ՀՅ
Ա Ռ Ա Ջ »
Հաղար
ֆրանք)
, ,,ք իք փասաաբանի
մի ֊
շոցով
պաՀ
աուահ
է եղել
մէվ ղրամա
-
աան
մէչ
^ամրողիվի՚Ա
նովրել
էր , ինչ
պէո
եւ իր ոոկի
չղթ^ն
, ժամացոյցր
ել^^
լիրա
ղրամր , որ պաՀահ
է եղեր իր
թաղ
ման
հաիսքերի
Համար
:
Կգիպաոոի
աոաքնորղ
Թորգոմ
արք.
Գուչակեանր
նուիրահ
էր ղմրովոաէ
մա
-
աանին։
Այոպիսի
սրաարուխ
նուէրներ
ե–
ղել
են չաաերի
կողմից
եւո :
1920
թ՛ Օղոստոս
1^ին , յաղթական
պե–
աութիւնների
, պարաուահ
(^ուրքիայի
եւ
Հայասաանի
Հանրաոլեաութեան
ներկա
֊
յացուցիթե
րի ո ր ո չո ւմ ով
,Կ
ե լր ի
մէԼ^կով–
կասեան
Հայասաանին
պիտի
միացուէին
ԹրքաՀայկական
չորս նաՀանգներ
:
Գարերով
մեր երաղահ
այս
պատմական
գաշնագրով
,
մեր
Հանրապետութեան
վարկր
է լ աւելի րարձրացաւ
յաչս
մեր
մողովրղի
ել օաար
սլետութիւնների
:
Բաղմ՛աթիւ
տարագիրներ
որոշեցին
Հա–
յաստան
մեթիլ։
կղան
եւ
այնսլիսիներ
որոնք
իրենց անձնական
ղորհերր
Հաշուե–
յարգարի
ենթարկելով
, ճամրա
յ
ինկան
գէպի
Հայաստան
, իրենց՛ Հետ
տանելով
մեքենաներ
, գորհիւքներ
եւ ապրանքներ
,
որոնց
սլէտքր շափազանց
գգալի
էր
մեր
Հայրենիքի
մէչ :
Տարակոյս
թլայ
որ այգ
եւ յաչորղ
տա–
րիների
լձւթացքին
, Հայրենաբաղձ
մեր
մ֊ողոփուրգր
ՀեաղՀետէ
պիտի
ամփոփ
-
ուէր
իր մ իացեալ,
անկաիս եւ աղաա
Հան–
րապետութեան
մ՛էչ եւ մեհ եոանղով
պի–
"՛է Վ^1""ձէ^էր
մեր պապենական
քա
-
ղտքներր,
աւաններն
ու գէ՚-թրր,
մեր
եր–
կիրՐ ղարձնելով
Հրապուրիչ
նաեւ
օտար–
ների Համար
• • •
Աակայն
մեր անկախութեան
երկու
կա
տաղի
Հակաոակորգներր
, թուրքիան
եւ
քիուսիան,
միացեալ
ճակատ
կազմելով
,
խոքւտակեցին
մեր Հայրենասէր
եւ
շինա
րար ժոգովրգի
գեգեցիկ
յոյոերր,
եւ մեր
մ անու
կ Հանրասլետութիւնր
րաժանեցին
իրենց
միէել
:
Այս
իոկ պատճառով,
տարագիր
րաղ
-
մութեանց
վրայ
աւելացան
Հարիւր
Հա
֊
գտրաւո
ր նորերր,
որոնք
մեհ
Ե՚լեոնից
Հրաշքով
աղատուահ
, պաարասաւում
էին
մեր աղատագրոլահ
Հայրենիքր
վերադաո–
նալու
:
Ներքին
վւոխաււռւթեան
Հայկ •
ղաղոլթ–
ների
լիազօրներն
էլ, իրենց ստացահ
նր–
լէրների
մէկ մասր
վերաղարձրին
իրենց
տէրերին,
միւս
մասն
է լ հւոխելով,
գոյա
ցահ
ւլումա րներր յատկա ց րին
տեղական
ո րրանո
ցնե
րի
սլէ տքե
րին
:
Այս
՚էայրէչքի
շրքանին
Համաթ
Հայ ժո
գովուրղր
ապրում
է իր Հայրենիքի
աղա
տաղ րութեան
իրականացմտն
("՛՛Ր գէ —•
աա կցոլթեամբ
I
ԲԵՆՕ
դ երձա կը
Անկարելի
է . գեռ
երկու
Հագուստի
գրամ
կր պարտիս
ինհի , մին
չեւ սլարաքգ
շվճարես,
մէկ կոճակ
անղամ
չեմ
կարեր
:
ալ
, գուն
Հաղուստր
•կարէ ,կոճւսկր
ես կր կտրեմ
. . . :
ՖԵՏԱ8ԻՆԵՐՈԻ
հՄԲԱՆԿԱՐ
ԾԸ ԱԶԱՏԱԳՐԱԿԱՆ
ՊԱՅ՚քԱՐԷՆ
Ի
՛ՆՇՊԷՍ
.ՀԱՏԱՑԱԻ»
ՀԱ Յ Ա Ս Տ Ա ՚ ՍԸ
•
ԽՄԲ
—
Ռուրէնի Յուշերուն
վերջին ^
(7ԲԴ) հատորին մ է ջ , վազեմի
ո ազմի կ ^
մ ը , Սասունցի Մո ւշ եղ, կը Սկարագրէ թ է ^
ինչպէս «հայա ց ո ւ ցին » Հայաստանը, կո. 1
ուելով օտար բացմոլշ>եանց դ է մ
որոնք \
շարունակ դ աւեր կը լարէին • —
՚։
իիուբէն
այգ
Օբ մեր առքեւ գրաւ
գոր
— <
հուէւէութեան
ամրոզք
հրաւլիբ
մր՛
աւելի
լաթն
ու թգաբձակր
, ինչ որ սլաբգահ
էր
հյնուսի
մէք։
Աեգտնին
՛էրայ փռահ
էր իր
նշանաւոր
քարտէսբ,
որուն
վրայ
յետին
մ անրամ ասնութեամբ
ն շանա կո լահ
է է՛ն
Հտյասաանի
գէւլղե բն ու քաղաքնե րր՝ էւ
րենց ունեցահ
րնա կչո ւթե ան տեսակնե
րո–
՚էլթ
ու այլազանութեամ
բր։
քէնղՀանրա
—
պէս
քիչ խօսող
իիոլբէնբ,
այղ օր րացա–
տբոլ
թ էււնն եր կուտա ր մե ւլ
մ ել։ վ է։ ճակ
ին
ու էւր հրագիրներուՍ
մասին։
Հայաս —
տան
ունեցանք
, կ՛՛րսէ ր Ռուրէն
, սակա
յն ,
ատիկա
առա
յժմ տկար
ու ապրելու
Հնա -
րալ.ո բութիւննե
րէ
զր կո լահմ անոլկէւ
մր կր
նմանի : Անիկա
կ^ր՚՚էբ
"ր
սռւթւ ու Հի -
ւանգութիւններր
՛լիս շեն մտաՀոգեր
, կա
ռավարութիւնբ
չու տով
կբ յաքոզի
ատոնց
առքեւն
առնել՛
մեբ
ժողովուրզն
ալ սա
-
կաւակեր
է եւ կրնա/ քար
համել,
քարէն
Հաց
Հանել • ինչ ոբ
մ տաՀ ոգիչ
է ասլա
-
ղա յէւ Համ ար , ատիկա
Հա ւաստանի
բնակ
չութեան
ներկայ
գիմաղիհն
է, արուես
֊
տական
կերպոփ
ոտեղհոլահ
: Ա՛ղա
ց՚՚յց
կուտար
քարտէսին
՛էր՛" I շբքաննե ր , որ -
տեզ
թուրքն
ու Թաթաբր
եկահ
տեւլաւոբ–
ուահ
էին, րոնագրաւելով
Հայ
գիւգացի–
ներուն
Հողերն
ու էւնչքերբ :
Այս
անա րղարոլթ
իւնր պէտք
էր
վերք
ղտնէր
, Հայուն
երկիրբ
,
Հայուն
Հողր Հ
պէաք
է ր իբ ժոզո վուրղի
զտլաթե
բուն ՝,
սեվւակ՚սնութիւնր
գառնար
. գաւլթակա
- ՚,
նութիւնր
սլէաք
էր տեգաւորուէր
անոնց |
՚էր՚սյ
, ՚՛Ր՚՚ւԿ"գի
է՛րաւունք
ունենայինք
ր– \
սելու
ո բ երկիր
ունինք
, ու աւելէ։ ւէստա– \
Հութեամր
նա յելու
ա սլաէլա յին վբա
յ ,
Մ օաալոբապէս
ասոնք
էին
Ռուրէնի
\
էսօսքե բ ր այգ
օր : Աակայն
մենք գորհնա
— Տ
կան
ՀրաՀանգներոլ
կր սպասէինք
,
գի– ՚
տէինք
որ Ռուրէն
խօսքե րով
գոՀացոզ
չէր։
Ու անիկա
կ,րկէ։ն նայեցաւ
իր քար
-
։ոէ։ւին
՛էրայ : Տեսանք
ոբ մատր
շրքան ,
կ՝բնէ , ճզնի
ձոբի , Միլէ՚աէրէի
, Զիմէն
֊ \
քէնտի
եւ Պէօյուք
Վէտէւի րնգարձակ
տա–
՝•
բահութիւններոէնւ
։էրայ : Ռուրէն
^այ - ;
ու։սհքբ
բարձրացուց
ե լմենք
Հասկցանք
•
թէ անիկա
ինչ բսել
կ՝ուզէր
:
՝^
Փեթարցի
Մանուկի
ձեռքր
ուժով
մր ի– ՚
քաւ
Զոլոյի
ուսին : Ա անուկր
րսել
1լ ուգէր •
որ Հ։ոսկց։սհ
են եւ կարեթ
է մեթիլ
այլ \
եւս \ Ռ՚՚ւբէն
նկատեց
այգ
ու կրկէւն էսօ - ^
սիլ սկսաւ
Պէ՚ոք
է , րսաւ
Ռ՚՚ւբէն
, Հա–
.
րիւր
Հա։թ։բաւո
ր մեր գաղթս։
կան
ութ
իւնր
1
աեղաւո րե լ այգ
չրքաննեբուն
մէք,
սա
— .
կւսյն առանղ
աւլմուկի
;
՚
՚ • * ^ւ՚ւ՚քւԼ
"՛՜Լ աաեն
մեէթեցանք
Ռու–՛ ^
րէնէ։
բ1էակարանէն
: Առաւօտ
կանուխ
րս– ՚,
տացանք
անՀ րաժեչա
ռաղմ ամթերքր
^՚՜ \
աեզաւո րեցէւնք կառքերու
մէք ու ճամ բտ
յ |
ինկանք
ղէսլի
Բաչ
Գեաււեի
: Բանաքեռէէ
՚
վբա
յ պետութեան
զինուորներր
կեցուցին
~
մեղ,
կ՛՛ուղէին
րնգգիմանալ
վւամէէւուչտ
-՝
ներու
փոէսաորութեան
: Բարերախտա
–\
•րար
Ռ՚՚ւրէն
նախատեսահ
էր այգ
արգել—Հ
քր եւ էքեզ քանձնահ
էր Արամ
Մանուկեանի։.
կաթէ
ստոբագրուահ
աբ։ոօնագիբ
մր : ՝.
Տեղ
Հասնելուն
Հաւաքեցինք
մեր ու
- ֊ ;
մերր, փերակազմեցինք
մեբ գունգը
որ
250.^
Հոգիէ
կր բազկանար
եւ
ձեռնարկեցինք^
«՛ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(90)
ՃԱՄԲՈՒՆ ՎՐԱՅ
Ուշ ատեն
մեղ
շրքապաաող
աեզացինե–
Հ՛Ը ցրուեցան
,
ու
երկու
պառաւներ
, ո ֊
րոնք
անքուն
կր
Հսկէին
մեղի,
առաթոր–
գեցէ՚ն
«շարտաքբ»
, մեղի
Համար
որոշ
-
ուահ տեղր. • . Հակառակ
մա,րգկային
կա–
.րոզոլթենէ
գեր
է։ փեր շափւոփ մր
յողնահ
Րլլաթուս
, թէՐցանք
քնանալ
•
ա շքե
րնիս
յառահ
աոազաւլաբզ
երկինքին
մինշեւ
ալ։-
չալոյո
, մաքերնիս
աշխատեցաւ
տարու
—
,րերուե լով
այլ
եւ
ա յլ աեսակէ պատմու
-
թիւններու
մէք.
. . Երբեմն
հեբունին
էր որ
կր ներկայանար
իր գոզգո
ք
մօրուքով
ե լ
իր էսօսքե րուե գաոն
եւ անմխիթա րելի
ի–
մաս
։ոոէէ
.երրե
։Տն
Հ ա յ
կինն էբ իր
մազա–
գուրկ
եւ
թշուառոլթենէ
տգեղացահ
գրլ ~
է՛՛ով
,իյ, րողոքնեբով
եւ
պաղատան^ե
-
րով
՚.
ԱՀալասիկ
նաեւ
ին^թապա
շապանոլ
-
թեան
խրոխա
ե լ
ամոքի
շ գրուագներր
,
գպբոցի
, նոբ
Հարսի
սենեակին
պաան
ի
՚էար կա էոո
ւահ
Հ
լ։ ա ցաննե րր , ու
քաՀա
նան
,
ու
ճին Թորոսբ
ե լ
Հայերր պաշտ
֊
պտնոզ
Թուբքերր
որոնց
մէկուն
Հայրր
եւ
մեհ
Հայրն
ալ սպաննուահ
են
եղեր
Զէյթունի
մէք
Հայերու
ձեռքով
...
Հետեւեալ
աոաւօտուն
կանուէսէն
ճամ
բայ
ելահ
էինք
ել
միք
Օր է էւ արեւին
շեշ–
տակէ։ եւ անուլոք
ճառ աղա
յ թնե ր ։։ ւն ։ռակ,
սա յլբ
կ՝ ե րթա րա ր գէ ն յոգնահ
իր անգա–
գ՚որ
ղնացքէն
;
գերմակ
եւ ա,րեւակէզ
ճամբուն
՚Լր՚՚՚յ
ձիերուն
։ւլա յտերր
չոր
կւ կտրուկ
աղ —
մ ուկ
մ ր ունէ ին ել էւրենց ՀետզՀետէ
ա
-
լք՛
լէ՛ գանգազոգ
քաքթրր
փութացնե
լու
Հա։քար
սա ւլա։ղանէ։ն
մարակր
կր բարձ
- ՚
բանար
շաշելով
;
Ծարալբ
կր աանքէր
մեղ , բայց
ճամ
-
բուն
վրայ
մեբ Հանղիպահ
բոլոր
քրՀոր
-
ներր
կ։սսկտհելի
էին. դէպքի
յաքորղող
օրերուն
այնքան
շատ
դիակներ
նետուահ
էին
աքդ
Հորե բուն
մէք :
Հարթ, տավւարակ
ել մերկ տաբահու
•
թէ։ւննե բ մեղ կր շրքապատէ
ին •
արեւէն
խանձահ
, ճզճէւմ եւ Հոգէւն վ։ակահ
ւէտիտ
բո յսեր
Հազիւ
թէ
կր գունաւո
րէ
է։ն ա յտե–
բուն
ղորշռւթիւնբ՛
մեբ
աչքր
առահին
չափ
տեզ
ո * մէկ
հառ , ոչ մէկ
բնակու–
թէ։ւն
. կարհես
անա սլաաին
մէքէն
ելեր
-
թայինք։
Ւրիկուան
՛էէմ միաթ
եբբմօտե՝–
ցանք
Օսմանէ։էի,
տեզ
տեղ
նշւքարեցէ։նք
կացինաէ տապալահ
հաոի
բեկորներ
եւ
մո էսրակո յտե ր . խանձահ
ճիւղեր
ասդին
անգին
տարահուահ
, մ արգկա
յէւն
կմ աէ։ւք–
նե րոլ տպաւորութիւնր
կր ձգէէւն , ասոնք
ՀբգեՀուահ
աղա բակնե
բու
կամ
քանի
մ
ր՛
խրճիթներէ
բաղկացահ
գիւղակնե
րու
Հետքերն
էին :
մ
՛ամ եր ու ժամ եր
կ՝անցնին
ա յսպէս •
" " ՛ յ լ բ
թաւալէր
անգագար
ճեբմակ
ճա։Ր\բուն
վրա
ք , ռւ
մ ենք
կրթնահ
բա
րձե–
բու,
ուժղնօրէն
ցնցուելով
ամէն
րոպէ
կր քանա Iէւնք մեր
տսլաւոբո
ւթիւննեբր
Հաղոբգելոլ
իրարու
: Բայց
մեբ
խօսքերր
կբ կ։ոբաաուէին
կարհես տապարի
Հար
-
ուահներուէ
\
Աւելի յաճախ
լուռ
կր մնայինք
ու աչ
-
քեբնէ՚ս
սե ւեոահ
մեր գէ՚մացբ
կր Հետե —
լէինք
մեր
յիչատակներուն
թհայահ
պատկերներուն՛..
Երբեմն
սայլր,
սայ
-
լապանր
, ձիերր
մրավ։ե
լու
երեւո
յթ
ու -
նէէւն, մարակր
կախ
կր մնար
ու կր քաշ–
ուէր
Հողին
մէք,
ձիերր
գլուէոնեբնին
կր
էսոնւոր\էին
, ու սայլր
կր ։լլս։որէր
^ամ
-
բուն
աղտիկ
քարերուն
փրայ ոսաոստե
-
լէն : Բայց
աՀա կառապանր
կ՚ուշաբերէր
,
մարակր
կր շաշէբ , ու ձիերուն
պա
յտերր
կբ զարնուէ
ին Համա շափ
եւ ա,բագ ՚^ար -
ուահներռվ
;
Ե ր
կ
ինքբանամ
պ եւ պա յհառ կապո
յտով
մբ մեղ
կր
շյացնէբ.
արեւր
կր Հակէր
երկ
նա՛կամարին
վրաք ու մեր
սայլին
Հուքր
ՀետղՀետէ
աւելի կ՝երկարէ.բ , երբ մեգ
շբ–
քասլատող անապատա
յին
շո բ ո ւթ ե ան
եւ
աք լութեան
մէք նշմարեցինք
առաքին
ան
գամ
մութ– կանանչ
հառերու
անտառ
մր՛՛
Հով ան։։ււո ր ել տարահուն
ա յ թ ւա յ լ աե
-
սակէ բազմերանգ
կանա
չու
թիլն
մր
նեբ–
կայացնոգ
աքդ
խիտ
բուսականութեան
մէքէն անՀամար
նոճիներ
կր սլանային
• • •
ԶԱՊԷԼ ԵՍԱՑԵԱՈւ
մ չակո
ւահ
հ բագբ
ի
գո րհա գրո
ւթե ան
;
Աեր
այս գո ւնգբ
որուն
մ էք ֆետա
յէւներէ
րացի
նաեւ
կա
յէն նորաՀաս
եբիտասաբգ
ներ ,լալասլէս
մարգուահ
էր
պաբտիգանա–
կան
կոիւնեբոլ
Համար։
Անկախութեան
Հռչա կում էն ՚էերք
մենք ալ Հետեւահ
էինք
Մ^՚գբան
ի կին
ու ժոգովուրգին
մէկ
մ ասր
մեր
Հետ
։էեբցուցահ
ճամրայ
ինկահ
է -
ինք
գէսլի Պաբսկաստան
անգլիական
ու
ժերուն
միանալու
Հտմար։
Աակայն
Նա
-
էսիքեւանի
առքեւէն
, մեր զօրամասն
ու
ւք՜II–
դո՚էուրԴՐ
կր դառնանք
եա
ու կր
մանենք
Զ՚սնւլեղուբ
; Այնտեւլ
րախումնեբ
ունե —
ցահ
էինք Բիւրտեբու
եւ Թուրքերու
Հետ
է
Թթամին
կր
մ աքրագո
րհուի
• Այդ
օրերուն
Արամ
Մանուկեանէն
նամակ
կր
սաա
-
նանք
, մեւլ կր ՀրաՀանգէ
ր
ժողովոլրգր
միասին
առահ
անցնիլ
Բաչ
Գեաոնի
՚
Այնտեզ
եւո՝
Աղո ւա ի ու Պազուտ
ի
չրք
ան
ներուն
մէք բուռն
կռիւներ
ունե ցահ
էինք։
Թթամ
ին պարտուե
լէ ու Հեռանա
լէ վերք
,
ժողո։է ոլրգր
։ռեզաւորահ
էինք
այնաեղ
Հ
ԱՀաւասէւկ
ա յս։։լիսի
կռիւներու
մ
էք
մ ա րգուահ
գունդ
մ ր, ունէ ինք
մ եր տբա
-
մ ագրութեան
; Աեբ
առաքին
դորհբ
եղաւ
մաքրել
Գարալաղեազի
շրքանր
ել մաս
մր
ժոզո։էոլրգ
աե։լ։ուորել
այնաեգ։
Անկից
։Լեբք մեղ կր մնար
անցնիլ
հրագրուահ
մեհ
գո րհո զոկթ իւենե բուն : Առաքին
առ
-
թիլ
սլէտք
էր ճթի
ձորր
մաքրել
թթա
-
միներէն
: Թուրք , թաթար
ել քիւրտ
ա -
լսւզա1թե բ , թրքական
չա լութեր
ու
դլէսա–
ւռրոլթեամբ
, անկաէս Հայաստանի
սրտին
վրայ
էւրենք ղէւրենք
կր նկաաէին
տէր
ու
տիրական,
նստահ
էին Հայ գիւգաց
իի
Հո–
զերուն
վրայ,
երբ անգին
կր
կոտորուէր
մեր
ժոէլովուբգր
արեւին
ու
անձրելին
։ոակ
:
ճզնի
ձոբի
դո րհո գու թէււննե Րր
տեւեցին
Հէւնգ օր : Գիւգե
րէն
մէկ մասր
չուզեցին
անձնատուր
րլլալ
եւ կռուեցան
մինշեւ
էւրենց
՛թ րքին
շունշր
; Աեր
յարձակում
-
ներէն
ե
՛լ
քաքոզութիւններէն
վերք
,
ժոզո–
վոլրզր
կր խուժէր
ւլիւգեբէն
ներս ,
տէր
ղաււնալոլ
Համար
ոչ միայն
իր
Հոգեբուն,
ա յլեւ
իբ պապենական
գո յքերուն
: Մ
եհ
մ ասամր
ա յգ
դո յքերբ
Հա յկական
ղբո
չմ
ոլնէէւն , արձանազրու
թ իւննե ր ,
էսւք՚-եր ,
եւա
յ թ ;
ճթի
ձոբի
յաքալութենէն
՚էեքք,
Ռու
-
րէն
թո
յլ չտուաւ
մ եգ
շուն շ քաշել
, Հ բ–
բաՀանւլեց
անմ իրապէս
յարձակիլ
Ա իթ
-
տէ բէ է։ վրա
յ : Ա.յս շրքանն
՚սւելէ։
րնգար
-
ձակ
էր։ Բառասունէ
աւելի
գէււգերու
մէք
ամ րացահ
թթամին
տեսակ
մր
անկախ
իշէսանոլթիւն
էր Հաստատահ
:
Ե֊րեւանի
թիկունքր
ւլրալոզ
ա յս կա
ր
ե ւո ր
կեգրոնբ
տեւական
ւէտանդ
ւքլթ էբ Հա յաստանէ։
ան
կախութեան
Համաբ %
Միլիաէբէի
մէք ամր՝1»ցահ
թթամիին
գ էւմագբոլ
թ
էււն ր եգալ
աւելի
–բուոն
:
• ՚ • Ռուբէն
ւէա քրկհանր
վա քբկեանին
կր
Հետեւէ ր գորհոզոլթ
իւննեբուն
ու
կր
շտապէ ո ժոգովուբգր
տեգաւորել
դրաւ
-
ուահ
վայրերուն
մէք։
Հազիւ
թթամին
գիւգէ
մր գուբս եկահ,
մէկ
հ՜այրր
աա
-
կալէւն
գիւգին
մէք, մեր ժոդովուբգբ
Հա–
գարներով
կբ խուժէ
^ր
ներս ու տուն — տեղ
կ՝ րլլար
:
Ռուրէնի
ՀբաՀանդն
էր թթամիին
Հետ
վարուիլ
այնպէս
, ինչսլէս
անիկա
վար
-
ուահ
էր մեր ժռղոքէոլրդին
Հետ։
Աեդքր
մերր
չէր,
թթամին
պէտք
է
Հատուցանէր
իր արաբքներ
ո ւն
Հ ամ աբ
ու իր
ր ոնա
-
գրաւահ
Հողե րր վե րադ արձնէր
օրին աւոբ
աէրերուն՛.
ՄՈՒՇԵՎ
ԱՒԵՏՒԱԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
