HARATCH, du 1er juillet au 31 décembre 1953 - page 391

Ա Ռ ԱՋ>
ցնում : Գ ա ե լ ընթերցանութեան , եւ կրօ­
ն ի գիրքն կր :
Թ ա ր գ մ անութեան ւչ որհ ոփ , ինչւգէս ե -
րեւում է, սլարապել կ աւելի Ա ա Հ ա կ կա­
թողիկոսը, Որ մանկութիւնից լաւ կրթու­
թիւն էր ո ա ա ց ե լ Յոյներ ի մէք, ք ա ք հ ե լ .
լենաղէա էր : Նոյ է լ մ ի ժ ա մ ա ն ա կ անձնա–,
աուր էր եղել ճ գ ն ա ւ ո ր ա կ ա ն կեանքի , եւ\
բաղմաթիլ աչակերաների հեա չրշում էբՀ^
քարոգելու։ կաթողիկոս գ ա ռ ն ա լ ռ վ ^ա–\
կ ա ն ա բ ա ր նուիրւում է եկեղեղու գորհե
ր ի ն ։ Մ ա չ ա ո ց բ չրքոլմ էր գ ա ւ ա ռ ն ե բ բ ,՛
իսկ կաթողիկոսն իբ պաշտօնի պատճառով՛
մնում էր աւելէւ Վ ա գ ա բ շ ա պ ա տ ո ւ մ , ուս -
տի ե լ աւելի յարմարութիւն ունէր ղբա -
ւո ր ա շխա ա անքով պաբապե լու :
կորիւնբ պ ա ա մ ո ւ մ է, թէ երբ Ա ա չ տ ո ղ ը
ե ր կ ր ո ր գ ա ն գ ա մ Վ ր ա ս տ ա ն ա յ^ելելուց
յետո յ ՝ վ ե ր ա գ ա ռ ն ո ւ մ է Վաղարշապատ՝
այն ժ ա մ ա ն ա կ «երկու երանելիներն էչ ու–
շաղրութիւն գ ա ր ձ րին իրենց "՚ղգի՛ դոլ -
րութիւնը աւելի յարգելու եւ գիւրացնե -
լու», եւ անմիքապէս աւելացնում է , թէ
Հ Աեհն Աահակը սկսեց թարգմանել ու
ղրել ըստ իյւ ա ռ ա ք ո ւ ա յ սռվռրռւթեան » ;
Ասլա թարգմանռւթեան համար հարկ է
լինռւմ նոյնիսկ յատուկ թարղմանի չներ
ուղարկել Ժամանակի ե կ ե ղ ե ց ա կ ա ն - ղբա­
կան կեգրոններբ : Նրանք իբենց ա շ ա -
կեբաներից երկուսին , Յովսէփին ե լ Եղ­
նիկին ^ որ Ա յ ր ա ր ա տ ե ա ն գ ա ւ ա ռ ի կողը
գԻ՚-ղից էր ) ռւղարկում են Ե գ ե ս ի ա , որ -
պէսղի ա ս ո ր ա կ ա ն սուրբ հայրերի ա ւ ա ն -
գութիւնները հայերէն թարգմանեն Հ Ա յ գ
գորհբ կ ա տ ա ր ե լ ռ ւ ց յեաոյ՝ նրանք թ ա ր գ –
մ ան ութիւնն երն ռւղարկում են Ա ահ ակին
ու Աաշտոցին ե լ իրենք գնում են կոս -
տ ա ն գ ն ո ւսլո լ ի ս ^ «ուր եւ ուսանե լով եւ
հմտանալով կաբգւում են ՀեԱենական
լեղուից թարղմ անիչներ» ; Ապա ա յնտեղ
գնում են ե լ Վ ե ւ ո ն գ է ս ն ու կորիւնը ւ Աա
Ա՛աշաոցի վարքաղիբն է ;
Ա յ գ ե ր ի տ ա ս ա րղնե րբ Եգեսիայում ու
կոստանգնուպոլսում հանօթանում են ե —
կե ղեց ա կ ա ն գ ր ա կանո ւթե անը եւ մաալոբ
հոս անթերին ա յ ն ժամ ա ն ա կ , երբ րոբ -
բոքոլահ էբ գ ա լ ա ն ա բ ա ն ա կ ա ն մեհ վէճը,
շ ա տ բան թարգմանում են եւ վ ե ր ա ղ ա ր -
ձ ի ն հետնեբը բերում են ձեռագիբներ ն ո յ ն
թ ա ր գ մ տ ն ա կ ա ն գորհը Հա յաստանում շա­
րո ւնա կե ր՛լ համաբ ։ « Այնտեղ միասին
հող եւո ր պ ի տ ո յ ք ի ի՛նգիրբ վեբ քւսցնե լուս
յետոյ՝» , գրում է կոբիւնբ, ւիյւբա -
գառնում են՝ բերելով իրենց հետ Ա • Գրքի՛
« հ ա ս տ ա տ ո ւ ն օրինակներ եւ շ ա ա շնորհա -
ղի՛ր Հ ո ՚ յ ր ե ր ի ալանգութիւննեբ» եւ Նի -
կիայի ու Ե փ ե ս ո ս ի ժողովնեբի կանռննե -
բբ՛՛ Ըստ այսմ նբանք վերաղաոնում են
Եվ՚եսոսի ժողովից , ուրեմն 431 թուից յե­
աոյ ; Ա աշառցն ինքն է լ Աբեւմոլտքում ,
յունական կռղմերում եղահ ժ ա մ ա ն ա կ
«բտղում շնորհագիր մ ա տ ե ա ն ս ղհաբցն ե–
կեղեցւո յ ս ա ա ց ե ա լ » , անշուշտ յունական ;
Մ Ա Ն Ո Ւ Կ ԱԲԵՎԵԱՆ
Կ Ա Ր Դ Ա Ց Է ՛ Ք Ե Ի Տ Ա Ր Ա Ծ Ե Ց Է ՛ Ք « Յ Ա Ռ Ա Ջ » Ը
ՏՈՄՍԵՐ
ՇՍՏԱխՕՍԸ
- ինչպէ՞ս ես , պարռն Կիկօ , տնեցի -
նե՞րը ինչպէս են ...
- Շատ լաւ չեմ, ոբովհետեւ մ ա տ ս կր
ցաւի, անցեալ օր կտրեցի, բայց կեցիր
պ ա տ մ ե մ թէ ինչ ս լ ա տ ա հ ե ց ա ւ • • • Ո ՚ ֊ ր ֊
բ ա թ իրիկուն մողովի սլիաի երթայի
Բ ՚ " յ Ց չՎԸՑ-յ– ղիաես, չ է ՞ ։ Ա ա կ ա ւ ա խ օ -
ներու Ընկերութեան ա ն գ ա մ եմ եւ վ ե ց ա–
միսէ ի վեր զիս ն ա խ ա գ ա հ լնտրահ են . . •
Ժամբ չորսբ կ ա ր ^ կարհեմ չոլ՚սր
Հինգ
կ՝անցնէր ճամբայ ելայ ռր տուն եր -
թամ . յանկարհ յիչեցի որ տիկինս կարգ
մբ ա պ ս պ ր ա ն ք ն ե ր ըրահ էր , առաուն ,
թուղթի մը վբայ նչանակահ էի առնելիք­
ներս . բայց թոլզթբ կոբսնցուցեր էի՛ բո–
տիպռւեցայ կնոքս Հեռաձայնել • • • Կինս
տունբ չէր բայց աղջիկս տունն էր . Հար -
3 " ՚ – Յ Ի թէ մ ամ ան բանի մ ը սլէտք ունէ՞ բ •
ա գ ք ի կ ս պ ա տ ա ս խ ա ն ե ց թէ «իբիկուան Հ ի ՚ ֊ Ր
պիաի ռւնենանք ե լ շիշ քէպա.պ/, Համար
միս կ՛ուղէ, քիչ մ լ ն ալ պտուղ եւ քաղց–
բեզէն » . . .
Ոկրեմն գ ա ց ի մեզի հանօթ մ ս ա վ ա ճ ա -
ռին , որ մեր բնկեբութեան ք ա ր տ ո ւ գ ա լ ն
է ե լ բսի իրեն ոբ իրիկ։,ւան կարեւոր Հիւ­
րեր պիտի ունենանք ե լ կ^ոլզեմ Ոբ ի բ
ամէնէն լալ միսէն կտոր մը տայ. այսին–
ք լ ն իր հախահ միսեբէն , ոչ թէ իր մի­
սէն ...
ինչ որ է, չեբէթւցնեմ , բ ա ր ե կ ա մ ս , որ
^ոբՀքով տղայ մբն է եւ ա ն ց ե ա ^ ե ր բ իր
եղբա յ ր բ ամուսնացոլց Պ ա զղա ւ ա կե ան ի ն
մեհ աղքկան Հետ ե լ Հարսնիքին մենք ալ
ներկայ էինք, շիշ քէպսւպ^ Համար ամէ -
նէն լալ միսը տուաւ... Ընկերս քս Հեա
քանի մը վայրկեան խօսեցանք ազգային
իսնգիրներու մասին. յաճախորդներ ու ֊
նէր
՚ Բ՚"յ9 բոլորն ալ սպասցուց • • . Նրւ–
թ լ ն ալ չ ա ա կաբեւոբ էբ ԿիլԻէիոյ Կա -
թողիկոսին լնաբոլթիւնբ ; Ե ս ըսի որ Մ ա–
ղաքիա վարդապետը լաւ թեկնահռւ է ,
ան սկսաւ Գերասիմ եպիսկոպոսին թ ե է ^ ա –
հութիւնը պ ա չ ա պ ա ն ե լ . բ ա ւ ա կ ա ն տաք
վիճաբանութիւն ունեցանք . ՚ •
"Բ է է չերկնցնեմ , գ ա ց ի Աաբգիսին
իասնութբ պաուղ եւ չաքարեղէն առնելու
Համ ար . . . Հոն^ որռ՚^ւն Հանդիսլիմ , ա -
ղէկ, մեր թ ա դ ո ւ կ Հանբմին. չնոբՀքով
կնիկ մբ, բայց քիչ մբ չ ա ա կբ խօսի : Աղ–
2.ԻԿ.Բ նչաներ է իտալացիի մը Հետ. խ ե դ ճ
կնոք մաղերբ ճեբմ կեր են ....
ինչ որ է, չերկնցնեմ , առնելիքներս ա–
ռի ե լ ճամբայ ինկայ ... Զմ ոռնամ բսելու
որ կ ա ռ ք չունիմ ե լ ամէն օր Ա ա պ ո ւ է յ
կ՛՚առնեմ . ս ա ր ս ա փ ե լ ի բազմութիւն մբ
կ ա ր . . . Գորհ չունիս սպասէ . ինչ որ է ,
չերկնցնեմ , ս ա պ ո ւ է յ ^ ե կ ա ւ , նետուեցայ
՚^էէԲ՛ ^ ՚ ս ղ ի ւ ֊ պիաի նստէիր երբ ո՞վ տես­
նեմ տղէկ, մեր Զարլիին նչանահբ. բ ա ր ե ւ
տալուս ղղքացի , սկսալ ճպուռի պ է ս խօ -
սիլ . • . ինչ որ է , չերկնցնեմ , Հ ա ս ա ւ մեր
ՄԻՏ Ք Ե^^ ՕՐՈհԵՍՏ
ՈՈ
ՄԻՇՏ ՆՈՅՆ Գ Ա Ն Գ Ա Տ Ն Ե Ր Ը
*
« Սովհտական Հայա ս տ ա0 »ի Սեպտ-
25ի բ-իւ-էն կը քսպենք հետեւեալ տեզեկու.
թի ւ նն ե րը , Գրողներու Մի ո ւթե ա ն տարե­
կան ժ ոզո վ ի վինա բ անութե անց մասին :
Այս առթիլ քննուեցան խնդիրներ «Նո վ ե –
տահայ Դրականութեան յե տ ա ^ այ ցար -
գացման համար» .
Օրուան ղեկոլցաբերն էբ Գ. Տ է ր Գրի ֊
գ ո բ ե ա ն ։ Վիճաբանութեանց մասնակցե ֊
ցան քսան Հոգի •.Զեկուցաբեբբ Հ ա ս ա ա տ ե ց
թէ Ա ո վ ե տ ա Հ ա յ գրողներբ չաՀահ են որոչ
յաքոգութիւններ : Բեկում կբ նկատուի
արձակի մէք •.Հաչուետու ժամ ա ն ա կա չրքա­
նին մէք լ ո յ ս տ ե ս ա հ են Հր . ՚Բոչարի , Գ.
Աեւունցի, Մ– Արմէնի, Ա. Ալաքաքեանի
վէպերն ու վիպակներբ :
Աակայն խորՀրգաՀայ դբականռւթիւնբ
իր բնգՀանուր մ ա կ ա ր դ ա կ ո վ ետ կը մնայ
Հայկական կեանքի պաՀանքնեբէն : Վ ե ր -
քին տարին տ պ ա գ բ ո լ ա հ է Վ՛ Արամու -
նիի, Ա. Ալիքեանի , Մ . • Բ ա ր ա մ ե ա ն ի եւ
ուրիներու բանասաեղհ ութեանց ժողո -
վահուները որոնք զ ե գ ա բ ո ւ ե ս տ ա կ ա ն մա -
կարգակռվ <չխիստ ցահ՝» են , զուրկ յուզա–
կանութիւնից եւ չեն բ ա ւ ա ր ա բում լնթեբ–
ցողների պաՀանքները » ;
Պ ա տ ճ ա ռ ն ե բէն մէկն այն է ռր անոնք
Հ ո գ չեն տանիր իբենց ս տ ե զ հ ա գ ո ր հ ա կ ա ն
կարողութիլններբ զարգացնել, պատաս -
խանատուութիւն չեն ղ գ ա ր իբենց ԳԲՐ ~
ուահքներոլ մչակման մէք :
ԽորՀրգաՀայ բ ա ն ա ստեւլհ ութ եան Հաբ -
՛յեբով չատ քիչ կբ ղ բ " " լ ի ն Գրոզներու
Մ իութեան քարտուղարութիւնն ու կու -
ս ա կ ց ա կ ա ն կաւլմակերպութիւնբ : կու -
ս ա կ ց ա կ ա ն ժողովներուն մէք չեն լսուիր
բանաստեղհնեբու ստեզհադորհական Հաչ–
ուեաուութիւններբ , «անՀրամեչտ օգնու -
թիւն ցոյց չ ի տրուել նրանց աճման » :
Հաչուետու լնտրական ժռղովբ լ ո ՚ ֊ բ ք
թերութիւննեբ բ ա ց ա յ ա յ տ ե ց խորՀբգա -
Հայ մանկական ւլբա կանո ւթեան մէք :
կայաբանբ եւ չ ի տ ա կ տուն գ ա ց ի . . .
Տիկինս նոբ վ ե բ ա գ ա ր ձ ե բ էր , սինեմա
գ ա ց ե ր , է եղեր . . . լոլացուեցայ , փոխոլե–
ցայ եւ Հարցուցի թէ Հիւրե րբ ե"՛ րբ ՝ պ ի ա ի
գան. աղջիկս ըսաւ՝ մամբ եօթին, ոչ,
ոիսալ եմ , կինս բսալ , աղքիկս ա յ դ պա -
Հուն Հոն չէր՛... Ւնչ որ է, չերկնցնեմ ,
իսոՀանոց մտայ ռր քիչ մբ օղնեմ : Բաճ—
կւնս Հանեցի , թեւերս վ ե բ դարձուցի եւ
դ ա ն ա կ բ ձեռքս առի որ միսբ կտրեմ • • •
Աքանչելի դ ա ն ա կ մբ,ղռր ձ.0 տ ա ր ի է կբ
գոբհահենք , ի՛նչ ոբ է , չերկնցնեմ , միսբ
ձեռքս առի , ա ք ձեռքով դ ա ն ա կ ը բռնեցի
եւ ս կ ս ա յ կտրել . . . Ա է կէն , դ ա ն ա կ բ սա­
Հեցաւ ե լ մ ա տ ս կտրեցի . վերքբ • • •
Անացահն ալ ուրիչի մը պատմէ , ես
դոբհ ունիմ , ցը ....
Ե Ւ Ր Ո Պ Ա Ց Ի
«ՅԱՌԱՋ »Ի ԹԵՐԹՕՆԸ (17)
ՍՊ11ՆՆեՑ
Աղուոր չէ՞ : Այս ղոՀարր իչխանի մբ\
գեբեզմանէն ելաւ : Ուբիչ արքայական՛^
գերեղմ աններ ալ ղաանք , բ ա յ ց աբդէն^
կոզոսլտուահ էին։ Այս բ ա մ ա կ բ մեբ լա –^
ւազոյն դիւան է : Ա ի ա կ ն մ ո յ չ մբ ա չ խ ա բ ­
Հ ի ՚ ի բ ա յ ։
Յանկարհ , ճակատբ 1^ճռոտելով , Տի -
կին ւ^էյանբբ բ ա ժ ա կ բ աչքերուն մօաե -
ցուց եւ վլաւիկօրէն քերեց եղունդներովբ :
Տ ե ս ա ե ս ինչ տարօրինակ բան. մոմի
արատ մը կայ։ Մէկբ եկահ է մռմով :
Աոմին կաթիլը Հանեց եւ բ ա ժ ա կ բ աեզբ
• դ ր ա ւ :
Յետոյ ինհի ցոյց տ ո ւ ա ւ տարօրինակ
պա ակե րնե ր թրհռւն Հողէ չինուահ մեհ
• մասով անվայել։ Ի ն չ ա պ ա կ ա ն ա հ բ ա ր ք ե ր
ունին եղեր այդ մարդիկ : Երբ պաաչգամ
ելանք անակնկալի եկանք Հոն նսաահ գտ­
նելով Տիկին Մ ե ր ք ա տ ո ն ոբ եղունղներ կր
փայլեցնէր : Ա ա ա ն ե բ բ երկնցռլցահ ա չ ք ե ­
րուն ա ռ ք ե ւ կբ հիանար վ ա ր ա կ ի ն ա ղ գ ե -
ցութեան վրայ։ Ի ն հ ի Համար գաբչելի
բան էր այդ նարնքաղոյն կարմիրբ։
Տիկին Լէյանբբ Հնութեանց սրաՀէն բե­
բահ էր նուրբ ս կ ա ւ ա ռ ա կ մը քանի մբ կր,
տոր եգահ։ Ա կ ս ա ւ ՚ ^ յ դ կաորնեբբ փ ա կ -
՚ Տ ^ ե լ ։ Վ ա յ ր կ ե ա ն մր գ ի տ ե ց ի , յեաոյ աոաա–
քարկեցի ոբ օգնեմ իրեն :
՝ , Հաճո յքով , փակցնելիք ա յնքան բան
կայ ռր։
Գնաց գէ՛լ մբ կ ո տ բ տ ա հ անօթներ բ ե ր ա ւ
եւ գորհի սկսանք : Շ ո ւ տ մբ վարժուեցայ
ե լ ^որՀաւոբեց ճաբտարութիւնս : ՀԻ -
ս ռ ա ք լան գ ա սլա Հ ո ւՀ ի մբ ամէն բանէ ւ
պէտք է՝ ճկուն մատներ ունենայ :
Ամէն մ ա ր գ բ ա ն ո վ մբ ղբաղահ է այս
տ ա ն մէք, բ ս ա ւ Տիկին Մ ե ր ք ա տ օ \ կարհեմ
ես եմ միայն անսլէտբ։ ՚ Ծ ո յ լ մէկն եմ:
Ա զ ա տ է քանգորհ նստելու , բ ս ա ւ Տի­
կին Լէյ՚ոնրբ ա ն տ ա ր բ ե ր չ ե չ տ ո վ մ ը ։
Կէս օրին սեզան նստանք ճ ա չե լու : Յե -
տռյ Տ ո ք թ ՛ Լէյտնըյւ եւ Պ՛ Ա ե ր ք ա տ օ սկբ–
սան մաքրել քանի մբանօթներ«աոիտ քլո—
րիղրիք»ի բաղաղրոլթիւնով մ բ ։ Մէկ Հա–
աին ՛էրա յ մ էքտեղ ե լալ սքանչե լ ի մ ութ
կապո յտ ղ ռ յ ն մբ, իոկ ուրիչի մ բ վ բ ա յ
գ հ ա ն կ ա ր մբ ռր կբներ կ ա յ ա ցնէ ր ցուլի եղ–
քիւրնե ր : Այս դո բհո զութ իւնը մ ռ դա կան
բան մը ունէր : Ջոբցահ ցեխը ՛լոր լռլալով
կարելի չէր մաքրել^ կը պ ղ պ ք ա ր եւ կը
չո գ ի ա ն ա ր : Պ –Պ ՚ ՛Բաբէ / ե լ ՛Բոլմէն պե–
ղումնեբէ վ ե ր ա դ ա ր ձ ա ն , իսկ Պ՛ ՐէյթբԲ
լուսանկարչատուն գ ն ա ց :
Ի ՞ ՛ ն չ կբ մաահէք, Լռւիզ, Հաբցուց
Տոքթ. Լէյտնբր կնոքբ։ Անչուչա քիչ մր
կբ Հանղ ս տ ա ն ա ք ;
Տիկին Լէյանրր սովորութիւն ունէր քիչ
մբ մբավէԼլռւ կէս օրէ եաք։ Վ,երքյ, Հաս–
եցայ :
- • Մէկ Ժամի չ ա փ պիտի ե րկննամ : Յե–
" ՛ ո յ պտոյտի պ ի ա ի երթամ :
Լաւ, Օրիորգ Լիթբբէն կրնայ ձեղի
լնկեբանտլ :
Հաճոյքով, վւոլթացի սլատասԼսանել։
//^ , ոչ, ^ ո ր Հ ա կ ա լ եմ : Կը սիրեմ
մինակս դուրս ե լ լ ե լ ։ Զեմ ուզեբ որ 0–
բԼ՚որԳԲ կարհէ թէ պարտաւո ր է քայլ ա ռ
քայլ ՀետելԼւլ ինհի :
Երբէք մաքէ մ ի անցնէք թէ ինհի Հա­
մար տ ա ղ տ կ ա լ ի է ղուրս ե լ լ ե լ :
Անկեղհօրէն , կբ նախլնտրեմ մինակս
դուրս ելլել, բսալ ՏիկԼ՛ն Լէյտնըր , տ ի ր ա ­
կան չ ե չ տ ո վ մ ՜ ը : Երբեմն առանձնռւթիւնբ
Հաճելի է ինհի, ն ո յ ն Լ՛ոկ անՀրաժեչա :
Ձ՚ղնդեցի - Եւ սակայն երբ սենեակս ե -
լաւ քիչ մբ քնանալու Համար , մաահեցի
թէ տարօբինակ է Որ ՏիկԼ՛ն Լէյտնբր,
միչտ ենթակայ քղայ ի ն աՀուդոգի , կբ նա­
խբնտրէ ր մ ինակր պտո յ ՛ ՛ ՛ ի ե լ լ ե լ , բո լո բո–
՚ԼԼ՚ն ան պա շտ պ ա ն :
Եբբ, մամբ եբեք ռւ կէսին, սենեակէս
վ՛՛՛ր իքաք^ բակին մէք տ ե ս ա յ տզեկ մբ ոբ
անօթներ կբ լուար պզինձէ կոնքի մր մէք։
Պ– էմմբթ կբ քոկէր լուացուահ անօթնե­
րբ : Ե րբ իրենց կողմ բ կբ յ ա ռ ա ք ա ն ա լի ,
Տիկին Լէյանրր կամարակապ գռւռնէն
ներբ մտաւ, աւելի քան եբբեք կ ա յ տ ա ռ
երեւոյթով մ բ ։ Աչքերբ կը փայլէին, բո­
լորովին կաղգոլրուահ կ ե ր պ ա ր ա ն ք մբ ու–
նէր , գ ր ե թ է ղուարթ :
սար.
Գ Ի Ւ Վ Ա Ն Կ Ա Ր
կիրակմուտի պէս խազա՜ղ ոլ խնկալէտ
իրիկուն • • -
Հ ե ռ ո ՜ ւ ն , պուրակ մր դալար, եղեւիններ
սպիտաէ ,
Զանգակատուն մր պահուա ծ թ ո յ լ ծառե–
րու գ ո ւթին տակ - ..
Զմրան կանաչ մայր ամու տ ՝ ձիւնին վ ր այ
պսպղուճ :
Հ ո ՜ վ ն է լռած– • • Սպասումն է մրրիկին
կարօտով :
Հ ե ռ ո ՜ ւ ն , ոսկի հիւղակներ , բսւխերիկներ
մխացող ,
Եկեղեցին գիւղական՝ ղօղանջովն իր լու -
սացօղ ,
Ու նամբուն վ րայ լ ո ւ ռ կիներ , որ կ՛եր -
թան խա՜չ հանելով :
Եւ այս սրինգը տարտամ, ջութակին հետ
միալար՝
Մահերգ մըն է հե ծ ե ծ ող մ ե ՜ ղմ հրեշտակի
մը համար ,
Որ կը մե ռնի կ ո լր ծ քին դ է մ ա ս տ ու ծ ոյ մր
պատանի -. •
Ե Լ կ ՚ ի ջ ն է ձի՛ւնը հանդարտ մե ծ սրբու -
թե ան լքէջ խորին .
Մինչ գանգը դ ե ռ կ ՚ օ րհն ե ր գ է ու երկնքին
կր տանի
Մա ՜հր կապոյա հրեշտակին. իղձն ու ե -
ոաղն իր վ ե ր ջին :
ԵԳ. ԱԻՄ-ԲԷՇԵԱՆ
Ց ա ր դ Հ բասլարակԼւ ՛Լրա յ չկան մեր մա -
նուկներոլ ճ՚սնաչո զական ա չԼսարՀբ Հա -
բսաացնոզ վա ր սլե տօ րէն ղրուահ վ է պ ե ր ,
վիսլաէլներ, սլաամուտհքներ , բ ա ն ա ս -
տեզհոլթիւննե բ , թատե ր ղո ւթիւննե ր ; Զա–
վւազանց քիչ է նա իսագսլրռ ց ա կ ա ն տղոց
Համար գրուահ դռրհերու թիւբ :
ԳոՀացուցԼւչ չէ նաեւ խռրՀրդաՀալ թ ա ­
տե ր գ ո ւ թ ե ա ն ու չարմանկԽրի վԼւճակբ :
Եբգիհական ւլ րականութիւնբ տակալԼն
Հեռու է լնթեբցոլ-^ե րոլ սլաՀան քբ բեււա -
բարելէ : Անցեալ տ ա ր ի զ րուեցաւ մ իա քն
երկու կոմետի , քանԼւ մբ երդԼւհական ր ա –
նասաեղհո ւթ Լււննե ր ու աոա1լներ :
հյօսողները նչեցին որ եբղիհական ղբա­
կան ութ եան ղ ա ր գ ա ց մ ա ն մ էք մեհ ՚"րգե լք
է՝ կարգ մը գբհէ^եբհլ մաավախութիւնբ
կեանքի մէք եղահ թ ե րութիւննե րոլ Հա -
մ արձակ իսարաղանմ տն մ էք յ
կարգ մը ԳԲ՚՚ղնեբ ալ կ՝անւթսււհ.֊են.,բյւ՝^
տեղհա գ ո ր հ ա կան սխալ զ իրքերոլ ՛Լրայ ,
Որ կը տ ա ն ի գ է պ ի կեանքի ճչմարտու -
թեան խեղաթիւրում ը :
Խ ո բ ՀբղաՀ ա յ դրականութեան մէք եղահ
թեր ութիւննե բու Հիմնական պատճառնե -
րէն մէկը ղրականաղիտութեան եւ ղրո՛ ՜
ք ն ն ա դ ա տ ո ւ թ ե ա ն ետ մ ն ա ^ է : Գրողներու
Աիութիւնն ունի քննազատներու մեհ
կաղմ, բ ա քց անոնց զեբակչռող մասբ
Հանղէս չ ի ՛լար դրականութեան զաբղ ՛ււ ց -
ման Հարցերուն վե ր ա բ ե րող տ ե ս ա կ ա ն
յօղուահներով ^ ռրոչ^ե րկե բու վերլռւհու -
մ ով : Մ ա ս ն ա ւ ո ր ա պ է ս ք ն ն ա դ ա տ ո ւ ե ց ա ն
Համայնավար զրաքննադաոներ Ա • Մկր -
եան, Ա. Բ ա դ ե ա ն , Ա. Ասատրեան, Ռ–
ՑովՀաննիսեան , Գ՛ Ա տ ե փ ա ն ե ա ն , էլ՛
Պ ե տ ր ո ս ե ա ն որոնց Գրողներու Ա իութեան
անղամակցռլթիւնր վւասաօրէն վերահ -
ուահ է ձեւականութեան ;
«Իրենց ա ռ ք ե ւ գրո՜ւահ մեհ խնդիր -
նեբը մեր ղ ոռւ^եբը կարող Լն կատարէալ
մ Լ՛՛ոյն այն դէպքում , երբ տ ի ր ա պ ե տ ե ն
մարքսիղմ - լենինիղմի ամե՚աս լաղթ ուս -
մ ունքին , օո աւուր բ ա րձ ր ա ցնեն Լւրենց
գ ա ղ ա փ ա ր ա կ ա ն ք ա ղ ա ք ա կ ա ն մաԼլար -
ղ ա կ » բ :
Խ՚՚րՀրղաՀա լ ղ սականութԼււնբ ձե։։ք է
բերահ ՚էեր9Լ՚ն տարինեսր "րոչ նոլաճռւմ–
ներ , բնաւ Հր • ՚Բհչաբ : ՛Ա /ս ուղղութեամ բ
որոչ ա չ խ ա տ ա ն ք ա ա ո ա հ է կուս . Բիլրոն,
սակա յ ն ան ռլէտք ե ղահ ի ն պ է ս լղրաղիր
7 Ր՚սկս՚նռւթեան զարգտցմ ան Հարցե րոմէ ,
միութեան մ էք ք ն ն ա դ ա տ ա կ ա ն մթնո լորտ
չստեղհեբ , չ ի խ ա է ս տ ե ր Գբոէթւերոլ Ա է՛ -
ութեան մէք սաեղհուահ «անգռրրութիլ -
նր » : Գրողնե րռւ Ա է՛ութեան ղե կաւք ա բու–
թ իւնբ չ ի կազմ ակե ո պ ե ր սաեղհա գ ո բ հ ա -
կակւ վէւճա բանռւթ էււն , կարհ իքերու փ ո -
իսանակութիւն : Գ ո ա կ ա ն Հ ա ս ա ր ա կ ո ւ -
թեան ա ռ ք ե ւ քննաբկման չէւ դնե ո քոյս
տ ե ս ա հ երկերր : Գրողնե րու Մ իութեան
ղե1լավաբռլթիւնբ եւ կուսաԼլցական րիւ ֊
րոն կենգան էւ աչէսատ՛անքբ փոխարինահ
են ^թղթային քաչքչուքով » :
< Գրողների Մի՚ռւթիւնում էսախաուել է
կոլէզիալռլթեան սկ՚լբունքր » ;
Մ ա տ ն ա ն չուեց ան նաեւ «Գրական թեր -
թէւ» ու Հ Ա ո վ ե տ ա կ ա ն կ՛րականութիւն եւ
Ա ր ո ւ ե ս տ » ամսաղրի աշխւ^տանքին մէ9 ե–
ղահ լուրք թ ե րռւ թ իւ^նե ր ր ;
Fonds A.R.A.M