Ց
ԱՌ
ԱՋ
9
գութէւնլլ
: Այս
ՀաՆգւսմանքոփ
Թսւղւոր
Ն՚սչԼլս՚ւյ
Հ
II//
IIIII
սյ ր ւս ^
է թ՛ովմաս
Յէասոէ.
-
էէաձհաՍի՚ն
, որուն
ք՛՛՛Լ
այնքան
բաւյար
-
ձաքլ
է Լդսւհ–
վերոյէչեաէ
առաւեէոէ-թ՜իէնր;
ւ՛ր
մ ւսրմնա
ցուցահ՜
ա իպարնե
րուն
՝Հ,աչ
-
եան
ե–։ ռնձնական
ն կ ա ր ա գ ր ո վ
"՛է
կատա–
ր ե լ ա պ կ ս
կր պ ա տ շ ա ճ է ր
; Ա ր դ ա ր ե ւ
ան
ե–
գ ա հ
է միամիտ
, նեդսիրտ
, կոշտ
եւ.
ն ո յ ն
իսկ
յաճախ
իր
անձին
Հեա
Հաշտ
էրէէաէու.
ասաիՀ\ան
գիւրագրդիո.
ու
ր ա ր կ ա ց ո տ
Վ ^ ի ճ ա բ ա ն ո գ
ու ք ն ն ա գ ա տ ո գ
միտք
մր,
որ
սակայն
ղոլրկ
չէ
ե գ ա հ
ղարդացումէ
ել.
աադանգէ
: իր
ընէլերական
չբքանակին
մէք
Ր" չ՛՛բ
Լւն
Հետ
աչ
վիճահ
է,
սակայն
Հ ա կ ա
ռաէլ
աո-ռր
րոլորն
ալ
գինքր
սիրահ
ու
յաբգահ
են , որռվՀետեւ
իր
ընկերները
Հասէ,։աւո
Համռւլումն
են
ունեցահ
ռր
իր
վիճաըա՜Նալի
խառնռւահ՜քը
ոչխնէ
պակ
-
սեցռւցահ
էր
իր անկեգհ
ու
վեՀանձն
Հռ
-
դիէն
:
%ալեան
անիսոնք
թարղմանիչ
մը
եղահ֊
է–,
Տ ՚ ս կ ՚ ՚ բ Վ ա ր դ ռ վ ե ա ն ի
թուրքերէն
իսա
-
ղացանկին՝
տռամներուն
թէ
գ ո ւ ս ա ն ե ր
-
դութեանց
մեհագոյն
մասբ
ինքն
է
թ ա ր գ –
մանահ,
<Տ.Պկլ էէէն»,
« Ա ւ ա գ ա կ ն ե ր ը
»
,
«Տէլէմաք
ի տ ա ճ ա ր ն
Աստգկան
» , ի
մէք
այլոց
իր
ընտրելագոյն
թարգմանռլթիւն
-
ներն
են ե գ ա հ ;
Ունեցահ
է նաեւ
Հեղինա
-
կռւ
թիւններ
«Հա
յրենա
սէր
ղինուո
րի
մ
ը
ե ռ ա ն դ ը » ՝
ա զ դ ա
յ ի ն գ ռ ւ գ ե ր դ
եւ
«՚Լ^թէն
դմղոՀ
աղքիկ
մը»
, երկուքն
ալ
թատերա–
ռէր
Հ ա ս ա ր ա կ ո ւ թ ե ա ն
կողմէ
Համաէլրան
-
՛Ք՛՛՛Լ
" Դ ^ ՚ ՚ ՚ ^ ՚ ՚ ՚ - ա հ
երկեր
Հ
թաղ
ւռ ր
՛Լ,"՛ էեան
ունեցահ
է
եր է; իհա
-
բանի
խմոր։
Ա՚եհանուն
եբղիհաբան
Տ ա
-
կ՛՛ր
Պարոնեան
եղահ
է իր
մ տե
րիմ
բ ա ր ե
կամբ
I^ւ
քաճաԼս
յարդանքռվ
եւ
Հիացոլ
-
մով
ղ ս ա Հ ա տ ա հ
է ՚ԼքԱ՚էեանի
տ ա ղ ա ն դ ը
՝,
թ ա գ ւ ո ր
՚քյալեանի
յիչաաակին
Հ ա ն գ է պ
խոր
յա րդանք
տ ա հ ե
լու
Համաբ
պիտի
բա
ւէր
մԼւայն
յ ի չ ե լ
Հոս
թէ
ան
ՀեղԼնաէչն
է
ե գ ա հ
«Լէպլէպիճի
ՀօրՀօր
ա ղ ա » կատա
-
կէ,րղռւթեան
: Այս
գորհ՜բ
թրքաՀայ
թատ
րոնի
Լսաղացանկին
մէք,
իրրեւ
էլատակքլր–
գութիւն,
փայլռւն
ու ա ռ ա շ ն ա կ ա ր գ
տ ե ղ
մր
ղրաւահ
էէ
Տիզրան
ՋուՀաճեանի
ղոգ–
արիկ
մեղեդիներով
նուի
բ ա գ ո րհուե
լէ
ե ա ք ,
ոչ
միայն
կ.
Պ ո լ ՚ ՚ ո յ
, այլ
ամբողք
Ա–
րեւե/քի
մէք
մեհ
Համա1լրանքի
ե լ
բնդու
նե լութե
ան
արմանացահ
է •• ՚եի՚֊թը
թէեւ.
քիչ
մր
կբ
նմանի
Աոլիէոի
ՀձՊարռն
Փոկբ~՝
սօնեաղ»ին
,
սա
/լայն
տիպարնեբն
ու
բաբ
ք ե րբ
գեբաղանցօրէն
արէ,ւելեան
կամ
ա
-
ւելփ
ճիչգ
թ բ ք ՚ ՚ ՚ է լ ա ն
են , ռրոնք
կբ
ներ
-
կա
քաց
նեն
Աուլթան
Ա ա Հ մ ռ ւ տ
Բ – ի
( 1 8 0 9 ֊
3 9 )
տիրասլետութեան
՚էերքձ՚ե
Ա
՚քանի
լ ն
կերային
կեանքբ;
« Լէ՚ԳԼէ"1Ի^հ^Ի
՚^^է. ՚Եալեան
յաքողահ
է
Հարաղատօրէն
նեբէլայացնել
բ" է" բ
աի
-
պաբներբ
: Արեւելեան
րարքերբ
իսո
րասլէս
ուսումնասիրողի
իր
մեհ
աբմանիքբ
ե ր ե
-
ւան
էլուգայ
այս
գորհին
մէք։
Տադաչափ–
եալ
ռւ
աբձա/լ
լեղուն
(թուրքերէն)
ս ա
-
Հուն
է ե լ մաքուր,
ոբովՀեաեւ
թոլրքեբէ–
ն ի ՛քէք
ունեցահ
իր
Ի՚"Բ
Հմտութեամբ
%ալեան
Հեղինակութիւն
մբ
Համարուահ
է
իր
մամանաէլին
եւ
սիրուահ
ու
յաբղուահ
Ի՜ՆՋՊէՍ ՊԱ8ՔԱՐԻԼ
ԱՅԼՍՍԵՐՍ՜ՍՆ Դէմ՛
ՄԱՐԱԷՅԼ
Տարիներէ
ի վ ե ր
աՀակո–
չը
կը
Հնչէ
նոր
սերունդը
այլասեբումէ
փրկելու
Համաբ։
Հ ա կ ա ռ ա կ
այս
րոէորին,
նորերբ
Հ ե տ գ Հ ե ա է
աւելփ
կբ
Հեռանան
:
Ի ՚ ^ ն չ
գոբհնական
միքոցներով
փորձեցինք
փբկե
լ դա
յ ն
ա յլասե
րում
է
եւ
ի՝ ն չ
ար
V
I" ՛՛վ՛ Քա՛ղեցինք
մեր
ա չ խ ա տ ա ն ք է ն
: Կր
-
նա՛՛նք
բսել
թէ
բրինք
մեր
կարելին
,
փոր
ձեցինք
չատ
մբ
միքոցներ
, սակայն
ա բ
֊
գիւնքբ
ա
յ ս
է
միայն
յ
Ոչ
, սլէաք
եղահ֊
էուրք
եւ
հրագրուահ
ա չ ի ս ա տ ա ն ք
տ ա ր ո ւ ա հ
չէ
։ Աենք
աւելի
ում
տուինք
խօսքի
, խ բ ա ա ի
եւ
մ ե ո ա գ
֊
րանքի
; Ի ՞ ն չ
էլլնէ
հանր
Հիւանգին
հնող
քբ
, պ՛ստչգամներէն
ք ո ւ ս ա Հ ա տ
ճիչե
ր
կ ՝ ա բ ձ ա կ է ,
հ^ուեկե՞բբ
կբ
հեհէ
, Հիւան
-
գին
խ ր ա ՞ տ
կուտայ
ոբ
չմեռնի,
թէ
նիւ
-
թ ա կ ա ն
եւ բ ա ո ռ յ ա կ ա ն
ղոՀողութիւն
յան–
ձ բ ն կ՝առնէ
եւ
մասնադէանեբու
Լսնամքին
կբ
յանձնէ
գա
յ ն
:
՚ Բ ի ձ բ ա ց ա ռ ռ ւ թ ե ա մ բ
նոբ
սեբունգի
այ
լասերման
մասին
իսօսռդ
ե լ գրող
քարո
-
գիչնեբբ
խօսահ
ե լ գ բ ա հ
են
ոլրինեբու
Համար
Աղգային
տօնի
մբ
առթիւ
եկեղեցի
կբ
գտնուէի։
Օրուան
բանախօսբ՝
մօրու
-
սալոր
գրագէտ
ե լ
« Հա
յա ստանասէ
ր»
,
կբ
մեղադրէր
Հայրերբ
ռբ
իրենց
կիներն
ռւ
գ ա ւ ա կ ն ե բ բ
եէլեղեցի
չեն
բերեր
իրենց
Հետ
,
Ա ր դ ա ր
գիտռղոլթիւն
% Աօ՚ռս
կե–
ցուլերէն
մէէլբ
ռլշագբո
ւթե
ամ բ
վւնտռ
-
տռլքի
սկսալ
եւ
դ ա ռ ն ա լ ո վ
քռվինին
բ
֊
ս ա ւ
Աակայն
ո՞ւր
են
մեր
քարողիչին
թուրք
ղբադէտն/,րէ
ե լ լեղուաղէտներէ
:
Ըսինք
թ է Վ է պ լ է պ ի ճ ի » ի
լեղուն
մաքուր
է
է
Պնղողներ
պիտի
Բէէան
թէ
այս
՚իաբ
-
կահը
այնքան
ալ
ՃԼ՚չդ
ՀԷ
, վասնղի
յաճաիս
Հանգի
պ ա հ
ենք
ա
յ դ
գոբհին
մ էք
գոե՜Հիկ
բաոէւբոլ
ե լ բացադանչռւթիւններու
, ո
-
բոնք
իսաթաբահ
են անոր
լեղուական
մաք–
ր ութ
իէնբ
:
Աա/լայն
\,ալեանի
լնադիբբ
ի ձեոին
ու
նե ցողնէ,
ր
էլբնան
վէէս՛
յ ե
լ թէ
«Լէ պ/էպի
-
ճի»ի
Հեղինակբ
իր
ղորհին
մէք
չու1։ի
բբ^
նաւ
ա ւդ
գռեՀիէլ
բառերն
ու
բ ա ց ա դ ա ն չ ո ւ –
թիւններբ։
Ա տ ո ն ք
ղորհն
են ե գ ա հ յ ե ա ա
-
գային
«Լէպլէպիճի»ն
բեմ
աղբող
աչքբ
-
բացնեբոլ,
որոնք
ամբոխին
Հաճելի
բլլա
լու
միաումով
գորհահ
են
այդ
ոտնձղոլ
-
թիւնբ
։
թ ա դ ւ ո ր
Նալեան
եղահ
է մԼւքաՀասաէլ
,
մսուտ,
գրաւիչ
նայուահքով
անձ
մբ
;
Արեւմ
տաՀա
յ
բեմի
մ իւս
բոէոբ
ղ ե ր ա
-
սանՆեբուն
նման,
թ ա գ ւ ո ր
Նալեանի
՚ լ բ է
-
խուն
ալ
կախուահ
է
Ղ՛ամոկլեան
սռւրի
մբ
նման
, գրկանքի
, տ ա ո ա ս լ ա ն ք ի
եւ
թբչ^
ուաուււթեան
մաՀասարսուռ
ուբոլականբ
:
\ ւ լ
՚ ս յ ս
տաղանղւսւոր
աբուեստա/լէաբ
,
3 3
ա ա բ ե կ ա ն
ե բ ի տ ա ս ա ր ղ
Հասակին
իյնա–
լ ւ ՚ վ
Հիւհախաի
ճիբանն
ե բ ո ւ ն մ էք , մէ,ո
ահ
է \Տ1^ին
եւ
մոռցռււսհ
• • •
Ա Ր Տ Ա Շ Է Ա
Գ Ա Բ Է թ Ե Ա Ն
կինն
ու
աղան
:
Ուրիչ
ա ն դ ա մ
մբ
էնգի
կողմի
թեբթին
մէք
ւլրական
մբցանաէլ
մբ
էլբ տրուէր
նոր
սերունգէն
անռր,
որ
անսխալ
Հայերէն
կրնար
գրել
ու
կարդալ։
Աակայն
յօգուա–
հագբին
միակ
ա գ ա ն
քանի
մբ օ տ ա բ
լեղու–
ներ
կբ
խօսի
ու
կբ
գ ր է
անսխալ,
բայց
Հայերէն
մէկ
աառ
չ ի ճանչնար
: Շ " " "
կան
այս
քարողիչներէն
: Այսպիսիներբ
իրենց
գոբհքին
Հ ա կ ա ռ ա կ
խօսքերով
եւ
քաբող
֊
ներռվ
ամէնէն
վ տ ա ն գ ա ւ ո ր
Հարուահբ
կու
տ ա ն
ա ղ դ ա պ ա Հ պ ա ն մ ա ն
պայքարին։
Այսպէս
, չ ա տ ե ր
այլասերման
գէմ
պ ա յ –
քարելս
լ
միքոցներ
ցոյց
կուտան
ե լ
մե
-
ղագրանքնեբ
էլ ուղղեն
, իրենց
ղաւակնե
-
բ ՚ - ւ ն
Հետ
օ տ ա ր
լեզուներով
կբ
խօսին
,
ղանոնք
Հեռու
կբ
պաՀեն
ե ր ի ա ա ս ա ր դ ա
-
էլան
Աիռլթիլննեբէ
ե լ Հայկական
Հալա
֊
քոյթնեբէ
: Ըսէք
խնգրեմ,
այսպիսի
տար
րերով
էլրնա՞նք
սերունգբ
փրէլել
այլասե
-
րումէ
: Խ ե չ ա փ ա ռ ն
ալ
խօսքով
կբ
թ ե
-
լ ա դ բ է բ
իր
ղաւկին
հուռ
չքալել
,
սակայն
ինք
հուռ
կբ
քալէր
: էւ
. . .
1 )
Ա յլասերմ
ան
գ է մ
պա
յքարելու
սլա
յ –
մաններէն
մէէլն
է,
անձնական
օրինակով
ուղղութիւն
ա ա լ
ժողովուրգին
:
2)
Պայքաբբ
սլէտք
է
սկսիլ
տունէն
:
Ե–
թէ
աղուն
հնողքբ
այլասերահ
է ^^այրը
եւ
՚^"՚յՐԸ
Ի բ ՚ ՚ ն ց
ղաւկին
Հետ
Հայերէն
չեն
խօսիր,
թնչպէս
կրնանք
Հայէւբէն
սորվե–
ցնել
այղ
լնտանիքի
ղալկԼն
:
3 •
Նախ
փրէլենք
հնողքբ
, յիչեցնենք
ա–
նոնց
իրենց
ա ղ գ ա
յ ի ն պարտա
կանութիւնբ
Հանդէսլ
ղա
ւա
էլն ե ր ո ւն :
կ՝առաքար1լեմ
էլաղմ
էւ լ հնո ղա էլան
միութիւններ
եւ
սլար–
տաղլւել
, ռր
Հայերէն
խօսին
իրենց
ղա
-
լաէլնէւբուն
Հետ,
ղանոնք
մտցնեն
ա ղ գ ՛
կաղմ
ակերպոլթիւննե
լաւ
մ՛էք
, ե լ Հա
յկա
կան
Հ ա ւ ա ք սյթնե
բու
տանե
լռվ
լնտելա
-
ցնեն
մեր
մչակոյթին
ե լ սովոր
ութիւննե
-
բուն՝
՚իոքբ
Հասաէլէն
: Հայր.
Ա իութիւն
-
ները
էլրնան
կաաարե լ այս օգտակար
ա չ
-
խ ա է ո ա ն ^ ե ր բ
Լւրենց
չբքանաէլին
մէք
:
իւ
րաքանչիւրս
սէլսինք
մեր
տուներէն
եթէ
իբասլէս
կ՝ ուղենք
ա ղ գ այ ի ն
ղորհ
կաաա
-
վ՛ել
: Առաքին
եւ
էլարեւոբ
ա չ ի ա տ ա ն ք բ
հնռղքին
կ ՚ ի յ ն ա յ
յ
Ընտանիքբ
լաւագոյն
վայրն
է աղգային
ոգին
ղարղացնէւլոլ
Հա–
մար
:
՛Բ–
Ա Ա Ա Տ Ո Ի Ր
ԼՈԻՐԵՐ
Ե Ր Ե Ւ Ա Ն Ի
ԹԵՐԹԵՐԷՆ
ՄԱՅԱԿՈՎԱԿԻԻ
գորհերէն
« Ա բ տ ա ս ա Հ
-
ման»բ
Հայերէն
թ ա
րղմ
անութեամբ
Հբա
-
տաբակեց
վերքերս
ՀայսլետՀբատբ
: Տ՛ո
-
ղռվահուն
կբ
պաբունաէլէ
1922
-
1929^
բնթացքին
ռուս
բանաստեղհին
գրահ
եր
կերը,
ա ր տ ա ս ա Հ մ ա ն ե ա ն
ճամբոբգոլ
-
թեանց
անմ
Լւ ք ա կ ա ն տ պ ա ւ ո ր ո ւ թ ե ա ն
տ ա կ ։
Հեղինակբ
ցոյց
կուաայ
թէ
ղբամատիրու–
թ ի ՚ ն բ
անիսուսափե
լ ի
էլե ր պ ո վ պիտի
կոր
-
հանի
, թէ
լնէլերվաբական
էլարգերբ
գե
-
րաւլ
անց
են
քաղքենի
կարղ
երու
՛ԼԲ՛"
յ
•
Թ ա բ գ մ անի
չԿւերը
,
Հբ
. Գբիղոբեան
,
իք.
Հբաչեան,
Մ.
Արմէն,
Պ.
Մ ի ք ՚ " յ է ւ
-
եան
մեհ
գմռւարութեանց
Հտնղիպահ
են ,
բանաստեղհին
ամէն
մէկ
բ ա ռ բ բացատ
-
րելու
Համար։
Անոնք
ա չ ի ս ա տ ա հ
են
Հա
-
Ն Ա Մ Ա Կ Ն Ե Ր
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ՊԱԿԱԱ
ՄԸ
Բարեդռրհաաէլն
, Ա ղ ք ա տ ա խ ն ա մ
, կա
-
պոյտ
Խաչ,կարմիր
Խ ա չ ,
ե լ այլն
ունինք,
Բ ՚ " յ ց կ ա ր օ տ
Հիւանղներուն
դեղագիրներբ
չինել
տուող
էլաղմ ա կ ե բ սլո ւթիւն
մբ
կամ
լնկերութիւն
մբ
չունինք
: ի ՞ ն չ պիտի
բնէ
այն
կ ա բ օ տ ե ա
լ բ
երբ
գեղաղ
իբ
մ ը
ունի
ճեռքին
մէք,
բայց
ոչ
նիւթական
միքոց՝
ղայն
պ ա ա ր ա ս տ ե լ
տալու
;
Շատ
մբ
Հ իւանգնե
բ իրենց
վիճակին
եւ
բախտին
ձգռւահ
են : Աւ ճ ա բ ա Հ ա տ
կբ
դի
մեն
Հետեւեալ
միքոցներուն
.
1 •
Արդէն
պակաս
ուտելով
Հանգերձ
,
աւելի
սլակսէւցնել
ռւտելիքբ
,
ոբպէսղի
կարենայ
դնել
դեղերբ։
կբնա՚՞յ
, Հ ա ց ա
-
գորհին
եւ ն պ ա ր ա վ ա ճ ա ռ ի ն
տրուելիք
դբ–
րտմբ
դ ե ղեբու
յատկացնել
:
2
Գրամ
ունեցող
անձ
մբ
գանել,
ոբ—
պէսղի
իբ
ղեղագիրբ
բ ա բ ե ս ի ր ա բ ա ր
շինել
^
տ ա յ
:
3 ՛
Ի ր բարեկամներէն
խնդրել
որ՝
գ բ –
ր ա մ ա կ ա ն
Հ ա ն դ ա ն ա էլոլ
թիւն
կ ա տ ա ր ե ն
;
Լ՛
իբ
կարասինէւբէն
էլամ
դռյքեբէն
մաս
մբ
հախել
;
5 •
Ջգւ՛րհահել
գ ե գ ա գ ի բ բ
, ամէն
րան
ձգելով
բախտին
:
ԱնՀբաժեչտ
է
միութիւն
մբ
կաղմե
լ
կամ
յանձնարարել
Ա ղ ք ա տ ա խ ն ա մ
լնկե
բու
-
թեանց
որ
մ իքո
ցնե
բ տ ր ա մ աղբեն
, կ ա ր օ տ
Հիւանղներու
գ ե ղ ա գ ի ր ն ե բ բ պատ
րաստե
-
լու
Համար
:
—
Ա– ԱԺտէրեան
լատարրմ
մնալ
լ՛չ
միայն
բ ո վ ա ն գ ա կ ո լ
-
թ ե ա ն ,
ա
քլեւ
ձեւի,
անոր
ս ա ե ղ հ ա դ ո բ հ ա –
կան
ոճին
մ ա ս ն ա յատկութեան
: ^ ո ղ ո վ ա
-
հուին
մէք
պաՀպանուահ՜
են ր ա ն ա ս ա ե ղ
—
հ ի ն
օգաագո
բհահ
գ ե ղ ա րուե
ս ա ա կ ա ն
սլատկեբնեբն
ու
ռուս
ժողռվբդական
բ ա
-
նաՀիւսռլթեան
ձեւերբ^
ռրոնցմռվ
կարելի
է քիչ
ր ա ռ ե բ ո վ ,
ա ր տ ա յ ա յ տ ե լ
չատ
գ ա
-
ղավւաբնէ.բ,
եւ
ղփմե/
մեհ
լնգՀ
ան բ ա ց ռ
ւմ–
ներու
: ՚ Բ ն ն ա դ ա ա
Ա • Յաբութիւնեան
գ ի
աել
էլուտայ
թէ
չատ
սխալներ
կան
թ ա ր դ –
մանութետն
մէք
:
ՆՈՐ
ԱՐԱԲԿԻՐԻ
էչաՀոյքի
գոբհաբանին
դէմ
իսիստ
քննադատութիլննեբ
կբ
Հր ա
-
տաբակէ
^Աով.
Հ ա յ ա ս տ ա ն »
(3
Աեպա.)
:
Կ*բսէ
թէ
Հաստատութիւնր
լ ր ի ւ ֊ չ ի
էլատա–
բեբ
հրագիբբ,
թէ
ա բ ա ա դ ր ռ ւ թ ե ա ն
ռրակբ
ցահ
է,–
կաՀո
ւքի
ա ր տ ա ք ի ն
ձեւալռլւումբ
գ է չ ,
Հ ո գ
չ ի տաբռւիր
արւռադրանքի
ղե
-
ղեցէլութեան
, լալ
չեն
չորցներ
փա
յաբ
,
որու
Հ ե տ ե ւ ա ն ք ո վ
կաՀո
յ ք բ
(կ՚սՀ
-
կա
-
րասէ)
պաաբասաե
լ է ն
ե տ ք
կբ
ճ ա թ ռ ա ի
եւ
մտսերբ
իրարմէ
էքբ բաժնուին
:
Աբտա
-
ԳԲրութեան
առաքին
տեսաէլը
իքահ
է
մին
չեւ
եբրորդ
տեսաէլին
: Ութերորդ
ամիսն
է որ
գլխաւոր
ճարտարագէտ
չկայ։
Տնօ
-.
րէնբ
ռւչադրութիւն
չ ի դարձներ
։էարչւս
—
կաղմի
Լկատր)
որակաւո,րման
:
Աասնա–
նաւլիտական
ուսուցման
խմբ ա կ բ ,
ուր
կան
յիսուն
բանուորներ
, անղո
րհութեան
է
մաանուահ
: Գոբհատան
մէք
մասնաճիւ
—
ղեբու
վ ա ր ի ^ ե ր
կան
որոնք
որեւէ
կր
—
թութիւն
չունին
%
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(19)
Պ ա տ մ ո ւ թ ե ա ն
աւելի
ճչդրիտ
Հ ա ն գ ա
-
մանք
մբ
տալու
Համար
, պ ա տ բ ա ս ւ ո
եմ
իսրիլ
կասկահի
սրտնեղութեան
ե լ գ է չ
նա–
թաղգացումնե
բու
միեւնո
յ ն
մ թնո
լո
րտին
՚^^Տ.
"Ր
" ՛ յ դ օբե
բուն
էլբ լլկէր
միտքս
։
Մէկ
բան
ս ա ո յ գ
է,
ա յ դ
լարուահ
եւ
բոնաղբօսիկ
վիճակը
որուն
մէք
կ ՝ ա պ ր է
֊
ինք
մ1^ր երեւաէլա
(ութեան
արդիւնքբ
չէբ,
11/
յլ
բ ա ց ա բ ձ ա է լ ա պ է ս
իբաէլան
:
Նոյնին^^
^ ՚ ^ Իլ
՛Բոլմէն
, ա
յ դ
անէլարեկիր
մ
արդն
.անդամ
չարունակ
ա1^աբ1լներ
էլէնէբ
;
Շաա
անգամներ
լսեցի
որ
էլ՚բսէբ.
Այս
մարդիէլբ
կ՝աղղեն
քիդերուս
վը
-^
րայ։
ԱԼւչտ
ա լսպէս
մռա՝՛
Ա
են
:
|
Հաբցռւմր
կ՛ու
ղղէր
իր
պ ա չ ա օ ն ա կ ի –
ցԼն
, Գաւիթ
էմմըթԼւ։Այս
ե ր ի տ ա ս ա բ դ է մ –
մ րթբ
բ ա ՛ աէլան
Համ ակրանք
կը
նե բ ն չէ ր
ինճ
• Լւր լոաէքեաց
բնա/ո
րու
թ իւնբ
երբեք
անՀաճո
ք չէր։
Ի ր անկեղհ
եւ վ ճ ռ ա կ ա ն
ե
-
րեւո
ւթբ
վսաաՀութքււն
էլբ
նեբչնչէր
ս ա
իս բ ա ո
լ
Լւ ք ա կն ե բ ո ւ ն մէք
^ որոնք
իրենց
ժ ա –
.մ ս՛ նակբ
էլանցլնէ
Լն
Լւրաբմ
է
կ ա ս
էլահ
ե
-
լ"Վ
•
Աէ՝
պատասխանեց
Պ–
՝Բռլմէնի.
^անցեալ
տ ա ր ի
բոլորովին
ա ա ր բ ե ր
էբէ
Բայց
նիւթին
վրայ
չհանրացալ
եւ
չու
ղեց
սլնդել։
Ջեմ
կրնար
գուչակել
թէ
ինչ
կ՝անց–
ն ի
էլբ դ ա ռ ն ա յ ,
աւելցուց
Պ ՛
՛Բոլմէն
ս ր ա –
նեդ։
իբրեւ
պատասխան
էմ
մ բթ
բ ա ւա
էլանա–
ց ա ւ
ուսէ,րը
թօ
թ ո ւե լռ վ ;
Աւելի
չաՀեկան
խօսակցութիւն
մը
ունե–
ց ա
յ
ՕՐ
• ճռնսընի
Հեա
: Շատ
կը
յարդէ
ի
" ՛ յ ղ
կարող,
թելացի
ե լ գորհնա.կան
աղ—
քիէլը
: Յա
յնասլէտ
ճչմ ա բ է տ
Հերոս
մ բ
կբ
նէլաաէր
Տոքթ.
Լէ յանբր
ը : Այս
առթիլ
ին
հ ի պ ա տ մ ե ց
անոր
ամբող^
կեանքբ
սէլսե–
լով
մանկութենէն
։Գիտէբ
այն
բոլոբ
՛Լայ—
րերբ
ուր
պեղումն
էւր կ ա տ ա բ ա հ
է բ
ան
եւ
անոր
բռլոո
ա շ խ ա ա ա ն ^ ^ ե բ ո ւ ն
արդիւնքը
:
կ՝եբղնում
թէ
գ ո ց
դ ի տ է ր
ա մ բ ո գ ք
Հատ–
ոլահներ
անոր
դասախօսռլթիւննեբէն
։
Ջ ա
յ ն
էլբ նկատէր
դարուս
ամէնէն
ականա
ւոր
Հ ն ա գ է տ բ
:
ԵԼ
ինչ
պարղ
մ ա ր գ
է,
ա ն ա ա բ ր ե ր
աչիսարՀի
բաներուն
: Երբեք
ղոո
ալ
եղահ
չէ
։ Մ է,հ
մ արգ
մ բ
մ իա
յ ն
էլրնա
յ
ա
յսքան
Համէաստ
բլլալ
:
^ԻչԳ
^ ՝ արժէքաւռբ
մարգիկբ
երբեք
պ է ա ք
չեն
ղղար
իոենք
ղիրենք
ց ո ւ ց ա դ բ ե –
լ ո ւ ։
Եւ
ինչ
չէնչող
նկարադիր
ռւնի
:
Ջեմ
կրնար
բ ա ց ա տ ր ե լ
թէ
որքան
կբ
ղուաբճա–
նայինք
Լնք
, Րիչրբա
Բ ա բ է յ ե լ
ես
երբ
նոր
եկահ
էինք
այստեղ
: Զուարթ
իսումբ
Ր
կր
կո՚ղմէինք՛
Րիէբբա
՚Բարէյ
արդէն
իրեն
Հ ետ
ք լ ա չ խ ա ա էր
Պաղեստինի
մէք։
Մ
՛ե
–;
օ տ ա ւ ո բ ա պ է ս տասբ
տ ա ր ո ւ ա ն
բաբէ
կամ^ւեր
են : Գալով
ինհի
, եօթբ
տ ա բ ի
է
Որ
կր
ճանչնամ
ղինքբ
:
ինչ
աղռւոր
մ ա ր գ
է
ա յ գ
՚ Բ ՚ ՚ ՚ ր է յ Բ ^
բացաղանչեցի
;
Այո
, գ է չ
չէ
) պ ա տ ա ս Լ ս ա ն ե ց
էլարճ
։
—
ք ^ " ՚ յ ց
Ի՛^ կ"՚բ^իք"վ–>
քիչ
^բ
չ " " "
ինք1ւամփոփ
է ;
Աոաք
ա յ գ պ է ս
չէր
: Ա ա ե ն է
մբ
ի վեբ
•
Յ՚սնկարհ
կ ա ն դ
ա ռ ա ւ ։
Եբբէ՞ն
ի վ ե բ ,
Հարցուցի։
ՊաՀ
^ չատ
բան
փռխուահ
է
այսօբ,
աւելցուց
, տեսակ
մբ
թօթուելով
ռւսեբբ
:
Զսլնդեցի
, յուսալով
որ պիտի
չարունա
կէ
իսօսիլ։
ԵԼ
վ ե ր ս կ ս ա ւ
տեսակ
մր
Հ ե գ
-
նութեամբ,
էլարհես
մեղմացնելու
Համար
ի ր րսելիքն1ւրուն
հ ա ն ր ո ւ թ ի ւ ն բ
:
Թերեւս
քիչ
մը յետամնաց
եմ
.
բայց
կը
կարհեմ
ոբ
եթէ
Հնախոյղքւ
մր
էլինր
չ ի
Հետաքրքրուիբ
իր
ամուսնռյն
ա չ խ ա ա ա ն ք –
ներռվ
, աւելի
լալ
է որ
չրնեէ։
ր ա ն ա լ
անոբ
Հետախոլղութեանպ
: ի ս
նրէ, ե ա
յ ո ւ
թ Լ՛ւ նը
լնւյՀա
բումնե
ր ք ա ռ ա ք
կր
բ^րէ։
Տիէլին
Մերքատռյի^
ե՚աենաբկէք.
0^1
ա՞ն
^ (Օր–
ճոնսրն
քնթագրոլ
-
թիւնս
ժ խ տ ե ց
չարժումո/է
մո՝\
:
Տիէ/Լն
Լէյտնբոի
մասին
կր մտահէ
ք՛ ։1քնռլշի/լ
ե քն
մրն
է եւ
շ ա ա
լալ
1լ՝րմրոնք–մ
որ
Տ՚՚քթօրբ
ա
լնքան
կասլուահ
է անո,ր
: Բաքւյ
Հոս
իբ
աէ/ղբ
չէ՛.
Ի ր նեբկայոլթիւնր
հւռովութիւն
կր
ձ ղ ^ մեր
մէք։
ւԼյսպէս
ուրեւքն
Օր
• ճոնսբն
ալ ,
ինչսլէս
Տիէլին
՚Բելսի
Տիկին
Լէյանբբբ
պատաս
-
խ ա ն ա տ ո ւ
էլբ
նկատէր
ա ր չ ա լաիսում
բին
անղամներուն
մի^ել
տիրող
լարուահ
մ ՚ բ թ –
նո լորտին։
Բայց,
աքն
ա ա ե ն , ի՞նչսլէս
բա^
ց ա ա ր ե լ
Տիկին
Լէ ւանբբի
գ գ ա ց ա հ
Աղային
վա
խէ, ր բ :
-
Խելքբ
միտքբ^
ղրաւռւահ
է,
չարու
-
նակէ,ց
Օր.
ճոնսբն
: Խեղճբ
կբ
նմ՛անի
Հա
ւ ա տ ա ր ի մ
ե լ նախանձս
տ
հեր
չունԼւ
մ՛բ :
Խորասլէս
կբ
1
/ալԼւմ
աեսնելռվ
ղինքբ
այդ
պ է ս
յո/լնահ
, Հողերէն
մաչահտ
Ինք
պէտք
է
մԼւա քն իո
պ քւպաւ։
ւ մներռւն
մ ասին
մ տա
հէ , փ ո խ ա ն ա կ
միաքբ
ղբաղե
ցնելուէլնոք
մով
ե լ
անոր
ա պ ո ւ չ
վախէ՚բով։
ԵԹԷ
այնքան
էլբ վաԼսնաբ
աքս
Հեռաւո
ր երկբին
մէք
բբ–
նաէլելէ
, ինչո՞ւ
Ամերիկա
չմնաց
: Ես
չեմ
կբնար
Հանգռւբժել
անոնւք
որ
Օ տ ա ր
երկիր
էլէյրթան
իրենղ
ա ղ ա տ
կամքով
եւ
Հոն
Հասնելէ
անմիքապէս
վեբք
կբ
մրմոան
ե լ
էլբ
տ ոան
քան
:
Յետո
յ
վա
խ ն ալռ վ
որ
չ ա ա
ք ա ռ ա ք
ղ բ
-
նաց
, վ.ո քէճե ^ նա֊,անքել
;
Բնա/լանաբար
անկեղհ
ՀԼւացում
մբ
ունԼէմ
իրեն
Հ ա ն գ է պ ։ Շատ
սիրուն
կին
մրն
էք ե լ երբ
ուղէ
կրնայ
չ ա ա
Հաւ\ելի
ղաոնալ
;
Աքստեղ
գ ա դ ր ե ց ա լ
մեր
խ՚օսակցութ
ի ւ ն բ :
ինինիրենս
մտահէւղի
թէ
քաւ
իտենաէլան
սքատմռլթիէնւ՚ւ։
է որ
էլր
կբէլնուԼ։,
•
երբ
էւքնե
քւ ր միասին
կ՛՝ ասլ
րին
, նախանձի
գ ե ւ բ
մ ի գա
էր
սսլրղ
ի Լւրենց
մէք
:
Fonds A.R.A.M
