաեւ Աւ .
իսաՀակեանբ–
Ա. Տէր՚ոէրե՚սն
ուսուցչութեան
տեղ կբ
փնառէբ
եւ յ ո յ ս
ունէր
, որ պիտի
յ ՛ ո
քողի
ոլաշտօնավարելու
կոչուիլ
Երեւանի
թե -
մական
՚լպբոցլ՛։
Ան ղեռ կբ պւսՀէր
իբ
Հետաքրքրութիւնբ
քաղաքական
- բնկե ֊
բային
Հարցերու
մասին.
Ապացոյց՝
ն ո յ ն
Հարցերու
նուիրուահ
ղիրքերբ
ե.
ղբքոյկ–
ներբ որ ղիղուահ
էին իր դրասեղանի
վբ–
րայ եւ սենեակի
յատակբ։
Բայց այդ ա -
աեն
արդէն
յ ի չ ե ՚ ս լ
՛լիրքերու
կո՛ւքին
Ա .
Տէր՚ոէրեանի
«ղրագարանի»
մաս կբ
կաւլ–
մէին
նաեւ
ռուս
յայտնի
ղբական
ք1նա -
դատներու
Բելինսկիի
,
Պիս՚սրեւի
ե լ
նորեբէն
ակաղեմական
Աւսիանիկօ
- Կու–
լիկովսկիի
եւ ուրիչներու
աչխաաութիւն–
ներբ :
Բագուէն
վերք
բեկում
յառաք
եկաւ Ա,
Տէրաէրեանի
Հանրային
կեանքին
մէք։ Ան
վե րքԿւապէս
Հ բաժ– արե
ցաւ
քաւլաքական
Հրասլաբակա՛ւ
րռւթենէն
եւ
նուիրուեցալ
ամբողք ապէս
Հ՛ս
յոց
նռրա՚լո
լն գբակա
-
նութեան
ուս ումնասի
րռւթե
ան
,
ղոււլա -
Հեռաբար
ղրա՚լելով
մանկավաբժա1լսն
ղորհունէութեամբ
, աւանղ
ելով
Հայոց
լեղու եւ գրականութեան
պատմութիէն
Երեւանի
թեմական
գպրոցին
՛քէք։ Հոն
ուսուցչութիւէւ
բրաւ
անլնգՀաա
մինչել
Հա լաս տանի
իսո
րՀ ր գ ա յնաց
ում բ ,
Հասցնե
լով
Հայ մտաւորականներու
եւ ուսուց
ի չ ~
ներու
քանի մբ սերունդ։
՛Աոյն
ժամանա
կամիքոցին
Հբաաարակեց
չարք մր
մենա–
գրութիւննե
բ
^ա
յ
րանասաե՚լհնե
րոլ
ե լ
վիսլաղի րնե
ր ո
լ
մ ասին :
Զո՚նենալով
ձեռքիս
տւսկ
" ՛ լ ՛ լ
մենաէլ.րռւթիւ1նեբբ
,
ւղիտի
չկա
ր ենամ
լ իչա տակե
լ ղանոնք
բստ
յաքո ր գ ա կան ութե
ան
կար
ւլի : Եթէ
չեմ
սիսալիր
, առա
քին
ր վե
բ լուհութիւն
մրն էր
Յովհ • Յսվհաննիսեանի
բանաստեղհոլ
-
թիւննեբոլ
; \^\\խն
Հ բատարակեց
Ո՚իֆ -
լիսի մէք կոկիկ
Հաաոր
մբ
Շիրվանէյադէի
ստեղհագո
րհութիւննե
բու
մասին :
Այնու
՛հետեւ
մինչեւ
Հա յաստանի
խորՀրգա
յնա–
ցումբ
լ ո յ "
բնհա
յեց
գրաղւստական
մենա–
գբութիւններ
Յսվե • Թումանեանի , Վա -
հան Տէրեանի , Րաւիֆիի, Վրթանէս Փա–
փստեանի
մասին։
Այս չավ,
ր կբ մնայ իմ՝
յիչողութեան
մէք, բայց
1լ ենթադրեմ
, թէ
չարքին
մէք կան նաեւ
ռլրի^ւերբ,
որոնց՝
անուններբ
չեմ նչեբ
, որռվՀետեւ
չեմ կբ– •
նար
ստուգասլէս
Հաստատել
։
Ա–
ԽՈՆԳԿԱՐԵԱՆ
ԵՂԱՆԱԿԻՆ
Ա. ՊԱՐԱՀԱՆԳԷԱ
Ը
կաղմա–
կերոլաէէ էր Փարիղի
Տիկնանց
Միռւթիւնբ
(Որբաիսնամ
- կ. հաչ), Կր,սնտ
Օթկլի
մէք։
Անսպասելի
բաղմութիւն
մբ լեցոլ -
Յ՛՛՛հ էր սբաՀբ : Տիկիններբ
ամէն
աչխա
աանք
թափահ
էին պարաՀանդէսին
յաքո–
գոլթեան
Համար։
Փոքբ
դեղաբուեստա
-
կան
բաժնի մբ (^.թացքին
Հաճոյքով
գի -
՚ոեցինք
Օր. Պօյաճեանի
պարբ, եւ լսե -
•քինք Օր– Ամի ԱնտՀիտի
Հաճելի
ձայնր ։
Գաղութբ,
որ ամէն
ղոՀողռւթիւն
րրահ
էր պատկառելի
Հասոյթ
մբ
ապաՀովելու
Համաբ,
անչուչտ
ն ո յ ն
՜աքակցութիլնբ
պի՚ոի
բնհայէ
միւս Ա ի
ՄԱՅՐԻԿԻՍ ձԵ Տ
(Մահուան տարելիցին աոթիւ֊)
•
Ալն
տարին՝
ձիւնառատ
, հանր
ձմեռ մբ
անցռլցեր
էինք
սրտատրոփ
սպասելով
Հայբենի
անուչիկ
ղարնան
:
Աաբտի
բԿէթացքին
, եբբեմն
աաքուկ
ա–
րեղակբ
ու երբեմն
ալ
Հարաւէն
եկահ
գաղքուկ
Հովերբ
սբբահ,
անՀետացուցահ
էին
լեռներէն,
գաչտեբէն
ու
Հովիաներէն
ձիւներու
Հսկայ
դէղեբն
ու Հաստկեկ
խ՛ս–
՚ ֊ ե ր բ ։
Ամիսներու
տեւական
սպիտակու
-
թեանբ,
անչարժութեանբ
յաքոբդահ
էբ
կեանք ու կանանչռւթիւն
։
Ու
ապրիլբ իր Հետ բեբահ
էր
Հայբենի
քաղցրիկ
ու վառ
գաբռւնբ
ու մե՛լ
դուրս
Հանահ՝
գէպի
գաչտերբ
կանանչազարգ
, յ
լեռներբ
հագկաւէտ
։
|
Լբիւ
՚լարուն
է այժմ։
Հայրենի
ան -
նման,
տենչալի,
գաբռւնբ,
որմէ
ղրկուահ
էինք
^ին՚լ
երկաբ ու տանքալփ
տարինե
-
րով
տարադրոլթեան
ճամբաներուն
վբ -
րայ
, աՀաբեկ
. . .
Մ անուկ էի երբ աարագբութեան
ճամ -
բան
ինկայ : Հիմա
, Հինգ տարի
վերք
մեհ
ցահ,
հասակ
նետահ– պատանի՝
լհվաբ ու
սերմնացան
,
վերագարձահ
Հայրենի
տուն
, թէ^՛^ կոաոբակռւահ
րաղում
ան -
դամներ •
Հայրենիքը
1
գեղբ
բղկ տուահ՝
աւեր -
ուահ ու ՚*՚րէ՝^քյ^՚֊"՚ձ
գո՚ոձահ
է
դաո*եւե
բռրենիին
կողմէ :
Գօտեսլնգուահ
պաչաելի
Հայրենիքին
անո լչ սիրռվբ,
գերագոյն
ճիգերոէի
անոր
աբիւնոտահ
ու չարաւապատ
ՎէբքերԲ
պիտի
բուժենք
: Պիաի
վեբականղնենք
ա—
ւերա1լներբ։
Ու մեբ սրբազան
արտերուն
,
Հողերուն
մ էք թափելով
մեր քր տին
քներբ
Հանապաղօրեանիս
սլիտի
ճարենք
ինչսլէս
մեր
նախաՀա
յրերբ :
Աարագբութեան
սեւ օրերուն
, լուսա
—
Հոգի
մ ա յրս
Հա
յբենի
խորունկ
կարօտովյբ
լեցուահ՜
աչուլներովր,
չարունակ
1լ ա -
գերսէր.
Ով Տէբ ,
անունիդ՝
ղօրութեանգ
մեռնիմ,
Ա ստոլահ
, Հեգ մ լ ն ալ , ախ ,
Հեգ
մ լ ն ալ
անոյչ
գեղբ
պիտի
տեսցբ
—
նե՞ս
մեւլի , թբ բս օտաբ
եբկիրներուն
մէք
մենք ալ պիտի
մեռնինք
• • • մեր եբկ
րին
կարօաբ
մեր աչուբնեբուն
մէք ... ;
X
Ջուխտ
մբ ինճռւղ
լհահ
,
Հայրենական
արտերուս
մէք վար ու ցան 1լ լնեմ : Ջո
յգ
մբ
ինճուգ.
. • ու երկռւ^^
ալ մեբ սեփա–
կանութիւնբ։
Գեռ տարի մբ առաք
երազ
սակայն
այսօր
իբականութիւն
:
Երկու
մատզաչիկ
եղներ : Մէկբ՝
"ա
իյչտօս
, որուն
ճակտին
մէքտեզբ
ասաղիկ
մբ կբ փայլի
, իսկ
ոտքերէն
եբկուքբ
մինչեւ
հունկերբ
ճեբմակ
մոյկեր՝
փոբի–
կին
տակէն
մինչեւ
կռնակն
ալ
սպիաակ
ժ ապաւ՛էններով
եբէգուահ
• . . ;
՚^ւ
էէ–
ալ
Հա յբենական
ժառանգութիւն
մ լ ն է
հ)շ,,՚օս
, աքսորէն
չորս
տարի ե տ ք բ,ւբե -
նիր
մ ր կոկո րդէն
Հանուահ–
, փրցուահ
ու
մօրկանբ
Հետ տուն
բերուահ
տարի մբ ա–
ռաք • . • ;
Արքենի
է ի/չտօս : Նոբ - նռր
եղքիւբնե–
ԲԼ՛ն ալ չուտով
, մաՀիկաձեւ
պսակ
պիտի
^ինեն
կոհղաձեւ
դլխուն
վրա
յ
Ե րկբո րգբ՝ Ա իրամս
, տնէ
ժմնուկ
Փոքրակագմ
է ան ու ճուէզիկ
, թէել
™լ
Խ չառ
յ ի ս տարիքն
ունի
երեք։
կազմով,
ուժերով
իրարու
խոտոր՝
բայց
ի ՞ ն չ կր -
նայի
բնել.
քանի որ
•էա
յրենա կան
ժառան-ա
,շոլթեանս
պէս Հատ մբ դնելու
Համաբ–
կա րեւոր
գում ար մբ պէտք էր . . . :
Ուր՚սիս
էինք,
երքանիկ
, որ լուհք մբ եզ
ունէ
ինք
ճակատներէն
եւ վիզերէն
ղար -
ւլա
բուահ–
Հմայեկնեբով,
նուսիյաներով :
Լուհք մբ եզ, խօսք չէ , ու դարձեալ
Հայ
բենի
արտերուս
իբբեւ
լհվաբ : ԱՀ , ինչ
խնդութիւն
,^– աբա , արօր ու խոփ , եզ ու
լհվաբ ու ամէն
ն, ամէն բան
նութիւն
այսօբ,
եբէկուան
եփ
տաբա
կա–
ԳՐԻք
քկական
կեանքին
,
բնչաղրկութեանբ
գիմաց
X
Զափաւոբ
չորս
կորիի
բաժին
- կբ
վերահեմ
օրավարս
ու
թեզանիքներս
ոօթթահ,
գոգնոց
բ կապահ
գաբի կբ ցա
նեմ
արտին
երկայնքին
դառնալով
ու
բ ո լ յ լ - բուռ
նետելով
սերմեբբ
, որոնք
մի
քոցին մէք ու արեգակին
չողերուն
աակ
փալկբլտալռվ
Համ աչափ
1լ ի յնան
՛իո՛բ ու
կբ տարտհռւին
Հողին
վրս՛յ
•
Ա ե
րմնացան
եմ ու լհվաբ
. . . :
Մայբիկ՚ւ
Հեռուէն
կբ դիաէ
զիս Հրճուանքով,
խն -
ղութեամբ,
սեղերն
ու խոտերբ
մաքրե -
լով
, թումբերուն
խաղցահ
քաբերբ
շտկր–
աելռվ ու իբենց
տեղերբ
ամրացնելով
:
Փ ա ռ ք քեղ. Տէր, ՚իառք՝
կաէէեցռ -
ղռւթեանգ
յ
Մեռնիմ
ղօրութեանգ
: Ասա–
ուահամաբ
• • • :
Մ ա յբիկիս
՛ւ ոՀոլնակռլթեան
ձա քնն է ,
ռբ
ականքներռւս
կբ Հասնի քիչ անդիէն
:
Ցորենբ
կրակի
դին՝
անղաանելի
ու ան–
մատչելփ
էբ տակաւին
մեղիպէսնեբուն
Համաբ
:
Ու ես գաբի կր ցանեմ մեբ Հացին Հա -
մաբ։ Այս ՛ոլ գիւրութեամբ
չէ ճարուահ
:
Թ ո գ ԲԱայ
գաբի,
կորեկ կամ կլկլ ,
միայն
թէ՝
Հաց ունենանք
: Աովի
տարիներբ
չեն
վերքացահ
տակաւին
: կարեւորբ
տեսակբ
,
ռրակբ
չէր
Ա
՛ յ լ
Հ " ՚ ց
ունենալ
սաամռքոբ
լեցնելու
բան մր ճարել
։ ԳարէՀաց
կամ
կորեկէ
, ե գ ռ վ բաղարքի
պէս կ՝եբթաբ
երբ
Հայբենի
մեղրաՀամ
, պաղոլկ
քուբր
ե -
տեւէն
գլգլալով
կբ քչէբ
, կբ աանէր
սաա–
մոքսիդ
մինչել
գարատակբ
• • • :
Վարուցան
կ՛՛լնեմ : Գարնան
ղաղքուկ
աբվվն
ճակտիս
ու աչուիս
մխրճռւահ
Հայրենէ
անոյչ
բնռւթեանբ
մէք։
ՆԵՐԱԷԱ
ՇԻՆԱԿԱՆ
(Մնացեալբ յա ջ որ դ ո վ )
Fonds A.R.A.M
