«6
Ա Ռ Ա Ջ >
Անոնք
աո^ւ^ն
օրէն,
մէկ ա ն գ ա մ էն թե<^~
թեր
Հանեյիւ
մեր գ ր ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն
Հաք–
Լ ո յ ն ։
Ամէք
էն
աոա9
անոնցմէ
երկու,
տո ~
Գ՚"վք
՚ ւ՛րենց
ամ
բոց
քական
անուններով
ալ
չէ
1
Լ
՚բ
^՚նւ՛
անուններու
ս կ դ բ ն ս - ա ա ո ե ր ո վ
^Աչթ՚սաանք»բ
Հանեցին
: Մէ^բ գրողնե
-
րէն
կէսբ,
կէսէն
աւելին,
Հինեբէն
էին ,
իրենցմէ
,բիչ բան կ ա ր , բայց
թող բ ( չ ՚ " ր ••
Անոնց
ետեւէն,
նորէն
Ա
՛ յ գ աարին,
ուրիշ
մբ,
մինակբ,
«,ք\վասիս»բ
Հանեց։
Ա ս եր
կուքէն
ե տ ք բ տարիներով
ղաբձեալ
գր՛ո ~
կան
թերթ
չունեցանք
, ա ռ ա շ ո ւ ա ն
՛ղէո
Օ–
րաթերթերու
սիւնակներուն
յանձնեցինք
,
ինչ
որ գրեցինք,
մինչեւ
պ ա տ ե ր ա ղ մ բ
վ ե ր շ ա ց ա ւ
։ Այս անղամ
Աւետիսբ
յո՛յս՛
-
նռւեցաւ;
Ալիքսանեանբ։
Ան
յ ա չ ո ր գ ա ֊
բ ա ր
չորս
անղամ
թերթ
Հանեց,
«Ամսուան
Գիրք»ր,
«Պս՚ս՚կեր
»բ
,
«Նոբ
Օր»ը
1
«Այ -
»օբ»բ.
Լորս
ա ն գ ա մ
Հաչիւ
բ ա ց ա ւ
մեբ
դ ր ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն
անունին
: Ամիրեանբ
«Ո–
վասիս»էն
ե տ ք բ երկրորգ
ա ն գ ա մ
ձեռք
ա–
ռ ա ւ
թեբթ
Հանե
լու.
գոբհ՜բ
,
« ճ ա ռ ա -
գ ա յ թ » բ
Հանեց
; Ուրի՛չներ
,
պատմոլահ՜ք
գրող
կոսլէլեանին
Հետ , «Լոյս»բ
Հանե
-
ցին : Աւելի
՚էեր2բ
«Գէպի
Լոյսեբ
ելաւ
,
Հիմա
Ա ա չ ո յեանբ
կբ
չաբունակէ
, Գ ա -
լոլստեանին
Հետ
-. Ա իսի թ՚սրեանց
ինե
ր բ ,
կ ե գ ր ոնականց
իներ
բ ռր
չուզե
ցին
ղէմ
էն
ղի՛աե
լ այս տղոցբ
ե ռ ա ն գ բ ,
իբենց
միոլ
֊
թիւններու
կոզմէն
իրենք
ա/
իբենց
թեր–
՚
թերբ,
« Ա ա ն
» բ ,
« Հ ա ն գ է ս
Աչակոյթի^ն
Հիմնեցին։
Աւս աասբ
տարիին
մէ^, « Ա -
նիւսէն
զ ա տ , որ ղաղրեցաւ,
«Հքողակա
-
թ»էն
ղատ.
Որ
1ւ՝եԱէ
Հիմա,
ինչ
ղբական
թէ;րթ
ռր ունեցանք,
նռբերէն
են :
Այսք՚սն
թերթ
Հինեբբ
չտուին,
Հ ա կ ա -
• ռ ա կ
աՂոո
որ կայսրութիւն
մբ կ ա ր
իրենց
օբե
բուն , մ էկ
սաՀմ
անէն
մ ինչեւ
միւսբ
ց րուահ
Հա
յա շ ա տ
գաւա
ւնե
ր
կա
յ ի ն , Հի–
մ ակո։
անին
քսան
ա ն գ ա մ բ ,
կ ա ր գ ա ց ո ղ
կ ա ր ,
նա ի՛ան
իւթերու
առատութիւն
, . ա–
•մանութիւն
կա
յ ի ն ; Ոսկ ա յ ս տ ղ ա ք բ , թմ-
բ ա է է ^ ա կ ա ն
սենեակ
մր չէ , նստե
լիք ան -
կիււն մբ ա ն գ ա մ
չունեցան
, ոտքի
՚ ի ր ա յ
ի–
բենց
թ ե
ր
թե
ր
բ
Հանեցին
: Ա ւ ե տ ի ս
բ
ղրա -
չարու.թիւն
բրաւ
, իր թերթերուն
տառե
րր
վ՚նք
չարեց
, չաբողի
ղրամ
չտալու
Հաւքաբ,
• գ ր ա չաբս՚տուն
՚էա՚լեց
,
ձ ե ռ ա գ ի
րնե
ր ա ն
Հսկելու
Համ
ար : Հիմա
ալ Ա աչո
յեանբ
,
ամէն
իրիկուն
, մամ
բ
Հ ինղեբէն
յետո
յ ,
Հ^իչլիէն
, Գաբակէօղեանէն
,
՚Լալաթի՚ս
^լի
^նէ,
խարխուլ
սանղուխներէ
մբ ձե -
ղուն
մ բ կ ՚եքլէ , տսւիստակէ
մ երկ
տանիքի
մր աակ,
իր ((Գէպի
Լռյս»ին
տ ա ռ ե ր բ
կէ
շարէ ։
Այս
թերթերէն
չ ա տ ե ր բ
գռցռլեցան
: Որ
;)էկերռւն
Հանողներր
գուրս
գացին
,
միլս–
ներունբ
, գ ր ա մ
չունենալով
,
չՆաիսուե
-
յ ՛ ՛ ՛ ւ ՛ Ան՛ոնցմէ
« Ո վ ա ս ի ս » բ
մոզովահ՜ոլ
մ լ ն
էբ,
« Ա չ խ ա տ ա ն ք
» բ ,
«Ամսուան
Գիրք»բ
)
«Պ՚սակեր
^բ
կռղքռ՚է
էին ,քսան
, քստնէ
ա ••
՚ - ե ք ի է գ ե ր ո վ ,
« ճ ա ռ ա դ ա յ թ
^ բ ,
«Լոյս»բ
ա–
ռանց
կողքի
ելան^
չոբսական
թռւզթե
-
Ր՛՛վ
է
ՀՆոր
ՕրՖբ
, «ԱյսօրՖբ
, առածին
չբր–
քանի
«Գէպի
Լոյս»ր
երկուական
թուղթե
րով
ելան,
իսկ
ՓէՀլի՚ի՚սնեանբ,
Ա. •Ր՚է* -
եանբ
որ իրենց
Հ ի ն « Ա չ խ ա ա ա ն ր»
են
՚ոեղո
ՄԻՏՔ ԵՒ^ ԱՐՈՒԵՍՏ
ԹՈԼՍԹՈՅԻ ԾՆՆԴ ԵՄՆ
125ԱՄԵԱԿԸ
1
*
Ա ե պ տ ե մ բ ե ր ինբ ռ ո ւ ս ա կ ա ն
գ ր ա կ ա ն ո ւ -
թեան
ամէնէն
յիչատակելի
թռւականնե
-
րէն
մէկն
է;
ճ ի չ գ
125
տ ա բ ի առաջ
էր որ
ծնաւ
թոլսթօ
Ե ա ս ն ա յ ա
Պո լիանայի
մէ^,
ե լ ա ի ր ա պ ե տ ե ց իր գաբաչբջանին
վ ր ա
յ :
Թոլսթօ
ծնահ
է
1Տ28^Տ*
եւ մեռաւ
1910–
ի ն : իր այս երկար
կեանքի
բնթացքին
տե
ս ա ւ ցար
՚Հլիքոլա
Ա.ի բռնապետութիւնբ
,
կռուեցաւ
Ա ե ւ ա ս տ ա պ ո լ ի մէ^,
ականատես
ե գ ա լ
ճորտերու
ա զ ա տ ա գ ր մ ա ն
,
տ ե ս ա ւ
յեղափո
խ ա կ ա ն
չաբմմ
ան
ղաբթում
բ
Ռ ո ւ
սիոյ
մէջ , ռուսեւճափոն
պաաե
ր ա գ մ բ ,
1905^
յեզափռ
խռւթիւնբ
եւն • :
Վաթսուն
տ ա ր ո ւ ա ն
չբջան
մբ կբ
բոլորէ
լ ՛ ր
գործբ
–.թոլսթոյի
առաջին
պատմուած–
ՔԲ
«Մ
անկութիւն»
Հբաաարակուեցաւ.
Պուչկինի
Հ իմնած
Աովրոմեննիկ
( Յ ա ռ ա ջ
գ ի մ ա կ ա ն ) պ ա ր բ ե բ ա
թ ե
ր թի ն մէջ :
իր
յարաճուն
Համ
բաւբ
կբ տ ա ր ա ծ ռ ւ է
բ
ամենռւրեք
՚, կովկասի
իր
պատմուած^թւե–
բբ
, իրասլաչտ
ե լ
քնարական
նկա
ր ա –
ա
յ ս ա ն գ ա մ
«կռունկ»բ
Հանեց/ն
, ամ
յ ա -
՚ / Հ ՚ ք ՛
՚^ԷԿ
թուղթով
մբ, միայն
երկու
է -
ջ ՚ ՚ վ
՛քուին
; Հինեբբ
պիտի
ապչէին
,
պբո՚ր
պաղէին
, մնային,
«այսչափիկ
չ ա բ ա թ տ -
թերթ
կ ՝ բ լ լ ա ՚ ՞ յ » պիտի
բսէին
,
տեսնելու
րլլա
յ ի ն ասոնք
, բ ա
յ ց ես
աիսոբմեցայ
,
ինծի
Համ
ար
ծէսւալբ
ամ
էնէն
ե ա ք բ
Կ/"՜
գ ա յ ;
թուրք
ն^ր ղբռղներն
ալ
մինչել
Հ է–
մա ա ս
ե՝լնենւ
Անոնց
«ՏէրկԻ՚»ն,
որ մէկ
թիլ
մբ ելաւ,
« Ա տ փ ր ա ք բ »
,«իէրյիւղիւն՝»
,
« Պէբասլէր^բ,
«Եիրմինճի
Ասբր»բ
երկու
թուղթով
են , ռայց
Աոելիք
մբ լնտրելու
.
տալու
իրենց
կ ե ր պ , նոթ մբ ,
քերթո՚.ած
մբ
արղէն
կբ լիացնեն
քեղ , կուտան
, ինչ
որ
կ^ուզէիբ
: ինչ
Որ
տուին
մերիններբ
իրենց
թեր
թ ե
ր ո ւ ն
մ էջ , իրենց
առաջին
բերքն
է , բսել
կ՝ուզեմ
իրենց
էօվր տլ1
Ժէօնէււ^,
իսկ ամէն
առաջին
բերքին
սլէս
,
մէջբ
խ ա կ չ ա ա կայ։
Թ՛ող
ԲԼԷ՚ս յ ատ
պե
տի
բւյյսյ
\ Հարկաւ
թէ բնութեան
մէջ ոս–
տում
չ կ ա
յ , ա ր ա գ օ ր է ն
աճում
չկայ
,
ի՜ն»
ո՛ւ
լնէ նք , պիտի
անցնինք
լ ա ջ ո բ գ ա կ ա ն
բոլոբ
փուլերէն
, մինչեւ
եղանակնեբբ
լ բ -
բացնեն
ի՛րենց
չրջանեբբ
, մ եր
լ ա ւ ա գ ո
յ ն
տալիքներբ
տալու
, եթէ
ունինք
,
լեցուն
ենք
:
Աեղի
Համար
կարեւորբ
այն է ռր , մեր
քմր
Ք
՛՛՛Հ՛"
յ գ ր ա կան
ութիւնբ
կբ չ ա
բոլ^ււսկ–
ուի : «Գէ՛զի
/ • ՚ յ ս ^ բ
ունինք
նորէն
:
Ան
Հիմա
Հ ա ս ա կ
նետեց,
քսանէ
աւելի
էջ՛՛՛ի
է,
կո՚ւքււվ։
« Ա ա ն » բ
ունի՛նք
«Հ՚սնզէս
Ա՝ո–
չակո
ւթի»ն
ո՛ն
ինք : Ոա
յ ց
միա
յ ն
ասոնք
ալ
չեն։
«Հյողակաթ»բ
ունի՛նք։
«Աուրբ
Փրկիչ^բ
: Օրաթերթերբ
: Ասոնք
կբ փ ո -
խ ա գ ր ե ն մեր ղբականոլթեան
մէջ, ինչ որ
իրենր
ւլրողներբ
էրենց
կր յանձնեն
:
(Դէպի Լոյս)
Յ Ա Կ Ո Բ
ԱՆՋՈԻՐԻ
գիր
ը. ունին
:
Ան միշտ
ձայն
կբ
բարձրացնէր
, բողոքելով
պատերազմին
գ է մ :
Աելաստապո
լ ի պաշարում
բ
ցնցող
եւ
ումգին
էջեր
կբ նեբչնչէր
,
խորասուզելով
ՂԻ^ՔԱ
. ղգացումնեբոլ
եւ վչտի
յ ա տ ա կ բ
:
թոլսթոյի
Հանճարբ
ա զ ա տ
ա ս պ ա ր է զ
գտաւ
« Պ ա տ ե ր ա զ մ եւ
քց ա ղ ա
զութ
ի ւ ն »
գոբծին
մէջ, զոր Հոմեբոսի
իլիականին
կբ
նմանցնեն։
Այս գ ո բ ծ բ զոբ սկսաւ
եւ ա —
լ ա ր տ ե ց
1864 - 1869 ,
ռուս
մողովուրգին
աղղային
ղիւց
աղնե
բ գ ռ
ւթ
ի ւ ն
բ
կբ կագ
-
մէ : Բանակներոլ
եւ բաղմութեանց
վէպն
է , աւելի
քան ա ն Հ ա տ ա կ ա ն
կեանքերու
,
*Ռ"էԲ
կ՛ոյսրոլթեանց
ճ ա կ ա ա ա ղ բ ի ն
, մեծ
Համանուաղ
մբ ի փ ա ռ ս իր մողովուրղին
:
թոլսթօ
նաիսապէս
ծ ր ա գ ր ա ծ էր գրել
եր —
կ՛"
վ է պ ե ր այս մեհ վէպին
աեզ,
« Ա ե ծ ն
Պ ե տ ր ո ս
ե լ Գեկտեմբերեաննեբբ»
,
սակայն
Հ ր ա մ ա բ ե ց ա ւ ;
Հ ո գ ե բ ա ն ա կ ա ն
խոբու
-
թեամբ
վէպ
մ լ ն է լ ի
փի
լիս
՚ ՚ - ՚ ի տ
յական
իսո
րՀ ր գ ա ծ
ութ
իւննե
բ ո վ ,
զգացումներու
բ ա ն ա ս ա ե ղ ծ ո ւ թ ե ա մ բ
, սիրո
յ վեր
լուծռւ
—
մով
:
« Պատե
րաղմ
եւ հյագաղոլթիւն
»
վէ՚ղբ
ՀամաչխաբՀայ ի ն
արմէք
ունի
: Ան
ցոյց
կուտայ
թէ պ ա տ մ ո ւ թ ե ա ն
բնթ՚^ցքբ
է է
ձեւալորուիբ
մարղկային
կամքի
շնորՀիւ
,
եթէ
նոյնիսկ
ան Նափռլէոն
մբ
ԲԱայ,
այլ
կբ բացատ
րուի
մռղռվրղա
յ ի ն
զ ա ն գ ռ ւ ա ծ –
նե
բոլ
էէործունոլթեամբ
:
թոլսթոյի
ուրիշ
մէկ կաբեւոր
գործն
է «Ան%ա
՚Բարենինա»
վ է պ բ
(1873 ֊ 1877) ,
ուր
կ^երեւան
քաղքենի
ղ ա ս ա կ ա բ դ ի ն
մո–
լութիւննեբբ
եւ կեդծիքբ
, իր գ ա բ ռ ւ կ ա լ -
ռ ւ ա ծ ա տ է ր ե ր ո լ
բ ա ր ք ե ր
բ , ողբերղռւթիլ
-
նբ
սէրէն
կ ո ւ ր ա ց ա ծ
կնոջ մբ որ ւ լ ո Հ ն
էլն–
կեբային
սլայմանագրռւթեանց
:
քցորա
-
թ ա փ ա ն ց եւ գ ե ղ ա ր ո ւ ե ս տ ա կ ա ն
բարձր
աբ~
ժանիքնեբով
՚էեպ
մ
բ ։
Աւլնոլական
ծ ա գ ո ւ մ
ունէր
թոլսթօ
,
սակայն
պ ժ գ ա լ ո վ
Հ ե ռ ա ց ա ւ եւ անցաւ
ժո–
ղռվոլրգին
կողմբ
ե լ որոչեց
աչխատիլ
ա–
նոբ
բարիքին
Համար
, գրել
անոր
Համաբ,
Հարուածելով
ամէն
ինչ ոբ անոր
Գբմ ~
բ ա խ տ ո ւ թ ե ա ն
կբ նպաստէ
,
եկեղեցին
,
պետութիւնբ,
մենաչնորՀներբ
, չ ա Հ ա գ ո ր
ծում
բ
եւայլն։
Ասոնցմէ
զ ա տ գ ր ա ծ է «Իվան
Ի լ ի էի մա
Հբ»
(1886),
«ԿրեյցերեանԱօնատ»
(1889),
«Յարութիւնբ»
(1899) ,
«խազաիսներբ
»
եւայլն
ւ
- - . , .
« Զե
մ կբնար
լռեթ,
կբ ՛լո չէ
ր
թոլսթօ
գաՀիճնեբռւն
գ է մ , ա ն ա ր գ ա ն ք ի
սիւնին
գ ա մ ե լ ո վ
Հ ի ն աչխաբՀի
վարիչներբ
։ Այս
էբ
պատճառբ
որ Ռուսիո
յ Ա ինոտբ
բ ա -
ն ա գ ր ե ց
ղ ի ն ք ։
1901^5՛
իր
գ ա զ ա փ ա ր ա -
պաչտներէն
մէկբ
կբ
՚ լ բ է ր ,
«Երկու.
ցար
ունինք,
Նիքռլա
Բ. եւ Հէ՛՛ն
թռլսթօէ
ք^րն
է ամէնէն
ղօրալորբ
: Նիքոլա
Բ– "~
չինչ
կրնայ
լ ն ե լ
Թոլսթոյի
ղէմ , չ ի
կրնար
ցնցել
անոր
գ ա Հ բ , մինչղեռ
թոլսթօ
կբ
5^՚ցէ
Նիքոլա
Բ .ի գ ա Հ բ » ,
Իբ
ՀիւՈւական
վա ր գ ա պ ե տ ո ւ
թի՛ւնն
էր ,
«Աի
կ՛ոլ
Հ ա կ ա ռ ա կ
չաբին»
:
կրաւռ–
ր ա կ ա ն
ղիմ
ա գ ր ո ւ թ ե ա ն
ա ռ ա ք ե ա լ ն էբ ,
ինչսլէս
Կ՚սնտի
: Արուեստի
մ՛՛՛սին
ալ ու
նէր
ինքնռւբոյն
բմբռնումներ
։
Ո՚լբացեալ
նկարիչբ
^ Ա ա ր գ ի ս
Երկայնեան
, այս
՚ " ո -
թիլ
ուսումնասիրութիւն
մբ Հ ր ա տ ա ր ա -
կեց
Պոլսոյ
« Ա զ ա ա ա մ ա բ տ »
չ ա բ ա թ ա թ ե բ –
թին
մէջ
՝:
թոլսթոյի
գիրքե
բէն
չ ա տ ե ր բ
թ ա ր գ -
մ ա ն ո ւ ա ծ են Հայերէնի։
Առաջին
անղամ՝
«կ րե
յցե
բ ե ա ն Ա ո ն ա ա »
բ եւ ուրիչ
զ ոբծ
եր
կովկասի
մէջ։
Օսմ.
Ա ա Հ մ ա ն ա գ ր ո ւ թ ե ա ն
չբջանին
Եր • Օ ա ե ա ն
յաջորղաբար
թարղ–
մանեց
Աննա ՚թարհնինայ,, «Յալաւթիւն»^»,
«
հէազաղութիւն
ե լ սլատե
րաղմ
բ » ;
Պոլսոյ
թէ
կովկասի
մէջ
լ ո յ ս տեսած
են
նաեւ
բազմաթիւ
ոլսումնասիրութիւններ
։
հյորՀրղային
իչիսանութիւնբ
երկար
ա -
տեն
բ ա ց ա ս ա կ ա ն
ղիրք
բռնելէ
ե տ ք ,
այժմ
թոլսթօն
ալ իր փ ա ր ա խ է ն
կբ Հաչուէ
,
թանղաբան
մր Հ ա ս տ ա տ ե լ ո վ
ե լ Հ բ ա ա ա -
բակռւթեան
տ ա լ ո վ
անոր
ղռրծերբ
:
Եւ
քց
. Հայաստանի
մէ9 լ ո յ ս տեսած
են նռբ
թարղմ
անոլթիլննեբ
:
ՏԽՐՈԻՆԻ
՛
֊ ինքնաչարժի
սաւաւր
ար—
կածի
մբ գոՀ գացած
է Պ ՛ Ալպէր
Մէյ ՜
մաբ եան , էրսլիլի
մէջ (իրաք)
,
Օ գ ո ս ա ՛
\Տին
։ Հ ա մ ա լ ս ա ր ա ն ա կ ա ն
մ ա ս ն ա գ է տ մ լ ն
էբ
1
44
տ ա ր ե կ ա ն ։ Մ • ՆաՀանգներէն
վե -
րագարձին
պետական
պ ա չ տ օ ն ստացած
էբ
Պաղտատի
մէջ. Հ ա ս տ ա տ ե լ ո վ
գ ի տ ա կ ա ն
աչյսաաանոց
մբ, պայքարելոլ
Համաբ
մա–
բախներոլ
եւ Հողագռ
րծռւթեան
սպառնա—
ցող
ուրիչ
միջատներու
գ է մ : Գ ա մ բ ա ն ա -
կաննե
ր խ օ ս ա ծ են Հ ո ղ ա գ ո բ ծ ա կ ա ն
փ ո խ
նաիսարար
Եէյխ
Ալի Ծաբքի
։ Եւ
բնգՀ
՚
տնօրէն
Աէյիտ
Տ է բուի
լ է լ
Հա յտարի
,
չ ե չ տ ա ծ են անոր
ա ր ժ ա ն ի ^ ե ր բ
, ա ն փ ո -
իսաբ
ինե
լ ի գանելով
անո
ր կորուստբ
։
քց՛
Մք՚ՈԻԹԵԱՆ
ա ր տ ա ք ի ն
ղործերռւ
ն ա խ ա ր ա ր ո ւ թ ե ա ն
մ ամուլի
ղիւանին
վե
ր ա տ ե ս ո ւ չ
նչանակուեցաւ
« Փ ր ա ւ տ ա ՝»
թերթին
նախկին
է ս մ բ ա ղ ր ա պ ե տ բ
, Պ • Ի–
լ ի չեւ
,- յաջոբգելռվ
Պ • Վ • Գրխյորէանի :
Ե Ր Ա Խ Ա Յ ՄԸ Ծ Ն Ա Ւ
ՕԳԻՆ
ՄԷՋ,
երբ
՛ Բ ա ղ ա պ լ ա ն ք ա - Փ ա ր ի գ
օ գ ա ն ա ւ բ կբ
սու
րար
12000
մ • բարձրութեան
՚էրայ
,
մամբ
600
քիլո՚քեթր
ա ր ա գ ո ւ թ ե ա մ
բ :
Ուղեւոր
ներուն
մէ^ կա,ր բմիչկ
մր
Որ
՚սնմիջապէս
օգնութեան
Հասալ
;
Մ այրբ
, Տիկին
Աա -
"է՛՛՛գ՝
"՚գք
^ԻԿ
II ^նալ ամենայն
գիւրռլ
-
թեամբ
, ե լ օգանաւէն
իջալ
պատգարա
-
կո՚ի մբ, ռւրաիս
— ղուարթ
:
Օգաչունեբբ
բաբենչան
կբ Համարին
այս ղէսլքբ
։
Մ Ո Ա Կ Ո Ի Ա
մ ե ծ ա ք ա ն ա կ
ա ր ծ ա թ կբ ծա–
խէ
ք^ոնտռնի
Հրասլարակին
վրայ։
Ա իեւ
-
ն ո յ ն ա ա ե ն կարգ
մբ նաւեր
ա պ ս պ ր ա ծ
է
Անգլիոյ
, աւելի
քան տասբ
միլիոն
սթեր
լ ի ն
արմէքռվ
:
Ե Ւ Ր Ո Պ Ա Յ Ի
զեզուՀի
բնարռւեցալ
«Աիս
ք^տալիան»
, Պոլսոյ
մէջ, իսկ
պա՚ոուակալ
օրիո
րղնեբ՝
Միս Ա ն գ ւ ի ա եւ Ա իս
Յէրանս
։
Հ ե ռ ա գ ի
ր բ կ^բսէ
թէ
բեմբ
փլաւ
,
ա ռ ա ն ց
ւինաս մբ պաաճառե
լու ;
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
Ա.ԿՈԻՊՐԻ1,
(14)
ՍՈԻԼԱՄԻԹ
(ԱՈՀՈՄՈՆ
Թ Ա Գ Ա Ւ Ո Ր Ի
ԿԵԱՆ՛ԲԷՆ)
Աողոմոն
Հրամայեց
կանչել
քանի
մբ
Հարուստ
վ ա ճ ա ռ ա կ ա ն ն ե ր , որոնց
նաւե
-
բբ
, ա պ ր ա ն ք ն ե ր ո վ
բեռնաւորուած
,
նռ
յ ն
ա ռ ա ո ւ ն
ղէպի
Փիւնիկէ
պիտի
երթային
Ս ո պ պ է ի
ճամբով։
Եւ երբ անոնք
իսռոված
ռիրաով
ղւստաբանին
ղաՀլիճբ
մտան
,
թ ա գ ա ւ որ բ Հա
րցռւց
Աղօթք
բրի՞ք
գ ո ւ ք Աստուծոյ
կ ա մ
ա ս տ ո ւ ա ծ ն ե ր ո լ
,ռբ լաւ Հով մբ տ ա
յ ձեր
նաւերուն
Համ
ար
Հ
Եւ֊
անոնք
պատաս
խ ա ն ե ց
ի ն ,
Այո , ա է ր արքայ
։ Այղպէս
է ։Եւ Աս
տուծո
յ
Հաճելի
եղան
մեր
՚լոՀերր
,
ռրով
Հետել
Ան մեղի
լաւ Հով մբ ղրկեց
:
Ե"
ռւրաիս
եմ ձեղի
Համար
, ր ս ա ւ Ա ո –
պոմոն,
բայց
միեւնոյն
Հովբ
ցիրուցան
բ –
րան
այս ա ղ ք ա տ
էնոջ
աիւբբ,
երբ
անօթի
մբ մէջ տուն
կբ տանէր։
Արղար
չէ" ու -
բեմն
Որ
ղուք
վ ա ր ձ ա տ ր է ք այղ կինբ ։
Եւ
անոնք,
ուբաիսանալով
ոբ
թ ա դ ա ւ ո
բբ
այդպիսի
՚իոքր
բանի
մբ Համար
միայն
կ ա ն չ ա ծ էր զիրենք՛
անմիջապէս
ա յ դ
կնոջ
անօթբ
լեցուցին
արծաթի
մանր
եւ
խոչռր
դբամներով
: Եւ երբ
կինբ
արւռսւսուալից
ա
չքե
բով
^ ո բ Հ ա կ ա
լութիւն
կբ
յա
յտնէբ
թադաւորին
, ան քրքջա
լիր
խն՛չաց
ե լ բ -
սալ
.
Հ՚սմրերէ,
ամէնբ
ա յ գ չէ : Այս "՚" -
ա ռ ւան
Հ՛՛՛էբ
ինծի
ալ ռլրաիսոլթիւն
բ ե ~
բ ա ւ , որուն
ես չէի սսլասե
ր բնաւ
; Ուրե
—
մ լ ն ա Հ ա , այս ւ է ա ճ ա ռ ա կաննե
րռւն
նուէր—
ներուն
վ ր ա
յ ես 1լ աւելցնեմ
թք ա ր ք ա յ ա -
կան
նուէրս
:
Եւ
Աողոմոն
Հրամ ա յեց
Ա դ ռ ն ա
ր իմի ,իր
գանձասլաՀէն
, վաճառա
կաննե բու
դ ր ա մ -
ներուն
վ ր ա
յ ա յնչափ
ոսկի
դրամնե
ր չա–
բել.
Որ
անոնց
տակ
այլեւս
չեբեւան
ար -
ծ ա թ
դբամներբ
;
Ա ողոմ
ոն ա յ դ օրբ չէր ուղեր
անբաիստ
տեսնել
ոեւէ
մէկբ : Այնսլէս
պ ա բ դ ե ւ ն ե բ ,
թոշակներ
ե լ նուէրնե
ռ բաշխեց
ռր ,
ուրիշ
ա ա ե ն մէկ տ ա ր ո ւ ա ն մէջ բ ր ա ծ
չէր՛՛
Նե -
րում
շնռրՀեց
Ա ք ի մ ա ա ս ի
,
թյեփթաղէւմի
երկրէն
մեծաւորէն
, որուն
դէմ
ն ա խ ա պ է ս
իր
ղ՛ո
յ ր ո
յ թ բ
թ ա փ ա ծ էբ իր ապօրէն
Հար–
կաՀանոլթեան
Համար։
՚էյերեց
ն ՚ ս ե լ .շատ
մբ
օբ ինաղանցնե
բու
յանցան^^ւե
ր բ ։
Զանց
չբրալ
իր Հպատակներուն
խնդբանքներբ
,
բացի
մէկ կնոջմէ
:
Եբբ
թ ա դ ա ւ ո բ բ
դուրս
կ՝եքլէր
Լիբանանի
Տունէն
, դ է պ ի
Հ ա ր ա ւ ա
ւ ի ն
ւիոքր
գուռնե
բբ,
Է՛Ր ղէմ ելաւ
անծանօթ
մր,
կ ա չ ե ա յ
դեղին
Հ ա դ ո ւ ս ա ո վ ,
կ ա բ ճ ա Հ ա ս ա կ եւ
թիկ–
նեղ՛
մութ—կարմիր
ու մռայլ
զէմքով,սեւ
ու խիտ
մօրուքով,
որ իր թ ա ւ ,սեւ
յօնքե
րուն
տ ա կ է ն
դ ա ժ ա ն
Հայեացք
մբ կբ նե -
՚ " բ է
չ ո ՚ - բ ջ ը ։ Ա յ գ մարդբ
Ա ռ դ ո ք ի
մեՀեա––
նէ՛ն
ք ր մ ա պ ե տ ն էր ։ Ա ղ ե ր ս ա ա կ ն
ձայնով
մբ
, միայն
մէկ բ ա ռ ա ր ա ա ս ա ն ե ց
.
—
Արքո՚յ
. • .
՛Բ րմ ա պ ե տ ի ն
անագասլէսնձեա
յ
աստծ՚՚ւն
ո ր ռ վ ա
յ ն ի ն
մ էջ
եօթբ
բաժանումներ
կա -
յ ի ն •
մ էկբ՝
՚"1Ի՚–բի
Համ
ա բ
,մ՚ իւսբ՝
ա ղ ա ւ
նիներու
, երրորդբ՝
ոչիսարներոլ
,
չորբոր–
գ բ
դառներռւ
, Հէնէլերորդբ
Հորթերու,
վ ե ց ե ր ո ր դ բ
եղներու,
է՛սկ
եօթնեբ՚՚բգբ
իրենց
է՛սկ
մա
յբե
բու
կոզմ
է զոՀ ա բ ե
լ՛ուած
մանոլկներոլ
յատուկ
, չատոնց
պարասլ
կբ
մնար
թ ա գ ա ւ ո ր է ն
Հրամանով
։
Առդոմռն
լուռ
՛ ՛ ւ մունջ
անցաւ
քուրմին
մ օտէն
,որ թ ա գ ա ւ ո ր ի ն
ետեւէն
քալելով
բ ա զ կ ա տ ա ր ա ծ
բ ա ց ա ղ ա ն չ ե ց
ա ղ ե ր ս ա գ ի ն ՛
կ՜՚երդնում
ք ե գ քու ուրաիսռւթեամբդ
,
արքայ
, ողորմած
եղիր
ինծի
Հանդէսլ
, ե լ
ես կբ յայտնեմ
քեղի
թէ ինչ վ տ ա ն գ ի են
թ ա կ ա յ է քու կ ե ա ն ք դ :
Աողոմոն
ս ք ա տ ա ս է ս ա ն իսկ չ տ ո ւ ա ւ , եւ
քու
րմ
բ ,սեղմ
ելով
իր ուժ
եղ
բռունցքէւե
րբ ,
ուղե
կ ց ե ց ա ւ թաղ աւո
րէն
մէնչել
դուռբ
,
կաաադի
Հայեացքով
մբ:
X
իբ է՛կո ՛նբ Ա ուլամիթ
ղնաց
Հ ի ն
ք ա զ ա –
քամ
ա ս բ ,ռւր չ ա ր ք ե ր ռ վ
կ՝ ե բ կա րաձղոլէ
ի ն
լռւմայափոխնեբու
,
վաչխառուներոլ
եւ
անուչաՀոաոլթեանց
կրսլակնեբբ՛։
Հոն ղո
Հա ր ա վ ա ճ ա ռ ի մբ երեք
դ ա Հ ե կանի
(տրա
էս–
մի)
ել
մէկ ա ր ծ ա թ
դրամի
ծաէսեց
իր մի–
ա կ
թանկադին
դո 1քբ
— -
տ օ ն ա կան
օրերու
յատուկ
ա ր ծ ա թ
Օզերբ
,
իւբաքանչիւրբ
մէկ
մէկ ոսկեայ
աստղիկով։
Յեաոյ
մ տ ա ւ
անուչաՀոտ
իւղերու
վա
—
ճ ա ռ ա տ ռ ւ ն
մ բ ։ քցոր
ե լ
մթին
քարաչէն
որմաիւորչին
մէջ Նալսւսլատիկ
եւ
անչարմ
ն ս տ ա ծ էր ծերուկ
ե լ գէւրուկ,
ե գ ի պ տ ա ց ի
ւրւճռադէմ
նե րքինի
մր,
չ բ շ ա պ ա տ ո ւ ա ծ
ա ր ա բ ա կ ա ն
ամբրռսի
անօթներով,
Լիբա
-
նանի
էս ունկերու
ծբարի1լնե րռվ , քաղց
ր ա –
բո
յ բ խոտերու
տրցակնե.րով
,
բաղմ
աղան
իւղերու
սրո ւա կնե բուէ
,
ինքն
ալ
Համակ
բուրումնաւէտ
։ Անիկա
զդուչօրէն
փի՛– ~
նիէլեան
կ ա ւ է
փոքբիկ
սրուակի
մբ մէջ կբ
Հոսեցնէր
ղմուռսի
ճիչդ
այնքան
կաթիլ
-
ներ,
որքան
տինարներ
ռր ունէին
Աուլա–
միթի
բոլոր
դրամնեոբ
մէկտեղ։
Եւ
երբ
ա ւ ա ր տ ե ց ա/ս
ղռբծբ
, սրուակի
բերնին
չուբջբ
՛քնացած
ի ՚ ֊ ղ ր Հ ա ւ ա ք ե ց խցանով
ել
բսալ
նենդ
ծիծաղով
մբ՛
Արեւալոյս
աղջիկ,
աղռւոր
աղջիկ
,
երբ
այսօր
քու
սիրաՀարղ
Համբուրէ
կուրծքերուդ
մէջաեղբ
ե լ բսէ
«է՛ն* լալ կբ
բուրէ
քու մարմ
ինդ,
ով ս ի ր ա կ ա ն դ իմ ՝» ,
այդ
րոպէին
ւիշէ ղիս ալ։ Ես քու սրռւա
-
կիդ մէջ երեք
կաթիլ
ղմուռս
աւելի
լեց ու–
սԻ -
(Շսւբ-1
Fonds A.R.A.M
