« Յ Ա Ռ Ա Ջ »
Ենայի
գեղարուեսսէական
երեկոյթով, որ
վաղմ ակե րսլուած է միայն իպաաիլ.
«Հայ
Րոյժ»ի
խմբագրին :
Անաարակոյս
, « Հայ - Բո յմ»
լիովին
արմանի էբ այղպիսի
ուչագրութեան
մը։
Հյ
՚եորՀալորելի
է աաղանղալոր
բեմագրի -
չր Աչոտ Աաչաքեան
, որօւթւութեան վա
յելուչ
ձեոք
մր կը կարկաոէ
երէց
եղրօր
մը։
Անչուչա
, Փարիղի
Հայութիւնր
պիաի
գիտնայ
գնահատել այգ ձեոնարկր
այս
Շաբաթ
երեկոյ :
Իր վերտին
թիլէն
սկսեալ
,
«Հայ-Բոյմ»
կ րլլ՛"յ
աասներեք
տարեկան : Ան Հրատա
րակուած է
1934։/
աշնան , գագրած է պա–
՚ոերաղմի
միիցին
ել վերսկսած՝
1945/1> :
ԱԼ մէկ "՛՜րիշ ա ււո ղ2ա պա
Հ ա կան
թերթ
ապրած է նոյնքան
երկարատեւ
,Հակաոակ
րո՛ ղղա տաբար շաա աւելի
նպաստաւոր
պայմաններու,
ըլլայ
Թիֆլիզի թէ
Պոլսոյ
մէչ :
« Հա յ - Բռ յմ »ը անառարկե
լէ
պաՀանչ
մլթ է Ա ւիիւռքին
Համ ար :
Ան ոշ միայն բմչկագիաական
եւ առող–
չապաՀական
լթթերցարան
մլթ է , Հան -
րամ ատ շե թ , գիւրամ ատչեթ ու Հաճելէ ,
" ՛ յ լ ե ւ , ել մանաւանգ
, գպրոց
մր ուր կը
արուի
ֆիղիքական
ու բարո յական գաս -
աիաբակոլթիլն
:
« Ագգային
պա շտպանո
ւթե ան
կարեւոր
ճակատ » մլթ է «Հայ - \–ոյմ », որ կը
ձգաի
մեր ց ե՛լ ր աղնուացնելու
,
գեղեցկա–
.ցնելու
ել առողԼ
պաՀելոլ :
Ուրեմն
, մի միայն
այցելու
պարղ
րմ-իշ–
կը, էէ Հայ լթաանիքին :
Ան կըճգնի
ղօրացնել
ոշ միայն
Հայուն
ֆիղիքական
տոկունութիւնը,
այլ
նաեւ
սատարել
անոր Հոգեկան
ուժե րու
բա ր
լոք
աճում
ին :
Կր –>եաաքրքրուի
ոշ միաթ
մանութե ֊
ըով եւ մայրերով,
այլեւ
երիտասարգու
-
թեամ բ ; կուաա
յ ո շ միա
յն
գիտութիւն
,
այլ կր կերաէ նաեւ
, միանգամ ա թ ,գիաա~
կան մա յրենիք %
Եթէ
գուք պիտի
րսէք թէ
աղղօղուա
կամ
աղղին շաա օղաակալւ
ձեռնարկ
մրն
է « Հայ - Բ"յմ »ր, ես պիտի
ղօրացնեմ
այգ գաղավւարր
, ՛Հասնելու
Համար
սա
Հաստատումէն
•
Ագգա
յին
ձեոնա
րկ մլթ է ան :
Ափսո՛՛ ո , սակա
յն , աղգա
յին ա յգ
ղորժը
շունի
կռոլանր
աղղային
Հիմնագրամնե–
բու
, կաղմակե
րսլուիժիւննե
րու , մ
իութիւն
նեբու , թկերութիւննե
րու ել լթկերակ -
ցութ
իւնն երո
լ :
Բանուոր է , արՀեստաւոր
է ,
ուսուցիշ
•է եւ խմ րաղիր է Ա փիւռքի
աարաբախա
ղրագէտն ու բանաստեգծր
:
Շաւարշ
՚Եարղունի
կ՛՛ուղէ
յուսալ
եւ
Հաւատալ թէ՝ ղտած է «Հայ ֊ Բոյժ »ր ,
իբրեւ
նիւթական
կռուան
իր գրական
րս -
տ ե ղծա
ղո րծո ւթե անց :
Հետեւարար
, ճշմարիա
Հայր պարաի
օ–
մանգակել
ամէն
ղործի, որ կր կաաարուի
է շաՀ Հայկեան Ա շակո յթին :
ԱԲՇԱԻԻՐ
ԽԱՆԷՏԱՆԵԱՆ
ԿՈՋ 1Ս.Յ ձԱՍԱՐԱԿՈհԹԵԱՆ
ՊԷՅՐՈԻԹ, 1 Աայիս
Յարգելի
Հայ
րենակիցներ,
1928
թ–
Մայիսի
28ին
֊ –
պատմական այգ օրր
խումբ
մր ղաղա–
փարապաշտ
Հայ
մ տա լորա կաննե րո
ւ նա -
խաձեռնութեամբ
՝ Հիմ ը ղրոլեցաւ
Հա -
մ աղղա
յին Ա շակութա
յին
Ընկերութեան
նպատակ
ունենալով
ՀայապաՀպանութիւ^
նր.
Հայ մշակոյթի
պա
շս։ պան ութի էնէն ու
ղարղացում
ր եւ ագգա
յին
ողիով
տոգոր
ուած
նոր
մ աա լոր ական ութե ան պաարաս
տութիւնր
ԱբաաՀայաստանի
մէչ : Հա -
մ ագգա
յինի
Հիմնա
ղի րնե րուն մէչ էէ^
մեծանուն
ղրաղէա եւ մանկավարմ
Լեւոն
Շանթ , Հայ մաքի
անգուգական
ներկա -
յացոլցիշ
Նիկոլ
Աղբալեան
, Հանրային եւ
պեաական
ականաւոր
գէմ ք բմ ի շկ
Հ
,ամօ
ՕՀանչանեան
, Հայ մշակոյթի
վաստակա
ւոր
գործիչ
Գասպար
իփէկեան ել ուրիշ
ներ
.Անոնք կր ղղային, թէ ինչ
աՀաւոր
վտանգ կր սպառնար
աարաղիր
Հայու -
թեան, որ կտրուած
Աայր
Հայրենիքէն եւ
ենթակայ
օտաբ
աղգեցութիւններու
գա–
տապարտոլած
էր աստիճանական
ու՛ -
ծացման ու փոչիացման
: ծ ւ
կր գիտակ–
ցէին, թէ անՀրաժեչա
է գերագոյն
ճիգով
մր պաչապան
կանղնիլ
Հայութեան
գոյու—
թեան եւպատրասաել
Հայ լեղուով ու Հայ
ոգիով
նոր
մ տաւո րականոլթիւն
;
Համաղյլայինի
առաչէն
գործրեգալ
Հայ
ճեմարանի
բացում
ը
193Ս/՛
"Վէ՚՚լՐԸ.՝
ւոն
Շանթի եւ Նիկոլ
Աղբալեանի
անօրի–
նութեամբ։
ւցիսա Համեստ
մ իչո
ցնե րով
րս–
կսուած
գործ
մլթ էր , որ տարուէ
տարի
մեծցաւ ու գարգացաւ
: Հաղարէ
աւելի
աղչիկներ դլ մ՝ ան չե ր
ճեմ արա՛նի
աւաղա–
նին մէչ աղգային գասա իա րա կութիլն
ըս–
տտ ցան ելՀտրիւրէ
աւել
ի չրչանաւա
րտ —
ներ
ղուբս
եկան
ճեմարանէն,
որոնք այ -
սօր կը գործեն՜
իրրել
ուսուցիչ
ճեմ արա—
նի եւ ագղային
վա րմա րաննե
բու
մէչ,
իբ
րեւ
գրող ուԱ՚ագրող,
իրրել
Հանրային
գործիչ
, իրրեւ
պաշտօնեայ
կամ
աղատ
ասպարէղի
մարգ ՝ աղգա
յին
Հեաաքրքբու
թեամ
բ եւ աղգա
յին ոգիով
; Համ աղգա -
յինր իր Հրատարակոլթիէններով,
իր մր -
շակութա
յին
ձենա րէթե րով^
գասախօսու–
թիւննեբով,
ներկայացումներովդ
կրթա —
կան եւ գասաիա րակչական
ձեռնարկնե -
Ր"Վ՚ւ
ճեմարանր
իր պատրաստած
մ՛տա —
լո րա կանո ւթեամ բ ԱրտաՀտ յաստանի Հա
յութեան
Համար գարձած է
մշակութային
կենսական
անՀ րամեշաութիւն
, որոնք վառ
կը պաՀեն
աղգա
յին
ոգին ել Հա յրեն
իքի
ոէրր։
Համաղգայինն
՛ււ ճեմ արանր,
կարելի
է րսել
, ծնունգ
առին
ել աճեցան ու գար–
գտցան բացառապէս
անոնց
Հիմնագիրնե -
բու եւ գործակիցներու
անձնուէր
ղոՀաբե–
րութեամբ
եւ Հայ աշխատաւոր
մ-ողո -
վուրգի
բարո յական ու նիւթական
օմ՜ան ֊
գակութեամ՚բ։
Հայ ժողովուրղր
րնաղգօ–
րէն ղգաց այս
Հ աստատո
ւթի ւննե ր ո ւ նա -
իսախնամական
գերր
իր գո յութեան ապա
Հովոլթեան
եւ յարատե
լման
Հ ամ ա ր եւ
ՄԱՌԵՇԱԼ ՍԵԹխԱՆԵԱՆ
իՒեՀրանէն կր գրեն
Ապրիլ
՝6ին թէ խոր
ծերութեան
մէչ մեռաւ
իրանաՀայ
մարա– ^
չտխտ
Իսկանգար
իյ ան Աեթիսանեան
: ,
Հանղոլցեալյլ,
բուն
անունով
Աթք - ^
սանգր , ղաւաթ էր ՚Դտտուր Խան Միր -(
փանչի
Հղօրավարէն
րարձր աստիճան) : |
իր տարրական
կրթութիւնը
ստացած
է՝^
թաւրիղի
Աղգ.
գպրոցին մէչ,
վիպագիր)
Րաֆֆիի
ուսուց շութեան
շրչանին : Ապա
Թիֆթոի
մէչ ել փոիսարքայի
յանձնարա–
րութեամբ
կ ՛արձանագրուի
ղինուո
րական
գպրոցր։
Անկէ վերչ
Ա՚ոսկուա եւ Պետ -
րոկրատ
;
–4»–.
Մ եծ
յաչողութիւն
էլ ունենա
յ
ղինուորա
կան ասպարէգին
մ՛էչ։ Ա. ԱշխարՀամար -
աին կր գտնուէ
ր Ալե քս անա
ր ա պո թ ճա -
կաար։
Եղբայրն է Աամսոն
Խանի, որ ծա
նօթ է էր Հանրանուէր
ղործունէութեամր
:
Այս
թտանիքի
նախաՀա
յրերր
1<է՝իֆլիղէն
գերեվարուած
ենԱղա ՄոՀամմէտ
ՇաՀի
կողմէ գէպի Պաբսկաստան
, ուր
էԳԸ •
ղարէն
էլ աշխատին
գիւանագիտական
ել
ելեւմ՛տական
ասպարէթերռլն
մէչ Աեթ -
իսան գեսպան կր նշանակուի
Լոնտոն եւ
տակաւին
շուրչ
Հարիւբ
աաբի
աււա
չ կր
ձեռնար/լէ
Պարս կաս տանի
Հանքերր շա -
Հագործելու
: Այգ նպատակով
Անգթա -
յէն մասնագէտներ
բերել
կուտայ : Որեւէ
օգնութիւն
շստանալով
կառավարութեան
կողմէ,
իր մեծ Հարստոլ
թիւնր
կ՝երթայ
այղ
ձեռնարկին ելկր սնանկանայ։
Անոր
Անգլիո
յ մէչպատրաստած
յախճապաէլիէ
անօթներր
պարսկական
ճաշակով
մինշեւ
այսօր ալ ծանօթ են «Զինիէ
Աեթխանի»
եւ կր գտնա լի պարսիկ
րնտանիքներուն
•
մէչ
ինչպէս եւ եւրոսլական
թանգարաննե
րուն
մէչ, իբրեւ
Հնութիւն
: Երկրորգ պա
րի չարժո՛ւմ
մր որ Հալանօբէն
բերուած է
Եւրոպայէն
, կր կոչուի
«Ա ե թ Խանի
թար֊
փաթ» , երրորգ
գիւանագիտական
ժպիտ
մր
,որ կր րնորոշուի
«Լարր խանգր
Աեթ
խանի» եւշաա գործածական
է
պարսիկ
բարձր
շրչանաթերուն
մէչ :
Ալեքսանգր
Հիսկանգար)
իսանր որ կը
կո շուի Ա աշա
խան , մ օր
կողմ էն ալ կր
սերի
Թիֆլիղի
ի շխանա կան
տոՀմ է մ՜ր :
Մայրր
տիկին
Նունէ
աղչիկն է
արքունի
նկաբշապետին
; Նո
յն «Նաղաշբաթ»
սե ֊
րունգէն է Ղյոգուինի
3"՚թաթանեան
լթ -
տանիքր :
իսկանգար Խան Աեթխանեան
խիղախ
եւ
քաչ
ղինուորական
էր , օժտուած
արտա -
կարգ
լթղունակութիւններով
եւ անձնա -
գոՀ սպայ էր։Աեծ ճիգ թափած է վե -
րակաղմ՛ ե լով
պարսկ
.րանակր ; Ա
ինշեւ
պետական
Հարուածր
(1921)
առաթա
֊֊
կարգ գիրք
կ՚ունենայ
կողակներու
գուն -
՛լին
մ էչ
, ըլլալով
Պ ա րսկաստանի
ղինուո–
րականոլթեան
ամ էնէն
յա յտնի
գէմքերէն
մէկը։
Ջերմօրէն
աղգասէր
Հայ էր ;
իսկանգար
Խանի
յուղա րկաւո բութ
եան
գամբանական
խօսեցաւ
վա
բ շա պետ՛ի ՚ ^ ւ
բանակի
կողմ է
ղր կո ւած
ներկա յացուցի -
չր
,որ ղրուաաելով
անոբ
ծառայութիւն
-
ներր ցաւակցութիւն
յա յտնեց :
Գագաղր
ծածկուած
էր պարսկական
ԳՐ**Լով :
Զինուորական
նուագաիսում
րր եւ պատ —
ւ֊ոյ չոկատր
իրենց յարգանքը
մատոլցին։
թուլի
աչակցեցալ
անոնց
յ
Ա ասնաւորա -
պէս մեծ եղաւ
Ամ՜ե րիկա
յի մեր Հա
յրենա–
կիցնեբուն
աՀակցութիլնր–.
Հայ
Ա՛թ՝
Ա իոլթիւնր
իր տարնէԼան
յասէկացույ1՝նե
—
րով,
Հա յրենակցականնե
ր ր ՝ սաներ պա -
՜՛ելով : ՚Հերչերս
՚իալիֆորնիոյ
Հայ Կլ՛թ •
Հիմնա րկո ւթի
ւնր,
բաւլմ՚աթիլ
անՀաա–
Հա յր ւնա
կիցն եր
՝
նո ւկ րնե
ր ո վ կամ կտ ակ
նէ։ րով
1
կամ Լ • Շանթի
ձե՚ւնարկած
Հան–
գանա վոլթ եան
մ ասնա կցե լո վ՝
ապաՀովե–
ցին
ճէ՚մ՚արանի
գոյութիւնն
ու
ղարգացու–֊
մ ր : Ամ՛ե րի/լա յէն
գուբս ալ
ճեմ արանր
նոյն
չերմ
Համակրա՛նքին եւ նիւթական
օ–
մ անգավութեան
առարկան
եղաւ :
Ա ասնաւորապէս
սլկաք է յիշել
Փալան.֊
ճեան
աղնոլասիրա
քոյրերուն
անունը ,
որոնք
քսան
Հաղար
անղլ.
ոսկի
նուէբով^^
ի յիշատաէլ
իրե՜նց
֊,անգոլցեալ
եղբօր՝ ^
Լքշանի,
Հնարտւոր
ւէարձուցին
լթ՚ում
րՀ
ճեմարանի
ներկայ
շէնքին
, որուն ճակ -
սւին ղբոշմ՚ուած
է Նշա՛ն Փալանճեան
ա -
նունր։ Այգ Լ Է ^ ։ ^ ՛ "՛լ ոակայն
այլեւս
նեղ
կ՚ււղայ
ել ա յ ժմ կր վաււուցուի
լր ա ց ո ւց ի շ
նոբ
շէնք մր, որ կարեթ
պիտի
գարձնէ
յաչորգ
ուսումնական
տարեսկիղբէն
գի -
շերօթիկ
բաժ ինի րաց ումր եւ աշակե րա -
ներու
թուին
ղգաթ
յաւելում
ր :
ԿԱՐԳԱՑԷԲ ԵԻ ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
«ՅԱՌԱԶ»Ը
Այս տարի կր լրանայ
Համաղգային
Աը–
շա էլո լթա
յին
րնկե րութեան
՚Հ՚ձամնակը :
էՏաււաչիկայ
աարԼւ ալ Լ,. Փալանճեան ճե–
մ արանր կր գառնայ ՚Հօ աաբեկան : Աւայգ
առիթ
մրն է
Հ/՛/"–
՛ներկա յացնե
լու
Համաղ
գայինի ել տեսարանի ՝ձ՚^ աարինԼրոլ
րե
թացքին
էլատարած
ղործն ու գերր
Հայու–
ւ^եան
֊էամար ; Համաղղայինի
Կեգր
.՚Լար–
շոլթեան
որոշումով
լ9օ1
թուի
առա
չին
վիսամ՚եակին
, Ր"լո ր Հայարնա1լ
էւրկի
րնե -
բուն
մէչ , Համագգային
տարողոլթեամբ
ու շափով
սլիաի
տօնուի ա յս
ւըւ յգ Հաս -
տա տութ իւննե րԱւն
•՝ Համ՝ աւլգա յինի
ու
ձ
եմ ա րան
ի ՚Հ^ամ՜ե այ
յո բելեանր :
Այգ նպատակով
կաղմ ուած է (քորելե -
նական
կէ՚գր՛
Յանձնախումբ
մր,
որու
անունով ատա էլր ղիմ
ենք
՝>այ
ժողովուր—
գին , ագղային ու Հանրային
կագմակեր–
սչոլթի
ւննե րուն եւ մարմիններՈւն
,
Հա յ
մամ
ութն
ել բարեկամ
անՀատնե
րուն ա -
չակցելոլ
մեղ բարոյապէս
եւ նիւթապէս
,
որսլէսղի
յոբելեանը
տօնուի
Համաղգային
Հանգիսութեամբ
եւ պոաղուի
բարոյական
ու նիւթական
կատարեալ
յաչողութեամբ
:
ՅՈԲԵԼԵՆԱԿԱՆ
ԿԵԳՐ֊
ՅԱՆՋՆԱԽԱԻԱԲ
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
ՃԱՄԲՈՒՆ
ՎՐԱՅ
Մաբգասպաններոլ
Հետ քով
քո՚Լի
ապրեցա
յ օրերով
, ձեռքե բուս
շ՚լթա յ ան
ցուցին ուամենաՀասաբակ
ոճրագործի ա–
նարղանքներով
Հաճլթէն
էրգէն
տարին
զիս...
(յախաաեցին
ինծի եւ թ ո յ լ
տուին
որ իմ եղբայրներուս
արիւնով
կարմ՝րած
–ձեռքեբ
ւէէրաւորեն
ու իսոշաանգե
ն զիս ֊ . .
եյէբ րոլոր
այս րաներր
էլատարուած աե —
սայ , աշխտրՀիս գէմ զզո ւանքս
ան շափ
եղաւ..՛ Արտիս ճրագր մարած էր այլեւս
:
Մ եր
ամ էնէն
սիրեթ
խօսակցո
ւթեան
նիւթր
Հաճլթն էր րնգՀանրապէս
֊
ինշքան
չերմ եռանղով
մր կր փափաքէինք
երթալ
գէպի
այղ շքաւոր
այլ՛ Հերոսական
Հա -
յոլթիւնր
: Այլ եւ այլ պարագաներ աբ -•
գելք
կ^րլլային
մեզի, ուեւս առաւել
չյա–՝
գեցած
ծարաւով
մր
աեղեէլութիւննեբ
ու.
ղր ուա գներ կր Հարցնէինք
Ներսէս վար -
գապետէն
ե՛լ ուրիշ միաբաններէ
:
Հաճլթ ոչ միայն
ամէնէն չատ ղո՝, տր–
ւող
վայրը
եղած է , ոբովՀետեւ
իր
րոլոր
երիտասարգներր
աղէտին
օրերը կր գըտ–
նոլէին
ցրուած
^էթկիոյ
րոլոր
կողմերը^
ա յլ նաեւ իր անՀաւաաաթ
պաշտպանու -
թիւնով,
իր վեՀանձն ումարտնշոգ
ոգիո–\
վը
լթգՀանուր
գժրախաոլթեան
մէչ ա
րացառիկ
անկիւններէն
մէկն է որուն
մերՀ
աղգային
՝,պարաութիւնր
պէտք
ոլնէբ՚ւ
կառշելու
. Հաճլթէն
ղուրս ալ արղէ
ն ա –\
մէն
աե՛լ Հաճլթցիներ
մեծ գեր են խազա–^
ցեր֊.
Հերոսաբար
աղքաա , շարքաշ
, փար -
ժուած
լեռնական
անլթտել ու
անՀանգիստ
կեանքի
,արիւննին
մտրակուած
ձիւնապաա
լեոնե
րու
կողե րէն
՛ի էող
սառնաշոլ1ւշ
Հո -
վերէն,
օժտուած
սլալսլատի պէս ամուբ
ու
շոր
անղամնեբով,
գիւրաշարժ
, ճապուկ,
վախտ
, լալ որսորղ եւ Հետեւարար
լաւ
նշան
առնող
, Հաճլթցիներր
,
Հակառակ
գրկուած
րյյաթուն
իրենց
լաւաղո
յն եղ -
բայրնեբուն
բաղոլկէն
, րմրոստացեր էէն
թն շամ ի խուժանին
աբիւնատենշ
յարձա -
կումնե բուն
ղէմ եւ մտաղրեբ են
մեռնիլ
ու
շյանձնոլիլ
; Ու իրենց
խնամքին
տակ
գտնուած
այրիներուն
ուորբերուն
պատի–
ւր անբռնարարեթ
մնացեր էր ;
Այլ սակայն
Հաճլթէն
գուբս
մեռնող
Հաճ թց
ինե րունւ
թիւր
այնքան մեծ էր որ
սուգի
թանձր ամպ մր կըծածանի
իրենց
վ ր ՚ ս յ , եւ աուն
շկայ որ այրի
մը ու քանի
մ լ՛ ո րբ շո ւնենա
յ իր եբղիքին
նե րքե ւ :
Երրեմն
անգարմ անեթ
կորուստներու
,
սար սափե թ
շքաւո րութե ան
պատմ
ու -
թիւննե
րէն
տխրօրէն
օրօրուած
մեր
մ իտ–
քերր
յանկարծ կր բոցավառուէին
Հերո —
11 ւէէ էյ սւ Ն մաքառումի
գբուագով
մր : Ու
պաամ ողի՛ն
շրթունքներէն
կախուած
, որ–
աաա րովւ մտիկ
կ՝ րնէ
ինք
, սրչանիկ ու ւ–
րախտապարտ
անոնց
որոնք
թ՚՚յլ
տուին
ռր մեբ այս տաժանեթ
ճամբուն
վյւայ
երբեմն
կարենայինք
Հպարտութեամբ
գը -
լոլիսնիս
բարձրացնել
:
Յաճաիս ,
յուղմՈէնւքր
՚"յն -
քան
ղօրաւոր էր որ , Հաւասար
սարսա -
փե թ ել ճնշող սլատմ ութիւննե
րոլ , առա—
տօրէն
արցունք
թափել
կուաար
մ՛եղփ • • ՚
Մեր
չՀասած
օրը շաբաթ
մլթ էր , ֊ւե -
^ւեւեալ
առտուն
, կիրակի
ներկա
յ
եւլանք
պատարագին : Աիս քազաքին
մեծամաս -
նութիւնր
խռնուած
է ր ե կեւլե ցիին
մ
էչ
գլուխնին
ճերմակ
լաչակով
ծածկած
կինե
րու
բաղմութիւն
մ՛ր 1լ երեւար
վերնատու
նէն ու գաւիթէն
, ա յրերր
բաժնուած
՛ա —
նոնցմէ կր լեցնէին
մնացեալ
մասը : Լե
ւոնի
գաՀլթ՜ կամ մարմարաէլերտ
պատ -
ուան գան ր
նո յնպէս
մ արմա րեա
յ քան–
ղաէթերով
զաբղաբուած
ամպՀովանիով
կր
կանղնէբ
ղասին
մէչ^ մեծադիր խաշ մը
գաղաթին
վրա
յ ;
Ո ւր էր սակայն
թաղաւո
րը , Ո՞ւր
էին
իշխանները,
ո՞ւր
էին այն
ղօրավտրներն
ու
զինուորներր
ոբոնք
քանի
մր անգամ -
ներ
յուս աՀատ ութենէ
քաչացան
նո յն
այս
սւեղերուն
վյրայ,
ուր թերեւս դեռ
իրենց
փո շին կր ծածանի
. եկան
սրրաղաններու
եւ ուժ աււնելու ա յն խաշէն
որուն
անու
նովը կը կռուէին :
Ե րիաասարգ
ազչիկներ ու կիներ
֊ • •
ո՛՛ւր ենայն քաչարի
րագո
լթե
րր
.որո՛նց
բտրձրացուցաՇ՛
սուրերուս
շուքրս
տաղ
վեանքր
էլ ՛անց՛նէ ր ապա֊^ով սւ քաղցր
ե
ր–
շանէԼութ րւեով
՛էր պարուրոլաՕ՜ : ՚՚քատա–
րագին
ամ՝ բողչ
ասւողոլթոանր
՚^Իչ/՚ցին
չե րմ՛ ե ռան գութ եան
սարսուււ
մ ր կը յ՛՛ւ —
՚լէր Ր"Լ"Ր
նւ.րղան՚՚րր,
ղր՚եևբե ու
այրսրը
ղրօնավաե ա ր ըեց
ուլժ1ւ՜նւ^ բռնու ած ՝ ա
նօրինավ
եռանգոփ
մր
ղ՝ և րղրպաղէ
ր՛ե ս ւ
կը իսա.շաթքէ ին ա յգ եվ^գ^տցիին
մէչ դ -
ր՚ւլն պաաերր դեռ Հին
թագաւորական
մատուռին
ղը պատկանին
:
քյս աշքերս
յառած
, երկագլուխ
արծի–
ւին
1էթԿէոյ
Տան խո րՀ րղան
շան
ին
որ կր սալաււ՚նի
խորանին
վնբել, ես կ ապ
րէի
անցեալի
երաթերուն
մ՛էչ ֊ ու պտտ–
աե քս ա
յեք՛
օ ր ա ւ ո
ղօր
ր էբ որ գաոն. ու
անագորոյն
իրականոլթիւնր
քանի մր
ժամ
օտար
թուե ցաւ
ինծի ել խո ր շե լի ,
չարագուշակ
մ դձա լան^
ի մր պէս :
Նո
յն օրր կէսօրէ
ետքր բարձրացանք
Լե
ւոնի Բե րգր :
Ո՞րն է երազյլ , ո՝^րն է
իրականոլթիւ–
նր. միտքս կը վարանի
կանգ
առնել ու
րոլոր
զգա թոլթիւեներս
չփոթուած
են
մինչ տաժանքով կր բարձրանանք սեպ լե
րան
կութ ի վեր • • •
ԱՀաւասիկ
մ եր անցեալր՝
Հսկա
յական
գեբեղման՝
որ կանգնած է աւելի
րարձր
քան
մեր ամ էն ուս
միացած
կե ան քԼ-ր
ուն
աավւաէլութ
իւնն Լւ մ՝ի՜շակո ւթիւն
բ
... ՝ ՚
ԶԱՊԷԼ
ԵԱԱՅԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
