9
իթթիՀս՚սէի
ընգՀանուր
քալւաոլգաբը
\ք ի ա Հ ա ա
Շէ՚֊քրէ՛–
շ՚"րգարարի
է բ
յուչե–
բբ
պ ա ա մ ե լ ո վ ,
1լ աւելցնէ
գ ե ո , թէ Ա բ ե -
ւելքի
վ ՚ ո բ ՚ լ
՚^էձ կ"ւ""՚կալներբ
իթթիՀա
-
աի
կեգրոնբ
կանչեբ
են եւ անոնց
ա ե գ բ
ղբկուողնեբուն
ոլաաուիբեբ
են « կար ուկ
՚^1՚է"Ց^՚^^1՚1Լ
^ ե ռ ք
աոնել
, ^ գանգաա
-
նեբ
»ուն
ա ռ ա ջ ք բ
առնելու
Համար
•,
իլոււաովանութիւն
մբ, որ
ցո
յ ց կ ո ւ ա ա
յ
թէ
ԻթթիՀատբ
ինչա չ ք ո վ
նայած
է Հա ֊
յերու
աքսորին
, կարգին
ու թալանին
վբ–
բայ՛
արիւնոտ
ի րո գ ո ւթ
իւննե
ր
բոլորն
ալ,
ոբոնք
« գ ա ն գ ա տ է ի մը աստիճանին
կ՛ի ֊
չեցուին
:
ԻթթիՀատի
բնգՀանուբ
քարտոԼղարբ
•կբ
յայտարարէ
թէ
կեդրոն
կանչուած
կոլսակայներոէն
տեդ
գրկուածն
ել,
ուն Հը–
ՀրաՀանդեր
են
Հձկաբուկ
միջոցներ»
ձեռք
աոնել,
երբ արդէն
ն ա խ ո բ գ
ՀրաՀանդնե–
րբ՝
իրական
ու դժոխային
, գ ո ր ծ ա դ ր ո ւ ա ծ
են կ է ա աււ. կ է տ , եւ կառավարիչներն
ռւ
^ուսակալներբ
գաղանօրէն
կ ա տ ա ր ե լ է ե ա ք
յւբենց
« պարաականութիւնբ
» , վ ա ր դր~
ուե
բ Լն • • •
Պատժոլե՞բ
են ա յ գ «վար
գ ր ո ւ ա ծ »
կու–
ս ա կ ա ^ ե ր բ , սլա չաօնա
ւյ բ կո ւե" բ են , բան–
՚
աաբկուե^ր
են , ոչ մէկ խօսք
ա յ դ
մասին
է
ՈրովՀտեել
այդ
ուղղութեամբ
ոչ
՛մէկ
ք ա
յլ
առնուած
է • անոնք
իրենց
ղռբծբ
վերքացնելէ
ե ա ք , սլարղասլէս
վ,ոխաղ բր
ո ւ ա ծ են ուրիչ
վա
յրեր : թուրքիո
յ
մ
է շ ,
Հ
զ՛
»ներւ
Համ
է
րդ
Կռ
սլաաժոլի
՚ , .
ԻթթիՀատի
քարտուղաբբ
եթէ
յէչ^Ր
թ է
սլա տ ժ ուահ
կամ պա
Հ1Ո
օն ա ղրկուած
են
շսէ ր գ ա
բ ա բ
կ ո ւ ս ա կ ա ^ ե ր բ , թերեւս
կեր -
պ ո վ
մ բ ,
մ եղմացուցած
Րէէա
բ
գ ռ
բ ծ ո ւ ա ծ
չւսբիքեերու
աաբողութիւնր։
Ոչ մէկ
իսօսք
ա յ դ մտքով.
ոչ իսկ այսօբ,
38
տ ա ր ի ե ա ք ,
ոչ մէկ վրդովում
իր կողմէ
^ա ր գ ա
բ ա
ր~
ներու
ե լ շաբգերոլ
վե բ յ ի չում
ով;
Զարդ
ու կ ո տ ո ր ա ծ , թալան
ռւ
ՀրդեՀ
ամբսղշ
՚^"Ղ
"Վ՚"–Րգ1՛
մբ •
աւերածութիւն
Հաղարամեայ
Հայրենիքի
մբ եւ այս բռլո–
րէն
դէ մ
հ^կչաամբանք»
ու «գանգաա»
,
-— աՀա
թռլրք
ժո դո վո լ ր դին Հ ո գ ե կ ա ն ու
իմացական
նողկալի
, ա մ ա ր գ է
կ ե ր պ ա -
րանքբ
:
Ի՝ա
յ ց
կա
յ
աւելին
դ ե ռ :
իր
արիւնոա
յուչերուն
մէշ,
արնտէբ
ք ա բ ա ո ւ ղ ա ր բ կբ խօսի
իբ
Հ անդի
սլումի
մ
ասին
Տ իա րպաքբրի
արիւնկղակ
կուսա—
կալ՝
Տ ո ք թ • Ո է չ է ա
պէյէ
Հեա , որ
ետ
կսւ՚1ւ
չո լռ ւլն ե ր էն մէկն
էր
է
կբ
Հարցնէ
թուրք
բմ՜իչկ
կուսակալին
-
ք՛ուք
բմ՜իչկ
է ք ե լ իբրեւ
բմիչկ
ձեր
պ ա ր ա ա կ ա ն ռ ւ
թիւնն
է մ աբգ
՚էրկեէ
՝•
Ի ՞ ն չ —
պ է ս
եղաւ
ռբ այսքան
անմեղներուն
գ ո ւ ն գ
ա ռ
գ ո ւ ն դ
ձե ր բ ա կ ալուե
լով ,
մ
աՀուան
ղէր կը նեառւելուն
ս լ ա տ ճ ա ռ
ե ղ ա ք ;
Ու
բմիչկ
- կուսակալը
կը
պաաաս
-
խ ա ն է .
-
Ոմիչկ
բւլալս
չէբ կրնար
մոռցնել
լոալ
աղդութիւնս
: Ո է չ ի ա
բմ՜իչկ
մ լ ն է ,
բայց
իբբեւ
թուրք
մը աչխաբՀ
ե կ ա ծ է :
Զթ
բ ա ւ ե ր
միայն
այս երկու
տողը,
վկա
յ ե լ ո ւ
Համ
ար
աւելորդ
ա ն դ ա մ
մ
ըն ալ
թէ , թուրքը
ինչ կ՛՛ուղէ
ըլլայ,
բմիչկ
թէ
փ ա ս տ ա բ ա ն , դբագէտ
թէ
փիլիսոփա
յ ,
Հ ր ա սլար ա կա ղ իր թէ բ ա ն ա ս տ ե ղ ծ , չ ի կր
նար
ուրիչ
կերսլ
չարժիլ։
Արիւն
լակելու
ցեղա
յ ի ն
բնաղդէն
տ ա ր ո ւ ա ծ է ,
արիւնի
Հոտը
իբ երակներուն
մէշ՛–
Գ " ՚ յ լ
՚ ^ Բ ԿԸԲ~
նա՞յ
բնաելանալ.
թ՛ուրք
մբ կրնա՞յ
ք ա -
ղաքակբթուիլ։
Թուրքբ
թուրք
է,
ինչպէո
"Ր
՚ւ"՚յլը.
գ " ՚ յ լ է– Այգոլէս
եղած
է
թուր
քը դ ա ր ե ր է ի վ ե բ ե լ այս վկայութիւնբ
ու
ն ի
սլաամռլթիւնբ
իր մասին
ւ
Աւելի
քան Հարիւր
տ ա ր ի առաշ.
Ֆ ր ա ն
սացի
մեծանուն
բ ա ն ա ս ա ե դ ծ
Վ է ք թ ո ր
Հէւկօ
չէ՞բ
որ քերթուածի
մբ մէշ, ա ւ ե
րակներու
մասին
խօսելով
, կբ դրէր
-
— « Թուրքերը անցած են ասկէ» • • •
Ժամանակնեբը
փ ո խ ո ւ ա ծ
են,
բ ո ՚ յ ց
թուրքբ
մնացած
է
նո
յ ն ը :
ԵԼ
Տ ո ք թ
. Րէչիտ
, չ ա տ ե բ է ն
մէկը
, էբ
րեւ
ղէտուն
ու շ ա բ գ ա ր ա ր , ա ր դ ա ր ա ց ն ե
լու
Համաբ
ինքէինք
եւ թ ր ք ա կ ա ն
բոլոբ
բարբարռսոլթիլննեբը
, կբ պատճառա
-
բանէ
թ է Հայերբ
ղէնք
ունին
եղեբ
ե լ «ա–
Հարկոլ
կադմակերպռլթիւն
մը», Հ ե տ ե -
ւ ա բ ա ր
եկեր
է Հետեւեալ
ե դ ր ա կ ա ց ո լ -
թ ե ա ն
.
կ ա մ
Հայերբ
թ-ուրքբ
պիտի
մաքբեն–
կ ա մ
Թուրքերուն
կողմէ
պիտի
մ ա ք բ ա -
գործուին
:
Ո՛.
«
Թրքռլթիլնը
յաղթելով
բժչկու–
թեան
. .՚» , բնաշնշած
է Հա
յութիւնը
՚ • •
^էչԳ
ն ո յ ն
ոճբա
բոյր
փիլիսոփա
յ ո ւ -
թ ե ա մ բ շարժած
է գնչու
թալէաթբ
, երբ
կը
Հ ե ռ ա գ ր է ր
ՀՀբնաշինշ
բրէք
Արեւելեան
նաՀանգներու
Հայերբ»
,ինչպէս
նաեւ
չան–
սատակ
եղած
Պ է Հ ա է տ տ ի ն
Շաքիրը
,
ոճրագործներու
ռրշ գ ա ր ձ ա ծ
ԻթթիՀատի
կեգրոնբ
եւ բոլորը,
որոնք
Հայ « յ ե լ ո ւ -
ղակ»ները
կամ Հռս Հոն բռնուած
քանի
մբ
ղէնքերբ
սլատրուակ
բռնելով,
ժողովուր–
գի մը բնաշնշռւմբ
կաղմ ակե
ր պ ե
ցին , դի~
ւա
յ ի ն Հանճարով
:
Իթթի
՝,աաի
քարաոլղա.րբ
կը լսէ Տ ո ք թ ՛
Րէչիաին
յայտաբարոլթիւնը
« Հայ յ ե -
լուղակ
»նե
բու
մ ասին
, բ ա
յ ց չ ի Հ
արցնեբ
թէ ինչ էր մեղքբ
Հայ Հարիւր
Հ ա ղ ա ր ա -
ւոբ
մանուկներուն
, կիներուն
եւ
ծերու
նին
եր
ուն եւ ա յք խ ա ղ ա ղ ք ա ղ ա ք ա ք ա ց
ի -
ներուն,
որոնք
«յելոլդակ»ներ
չէին։
Զ ի
յ ի չե ր ա յ ն
բաղմ
ա Հ ա ղ ա ր Հայ երի
տ ա ս ա ր դ ն ե բ ը ,
որոնք
թուրք
բանակին,
ծառայեցին
Հաւատարմօրէն
, իրենց
ու -.
ժոէին ու արիւնովբւ
ինչ էբ անոնց
մեղքբ,
որոնք
«յելուգակ»ներուն
Հետ բնաշնշուե
-
ցան
վայրագօրէն
:
՝ 1 յ ո յ ն
մ ա տ
յնութիւնբ
ունի
իթթիՀատի
ք ա բ տ ո ւ ղ ա բ բ
այսօր
իսկ,
38
տ ա բ ի ե ա ք ,
որովՀետեւ
իր յայտա
ր ա բութ
ե անց վեր —
շաւռբութեան
, կը յայտնէ
թէ «կոմիաա
-
ճի»ի
մաայնութեամբ
Հայերբ
« մեծա
-
Գ ՚ ՚ յ ն
չ՚"րիք^Ր
գործեցին
Հայերու
ն ։
Անխիղշ
ոլ անիրաւ
Թուրքն
է կբ
խօսի
իր
բերնով,
որովՀետեւ
«կոմիտաճի»նե
-
բու
մեղքով
կարելի
չէ ա ր գ ա ր ա ց ն ե լ ամ -
բողշ
ժոդռվուրգի
մը անճիտումբ : Տ ո ք թ •
Րէչիտ
մբն ալ ինքը,
այն
տար
բերու
-
թեամբ
որ առաշին
բ անձնասպան
ե ղ ա ծ է , .
իր
բ ե ա ղ դ ա կ ա ն
վ ա խ է ն ,
մէնչ
էնքբ
կ՛ապ
րէ գ ե ռ , գ ժ բ ա խ տ ա բ ա ր
՚ . ՚
«
Ապաննռ՞ղն
է յանցաւռրբ,
թէ բս–
պաննուողբ.
Ապաննռւոդբ,
անչուչտ»
՚ •
Թուրք
ցեղէ
ա յ ս
գաբչելի
փիլիսոփա
-
յութիւնն
է որ կբ սլանծացնէ
ԻթթիՀատի
քաբտուղաբբ.
Հայկական
սպանդին
մեղ,թւ
ու ս լ ա տ ա ս խ ա ն ա ա ո ւ ո ւ թ
ի ւ ն
ը ձդելով
շար—
դ ո ւ ա ծ
Հայութեան
վրայ
:
Ե րեսուն
ութ տ ա ր ո ւ ա ն մէշ մէկ
Հ ա տ է կ
թռլբք
մէայն
խ ո ս ա ո վ ա ն ե ց ա լ
Հայկական
շ ա ր դ ե ր բ , ան ալ ոչ թէ ց ա ւ ո վ ու վ ր գ ո -
վումռվ
, այլ գատասլա
րտե՜ լով
ղոՀերբ
:
Ու ա յ ս
մ արդն
է ոբ գ ա ղ ա ն է
մ ը
նմ
ան
լզելով
էբ երաիսէն
թ ա փ ո ղ
աբիւնբ
,
սառ–
նասրտութեամբ
կ ^ ա ռ ա շ ա ր կ է գ ե ռ մոռ —
նալ
անցեալբ
եւ «սիրել
՚լիրար»
• • •
Տ ալիտ ենա կան
,անվւով։ո
խ ե
լ ի
Թուբքե
է, որ քագաքակրթութիւն
կը ծախէ
այ -
սօր , եւ , գ ժ բ ա խ տ ա բ ա ր , ղնո
րգնե
ր ալ կբ
գ տ ն է
. . •
ինչ
ռղբերգռւթիւն
ժամ
ա ն ա կ ա կ ի ց
մ ա րդկութեան
Համ
ար :
- - • ինչ կբ վերաբերի
ՀՀյելուղակ»նե
-
.բուն , անոնց
չարքերուն
մէշն
էին ԶօՀ-
րապն
ու Վ ա ր դ դ է ս բ ,
որոնք
Ասմ
.խռրՀր–
դարանին
ղարղն
էին, Թուրքերուն
է " է
վկայռւթետմբ։
Տ ո ք թ ՛ Տ ա դ ա լ ա ր ե ա ն բ
Որ
իր
գ ի տ ո ւ թ ե ա մ բ
ու վկայականներու
թ է –
ւովը
Թուրքէռ
յ սլա,րծան^ե
րէն
էր •
Տէ՜՜
րան
՚Բէլէկեանը
ռր թուրք
Հ ր ա պ ա ր ա կ ա –
գ ր ո ւ թ ե ա ն
ա ռ ա ^ ո ր գ ո ղ
գէմքերէն
էր ՚
Ակնոլնէն՝
որ Ա ուլթան
Համ էտէ
ղէմ
պա
յքա
րող
ա յսպէս
կո
չո ւ ա ծ թուրք
« ա —
գ ա ա ա կ ա ն » տ ա րրե
բուն
ղեկավարներէն
ե–
ղած
էր, նաիս քան Ա աՀմ ա ն ա դ ր ռ ւթիւն
բ •
Համ
բ ա րձում
Պօ յաճեանբ՝
որ Աոմ ՛Պե -
տ ո ւ թ ե ա ն
բոլոր
տարբերռւն
ե գ բ ա յ բ ա ց -
ման
շերմ
կողմնակիցներէն
էբ
Հ
Ա յ գ
«յելուղակ»ներուն
մէշ էբ բ ո վ ա ն -
դ ա կ
Հայ մտաւո
ր ա կ ա ն ութի
ւնբ , ղ ր ա դ է տ ,
բ ա ն ա ս ա ե դ ծ
, ա ր ո ւ ե ս տ ա գ է տ , ռրոնք
իւա–
ղաղ
ղ ա ր դ ա ց ում
մ իա
յ ն կ՝ռ լ զ է ի ն :
Հտյ
գիւղացին
, որ
ապաՀովութիւն
միայն
կբ պաՀանշէր,
իր ճակտին
քբր -
տինքին
ագրիւնքբ
ունենալու
Համար
:
Հայ
աբՀեստաւորութիէնն
ու
վաճառա
կանութիւնը
, որոնք
Թուրքիո
յ
ա ն տ ե ս ո ւ –
թէւնը
կանգուն
ու բ ա ր գ ա ւ ա ճ կը պաՀէին
:
Այս
աարբե՞բն
էին Հայ « յելուգակ
» -
ներբ
. • •
Հայը
դ ա ր ե ր ո վ
ծ ա ռ ա յ ա ծ է թուրք
պե
տ ո ւ թ ե ա ն ,
անոր
գանձին
ու ք ա զ ա ք ա կ ա ն
ամ բացման
ու յաշոգո
ւթեան
: ՛Բանի
մե -
ծանռւն
գ է մ ք ե բ ծ ա ռ ա յ ա ծ են թուրք
երկ
րին , մէկէ
աւելի
անգամնե.ր
փրկելով
սբ–
նանկութենէ
պեառւթիւնը.
օրէնք
ու դա–
ա ա ր ա ն տ ո ւ ա ծ են ,դպրոց
ու
դ բ ա կ ա ն ո լ ֊
թիւն
մչակած
. թուրք
թատրոն
Հ իմնած
.
ա ր Հ ե ս տ ու ճ ա բ տ ա ր ա պ ե ա ո լ թ ի ւ ն
կիրար֊
կած,
երկիրն
ու մայ.բաքաղաքը
Հասցնե
լով
բ ա ր գ ա ւ ա ճ ութեան
ու ա ր մ ա ն ա վ ա
յ ե լ
աստիճաններու
:
Ա՞յս
տարբն
է որ «մանրէ»
կբ Համար
-
էւ մտանգաւոր
մրցակից
պետ
՝^–ք^՚ղ^ունոր
առաշին Հար -
կբ նկատէ
՚ւ–յ\–ձՆ
որ
վեբրնտբուի
ռւածր
աուաւ
Հձղե լ՛ Գ I
^
՚
հ ,
ուա
ն
(Բ . եւ վերջին մաս)
Ա ե ր
Հասկցած
ձեւով
,
կուսակցութիւն–
ները
չկան
իրանի
մ է շ ։
Երեսվւ՛
ժռդռվը
բազմաթիւ
՚սմբա
կցո
ւթիւննեբ
ունէր
:
\,ա խասլէ ս
մեծամասնութիւն
կազմող
վԱղդ.
ճակատ»բ
ՀեազՀետէ
կբ
նօսրա
-
նար : Րնդգիմ
ա գ ի
րներն
ալ չէին
կրնար
մեծամասնութիւն
կաղմել,
որովՀետեւ
գոյնղգոյն
իսմբ ա կցութիւննե
բէ կբ բաղ -
կանան
, ոբոնց
մէշ նե ո դ ա
շնա կո ւթ
ի ւ ն բ կբ
սլակսի։
Այնուամենայնիւ,
անոնք
պ ա ր -
բ ե բ ա բ ա ր
ամ
լութեան
գ ա տ ա պ ա
րտեցին
ե բ ե ս փ
. ժողովբ
, մինչեւ
ոբ
Ա
ոսատեդ
մ տ ա ծ ե ց
լուծել
տ ա լ • ՚ •
Այսսլէս
ուրեմն
Մ ո ս ա ա ե ղ կբ մնար
ան–
պաբտելի։
Բայց
ինչբանի
մէշ էր իր ու
ժ բ ։
Ամէնէն
ա ռ ա շ , իր ուժին
ադբիւբը
իր
գ ա զ ա վ ւ ա րախօս
ութեան
մէշ է •
Անողոք
պ ա յ ք ա բ օ տ ա ր
տ
իրակա
լռ
ւթե
ան գ է մ եւ
ա ղ դ ա յ ի ն
լրի՛ւ
գե
բ ի չխանո
լ թիւն
: Երկ -
բ ո ր դ , Մ ոսատեդ
իչխանութեան
զլուիսն
է
ե լ
իրեն
ե ն թ ա կ ա
ք են երկրի
ա պ ա Հ ո վ ո ւ -
թ ե ա ն
ե լ կ ա ր գ ա պ ա Հ ա կ ա ն
ռւժեբբ,
ո ս տ ի
կանութիւնը
, եւ
բանակը
; Ե ւ
^ՐՐ"ՐԳ
վ ե ր շ ա պ է ս , Թ ո ւ տ է
կաղմակերպոլթիւնը
,
ոբ իր ձեռքին
մեծադոյն
ղէնք եւ ի ս ա գ ա -
թուղթն
է Արեւմուտքի
՛էէմ : Պ է ա ք չէ եզ–
բակացնել
թէ ինք ձախակողմ
եան
բմբռ
-
նումներ
ունի : ԸնդՀակառաէլն
երբեմն
կը
Հալածէ
, կբ բ ա ն տ ա ր կ է
Թուտէի
՛Լարիչ
-
ներբ : կբ փակէ
անոնց
թեբթերբ
ե լ
Հիմ–
նար1^եր
ը : Բայց
, ի Հարկին
, Ա ո ս ա տ ե ղ
Ի վիճակի
է անոնց
ղանդուածը
՚էողոցը
քաշելու
. . . Ա ն կ ա ս կ ա ծ ,
Պ ա ր ս կ ա ս տ ա ն ի
մէշ
ամէնէն
լալ կ ա զ մ ա կ ե ր պ ո ւ ա ծ
, կ ա ր –
դասլաՀ
եւ դոՀռդռ ւթե
ան պաաբասա
կու
սակցութիւնը
Թուտէն
է : Անոնք
ալ ի -
րենց
Հաշիւներն
ունին
,
իշիսանութեան
ղլուխ
ղաք : Աա ն ա ւ ա ն դ որ կբ
ղ ե կ ա վ ա ր
ուին
գուբսէն
• . •
Ա ո ս ա տ ե ղ ,
ե բ կ ա ր
ժ ա մ ա ն ա կ
վայելած
է
Ամերիկայի
բարոյական
եւ
նիւթական
օ ժ ա ն գ ա կ ռ
ւթի
ւնբ,
բայց
ռչ վերշին
ամիս
ներդ,
ինչպէս
1լ երեւայ
:
Այսոլէո
ուրեմն,
Ա ո ս ա ա ե ղ դէմ էր ա ր
քունիքին
:
ԵԼ ԿԸ
սլաՀանշէ
Բ
որ
վեՀասլետբ
թ ա գ ա ւ ո ր է
միայն
եւ ոչ թէ
կ ա ռ ա վ ա ր է ։
՛Այգ
կ ա պ ա կ ց ո լ թ ե ա մ բ
, քանի
մբ
ամէս
ա ռ ա շ
ւիոխե,
տ ո ւ ա ւ
սլա լ ա տ ա կ ա ն
նաիսա–
բ ա բ
Ալայբ
: Ա ե ա ո յ , վ ե Հ ա պ ե տ ի ն
ձեռքէն
ա ռ ա ւ
արքունի
Հոդերոլ
բաչխման
իրա -
լու նքբ եւ կ ա ռ ա վ ա ր ո ւ թ ե ա ն
յանձնեց
:
Թադաւորին
չ բ շ ա պ ա տ է ն
չատերբ.
Հ ե ռ ա
ցնել
տ ո ւ ա ւ
ե՜րկրէն։
Եւ որոչեց
իր
ձեռքն
առնել
բոլոր
զինեալ
ուժերու
վերին
Հրա–
.մանատաբռւթիւնը,
ռր վ ե Հ ա պ ե տ ի ն
կր
պ ա տ կ ա ն ի ըստ սաՀմանադրոլթեան
:
Ա.1""1է՚՛
1
արդէն
չուք
մը մնացած
էր
ՇաՀն
ՇաՀէն
ե լզարմանալի
չէ որ ան
երկրէն
կը Հեռանայ
, անյաշող
ձեռնարկի
մը
վերշ։–
Ա ո ս ա ա ե ղ ը
Հ ա կ ա ռ ա կ է նաեւ
կրօնա
-
ռւէբ
, բնաշնշուելոլ
Համար
թուրք
դի -
աութեան
մարդոց
կռղմէ :
Բ ա ց է ք
լնդՀանոկբ
պ ա տ ե բ ա ղ մ ի
նա -
իսօբեակին
, «իքաամ»ի
նչանաւոր
խմբա
-
գիր՝
Ա ^ մ է տ
ճ է վ ա է թ ի
Լօղանէն
ղբբ -
կ ո ւ ա ծ
թղթակցութիւննե
բ բ , ո բոնք
կը
պանծացնէի՛ն
Հա
յոց
յառաշղիմ
ութիւնը
,
դ ր ա կ ա ն , գ ի ա ա կ ա ն , տ ն տ ե ս ա կ ա ն
նուա -՝
ճումներբ
, անոնց
ծառա
յութիւննե
րբ
թուրք
Հայրենիքին
:
Ա ր տ ա ս ո վ ո ր
դ ր ռ ւ ա տ ա կ ա ն ն ե ր
" " յ "
յօգռւածնեբը
, որոնք
սակայն
նախեր
—
գ ա ն ք բ կը կաղմէէն
Հայկական
շ ա ր դ ե
—
բուն
, ոբովՀեաեւ
Հայերու
պ ա ն ծ ա
ցմ
ան
մէշ
թ ր ք ա կ ա ն
յետամնացութիւնը,
թըչ -
ուառութէւնը
կը խռստովանէէն
• • •
Ի ՞ ն չ
էրաւունք
ունէէն
Հայերը
այնքան
յառաշգիմ
ելու,
երբ Թոլրքբ
ա յնքան
յե–
տ ա դ է մ էր :
Ի ՞ ն չ
իրաւունքով
այնքան
վեբեբէն
սա
ւառնում,
երբ Թուրքբ
թեւ չունէր
թըռ–
չելու
իսկ • • •
Զկան
Հայերբ
չուրշ
40
տ ա ր ի է է վեր •
Թուրքբ
յաշռղեցա՞լ
լեցնել
Արեւելեան
ՆաՀանգներբ,
վե
ր ա
չէն
ուեցա՞ն
ա ւ ե ր ա կ -
նեբը.
Հ ա կ ա ռ ա կ
միլիոններու
Հեղեղին
,
գուբսէն
թ ա փ ո ւ ա ծ :
Պէտէ
չըլլա՞ն
Թուրքեր
, որոնք
այս
Հաբցեբբ
տ ա ն ե լ խոբՀրգածեն
պ ա Հ մը,
մէկ
կողմ
նետելով
Տ ո ք թ ՛
Րէչիտներն
ու
ԻթթէՀատէ
արէւնարբու
ք ա ր տ ո ւ դ ա ր ն ե -
րը ՚
(Խմբսւզբական ՀԱՅՐԵ՜նԻՔի)
սնզներուն:
Ի
է
թափս՚նցել
՛ոէ
չզարմանանք
եթէ
Ա ո ս ա տ ե ղ ը
Հ ա կ ա ռ ա կ
Ա. •ՆաՀանզներուն։
սկ ^ ^ " ^ ^ " ^ 1 , ՝
Գժուար
է թ ա փ ա ն ց ե լ
աւելէ
Հեռուն։
Պէ–
ոի
չղարմանանք
եթէ օր մը ^ամբու
գըը֊
ձ ի ն
նաեւ
Ամերէկացէներբ
իրենց
կ՛լ
կէտռվ
եւ զինուորական
առաքելութի՚ւնւոի։
ի ՚ ^ ն չ
կուզէ
Ա ո ս ա տ ե ղ ։
՛ Բ ա ղ ա ք ա կ ա ն
շբշանակնեբու
մէշ այն կարծիքբ
կր
ռիրէ
թէ
Կ՝"՚^ղէ
Պ ա ր ս կ ա ս տ ա ն բ
տանիլ
՛լէոլի
Հ ա ն ր ա պ ե տ ո ւ թ ե ա ն եւ ինքն
ալ
՚ լ ա ՚ ւ ն ա լ
անոր
առաշին
նաիսագաՀը։
Աակաւաթիլ
են
անոնք
ռբ կբ կարծեն
թէ
Մ ո ս ա ա ե ղ
Ո-ու
սեբուն
՚ լ ի ր կ ը
կԴյ^՚՚՚յ
՚
ք ՝ ՝ ՚ " յ Յ
"""1""֊
կռյս
չկայ թէ անոնց
բ ա րե կամ
ո լթէ ւ ն բ կը
վ ն ա ս է , իբբեւ
անմի՛շական
եւ
Հղօբաղռյն
դրացին
:
Պ""Ի
ձ՛՛՛է"՛մ՛
՝• 1՝մուար
է ճչղրիա
պա
տասխանել։
Բայց
փաստ
է որ ց ա բ գ
յաշո
զեցաւ
ամ
էն
բանի
մէշ :
Երկրէն
մէշ,
թ ո ւ տ է ա կ ա ն
ազդակէն
ղատ,
կայ նաեւ
ուբէչ
կաբեւոր
ա ղ գ ա կ
մը ,
բ ե ն ա կ բ : Պ է ա ք է նչել որ
վերշէն
տ ա ր ո ւ ա ն
լնթացքէն
վՀատած
է նաեւ
բա
նակը
ե լ էր
ռւղղռւթէւնը
որոչ
չ ա փ ո վ
կռրսնցուցած
: Ա ե ծ
,իովլո իսութիւննե
բ
կ ա տ ա ր ո ւ ե ց ա ն
բանակի
կազմին
մ է շ ։ Բա–
ւական^Հկոբովի
եւ արժէքաւոր
բարձր
բս–
պաներ–
Հ ա ն դ ս տ ե ա ն
կոչուեցան
ե լ
մեկու
սացուեցան։
Գիրքերու
եւ
պաչտօններռւ
չ ա ր ք մբ փովւռ
իսութիւննե
ր եղան
։Այս
կեր–
ս լ ո ՚ ի , մասամր
չէզոքացուած
էր
բանա.,
կի
կողմէ
գալիք
վտանգբ
։Կը մնայ
ոբ Ա ո–
ս ա տ ե ղ բ
Հասնի
իր վւառքի
դ ա դ ա ի ժ ն ա կ է -
տին,
ապաւինելով
իբ զաւլաւիա
րնե
բուն ,
€Ազ՚լ
՚^ ճ ա կ ա ա » ի ն եւ «Թ՚՚ւտէ»
կաղմա
-
կերպութեան
:
Պ ա ր ս կ ա ս տ ա ն ի
մ էշ
անՀա
ւ ա ն ա կան
չեն
մեծ
անա1^կա^երբ
. . .
Կ^ռւզէէ
ռր մեր րնթերցոէ^եբը
ա ն գ բ ա -
դ ա ռ ն ա ն թ է ներքին
ե լ ք ա զ ա ք ա կ ա ն
ինչ
ծանբ
պայմանե բու մէշ կբ գանուի
ի՛րա -
նաՀա
յ դ ա գ ո ւ թ ր : ինչսլէս
տ ե ս ա ն ք , եր -
կիրբ
անսաուդու^թեան
մ ա տ ն ո ւ ա ծ է : Ա -
մենօրեայ
ցոյցեր
եւ արիւնաՀեզութիւն
-
ներ ա/ պակաս
չեն ։Գուրսէն
խորՀրդա/ին
դրացնութիւնբ
, երկու
Հաղար
քիլոմե՜թրէ
՚Լր՚՚՚յ
թ ա ռ ա ծ
, իր բաղոլկբ
կ՚երկարէ
ա–
մէնուրեք
մդձալանշի
աակ
պաՀելով
ամ -
բ ո ՚ յ շ
երկիրը։
Ներսէն
անբնդՀատ
կբ
ղոր
ծէ
իրենց
Հրամանին
ենթակայ
Թ
ո ւ տ է
կաւյմակերպութիւնը
, որու
մէշ ղժբաիւ
-
տաբար
Հա
յ ե ր ա ւ չեն պակսիր
եւ
մ ի
շտ
առաշին
գ^ի
՚ / / " "
ձ
խլուզեն
ե ր ե ւ ա
լ : Ա -
նոնք
ամէն
միշոց
կը փորձեն
կաղմալռլ
—
ծելու
Համաո
Հայ
Համայնքի
իւաղադ
կեանքը
եւ ամէն
ա ն գ ա մ
իրենց
պարսիկ
բնկեբներբ
յառաշ
քչելով
յ ա ճ ա խ կբ ւգղ^
տոբեն
ազգամիշեան
յա
ր ա րե րութիւննե
ր ը :
Հ ա կ ա ռ ա կ
բոլոր
այս ներքին
ե լ
արտա
քին
աննռլաստ
՛գտ
յ մ աններուն
, իբանա
-
Հա
յ ւչա ղռ ւթբ ա ն ա
ր դ ե
լ կր չաբունակէ
իբ
ճամբան։
Թ է ե ւ
թիւով
ալ նուազած
է,,
ներգաղթին
տուրք
տ ա լ ո վ
քսան
Հաղաբ-
Հողի,
բայց
քսւմառօրէն
կ ա պ ո ւ ա ծ է իբ
լեղուին,
դպբոցին,
եկեղեցիին
եւ
մչ ա - ՝
կոյթին։
Աենք
տ ե ս ա ն ք թէ ինչ
վերելք
ունեցած
է վեբշին
տարիներս
կրթական
ասպարէզին
մէշ : Ա յ դ պ է ս է նաեւ
Ա
իշին
Արեւելքի
միւս
Հայ դաղութներուն
մէշ :
Եւ֊ եր^ Հաչուելռլ
ըլլանք
այս երկիբնե
բու
տ ա ս ն ե ա կ
Հաղաբաւոբ
ա չ ա կ ե բանե
րռ
լ. թի
ւբ,
անոնց
ուսուցման
Համար
սաՀման
-
ո ւ ա ծ տ ա ս ն ե ա կ
մ ի լ . ֆ ր ՚ ի վ ա ր կ բ ,
ակա
մայ
Հարց
կուտանք
,
Հ ս ՚ յ կ
•արտասաՀ–
մանբ
պ ա կ ա ՞ ս
ա ղ դ ա կ է
ի ն ք ն ա պ ա չ տ պ ա –
նութեան
Համար,
քան մեր կարմիր
Հայ
րենիքբ
իր պետական
միշոցներով
եւ
Հնա
բաւո իո լթ իւննե բով
. . .
Մեղի
կբ
մ ն ՚ ս յ
յաշողռլթիւն
մաղթել
ե լ
մեր
դ ն ա Հ ա տ ա ն ք է
խօսքբ
ուգղել
է ր ա ն ա -
Հայ
ղաղութէն
, որ մեծ բաԺին
ռւնի
ա յ դ
վ ա ս տ ա կ ի ն մէշ :
իլքԱ
Խ Մ Բ
Աւելորդ է յի;,եցնել թ-է այս
տեսութիւնր դրուած է վերջին յեդաշըր–
ջումէն աոաջ : Ացդ. կեանքի մնացեալ մա
սը՝ յաջորդով :
Ա
Ե ս գ ր ա մ բ Պ. Ա է ն առի, ե լ Պ՛
՛Բ
՛ին
քուէարկեցի
•
Բ— Ե ս երկուքէն
ալ առի, ե լ
մէկուն
" ՛ Հ
լք"Վ՚"րկ^9ի
• ՚ •
X
Ա.
Ե ր ե ք ամի՛սէ
ի վեր ձեռադիրս
ձեբ
քովն
է , եւ դ ե ռ չ տ պ ե ց ի ք :
Խմթադրապետը—
Հռմերոս
2500
տ ա ր ի
ս պ ա ս ե ց ՝
մինչեւ
որ իր գ ո ր ծ ե ր բ
արժանի
եղան
ա պ ա ^ ր ո ւ թ ե ա ն
....
Fonds A.R.A.M
