հՏ
Ա Ռ Ա Զ ։է
ՆՈՅԵԱՆ Տ Ա Պ ԱՆԻՆ ՇՈՒՐՋ
Ռռլպբոլցքի
Վիլհելմ
կ ա մ Կիյյ"մ
չ՛"»՛
նշանաւոր
ոլյլեդիր
մ է (ԺԳ • Գ՚"բ) ^ " Բ
սակայն
Արարաա
լեռր
բարձրանալ
շէ
"է–
պած
՛Նոյեան
Տ ա ս լ ա ն բ
տեսնելու
Համար,
էնչպէս
գրահ–
ԸԱալ
կբ թուի
^ Լ Պ ռ ո ռ ^ ի
ա շ խ ա տ ա կ ի ց
մբ ( ^ \ ա ւ ա ք ,
1.6-53)։
^^ւ՚չգ
չէ
նաեւ
թ է Արարատի
մ օ տ ա կ ա յ
մէկ\
վանքին
մէշ Հիացաձ
է տ ա պ ա ն ի ն
մ՛էկ
բ ե
կորին
վրայ,
ւլոբ
Հբեշտակնեբր
բեբաձ֊
է թ
:
\
Ա ՛ ի շ ն ա գ ա ր ե ա ն
ուղ
եգիրբ
Նախիշեւանի
մէշ
Հայ ե պ ի ս կ ո պ ո ս ի մբ Հետ
տ ե ս ա կ ց ո ւ –
թ ե ա ն մբ
առթիլ
գ ր ա ծ է Հետեւեալը
•
« Այս քաղաքին
մօտը
կը
գանուի
լեռ
մը, որուն
վրայ,
1լ բսեն
անոնք
(Հա
յերը)
կը Հանգչի
Նոյեան
տապանը,
եւ
երկու
լեռնեբ
կ ա ն , մէկբ
միւսէն
աւելի
մեծ՜
, ել Ա ր ա ք ս ը կբ
Հոսի
անոնց
ս տ ո ր ո
տէն , եւ Հոն կը գ տ ն ո ւ ի
ք ա ղ ա ք մը,
որ
Աեմանում
կը կոչուի
, այսինքն
<(.ութ» եւ
անոնք
կ՝ըսեն
թ է ա յ ս պ է ս
յորշորշւէւահ՛
է
յանուն
այն ութ մ ա ր գ ո ց
որոնք
տ ա պ ա ն է ն
գ ո ւ բ ս
ելան
եւ
զայն
(քաղաքը)
շինեցին
բ ա ր ձ ր ա գ ո
յ ն
լերան
վ ր ա
յ :
Շ ա տ ե ր ը
փ ո բձահ՜
են ա յ ս
լեռը
բարձ
-
բանալ,
բայց
ոչ ոք յաշոզահ՝
է ։ Այս ե -
պիսկոպոսը
ըսաւ
թ է մ ե ն ա կ ե ա ց մը կ ա ր
Որ
չատ կը փափաքէբ
(լեռը
բարձրանալ)
,
սակայն
Հրեշտակ
մը ե ր ե ւ ց ա ւ
անոր՝
բե
րելով
տ ա պ ա ն ի ն
փայտէն
կտոր
մբ,
եւ
անոր
ըսաւ
որ այլեւս
չփորձէ
:
Փ ա յ ա ի
այս
կտորը
իր եկեղեցիին
մէշ կբ ղբտ -
նուէբ
, ըսին
ինծի : Լեռը
այնքան
բաբձբ
էէր
թուեբ
ինծի
որ մարգիկ
չկարենային
բաբձրանալ։
Ծերունի
մը չատ
բ ա ն ա ւ ո ր
կ ե ր պ ո վ
բ ա ց ա տ ր ե ց թ է ինչու
պէտք
չէ ոբ
մարգիկ
լեռբ
բարձրանալ
վաբձեն
:
Անոնք
(Հայերէն)
լեռբ
Ա ա ս ի ս կը կոչեն,
ել այս
բ ա ռ բ ի գ ա կ ա ն է անոնց
լեղոլին
մէշ
է
%Աչ
ոք , ըսաւ
, պէտք
չէ ոբ Ա ՝ ա ս ի ս
բ ա ր ձ բ ա ֊
նայ,
աչխաբՀի
մայրն
է ա ն » ։
Ռուպրուքցի
ՎիլՀէլմին
յիշած
մենակ
-
ե ա ց բ
Մծբն
այ
Տակոբ
Հ ա յ ր ա պ ե տ ն է
յ
Ա ւ ե լ ո ր գ է ըսել
թ է Հայերէնի
մէշ բա–
ռեբբ
ս ե ռ
չոէնւին
եւ թ է Հ ե տ ե ւ ա բ ա բ
,
Ա՚ա–
^•սիս
ի գ ա կ ա ն բ ա ռ չէ
է
(հուպրոլքցիին
((.ուղեգրութեան»
այս
•տը
, կը փետտէ
անոր
թերթի1լները
Որ -
պէսզի
ինքը
միայն
գեղեցիկ
ըլլայ,
կոչուի
ծաղի1լներուն
թագոլՀի
, իսկ
մանուչակբ
պ գ ա ի կ
բայց
յամառ,
չուզեբ
պարտուիլ,
կորսնցնել
՝ իր աղուորութեան
Համբաւբ
,
եղբօր
յարձակումին
գ է մ 1՚նքղինքբ
կբ
֊ պ ա շ տ պ ա ն է , կը կռուի
յամառօրէն
,
կբ
փաթթոլի
անոր
ծաղիկին
, կբ
խ ա ծ ն է
թերթ
առ
թերթ,
կ՚առնէ
անոր
ծ ա զ կ ա -
Հիւթը
, կբ ք ս է իր երեսին
, որ աւելի
գ ո
յ ն
ունենայ
այտերուն
վբայ
եւ աւելի
չասւ
•աոուորնա
լ
՛ յ
... :
ԱՕԱ
-
ՎԱՆԻ
« Յ Ա Ռ Ա Ջ » Ի
Թ Ե Ր Թ Օ Ն Ը
(6;
ՈՃԻՐ Ճ Ե Պ Ը Ն Թ Ա Ց Ի Ն Մ Է Ջ
*
•&Լաւ
. ուրեմն
ի՚^նչպէս
գ ո ւ բ ս
ելաւ
ա -
ււանց
գ ր ա ն
կղպանքը
բանալու»
, Հար -
ցոլցի
I
Բա
յ ց
չուզե
ր տ ր ա մ ա բ ա ն ե
լ ,
կար
ծ ե ս թ է ս տ ի պ ո ւ ա ծ ենք միայն
իրմով
ըզ–
֊Բ""ւՒԼ
՚ Ա բ գ է ն ա յ գ ձիւնը
բ ա ւ ա կ ա ն
կբ
նեղացնէ
մեզ .• ՚:
-
Աթւնբ
:
Այո,
պ ա ր ո ն ,
խ չ մ ա ր ե ց
ի՛՞ք,
չոզե
-
• կ ա ռ ք ը կանգ
առած
է • ձիւնամրբիկի
րռ–
նուեցանք
: Աստուած
գիտէ
թ է որքան
ա–
տեն
Հոս մնալ
պ ի տ ի
ստիպուինք
; Ա ն գ ա մ
մը
եօթը
օբ տ ե ւ ա ծ է ։ *հիշեր
Բ՛ոբի
\ Պա
բոն
:
Փ ո ւ ա ր օ
կրկին
կբ պատրաստուէր
պառ~
ԿԻլտ
երբ
ուրիշ
աղմուկ
մը
ուշագբոլթիւ–
նը
գ ր ա ւ ե ց
% Ծ ա ն ր
մարմնի
մբ
անկումը
կ ա ր ծ ե ց
լսել
քովի
բաժնեակէն
:
Ցատկեց
•տեղէն
եւ բ ա ց ա ւ
գուռը
եւ Հազիւ
նշմա
-
րեց
կարմիր
ս ե ն ե կ ա ղ գ ե ս տ
Հ ա գ ա ծ կին մբ
•որ
ա ն ե ր ե ւ ո ւ թ ա ն ա ր : ՊաՀ մբ եւս ա -
կանշ
գ ր ա ւ , ոչ մէկ
ձայն։
Ա ե ռ ե լ ա կ ա ն
.Լո֊ութիւե
կբ տիրէր
: Այս ա ն գ ա մ պառ
֊
՛կեցաւ
եւ ք ն ա ց ա ւ
մինչեւ
ա ռ տ ո ւ :
Երբ
արթնցաւ
ժամբ
ինն էր եւ շ ո գ ե -
^կառքբ
ճամբայ
չէր ելած։
Հսկ՛"յ
ձիւնա–
՛կոյտեր
փակած
էին եկրաթուղիի
գիէ^ը
•
Ժամբ
տասնին
ճ ա չ ա ր ա ն
վ ա կ ո ն
մ ա ա ւ \
ԵԹԷ ԳԻՏՆԱՅԻՐ
Եթէ գիտնայիր թ է ո՜ւր եմ ինկէր, շղ
թայակապ .
Թուանշաններու ցանցին մէջ հոգիս թ»^–
չուն մըն է վիրաւոր :
՝ք՝նարիս լարերը խցուած են բիրա մատ
ներուն աակ
Աոօրեայ հոգերուն- • •
Կը յիշեմ որ մինչեւ իսկ այն ատ1յն ,
Երբ հիւանդ էի մաււուան դալուկով,
Լէյգէնի անտայլնեբուն մէջ ,
Աւելի ագա՜տ էի, ագա՛՛տ • • •
Մինչդեո. հիմա • • •
Ամէն օր թուանշաննեբով ծածկուած
խաչին վբայ
Կը բելեււեմ սիրտս՝ մրրկահաւ - • •
Ամէն օր սեւ հոգերու –նանկերուն մէջ կը
նետեմ
Հոգիս՝ աբեւէն փրցուած կակաչ ,
Ել կ՚արտասուեմ մեոած ասսաւածնե–
րուն ազօթելով • • •
կրնայի՞ր փրկութեան հասնիլ • •
Բայց դո՛ւն ալ շղթայակապ ես ինծի
պէս
Ամէն օրո-ւան տաււապանքով • • •
Ամէն օրուան արեւին հետ
Արտասուացօղ նրագդ կը մարի • • .
կ՚երթամ այս նամբէն , լուո ու խոնարհ ,
Եւ քիչ աո քիչ
Երագներուս եւ յոյսերուս
բիւրեղին
վրայ
5
եյորունկ եւ անբուժելի վէրք մը կ՚արիւ–|
նի...
ԱՐՍԷՆ ԵՐԿԱԹ1
Հ ա տ ո ւ ա ծ ը
այստեղ
թ ա բ գ մ ա ն ո ւ ա ծ է Ո ւ •
Ու–
ԹոքՀիլի
անգլերէն
թ ա ր գ մ ա ն ո ւ թ ե ա ն
՚էրայէն
(Լոնտոն
1900) :
Ուղեգրութիւն
Հ ա յ ա ս տ ա ն ի եւ Հա
յոց
վ ե ր ա բ ե բ ե ա լ բո -
լո
բ
Հ ա տ ո լ ա ծ ն ե ր բ
Հա յեբէնի
թ ա բ գ մ ան -
ո ւ ա ծ եւ ծ ա ն օ թ ա գ ր ո ւ ա ծ են , նո յ ն ա ն գ -
լերէն
թ ա բ գ մ անութեան
՚էրա
յ է ն եւ
նո
յ ն
թարգմանիչին
ծանօթազրութիւններով
,
ՅովՀաննէս
Յակորեանի
կողմ
է
(Ուղե
-
Ե ր ե ւ ա ն
նո ո ա
—
գրութիւներ
, ԺԳ
ԺԶ • գար
1932,
էշ
1-35։
Գոյութիւն
ունի
նոր
գոյն
գերմաներէն
թաբգմանութիւն
մը
Նոյեան
տ ա պ ա ն ի ն եւ անկէ
բ ե ր ո ւ ա ծ
բեկորներու
մասին
յիչատակութիւննեբ
կան
մէշ
՚ ւ . ր ի չ
4
թիլ
ոլղեգր
ութե
անց
ՀԱՅԿ
Պ Է Ր Պ Է Ր Ե Ա Ն
Ա.
Վ ա զ ե լ ո վ
եկայ՝
որ ժամբ
վեցի
չ ո գ ե կ ա ռ ք ի ն
Հասնիմ
:
Պ Ա Շ Տ Օ Ն Ե Ա Ն
Շատ
կանուխ
ե կ ե ր
է ք
սակայն
:
Ա
Իրա՚^լ
• ուրախ
եմ ուրեմն
. վախ
ցայ
որ շ ո գ ե կ ա ռ ք բ
փախցուցի։
Ե^րբ կու
Գ"՚յ–>
խնգրեմ
:
Պ Ա Շ Տ Օ Ն Ե Ա Ն
23
ժամէն,
30
վայր
-
կեանէն
եւ
40
երկվայրկեանէն
.. . •.
սես
Ար
ՏՈՄՍԵՐ
ՆԱՅԻՆՔ ԻՆՉ Կ ՚ԸԼԼ Ա Յ
կարմիրներուն
սրճարանը
•
֊
Եղբայր,
այս Աալենքովին
ըրածը
Վ՚»յԺ՚՚9–
խ ո ՚ յ ա ա ռ ա կ
եղանք,
մնացինք
.
Հիմա
ինչ ա պ ո ւ ր
պ ի տ ի
ուտենք,
թնչ
պ ի ա ի
գ ր ե ն ք •
-
Եղաձ^ը
բ ա ն մը չէ . չ է կ
յիչէր
^
լ947–
ին ալ
Վիշինսքին
բ ա ց է ի
Բ՚"3
ըսաւ
որ
Ա բ տ ա Հ ա ն բ
Վրացիներուն
կը պատկանի
.
ա յ գ
օրէն
ի վ ե ր , ալ
յ ո յ ս
չկսլր
թ է կ^ք^ի
չրշանը
մեղի
կուտային
. ձեղի
բան
մբ
ըսե՛՞մ,
Հիմակուան
Հ ա յ ա ս տ ա ն ն ալ
մեղի
կ^ բ ա ւ է
.. .
Ծօ,
մենք
ինչ կ՚ըսենք,
գուն
ինչ կ՝ը.
. . կարսն
ալ գ ե տ ն ի ն տակը
անցնի
,
սՀանն
ալ , մնացեալն
ալ ,.. Ա ե ր
ըսածը
այն է որ Հիմա
ինչպէս
գլոլխ
պ ի
տ ի
ելլենք
ս ա Գաչնակնեբուն
Հետ...
VI–
ինչո՛՛ւ,
թնչ կայ
որ...
Մինչեւ
Հի–
մա
իրենց
Հետ
գլուխ
ելա՞ծ
էինք որ
ասկէ
վեր^յւ
Գ՚**ւհքհ^
մասին
կբ մ տ ա ծ է ք :
Շաա
անխելք
բ ա ն ես , շիտակբ
. ծօ
յիմար
արարած,
ա չ ք չունիս
, չես տես -
ներ
թ է ինչ պատաՀեցաւ.
տ ա ր ի ն ե ր է
ի
վ ե ր կը գրենք
թ է Գ ա չ ն ա կ բ
Թուրքին
բա
ր ե կ ա մ է :
Նորէն
կը գ ր ե ն ք
...
Ա պ ո ւ չ , ինչպէս
կրնանք
գրել
երբ
Մալենքովն
ու ճէլալ
Պայարը
,
այսօր
,
վազը
զաշնագիր
պ ի տ ի
կնքեն
ու
նորէն
պ ի տ ի
սկսին
սիբուբտիլ.
ալ ինչ
ե բ ե ս ո վ
կրնանք
ս ո ւ տ
խօսիլ
• ••
Ընկեբբ
իրաւունք
ունի
. . .
իրաւ
, չատ
գ է շ կ ա ց ո ւ թ ե ա ն մ ա տ -
նուեցանք.
ուրիշ
կէա
մ լ ^ ալ կայ. են -
թ ա գ ր ե ն ք որ մեբ թերթեբբ
նորէն
չարու–
նակեցին
գրել
թ է
Գաշնակը
Թուրքին
Հետ
է .լալ, ա յ գպ ա ր ա գ ա յ ի ն , քանի
ոբ
Թուրքն
ալ Օ՚ուս
պոլշեւիքին
բ ա ր ե կ ա մ է ,
ըսել
է որ Գ ա հ ա կ ը
Ո ՚ ւ ՚ - ս ի ն
կողքին
կ ե -
ց ա ծ է .եթէ Գաշնակը
Ա՚ուսին
կո՚լքէն
կե
ց ա ծ
ըլլայ,
կը նշանակէ
որ
քՅոբՀրզային
Հայաստանին
ալ բ ա ր ե կ ա մ է. մեր
թերը
անիծուեցաւ
, մեր երեսուն
տ ա ր ո ւ ա ն
կռի
ւը
աբգիւնք
մը չ տ ո ւ ա ւ ու
Գաշնակները
նորէն
շուրին
ե ր ե ս բ
ելան
• • ՚
—- ԷՀ
, Հիմա
տ ե ս ա ՛ ՛ ՛ ք որ ես
իրաւունք
ունիմ
եղեր
երբ մեբ
ժողովներուն
մէշ
ձեղի
Հազար
ա ն գ ա մ
կ*ըոէի
որ ատանկ
ա–
ւղուչ
բ ա ն ե բ
չբսէք
»
Գա^ակ
ը ս ա ծ գ
Թուրքին
Հ ե տ չըլլար
• խօսք
մտիկ
չբրիք՛
Հիմա
ք ա չ ե ց է ք
...
Ընկեր
Օ ՚ ա մ կ ա վ ա բ
, գո՞ւն
ինչ կար
ծիք
ունիս
...
Թ ե լ ա գ ր ո ւ թ ե ա մբբ
ե ր ե ւ ա կ ա յկոտ
ու
խաղազեցՈւցիչ,
բայց
սոսկացուցիչ
ք ա -
գ ա ք ա կ ա ն ո ւ թ ե ա մբբ Մ ալենքովփ
որ
մ
ար–
գ ո ց
սիրտեբուն
խօսելու
յատկութիւնովբ
խոշորցած
եւ պ ա ր ա ր տ ե ց ո ւ ց ո ւ ա ծ
ներկայ
կ ա ց ո ւ թ ե ա ն մէշ ա ղ գ ի ս
տ1րնկալութիւ1ւնե–
բուն
մէկ
մասիՆ
տասլալումին
մէշ կա –՜
տ ա ր ո ւ ա ծ
Գ ա
շնա
կ ց ա կ ա ն
մամ
ոլլին
Հա -
ՕՐՈՒԱ՚ե ԳՐ՚ԲԵՐԸ
« ԿԱՐՄԻՐ ԴԵ ՏԸ »
Միլանաբնակ
բժ • Մանուկ
էՕանպէկեա–
նի « կարմիր
Գ ե տ բ » տ ր ա մ մբն է
ե ր ե ք
ա ր ա ր ո վ
, իբրեւ
նիւթ
ունենա
լով
տեղա–
Հանութեան
եւ
սաբսավւի
չ վ ՚ ^ ՚ " ն ը : Իր
գործը
ց ա ւ ո տ
սրտի
մը ^իչն է , որ
կը
տ ա ր ա ծ ո լ ի
էշէ էշ, եւ իր
պ ա ր զ ո ւ թ ե ա մ բ
ել
անմիշականոլթեամ
բ
ՀետղՀետէ
կը
ս տ ա ն ա յ
էմայք
ու ն կ ա բ ա գ ի ր
: Գ է պ ք ե ր բ ,
կա ց ութի
ւնն ե րն
ու
գ ո րծ ո ղո ւթի
ւնն ե ր
ը
կը պատրաստեն
Հ ո գ ե բ ա ն ա կ ա ն
պաՀը
, ո–
՛բուն
մղիչ
ուժը
գ ր ե թ է
միշտ
Ը^Գ ՜
վղում
մըն է
կեղեքման
գ է մ , Հարբս
-
տաՀա
բութեան
ել
կ ա մ ա
յականութեան
գէմ։
Տ րամին
սակաւաթիլ
անձե
րը
ա ռ ն ո ւ ա ծ
են
ժողովուբգէն
, անձնատուր
կիրքերու,
մ ո լութիւննե
բու
ել
յ ո ւզո ւմն ե բ ո լ ՚ - Ա յ "
պարագան
Հեղինակին
գործին
կբ
շնորՀԷ
բ ա ն ա ս տ ե ղ ծ ա կ ա ն
շունչ
մը :
Իքօսակցութիւնները
Հ ա պ ճ ե պ են եւ շը–
ղ ա գ բ գ ի ռ : Թ ա տ ե ր ա կ ա ն
երկ մբ ա ռ ա ւ ե -
լ ա պ է ս
1լ ե ն թ ա դ ր է
գոբծոզութիւն
ել
շար
ժում
, Հիմնուած
գ ա զ ա փ ա ր ն ե ր ո լ
շերմու–
թ ե ա ն , խո բութեան
ել
Հմա
յ ք ի ն
՚ / / " "
յ
ւ
ստեզծելով
անա1րւկալը
,
մ ի շ ա դ է պ ե ր ո ւ
փ ո փ ո խ ո ւ թ ե ա ն ել այլաղանուքժեան
չարա–
Հիւս
ութ
իւնբ
իրական
կամ
ե ր ե ւ ա կ ա
յա
-
կան
կեանքին
մէշ։
«
կարմիր
ղ ե ա բ »
Հաճոյքով
կբ կ ա ր -
դ ա ց ո ւ ի , Հ ա կ ա ռ ա կ իբ տխուր
էշերուն
,
ո բ ո վ Հ ե տ ե ւ
ասլրոլած
տ ր ա մ
մըն է, զըր ՜՝
ո ւ ա ծ
անխառն
յուզում
ո վ :
ՇնոբՀալոբելի
է Րժ . Մանուկ
հ)ան -
պ է կ ե ա ն , որ իր ամենօբեայ
պ ա ր ա պ ո ւ մ -
ներուն
մէշ իսկ ժ ա մ ա ն ա կ կբ գտնէ
այս -
պիսի
ա շ խ ա տ ա ն ք ն ե ր ո ւ
, թ ա փ ա ռ ե լ ո վ մեր
մօաաւոր
անցեալին
մէշ ,
որուն
աՀաւոր
ո դ բ ե ր գ ո ւ թ ե ա ն
կ ր ա ւ ո ր ա կ ա ն
ականատես
եղան
մարգիկ
ել Աստուած
:
Միլանօ
Ա Ր Ա Մ Ա Յ Ի Ա
ՍՐԱՊԵԱՆ
կ ա Հ ա յ ա ս տ ա ն ե ա ն
ուղղութեան
արտա
-
յայտութիւնն
է • ••
Ոաքգ
պ ա գ ն ե մ , գ ր ա բ ա ր է ն վ ա ղ ան–
ցիր
ել ըսելիքդ
բսէ
...
Ե ս
րոելիք
չունիմ
, ցտեսութիւն
• • •
֊ – Ե ր թ ա ս
բ ա ր ո վ
.. . Ապուշբ
մենք
ենք
որ
Ո ՚ ա մ կ ա վ ա ր ն ալ մարդոլ
տ ե ղ
Գրէնք
եւ
իրեն
ա պա
ւինե
լո վ , Գ ա շնակին
Հետ
գ է շ մ ա ր դ
եղանք
. . .
Լալ , ՛մեր
նիւթին
վ ե ր ա դ ա ռ ն ա ն ք • է^նչ կ ՝ ա ռ ա շ ա ր կ է ք
• • •
ինչ
պ ի տ ի
ա ռ ա շ ա ր կ ե ն ք
.
ա ռ ա շ ո ւ ա ն
պ է ս կբ չաբունակենք.
ալ ցեխբ
ինկյսծ
ենք,
ետ
չենք
կրնար
դ ա ռ ն ա լ ,
ա ա ե ն մբն
ալ
Գաշնակբ
Թուրքին
Հ ե տ խնամի
ցոյց
կ ո ւ տ ա ն ք
, վերշբ
Աստուած
ողորմած
է
Համաձա՛^
յ ն
է յ ։ ....
Համ
ա ձ ա
յ ն ենք . մեր յաշորդ
ժողո–
՚Լխն ա յ դ
իմ աստով
առաշա
րկ մը կը տա
նինք
, նայինք
ինչ 1լ ը լ լ ա յ
...
Ե Ւ Ր Ո Պ Ա Ց Ի
Տիկին
Հ ա պ ը ր տ բ ս տ
սովորութեան
կը
գանգատէր
:
ԱգէէԿ." ըս՛"^ էր թ է չատ
դիւրին
է
այս
ճամբոր
գ ո ւ թ իւնբ •
Հիմ ա կբ
տ ե ս ն է ՞ ք
թ է
ի՞նչ
պ ա տ ա Հ ե ց ա ւ
,չոգենաւիս
ա ն գ ա մ
պ ի տ ի
չՀասնիմ
:
իտալացին
ալ կ՝ըսէր
թէ կ ա բ ե ւ ո բ
դոբ–
ծեր
ունէր
Միլանոյի
մէշ ; իսկ
յաղթան
դ ա մ
Ամ
երի
կացին
կը փորձէր
զանոնք
մխիթարել
;
՝Բոյրս
, անոր
ղաւա1լներբ
ինծի
կը
ս պ ա ս ե ն , կ՝ըսէբ
ՇուէտուՀին
ա զ ճ ա տ
անգլերէնով
: Անոնց
չկրցայ
լոլբ
զրկել
,
գ է չ
բ ա ն ե բ
պ ի ա ի
խորՀին
- ••
Ո՛^րքան
ա տ ե ն
պ ի տ ի
մնանք
,
կը;
Հաբցրնէր
Մէրի
Տ է պ է ն Հ ա մ
, անՀամբե
- ^
բութեան
նշաններ
ցոյց
տ ա լ ո վ
Այս
միշոցին
ճ ա շա
ր ան
էն կբ բ ա ց ա կա
յէ
ին
իշխանուՀի
Տրակօմիբով,
Ր ե չ է թ ել
Գեբմ
անուՀին
:
Ո՞ր
եբկրին
մէշ կբ գտնուինք
,
Հար
ցուց
Տիկին
Հ ա պ ը ր տ
Հեկեկալով
:
Եուկոսլալիա
, պատասխանեց
Մ ա լ
քոլին
:
Ա խ այս Պ ա լ ք ա ն ե ա ն
երկի
րնե
րբ
• • •
—-
Ամէնէն
պաղաբիւնբ
գ ո ւ ք է ք , Օր -
իորգ,
բ ս ա ւ
Փ ո ւ ա ր օ
դ ա ռ ն ա լ ո վ
Մէրի
ՏէպէնՀամի
է
•—
Ուրիչ
ի՛՛նչ
կարելի
է լՐւել՛
կբ
շանամ
ա ւ ե
լո ր գ
յուզումնե
ր ը
խ ն ա
յ ե լ : Ոա
յ ց կը
սխալիք
երբ կ ՝ը"էք
թ է ամ
էնէն
պ ա ղ ա -
րիւնբ
ես եմ : ՒշխանոլՀին
մոռցա՛նք
. ան
է
ամ
էնէն
զօրաւոր
ն կ ա ր ա դ ի ր
ունեցողբ
մեր
մէշ։
Ժամերը
կը յառաշանային
; Փ ո ւ ա ր օ իր
շուրշբ
կր դ ի տ է ր , երբ պ ա շ տ օ ն ե ա յ
մբ
մ օ տ ե ց ա ւ եւ
բսաւ.
՚Հէեբողութիլհ
, Պարոն
Պոլք^
կ՛ու
-
զէ
անպայման
ձեզ տե՜սնել
:
Փ ո ւ ա ր օ
Հ ե տ ե ւ ե ց ա լ
պ ա շ տ օ ն ե այ ի ն
ոբ
ղինք
ա ռ ա շ ն ո ր դ ե ց
ե ր կ ր ո ր գ
կ ա ր գ ի վա
՜–
կոն
մ ը ։ Պ • Պուք
խ օ ս ա կ ց ո ւ թ ե ա ն
ԲԸ"– ՜
նուած
էբ կ ա բ ճ ա Հ ա ս ա կ
թուխ
մ ա բ գ ո ւ մբ
Հետ
:
—- Ահ
,
բ ա ր ե կ ա մ ս , վ ե ր շ ա պ է ս
եկաք,
ձեղի
սլէտք
ունինք,
բ ս ա ւ Պ ՛ Պուք
մ տ ա -
Հուէ
դ է մ ք ո վ
մ քյ ;
ի՞նչ
պ ա տ ա Հ ե ց ա ւ ;
Պ– Պուք^իսկոյն
չպատասխանեց
եւ պ ա Հ
Բ
՚Լ^Ր՛^
բ ա ռ ե ր բ Հատիկ
Հ ա տ ի կ
աբտասա–
նելով
ըսաւ
•
Տ ա մ բ ո բ գ ն ե բ է ն
մ է կը
մ ե ռ ա ծ
գ ը ա –
նուեցալ
անկոզնին
մէշ,
գ ա չ ո ւ ն ա Հ ա բ -
ո ւ ա ծ է
՚ . .
ճամբո՞րդ
մբ... ո՞ր
ճ ա մ բ ո ր դ բ
֊ –
Ամեբիկացիներէն
մին, Ր ե չ է թ :
—•
Փ ո ւ ա ր օ
ւչունատեցաւ
:
Շատ
լուոշ
է խնգիրբ,
ըսաւ.
Անչռլչտ
թ է լոլբշ
է , քանի
ոբ տե -
ղացի
ոստիկաններ
չկան
շ ո գ ե կ ա ռ ք ի ն
մէշ
։Տօքթ
. կ ո ս տ ա ն գ ի ն
աՀ
մոռցայ
ձեղի
ծանօթացնել
շաբունակեց
Պ*
Պուք
ցոյց
տ ա լ ո վ
կա ր ճ ա Հ ա ս ա կ
մա ր գ բ ,
Որ խոնաբՀոլթիւն
մբ րրաւ
:
Տօքթ.
կ ո ս տ ա ն գ ի ն
յ ո յ ն
բ՚ք՜իշկ մըն
է.
Հին բ ա ր ե կ ա մ
մ բ ։ իր կ ա ր ծ ի ք ո վ
մաՀբ
ժամբ
մէկին
ատեններբ
ս լ ա տ ա Հ ա ծ է :
Այս
տեսակ
պ ա ր ա գ ա յ ի մր
դժուար
է
ճիշդ
ժամբ
որոշել
, սակայն
վստաՀ
եմ
թ է
մաՀբ
պատաՀած
է ժամը
տասներկու
քէն
երկոլքի
միշեւ
:
Վերշին
ա ն գ ա մ
ե՛՛՛րր
ուլշ
տ ե ս ն ո ւ ա ծ
է Պ • Րեչէթը
, Հարցուց
Փ ո ւ ա ր օ :
Ժ՚*^մբ
մէկին
քսան
մնաղած
իւօսեր
է
պաչտօնեային
Հ ե տ , բ ս ա ւ Պ –Պուք
:
(Շար.)
Ւ10Ւ1 ՇՒ1ՔՒ91^ Ք ^ Տ Օ Լ 6 1 Լ Լ ^
Գ ր ա գ ի ա ո ւ Հ ի
Մաննիկ
Պ է ր պ է ր ե ա ն , ռր
քանի
մբ ամիսներէ
ի վ ե բ Փարիզ
կբ գտ.
նուի
, վերշերս
իր Ա ր ձ ա կ
բ ա ն ա ս ա ե ղ ծ ո ւ –
թիլննԼրու
ֆրանսերէն
Հատորը
( Ա ր ե ւ ո տ
ճ ա մ բան)
ներկայացուցած
բ Ա ա լ ո վ բ ա -
ն ա ս տ
եզհներ՚-ւ
յայտնի
•> բ ա տ ա ր ա կի
շ
Փ ի է ռ
Աէկերսին
, այս վերշինը
բնգունած
Հ–
ձեռագիրը
, ւառաչիկայ
շլվանին
Հա -
մ ա ր :
կ՝ իմանանք
թէ
Մաննիկ
Պ է ր պ է ր Լ ա ն ,
պ ի տ ի Հրաաարակէ
նաեւ
ֆրանսերէն
ար
ձակներու
Հ ա տ ո ր մբ,
^ Ա բ ո ւ ե ս տ ա ղ է տ
-
ներու
դիւդը»
. որուն
պ ա տ կ ե ր ա ղ ա ք դ ո ւ մ բ
պ ի տ ի կատարէ
ծանօթ
նկարիչ
կառղոլ
:
ԳբադիսւուՀին
ունի
նաեւ
Հայերէն
լե -
զուով
Հ ր ա ա ա ր ա կ ե լ ի ՝
Հ ի % զ
Հատոյնե.,
յ
Fonds A.R.A.M
