HARATCH, du 1er juillet au 31 décembre 1953 - page 167

^ 3 Ա Ռ Ա Ջ »
Հ ա ս ա ր ա կ ա ց սչարակւքր, որուն դալւձգար–
՜^էկ բէուրներու կ ՚ ՚ ՚ Լ ք է ն սչարղուաձ– Հրա -
֊պուրիչ ա ե ս ա ր ա ն շ , չ ո ւ ա ո վ քեղ կր մխրճէ
ե րաւլանքէ Լւ խորՀ րղածոլթեան մէշ :
յ ՚ ր ր ե ւ մասնիկը ա ր մ ա ա ա խ ի լ ժողովուրդի
մը , կը Հիանամ պա ա կանահ՜ ցեղիս աս -
պ ե ա ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն ը , որ ամբողշական րը–
նաշնշումի մը աղէաէն Հրաշքով ։ւողո -
պ բ ա ծ ՜ տ ա ռ ա պ ա ն ք ի բաժակը ցմ բսւր քս՛՜
մելէ վերշ, ոտքի կը մնայ դ ա ր ձ ե ա լ , ա–.
մուր ու. Հ ա ւ ա ա ա ւ ռ ր խորթ ճամբանեբռւն
վրայ : Կբ ղմայլիմ Հայկաչռւնչ րաղմ ու -
թ ե ա ն վ ր ա յ ռ ր Հողեկան Հայրենիք կբ
ստեղծեն օտա րութեան՝ մ էշ–. Հրճուանք ել
տրտմութիւն Հոգիս կբ ս փ ո փ ե ն ոլ կը
իսռովեն երբ կր մտածեմթէ այս այն ժո -
ղռվուրդն է , որ , թ ա փ ա ռ ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն
մէշ ա ն գ ա մ , առաքինութիւնը կ՚ունենայ
արձան բաբձրացնելու իր Հերոսներու յէ–
չ ա տ ա կ ի ն ; Այո, կ՚ալեկոծի Հոգիս եբբ կը
խորՀիմ նաեւ ռբ իբ Հայրենի Հ ո գ ե բուն ա–
զ ա տ ա դ ր ո լ թ ե ա ն եւ ա դ ա տ ո լ թ ե ա ն սիրո յ ն
առիւծանման խիղախութեաբ մարտնշռղ
գիւցաղնը դատապարտուած է իյնալու
Փ է ռ Լա Շ է ՚ լ ի ւ օ տ ա ր Հոգի տակ ...... կը
սքանչանամ վ տ ա ր ա ն դ ի Հայ բ ա ա ն ս տ ե ղ -
ծին, որ, Հեռու Հայրենի բնութեան Հա -
բ ա ղ ա տ ծոցէն , սիրտ ու ե ռ ա ն գ ռւնի
դ ա ր ձ ե ա լ , եր1լնելու , դեղեցկաՀիլսելու ,
մինչ, երբ աչքերը կարենային յառիլ դ է պ
ի մա յրենի Հորիգոնբ , ստե ղ ծ ա գ ո րծո լ -
թ ե ա ն աղբիլրը ա ն տ ա ր ա կ ո յ ս բիսէր աւելի
յռբդաՀոսան ել յօրինուած տ ա ղ ե ր բ ա ւ ե ­
լ ի խօսէին մեր սրտին ու դառնային ա ւ ե –
Ժ "՛Լ թ ա ն կ ա ր ժ է ք ; Ե թ է անմաՀն Ջարենց
^ չ ա ծ քրլաբ Ա ա ս ի ս ի ստորոտը, ապաՀո–
վ ա ր ա ր մեղի չ պ ա ր դ ե ւ է բ Հ ո յ ա կ ա պ «.Հա­
յա ս տ ան ին» բ •
Պաբղ սէրր 4 սրաին սէրը երգելու Հա -
մ ա բ իսկ , բ ա ն ա ս տ ե ղ ծ բ պէա ք ունի իր
Հայրենիքին մէշ ապրելու : Ա ե ծ ա ր ե ն ց եւ
Պ ե տ ր ո ս Ղ՚ուբեան , ե թ է չէին տեսած կ ա մ
ապրած Հ ովո ւե բ գ ռ ւթիւն մ ը Այրարատ -
եան գ ա չ տ ե ր ո ւ ն կամ պարտէ ւլնե բուն
մէշ, սակայն անոնք սէրբ եր դ ե ց ին պապե­
նական ծնն գ ա վ ա յրի՝ Ա կիւտարի դ ե ղ ա -
ծիծղուն ա փ ե ր է ն , որ եթէ չէր բուն Հայ­
րենիքը, Հայրենի լման բ ո յ ն մ լ ն էր ս ա -
կայ1։ , ինչսլէս բռլռր մեր միւս նաՀասլԼ -
տական ծ ն ն դ ա վ ա յբե րը : Հա յ բ ա ն ա ս տ ե ղ ծ
եղիր եւ քաշռւթիւնը ունեցիր սէր ե ր գ ե -
լու էյֆէլի կ ա տ ա ր է ն կամ Աէնի շռւրերու
եղեբքէն . ..
Բայց թնչ կբ տեսնեմ . սեւ ա մ պ ե ր մ բ–
թաղնեցին դ ե ռ քիչ ա ռ ա շ ո ւ ա ն անբիծ
կապո յ՚ոով ե ր1լ1ւակամ արբ , ո՜Հ փովւո -
խ ա կ ա ն երկինք Փաբիղի , աղշիկներուգ
՛նման , Պիւթ Շոմ ոնի ռւրաիս մ թնո լորտը
Հիմա դ ա ր ձ ա ւ տիսուր , մելամաղձոտ եւ
բ ա ր ա կ անձբեւ կբ սկսէ մռայլօրէն չաղալ
ել քովիս աթոռին վբայ Հ ա ն դ չ ո գ ա ա ր է ց
ՏէբանսուՀին կբ տրտնշայ , աբդարօրէն ,
պ ա ր ո ն , ինչ դ է չ օ գ , գ ա բ ձ ե ա լ կ՝անձրե -
ւէ ; Ա լալա : Ւնչ սլատկերալից բ ա ց ա -
գ ա ն չո ւթիւն ս ա Ֆ բ ա ն ս ա ցիներ ուն « օ լա՜
լա՜ն , էլբսեմ Բանի՛՞ տ ա ր ի ն ե ր պէտք էին
•որպէսղի կարենայինք սորվիլ, իմանալ
ՑԱՅՆԵՐ ԳԱՒԱՈ-ԷՆ
Գ Ա Շ Տ Ա Հ Ա Ն Գ Է Ա ԵՒ 1օՆՋՈՅԲ
ՄԱՐԱԷ՛ՅԼ։ 5 Օղոստ. ( ս ա ա ց ո ւ ա ծ Օզոս­
տոս Սին) Վարդավառի եւ Ա ս ա ո ւ ա -
ծածնի տօնակատաբոլթիւնները մեծ խ ա ն –
գ ա վ ա ռ ո ւ թ ե ա մ բ կբ տօնուէին Հ ա յ ա ս տ ա ­
նի մէշ ֊. Վ ա ս պ ռ ւ ր ա կ ա ն ի , Տարօնի , Բարձր
Հայքի եւ նաեւ րոլոր Հ ա յ ա չ ա տ կեդրոն­
նեբբ անձկութեամբ կը պատբաստու էին
վ ա ն ք ե րբ ուխտի երթալու, մ ա տ ա ղ մոր­
թելու ել խրախճանքներ ս ա ր ք ե լու էա -
մար։ Ա բ բ ա վ ա յ ր ե ր ո ւ շուքին տակ, կ ա ր -
կ ա չ ա Հ ո ս ել ա ն մ ա Հ ա կ ա ն շուրեբու ա փ ր ,
Հայռւթիւնբ– կբ փ ա ռ ա բ ա ն է ր իր քաշու -
թ ե ա ն ա ս տ ո ւ ա ծ բ , եւ իր ա չ խ ա ա ա ն ք ի ն
ա ր դ ա ր վաստակբ , որմէ բաժին պիտի
Հանէր թ է աղքատին եւ թ է վանքին :
Երանելի՜ օրեր , կարօտտլի օրեր . • •
Ա յ ս օրուան մ եր դա շ տ ա Հ ա ն գ է ս ն ե րը
մասամբ կբ յիչեցնեն ա յ դ օբեբբ։ Տաբա–^^
գիր Հայբենակիցնեբ ք ո վ - քովի կուդան
ել կ՚ուրախանան , պ ա Հ մը մոռնալով ի -
բենց Հոգերը : Միեւնո յ ն ա տ ե ն կը փա -
ռաբանեն իր Հերոսներու յիչատակը , լա­
ւագոյն օրերու ա1լնկալոլթեամբ :
Հ– 3 ՛ գ. Պոմոնի Զ ա ւ ա բ ե ա ն ենթակո–
միտէին գ ա չ տ ա Հ ա ն դ է տ ը տեղի ունեցաւ
« կանանչ դ ղ ե ա կ » պարաէղին մէշ : Ա ար–
մինի լնկեբնեբբ պ ա ա բաստռւթիւննե ր ը
կատարած էին : Առտուն ժամը ՜^ին «Ալ­
ք ա ղ » բարձրա իսօսբ եւ Հա յկական նուա–
գախոլմբբ մթնոլորտը կ՚՚ողելռրէին ե ր գ ե –
Րով եւ աբտասանոլթիւններռվ : Հ ա ն գ է -
սին բացումբ կատարեց կէս օրէն ե ա ք Նոբ
Աե րունգէն բնկեր Լ. Գըլբճեան։ Օր
ուան
ն ա խ ա գ ա Հ բ լնկ. Հ. Պ ա ս մ ա ճ ե ա ն ո դ ե կ ո –
չելով մեր անՀամար Հերոսներբ ,Հրալիրեց
ներկաները յոտնկայս յարգել անոնց յ ի -
չաւոակբ ; Տ ե տ Ո յ բ ա ց ա տ ր ե ց թէ Գ ա չ ն ա կ ­
ցութիւնբ, որ երէկ իբ արիւնր թ ա փ ե ց
ա զ ա տ ո ւ թ ե ա ն Համար, կը մնայ միչա Հա–
ա յ դ բ ա ռ բ մեր վարժարաններու զրասե -
լ ա տ ա բ ի մ իր գաւանանքին ել այսօր ալ
կ ՚ ա չ խ ա ա ի մչակոյթի ճ ա կ ա տ ի ն վրայ :
Հ Սեղմէ իւբաքանչիլրր պ ա բ տ ա ւ ո ր է իր
զաւակբ դաստիարակէ Հայու ո գ ի ո վ :
Տ ա ր ի ք ս առած եմ , բայցչեմյուսաՀատած ։
Գուք ալ մի վՀատիք։ Պ ա ն դ խ տ ո ւ թ ե ա ն
այս օրերն ալ կ՝անցնին» : Եւ այս ճառէն
վերշ Տիկին Ա. Տ է ր Վ ա ր դ ա ն ե ա ն ե ր դ ե ց
« Ա ա յ ա թ Նովայ»էն «.Հայրենիք, Հայրե -
նիք եւ «Մարտիկին» , շերմ ծ ա փ ե ր ո ւ
մէշ ։Ընկեբ Տ– Թ ա գ ո յ ե ա ն խօսելով յա -
նուն Շբշ֊ կոմիաէի , պ ա ր ղ ե ց Գ ա չ ն ա կ -
ցութեան անցեալ ղո րծո լնէ ո ւթի լ ն բ եւ
ներկայ ա չ խ ա տ ա ն ք ը , որ ի վեբշոյ պ ի տ ի
յանգի վերշկւական յաղթանակին :
Հայկական պարերուն փայլ կ ո ւ տ ա ր Պ ՛
Հ. Փ ա ն ո ս ե ա ն ել Զըթլնոզեան եղբայր -
ներու նռւագախումբբ։ Ե՚֊բոպական պա -
րեբուն ալ թ ա փ կ ո ւ տ ա ր բարձրախօսր :
Մ Ե ՛ Ծ Ա Ր Ա Ն Ք - Զ ա ւ ա բ ե ա ն ենթակո -
մ իաէն մեծարանքի դինեձօն մ ը ս ա ր ք ա ծ
էր Օղոսաոս Տին, ի պ ա տ ի լ կ. կ.ի եւ
Աարսէյլիւ Շրշ՛ կոմիտէին լնկերներուն ,
ինչսլէս նաեւ վաստակաւռր տ ա ր ե ց լնկեբ–
ներ. Տիկին –Բիպրիթճեանի , Հ. Պասմա–
ճեանի եւ Ն • Կ ա կ ո ս ե ա ն ի ; <^Զաւարեսն»ի
բոլոր բնկեբներբ Հ ա ւ ա ք ո ւ ա ծ էին Պոմռնի
եկեղեցւո յ սրաՀբ : Հրաւիրուած էին Կ ՚
Խաչի եւ Նոր Աեբունդի վա ր չո ւթիւննե ր բ ։
Մեծարանքի այս ձեռնարկբ մեծ խանդա–
վ ա ռ ո ւթիւն ս ա ե զ ծ ա ծ էբ։ Ընկեր Գ. Պօ­
յաճեան Զ ա ւ ա բ ե ա ն ենթակոմիտէին կողմէ
բ ա ց ա ւ ծ ա զ կ ա զ ա րդ սեղանր որ բ ե ռ ն ա -
լոբուած էր իսմելիքներով եւ ուտելիք -
նե–.րով։ ՛Բանի մր խօսքով պ ա ր ղ ե ց մ ե ծ ա -
րանքի ա ր ժ ա ն ա ց ա ծ լնկերներուն անձ -
նուէբ ա չ խ ա տ ա ն ք բ , յետոյ ա ռ ա շ ա ր կ ե ց
խմ ել անոնց կենացբ։ Բոլոբ ներկանեբն
ալ բ ա ժ ա կ ա ճ ա ռ ա ր տ ա ս ա ն ե ց ի ն : Աիշանկ–
եալ ե ր դ ե ր եւ իսմբերգներ : Հի՚-րեբբ չբ–
նոբՀակա լութ իւն յա յտնեցին Զ ա ւ ա բ ե ա ն
ենթակոմիտէին եւ մաղթեցին ոբ ընկեր -
նեբը աւելի ե ռ ա ն դ ո վ ա չ խ ա ա ի ն : Այնքան
ուրախ ու ղուարթ մթնոլորտ մբ ս ա ե դ -
ծ ո ւ ա ծ էր որ ընկերները չէին ուղեր բ ա ժ ­
ն ո ւ ի լ ։ Գինեձօնը վ ե ր շ ա ց ա ւ «Մչակ բ ն–
ղաններռւն վրայ։ Առաշին անդամ երբ "՛֊"Ր> ^ԲԴ"վ– Վ" Տէր Վ,արդա1ւհան
ո տ ք կը կռ իսէ ինք ա յ ս երկիրը , Հացէն ու
շուրէն ՚էերշ, մեր առաշին լսած բ ա ռ բ ա յ դ
«.Օ լալա»ն էբ , մ ա ն ա ւ ա ն գ կինե բու , ծեր
կիներռլ չրթներէն : Ողբ մրն է « լա լա»ն ,
ա բտա յայտհ ւթիւն մբ, ցասումի, վրղո —
վռւմի, վՀատութիւն, նաեւ բարկութեան ,
ղւսրմանքի եւայլն, որ մեր լեղուին մէշ,
քանի մ բ իմ տստնե րու մ էշ մ իայն կբ Հա­
մապատասխանէ , կա.րծեմ «.վայ ինձ»ին :
Ա ր տ ա ն ց կբ պ ա տ ա ս խ ա ն ե մ էլնռշ • Երա­
նի ձեզի ոբ կբ տ ե ս ն է ք անձրեւբ որ կբ
տ ե ղ ա յ ձեր երկրի Հ ա ր ա ղ ա ա երկինքէն եւ
վ ա ղ բ պիտի իսա յ տ ա ք նորէն ա ր ե ւ ո վ բ
ն ո յ ն Հ ա ր ա ղ ա ա երկնքին : ք՚սկ ես • • . . իսը–
ե ա կ վ տ ա ր ա ն դ ի , ե՛՛՛րբ պ ի տ ի տեսնեմ ձեզ,
արել Հայրենի , ձ ի ւ ն ու անձբեւ Հալրենի ,
ե՞րբ : Ու անձրեւ մբն ալ կբ սկսի կ ա թ -
կբ՚ոիլ իմ Հռդւոյս , պ ա ն դ ո ւ խ տ Հոգլոյս
մէշ, 0 ւա՜ լա՜ :
ԳԵՎԱՄ ՏԷՐ Ա Ն Գ Ր Է Ա Ա Ե Ա Ն
Ս՜ԱՐԶԱԿԱՆ ԿԵԱՆՔ•
Անցեալ կիրակի (16 Օղոստ .) կուսէնվի–
լ ի ք ա ղա ք ա սլե ա ա կան մ ար դարանին ՚ ^ է ք ^
տ ա ր ե կ ա ն Հանդէս ին մ աս կբ կազմ է բ գո–
տ ե մ ա ր ա մ բ ։ Հ ա յ ա դ գ ի Յակոբ Այվաղ -
ե ա ն , միշաղդա յ ի ն աիսո յեան , պիտի մ ար­
տն չէ բ ֆրանսացի ա ւ ւ ա ( ն ա կ ա ր գ Բ՚^բիթԻ
մբ Հեա : Ա բցում ին սկիղբբ ւ Ա յ վ ա զ ե ա ն
չատ Հ ա ն դ ա ր տ եւ պա գար իւն իսա ղաբ կու­
թեամր մ բ յռղնեցուց իր Հ ա կ ա ռ ա կ ո ր դ բ ,
որ նեղբ մնալով սկսաւ աշ — ձախ Հար —
ռլածել դէմքին : Հայ բմբիչբ բողոքեց
գ ա ա ա ւ ո ր ի ն , րայց Հ ա կ ա ռ ա կ ո ր դ բ ն ո յ ն
ձեւով չարունակեց : Այվաղե ան վեբշ մ բ
տ ա լ ո ւ Համ ար ւս յ ս ա ն կ ա ր գ ո ւ թ ե ա ն , վբ^–՛
ռ ա կ ա ն Հ ա ր ո ւ ա ծ ո վ մբ ղղետնեց մ,րցակի—
ցը եւ յաղթանակբ չ ա Հ ե ց ա ւ բուռն ծափե—
րու մ է շ ։ ՚|»երկայ լքը
ՇԱձԸ հ՞ւՁՊԷՍ ՓԱխԱՒ
Գնգապետ ի)աթամի, ոբ ՇաՀին անձնա­
կան օղաչուն է Հինգ տ ա բ ի է ի վ ե բ եւ որ
Պ ա ղ տ ա ա է ն Հռոմ փ ո խ ա դ ր ե ց վ ե Հ ա պ ե ա ը ,
Հետեւեալ ձեւով կը պաամէ իրենց վւա -
իսոլստը .-—
Կբ տ ե ս ն է ք ոբ տ ա կ ա ւ ի ն Հ ա դ ա ծ եմ կի­
բ ա կ ի օրուան Հ ա մ ա դ գ ե ս տ ը : Ն ա խ ա ճ ա չ
կ՝ լնէ ի Ռ ա մ սարի ( կ ա ս պ ի ց ծով) ամ ա -
ռանոցին մէշ երբ ՇաՀին աոշել կանչուե–
ցայ։ Հ ե ռ ա դ ի ր մբ ստացած էբ ճիչտ այդ
պաՀուն եւ բո լռ բովին Հ ա ն դ ա ր տ ԼԷԲ )
ինչ ռո քիչ ա ն գ ա մ կբ սլատաՀէր : Պատ—
ուիրեց որ պ ա տ ր ա ս ա ո ւ ի մ : Ըսաւ թէ քա­
նի մբ վայրկեանէն պէտք է ճամբայ ել -
լ1նք այն օդանաւդւվ որով ե կ ա ծ էինք։
Ժ՛ամանակ չունեցաւ ծրա.րներս պաարաս—
տելու։ Նոյն իոկ թ լ բ ց ՚ ^ յ Հ ե ռ ա ձ ա յ նե,
կնռշս որ թեՀ րան կբ գ ա ն ո ւ է ր : Օ ղ ա ն ա ւ
նստելէ վերշն էր որ ՇաՀը ինծի ըսաւ թէ
սաՀմանբ պիտի անցնինք հբաք երթալու
Համաբ : Որ ել է օ դ ա ն ա ւ ի չ Հ ա ն դ ի պ ե ց ա ն ք
ճամբան : Պ ա դ տ ա տ Հասնելով իշանք
«Հռւայթ Հաուղ» եւ երբեք գ ո ւ բ ս չելանք՛
մ ա ն ա ւ ա ն դ որ չ"՚տ մօա է իրանի։ Աաիպ–
ո ւ ա ծ էինք նկատի առնել որեւէ վարձ
(զնդա պետբ չճչդեց թէ ինչ տեսակ վւոբ–
ձ ի կ՚ակնաբկէր) :
«^Պաղտատ էն Հռոմ մ եկնումն ալ յան­
կ ա ր ծ ա կ ա ն եղաւ : Առտուն կանուխ ճամ -
բ ա յ ելանք ; ՇաՀբ եւ թադուՀին մ բ ա փ ե –
ցին - խ ե դ ճ Ա թ ա պ է յ բ (թադաւորին
թիկնապաՀբ ել կա րւ • ա.բքունիքին ղլխա­
ւոր ոբսորդբ) ս տ ի պ ո ւ ա ծ էր միչտ ան -
քուն մնալ» :
Օդաչուին ւղաամութեան Համաձա յ ն ,
օ դ ա ն ա ւ բ կրնան վերադարձնել, նոյնիսկ
ծտիսել։ ՇաՀբ տ ա կ ա ւ ի ն չէ որոչած իր
վերշնական բնել իքբ։ թերեւս Հռոմէն ալ
Հեռանայ։ իրանի կառավարութիւնբ Հբա–
Հ ա ն դ ա ծ է րոլոբ դ ե ս պ ա ն ութեանց որեւէ
յարաբերութիւն չունենալ ՇաՀ ին Հետ :
թագուՀին յաշողած է մ իասին առնել)
իր զոՀ արեզկ ններբ ել ե բ ե ք պա յուսակ \
Հազուստ — կ ա պ ո ւ ս տ :
Երբ օդանալը Հռոմի օդակայանը Հա—է
ս ա ւ , ՇաՀբ եւ թազոլՀին կէս ժամ սսլա -
սեցին ամ այի սրաՀի մը մ էշ , ո րպէսղի
ինքնա չարժ մբ բերեն։ Հռոմի իբանեան
գե ս սլանա տ ո ւ ն բ ղիսւէ բ ռ լւ սլիտի ղ ան ,
բայց չուղեց Որ ել է բան բնել ա ռ ա ն ց
Հ ր ա Հ ա ն գ ստանալու թ՛ե Հբան էն : ի տ ա լ ա ­
կան կառավարութիւնն ալ պա չտօն ա կան
չի նկատեբ ՇաՀին այցե լու թիւնբ , ա յլ
սլարդասլէս ա ր ձ ա կ ո ւ ր դ :
X Աքո ՚ ^ Ի 2 . " ց ի ն իաա լիա կը դանռւին
Եղի՚՚լաոսի դաՀրնկէց ա ր ք ա ն , Ֆ ա ր ո ւ ք ,
ռ բ կը զուարճանա յ ՚րավւրիի մ էշ , 19 ա մ ­
սուան դալկին Հետ , Ռում անիո յ Մ ի ՚ ^ ՚ ո է
թաղաւ։։ ր բ իր մօոբ Հետ , որոնք Ֆիրենցա
կր ղւոնոլին , Աֆղանիստանի ԱմանոԼԱաՀ
թաղ աւոր բ ոբ ա ք ս ռ րո ւ ա ծ է 30 տ ա ր ի է ի
ի վ ե ր եւ Հռոմ կբ բնակի։ Ոչ մէկը կ ա յ ա ­
րան գացած էր ՇաՀբ ել թադուՀին զի -
մ աւռբելոլ Համ ար : ^
«ՅԱՌԱՋ»Ի Թ Ե Ր Թ Օ Ն Ը (12)
ՈՃԻՐ ՃԵ ՊԸՆԹԱՑԻՆ ՄԷՋ
Նոյն պա֊էուն ճ ա չ ա բան - վակոնին դ ո ւ –
ռր բ ա ց ո ւ ե ց ա ւ եւ ի չխանո ւՀ ի Հրակոմ ի -
րով ներս մ տ ա ւ մ օ տ ե ց ա ւ Փուաբոյի , ոբ
ոտքի ելաւ ;
—- Պարոն , ըսաւ իչխտնուՀին , կարծեմ
իմ թաչկինա1րւեբէս մէկը ձեր ք ո վ կը դա­
նուի :
Փ ո ւ ա ր օ յաղթական աէլնարկ մը նետեց
իր լնկերներուն , յետո յ նչանաւոր թ ա չ -
կինակը կնոշ երկ ա,րեռ :
֊ Ա ՛ յ ո է , Տիկին :
Այո , պ ա ր ո ն , ա Հ ա ւ ա ս ի կ , ծայրն ալ
անուանս սկւլբնատառբ կայ :
-— Բայց, ըսաւ Պ ՛ Պուք, ա յ գ տ ա ռ ը Հ՛
է, մինչդեռ դ ո ւ ք ըսիք թէ ձեր անունը
\ ա թ ա լ ի ա է :
-— ^ԻչԴ է 1 պ ա ր ո ն , պատասխանեց Ի չ –
խանուՀին արՀամարՀանքով , սակայն ձեր
տեսած Հ. ( Տ ՛ ) աառբ ռուսերէնի մէշ կբ
Համապատասխանէ Ն՛ի (^) :
Պ • Պուք պատասխան չունէ ր :
Բայց այս ա ռ ա ւ օ տ չբսիք թէ ձեզի
կը պ ա տ կ ա ն ի այս թաչկինակբ , բսալ
՜Փ ո ւ ա րօ :
ԶՀարցուցիք Որ ըսէի :
- Խնգրեմ, նստեցէք , Տիկին :
^ Լաւ . սակա յ ն կը խնզբեմ ռր ա ռ ա ն ց
սարէն ձորէն շու ր բերելու սկսիք ձեր
Հարցումներբ : Անչ՚-ւչտ պ ի ա ի ուղէք
գիտնալ թէ իմ թաշկինտկս ինչ ղործ ու -
նէր սսլաննոէած մ ա բ գ ո ւ մբ քով։ Պա -
ւոա սխանս ա յ ն է թէ չեմ դ ի տ ե բ :
Կբ ներէք. Տիկին, սակայն ձեր բ -
սածներուն որ քա՞ն բ իբականութեան կը
Հ ա մ ա ս լ ա տ ա ս խ ա ն է ա ր դ ե օ ք :
ԻչխանռւՀին պ ա Հ մը մ տ ա ծ ե ց : Յետոյ
ըսաւ
իրաւունք ունիք ա յ գ պ է ս բսելու ,
քանի ռր ա ռ ա ւ օ տ ո ւ ն ձեզի չբսի թէ ^ելէ—
նա Անտրէն ւ ի Տիկին Արմսթրոնկի քոյրն
•էր •• ՝
կ բ իսոստովանիք թէ սուտ խ օ ս ե ց ա ք :
Անչուչտ ել եթէ պէտք բ Ա ա յ , դ ա ր ձ ­
եալ կբ Ատեմ : Մա/բբ լաւագոյն բ ա ր ե -
կամռւՀիս էր : Ե ս Հաւատա րմ ութ եան Հա­
ւ ա տ ա ց ո ղ մ լ ն եմ , պարոն :
•—• Կբ տ ե ս ն է ք թէ ոսքան դժուարին
դիրքի մէշ եմ , Տիկին : Թաչկինակին խ ն դ ­
րին մէք պէ՞ ա ք է որ ձեղի Հ ա ւ ա տ ա մ :
ինչէ՛՛ն գ ի տ ն ա մ թէ դարձեալ չէք պաչտ ֊ -
պ ա ն ե ր ձեբ բարեկամուՀիին ղաւակբ ;
կը Հասէ^ամ թէ ինչ ըսել կ՝ ո լզէ ք ,
լաւ պարոններ , կրնամ ա պ ա ց ո ւ ց ա ն ե լ այս
ս լ ա ր ա գ ա ն , ձեղի տ ա լ ո վ այն վաճառատան
Հասցէն, որ կը պատրաստէ իմ թաչկի —
նակնե րս : Ու "իչ Հարցում ունի՞ ք
Ջեր սպասուՀին կբ ճան չնա"՛ ր այս
թաչկինակը ;
Անչուչտ , կը տ ե ս ն ք է թէ ան ալ Հ ա ­
ւ ա տ ա ր ի մ է : Այժմ արտօնե ցէ ք որ բ ա ժ —
նեակս վ ե բ ա դ ա ւ ւ ն ա մ յ •
Գլխոլ թեթեւ չարժում ով մ ը բ ա ր ե ւ ե ց
ներկաները եւ ղուրս ելաւ :
Ա ա բ ս ա փ ե լ ի կին մ լ ն է ըսաւ Պ ՛
Պուք :
կ ա ր ո վ դ է մ ա ր գ մը սպաննել ՝ւար —
ցուց Փ ո ւ ա ր օ բմիշկին դ ա ռ ն ա լ ո վ
Ա ն կ ա ր ե լ ի է ռր ա յղքան ուժ ունե -
նայ , պատաս խ ա ն ե ց Տ օ ք թ • կոնստանտին :
—- Թ ե թ ե ւ Հա.րուածնեբը կրնա՞ն իր
կոզմէ տ ր ո ւ ա ծ բլլալ :
֊ Ա յ ո :
կր քիչէք այս ա ռ ա ւ օ տ իր նեբկա յ ո ւ —՜\
թ ե ա ն ըսի թէ իբ ուժը ոչ թէ բաղու1լնե -^
րռւն այլ ուղեղին մէշն էր : Այղ խ օ ս ք է ս \
յետռյ իր ա՞շ թեւին թէ ձախին պիտի նա­
յ է ր ։ Ա ա կ ա յ ն ան ոչ մէկ շարժում բրաւ եւ
պատասխանեց • «Ոչ թեւե բուս մէշ ուժ
քու նիմ, չեմ դ ի տ ե ր թէ ա ս ո ր Համար գոՀ
բլլալու եմ թ է գ ժ գ ո Հ » : Տ ա ր օ ր ի ն ա կ սլա–
ւոասիւան մ լ ^ յ էր ասիկա, որ քլասլաէյոլ —
ցանէ թէ . . • ինչ ո,ր է ձգենք ա քս խնգիրը
• . . Հիմա ինծի կբ մնա I երեւան Հանել
թէ ով ինչ կ է տ ե ր ռ ւ մէշ ստած է : Կ ա ր գ բ
ղ ն դ ա պ ե տ Արպբթնոթինն է :
ԳԼՈՒԽ Զ — Ե Ր Կ Ր Ո Ր Գ Տ Ե Ա Ա Կ Ց Ո Ւ Թ Ի Ւ Ն
ՄԸ ԳՆԳԱՊԵՏԻՆ Հ Ե Տ
Գ ն դ ա պ ե տ Արպրթնոթ յ ա յ տ ն ա պ է ս շ ը -
ղայնացած կ՚երեւէր երբ ղինքբ. ճ ա չ ա ր ա ն
- վակոն Հրաւիրեցին երկրորդ տեսակ -
ցութեան մբ Համա,ր։
- կը ներէք որ ձեզ անՀանղիստ կ ը -
նենք, ըսաւ Փ ո ւ ա ր օ , բայց կբ կարծեմ
թ է դ ո ւ ք տեղեկութիւններ ունիք զորս
մեզիւ սլիաի Հաղորդէք :
Ջեղի Հ ա մ ա կ ա ր ծ ի ք չեմ :
՝1յահ ել ա ռ ա շ , կբ տեսնէ՞ք ծ խ ա -
մորճ մաքրելռւ յատուկ այս գործիքը :
- Այ՛՛՛ ••
- Ջե՞րն է :
Զեմ գ ի տ ե ր X
Գիտէ՞ք թէ այս չողեկառքին մէշ
ձեգմէ ղ ա տ ծ խ ա մ որճ գ ո բ ծ ա ծ ո դ չ կ ա յ :
Ուբեմն ա յ գ ղործիքբ իմս է ։
Գիտէ՞ք թէ ուրկէ գտանք գա յ ն ւ
֊ Ո չ :
- Րեչէթի դիակին քովն էբ :
Գ ն դ ա պ ե տ ը քօնքե բը պ ռ ս տ ե ց :
կրնա՞ք բ ա ց ա տ ր ե լ թէ այս ղործիքբ
ինչ գ ո ր ծ ունէր Հոն, Հարցուց Փ ո ւ ա ր օ :
Ե թ է կ՝ուզէք գիտնալ թէ ես ձղեցի
զայն Հոն , պատասխանս ոչ է ;
- Ր ՚ ՚ չ է թ Ի բաժնեակբ մ տ ա ՞ ք որ ել է
ա տ ե ն :
Հետբ չէի խ օ ս ա ծ ա ն գ ա մ :
(Շար.)
Fonds A.R.A.M