HARATCH, du 1er juillet au 31 décembre 1953 - page 470

€ 6 Ա Ռ Ա Ջ ^
՝Բաղաքսւ1լւէւՆ ՚կւքւէեԽկւքու֊թեանց Ղ՛՛Ր ~
–ունէութիւնը վճռաէլան աըժէք ս ա ա ց ա ւ
՜ւՏՁա կան թ ո ւ ա էլաննե րուն։ Անոնք մ ի -
՚՚^ԿէՎգային ղեանի վրայ ուղղութիւն աա ֊
ոյէ , ժողովուրդներու կեանքին քանի ,
էանի , րռնաէլալ ղաՀեր ա ա պ ա լ ե ց ի ն , էչամ
Հիմքէն սարսեղին ,Հ Այս րոլորր եղան ա ֊
Հաւոր ղոՀողութեանց ղնով։ ժողսվսւրղ–
ներր նետուեցան սյՀեղ եւ արիւնալի դ ո ւ –
պարներու մկշ : 11՚ՍւԱ =•
Անգլիոյ ա ղ ա ա ա ա ե ն չ , կաղմ ա էլե ր սլո լ -
թիւնները ա ի ր ա կ ա ն Գ^Ր Կ
ա ա ա ր ե ց ի ն
երկրին եւ գ ա ղ թ ա վ ա յ ր ե ր ո ւ մէշ, ղՐՐ ~
կուահ եւ ճնշուահ տարրերուն ա պ ա Հ ո -
վելով էլեանքի ապաՀովութիւն եւ կեն -
ցաղի րարելագօսմ. ^.յէտՀման֊ մը գէէելով
լկ չաքաղց ղաս ակա րգի յաւա էլն ութե անց
եւ մենակորՀներուն :
Գերման բարեշրշա/լան աարին էր որ
1880աէլան թուաէչաններուն ա պ ա Հ ո վ ե ց
Համ աշթարՀա յ ի ն գ ե ր ե վ ա ճ ա ռ ո ւ թ ե ա ն
տ մ ա ր դ ի առռւհաթին գ ա գ ա ր մ ա ն յաղթա–
նա էլը :
Ֆ ր ա ն ս ա կ ա ն դ յեղափոթութիւնը– աարե -
րային բորբոքումով պ ա յ թ ե ց ա ւ 1789 թր՜
ւաէլաններուն ; ժ ո ղ ո վ ր դ ա էլան ներքին ա–
Հաւոր ցասումը որ կուաաէլուահ՜ էր դա —
րերէ ի վ ե ր , նեաուեցաւ թ ա գ ա ւ ո բ ա է լ ա ն
պւսլաաներոլն վյւայ եւ ա ա պ ա լ ե ց անոնց
սւ պ ա կ ա ն ութ եան բոյները ;
Յեղափոխութեան Համա յնա էլո լլ Հեղե­
ղբ փոթո րէլա յ ո յ ղ ա ր ա գ ո ւ թ ե ա մ բ կբ խոր­
տակէր ամէն ինչ որ ա ր ք ա յ ա կ ա ն եւ աղ -
նուաէլան բոՖոլթիւն էր ւԱաբելի չէր ս ա ն ­
ձ ե լ ժողոփրգային սլոռթէլումբ :
Ֆ ր ա ն ս ա կ ա ն յեղափոխութիւՏւբ ա ռ ա շ -
նորդ էր դաբձահ– բոլոր ա ղ ա ա ՜ ա տ ե ն չ եւ
ճնչուահ ժողոփոլրղնեբու :
Այս Հռչակաւոր, թ ո ւ ա կ ա ն բ ՜ դ ա ր ձ ա ւ
պատգամ տ ՛էբ ամէն աեղ ՜ աաոա -
պահ՜, բռնակալութեան ճիրաններուն աակ
՚ ^ Տ ^ ք ^ \ ՚ ; ^ ^ ^ Տ ^ ՚ յ ղ " ՚ 1 . ՚ ՚ ^ Բ գ ն ^ բ ո ւ բռնէլումներ
աեղի ունեցան աւելի կամ նուաղ ուժ —
գնութետմբ։ Ցնցուեցան պալքաններր ,
Լ ե Հ ա ս տ ա ն եւն.։ 5 , ։։7^> յ ֊ # ֊
ՀքՈյն փ ր կ ա ր ա ր չարժումին ա ր ձ ա դ ա ն գ –
ներբ Հասան մինչեւ Հայկաէլան ճ ա է լ ա ա բ է
\.՚ՏաՏ՚սէլան թ ո ւ ա էլաննե բուն արդէն ձեւ
լ մարմին ա ռ ա հ էբ, Պոլսոյ մէշ , աղգ.
աՀմանագրութիլնբ : Փ ա ր ի գ է ն վ ե ր ա -
^^..^ւ^րձահ էին քիու՜սինեաններ , Աերփիչէն ֊
է/՛ 1 Աղաթօններ , Օ ա ե ա ն ն ե ր , իրենց Հետ
հրելոփ յեղափոխութեան սկղբու5ւ^։ե–րը :
,.^քք^աՀայասաանի մէշ իք • Ա բ ո փ ե ա ն ,
Ն ա լ բ ա ն գ ե ա ն , Գ ա մ ա ռ Բ ա թ ի պ ա ի -
բենց փ է պ ե ր ո փ ու Հայրենաչուէւչ րանասք -
տեւլհութիւններոփ էլբ Հնչեցնէին ^ՃՎա -
յյէութեան մարտաէլոչր ;
ւ՚. ^Հ՚^Ջէ^^ական թուականներուն պաարաստ
էր բանաձեւբ , •—- «Աիայն ղէնքով կայ
Հա յոց վւրկուի^իւն» ; Գրականութեան էլը
վերահուէր Րաֆֆիին , կարօներու , Ա ս -
Լաննեբու , Խենդերու յարութիւնը ;
Հա յէլական բաբձրաւանգակին վ բ ա յ
րարձրացահ ըմբ ո ս ա , Արաբօներբ , իրենց
խիղախութեամբ եւ յւէւնդգնութեամբ ,ի–
րենց Հրացաններու փողերով , էլարթն -
ցնէին Հա յ ո ւ ն ռաղմ աէլան ողին . . .
Պա յքարբ կը պաՀանշէ ը նախ կազմ ա -
կերպուահ ուժ , ապա զոՀողութիւն եւ նը—
լի րում :
Արմ ենա կան Հոսանքէն վե բշ կը էլազմը–
ւէբ Ա • Գ • Հնչակեան կուսակցութիւնը :
Աոաշինր գ լ խ ա ւ ո ր ա բ ա ր ս ա Հ մ ա ն ա փ ա կ -
ուահ էր Վասպուբաքլանի մէշ, իսկ երէլ -
րորղ ի ն ղեկա վ ա ր ութ իւնբ էլբ փորձէր Հայ
ժոէլով ու բ գ ի փւր կութ եան հ ա ռ ա յ ե լ ցու -
ց ա կ ա ն ղորհունէութեամբ •
1890/՚5/ ե ր ր ո ր գ Հոսանքի մրն էր ոբ հր–
նունդ կ ո ւ ա ա ր Հայ ժ ո գ ո վ ո ւ բ դ բ , աւելի
յանդուգն ու ինքնավսաաՀ , աւելի իրա - ՚
տես ու գռրհունեայ : Ա յ գ Հոսանքը Հ ՚ ո յ
Յե ղ ա փ ո իսա էլաննե րու Գ ա կ ա է լ ց ութի ւ ն ն ^
է բ , որ էլբ ձ գ տ է ր Համ ախմրել բռլոր իս–:
կաէլան Հայերր , յեզափ ո խ ա էլաննե ր բ եւ
մ ի ա ց ե ա լ ճ ի գ ե րոփ մ ղ ե լ ա ղ ա ա ա դ ր ութեան
պ ա յ ք ա բ բ :
կ ա ր ճ ժամանաէլէն Հ • 3 • Գ ա կ ա կ ց ռ ւ -
թիւնր դ ա ր ձ ա ւ տ ի ր ա կ ա ն ուժ մը, կուռ
էլաղմաէլէ,րպութիւն մը, փարելռփ ին^կա -
նուէժեան եւ աււաաազբութեան^ պ ա չ ա պ ա ն ութե
պայքարը :
"ք^\\– Գակաէլցռւթեան ղեկափարնեբր մնա -
ցի՛ն եւ գորհեցին ժողոփոլրդխն մէշ )
մասնա էլցեցան անոր զբ կանչերուն , յ ե -
ղ ա փ ո խ ա կ ա ն , ա Հ ա բ ե կ չ ա կ ա ն ա չ խ ա -
^տանքներուն :
\\ո^^Տիաանը , Բ բ ի ս տ ա փ ո բ Ա՛իքայէլեանբ ,
« Վիտօչի Բազէն» , որ Կարմիր Աուլթա­
նին մաՀափւորձը էլը ս լ ա տ բ ա ս տ է բ , ղոՀ -
ուեցաւ փորձի լկթացքին , վ ռ ա մ Բէն -
տիբեանի Հետ ;
Ա ռ ա ք ե լ ա տ ի պ Աիմ ոն Զաւարեանբ Հտ -
յոց աչխարՀբ իբ լայնքոփ եւ երէլայնքոփ
<աւիեց , կ ա զ մ ա կ ե ր պ ե ց ժողռփուրդբ, ու—
ս ումնա ս ի բ ե ց Հա յբենի ա չիսարՀ բ իր ^^ա–
էլան Հարստութեամբ , բայց ինկաւ Հեռու
իբ պ ա չ տ ա հ Հայրենիքէն , յանկարհամ՚աՀ
ըլլալով Պոլսոյ մէշ :
քիոսէէէոմ^– ՀԱ տ ե փ ա ն Զ^րեան) ա յ դ ս ա -
կ ա ւ ա խ օ ս ՛ Հսէլան , Հ ա մ ե մ ա տ ա բ ա ր աւելի
բ ա խ տ ա ւ ո ր , Հայասւռանի Հ ա ն ր ա պ ե տ ո ւ -
թ ե ա ն ոսէլի աբեւբ Հազիւ տ ե ս ա հ , Ղ"^
գ ն ա ց աՀաւոր Համաճարտէլին , Հիւանդ —
ներ խնամելու ա չ խ ա տ ա ն ք ի պաՀուն I
Ե բ ե ք բ միասին, իբենց էլեանքոփ ,ապրում—
նեբռփ ու գ ռ րհո ւնէ ութեամբ օրի՛նակ
՚էՈյնգիսացան եւ ա Հ ա 63 տ ա ր ի է ի ՛թր
սերռւնգները իրարու կը յաշոբգեն նոկ
Հաւ ատքոփ ռւ ն ո յ ն վ ճ ռ ա կ ա ն կ ա մ ք ո վ ։
^ Այո, մեհ է Գակւաէլցութեան իսորՀուբ–
դը եւ սքանչելի , զ ի ան կ ե ր տ ե ց կարգա -
պ ա Հ եւ ռաղմունաէլ Հոսանք մը, միեւնոյն
ա տ ե ն Հրաչքնեբ գորհելով մշակո յ թ ի ճա–
ՕՆ՚եԻԿ ԻՀՍ ԱՆե ՄԱՍԻՆ
վաՀԷ զռւրձեալ արհա րհե լով Օննիկ
յ՚Հսանի պ ա ր ա գ ա ն , Հրաւէր էլ ուղղէ Եղ–
մի՚ոցիներոլն ալ ռր եթէ բան մը ղիտեն
խօսին;
Ե ս չեմ էլարհեր որ իզմիտցի Հայրենա­
կիցներս , բացի ազդականներէն , մեհ բան
մբ գ ի տ ն ա ն անոր մասին։ Ան վաղուց թռ–
գ ա հ է իր հննդավայրբ եւ ա պ ր ա հ Ա ե լ ա -
նիկ ե լ ւ՚՚լմիր : 19154^5՛ ՚սռաշ Հագիւ իմա–
ցահ էինք իր անունբ իբբեւ Աոմ • խռբՀբ–
դարանին ա ն գ ա մ : Եր մասին չատ աւելի
խօսուեցաւ տ ա ր ա ղ ր ռ ւ թ ե ա ն ա ա ե ն , երբ
իբ բոլոր աղղականները, մօտաւոր թէ
Հեռաւոր , աքսորի ճամբէն վերազարձնե -
լով ա ա ր ա ւ Ե՛լմիր ;
Ակիղբէն ի վ ե ր երբեմնի 0"մ. Ի յ ռ ր Հ ր -
գ ա ր ա ն ի Հայ անդամներուն անուններբ
յիչուահ ա ա ե ն Զքհբապ , Վ^արգգէս , Վր՛–
ռ ա մ եան , Հ. Պօ յաճեան , Գ . Փ ա ս ա ր մ ա -
ճեան, Տոքթ. Տ ա ղ ա ւ ա ր ե ա ն , Գ. Տ է ր
Կտրապեաետն , միշտ գուբս ձգուահ է
Օննիկ իՀստնի անունր։ Կբ նշանակէ թէ
ա յ գ մ ա բ գ բ անՀաղորգ մ^ւացահ է իր միւս
Հա յ պա շաօնա կի ցն ե ր ո ւ ն եւ մ իչտ պ ա Հ ա հ
է իր թ՚՚՚՜ՐՔ ե րե ս փ ո խանի Հանղ ամ անքբ :
Ա^ւփարան կարելի է բսել թէ ՚"յԳ է պատ–
ձառը որ մինչեւ վեբշը պ ա Հ ե ց թալէաթի
բ ա ր ե կ ա մ ութիւնը , երր մ իւսնե բ ր , բացի
Գ ՚ Տ է ր Կ ա բ ա ս լ ե տ ե ա ն է որ Հիւանդ էբ եւ
Գ • Փ ա ս տ ր մ ա ճ ե ա ն է որ ա բ ա ա ս ա Հ մ ան էլը
զ անուէ ր , ի բէէնց էլեանքի զ ն ոփը վ ճ ա ր ե -
ցին Հա յ եբեսվւոխանի տուրքը •
Օննրէլ իՀստն դաւաճանութիւն մբ գ ո ր ­
հա՞հ է ։ Շատ ատբա/լռւսելի է ։ Ա ինչեւ
այսօբ ալ ոչ մէկ Հ րապա րաէլա յ ի ն լ ա յ ա ա –
բարութիւն ե գ ա ւ ա յ գ մասին։ Երբ նկաաի
ունենանք որ Հայ իրականութէաւն մէշ բո­
լոբ գ ա ւ ա ճ ա ն ն ե բ բ Վասաէլէն եւ Վ ե ր ս տ
Ա ա բ գ ի ս է ն մինչեւ Ա՚ամբրէ վարդապետ -
նեբ, Գաւօներ , Հմայետէլ Աբամեանցնեբ ,
Եաս եաններ եւ ուրիշներ երե Լան Հան–
ռւահ եւ իրենց արժանի պ ա տ ի ժ բ գ ա ա հ
են պատճտռ մբ չկաբ որ Անն իէլ իՀսանի
գաւաճանութիւնը երեւան չէյ/լէբ , եթէ ի–
րօք ունեցահ էր ։ Գալով իր թրքասիրռւ -
թ ե ա ն , մեր մէշ միչտ գ տ ն ո ւ ա հ է Հոսանք
մր որ ազգին վ։ բկութ իւնը վւնտռահ է
թուրքր ողոքելուն մ է շ ։ Այդ չ ի նշանաէկբ
թէ անոնք դ ա ւ ա ճ ա ն ն ե ր էին, եթէ ա զ գ ա –
ւ կ ա ս գորհոէնւէռւթիւն մը չեն ունեցահ :
Ա իչտ ունեցահ ենք թրքասէրներ եւ էլամ
ա յդպէս ձեւացուկեր որոնք ե գ ա հ են մի–
եւնոյն ա տ ե ն պ ա տ ո ւ ա կ ա ն ա գ գ ա ս է ր ն ե ր է
Ա/ս կաբդէն էբ Բզմիաի Համբաւաւոր
Աելքոն Ջորոլաճեան , քանի որ իսօսքը
«Զռբպաճի»ներուն է : Ե ս " ՛ լ անոր թոռա—
նր թոռն եմ : Աուլթան Ա՚կ՚կ կողմէ ուն­
կնդրութեան ա բ ժ ա ն ա ց ա հ եւ անկէ ֆէս
մը իբբեւ նուէր ս ա ա ց ա հ է ան։ Ա ր դ , ան
է որ իգմ ի ՚ ռ ի Հռ յ ա կ ա պ եէլեզեցին շինահ
է հախքե բուն մեհ մ ասը ինք Հոգալով :
Կրնար ամբոզշովփն իր հաիսքռփ շինել,
րայց ուգահ է ա յ գ շինութեան տ ա լ մո -
՚լոփրգական Հ ա ն գ ա մ ա ն ք , ո ր պ է ս գ ի ամէն
մաբգ. Հարուստ թէ ա ղ ք ա տ , իր լում ան
բերէր։ Մեր տ ա ն բ պարտէզին մէշ ղէէռ
էլանգուն կը մնար այն խոՀանոցբ ուր աղ–
ք ա տ ն ե բ բ կռւղային իբենց ամենօբեայ
էլե բ աէլ դուրը ս տտ նա ւռւ
կատին փրայ : Ան , դ ա ր ձ ա ւ քաղաքաէլան
ա ռ ա ջ ն ո ր դ իր յանգղնութեամբ եւ էլար -
գ ա ս ; ա Հ ու թեամբ : Նշանաբան ր եղաւ կեն–
գ ա ն ի գորհբ, որուն Հ ա ւ ա տ ա բմ ութեամ բ
կ ա պ ո ւ ա հ էբ նուիրեակերու բաղմու -
թիւն մը: իր վսեմ խորՀուբզին եւ բաղ -
մտէլոգմանի , ա ր դ ի ւ ն ա ւ է տ ղորհունէու —
թ ե ա ն կորՀիւ է որ մինչեւ այսօր ալ կը
ւՌւա ք անւիռիստրինեկւ , ամէն տեսաէլէ -
տ ա յ :
թեւ թիկունք Հանգիսանալ անոր՝ կբ
^էշսւնակէ օգնել անՀամար ն ա Հ ա տ ա կ ն ե ր ռ ւ
սրբաղան կաաէլին իրաղորհման , մ ի —
ա ց ե ա լ եւ ա ն կ ա խ Հայրենիք :
3– ՀԻԱԱՅԵԱՆ
ԼԱ՚ոէլէ էլուգայ
չռրպաճիանունը, բայց ՀետղՀեաէ այլա–
փռխռւելոփ«երեւելի»ի իմասաբ ա ռ ա հ է՝) :
Այս առթիւ զո ւ ա բ ճ ա լ ի պ ա ա մ ութիւն
մբ . Ի ղ միտի Ա տ ե փ ա ն ն ռ ս ա ր ք .բ ուղեց
Ա ելքոն Զոբպաճիի նկաբբ ունենալ ա ռ ա շ –
նոբղարանին մ է շ ։ Հարց ռւ փորձ բրաւ
ամէն անոնց ռր բան մբ դիտէին Զորպա—
ճիին ֆիղիքաէլան էլե բ սլա ր ան քին մասին
եւ ա կ եղբաէլացութեան եէլան թէ նիՀաբ
եւ թուխ մարղ մլկ է եղեր է Կր յիշեմ ա կ
ա ա ե ն մ ուլոփր ղական բեբնին մէշ ս ա խօս—
ք ր ՛ —« է Ա մ է րյ զայիՓ՛ 1""ւյՒշՒ ^էս
մ ա ր դ մրն է ե-ղեր» : Այն ա տ ե ն իղմիտի
միս՛էլ նէլարիչբ , Ա ա բ գ ի ս Տ է ր Ա զ ա ր ե ա ն
նիՀար թուխ մ աբզո լ մբ նէլտբր գհեց եւ
կախե ցին առա շնորղտ բանին մ էշ :
ԱՀ տւասի/լ Իղմիտցիի մը էլարհիքը Օն­
նիկ իՀսանի մասին։ Վ Ա ՛
ԻՐԱԲԻ ՆՈՐ ՎԱՐԶԱՊԵՏԸ, Տոքթ. Ֆա–
տըլ ճամալի , Հետեւեալ Հեռաղիրբ ստա—
ցահ է Նի՛– Եորքի՛ Հայէլ՛ Գ ա տ ի կեգբ.
փարչութեան ատէւնապետ Եգ՛ ԱաՀակեա–
նէ .—«Աեր ս ր ա ա գ ի ն կորՀաւռրութիւննե—
րը ձեզ, Իրաքի փարչասլետութիէնբ բս -
տանձնահ բլլալռւ, ուբախ եւ ս լ ա տ մ ա կ ա ն ^
ա ռ ի թ ո վ : Ամբողշ ամ է, լ։ի կ ա Հ այութիւնը 1
եւ ի մասնաւռրի Հայէլ • Գ ա տ ի յանձնա - -
խումբը փ ս տ ա Հ են , որ ձեր պաչտօնափա—
րութիւնբ պ ի տ ի ԲԼԼ՛"յ գե ր աղան ց օր էն
ձեռնՀաս եւ պիտի սլսաէլուի էլատարեալ
յաշողռւթեամբ : Ընգունեցէք մեբ ան -
կեղհ ու լաւագոյն մ ա գ թ ա ն ք ն ե բ բ » ։ ի պա­
տ ա ս խ ա ն , իրաքի փ ա ր չ ա ս կ տ Ֆատըլ ճա—
մ ա կ պ ա տ ա ս խ ա ն ա հ է • «Խ"րասլէսկոր–
Հակալ եմ ձեր յա յտնահ ա յնքան շեբմ
ղղացումնէւ բուն Համ ար : Պիտի ուղէի ան–
՝ գ ա մ մը եւս նչել, որ Հայ ժողոզռլրզբ
չ ա փ ա զ ա ն ց մօտ է սբաիս եւ ես միչտ լա -
ւագոյնը պիտի ցանկամ իրեն»։
բը. գտնելու :
Տ է ր դ ա տ ա ւ ո ր , ըսաւ , տ ե ս է ք թէ
ինչպէս աւազաէլ մը զիս էկցուց եւ կո -
ղռսլտեց : ճամբու քարերն անղամ կը գ ը –
թ ՚ " յ Ի ^ փի^աէլիս փրայ, բայց ան՝ ոչ I
Զ՚էեստներս հուիկ հուիէլ եղան, մաբմինս
ՕՏԱՐ հՋԵՐ (Մանուկներու համար)
ԿԱԻ՚ԱՐԳ ՋՈԻԹԱԿԱՀԱՐԸ
((^. եւ վերջին մաս)
Ծ՚սռան , սաէլայն , մտիկ չբրաւ ու ինք– խ ո չ տ ա ն գ ո ւ ե ց ա ւ , փոքրիկ փ ա ս տ ա է լ
նիրեն բ ս ա ւ . « Գուն չ ա ա մ ա ր գ լօսլկահ քսաէլս ալ ւէ իասին ա ա ր ա ւ ան ; կը խ ն գ –^
ե ս , Հիմակ ալ կ ա ր գ ը քուկդ է լօպկռւե -
լու է - • ^ \
Ու կւբո՚էձսքկեց ճւ)ձե՝կ՛ ե ռ ա ն գ ո ւ ն նուա–
գել , եւ Հրեան աւելի ու աւելի փեր ցատ­
կեց , մացառներուն թ ո գ լոփ իր ցնցոտի -
նե բուն հռւէննեբը :
Վ ա յ ինհի , ա զ ա ղ ա կ ե ց Հրեան ^ ղ լ ^ -
զահդ կ ո ւ ա ա մ քեղի , միա յ ն դ ա գ ր ե ց ո ւ ր
ս ա ն ռ ւ ա գ գ ; Բ ս ա կ մը ոսէլի կ ո ւ ա ա մ ք ե –
կ բ լռէ , է.^է^ի Աստռւհոյ :
Բանի որ ա յդքան փեՀանձն ես , նը -
ւաղս էլը գ ա գ ր ե ց ն ե մ , ըսաւ հառան , բայց
քեհարանքս կը յայտնեմ քեղի , գուն
սքանչելի կբ պ ա ր ե ս :
Ա ռ ա ւ քսակը ու շարունակեց ճամբան ւ
Հրեան , իր աեզր կեցահ , գ ի տ ե ց անոր
ւքէ։էկիլբ, եբբ աներեւոյթ եղաւ ա ն ^ ս ռ մ ^
բալ^ ուժոփը սկսաւ պ ո ռ ա լ • , ^ յ
՜–^— Անիհեալ նուազահու , կ բ բ շութա -
կ ա Հ ա ր , զգուչացիր , ե թ է առանձին գտ­
նեմ քեզ , Հ ո գ ի դ պ ի ա ի Հանեմ , գ ա ր չ ե կ
ա ր ա բահ : թ շ ո ւ ա ռ ա կ ա ն , ես քեղփ կը ցոէք^
ցնեմ իմ ոփ ըլլալս ; >
Եւ միտքէն անցահ բռլոր ՀայՀոյան^կե–
րը տ ե գ ա ց ո ւ ց անոր Հասցէին ւ
Երբ սիրտը պ ա ր պ ե ց եւ քիչ մը Հ ա ն գ ս –
• է ո ա ց ա ւ , փաղեց ք ա զ ա ք եւ գ ն ա ց գատաւո–
բեմ , Ասաուհո յ սիրո յ ն Համ ար , ա յ դ
մ ա ր գ բ բ ա ն ա նետել տուէք։
- - Զինուո՞ բ մը իր սուրոփ քեղ ա յգ փփ–
ճակին մատնեց , Հարցուց գ ա ա ա ւ ո ր ը ;
Ա ս ա ո ւ ա հ չլկէ ) յարեց Հրեան , իր
,ունեցաֆ–ը սուր մը չէր, այլ Հրազէն մը՝
ուսէն կախուահ եւ շութակ մրնալ փի -
ղ է ն ։ Շատ գիւրին է ճանչնալ ա յ գ անպի­
տանը է՛ ^ • "ք՛
Գատա լորը իր հառանեբբ ղրկեց բարի
հառան փնտռելու , մինչ ան՝ միամ տօրէն
իր Հճամբան կբ շարունակէ բ : Անոր մօտ
ղտան ռոէլիի քսակը։ Երբ գատարան նեբ–
կ ա յ ա ց ա ւ , ըսաւ .
Ե ս Հրեային չեմ գ պ ա հ ՝ իր ղբամբ
չեմ ա ռ ա հ , իր կտմքոփբ ա ո ւ ա ւ զայն ին­
հ ի , ոբպէսզի շութակ նուագելս գագրե -
ցնեմ , որովՀետեւ ն ո ւ ա գ ս անախորժ կը
թուէր իրեն ;
\^7^ Ա ս տ ո ւ ա հ իմ , ա զ ա ղ ա կ ե ց Հրեան ,
,ս^լտերը թռչելով, կը բռնէ, ինչպէս՝
ճանճերը՛, . .,; . , , լ,^,
Գ ա տ ա ւ ո ր ն ալ չուզեց Հ ա ւ ա տ ա լ ա ֆ դ ր
խօսքերուն եւ բ ս ա ւ •
• Ջեր սլա շտ պ ա ն ո ղա կան լ ա ս ւա շող
էր , ոչ մէկ Հրեայ այղքան թեթեւօրէն չ ի
չաբժիբ :
Եբբ էլախազան կ՝առաշնոբգէին ղայն ,
Հրեան գ ե ռ կբ չաբունակէբ պ ո ռ ա լ •
Շուն , ա ն պ ի տ ա ն նուագահու , տ ր -
Ժանի պ ա տ ի ժ դ պիտի գ տ ն ե ս :
Ծ ա ռ ա ն , գաՀիճին Հետ՝ Հանգարտօրէն
վ ե ր բ ա ր ձ ր ա ց ա ւ աստիճաններէն ; Երբ
վերշին ս ա ն գ խ ա մ ա տ ի ն Հ ա ս ա ւ , դ ա ր ձ ա ւ
գ է պ ի դ ա տ ա ւ ո ր բ եւ բ ս ա ւ •
Մեռնելէ ա ռ ա շ , վերշին կորՀ մբը–
րէք, խնդրեմ :
• Կր չնորՀեմ, պատասխանեց գ ա տ ա — :
լորբ, պ ա յ մ ա ն ա ւ ոբ ներում չխնդրես :
կեանքիս Համար ռչ մէէլ կռրՀ կբ
խնգրեմ, բսալ , թ ո յ լ տ ո ւ է ք միայն , որ
վերշին ա ն գ ա մ մբ շութաէլս նուադեմ տ
Հրեան յուսաՀատ ճիչ մր ա ր ձ ա կ ե ց .
"է՛ւ ՚"ԷՐ գ ա ա ա ւ ո ր , ի սէր Ա ս -
տուհո յ , թո յլ մ ի տաք :
Ր ա յ ց , գ տ տ ա ւ ո ր բ ըսաւ •
ինչո՞ւ ա յ դ վերշին Հաճո յ ք ր չկոր -
Հենք իրեն։ Աբդէն չ ա փ ա զ ա ն ց խստապա—
Հանշ եղանք իրեն Հ ա ն գ է պ •
Արդէն չէր կրնար մերժել, քանի որ
հառան ինչ ռբ խնդրէր՝ կրնար իր ռւզահը
ս տ ա ն ա լ :
կ ա պ ե ց է ք ՛ կ " , կ ա պ ե ց է ք , կ՚ոռնար
Հրեան.։ իր նուագը ղիս սլիտի խենթեցնէ :
Բարի հառան ա ռ ա ւ շութակը , յարղա -
րեց , ա՚ւաշին ձա յ ն է ն իսկ իսկոյն ամէն ոք
ււկսաա^ չքէ^բմիչ ու դողալ ; Գ ա ա ա ւ ո ր ը ,
գ բ ա դ ի բ բ , Գրասենեակին հառանեբբ ոտքի
ելան պարելու ; Ջուանբ ձեռքէն փ ա ր ի ն -
կ ա ւ այն մարգուն, ռր կբ պ ա տ ր ա ս տ ո ւ է ր
Հրեան կ ա պ ե լ : ճ պ ո տ ի ե ր կ ր ո բ գ Հ ա ր ո ւ ա –
հ ի ն , բոլորն ալ իրենց ո տ ք ե ր բ փեր վ ե ր -
ցուցին եւ գաՀիճն ալ , իր կարգին , ղնաց
"լ՛որին մասնակցելու,։ Ե բ ր ո ր գ Հարռւա -
հին՝ բոլորն ալ սկսան պ ա ր ե լ ու ցատկել։
Գ ա տ ա ւ ո ր ն ու Հրեան միւսներէն ա ւ ե կ
բարձբ էլբ ցատկէին : Պարը իսէլռյն ընդ -
Հանուր դ ա ր ձ ա ւ : Հետաքրքիրներ , որոնք
կը. փութային Հոն Հաւաքուիլ եւ պ ա ր ր
գ ի տ ե լ , իբենք ալ կը սէլսէին պարին մաս­
նակցիլ : Ե ր ի ա ա ս ա ր գ , հեր , նիՀար ,
գ է բ , խառնիիսռլռն , մինչեւ իսկ Հոն գ տ -
նուող չուն մբ ե ա ե ւ ի ոտքերուն փրայ
էլանգնահ՝ սկսաւ պ ա ր ե լ : Ան , որքան
խ ա ն գ տ ւ փ կբ ն ո ւ ա գ է բ , Հանդի ս ա էլաննե բբ
ա քնքան էլ ա ւ ե կային եւ պ ա ր ի չրշանակը
երթալով կբ լա կ ն ա բ : Յոգնահ , կ չ ա ս -
պա՚ւ , զլուխները իբաբռւ կբ բախէին ,
ու ամբոխը կ՝ ա ր տ ա ս ո ւ է ր : Վ ե ր շ ա պ է ս
գատաւո բ բ կ չասսլառ պ ո ռ ա ց .
կ ե ա ն ք դ կբ կորՀեմ քեղի , ի սէր Աս–
տուհո յ , դ ա դ բ ե ց ո լ ր ն ո ւ ա գ դ յ
Բաբի հառան յուղուահ՝ նռւաղբ դագ–
րեցուց , կ ա խ ե ց շութակբ վիգէն եւ կա -
խ ա գ ա ն ի աստիճաններէն վ ա ր իշաւ։ Գբ~
նաց Հրեայի մօտ, որ գետինը փռոլյսհ էր
եւ կր շանա ր չունչ առնել ;
Ա ն պ ի տ ա ն Հրեայ, ըսաւ անոր, խ ո ս –
տոփանէ Հիմակ թէ ուրկէ՞ ա ռ ա հ էիր
գ բ ա մ ր , եթէ ոչ նորէն էլբ նուազեմ յ
Գ ռ գ ց ա հ էի , գ ո գ ց ա հ , ա զ ա զ ա է կ ց
ան , իոկ գուն պ ա ր կ ե չ տ օ բ է ն չաՀահ էիբ
քու գ բ ա մգ ;
Գ ա տ ա ւ ո ր բ Հրամայեց բռնել Հրեան եւ.
կախել իբրեւ գող ;
Թարգմ. Հ. ԱՄԻՐ տ ՚հ
ԿՐԻՄ Ե Վ Բ Ա Յ Ր Ն Ե Ր
Fonds A.R.A.M