^ 8 Ա Ռ Ա Ջ »
Պ Ա Տ Մ Ո Ւ Թ Ե Ա Ն
Հ Ա Մ Ա Ր
Փ հՇԻԱ Ց Ն
ԵԼ,
(ԲԵՐԻԱՅԻ
ԱԱՐ-ԲԱԾ
Գ Լ Խ Ա Տ Ո Ւ Մ Ը
ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
ՄԷՋ)
(Գ– նւ
վերջի(ւ (քաս)
1 9 3 7
Ապրիլ
՚ւ^ի՚ն
Համալսարանլւ
սլասւ
-
մ ութեան
բաժնի
վաբիչլլ,
Յակոբ
Զօրեան
« կբ մերկացուի՝»
: Ի ր թե կնատութիւն
ր կր
Հանուի
ցանկէն
:
Շ ա ր ք մր ը)ւկերներ
ասսլաբէղ
կ՝իջնեն
մերկացնելով
իր թ ո յ լ աուած՜
Հնացիոնա–
լ ի ս ա ա կ ա ն »
կարգ
մր սխալներր
սլաամ
ու
թեան
, Հա յասաանի
ա չիսա
բՀաղրութեան
եւ
IIIII
Հ ա ս ա ր ա կ
սլաամ
ութեան
ձ-րաղիր
կազմելու
ե լ գ ա ս ա լ ո բ մ ա ն
գոբծ՜ին
մէշւ»
ԼԽ. Հ.)
:
Այսքանր
բ ա ւ ա կ ա ն է որ
3 •
Զօրեան
վ ե ր ^ գնէ ոչ միայն
իր Համալսարանի
գա–
սախօսի
կո չում
ի ն , այլ եւ կեանքին
ւ
Գ՛
Ա բ ո վ , Գբուլներու
Միութեան
ժողո–
Վէն մէշ, կր մ ե ղ ա գ ր է եւ կր սեւցնէ
բան–
ա ա ր կ ե ա լ
ե լ ա ք ս ո ր ա կ ա ն
մ ա ա ւ ո ր ա կ ա ն -
ներր
;
Մի ոմն Ե ն ո Վ ք ե ա ն , « Փ ր ա լ ա ա ՛ ^
սլաչ֊
աօնաթերթին
մ՛էշ
կ ՝ ա մ բ ա ս ա ա ն է
Ա մ ա -
աուեին
թէ բ ա ւ ա կ ա ն ի
խիսա
չէ եղած
իր
մաքրագործումներուս
մէշ :
Եւ
կ՝աւելցնէ
« ՀայաստաԱում բա. -
լական շուա թ-ագասւրեց ինքնագոճացու–
*քը»
:
«Նոր
մեբկացումներր
րնգգիմոլ
-
թեան
կր Հանգիոլին»
, կ՝րսէ
թ^րթր
յ
Ալ,
բ ա ն ա ա ր կո
ւթի էնն ե բ ո լ նոր չարանր
կլչ
–ււկսի մեր գ ժ բ ա խ ա
երկրի
մէշ ։
իսկ
Երեւանի
մէշ, Վւաղաքչելոլ
Համաբ
Թիֆլիսր
եւ իչխանաւոր
Բերիան
, կբ
ներ
կայացնեն
Վ ր ա ց ա կ ա ն
չարժանկար
եւ Վը^
ր ա ց ա կ ա ն
թ ա տ ե բ ա կ ա ն
գ ո բ ծ ե ր :
Այս
ո չ յ ի ն չ
1937
Ապրիլ
7 -
\&ին Հայասաանի
Գբող–~
ներու
Ա իութեան
Համ ագում՝
արին
մ
էշ
Ո՛ուս
մբ, կիբպոաին,
( ա ն գ ա մ
Համամէ
-
ոլթենական
Գբուլներու
Աիութիւն
կ ե գ ր •
Վ ա ր չ . ) կր կարգա
յ րնգարձակ
ղե կուց ում
մր , ցոյց
աալոՎ
թ է ինչէէ
մասին
սլիաի
գ ր է
Հա
յ գ ր ո գ ր : Կր
մ ա ա ն ա ն չ է Աւ •
իսա–
բ ա ն ա ա բ կ ո ւ ա ծ )
եւ ուրիԱերու
ս խ ա ^ ւ ե —.
ր լ ։
Ա •
ի ս ա Հ ա կ ե ա ն իր
չքմեգանքր
կր
յայանէ
, իսկ է
.Ջարենց
կր լռէ :
Բայց
ՀՀՓրաւաա»ն
գոՀ չէ : Նոր
գոՀեր
կբ
սլաՀանշէ
: Երեւան
քաղաքի
կռմկոլսի
ժողովին
ակնարկելով
կ՝րսէ
•
«՝1՞ ծնտղ *
Ք,աււա|ւյօսներ . . .» : «Կռնֆերանսը կ՛ուզէ
ջնջել որոշ բանէր–..»։
Ու Վ ե բ շ ա պ է ս
Ամաաունին
եւս
կ՚իյնայ,
իր
ընկերներէն
չ ա ա ե ր ո ւ ն
Հեա։
(Աեսլ
-
աեմբեբ
1937)։
Կ՝րսեն
թէ
խ ի ս ա
թ ո յ լ
է ե–
զած
մ ե րկացումնե
բու
գոբծին
մէշ ;
ինք
եւ իր
րնկե
րնե
ր լ լ
կր մեղագրբ
-
ուին
իրրեւ
«թ-ունաւոր ուժեր, որոնք հա
մարել են գտման գործը բաւարար » :
<^Ր"՚յց^
Կ՝Ը»Է
<^ե–
Հ.»
ՀԱեսլա.
1937),
Մեծ առաջնորդի խորար-ափանց
միաքը
օւգնութ֊եան հասաւ
եւ ա ե ս ա լ
Հա
յասաանի
մ էշ
գ ո յ ո ւ թ ի ւ ն
ունեցող
նեխուածութիլ
-
նը »
։
« Թրոցկիղմ
»ի , ՀԳաչնակիղմ»ի
, Ս ւ գ ե -
ցիֆիղմ»ի
, /^նացիոնալիղմ»ի
մե
ղքերուն
Վրայ
կ՝ալելցնեն
Ուկլոնիգմ
/յ
մեղքր,
ո -
բոնց
գէմ
պայքարի
են ելած
ամբողշ
կու
սակցութեան
գործօն
տ ա ր ր ե՜րր :
« Եւ այսպէս,
»մեծ Սթալինի անմիջա -
կան ցուցմունքով ու նալսածեո&ութեամբ
երեւան հանուեց եւ հռդմացրիլ
արուեց
Հ ա յ ա ս ա ա ն ի
կոմունիսատկան
կուսակ
-
ցութեան
եւ ղ ե կ ա վ ա ր
գիրքերում
րո
յ ն
գ ր ա ծ Հայ ժոգովոլրգի
ա ն ա ր գ
թշնամի
-
ներու
վոՀմակր»
, (
ՀՀԽ
. Հ.»,
29
Աեպտ.)
:
Ն ո յ ն
թերթի
յաշորգ
թիւին
մէշ
կը
կաբղանք
•
«
Ամաա՚ունիի
խմբակին
շախշախոլ–
մր կ ա տ ա ր ո ւ ա ծ է միութենական
կեգր.
կոմիտէի
եւ անձամբ ընկեր Սթալինի օգ–
նութ-եամբ եւ ղեկավաբութեամբ» :
Այէատոլնիի
յ**՚2.որգբ,
Գրիգոր
Արու
-
թիւնով
Վ ր ա ս տ ա ն ի
Թելաւ
քաղաքէն
վը–
ր ա ց ա խ օ ս Հայ մ րն է, որ ա ն գ ա մ է
ե ղ ա ծ
Զեկայի
• Հայաստանի
կոմ • կուս
.
կեգր.
կոմիտէի
Ա. ք ա ր տ ո ւ ղ ա բ
ըլլալէ
վերշ,
ան
իրեն
գ ո ր ծ ա կ ի ց
առնելով
Մ ա ց ա կ Պապ -
եանը
, % . Գանիէլեանը
, Ա՛
Մ
արգաբեա–
նը , Հ
,
Գալստեանը
եւ ոլրիԱեբ
, կը
ոկը–
սի
Հիմնովին
գ լ խ ա տ ե լ
Հ ա յաստանը,
Հա–
մաձայն
մեծաւորին
ցուցմունքներուն
:
Ա 9 1 4 ՅՈԻԼԻՍ 3 1 )
•
Ե ր ե
սուն
րեւինր
ա ա ր ի ա ո ա շ էր ^ 0ու -
լիս
Հ \ ի ն երբ յիմար
թ շ ո ւ ա ռ ա կ ա ն
մը ,
գ ր ղ ո ւ ա ծ
մութ
ուժերէ
խլէ^
մարգկոլ
-
թեսէն
եւ Ֆրանսայէն
իբ մեծ
մտածողը
ե լ ընկերվարականը՝
ժան
ժօռէս
;
Այս
ց ա ւ ա ռ ի թ
տ ա ր ե գ ա բ ձ ի ն
առթիլ
,
բոլոր
անոնք
որ ընկերվաբական
գ ա ր ձ ա ն
իր
կոչին
վրայ,
կբ
սիբեն
խորասուղուիլ
իրենց
անմաՀ
վ ա ր պ ե տ ի ն
մաածումնեբուն
մ է շ ։
ժոռէսի
մասին
ամէն
բան
ըսուած
է եւ
չենք
կրնար
, իր մասին
խօսիլ
ա ռ ա ն ց
կրկ–
նութիւննեբ
ընելու։
Պ ա տ մ ո ւ թ ե ա ն
մէշ
ան
պիտի
մնայ
ամէնէն
մեծ գէմքր
, Բ •
Միշաղգայինի
ընկերվաբակԽն
շարժ
-
ման
ամէնէն
կարեւոր
շբշանին
• ֊
շրշան
յեղաշրշումի
, քարողչութեան
, է ա պ է ս ժո–
ղոՎյրգաՎաբ
գործունէութեան
:
Զար
ոգիներ
ե լ կ ո ւ ս ա կ ց ա կ ա ն
մամոլլ
մը կը մեղադրէին
թէ ժոռէս
քաղքենի
ձ ՜ ը –
նած
է ե լ
միլիոններ
ասլաՀոված
իրեն
Հա––
մար
ւԲայց
ընկերվաբութիւնը
վրիժա
ռուն
չէ թշուառին՝
Հարուստին
դէմ,
այլ՝
յաղթանակը
րնկերային
արգա
րութեան
։
ՇնորՀիլ
իր ա ն բ ա ղ գ ա ա ե լ ի
ի մ ա ց ա կ ա -
նութեան
էր որ ժոռէս
գ ր ա ւ ե ց մ ա ր գ կ ա -
յ ի ն գ ի տ ո ւ թ ե ա ն
բարձունքները
։
ճշմարտութիւն
է որ իբ մաՀոՎ
իր րն -
տանիքը
խեղճ
վիճակի
մէշ ձ գ ե ց , երբ իր
ղարգացում
ով
կրնար
ամ
էնէն
բարձր
եւ
չ ա Հ ա լ է ա
պաչաօնները
ա պ ա Հ ո վ ե լ :
Ընգգիմ
ագիբնե
րը կը յամառէին
զայն
ներկայացնել
իբրեւ
բուռն,
ատելավառ
ե լ խ ե լ ա գ ա ր
գ ր գ ո ի չ մը ;
ԵԼ
սակայն
անկէ
աւելի
րարի
, պարղ
եւ
աւելի
Հ ա ն գ տ ր տ
մարզ
չկար : Ի ր ն են ս ա
խօսքեբբ
.
Հ
<.Ատելութ
իւնը
անպտուզ
է ,
ււէրը
միայն
կը ս տ ե ղ ծ ա գ ո ր ծ է
»:
Տրէյֆիւոի
գ ա տ ի ն ատեն,
ուր ան ար -
դ ա բ ո ւ թ ե ա ն
յաղթանակին
ի ն պ ա ս տ
շար
ժ ե ց ա ւ
սուաին
գ է մ , մեծ գ ե ր կատաբեց
,
որու
Համար
շ ա ա ա ն գ ա մ ն ե ր վ ա յ ր ա գ
բա–
իւումնեբ
ունեցաւ
կ ա տ ա ղ ի
ա դ գ ա յ ն ա կ տ ն –
ներու
Հեա :
Անզամ
մր անկոզին
ինկաւ,
եւ այս վա.
^..էգր
րրւււութեաԴւ
ՀետեւաՆքՂւ1Ւրը՜–դ11^՚–^»~
բէն
կրեց
մինչեւ
կեանքին
վեւվը։
Այնքան
բաբի,
այնքան
քրիստոնեայ
էր որ մեր -
ժեց
բողոքել
իր վրայ
յարձակողներուն
ղէմ–,
,
ԽոբՀրգարանին
մէԼ իբ ամէնէն
կատա
՛ ֊
ղվւ Հակառակորզնեբն
անզամ
կը խոնար
--
Հէին
իր տա գ ա ն գ ի ն եւ աւԱուութեան
առ֊–
շեւ ։
Ընկեբվա
ր ա կ ա ն
Համ
աղում
արին
մէշ
պէտք
է բ ա ե ս ն ե
լ
զինք թէ ինչ
բարեէսցա–֊
կամութեամր
մաիկ
Կ^րնէր
ա մ բ ո խ ա վ ա ր –
ներր
, ի ն չ բ ա ր ո ւթեամբ
կը
մ եղմ
ացնէբ
անսանձ
կիրքերը,
եւ
Հ ՚ ՚ ղ ի ի ինչ
մեծու
թեամր
կրնար
Հաչտեցնել
ամ
էնէն
Հակա^^
ս ա կ ա ն
նիւթերը
։
Ոչ ոք ժոռէսին
չ ա փ Համբաւ
ունեցաւ
^
եւ ատիկա
շնորՀիլ
իր մաքի
փայլուն
գե–
րաղանցոլթեան
, ինչպէս
ե լ իր ամ բագ
-
գ ա տ ե լ ի բարի
սրաին
:
ՀամաշխարՀային
էբ իր Համբաւը
ե լ իր
ազգեցութիւնը
- Հակառւսկ
թ չ ն ա մ ա Ն ^ ե – ^
բու
ե լ նախաաինքներու
կը գործէր
ա–
մ էն գ ա ս ա կ ա ր գ ի
մ էշ , մ ա ն ա ւ ա ն գ բան -
ոլոր
գաս ա կա
րղին
, որ կր նկատէբ
Ժո - ՝
ռէսր
իր ամէնէն
Հեղինակաւոբ
պաչտպա–
;
նը : Բանուորներր
ճչմարիտ
պաշաամունւք
՝•
մը
ունէին
իրեն
Հ ա ն դ է պ ;
Յ ա ճ ա խ կը Հարցնեն
թէ ինչ պիտի
րնէր
ժոռէս
եթէ ա պ ր է ր
1 Ց 1 1 - 1 9 1 8 ք
պատե
-
րաղմին
Հ
կարելի
է ըսել
թէ պ ի ա ի
չկըր —
նար
արգիլել
աղէտը
, սակայ7ւ
չնորՀիլ
իր
տ ա զ ա ն գ ի ն ե լ Հեղինակութեան
, պաաե
֊
րազմը
, Հ ա ւ ա ք ա կ ա ն այս
ոճիըը,
Հ ա ւ ա --
նօրէն
աւելի
շուտ
գ ա դ ր է բ
յ –
իր
լայն
Հմտութիւնը
, իր
ս տ ե զ ծ ա գ ո ր ծ
ոգին
, յայանատեսութիւՍը
, իբ
Հրաշալի
ճարտասանութիւնլ.
պաաճառ
եզան
որ )
թշուառականն
եր որոնք
կո իլ կը
փ ն տ ռ է
ի ն , ոլղեն
յաւիտենապէս
լռեցնելայս
մեծ
ձայն
ը
Մ աբաիրոս
մր եղաւ
ան , պաաե
րաղմ
ի
առաշին
զոՀը : Մ ե ռ ա ւ իր գ ա ւ ա կ է ն ա -
ո III
շ , որ զինուոր
էբ :
Մ ենք ենք ոբ մեր ակար
բազու1^եբով
պ ի ա ի շարունակենք
կրել
շաՀր,
ե լ Հ ա ւ ա
տարիմ
մնալ
մեր մեծ
Մեռե՚լին
,
սլաաե–
րաղմ–
յսէյտաբարե
լով , պ ա տ ե ր ա զ մ
ի ն դէմ
որ , Ժոռէսի
սքանչե
լ ի բ ա ց ա ա ր ո լ թ ե ա մ բ
,
«այնքան^
մայրեր
կը լացնէ»
:
. ճ
՚
Օ Տ կ Թ
ՄԻ՝ԲԱՅկԼԵԱՆ
Տ Ո Բ Թ ՛ Մ– ԷՊԼԻՎԱԹԵԱՆ
Լաթաքիոյ^
(Ա^^րի^)
^չետ^կ^յւն
Հիլանգտնոցին
վի -
րաբոյժր
, Հաստատած
է անձնական
Հ ի ՚՜
ւանդւմնոց
մր Լաթաքիոյ
մ է շ ։
Հիւան։.
-
ղանոցր
յ ա տ կ ա ց ո ւ ա ծ
է
վի բ ա բո ւժ ա կէքէն
ես. ծՅյսևգական
գործոոոէւ^եանց
յ
ԳԵՐՄԱ՚ե. ՕԼՊՐԱՆ-քՆԵՐԸ
ԵԻ Ա ՆԳ Լ Ե ք է Ն ԼԵԶքւԻՆ
Թ^հՐՔԻՈՅ Ս՜ԷՋ
Տեղական թե րթի մը
^զթ-ակիցը ԿԹ
Անգարաքյի
փոքբիկ
մէկ; պանդոկին
մէշ՛
կը
Հանգիպիս
կոճկուած
մա ր դ ո ւ
մ ր ո––
բուն
նման
շսւաեր
կան
Հոն՛ :
Գեբմանացխ
ա ռ ե ւ տ ր ա կ ա ն
մլԱ է որ կր ծախէ
մեքե
--
նանեբ,
ակռայի
փոշի
եւ
ա յ լ ^ ւ ։
Թուրքե
--
րէն
կը խօսի
եւ պա
յուսակը
թ խմ ո ւ ա ծ է.
իր ծախած
ապրան^ւերուն
նմոյԱերով
եւ
նկա
բագբոլթիէննե
րով
, թուրքե
րէն ։
Հոն
Ֆրանսացիները
չեն՚նեղոլիր
, գ ր ե -՜
թէ
բոլոբ
Թուրքերը
ֆրանսերէն
գիտեն
դ
ո ր ո Վ
անոնք
թուրքերէն
սորվելու
սլէտք
չունին
:
Գերմանիան
սկսած
է գ ր ա ւ ե լ
թ՜րքական
չուկան
: Այս երկրին
մէշ ան է ոբ՛
կ՝առ~^
նէ
առիւծի բաժինը : Թ ր ք ա կ ա ն
առեւտու—
րին
մէկ
չորրոբղէն
աւելին
անոր
Հետ
կ՝րւլայ։
Ան է Թուրքիոյ
առաշին
յաճա
-
խորդը
եւ առաշին
Հայթայթիչը.
1 9 4 9 / ՛ ^ ՛
գերմ
ա ն ա կան
ներածումներ
ը
չորս
միլիոն
թրք՛
ոսկի
է ի ն եւ երկու
տ ա ր ի ե տ ք
3 3
միլի՜ոնի
բարձրացան
: Եւ
յաւելում
ը կը–
շաբունակուի
:
Թ ր ք ա կ ա ն
ա ռ ե ւ տ ո ւ
բին
մ էշ
Ֆրանսան
Հինգե՜րորդ
ա ե գ ր կր գ ր ա ւ է
Հ
Ե թ է ան
կ ա զ ֊
մակերպութիւն
մը չսւնի
որ մրցի
գ ե բ մ ա –
նական
ա բ ա ա ծ ո է Ա ե բ ո ւ
Հետ ,
ապրանքները^
ծախելոլ
Համաբ
, այսուՀանղերձ
չ ա ա մը
արտօնագիբնե՜ր
ձեռք
ձ գ ա ծ է , թ է ե ւ Հ ո գ
ալ կաաագի
սլա յքարը
կայ իբ գէմ :
Ֆ ր ա ն ս ա կ ա ն
լ ն կեր ութ
ի ւ ն մը ստանձ
-
նած
է Պոլսո
յ արուարձաններու
երկաթոլ–
ղինեբու
ելեկտրականացումբ
։
2օ00
մի
լիառ
ֆրանքի
ղոբծ
մը ,որ
137
ա ն գ ա մ
Ա/—-
ճո. բ գ ի
գ ր ո ւ ե ց ա ւ
լ^ւգգէմ
գ ե ր մ ա ն ա կ ա ն
Հ ա ս տ ա տ ո ւ թ ե ա ն
մ ը ։ Յաշհըգ
մեծ
պայ–֊
քաբր
սլիաի
մ ղուի
Պ ՚ ՚ լ ս ս
յ
ս տ ո
բե բ կ բ ե ա
յ
երկաթուղիին
Համար,
որուն
յ ա տ ա կ ա դ ի –
ծը
ա ր գ է ն պատրաստ
է :
Անւլտբա
յ ի
մ էշ ֆ ր ա ն ս ա կ ա ն
մչակո
յ թ ն –
ալ
ղեաին
կը կորսնցնէ
:
Պոլսոյ
մէշ ե ր ե ք կրօնական
դպրոցները–
հ ւ
ֆբանսե՜լթուրք
լիսէն
ֆ ր ա ն ս ա կ ա ն ու
սում
կր շամբեն
բարձր
գ ա ս ո լ
տզոց
ել.
աղ^կէԱեբոլ
% Ա ակա
յ ն Ա ն գ ա ր ա
յ ի
մ էշ , ոբ
ք ա ղ ա ք ա կ ա ն
մ ա յ ր ա ք ա ղ ա ք է, ֆ բ ա ն ս ե -
րէնը
յամրաբար
ա ս ր ա ռ ա ր
տ
եղի
կ,
նգլե
-
Զանգուածային
ձերբա1լալո։ւթիւններ
, աք–
սոր
ե լ բանտարկութիւն
, ամենայն
վայ -
ր ա գ ո ւ թ ե տ մ բ :
Հա յասաանի
մ ա ա ւ ռր եւ
տնտեսակաքէ
բո լոր
մ արգեբուն
վյւայէն
1լ անցնի
Հար
թիչ
դլանը
;
Մ տաււ։
ր ա կան
լնտրան,ին
անխնայ
կր գլխատ
.Ծւի
, մէկը
իբրեւ
գ դ ր -
ծակիցր
գաաապարտեալի
մը, ուրիչ
մը
իբրեւ
անձնական
բարԼկամր
անոր,
մէկը
իբրեւ
նախկին
կ ո ւ ս ա կ ց ա կ ա ն
մը ^
ոլբիչ
մր
իրրեւ
անոր
լոկերը
: մէկը
«բան
մը
լսած
ե լ յայտնած
չըլլալու»
ա.մբասաա–
նութեամբ , ուրիշ
մը իր լսածըլ
չյայտնե–
լ ո ւ ն
Համար
:
Մ աքրաղործումները
, որոնք
սկսլսծ
V "
ի ն կ ո ւ ս ա կ ց ա կ ա ն
օրկաններու
մ էշ , տ ա -
ր ա ծ ո ւ ե ց ա ն
կ ա ռ ա վ ա ր ո ւ թ ե ա ն
((կոմիսա
-
րիատ»ներու
մ էշ ,ապա
երկրին
տնաեսա–
կան
ամ
էն
կարղի
Հաստատ
ութ
իւններ
ու
վ ա ր
չութեանց
մէշ , վերէն
վ ա ր ,
մինչել.
յետին
պ ա չ տ օ ն ե ա ն ։
Յ ե տ ո
յ կ ա ր գ ը
ե կ ա ւ
ղաւառներուն
եւ
դիւգերուն
յ
ինչ է ^իշգ
թի*–ր
աքսոբեալերուն
եւ
մ աՀ ա ց ո լածն
ե ր ո ւ ն .— "՚^ վ
գԻ"՚է
՚
Զեն
խնայեր
ոչ թատրոնին
, ոչ
Հ ա մ ա
լսարանին
, ի ւ ղ ի եւ գարեշուըի
գ ո բ ծ ա ր ա –
նին , Երեւան
քաղաքի
ղրագաբաններոլ
,
Հայառի
, շինաբաբական
ճիւզի
,
ելեկ
-
ա ր ա կ ա ն , Բուզուկ
չէնի
Վարչութիւննե
-
րուն
եւ պաչաօնեաներուն
;
Մայրա
-
քաղաքի
եւ զաւառի
թերթեբու
խմբա
-
գբռւթիւններէն
մինչեւ
շբշանային
թեր -
թերոլ
վ ա ր ի Ա ե բ ն
ու
թգթակիցնեբը
1^անցնին
ե ր կ ա թ է
մազէն
:
Ապա
^ժողովուբգի
թ Ա ա մ ի ն ե բ »
փ ք ^ —
ս ա Լ չո
I
պ ա ա ր ո ւ ա կ ո վ
կը
մատնանշուին
երկրին
վ^ւասաբաբնե
բ ր ;
կարելի՞
է ա յ լ ե ւ ս
շարունակել
նկարա–
գրութիւնբ
ա յ ս գ ժ ո խ ա
յ ի ն
վիճակին
;
Հա յ ա ս տ ա ն կբ պ ա բ պ ո ւ ի : Շ ա ա ե ր
կը
Հեռանան
երկրէն՝
զոՀ չերթալու
Համար
մ ա ա ն ա ն չումներոլ
։
Ամբոզշ
Հ ա ա դ ր մլա կարե՜լի
է
լեցնել
,
քաղելսվ
ա յ ն ժամանակի
խորՀրգա
յ ի ն
թերթերէն
, մեզ
ա գ ր
եալներու
վեըաղ
ըր -
օ ւ ա ծ
յանցանքնեբով
:
Ե ղ ա ծ են մկւրգիկ,
ինչպէս
Ա ..
Աաբգար–
եան
1
«որ երկւքլ
Հարիւր
մ / պ ա գ բ ա կ ա ն
թուղթ
ս ա ո ր ա գ ր ե լ ո Վ
տ ա ս ն ե ս է կ է
աւելի
ա ՛ ս իլ
մ ա ր գ կ ա ն ց
վարկաբեկգլելուն
եւ.
անոնց պատժուելուն պատճաո է եդած՜»
կը
խ ո ս տ ո վ ա ն ի
«Խ
• Հ ա յ ա ս ա ա ն »
( 7 0 " "
գ ո ս տ ո ս
յ , 1 9 3 8 ) է
Վ ե բ շ ա պ է ս
բաժակը
կը յորգի
: Մ -
կ ո ւ ա
յ ի
մարգը
ա յ լ ե ւ ս կը յ ա գ ե ն ա
յ ար -
դ ա ր
արիւնէ
, ՀՓրաւէո^ս՝^
յօդուածով
մը
կը
խօսի
Հայաստանի
մէշ
կ ա ա ա ր ո ւ ա ծ
ւլբպարտութիւններոլ
եւ մաքրագործում
-
ներու
ծայրայեզութեանց
մասին։
Հա լա —
ծանքը
կը մեզմանայ
:
Այս
ա ն գ ա մ
ամբաստանոգներն
են որ
իրենց
կարգին
կը մեզադրուին
, իբրեւ
՚/Ր՜–
պարտիշներ
:
•
կոլսակցութենէն
վ տ ա ր ո ւ ա ծ
1366
Հոգի
միա
յ ն ՝ «կը վ ե ր ա Հաստատ
ուին»
իբենց;
գիրքին
մէշ , իսկ Հաղաբաւորնեբ
կը կոր.\
լին
՚յգաբ
ձ ։
սացում
Բ ե ր ի ա եւ Աթալին.
ինչպէս
կը վը -
կայէ
ՀԽ
• Հ ա յ ա ս ա ա ն » , անձամբ
կարդա–
գրեցին
Հայասաանի
ա յ ս նո բ մ արտիրո
-
ռ •
Ու
ա ր ա ա ս ա Հ մ ա ն ի
Հայութիւնր
դրեթէ
լռութեամբ
անցաւ
ա յ ս գ ժ ո խ ա
յ է ն գէպ
-
քեբոլ
վբայէն
:
ԵԼ
գ ա ն ո ւ ե ց ա ւ
նոյնիսկ
Աշակ.
Միու
-
թիւն
մը Փարիղի
մէշ, որ Աթալինի
մաՀ.
ուան
առթիւ
սգա
Հանդէս
մ լԱ ալ կազմ
ա–
կե՜րպեց
, զայն
կոչելով
«Հայերու
բ ա բ ե -
կամր»
:
Այս
ախուր
խորՀ
ր գ ա ծ ո
ւթիւննեբբ
կ՚ընենք
Բ ե ր ի ա
յ ի
անկումին
առթիւ
;
Ե՛–
ինչպէս
րսինք
մեր ներածութեան
մէշ ,
կր բ ա լ ա կ ա ն ա ն ք
թուելով
իրոզութիւննե–
րը,
քաղուած՝
խորՀրգային
մամուլէն
։
Վ.
ԱՐԵՒ
րէնին։
Ֆրանսերէնը
Թուրքիո
I մէշ շ ա տ տ ա -
բ ա ծ ո ւ ա ծ էր ւ Արդի
բառամթերքը
խճող
ո ւ ա ծ է ֆրանսերէն
բ ա ռ ե ր ռ վ : իսկ
լԱտ–
րանին
, մտաւոբականներր,
ա ռ ե ւ տ ր ա ֊
կանները
շ ա տ լալ իւրացուցած
են
ֆբան–
սեբէնը։
Ա ա կ ա յ ն
յայտնի
է թէ քանի
մը
ասորիէն
անոնք
բոլորն
ալ անգլեբէն
պ ի –
տի
խօսին
, ինչպէս
ա ր գ է ն կը խօսին
բա..
՚Խ«կին
մ է շ ։
Ա ն դ ա ր ա
յ ի մէշ
1800
Հոգի
անգլերէնի
գիշերային
գասընթաց^եբւէէն
կը Հ ե տ ե -
լ ի ն ։
Անգլերէնի
այս
սէրը
Հետեւանք
է
մէկ
կողմէ
Ամերիկա
ցինե
բու
գերակշիռ
.
գիրքին
Թուրքիոյ
ք ա ղ ա ք ա կ ա ն
կեանքին
մէշ,
միհ.ս
կողմէ
ֆրանսայի
անփութոլ
-
թեան
ե լ ձախալերութեան
:
Ա ն գ ա ր ա
յ ի մէշ
վերշերս
Հանդիսաւոր
բացումը
կ ա ա ա բ ո կ ե ց ա լ
Ա օտսէւոբ
Ա ր ե -
ւելքի
վ ա ր չ ա կ ա ն
վարժարանի
մը որ իր
ագգեց
ութիւնը
պ ի ա ի
գ ո ր ծ է
աշիւաբՀի
այս
բնդարձակ
մասին
մէշ, ուր շ ա տ մեծ
էր
ֆ ր ա ն ս ա կ ա ն
մչակո
յ թ ի ն
ազզեցութրւ–
ն ը ։
Ֆրանսան
էր որ վ ճ ռ ա կ ա ն դ ե ր կա -
տ ա ր ե ց այս Հ ա ս տ ա տ ո ւ թ ե ա ն
ստեղծումին
մ է շ ։
Թ է ե ւ ֆ ր ա ն ս ա կ ա ն
գ ե ս պ ա ն ա տ ո ւ ն ը
մ ոռցաւ
ներկա
յացուցիչ
զրկել
բացմ
ան
Հանդէսին
ե լ Թուրքերն
ալ իրենց
կարգին
մոռցան
յիչե
լ դա
յ ն
իրենց
շնոբՀակալու
-
թեան
մէշ բոլոբ
այն երկի
բնե
բու
կ ա ր -
գին , որոնք
Հովանաւորեցին
նոր գ պ ր ո ց ը •
Ասկէ
ղ ա ա այս
վարժարանին
Համար
Ամ ե ր ի կ ա ց
ինե ր ր յատկացուցին
եօթբ
դա -
սախօսի
չորս
տ ա ր ո ւ ա ն
թոշակ
Մ • Նա -
Հանգնեբոլ
մ է շ ։
թ ր ք ա կ ա ն
ձայնասփիւռը
իբ
ալիքները
տ ր ա մ ա դ ր ե ց
Անգլիոյ
եւ Ֆրանսայի
, որ -
պէսզի
իրենց
լեղուն
սորվեցնեն
:
Անգլիան
անմիշապէս
լնզունե
ց այս առա
շար կր ե լ
«բրիաանական
Հ ի ւ պ ա ա ո ս ա ր ա ն բ »
ա ն գ լ ե –
րէնի
գ ա ս լ Ա թ ա ց ք մր կուաայ
անթելով
,
ամբոզշ
ժոզովուրգին
Համար
։ Իսկ ֆ ր ա ն
սերէնի
գասլՐւթացքնեբր
ս պ ա ս ո ղ ա կ ա ն
վիճակի
մէշ են ։
Ֆ ր ա ն ս ա կ ա ն
շարժանկարին
շուրշն
ալ
խորՀրգաւո
րութիւն
մը կը տիրէ
Թուր
-
քիոյ
մէշ :
Ֆ ր ա ն ս ա կ ա ն
շարժանկա
րնե բ ր չ ա ա գ Ը "
Fonds A.R.A.M
