ղունի,
մռնաւանդ
որ
Ամերի1լայի
իր
պայմաններր
Համեստ
էին ել. ըրահ աչ -
խատանքը
կասլ չունէր
իր մասնագիտոլ
-
թեան
ե լ
կարողութեանց
Հեա : Ես թուր -
քին տոմսէն
միայն
իմացայ որ այղ չրքա
նին Օննիկ
իՀսան
անունն ալ
այլափոխեր
է Օննիկ
Օքանի
։
՚Բէմալի
մաՀէն
վերք, տոաքին
ղորձ՜ը
^լրչլայ
սակայն
կրկին Հեռանա
լ
թոլրքիա–
յէն ել վերաղաոնալ
Ամերիկա
, թէել
նիւ–
թապէս
աւելի
լայն
մ իքո ցնե ր կրնար
ունե
նալ թուրքիոյ
մէք քան Ամերիկա՝
ուր
խո–
չՈր
անհանօթ
մը կչ, սպասէր
կրկին
իրեն :
« Ե րեսփո խան
Օննիկ» պէտք
չունէր Ա–
մեըիկացիէն
իմանալու
թուրքին
միսւյն
Հայերու
ոճրագռրհ
րքքալր կամ էրԼլուլը ,
( թուրք
օրաղրոզին
՚" յս «*/ իա յն»
բառը
չատ րան կ՚արմէ) : ԸնգՀանուր
Աղէտին
իր մ եհ՜ա լո րն
ե
ր էն մի քանին
կորսնցնելէ
վ ել ք , Իղմիրի
աղէտին ալ
կորսնցուցահ
էր իր երկու
սիրելիները : Նախ քրո^ ա -
մոէ՚քինը, որ Հիւանղկախ
եւ քալելու ան-
կարող
երրիր կնոքն ու Հօրս
թեւերուն
կաււչահ
ֆրանսական
չոգենալ
մը
պհտքէ
ապաստանէ
ր , քարափին
ւիյւայ իոկ կր
Խպաննոլի
թուրք
ղինուորէ
մը՝. Շոգենա
՚~
լը ո ւչա ց ո ւց ահ րրա ւով իր
մ եէ^ումը ,
՛մեր ինները
24
մամ էն աւելի
չողենա
ւէն
լալադին
Կը
տեսնեն
իրենց սպանեալ
սի -
րելիիւն
գիակը
քարափին
վրայ
փռուահ
. • •
Օննիկ
իՀսան
անղալակ էր•
ճչմարիտ
Հօր մը պէս գուրգուրանքով
պատրաստահ
ռւ կրթահ էր իր քրոք ել վերոյիչեալ
ըս -
պանեալին
անգրանիկ
որգին՝
փասաարան
Օննիկ Աչճեան
ԼփարիղաՀայ
Տէր եւ Տիկ •
Հրաչ
Աարղիսեանի
քենեկալն ու քեռայ ֊
րը) : իրեն չատ
"իրելի այս
երիտասարդն
ալ իր կարգին
ք՚ղմիրի
աղէտին
գե րի ըռ–
նուելով
թուրքերէն
, կը սպաննուի Ա անի–
սայի
մէք։
Փաստաբանին
եղբայրներէն
մին,
նոյնպէս
գերի,
ամիսներ
վերք կը
յաքողի
աղատիլ եւ Աուրիա
անցնիլ
Յոյն
•ձ եւանալո
վ :
Այս
բոլոր
ռճիրներէն
վերք
«երեսվյո -
խան
Օննիկ»
պիտի
հիհաղէ՞՚բ
, երբ Ամե -
րիկացին
բսէր թէ ինք Թուբքբ
ճանչցահ
է միայն
Հայերու
ոճրագորհ։
թուրք օ -
բագրողին
պաամութիւնբ
չատ քուր
կը
վերցնէ
... ։
Այսօր
միայն
պիտի
հիհաղէր ան թէ
թուրքին
բսահներուն
եւթէ իմ գրահնե -
բուս
վրա
յ , այլեւս
անտարբեր
ամէն բա–
՝նխ եւ անՀամբեր
սպասող
մաՀուան
այ -
ցին : Արդարեւ
ղարՀուբելի
եղան
իր վեր
քին տարիներբ :
Ամերիկա
գարձին
փտաիստը
մտաւ
մէկ
սրունքին
մէք եւ Հարկ
եղաւ կտրել : Այղ
օրերուն
յանկարհ
կորսնցուց
իր կինբ որ
լաւ թէ ղէչ օրերուն
իր նուիրեալ
կեանքի
բնկերուՀին
եղահ էր։ ՛Բիչ վերք
"՚1""՚Ը.
վարակեց
միւս
սրունքն ալ։ Այն ալ կտրե
ցին դարձնելով
ղինք
ուրիշին
կարօտ ,
կենդանի
մեռեալ
մը։ Ութսունի
վրայ
էբ։
Անցահ գացահ– պատմ ութ իւննե ր են
այլ
եւս ա
/ս
ամ էնբ ել Հաւանաբար
ան չաՀե -
կան չատերուն
Համար։
թու^րք
օրագրռղին
գրութեան
արտատպումբ
միայն
առիթ
ձՍՅԿ– ԿԵԱՆՔԸ
ՊՐԱՋԻԼԻՈՅ Ս՜ԷՋ
ԱԱՆ ՓԱՒԼՕ,
20
Հոկա.
(Յաււաջ). -
Աայիս
28/»
փառաւոր
տօնակատարու
-
թիւնէն
վերք,
տօնեցինք
նաեւ
խանասորի
արչաւանքին
տարեղարձբ : քՍօսեցաւ
բն -
կեր
Օննիկ Տաբագ ճեան : Հ. 0.
Միութիւ
նբ եւս տօնեց
իր Օբշ բագմամաբդ
Հան -
դէս - երեկոյթով
մբ, ուր խօսեցան
Տիկ՛
Լոլսիա
Մ խիթարեան
ել Օր–
Գալէմքեար–
եան։
Նեբկայ էր նաեւ Հարաւ.
Ամերիկա
յի կաթող, պատուիրակ
Աիոն
եպիսկոպոս
Մանուկեան
որ էթւաՀատեչով
ՀՕՄի գոր -
հունէ ութ իւնբ , թե լաղբեց
չղչանալ
նիւ
թական եւ բարոյական
ամէն
ղոՀողոլ -
թիւն։ Այս առթիլ
ըսաւ.—֊
«Ուրախ
եմ
յայաարարելու
որ կ . քՍաչի յարգելի տի–
կիններուն
Հետ մեր խո րՀրղակցութիւն
ը
յանդե ցաւ կատաբեալ
Համ աձա
յնութեան
մը ել որոչռւեցալ
Հաստատել
կիրակնօբ -
եայ գասլնթացք
մը Հայ մանուկներու
ա–
ւանդելու
կրօնական եւ աղգա
յին սլատ —
մու իքի
I
՛ն Հովանաւո
րութեամբ
այս կաղ -^
մակերպութեան
:
«Հ.
Ա– Մ •»
անգլիերէն)^
կբ նչանակէ
օճւօ\ս
: Մաղթանքներ
Ո ր
ան
դառնայ
իրապէս
աղգային
օճախ
մբ » :
Կիբակնօրեայ
ղս(րոցբ
արգէն
բացուահ
է՛
կը յաճախեն
մեհ՜ թիւով^ մանու1լ1ւեբ
սիրա
յօմտր
յանձնառութեամ
բ չորս ուսուց
չու–
Հիներու։
Ոաժնուահ է չորս գասամիքոց
—
ներու
.
կրօնական
, ազգա
յին , երդի եւ.
մ աբ ղանքի ;
. Հոկտեմ բե ր տասնին
տօնե ց ինք
նաեւ
Գաշնակցութեան
Օրը աննախլնթաց
բադ–
մ ութեամբ
է կբ նախաղաՀԷ
բ լնկեբ
Օննիկ
Տարադճեան
, որ իր բացման
^
իսօսքով
սլարղեց
՛իա ^ւակցո
ւթ ե ան
հնունղբ
ե ւ
դոբհունէութիւնբ
; «Այսօր ալ ան մեր ա–
մ ենաղօր եւ անձնուէր
1լո ւսաէլցո
ւթի ւնն է,
Հ՛ 3 • ՚հաչնակցութիւնը
եւ մ ո գռ վո ւր դը
գիաէ որ ան կատա րէալիք
մ եհ֊ գորհեր
ու
նի : Հայ մողովուրդին
իտէա
լր մարմնա -
ցահ է Հ. 3. Գաչնակցութեան
մէք :
թէել
Գա էակցութիւնը
առ ա յմմ
մէէլգի
դրահ
է սոլբբ եւ ղէնքբ , բայց կբ
չաբունակէ
"1"՚յք"՚րլլ։
Պայքար
ճերմակ
քաբգին գէ^,
նոյնքան
աՀարկու
որքան
կարմիր
քարդբ,
եւ կը սլաՀան քէ ձեղմէ գէթ այս սլա յքա -
րին
մ էք ձէ, ռք ձեռքի տալ առանց վաբա -
նումի»։
Յետռյ
լնէլերբ կոչ մբ ուղղեց ե–
րիտասաբղներուն
, չեչաելով թէ
դադութ–
նէ,րբ գռրհ կբ սպասեն
իրենցմէ
:
Հանդէսին
բացումբ կատարուեցաւ
^Աբ–
մենիա
Երի՛ն. Միութեան»
եբդչախումրին
կողմէ
«Մչս՚էլ
բանուռբ»ով
: Արտասանե -
ցին ընէլերներ կարապետ
թէրղեան եւ Հը–
րաչ Տատեան։
Եբ՚լեցին
օրիորղնեբ Անա -
Հիւո Տիշչէքէնեան
եւ ԱնաՀիտ
Թիւֆէնք ֊
տուաւ
տու. ղերոլս : Աեղքբ
^Յառաք»ին
ճի֊
տբ։
Ընթերցռղբ
այս երէլու
գրութիւննե
—
բուն
մէք թող ինք Հանէ իր եղրակացու
-
թիւնբ ։
Բ.Գ.
աՅկ. ՁԵՌԱՐՈՒԵՍՏԸ
ԵՐՈՒՍԱՂ.էլյԻ Ս՜ԷՋ^
ԱՄՄԱՆ—
Եբուսաղէմ
, ինչպէս
կ՝բ -
սեն, ասաուահակոխ
քաղաք,
կրօ՛նքի եւ
սրբավայրերու
մայրաքաղաք
է։ Հոս
սլաամական
յիչատակարաննեբու
բամնե -
կից է նաեւ
Հայ մողովուրգբ
Հաւասար
ՂԻԲՔ՚՚Վ
օաար մեհ ուփոքր աղգերու Հետ ։
Այս ճոխութեանց
կողքին
Հայ
անուան
պատի։
բերող
ձեռարուեստի
աչխատանոց
մբ ունինք
Երուսաղէմի
մէք, աւելի քան
երեսուն
տարիներէ, ի վեր ։ կուա ինա
յէն
(՚ԲէօթաՀիա)
երկոլ
Հայեր ,
մասնագէտ
յախճապակիի
արուեստին
, կուգան
Հաս
տատուիլ այս
կողմերբ։
Առաքին
անգամ կը ղարդարեն
Օմարի
մեհ
մզկիթին
ներսի
գալիթներբ,
սքան -
չացում պատճառելով
անգլիացի
պաչտօ -
նաաաբնեբոլ
ել այն բոլոր
օտարներուն ,
որոնք առիթ
ունեցահ են տեսնելու
Հայ
ճաչակն ու աբուեստբ
:
Երէլոլ
Հայերբ
Մկրտիչ
Գարագաչեան
եւ Օչան Պալեան
, այն աաեն եբիտասարղ
^
կը բաիւին
սակայն
նիւթական
ղգալի գմ–
ոլարւււթիւններսլ
^ ձեոնարէլելու
Համաբ
աչխաաանոցի
մբ Հիմնաղրութեան
:
Գրամական
նեղութիւն
, անղո րհութ
իէն
գանոնք կր Հարկադրեն
զոՀել
իրենց մա -
մանաէլբ , ենթարկուիլ
հանր աչխաաան -
քի՝
Ղ Ի Ժ Ր
ցեբեկ
ո՚քնիլ,
բայց ի վեր
քոյ
հազէլամ աննե բու , սուրճի եւ թէյի
պնակ
ներու
էէւ բաղմաղան
սսլասներու
կուտան
ղ բաւչութիւն
, իբենց իսկ
պաաբասաահ
ներկեր՚ւվ
^ ճար տար
ութ եամբ ի յա յտ կը
բերեն
ձեէւարռւեսաի
գէ, ղե ց կութ իւն : /*—
րենց
՚լորհը
Հայ եւ մանաւանղ
օտար
չբր–՛
քանակներու
մէք հանօթ է
հայ1լսւկա1ւ ձե–
ււազոբծ
անունով։
Եւրոպա ելԱմերիկա
, ինչպէս
նաեւ
Մի–
ճեան
։ Ջութակով
նուագեց
լնկեբ
Անգրա
նիկ Պօդոսեան
բնկեբակցոլթեամբ
Օր •
Աօնիա
էքիզեանի
Լդաչնակ
) ;
Աեներգեց
կարապետ
էքիւլեան
Լ Հայաստան)
,
բոլորն
ալ արժանացան
քերմ հավւեբու
։
Հ. 0.
Մ ՛ի կոզմէ
ուղերձ
մբ բրաւ
Տի՚էլ. Լ. Մ բ–
իյիթարեան
« Ե րիաասա րդա ց Մ
իութեան
կողմէ
լձւկեր Մովսէս
՝Բէօսէ1։ան :
Նէ՚րկա–
յւոցուե ցաւ
էլենդանի պաա էլեր մ բ «Վաղ -
րիկբ» (Ա • ԱՀ՚որոնեանի
«Ազատութեան
ճ՚սնապաբՀին»)ղրքէն
, դասաւո
բուահ դե
րասան
Մ՛Մաբութեանի
կոզմէ :
0րուան
բանախօսն էր Ա արութեան
ոբ
իսօսեցաւ
դեղեցիէլ ճառ մ բ : Ե րկու
բնէլէ, րո ւՀինե
բու
կոզմէ
(Տիէլիննե ո Շաքէ Աւեաիսէւան
եւ
Աարի
Գումրուեան)
պատբուտստուահ
ա–
նռլչեղէն
մբ եռաղոյնը
ւէրան էէւ Գաչնակ
ցութեան
ղինանչանով
աճուրդի
դրուելով
դո յացաւ
^^)
՛ՕՕՕ
ֆոանքի
ղում ար
մը ։
ՇաՀեցալ
ընկեր Գ . Բանքարճեան
: Կէո
գիչեբէն
վե րք
սկսալ
խնքռ յք պարա Հան -
գէոբ տեւելով
մ ինչել
աււտու ոն ժամ բ
5 •
ՅՈՎՀ.
ՏԷՕ-ԲՄԷՃԵԱՆ
քին Արեւելքի
բռլռբ
եր1լիրները
Ի Բ Բ ^ ՛ ՜
զարդ
կը դնեն այդ ամաններն ու սպասնե–
րբ է/լ իբբեւ
արժէքաւոր
նուէր՝ կբ դրէլեն
բաբեկամՆեբռւ
: Ե բուսաղէմ
կամ Ամ մ ան
օաար. ազգի ռւխտաւո
բներուն եւ զբօսա չր–
քփէլևե բուն
աչքէն չի ՚էբիոլիր
Հա յկ • ձե -
ռա բուեստբ ; Հիացում
ով կը գնեն եւ ի ֊
րենց երկիրբ կբ տանին
Գարագաչեան
-
Պալեան
յա ճիսա պա կինե ր ը :
Գիւանադիտական
մ արմնի
անդամներ ,
օտար
մամուլի
ներկայացուցիչներ
ան -
սլա յմ ան էլա յցելեն մեբ Հայրենակիցնե
-
բուն,
ռրոնք,
ժսլիտբ
չրթներուն
, կբ գի՛՜
մաւոբեն
այցելուներբ,
կբ պտտցնեն ի ֊
բէւնց աչվսատանոցբ,
տալով
բացաաբոլ
—
թ իլննե բ գոբհին եւ արուեստին
մ ասին ,
յիչելով
միչտ , թէ գորհբ
գուտ
Հայկա -
կան է :
Մ եր Հա յրենակիցնե
բբ կազմ ահ են իս
կաէլան
Հա յ բնտանիք
, Հա յ բարքով
, ա
ւանգ,ո ւթի ւննե բուի
է
իրենց մօտ կբ
ԳԲ՚ո՜՚տ
նուին
Հա յէլ.
յի չատակա
բաննե րէ լնգօբի
« I
նակուահ
սպասներ
, ինչսլէս
նաեւ անկախ՝^
Հայաստանի
ել Հ՛ 3 ՚ ՛հ ՚ զինանչանբ ել
այլ
Հայկ
. յի չատակա րաննե ր բ պանհա -
ցնող սսլասներ
, դեղեցիկ
դհագր
Ո
ւթեամբ
X
Հայէլ. Երուսաղէմբ
կբ Հպարտանայ
այս
Հայռրղինեբու
տադանդռվ :
Ազգին Հա -
մ ար անոնք կրցահ են ապաՀովել
բացա -
ռիկ վարկ :
ՄԱՐԶԱԿԱՆ ԿԵԱՆՔ
Եւրոպա
յի կէս հանրութեան
կռփամ
ար
տի աիսո յեանբ
. Հայրապետեան
, որ
Պէ յրութ
մ՛եկնահ էր փորձ
մբցում ի մբ
Համար, չաբաթ
օր
(24
Հոկտ.)
5բղ չրքա
նին յա ղթա կան
ելահ է
«նօք առւթով » ;
Հակառա
էլո բդն էր
հանր
հանրութեան
դասակարգէն
Տեսռւքի
(95
քիլ°) •
ՊԵՐԼԻՆ–
Ափոբթ
Փալասի
մէք ,
Գեբմ անիոյ
էլէս
հ ան ր ո լթ ե ան , Եւրոպա
յի
թիլ մէկ թեէլնահու
ախոյեանը
, Կ՛
Հեխթ
ել Պելճիքա
յի հանբ հանրութեան
ախո
յ -
եան ՛Բար լ Ա իս Հաւասար
մնացահ
են
(10 X 3 ) ։
X
Գերմանիոյ
«Պունտ
Տէօչըր
Պէրիւ -
ֆսպօքսըր»
կռվւամա րտի
դա չնա կցո ւթի
լ -
նբ երեք
միլիոն
ֆրանք տրամագրահ
է
Ժագ
Հայբասլէւաեանի
, Յունուար
՜\2ի Եւ
րոպա
յի աիսո յենո ւթեան
մ րցումբ
կաղմ ա–
կեբսլելոլ
Համար
կ. Հեխթի գէմ , Ափոբթ
Փալասի
մէք։
Հա յ րա պէ։ աեան ի «մէնէյ -
ճբր»բ
կ՛ ուսումնաս
իրէ սւ յս հրաղիրբ :
X
Հռկտեմբեր
25ին, Աթատիռւմի
մէք
Մ անուկ
Յ՚սոռլթիւնեան
(62
քԼ՚լ՛*) ,ճակա–
տեցալ
Ժիլ Նօաէնի գէմ
(66
քիբ՛)
ւ
ել
8X
ա ելո գութ եամ բ : Զոբս
շբքան
Հաւա
սար
արդիւնքէ
մբ ՚Լեբք , ՚" յս մ եհ տաբ -
բերութիւնբ
պաբաութեան
մտանեց Հայ
աԼսոյեանը
Հինգեբռբգ
չրքանին :
ԱԱՐԳԻԱ
Զ.
ԱԱՐԴԱՑԷ՛՝^ ԵԻ ՏԱՐԱԾԵՑԷ՛՝^ «ՅԱՌԱՋ»Ը
առ՚ԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(20)
Ո՛ Վ ՍՊ ԱՆՆԵ Ց
Յայանի էր
Որ
Օր՛ ճոնսբն
կ՚ատէր
իբ
տիրոքբ
էլինբ
էնչ որ թերեւս
բնաէլան է
եւ կաբհեմ չեմ սիսալիր եթէ բսեմ թէ
.ՏիկԼն Մ երքաաօն, ալ իր էլալւղին
կ՛՛անի–
ծէր
Տիկին
Լէյանբբբ :
Շէյլա
Րէյլ
նռյնպէս
սուրբ մբ չէբ նկա
տեր
Տիէլին
Լէյանբբբ։
՛Բանի
մը անգամ
պեզումնեոուն
՚Լայրը
եկաւ , անղամ
մը Լնքնաչարժռվ
,իս1լ եր
կու անդամ
ձիով րնկ/էբակցութեամբ
եբի–
աասարդ
ձիաւորԼ։
մբ։ քՏոբապէս
Համռղ -
ոլահ էի որ կ՚ախորժէր
էմմբթէն
,
" ՚ յ Գ ՛
մռայլ
Ամերիկացիէն
: Երբ ՛սն պեղումնե -
բուն
մէք
էլ աչիսատէր
, էլբ էլենար կբ չա -
ղակրաաէբ
անոր Հետ եւ կարհես
բուռն
Համակրութիւն
մբ կը ցուցնէ ր :
Օբ
մ բ , ճաշի ատեն , Տիկին
Լէ
յտնբբ
•ձախաւեր
աէլնաբկ
մբ րրաւ ա քՍ
մասին։
Օր • Րէյլի
չարունակ
Գաւիթին ետե
ւէն կբ վաղէ , րսաւ
Հեղնելով
, զայն
կբ
Հէ/տապնգէ
մԼնչեւ
պեղումներուն
վայրբ.
որքան
ւիմար են Հիմակուան
ազքիկներբ
։
Պ՛
էմմբթ,
չՀասէլնալոլ
ղար1լալ այս
անպատչաճ
խօսքերբ,
բայց իր
արեւաՀաբ
•այտեբբ
կարմրեցան : Աչքերբ վեր առաւ,
՛հւ չեչտակի
երեսբ
նայեցաւ
աբՀամաբ -
Հանքով
:
Տիկինբ
ժսլտԼցաւ եւ եբեսբ
անդին դար
ձուց :
՚,
Հայր
Լավին
քի քանի
մբ րառ
մրմւււսց
բայց երբ լսնգրեցի ոբ կրէլնէ բսահ
Լսօս -
քերբ , գլուխբ
շաբժեց եւ լռեց ։
Այղ կէսօրէն
վերք Պ . –Բոլմէն
բսալ
ին
հի .
Խնդիբբ
այն է ռր եբբեք չէի սիրեր
Տիկին
Լէյանբբբ : Ամէն անգամ ռր բե -
բանս կբ բանալի բառ մբ արտասանա
լու
Համար
անմիքապէս
խօսքս կբ
կտրէր :
Այժմ
աւելի
լալ կբ Հասէ^ամ
իբ նկաբա -
գիրբ ել էլբ Լսոստռվանիմ թէ
լաւագոյն
կիներ
չէլան տչխարՀի
վրայ։ Աբտաբաց կբ
խօսին Հետբ, ել իրեն կբ պատմեն
իր երի
տա սա րդական
խենդութիւննեբբ
:
Մ ՚" Հ
՛՛ւ
չ՚"փ
կ՚ատէ
Շէյլա
Րէյլբ։
ԵԼ
զարմանալի չէ : ՛Շէ յ լա քանի
մբ
անգամ
անլու,ր կոպտռլթեամբ
վարուա^ է
իրեն Հանդէպ : Աքդ
ե բ իտասա բղուՀ
ին
բոլորովին
ղուբկ է
կենցադագիտռւթենէ
ել գաժան
նկարադիր
մբ
ունի։
Հաւատացի
առանց
դժռլաբութեան
,
Տոքթ
. Րէյլի
չափազանց
կբ
չփացնէբ
զայն :
֊
Ան չուչա
ինքղինքբ
բանի
մը աեղ դբ–
րահ է, որովՀետեւ
միակ
երիտասաբգ
՚ողքիկն է մեբ մէ9՚– Եւ սակայն այդ մաս
նաւո ր պաբաղան
իրեն
իրաւունք
չի տաբ
իր մեհ մ օբաքոոքբ
տեղր
ղնե լու
ՏԼ՚կին
Լէյանբբբ : Ա/ո , եբէկուան
երիաասար
-
ղռւՀին չէ Տիկին
Լէյտնբր
, բայց
անանկ
Հրապո
յր մր ունի որ . • . կր նմանի
այն չբ–
նո րՀա լի
յաւէ, րժաՀա րսե բուն
որոնք
ճախճախուտքէն
դուրս
ելլելով
չրքմ ո լիկ
Հուբերու
չքեզու թեան
մէք, խելքդ
՛ք էԼսէ՚լ
կբ թռցնեն ել քէւզ ճամբէդ կբ չեղեցնեն
։
ԵԼ
աւե լցռւց .
Այգ
կաբռդութիւնբ
Շ է յ լ ՚ " ն
ուրկէ՞
կրնայ
ունենալ։
Շաւո չատ
տարվւահուի
մբ ոլչագրութիւնբ
էլրնայ
դբաւել
։
Կբ յիչեմ
միայն
ուբիչ
երկու
գէպքեբ
որոնք
քիչ չաա Հետաքրքրական
են :
Օր մբ, քիմիաէլան
աչխատանոցբ
գացեր
էի ասեթռն
առնելու եւ ձեռքերս
անօթնե -
րբ փաէլցնոզ
կպչուն
նիւթէն
մաքրելռւ
Համար։
Անկիւն մբՊ՛ Աեբքատօ
ղլուխբ՛
թեւերուն
կբթնցուցահ
կարհես կբ քնա .
նաբ։
Աբոլաէլը առի եւ գռւրս
ելայ :
ՆոյԿւ իրիկունբ
ղարմ ացա
յ է՛րբ
էոեցի
Որ
Տիկին
Մ իքա տօն
յանէլարհ
Հաբցուց •
Գո՞ւք առիք ասե թոնի սբուակր , քի
միական
աշիսատանոցէն
:
Այո , ես առի :
Անշուշա
դիտէք որ միչտ սրուակ
մը
էլը սլաՀեն
Հնութեանց
սրաՀին
մէք :
Կբ խօսէր էլատաղփ
ձայնով
մը.
Իրա՞ւ
նոր կը լսեմ :
— Կբ՚կասկւսհիմ
թէ լուր
չունէիք :
Պս՚րզապէս
լրաեսելոլ
կուզայիք
: Ծանօթ
է հիւանդանոցներու
մէք աչԼսատահ
Հի -
՛ՒանգապաՀուՀ
ինե րու Համբաւբ
:
Գէմքբ
չավւեցի
վերէն
վար.
~՜ Տիկին Մերքաաօ
, չեմ ղիաեբ թէ ինչ
բսե
լ էլ՝ ո լզէ ք , սլաւո ա ս Լւ;անՏ։ ց ի Հսլա ր տօ -
բէն։
Կ՚երդնում
/Յէ ես Հոս եկահ չեմաս
ու ան լրտեսելու
։
ՕՀ, ոչ, կբ կաբհէք թէ չե՞մ
ղիաեբ
ա յս տ՚ոն
մ էք ձե ր ներկա յութեան
պաա -
ճաոնե րբ :
Վայրկեան
մբ էլարհեցի թէ խմահ է ա լս
կինը։
Հէյռացայ
աոանց րառ մբ արտասա
նելու՛
բայց այս տեսարանը,
առ.
նուաղն
տա.րօրինակ
թ ուեցաւ
ինհի
։
Միւս գէպքբ
աւելի
աննչան
կրնայ թբ–
ւրլ •- Կբ փորձէի
քովս
կանչել
շնիկ մբ Հա
ցի կտոր մը երկաբելով : Երկչոտ՝
ինչսլէս
արաբական
բոքոր
չունե ր ը , կր
էլաբհէր
թէ ղէչ բան մը սլԼւտի լնէի
իրեն : Հեռա
ցաւ, ես ա/ ետեւէն
դուրս
ղացի։ կամա—
բա էլասլ գռնէն
անցնե լով տան
անէլիւնբ
կը դառնայի
երբ ղաբնուեցայ
Հայր Լա -
վին քի եւ ռւբիչ
մաբգու
մր որուն Հետ էլչԼ
խօսա
էլցէր
I
Անմ իքապէս
ճանչցա
յ . ամն
մարգն էր ռբուն
Հանզիպեբ
էինք
Տիկին
Լէյտնբրի Հետ, երբ կբ փորձէր պատռւ -
Հանէն
ներս
նայիլ։
Ներողութիւն
խնդրեցի ել
Հայր Լա -
վին լի մպտեցաւ
•.Անաք բարով
բսալ
մաբ–
դուն եւ ինհի Հետ տուն
մտաւ։
(Շար.)
I
Fonds A.R.A.M
